Lubberding: Het goede
moment kwam, toen
Raas was teruggepakt
,r
Thevenet piept
en bromt als
een locomotief
UITSLAGEN
Bergen eisen
zware tol...
DINSDAG 11 JULI 1978
PAU - De etappeklassering in
teresseerde Joop Zoetemelk
niet. Ondanks het feit dat hij
niet verder was gekomen dan
de 23ste plaats, in dezelfde
tijd als Patritti en Jan Raas,
die na de binnenkomst van
Lubberding om de ereprijzen
hadden gesprint, toonde hij
zich een tevreden man. ,Jiet
etappeverloop heeft bewezen
dat er elke rit minstens èèn
van de favorieten uit het voor
ste gelid verdwijnt. Thevenet
is de eerste geweest".
Niet alleen omdat zijn voor
sprong op Bernard Thevenet
tot ruim zeventien minuten
groeide, was Zoetemelk tevre
den, tijdens de beklimmingen
op weg naar Pau had hij ook
geconstateerd dat enkele an
dere rivalen minder goed
marcheerden. Althans min
der goed dan hij. „Toen het op
de col de Marie-Blanque na
ruim 130 kilometer echt me
nens werd, moesten zowel Van
Impe en Galdos alsook nader
hand Kuiper afhaken. Hennie
kwam in de afdaling terug bij
Pollentier, Hinault, en mij. Ik
ben ervan overtuigd dat wij
het onderling zullen uitvech
ten".
Zoetemelk dacht bij het uitspre
ken van deze woorden meer
aan Hinault en Pollentier
dan aan zijn Nederlandse
concurrent. Kuiper zette hij
pas bij de voornaamste man
nen voor de etappe naar Pla
d'Adet met de opmerking:
„Waarschijnlijk ook Hennie",
alsof hij wilde accentueren
dat de tijdelijke kloof op de col
de Marie-Blanque de krachts
verhoudingen had weergege
ven.
In het gevecht om de Toursu-
prematie wilde Zoetemelk de
waarheid overigens geen ge
weld aandoen. Hij was de eer
ste om zijn bewondering voor
de geslaagde achtervolging
van Kuiper te tonen. Jlennie
is bovendien nog een keer ge
vallen", aldus de drievoudige
tweede uit de voorbije acht
ronden van Frankrijk.
Behalve Zoetemelk toonde ook
Michel Pollentier zich tevre
den. Hij haastte zich om te
zeggen dat zijn rijden op de
zwaarste col van de dag niet
als een serieuze aanval gezien
moest worden. ,JJet was ge
woon hard doortrappen"
vertelde Pollentier. „Tot mijn
genoegen heb ik toen kunnen
constateren dat mijn tempo
versnellingen toch links en
rechts pijn deden en de tijds
verschillen op de top maakten
dit duidelijk. Ze hebben me
moed gegeven voor de komen
de dagen, vooral voor de rit
naar Pla d'Adet".
Over consolidatie van de gele
trui van Jos Bruyére wilde hij
zich aan de eindstreep in Pau
nauwelijks uitlaten. ,fla 24
uur weten we meer", aldus de
lange Waal. ,JHet feit dat zelfs
een man als Lucien van Impe
in mijn dienst rijdt, geeft me
in ieder geval veel moreel".
Lucien van Impe was overi
gens niet denderend te spre
ken over de koerswijze van de
gele truidrager. ,JIij rijdt
vaak ondoordacht. Stom zelfs.
Bruyére zit op kop te sleuren
als destijds Merckx, maar hij
vergeet dat hij niet zo lang
door kan gaan als Eddy", al
dus Van Impe.
Joop Zoetemelk (links) voelt zich sterk. Een serieuze kanshebber.
De tiende etappe: 1. Henk Lubberding
(Ned) 191.5 km in 5 uur, 46 min. en 54 sec.
2. Alain Patritti (Fra) op 30 sec., 3. Jan
Raas (Ned), 4. Raymond Villemiane
(Fra), 5. Freddy Maertens (Bel), 6. Jac
ques Bossis (Fra), 7. Mariano Martinez
(Fra), 8. Bernard Bourreau (Fra), 9. Yves
Hezard (Fra), 10. Roger Legeay (Fra), 15.
