Pronk 'pakt'
zilver bij
stayers
VAN DER HELST
NIEUWE LEIDER
VAN PROFRONDE
Afgang voor Minneboo
Uitslag
Honkbalteam verslaat zichzelf
tegen negental van Zuid Korea
Schaaktweekamp
Durpisch positief
ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1978
ZEVENBERGEN (GPD) - Een
boeiend koersverloop, een nieu
we leider en een fikse ruzie tus
sen een ploegleider en de koers-
directeur. De Proftour Nederland
beleefde vrijdag in de rit van
Maastricht naar Zevenbergen
een flinke opleving. Nico de
Vries, directeur van de etappe
wedstrijd, eiste de eer van die fa-
ce-lift voor zich op. 's Morgens
voor het vertrek had hij alle
ploegleiders vermanend toege
sproken. „Jullie moeten aanval
len, want anders zoek je voor mij
maar een ander", flapte hij eruit,
en met een smak liet hij de deur
achter zich dicht vallen.
Ploegleider Willy Jossart van de
oranjetruidrager Daniël Willems
trok dat op zijn fatsoen. Per slot
van rekening was zijn formatie de
enige die gedwongen was verde
digend te koersen, en de opmer
king van De Vries voelde hij als
een mobilisatie van alle krachten
tegen hem. „Ik heb nog nooit
meegemaakt dat een koersdirec-
teur zich zo met het wedstrijd
verloop bemoeit", hekelde hij de
houding van De Vries. Toen
bleek dat de jeugdige Willems in
derdaad zijn trui verloor door de
felle aanvallen van alle formatie,
smeet Jossart de handdoek in de
ring. Meer uit woede dan uit on
macht.
Grillig
De wedstrijd van Maastricht naar
Zevenbergen kreeg er wel een
grillig karakter door. Met de ta
lentvolle Johan van de Velde van
de ploeg van Peter Post als rit
winnaar en de 25-jarige Etienne
van der Helst uit de formatie van
Eddy Merckx als nieuwe leider.
Dat er een andere wedstrijd te
zien zou zijn dan de dagen tevo
ren, werd al vanuit het vertrek
duidelijk. In het peloton was het
erg onrustig en er werd enorm
vaak gedemarreerd. Bij Hilva-
renbeek kwam het spel op de wa
gen. Er ontstonden kopgroepen,
die telkens werden teruggepakt,
maar uiteindelijk even voorbij
Tilburg kwamen vijf renners
voorop: Joop Zoetemelk, Johan
van de Velde, Adrie van Houwe-
lingen, Rudy Pevenage en Etien
ne van der Helst.
Koplopers
De vijf koplopers namen drie en
een halve minuut voorsprong, die
mede door de inspanningen van
Van der Helst gehandhaafd bleef
tijdens de plaatselijke ronden in
Zevenbergen. In de eindspurt
flitste Johan van de Velde naar de
ritzege. „Ik kwam van ver en van
kop af. Dat was de enige manier
om Pevenage te verslaan", zei hij.
Van der Helst straalde. Hij heeft
dit jaar nog geen wedstrijd ge
wonnen en kon de leiderstrui wel
gebruiken. De beslissing over de
eindzege in de Proftour is hier
mee echter wel gevallen. „We
zullen morgen verdedigend moe
ten rijden, en ik denk wel dat we
dat in die korte rit van 100 km
kunnen", besloot Van der
Helst.
De uitslag van de vierde etappe
1. Johan van de Velde (Ned-Post)
211 km in 4.34,55 (met bonificatie
4.34,45) 2. Adrie van Houwelin-
gen (Ned-Harings) z.t. (met bon.
4.34,50) 3. Rudy Pevenage (Bel-
Jossart) z.t. (met bon. 4.34.52) 4.
Joop Zoetemelk (Ned-Caput)
4.34,55 5. Etienne van der Helst
(Bel-Merckx) z.t. 6. Fons van
Katwijk (Ned-de Loof) op 3.40 7.
Guido van Calster (Bel-Merckx)
8. Leo van Vliet (ned-caput) 9.
Willy Planckaert (Bel-Merckx)
10. Piet van Katwijk (Ned-Post)
Het algemeen klassement:
1. Etienne van der Helst (Bel-
Merckx) 22.12,28 2. Johan van de
Velde (Ned-Post) op 42 sec. 3.
