Vasil Bilak: "Terreur stond voor de deur Snoekbaars is thuis in zandgaten DEMONSTRATIES BIJ HERDENKING 77 PAGINA 22 ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1978 DEN HAAG (GPD) - Op 26 augustus vinden in Amster dam een demonstratie en een manifestatie plaats ter herdenking van de Sow jet-Russische inval in Tsje- choslowakije, nu tien jaar geleden, op 21 augustus 1968. De activiteiten in Amsterdam zijn onderdeel van een in juni begonnen campagne „Denk aan Praag '68". opgezet door een gelijknamig comité'. ..Denk aan Praag '68" wil informatie geven over de situatie in Tsjechoslowakije en solidariteit betuigen met de Tsjechische oppositie. Het comité, dat stelt „niet gebonden te zijn aan een partij of organisatie en open staat voor al diegenen die zich keren tegen de inval en voortdurende bezetting van Tsjechoslowa kije door de Sowjet-Unie". eist onder meer vrijlating van alle politieke gevangenen en terugtrekking van de Russische troepen Een solidariteitsverklaring van het comité „Denk aan Praag '68" is inmiddels ondertekend door tientallen wetenschappers, geestelijken, journalisten, afdelin gen van verschillende politieke partijen en kunste naars. Tot de initiatiefnemrs van het comité behoren leden van twee communistische partijen, de Koni- munistische Arbeiders Organisatie KAO marxis- lisch-leninistisch) en de Kommunistische Eenheids beweging Nederland KEN (m.l.): beide bewegingen oriënteren zich politiek op de marxistische theorieën en wereldbeschouwing van Mao Tse-toeng en de Chi nese communistische partij. Woordvoerder Sjef Helmer van het comité: .fiet is erg belangrijk om de verontwaardiging over de Russi sche inval van tien jaar geleden terug te halen. In de Praagse Lente waren allerlei ontwikkelingen - ook vanuit de partij - in gang gezet, zoals vrijheid van meningsuitingvan vergadering en persvrijheid, die een bedreiging voor de controle van de Sowjet-Unie vormden. De inval is dan ook niet zomaar een inci dent, in Tsjechoslowakije is de politiek er een van door de Sowjet-Unie opgelegde normalisering en on derdrukking, uitgevoerd door het regime van Hu- sak". Naast de manifestatie in Amsterdam, organiseert het comité plaatselijke bijeenkomsten. Het accent ligt op de verbinding vanuit Nederland met bepaalde be volkingsgroepen in Tsjechoslowakije. Helmer geeft als voorbeeld bijeenkomsten op jongerencentra met informatie over oppositionele jongeren en het verbod op popgroepen als Plastic People of the Universe, op universiteiten over de rol van de studenten in '68. Voor journalisten wordt in Utrecht een speciale bij eenkomst belegd over de pers in Tsjechoslowakije en de moeilijke positie waarin journalisten verkerendie het recht op vrijheid van meningsuiting zijn blijven verdedigen. Helmer vindt het niet vreemd dat ook communisten het initiatief hebben genomen voor de campagne Denk aan Praag '68". „Het uitgangspunt van KEN en KAO is dat het Tsjechische volk zijn eigen koers wilde varen, leder volk heeft het recht zijn toekomst te be palen, zonder dat een buitenlandse mogendheid daarop ingrijpt. Dat uitgangspunt is ook de basis voor samenwerking met christenen en mensen van andere partijen, een samenwerking die dwars door traditionele denkpatronen heengaat". Op de manifestatie in Amsterdam zal naast een lid van het comité, ook Milan Horacek, hoofdredacteur van het socialistische oppositieblad Listyblatterhet woord voeren. Horacek, woonachtig in Frankfort, is nauw verbonden met de Charta-bewegingaldus Helmer. Voorts zullen Tsjechische dichters uit eigen werk voordragenbrengt de eens in Tsjechoslowakije populaire zanger Karl Kryl protestliederen ten geho re en zullen verschillende muziek- en toneelgroepen optreden. Het comité heeft ook Nederlandse artiesten en kunstenaars gevraagd een bijdrage te leveren aan het gebeuren, dat van 15.00 tot plus minus 21.00 uur in Carré plaatsvindt. Dankbare partijsecretaris over Warschau pact-invasie MOSKOU (GPD) - „Er la gen al lijsten met namen klaar van degenen die naar concentratiekam pen gestuurd moesten worden. Het is begrijpe lijk dat er tientallen men sen zelfmoord pleegden. Als er geen internationale hulp was gekomen, dan zou de contra-revolutie een verschrikkelijke ter reur