Bruyere (Bel), 16. Hinault (Fra), 17. Kelly
(Ier), 18. Laurent (Fra), 23. Joop Zoete
melk (Ned), 25. Wellens (Bel), 26. Van
Impe (Bel-C.A), 29. Fedor den Hertog
(Ned), 32. Hennie Kuiper (Ned), 33. Pol
lentier (Bel) allen op 0.30,57. Klaus-Peter
Thaler (Wdl) op 6.40, 66. Jose de Cauwer
(Bel) op 9.47, 69. Gerben Karstens (Ned)
z.t., 74. Aad van den Hoek (Ned) z.t, 79
Gerrie Knetemann (Ned) op 12.54, 92.
Bernard Thevenet (Fra) z.t, 99. Wilfried
Wesemael (Bel) op 14.56, Opgegeven:
Enrique Martinez-Heredia (Spa-Kas),
Jose Pesarrodona (Spa-Kas) en Joel
Gallopin (Fra-Lej).
ALGEMEEN
KLASSEMENT: 1. Joseph Bruyere
(Bel) 50.29.32, 2. Jacques Bossis (Fra) op
2.07, 3. Bernard Hinault (Fra) op 3.32, 4.
Joop Zoetemelk (Ned) op 4.11,5. Freddy
Maertens (Bel) op 4.48, 6. Jean-Pierre
Danguillaume (Fra) op 4.58, 7. Hennie
Kuiper (Ned) op 5.11, 8. Michel Pollen
tier (Bel) op 5.14, 9. Michel Laurent (Fra)
op 5.45, 10. Henk Lubberding (Ned) op
5.46, 11. Agostinho (Por) op 6.52, 12. Le
Guilloux (Fra) op 7.37, 13. Galdos (Spa)
op 7.41,14. Wellens (Bel) op 7.47,15. Nils-
son (Zwe) op 7.48,16. Villemiane (Fra) op
7.50, 17. Ovion (Fra) op 8.15, 18. Fedor
den Hertog (Ned) op 8.42, 19. Nernau-
deau (Fra) op 8.59, 20. Hezard (Fra) op
9.01, 29. Thaler )Wdl) op 11.05, 40. Jan
Raas (Ned) op 13.34, 49. Gerrie Knete
mann (Ned) op 15.20,57. Jose de Cauwer
(Bel) op 18.13, 69. Aad van den Hoek
(Ned) op 21.09, 70. Bernard Thevenet
(Fra) op 21.13,71. Gerben Karstens (Ned)
op 23.00, 79. Wilfried Wesemael (Bel) op
26.07, 103. en laatste: Fernandez Ovies
(Spa-Kas).
PLOEG ENKLASSEMENT: 1 Ploeg
Laurent 28.57.00, 2. Ploeg Hinault
29.00.01 (95 pl), 3. Ploeg Martinez z.t.
(115), 4. Flandria z.t. (118), 5. Mercier z.t.
(128), 6. Raleigh 29.02.40,7. C.A. 29.04.30,
8. Lejeune 29.07.57, 9. Teka 29.09.12, 10.
Kas 29.21.48, 11. Fiat 29.27.52.
ALGEMEEN PLOEGENKLASSE-
MENT: 1. Ploeg Kuiper 271.22.17, 2.
Ploeg Van Impe 271.28.44, 3. Ploeg Zoe
temelk 271.44.07.
PUNTENKLASSEMENT: 1. Maertens
(Bel) 149 punten, 2. Bossis (Fra) 119, 3.
Esclassan (Fra) 113, 5. Thaler (Wdl) 77, 6.
BERGKLASSEMENT: 1. Le Lay (Fra)
22 punten, 2. Pollentier (Bel) 19, 3. San
ders (Fra) 18, 4. Kuiper (Ned) en Legeay
(Fra-Lej) 16.
(Van onze verslaggever Wiel Verheesen)
PAU - De schrik was Henk Lubberding niet in de benen
blijven zitten. Anders zou hij zijn korte, maar schitterende
solo tussen het dorpje Mazeres-Lezons en het autocircuit
van Pau nooit tot zo'n succesvol einde hebben gebracht.
De manier waarop de 24-jarige boerenzoon uit het Gelder
se Voorst naar de etappe-overwinning soleerde, was na
melijk een Nederlands kampioen waardig.