Rudy Pevenage (Bel-Jossart) op
50 sec. 4. Joop Zoetemelk (Ned-
Caput) oo 56 sec. 5. Daniel Wil
lems (Bel-Jossart) op 2.33
MÜNCHEN (GPD)-Gewend geraakt aan de gouden successenreeks van Gabi Minneboo,
die zich in de voorbije drie jaren de veruit sterkste amateurstayer toonde, kreeg de
zilveren en bronzen klassering van respectievelijk Mathieu Pronk en Martin Rietveld
aanvankelijk minimale aandacht. Slechts weinige Nederlanders hadden halverwege de
weinig opwindende stayersfinale nog oog voor de verbeten strijd waarin het duo Pronk-
Rietveld was gewikkeld met uiteindelijke wereldkampioen Rainer Podlesch. Die aan
dacht werd volledig afgeleid door Gabi Minneboo, die kort daarvoor gangmaker Bruno
Walrave niet meer had kunnen volgen en vervolgens gedesillusioneerd in de catacomben
van de Olympische wielerpiste verdween.
r uiteindelijk baan verdwenen of Pronk ver-
hoogde onmiddellijk het tempo,
maar miste na alle inspanningen
die hij daarvoor in dienst van
Minneboo had moeten leveren,
de macht om de toppositie van
Podlesch nog serieus in gevaar te
brengen. De 33-jarige Duitser, die
eerder nooit verder reikte dan
twee keer zilver (1071 en 1973) en
twee keer brons (1976 en 1977)
trad daarmee in de voetsporen
van zijn landgenoten Horst Gnas
(wereldkampioen in 1971, '72 en
'73) en Jean Breuer ('74) die hem
als titelhouders voorgingen.
Hoe Mathieu Pronk
vrij simpel in slaagde als enige
van de zes overgebleven coureurs
in dezelfde ronde te blijven als de
nieuwe wereldkampioen, heeft
Minneboo uitsluitend van horen
zeggen. Op de massagetafel zocht
hij op dal moment vergeefs naar
een verklaring voor zijn zwakke
optreden. „Ik had niet eens de
macht om over Van Meel heen te
gaan. Toen ik het toch probeerde
en meteen van de rol moest, had
het geen zin om door te
gaan".
Gabi Minneboo was nog niet uit de
Hans van Rooden bericht uit China
Nieuws
uit het
"Rooden
Boekje"
PEKING- Hoewel het Vriend-
schapstoernooi al weer een
tijdje tot het verleden behoort
wil ik, in mijn tweede brief,
tot nog even nader ingaan op
dit grote Chinese gebeuren'
Ondariks het feit, dat we de
twee laatste wedstrijden ver
loren en daardoor uiteindelijk
op de vierde plaats beland
den, kunnen we toch op een
redelijk geslaagd toernooi te
rugzien. Onze laatste wed
strijd in de poule ging tegen
het Chinese legerteam, dat
onder andere speelde met de
27-jarige, 2.30m. lange, Mu
Tieh Chu. Onze verdediging
moest er voor zorgen, dat hij
zo min mogelijk de bal kreeg,
want als hij deze eenmaal had
was er geen houden meer aan
Door zijn enorme lengte en
zware lijf drukte Mu zijn
stempel op de wedstrijd. Hij
loopt weliswaar erg moeilijk
en is erg traag, maar in balbe
zit is hij levensgevaarijk. Hem
te zien opkomen is een aardig
gezicht, veelal duurt het een
tijdje eer hij zijn zeer snelle
medespelers heeft ingehaald
en ook bij het spel betrokken
kan worden. Hij is erg vrien
delijk en gemoedelijk. Bij
hem vergeleken lijkt de toch
bepaald niet kinderachtige
Harry Kip maar een dwerg.
Al met al wonnen we de wed
strijd, omdat we er redelijk in
slaagden Mu af te stoppen.
Hierdoor waren we poule
winnaar en moesten we in de
finale als eerste aantreden te
gen Joegoslavië. Dat speelde
bikkelhard, mede omdat de
Chinese arbiters alles toelie
ten. Hier was geen kruit tegen
gewassen, zeker niet omdat
we al snel erg vermoeid raak
ten. We verloren dus met
Omdat Roemenie in de andere
kruisfinale het Chinese leger
team er onder hield kwamen
we, in de strijd om de derde en
vierde plaats, opnieuw tegen
over Mu te staan. Nu namen
de Chinezen van het begin af
aan een voorsprong en hiel
den die,ook vast, zodat het
tenslotte 72-60 voor hen werd.
