Post: „Geen aankopen
zonder inspraak..."
VAN LEIDEN
TOT PARIJS
Over eventuele kopman nog niets bekend
MAANDAG 24 JULI 1978
SPORT fl SPORT
SPORT
PARIJS (GPD) - In de beroepswie
lersport is - onder verwijzing
naar de naam Merckx - de dis
cussie over het begrip nivelle
ringeen al jaren actueel onder
werp. Model voor de theorieën
staan daarbij de koersbeelden
van de belangrijkste wedstrij
den: de klassiekers en de rondes.
Bijna aan het eind van die cyclus
heeft de Tour de France, de meest
gerenommeerde krachtmeting
van elk seizoenprogramma, na
drukkelijk in het teken van dat
thema gestaan.
Het was de strijd van de na de heer
schappij van Merckx eindelijk
genivelleerden tegen het gevaar
van een nieuwe meedogenloze re
gent: Bernard Hinault. Het sym
bool van de new look (koel. bere
kenend werken) in de profwiel
rennerij won dat duel. Daarbij
respecteerde hij de huidige ten
dens die zich beweegt op het ni
veau van de meer gelijke krach
ten, welk feit aanleiding werd tot
een van de mooiste Ronden van
Frankrijk van de laatste jaren.
Bij die kwalificatie ligt de na
druk meer op de aspecten „span
nend" en ..boeiend" dan op
„groots", want dat was deze Tour
zeker niet.
De wedstrijd ontleende zijn kracht
aan het enthousiasme waarmee
de gele trui tot acht keer toe van
eigenaar wisselde (Raas. Bossis
Thaler, Knelemann, Bruyere,
Pollentier, Zoetemelk, Hinault)
en aan de vraag hoe Bernard Hi
nault stand zou houden tegen de
gevestigde orde. Dat gebeurde op
een uiterst degelijke, maar wei
nig spectaculaire manier met uit
zondering dan van zijn prestatie
in n> beide tijdritten. Overwin
ningen in deze specialiteit echter
moeten het, hoe fraai ze ook zijn,
qua algemeen kijkgenot altijd
afleggen tegen de directe man-
aan-man-gevechten zoals die zich
uiten in bruisende etappes.
Bernard Hinault had het ook niet
nodig om buiten zijn favoriete
onderdeel van het tijdrijden, nog
eens iets extra's te ondernemen
Zijn tegenstanders immers scha
kelden zichzelf een-voor-een uit.
Het werd derhalve geen Tour de
France van de knetterende
krachtsexplosies, maar meer -
doch het had zeker zijn grote
charme - een afvalkoers.
Aftakeling
De aftakeling van de ouderen begon
met de winnaar van vorig jaar,
Bernard Thevenet, die eerst in de
ploegentijdrit een klap kreeg (2
minuten), daarna in de indivi
duele tijdrit totaal uit vorm bleek
en ten slotte op weg naar Pau
(12.54 achter geraakt) knock-out
ging. Ook met Lucien van Impe,
een andere favoriet, hoefde Ber
nard Hinault geen groot gevecht
aan te gaan. De kleine Belg
(wiens kansen in de eerste tijdrit -
verlies van 6.17 - werden afge
schreven) bleek door zijn sleutel
beenbreuk in het voorjaar al te
zeer uit vorm geraakt.
Voor Hennie Kuiper moest Bernard
Hinault evenmin zwaar op de
pedalen. Kuiper ondermijnde
zijn positie zelf door in de tijdrit
naar St. Foy 2.59 te verspelen,
daarna bezweek hij op Pla d Adel
(1.29 verliesonder een demarra
ge van Zoetemelk, op de Puy de
Dome schakelde hij zich met een
achterstand van 4.02 in de tijdrit
definitief uit. Echt moeilijk had
de Fransman het evenmin met
Joop Zoetemelk die eenvoudig
weg de macht miste om hem uit
het wiel te rijden. Rest Michel
Pollentier, de enige eigenlijk die
wel de koers opengooide en Hi
nault tot op zijn tandvlees dwong
maar de reconstructie van die
krachttoer kwam uit bij het
woord „doping". De onvermijde
lijke diskwalificatie ontdeed
Hinault ("in het c
i deze te-
Bernard Hinault ook
genstander.