teweeg hebben ge bracht, en duizenden dochters en zonen van ons volk zouden dan verdwe nen zijn", aldus de heer Vasil Bilak, secretaris en lid van het presidium van het Centrale Comité van de communistische partij van Tsjechoslowakije in een uitgebreid artikel in het Sowjet-weekblad Nieuwe Tijden. Men wrijft zich bij het lezen van dergelijke dreigende catastrofes de ogen uit, maar het Mykt al gauw dat Bilak als trouwe aan hanger van het Kremlin ter gele genheid van de tiende verjaardag van de Warschau pact-invasie in Tsjechoslowakije in het Sowjet- weekblad nog eens precies uiteen mag zetten dat het allemaal niet zo is geweest als westerse reac tionairen en bourgeois-elemen- ten in Tsjechoslowakije zelf de verplettering uitleggen van de Praagse Lente. De verplettering onder de pantsereenheden van de te hulp gesnelde socialistische broedervolkeren. „Duizenden communisten en vele andere eerlijke landgenoten kwamen tot de bittere conclusie dat ze bedrogen waren en dat ze niet sterk genoeg waren om de contra-revolutie te verslaan. Er zat niets anders op dan onze bondgenoten om hulp te vragen", aldus Bilak, die andere interpre taties van het democratiserings proces onder het Dubcek-regime omschrijft als „laster en leu gens". Niettemin blijft het een zwaktebod om broedervolkeren om hulp te roepen, zelfs wanneer „communisten en andere eerlijke mensen" niet in staat blijken om een ontwikkeling tegen te hou den. Westerse agenten Maar gelukkig heeft Vasil Bilak nog een andere grote dreiging ontdekt, namelijk de aanwezig heid in Praag in 1968 van talrijke agenten van westerse geheime diensten. „De doeleinden en me thoden van de buitenlandse en van de binnenlandse reactie wa ren daardoor met elkaar verbon den". En met zo'n dreigende bui tenlandse reactionaire inmening mag men natuurlijk om hulp vra gen, omdat de verdediging door bondgenoten dan altijd nog te preferen is boven een gezamen lijke bedreiging van de westerse kapitalistische reactie met „ex- Ex-partijleider Alexander Dubcek werkt tegenwoordig in Bratislava op het kantoor v Noorse fotograaf is hij op weg naar zijn werk i houtzagerijOp de foto, genomen door een fabrieksbezitters, landeigenaren en dergelijke, die blijkbaar de' goede oude tijd niet konden ver geten" De laatstgenoemde elementen hadden volgens de schrijver van het artikel trouwens ook al de communistische partij geinfil- treerd en zich uiteraard genesteld in de rechtervleugel daarvan. Bilak beweert dat de „rechtsen" in hel voorjaar van '68 de zaken al geheel in handen hadden en dat deware marxisten-leninisten toen al niets meer te vertellen hadden. Hij verzwijgt in zijn arti kel het geheime partijcongres van augustus '68, waarbij hijzelf uit het presidium van het centrale partijcomité werd gestemd. Het congres werd na de machtswis seling eenvoudig ongeldig ver klaard. Moskou's trouwe aanhanger Bilak is gedurende de hele Dubcek-pe- riode een overtuigd tegenstander gebleven van alle hervormings- en democratiseringsplannen. Hij was lid van de delegatie die na de invasie naar Moskou vloog voor onderhandelingen. Na terugkeer van de andere delegatieleden bleef Bilak nog geruime tijd in de Russische hoofdstad voor ver dere instructies. Tijdens het re cente bezoek van de Russische partijleider en president Leonid Brezjnjev aan Tsjechoslowakije, werd Bilak voor zijn diensten be loond met de Lenin-orde. Internationale taak „Uw werk heeft altijd tot voorbeeld gediend van een duidelijk begrip van de internationale taak van communisten en van het belang van hun solidariteit in de strijd voor gemeenschappelijke doel einden", aldus Brezjnjev voordat hy Bilak in Praag de Lenin-orde opspelde. „Europa kent nu al meer dan 30 jaar vrede. De men sen moeten zich echter wel reali seren dat dat vooral te danken is aan het feit dat half Europa so cialistisch is. De Europese vrede is in vele opzichten een produkt van de gemeenschappelijke bui tenlandse politiek van de War schau pact-staten", aldus Brezjnjev later tijdens een di- De Russische leider maakte verder alleen nog maar een korte op merking over „de vijanden van het socialisme, die in 1968 een breed opgezette aanval richtten op de revolutionaire verworven heden van de werkende klasse" Verder