Roemenie zegevierde weder
om over Joegoslavië, dat dit
keer het ruwe spel wel kon
vergeten, daar Piet Leeghwa-
ter bijzonder goed op de
hoogte is van de trucs. In een
vervelende wedstrijd met
talloze P's trok Roemenie aan
het langste eind.
Ik moet zeggen, dat de Chine
zen er alles aan gedaan heb
ben om dit toernooi succesvol
te laten verlopen. Hier en daar
werden foutjes gemaakt, zo
als bijvoorbeeld bij de slui
tingsceremonie. Alleen de
eerste drie behoefden toen in
de zaal te verschijnen, zodat
wij, die aanvankelijk ook
verwacht werden, hetgeen la
ter werd gewijzigd, de hele
avond voor Jan Oen in onze
trainingspakken hadden zit
ten wachten.
Om een reis te mogen maken
haar het verre en onbekende
China is natuurlijk geweldig,
maar ik zeg er wel meteen bij,
dat het land op zich me een
beetje is tegengevallen. De
mensen wonen en leven vrij
armoedig. Ze bezitten haast
niets, er is een enorme
schaarste aan de primaire le
vensbehoeften zoals levens
middelen. Om een eenvoudi
ge fiets te kunnen kopen moe
ten ze maanden sparen. Toch
zie je hier en daar warenhui
zen waar mooie en dure spul
letjes staan uitgestald. Voor
de gewonen Chinees van de
straat zijn deze winkels ver
boden gebied, alleen buiten
landers en in het buitenland
wonende (gefortuneerde)
Chinezen mogen er binnen.
Waarschijnlijk omdat de ge
wone mensen deze dingen
toch niet kunnen betalen en
misschien ook wel om al deze
mooie dingen buiten hun ge
zichtsveld te houdenIn
ons hotel mogen zij trouwens
ook niet komen. Te luxe. lik
heb ontzettend veel lol gehad
toen ik met mijn 'slapie' Cock
van de Lagemaat de straat
opging om cadeaus te kopen.
Binnen een mum van tijd
stond de winkel die we bin
nengingen stampvol met
eerst vrij schuwe, maar later
breeduit lachende, Chinezen.
Cock stond allerlei zottigheid
te verkopen en dat sloeg goed
in. Zwaaiend met zijn MAO-
pet en diepe buigingen ma
kend verliet hij tenslotte de
zaak.
Het barst trouwens van de men
sen in Peking, het lijkt of het
de hele dag één groot spitsuur
is. Overal zie je mensen, lo
pend, fietsend, hangend in
een bus of zittend op de straat.
Het verkeer is een bende. Ze
kennen hier maar twee re
gels: rechts houden en stop
pen voor het rode licht. Voor
de rest komt het er op aan wie
het hardst kan toeteren. Na
het uitgaan van de fabrieken
is het één groot claxoncon
cert.
Op de terugreis doen we, voor
we in Hongkong arriveren,
eerst nog Shanghai en Canton
aan waar we de strijd zullen
aanbinden met de plaatselij
ke basketbalteams. We reizen
per trein, zodat we ons een
goed beeld kunnen vormen
van het land. Vanuit Hong
kong vertrekken we met het
vliegtuig dan naar Nederland.
De reis zit er bijna op. Een on
vergetelijk gebeuren. China
heeft bij iedereen een enorme
indruk achtergelaten. Toch
zijn de meesten blij, dat ze
binnenkort weer 'vaste
grond' onder de voeten heb
ben.
Vanuit Peking.
HANS VAN ROODEN
Achtervolging
De Duitser Podlesch op weg naar zijn gouden medaille tijdens de staijersfinale
HAARLEM (GPD) - Het Neder
landse honkbalteam heeft gis
termiddag een van de vreemdste
wedstrijden uit de historie ge
speeld. De mannen van coach
Ernie Mijers sloegen tegen Zuid-
Korea niet minder dan vier ho
meruns (Urbanus, Richardson,
Smith en Smit), maar maakten in
het veld zoveel fouten - zes wer
den er officieel gescoord, maar er
werd nog veel meer knoeiwerk
afgeleverd - dat er desondanks
geen tweede overwinning op de
BAGUIO - De dertiende partij van
de tweekamp om het wereld
kampioenschap schaken tussen
Karpov en Kortsjnoi die in Ba-
guio worden gehouden, zal mor
gen hervat worden. De partij
werd donderdag bij de 41ste zet
afgebroken en uitgesteld op ver
zoek van de uitdager.