„Als iemand mij 10 kilometer voor
het einde gezegd zou hebben dat
ik ging winnen, had ik dat niet
geloofd", zegt hij bescheiden. „Ik
was door een plotselinge aanval
van Jan Raas in een verdedigen
de positie gemanoeuvreerd. Niet
deze demarrage, maar wel het feit
dat Raas ineens langs ons heen
daverde, had me doen schrikken.
Ik dacht nog: waar komt die kerel
nu vandaan? Vanaf het moment
dat het peloton op de Col de Ma
rie-Blanque (een berg van de
tweede categorie.) red.) in stuk
ken viel, had ik Jan niet meer ge
zien. Even snel als hij demarreer
de, werd hij teruggepakt. Toen
kwam ik aan de beurt. Het was
het goede moment".
Vijfde succes
De solo van Henk Lubberding,
veertig jaar nadat in hetzelfde
Pau de etappezege door een an
der? Nederlander (Theo Middel
kamp) was opgeëist, betekende
niet alleen het vijfde succes van
de ploeg van Peter Post in deze
Tour de France. Ook Lubberding
behaalde zijn vijfde overwinning.
Nadat hij vorig seizoen nog met
twee criteriumsuccessen tevre
den had moeten zijn, bewees hij
dit jaar dat hij in de toekomst
heus niet uitsluitend als knecht
DE LANGSTE RIT..
I2juli-12eeh_244kir
verder hoeft te gaan. Voordat hij
op de Adsteeg in Beek het over
wicht van zijn ploeg accentueer
de met het behalen van het
landskampioenschap, won hij in
de Ronde van Zwitserland reeds
een etappe.
Gevraagd naar zijn aspiraties voor
de komende jaren, wuifde Lub
berding een eventueel kopman
schap niettemin weg. „Kopman
zijn betekent datje bestand moet
zijn tegen de druk van zo'n func
tie. Ik geloof niet dat ik het kan.
Voorlopig althans nog niet. Laat
me maar rustig doorgaan zoals
het nu gaat. Ik vind het best zoals
de zaken in onze ploeg verdeeld
zijn".
Klassement
Het etappe-succes van Lubberding
kwam ook in het algemeen klas
sement tot uiting. Hij won, even
als Kuiper, drie plaatsen en
kwam zodoende in tiende stelling
terecht op minder dan zes minu
ten achter gele-truidrager Jos
Bruyere. Evenmin als hij had
durven hopen op de ritzege, ge
loofde Lubberding in de slotfase
dat hij die winst in het totaalklas
sement zou boeken.
„Bij de beklimming van de Col de
Marie-Blanque was ik in moei
lijkheden geraakt. Mijn benen
blokkeerden. Ik wilde me niet
forceren, omdat ik dacht aan de
volgende dagen. In de afdaling
kon ik het grootste deel van mijn
verlies goedmaken. Ofschoon ik
een keer slipte en bijna in een
greppel terecht kwam. Ik wist
overigens dat Hennie Kuiper deel
uitmaakte van de kopgroep. Dat
vond ik belangrijker dan mijn ei
gen bezigheden", aldus Lubber
ding.
Mist
Dankzij uitstekend werk in de af
daling na het lastigste obstakel
van de dag was Kuiper bij Hi
nault, Zoetemelk en Pollentier
terecht gekomen. Tijdens de be
klimming van de Col, gehuld in
laag hangende mist en vanwege
de druilerige regen een trieste
aanblik vertonend, had de kop
man uit de ploeg van Peter Post
zijn rivalen niet kunnen volgen.
Op de top van de Marie-Blanque,
992 meter boven de zeespiegel,
telde Kuiper zelfs 16 seconden
achterstand. Behalve Pollentier,
Hinault en Zoetemelk, die in deze
Gerben Karstens en de latere ritwinnaar Henk Lubberding (l) hadden gisteren ook nog tijd i
lezen samen met een verslaggever van France Soir mee in een krant.
volgorde de beklimming afslo
ten, had Kuiper ook de Fransman
Martinez nog moeten laten voor
gaan.
De klauterpartij tussen de 131 ste
en 144 ste kilometer lag trouwens
meerdere favorieten zwaar op de
maag. Voor Thevenet verdween
op weg naar de top in ieder geval
het laatste restje illusie in de
Tour. Weliswaar bleef de Frans
man op de fiets, maar de achter
stand die hij opliep, deed hem in
de grauwe achterhoede van het
klassement terugvallen. Lucien
van Impe moest tijdelijk terrein
prijsgeven (52 seconden). In de
afdaling kon de winnaar van twee
jaar geleden zich vrij snel bij zijn
ploegmakker Bruyere voegen en
daarna met hem en vijftien ande
ren de sprong maken naar het
leidende favorietenkwartet.