is er tijdens Brezjnjevs bezoek aan Tsjechoslowakije meer gesproken over datgene wat momenteel gezamenlijk wordt ondernomen, waarbij zelfs de ruimtevaart niet werd verge ten. Op economisch gebied gebeurt er in Tsjechoslowakije niet veel be langrijks waarbij de Sowjet-Unie niet op een of andere manier is betrokken, bijvoorbeeld in de vorm van financieringen of de le vering, van industriële of techni sche goederen. Zeventig procent van Praags buitenlandse handel is Qomecon-(Oostblok)-handel, waarvan driekwart met de Sow jet-Unie. Op het gebied van de energievoorziening in Tsjecho slowakije vrijwel geheel afhan kelijk van Moskou. Harmonie In toespraken en in perscommen taren laten de Russen het filoso feren over de 10e verjaardag van de invasie in Tsjechoslowakije liever over aan bijvoorbeeld gast sprekers - zoals Bilak - of men citeert commentaren uit bijvoor beeld het Tsjechoslo waakse par tijdagblad Rude Pravo, dat kort geleden schreef, „dat de interna tionalistische hulp voor het Tsje- choslowaakse volk in 1968 kwam op een moment dat de nood het hoogst was". Hetgeen volledig in harmonie is met datgene wat het Russische partijdagblad Prawda schreef naar aanleiding van Brezjnjevs bezoek, namelijk „dat onze landen nauw verbonden zijn door hun loyaliteit aan de marxis- tisch-leninistische principes en het proletarische internationa lisme". Het is overigens voor het eerst in de afgelopen tien jaar dat er in de Sowjet-media - zij het dan ook indirect - aandacht geschonken wordt aan het Warschau Pact-in grijpen in *68. Een ingrijpen dat altijd als noodzakelijk is voorge steld, in verband met het moge- lijke succes van de combinatie van binnenlandse en buitenland se reactie, dat dan eventueel ook op de buurlanden had kunnen overslaan. Het gezamenlijke in grijpen in '68 wordt ook wel om schreven als de zogeheten Breqnjev-doctrine, die zou in houden dat (Moskou meent dat) communistische staten gewa penderhand in andere commu nistische staten mogen ingrijpen wanneer zij vrezen dat daar een verandering van regime dreigt plaats te vinden. Vooral in een land als Joegoslavië zou men wel willen weten of deze doctrine ook nog achteraf toege past kan worden. Als Tito bij voorbeeld eens komt te overlij den, zal Moskou dan met hulp van de „broedervolkeren" probe ren om Joegoslavië weer vast in te metselen in het Oostblok? La ten de Joegoslaven dan vooral even Bilak lezen, die meent „dat de internationale hulp die in agu- gustus '68 door de broedervolke ren aan het Tsjechoslo waakse volk werd verleend, beschouwd kan worden tot die gebeurtenis sen te behoren die voor ons volk een belangrijke les betekenen". Een citaat van de huidige Tsje- choslowaakse partijsecretaris waarmee alle kameraden en alle bourgeois-reactionairen waar schijnlijk volmondig kunnen in stemmen, zij het danook om te genovergestelde motiverin gen. KOEN CORVER Als gevolg van de nogai tm- vangrijke zandwinning ditfóp diverse plaatsen in Leiden en naaste omgeving heeft plaatsgehad zijn er in de looi? der jaren vele diepe plassen en gaten ontstaan. Enkele voorbeelden: de Vlietlanden bij Voorschoten, de zandwin- plas bij Valkenburg en het re- creatiemeer bij Alphen aan den Rijn. Maar ook op veel langer bestaande meren als Kaag en Braassem bevinden zich diepe gedeelten, die als gevolg van de zandwinning zijn ontstaan. Afhankelijk van de diepte waarop het zand werd gewonnen en of na afloop van de Winning de on bruikbare bovenlaag weer in het gat werd gestort komen plaatselijk diepten voor die variëren van tien tot meer dan dertig meter. In de loop der jaren is het voor het sportvisserslegioen niet onbekend gebleven, dat deze "gaten" nogal eens de plek zijn waar de snoekbaars zich bij voorkeur ophoudt. Al wil dat nu ook weer niet zeggen dat snoekbaars niet op ondiep water te vangen zou zijn. Ik heb op de Langeraarse Plas sen wel snoekbaars gevangen op plekken waar nauwelijks een meter water stond. Zelfs schynt er een ontwikkeling gaandete zijn, dat snoekbaars wordt aangetroffen in ondie pe polderwateren waar ze voorheen nooit gesignaleerd werden. Maar, zoals gezegd, in de diepe gaten voelt de snoekbaars zich kennelijk uitstekend thuis. De laatste weken wor- den van diverse kanten weer