De veertiende partij wordt vandaag
gespeeld. Karpov speelt met wit.
Aziaten inzat. Zuid-Korea revan
cheerde zich voor de op de ope
ningsdag geleden nederlaag (4-5)
door nu met 9-8 te winnen.
De winnende run van Hyo Jo Chan
was het gevolg van verkeerd uit
vallen van een gok van Mijers. In
de laatste slagbeurt van de Zuid-
koreanen, bij de stand 8-8, haalde
de Amerikaan een extra man naar
het binnenveld. In het outfield
bleven daardoor maar twee man
(Richardson en Horeman) over.
Een dergelijke tactiek is zinvol
bij een niet al te verre klap. II
Hwan Kim raakte de bal echter
vol en Hyo Jo Chan kon de thuis
plaat bereiken.
Top honkbal
De avondwedstrijd tussen wereld
kampioen Cuba en Japan werd
een ontmoeting om nooit te ver
geten. Het was, daaraan hoeft
nauwelijks te worden getwijfeld,
de beste wedstrijd die ooit op
Nederlands grondgebied is ge
speeld. Na negen volledige in
nings was de stand 1-1 en dat was
na 2,5 inning verlenging nog al
tijd het geval. Het laatste woord
was aan Cuba. De vervangende
Japanse werper Mori hield de
Cubanen echter onder controle,
al scheelde het bijzonder weinig
of Munoz had de bal uit het veld
geslagen. Nu werden de punten,
via die 1-1 Gedeeld.
Kobayasi, die via een honkslag on
derweg gekomen,scoorde direct
nadat Hino raak had geslagen
Wat het Japanse veld daarna liet
zien was superklasse. Tot en met
de achtste inning kwam er
slechts één Cubaan verder dan
het eerste honk.
De Japanse pitcher Isamu Kida
kreeg even een inzinking en Cuba
profiteerde onmiddellijk met een
serie van drie honkslagen. Op de
klap van Munoz, die in het toer
nooi al vijf homeruns sloeg,
kwam pinchrunner Ray Anglada
binnen. 1-1 en dus verlenging.
De allerlaatste klap van Antino
Munoz, maakte tenslotte een eind
aan een verrukkelijk avondje
honkbal.
Het eerste profseizoen van de
Twentse wielrenner Herman
Ponsteen, dreigde enkele weken
geleden totaal te milsukken toen
de KNWU hem niet naar het we
reldkampioenschap achtervol
ging wilde afvaardigen. Zijn
tweede plaats in het nationale ti-
teltoernooi (10 seconden langza
mer dan winnaar Roy Schuiten
vond de wielerbond een te zwak
ke basis. En voor de in het baan-
rijden gespecialiseerde Pon
steen, die in de wegkoersen zijn
naam als beroepsrenner niet kon
bevestigen, was dat een rampza
lige beslissing. „Dat gaat me",
becijferde hij, „aan contracten
deze winter zeker dertig mille
kosten".
Uiteindelijk mocht Ponsteen - na
een vergadering waarin de wie-
Ierautoriteiten over hun hart
streken - toch en de daardoor
ontstane kans om zich in de be
langstelling te fietsen greep hij op
sensationele wijze. In een schitte
rende race tegen de Belgische ve
teraan Ferdinand Bracke (twee
keer wereldkampioen op dit on
derdeel en in 1967 met 48,934 ki
lometer uurrecordhouder) verbe
terde hij tijdens de kwalificaties
de beste wereldprestatie op dit
nummer met maar üefst vijf se
conden: 5.46.72, Ponsteens in
drukwekkende krachtsexplosie
kon echter niet tot officieel we
reldrecord worden verheven
omdat de internationale regle
menten voorschrijven dat de
renner daarvoor alleen in de baan
gereden moet hebben.
Zonder een moment van verslap
ping, had Herman Ponsteen zich
zo stevig op die tijd vastgebeten
dat hij als beste van de 16 deel
nemers naar de kwartfinales
ging.