Knetemann
Eenmaal herenigd in zo'n grote
formatie, streken de kopstukken
de wapens en van die gelegen
heid maakten zestien renners, in
groepjes of als eenlingen, gebruik
om zich ook weer vooraan te
nestelen. Jan Raas was de laatste.
„Voor mij was de afdaling bijna
minder goed afgelopen dan voor
de anderen", zei gele-truidrager
Jos Bruyére. „Twee keer miste ik
op enkele centimeters na een
bocht. Bovendien moest ik nog
afrekenen met een lekke tu
be".
Toen Bruyére door pech werd ge
troffen, aarzelde Lucien van Im
pe geen moment. Hij trok, even
als Ludo Loos in de remmen en
met vereende krachten sleurden
ze de lijstaanvoerder terug naar
het voorste gelid. In de spits van
de karavaan (en het algemeen
klassement) waren reeds lang
voor de ontknoping zowel Kne
temann. Le Guilloux en Thaler
weggevallen. Knetemann ver
huisde van de derde naar de 49 ste
plaats.
Zonder lang te treuren over dit ver
lies, had Knetemann niettemin
een excuus voor deze wijziging.
Op de eerste col van de dag, de
Cote de San-Esleben (na 33 km),
was hij door tegenslag getroffen.
„Ik stootte met mijn linkerknie
tegen de bovenhuis van de fiets.
Daarbij liep ik een blessure op die
me zoveel parten speelde, dat ik
geen rol van betekenis meer kon
spelen. Maar daarom niet ge
treurd. Ik heb nooit de illusie ge
had dat ik in het eindklassement
op een ereplaats beslag zou leg
gen".
WIEL VERHEESEN
PAU - De lange stoet van de Ronde
van Frankrijk trok de bergen in
en meteen begon het in het circus
van Lévitan boetes te regenen.
Renners mogen zich niet laten
duwen door het publiek, ook niet
ongevraagd. Het jurycorps,
waarbij de Limburger Jean Hou-
ben, ziet niet veel door de vingers.
Het bedrag dat met de boetes
gemoeid was beliep 2640 franken
ruim 1300 gulden. Bij de gestraf
ten waren de Nederlanders Van
Den Hoek, Karstens en Knete
mann. De jury ging neg verder en
ontnam Nederlandse journalis
ten de volgbewijzen voor twee
ritten, omdat ze de Belg Wese
mael achter hun auto hadden la
ten rijden. Het was gisteren niet
eens een echte bergrit
ppppp tapspzxu
7&4M//J6S&V1P OP
(SPMPPLcexs.
P£PMAAJ£PTJPS
&J£i/CAAP UCPJCr
AUOEP P7AAP OP
7 C£ IACP-
\fj5P/EP£AJ.
/W/? /P MO£T Tlu
7£f?üO <u4/)c> cp uavpep/-
PAU - Het hoongelach dat vanaf hoge tribunes over hem werd uitgestort,
moet Bernard Thevenet diep hebben geraakt. Zonder ook maar een
woord te wisselen met de horde Tourvolgers die hem wilde opvangen
aan het eind van een etappe, waarin zijn onmacht hem vernederde
tegenover het publiek, trapte Bernard Thevenet regelrecht naar zijn
hotel.
Daar, in dat tijdelijke onderkomen, ontstond 's avonds een geweld ige ruzie
waaraan Thevenets inzinking ten grondslag lag. De rel spitste zich toe op
de medische begeleiding, waarvoor in Pau een man ten tonele verscheen
die de vaste ploegarts van Thevenet typeerde als „een kwakzalver."
Hij was door Thevenet en enkele van zijn collega's opgetrommeld en daar
over ontstak dokter Bellocq, die al jaren met de ploeg optrekt, zo in
woede dat hij zijn koffers pakte en vertrok. Bellocq: „Ik wist nergens
van. Die man was er ineens. Bovendien is hij geen medicus maar een
kwakzalver en daar wil ik niet mee samenwerken. Onbegrijpelijk dat dit
kon gebeuren".