De jonge Franse wielerbelofte had
derhalve geen explosie nodig. Hij
kon volstaan met een sterk optre
den, zonder ooit in de rechtstreek
se confrontatie met zijn tegen
hoeven wij de beesten niet te zijn") met Joop Zoetemelk (rechts) op het erepodium.
Route
standers te domineren. Aan die
situatie beleefde de Tour de Fran
ce geen strijd op hoog niveau (bij
welke vaststelling andermaal
Italiaanse deelname sterk werd
gemist), maar wel uiterst aan
trekkelijke, boeiende dagen.
Daarbij past t
het adres va:
weken zo z
compliment aan
ie in de afgelopen
iar gekritiseerde
Tourbazen Jacques Goddet en
Felix Levitan, die erin slaagden
een bijzonder goede route uit te
zetten. Het parcours blonk uit
door een evenwicht in de zwaar
tepunten van het tijdrijden, de
vlakke ritten en de bergetappes.
In de rit van Grenoble naar Mor-
zine werd overigens weer eens
bewezen dat niet de organsatie
via het parcours de wedstrijd
maakt, maar dat de coureurs dat
doen met hun werkzin. De acht
bergen die deze 17de rit telden,
fungeerden niet als scherprechter
om de uiterst simpele reden dat de
renners dat niet wilden uit angst
en lijfbehoud. Een paar stevige
beklimmingen in de finale, bie
den meer kans van slagen op gro
te strijd dan wat Goddet en Levi
tan tussen Grenoble en Morzine
projecteerden.
Een succes in het concept was zeker
ook de ploegentijdrit, waar tevo
ren met zoveel schrik tegenaan
ivas gekeken maar waarvan men
na de praktijkervaring met an
ders kon dan erkennen dat het een
schitterend onderdeel was. Dit
na-oorlogse debuut van Desgran-
ges' vondst is voor herhaling vat
baar maar dan zou er tegenover
de inspanning een grotere hono
rering in tijdvergoeding moeten
staan. In elk geval beloofde de
Tourdirectie om er in de aanloop
naar de volgende Ronde sterk re
kening mee te zullen houden.
Staking
Dat laatste geldt ook voor de
problemen rond de organisatie 1
van de etappes uit welke bezwa
ren de coureurs in de 12de rit de
moed voor een staking putten. In
Parijs aangekomen deed Levitan
een voor zijn doen opvallende be
kentenis. „Ik geef toe", zei hij,
dat het op die dag beter anders
had gekund en ik zal mijn uiterste
best en om een dergelijke last vol
gendjaar te voorkomen Maar ik
kan natuurlijk niet de garantie
geven dat er in dat opzicht geen
andere hindernissen zullen ont
staan..."
Aangenomen mag worden, dat de
losgeslagen actie onder de ren
ners voortzetting vindt en dat er
wat dat betreft controle zal zijn
op de plannen die de Tourleiding
deze winter ontwerpt. Het initia
tief van de coureurs om niet lan
ger zo met zich te laten sollen (Hi
nault: „In dat circus hoeven wij
toch niet de beesten te zijn") bete
kende een van de grote verrassin
gen van deze Tour. Er was er nog
een: de zaak-Pollentierhet groot
ste schandaal dat de wielersport
beleefde in de problematiek rond
doping gebruik.
In de dagen na dat stormachtige
nieuws, waarvoor Pollentier
zorgde door bet rapt te worden bij
een poging tot fraude, is het al
zolang in discussie zijnde onder
werp van de stimulantia uitvoe
rig besproken in de Tourkara
vaan. Renners en ploegleiders die
zich door Pollentier onrecht aan
gedaan voelden in de publieke
opinie, maakten zich druk om het
tegendeel te betogen. Daarom
heen: degenen die meenden dat
het overtuigende bewijs in daad
en woord was bewezen. Eindeloze
debatten, in ivelke periode be
kend werd dat men Antoine Gu
tierrez eveneens snapte toen hij
a ndere dan zijn eigen urine wilde
inleveren. Een paar dagen later
gaf de uitslag van het dopingon
derzoek tot twee keer toe aan dat
Jose Nazabal verboden middelen
Het peloton stelde daarop vast dat
dit een slechte zaak was voor de
wielersport, welke conclusie als
sterkste punt heeft dat men er
twee kanten mee op kan...