In die strijd om een plaats bij de
laatste vier plaatste Herman Pon
steen zich moeiteloos in zijn wed
strijd tegen de Italiaan Dino Por-
rini die hij - net als Ferdinand
Bracke - inliep. In tijd betaalde
Ponsteen echter de tol voor zijn
inspanning die nodig was om
eerder op de dag zijn wereldpres-
tatie te vestigen. Hij kwam uit op
6.01,46. de slechtste tijd van de
kwartfinale, waardoor hij Rov
Schuiten als maker van de beste
tijd (5.54,04) zou moeten treffen in
de halve finales. De reglementen
besparen landgenoten echter van
dit soort confrontaties, hetgeen
betekent dat Herman Ponsteen
het moet opnemen tegen de ma
ker van de tweede beste tijd, ti
telverdediger Gregor Braun.
Roy Schsiten bereikte de selecte
groep van de laatste vier na een
moeizame start. In de kwalifica
tie tegen de op zijn aërodynami
sche fiets rijdende Daniel Gisi-
ger, kwam hij met 5.58,41 tot de
vierde tijd. Ten koste van Gun-
ther Schumachter bereikte
Schuiten, zoals verwacht, de hal
ve finales, waarin hij Jean-Luc
van den Broucke treft.
Ondermaatse tijd
Met de ondermaatse tijd van
4.29.37. die bij lange na niet toe
reikend was vooreen plaats bij de
laatste acht, zette de achtervol-
gingsploeg in feite een traditie
van de laatste jaren voort. Al
thans in zoverre, dat het toe
komstbeeld ook op dit onderdeel
weinig of geen perspectief meer
biedt wanneer de Wielerunie op
de oude voet doorgaat. Maar zo
mogelijk nog schrijnender dan de
tijd was de klassering van het
Oranje-kwartet, bestaande uit
Geert Schipper, Dick van Eg-
mond, Hennie Stamsnijder en
(toch) Gerrit Mohlman, dat nota-
bene nog voorrang moest verle
nen aan een toch onbeduidende
wielernatie als Nieuw-Zeeland.
Bovendien was Tsjechoslowa-
kije, dat praktisch de volledige
vier kilometer met drie man
moest rijden, nog bijna drie se
conden sneller, terwijl de Oost
duitsers slechts 4.17.97 voor de
afstand nodig hadden.
Dames
Het goud en zilver op de indivi
duele achtervolging bij de dames
kan Nederland daarentegen
normaliter niet meer ontgaan. De
overmacht die Keetie van Oosten
en Anne Riemersma zowel in de
kwalificaties en als gisteravond
in kwartfinales aan de dag leg
den, degradeerden de concurren
tie tot een groepje goedwillende
figuranten.
Indrukwekkend was de manier
waarop Keetie van Oosten in haar
kwalificatierit de zesvoudige we
reldkampioene Tamara Gar-
kuchnina inliep en bovendien de
3000 meter aflegde in een tijd. die
niet alleen 13 seconden onder
haar persoonlijke record lag,
maar met welke chrono (3.49.54)
zij het van 1974 daterende we
reldrecord van Garkuchina met
drie seconden omlaag bracht. In
haar tweede rit deed de Zeeuwse
het nogeens dunnetjes over. Na
iets meer dan twee minuten had
Keetie van Oosten de Belgische
Nicole van den Broeck reeds ach
terhaald en haar tijd (3.52,32) was
andermaalvan superieur gehalte
De Tsjech Anton Tkac won de fi
nale sprint van de Rus Emanuel
Rusch.
MÜNCHEN -Norbert Durpisch. de donderdagnacht doorzijn landgenoot
Detlef Macha onttroonde wereldkampioen op de individuele achtervol
ging, is positief bevonden bij het onderzoek naar stimulerende midde
len. Ook de contra-expertise wees uit dat de Oostduitser in zijn slechts
ternauwernood gewonnen rit uit de achtste finales tegen de Noor Iver-
sen efedrine heeft gebruikt. Dit bracht het urine-onderzoek aan het licht
dat in Keulen werd verricht door oud-wielrenner Manfred Donicher.
Het is de tweede keer dat het thema doping bij een wereldkampioenschap
wielrennen actueel is. Eerder was dat het geval in 1975 in Luik, toen het
Poolse tandemduo Kocot-Kotlinski niet op de dopingcontrole ver
scheen en daarop de wereldtitel werd ontnomen.
vervoerd. Die mogelijkheid zou de Oostduitsers zijn onthouden. Boven
dien hebben zij bezwaar aangetekend tegen het feit dat de verpakking
van deze tweede urine-staal niet onbeschadigd in Keulen
erd.
izyn^
Pas
ir Art/Aits//
P4AAG AA/YL2T
Sf¥M/VS£ COSPt
ZUA/v?srr
<5£77?Or- y