behoorlijke tot goede vang sten gemeld en zelf was ik er vorige week getuige van hoe een sportvisser in een van de zandwinningsgaten in nau welijks een uur tijd acht forse snoekbaarsen naar de op pervlakte takelde. Helaas gooide hij ze ook geen van acht weer terug waarmee de man bewees toch niet uit het goéde "hengelaarshout" te zyn gesneden. Eigenzinnig Alvorens ik u in dit artikel iets wil vertellen over het vissen in diepe gaten op snoekbaars is het goed om vast te stellen dat deze vissoort een uiterst eigenzinnige is. Wanneer hij wel of niet te vangen is, is heel moeilijk vast te stellen en zelfs over de aaskeuze vallen geen waterdichte adviezen te geven. Wel mag als een vrij al gemene regel worden gehan teerd. dat snoekbaars meestt 1 in kleine scholen rondzwemt. Dat verklaart ook het feit, waarom iemand die snoek baars vangt op' een bepaalde plaats vaak meerdere exem plaren aan de haak slaat. Die wetenschap en de wijsheid dat de snoekbaars zich over het algemeen in diepe plassen maar spaarzaam verplaatst mag een ondersteuning vor men voor de raad om bij het vissen op snoekbaars de vis op te zoeken. Men kan beter een keertje teveel verkassen dan te weinig. Wat het aas betreft zijn er - on der het nodige voorbehoud - toch wel een paar dingen te zeggen. Mijn ervaring is dat de beste vangsten meestal gedaan worden met kleine le vende aasvisjes. En dan denk ik aan voorntjes van zo'n vier tot zes centimeter. Ook stukje dode vis kan de snoek baars soms tot toehappen verlokken. Veel geringer zijn de successen die geboekt Worden met kunstaas. Het presenteren van de jug - toch een kunstaassoort dat alge meen aanvaard is voor de vangst van snoekbaars - moet het in de meeste gevallen af leggen tegen het levende visje Of het stukje vis. Spinner Ook de spinner levert niet de gewenste resultaten op, al moet daarvan gezegd worden, dat er op diep water erg moei- lijk mee te vissen valt en de effectiviteit ver te zoeken is. Het is dus wel verklaarbaar waarom de spinner meestal weinig succes oplevert. Als we op snoekbaars gaan vis sen in een diep zandgat is vaak het eerste probleem dat opdoemt hoe we de boot het beste kunnen afmeren. Er zijn hengelaars die daarvoor een of meer ankers-hebben ge kocht. Op die manier kunnen ze op elke gewenste plaats in het gat vissen. De meest sim pele methode is om met be hulp van een steekstok de rand van zo'n gat op te zoe ken. Als men dat dan doet aan de kant waarvan de wind vandaan komt, kan men met behulp van een flink touw toch een aardig stukje van het gat afvissen. Overigens leren de ervaringen dat de beste vangsten meestal gedaan worden aan de voet van het talud. Dus daar waar de bodem van het gat over gaat in de schuine helling naar het ondiepere gedeelte. Om daar het aas te krijgen zijn er verschillende methoden. De meest simpele is het vis sen "op het handje". Er wordt geen vaste pen of schuifdob- ber gebruikt; alleen wordt de lijn iets verzwaard, bijvoor beeld met een schuifloodje. Als haak wordt een flinke, maar weer niet al te grote ge bruikt. Het visje wordt door de bek, het neusje of de rug aangeslagen. Wanneer we een stukje vis gebruiken dan bij, voorkeur een stukje uit de rug met een vinnetje eraan. Rukjes Vissen we passief, dan laten we het visje of stukje vis-liggen op de plaats waar het belandt. We kunnen ook wat actiever te werk gaan en het aas met kleine rukjes in de richting van de boot trekken. Dat kan een passieve snoekbaars nog wel eens tot bijten verleiden. De andere methode is het ge bruik van de schuifdobber met een stuitje. Dat "stopper- tje" zoals een stuitje ook wel genoemd wordt kunnen we zelf maken, maar ook kant en klaar bij de hengelsportwin kelier kopen. Hoewel dat niet altijd gebeurt, kunnen we by deze wijze van vissen de pen precies uitloden. Wel moeten we dan rekening houden met het gewicht en de zwem- kracht van het visje. Ook bij deze visserij gebruiken we een enkele haak Het is nergens voor nodig om een fleurhaak of dreg te monte ren. Dat maakt alleen het ont- haken van de vis maar moei lijk. En tot slot nog dit: maak het voor de gevangen vis ook niet moeilijk en zet hém di rect na het vangen weer terug. BRAM VAN LEEUWEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 22