De woede bleek nog een belangrijke achtergrond te hebben toen Bellocq
verklaarde het medisch onverantwoord te vinden dat Bernard Thevenet
deze Tour nog rijdt. „En dat heb ik hem dit weekeinde verteld", aldus
Bellocq, „maar hij lachte me in m'n gezicht uit. Zoiets maakte ik nog
nooit mee".
Op zijn beurt sprak ploegleider Maurice de Muer zijn verbazing uit over
het beleid van dokter Bellocq. „Pal voor de Tour", aldus De Muer,
„keurde hij Thevenet voor honderd procent goed. Hij kan zelfs de Tour
winnen, zei hij toen. En nu, na een week zou Thevenet plotseling een
compleet wrak zijn..."
In elk geval was Bernard Thevenet duidelijk getekend door de inspannin
gen van de tiende etappe over de eindstreep gekomen. Welgeteld 12
minuten en 54 seconden na ritwinnaar Henk Lubberding. Een zielig
hoopje mens van wie Gerrie Knetemann (achterop geraakt door een
valpartij) zei: „Het was echt beroerd met hem. Hij piepte en hij bromde
op een afschuwelijke manier. Soms dacht ik dat ik naast een stoomlo
comotief reed".
Voor de start nog, aan het zonnige strand van Biarritz, had Bernard Theve
net zo vrolijk gedaan over zijn toekomst in deze Ronde van Frank
rijk.
„Wat heb ik eraan", zei hij bij het vertrek van de rit naar Pau, „om chagrij
nig rond te lopen. Het is nu eenmaal zo dat ik in de tijdrit teveel verspeel
de. Jammer maar niets aan te doen. Dat feit ligt er en eigenlijk ben ik er
stukken rustiger door geworden. Mijn hele probleem is een tekort aan
conditie door alle tegenslag die ik had. Mijn voorbereiding op deze Tour
is te dikwijls onderbroken geweest".
Berustend in de duidelijke situatie (slechte vorm en een achterstand van
8.49 in het algemeen klassement) besloot Thevenet gisterochtend te
vertrekken als knecht van Michel Laurent. „Hij heeft het in zich", aldus
Thevenet over die situatie, „om voor enkele opvallende prestaties te
zorgen. Ik wil hem daar graag bij helpen".
Een uur of wat later, kregen deze woorden de lijnen van een voor Bernard
Thevenet afschuwelijke karikatuur. Amper in de beklimming van de col
de Marie-Blanque (2e categorie) moest hij lossen waarna zijn achter
stand razendsnel ging oplopen. Tien kilometer lang stampte Thevenet
met bewegingen waaruit de wanhoop sprak, tegen de eerste echt lastige
berg van deze Ronde. Steeds langzamer. „Je had hem moeten horen
hijgen", zei Gerrie Knetemann. „Gewoonweg verschrikkelijk".
Op zijn calvarietocht door de Pyreneeën, kreeg de zo spectaculair inge
storte Fransman de hulp van zijn ploeggenoten Delepine en Sibille.
„Maar hij had er weinig aan", signaleerde Gerrie Knetemann. „Die jon
gen was op. Helemaal op".
Aan de finish in Pau weigerde Bernard Thevenet het uit te leggen. Hij hield
zich onbereikbaar en beantwoordde de belangrijkste vraag via zijn
ploegleider Maurice de Muer. „Hij start morgenochtend zeker", meldde
de Muer.
Die beslissing lijkt slechts uitstel van executie. Voor Bernard Thevenet
dreigt de totale ontluistering en dat droeve vooruitzicht heeft ook Lu
cien van Impe. De Belg die in 1976 Thevenet vooraf ging als winnaar van
de Tour, moest in Pau voor zichzelf vaststellen dat hij nog steeds de
vereiste conditie mist. Twee kilometer voor de top van de Col de Marie-
Blanque was hij uit de wielen gereden. Zijn achterstand van 52 seconden
bij de doorkomst maakte hij weliswaar in de afdaling goed, maar tevre
den toonde Van Impe zich allerminst.
„Ik kom nog steeds kracht tekort", stelde hij vast. „en daarom vrees ik het
ergste voor de komende dagen. Ik dacht vandaag makkelijk bij de eer
sten te kunnen blijven om met de moraal die ik daaruit zou halen deze of
volgende week nog wat bijzonders te presteren. In plaats van die hoop.
heb ik in deze etappe de angst gekregen dat het slecht zal gaan met