PETER HEERKENS
PARIJS (GPD) - „Successen kun
nen niet worden afgedwongen.
Voor het leveren van elke presta
tie is de factor geluk medebepa
lend". Dat zei Peter Post bijna
vier weken geleden toen hij zijn
Tourploeg presenteerde. De suc
cessen werden ook deze keer be
haald. In grote mate zelfs. Terug
blikkend op de 65ste editie van
„La grande bouclé" overheerst
bij de chef d'equipe van de Ra-
leigh-formatie dan ook een ge
voel van tevredenheid. Dat hij
diep in zijn hart de pijn verbergt
over het onfortuinlijke verlies
van Hennie Kuiper is niettemin
duidelijk. Peter Post heeft in zijn
stormachtige carrière als wiel
renner en ploegleider echter zo
veel meegemaakt, dat hij over de
ze tegenslag heen stapt omdat hij
in gedachten reeds bij de toe
komst is. „Want stilstaan bij ge
beurtenissen kun je in dit metier
niet. Je moet vooruit", zegt
hij.
Vorig jaar waren er zeventien gele
shirts, acht etappe-overwinnin
gen, de witte leiderstrui in het
klassement voor jongeren en de
zege in het ploegenklasscment
weggelegd voor de Raleigh-for-
matie. In de eindrangschikking
werd Kuiper toen tweede. De
tweede plaats bleef dit keer ach
terwege, alhoewel niemand dat
met zekerheid had durven voor
spellen voordat Hennie Kuiper in
de afdaling van de Col du Granier
het woestenijpad van de Tour
verliet.
Tegenover de zeventien dagen gele
trui (van Didi Thurau) in 1977 en
de winst in het ploegenklassc
ment stonden deze keer zelfs
meer etappesuccessen dan vorig
jaar. De „vliegende etappe" van
zaterdag meegeteld, waarin Wil-
fried Wesemael de tussensprint
won voordat Jan Raas zegevie
rend Senlis binnenstormde, wa
ren er dit keer zelfs elf ritover-
winningen. Daarnaast zorgde
Henk Lubberding dat de witte
trui voor de meest beloftevolle
jongere opnieuw bij de formatie
van Post terechtkwam.
Nieuwe generatie
In de persoon van Henk Lubber
ding kwam uit deze Tour de
France inderdaad een exponent
van een nieuwe generatie naar
voren. Een andere belofte voor
het grote werk in de nabije toe
komst maakte ook al deel uit van
de Post-equipe: Paul Wellens.
Alleen daardoor reeds kwam de
ex-zesdaagsekeizer toch als win
naar uit de strijd tevoorschijn.
Andere formaties immers telden
veel minder renners voor wie de
toekomst er zonnig uitziet, be
halve dan het team van Joop Zoe
temelk waarin behalve de Zweed
Sven-Ake Nilsson ook de Frans
man Christian Seznec zich na
drukkelijk als een man voor het
grote meerdaagse werk manifes
teerde. Bernaudeau, ploegmak-
ker van Tourwinnaar Hinault,
kan eveneens aan dit rijtje wor
den toegevoegd. Voor de rest wa
ren het „gevestigde namen" die
tussen Leiden en Parijs (via de
lange „omweg" door Pyreneeën
en Alpen) de aandacht opeis
ten.
Bij Peter Post heeft vernieuwing en
verjonging altijd voorop gestaan.
Gerrie Knetemann zegt daarover
„De praktijk heeft uitgewezen
dat de methode van Post de beste
is. Neem bijvoorbeeld de situatie
bij Peugeot. In de ploeg van Mau
rice de Muer zijn het reeds jaren
dezelfde Figuren die rond Ber
nard Thevenet gegroepeerd zijn:
Ovion, Danguillaume, Laurent,
Hezard, Sibille en noem verder
maar op. Een weinig sprankelend
geheel. Kijk maar eens waar na
het wegvallen van Thevenet hun
beste man staat"
Ruggespraak
Als er mutaties in de ploeg van Pe
ter Post komen, houdt de chef
d'equipe altijd eerst ruggespraak
met zijn drie aanvoerders: Kui
per, Raas en Knetemann. „Zon
der inspraak is het ten enenmale
onmogelijk om een goede ploeg
op de been te brengen", zegt Post
„Je moet als leider zorgvuldig te
werk gaan met het aantrekken
Het is ge
makkelijk om iemand aan te
werven, maar de vraag of hij qua
karakteren functieverdeling past
in het team moet eerst beant
woord zijn. Anders zitje later met
de stukken". Ofschoon hij de in
spraak als een belangrijke scha
kel in de keten van successen
ziet, wil dit niet zeggen dat Peter
Post de verantwoordelijkheid af
schuift op anderen, verre van dat
zelfs. „Verantwoording mag je
een topsporter nooit afnemen.
Uiteindelijk ben ik het echter dié
de verantwoording ten opzichte
van de sponsor draagt. Ik heb het
laatste woord".
Jver een eventueel vertrek van
Hennie Kuiper (naar Peugeot,
naar Italië?) wil Peter Post nog
weinig zeggen. Dat is een zorg
voor later stadium. „Als Hennie
terug is uit het ziekenhuis gaan
we aan tafel zitten. Wij zullen dan
alles op een rijtje zetten. Het zou
onverstandig zijn om nu reeds
vooruit te lopen op gebeurtenis
sen waarvan niemand weet hoe
de afloop zal zijn". Omdat er nog
geen zinnig woord te zeggen is
over het continueren van Kuipers
kopmanschap in het etappewerk
-voorzover de persoon in kwestie
na deze Tour de France ook niet
meer in andere krachtmetingen
een hoofdrol opeist - blijft het
nog stil rond de werkelijke rol
van bijvoorbeeld Lubberding en
Wellens in de formatie van het
nieuwe seizoen. Voorop blijft de
homogeniteit staan, waarvan
Tourdirecteur Felix Lévit n tij
dens de voorbije Ronde van
Frankrijk herhaaldelijk zijn be
wondering heeft doen blijken.'
„Een ploeg waarvan de kracht in
de breedte bijzonder groot is. Ik
heb er bewondering voor", aldus
lévitan.
Geen namen
Peter Post noemt nog geen
van renners die straks, als het sei
zoen ten einde is, naar andere
werkgevers moeten uitzien. Hij
wil dit eerst met de betrokken
personen bespreken en hij moet
bovendien ook weten wie de
nieuwelingen worden in zijn
team. „Ik heb een systeem waar
van ik niet afwijk", lacht hij als er
gepraat wordt over de samen
stelling van zijn ploeg in het
nieuwe seizoen. „Veel collega
ploegleiders contracteren maar
raak, zonder zich af te vragen of
alles en iedereen wel bij elkaar
past. Ik doe dat wel, gewoon om
dat het niet anders kan". Bij het
zoeken naar talent onder de ama
teurs heeft Post vaak het verwijt
te horen gekregen dat hij zich te
weinig in die amateurwereld laat
zien. Hij heeft dat verwijt altijd
naast zich neergelegd, niet alleen
omdat hij als chef d'equipe van
een internationale profformatie
nauwelijks tijd heeft om zich vrij
te maken voor verkenning, maar
Peter Post: "Nieuwe
ook (en vooral) omdat het oog van
de vakman geen dagenlange
analyse nodig heeft. Didi Thurau
werd destijds gecontracteerd na
dat Post hem bezig had gezien
tijdens de training en de strijd om
het amateur-wereldkampioen
schap in 1974 in Montreal. Meer
niet. Zo is het ook gegaan toen
Lubberding en andere jongeren
werden aangetrokken. „Ze moe
ten passen in mijn systeem", her
haalt Post.
Gegadigden
Hennie Kuiper.de man die op ongelukkige wijze de Tour vroegtijdig moest verlatenis weer thuis bij moeder de
vrouw. Hoewel hij voorlopig nog niet kan fietsen hoeft hij niet stil te.zitten, want van verschillende zijden is hij al
benaderd om het startschot voor een aantal criteria te lossen. Zodoende pakt Kuiper toch nog een centje mee.
„Straks vinden er opnieuw enkele
mutaties plaats. Maar concreet
staat nog niet vast wie de nieuwe
gezichten zijn". Fedor den Her
tog behoort tot de gegadigden.
Dat diens huidige (Zwitserse)
ploegmakker, de tijdritspecialist
Daniel Gisiger, eveneens onder
de hoede van Peter Post komt
lijkt evenmin uitgesloten. „Van
de Nederlandse amateurs lijkt
Jos Lammertink me een aardig
coureurtje. Jac van Meer even
eens. Ik heb nog even de tijd.
Renners die in een etappewed
strijd na enkele dagen verslech
teren heb ik in elk geval niet no
dig", wil Post nog kwijt. Meer
niet. Alhoewel Peter Post over
een eventuele nieuwe kopman
voor het werk in de grote ritten
koersen (als vervanger van Hen
nie Kuiper) niets wil zeggen, staat
niettemin vast dat de keuze voor
zo'n renner beperkt is. Knete
mann, de winnaar op de Champs
Elysèe stelt het duidelijker: „Ze
zijn niet voor het oprapen. Als ik
straks zou moeten kiezen tussen
bijvoorbeeld Lucien van Impe en
Joop Zoetemelk, is het niet
moeilijk. Dan prefereer ik Zoe
temelk. Hij is meer allrounder
dan Van Impe". Met welke woor
den bewezen is dat in de wieler
sport de rivaal en opponent van
vandaag, de bondgenoot en lei
der van morgen kan zijn.
WIEL VERHEESEN
PARIJS (ANP) - De veelbewogen 65ste Ronde van Frank
rijk is voorbij. Tussen Leiden en Parijs gebeurde veel, op
alle fronten was er veel nieuws. Goed en slecht.
Wat de ronde ook interessant maakte was dat er vrijwel elke
dag een andere etappewinnaar was en de gele trui ook
zeven keer van persoon wisselde. Hieronder het overzicht
van de 65ste tour van dag tot dag.
Etappe
Afstand
Winnaar
Gele trui
Proloog Leiden
5,2 km
Raas
1. a) Leiden-St. Willebrord
135 km
Raas
Raas
1. b) St. Willebrord-Brussel
100 km
Planckaert
Raas
2. Brussel-St. Amand
199 km
Esclassan
Raas
3. St. Amand-St-Germain
243,5 km
Thaler
Bossis
4. Evreux-Cean (ploeg.tijdr.)
153 km
Ploeg Post
Thaler
5. Caen-Maze
244 km
Maertens
Thaler
6. Maze-Poitiers
162 km
Kelly
Knetemann
7. Poitiers-Bordeaux
242 km
Maertens
Knetemann
8. St.Emilion-St.Foy (tijdrit)
59,3 km
Hinault
Bruyère
9. Bordeaux-Biarritz
233 km
Lasa
Bruyèrè
10. Biarntz-Pau
191,5 km
Lubberding
Bruyère
11. Pau-St. Lary (Pla d'Adet)
161 km
Martinez
Bruyère
12. Tarbes-Valencc d'Agcn
148 kmRit ongeldig
Bruyère
12b)Valence d'Agen-Touluuse
96 km
Esclassan
Bruyère
13. Figeac-Supcr Besse
221,5 km
Wellens
Bruyère
14. Bcsse-Puy de Dome (tijdrit)
52,5 km
Zoetemelk
Bruyère
15. Chamaliere-St. Etienne
233,5 km
Hinault
Bruyère
16. St. Etienne-l'Alpe d'Huez
240,5 km
Kuiper
Zoetemelk
17. Grenoble-Morzine
Seznec
Zoetemelk
18. Morzine-Lausanne
137,5 km
Knetemann
Zoetemelk
19. Lausanne-Belfort
181,5 km
De Meyer
Zoetemelk
20. Metz-Nancy (tijdrit)
Hinault
Hinault
21. a) Epernay-Soisson(vlieg-)
78,5 km
Maertens
Hinault
21. b) Soissons-Compiegne
59 km
Wesemael
Hinault
21. c) Compiegne-Senlis
70,5 km
Raas
Hinault
22. St. Germain-Parijs
161,8 km
Knetemann
Hinault
