Eigen risico" bij ziekte: omstreden zaak Pakt Ecevit het probleem van de Koerden lichtvaardig aan? Bewoners vechten ontruiming aan Ziekenfondsen zetten vraagtekens bij „tientjesplan" van kabinet PAGINA 4 VARIA VRIJDAG 7 JULI 1978 HILVERSUM - De invoering van een verplicht eigen risico voor ziekenfondspatiënten, zoals die in de Bezuinigings nota van het kabinet-Van Agt wordt voorgesteld, is vol gens secretaris J. de Vries van de Vereniging van Neder landse Ziekenfondsen (VNZ) een omstreden zaak. Er is al zoveel op gestudeerd, maar telkens is weer gebleken dat er grote vraagtekens achter zo'n eigen risico gezet moeten worden. De bedoeling van het eigen risico voor huisartsen- en apothekers- kosten - dat in de Bezuinigings nota op maximaal f 100 per gezin per jaar is vastgesteld - is de ver strekking van geneesmiddelen en geneeskundige voorzieningen af te remmen. Of het eigen risico inderdaad maximaal f100 zal worden, is nog de vraag. Mogelijk zal de Tweede Kamer nog aan de hoogte van dit bedrag gaan tor nen, wanneer de nota meteen na het zomerreces in het parlement zal worden behandeld. Tien jaar geleden is er ook al eens zo'n eigen-risicoregeling voorge steld. Dat was het zogenaamde Veldkamp-tientje. Dat plan hield in dat een ziekenfondspatiënt uit eigen portemonnee tien gulden per verpleegdag zou moeten bij dragen als eigen risico tijdens de eerste 30 opnamedagen. Politieke kopstukken zoals Aan- tjes, Rietkerk, Den Uyl en Dui- senberg hebben zich, toen het voornemen tot invoering van een eigen risico uitlekte, al danig ge roerd in deze zaak. Men is vooral beducht voor het gevaar dat aan het verworven goed dat de volks gezondheid is, schade zal worden toegebracht. Uit déze en andere verklaringen valt te beluisteren, dat het hier niet zomaar om een centenkwes tie handelt. Het gaat tevens om een sociaal-politieke keuze, waarbij het peil (de kwaliteit) en het assortiment van de gezond heidszorg voor fondsverzeker den in het geding is. Het is tevens gebleken, dat een niet onbelangrijk deel van de op brengst van de bijbetalingen verloren zal gaan als gevolg van de administratieve rompslomp. En dan zou er wel eens gezocht Ziekenfondsen-voorzitter H.J. Anbeek: "Zorg voor patiënten mag niet in gevaar komen.." Verschuiving Toen na het Veldkamp-tientje deze kwestie opnieuw in 1972 speelde, adviseerde de Centrale Raad voor de Volksgezondheid de minister desgevraagd: „Het nut van eigen betalingen dient niet zozeer ge zocht te worden in de opbrengst van die bedragen, welke boven dien door de administratieve complicaties onvermijdelijk voor een deel verloren gaan, maar in een vermindering der aanspra ken, dan wel in een verschuiving van kostbare naar minder kost bare vormen van verzorging Voor het invoeren van eigen be talingen (zgn. eigen risico), zoda nig dat geen gevaren voor de ge zondheidsverzorging der verze kerden te duchten zijn, is naar de mening van de Raad een coöpera tieve attitude van de ziekenfond sen, de medewerkers en de me dewerkende instellingen onmis baar". Een ambtelijke volzin, waarin net als door de politici het peil en het assortiment van de gezondheids zorg feitelijk aan de orde wordt gesteld. Voor een ongewenste verschuiving in de gezondheidszorg heeft VNZ-voorzitter H. J. Anbeek ge waarschuwd op de algemene vergadering van de Nederlandse ziekenfondsen. Anbeek onder bouwde zijn vrees met het be faamde radio-optreden van ex- premier Den Uyl voor de VPRO- radio op 2 januari 1976, toen de socialistische voorman ten aan zien van een ombuigingsoperatie met de benen op tafel verklaarde: „Maar we besteden verschrikke lijk veel geld aan de gezond heidszorg, ongeveer 8,5 procent van ons nationale inkomen. Dat betekent 16 tot 17 miljard vol gend jaar (1977). Je kunt ook zeg gen: is dat allemaal zo nodig? Draagt dat nu allemaal bij tot het menselijk geluk? Zijn we niet door allerlei grenzen heen ge schoten? Kortom, er is op het hele terrein van de gezondheids zorg, dunkt me, veel te doen aan kostenbeheersing, zoals in de he le sociale sector" Uit eigen beurs De VNZ-voorzitter verklaart dan ook dat verschuivingen niet zul len uitblijven, waarbij kosten niet door het ziekenfonds maar uit ei gen beurs worden betaald. An beek: „Dit moeten we nuchter onder ogen zien. Welnu, de zie kenfondsorganisaties hebben er in het verleden nimmer twijfel aan laten bestaan, dat het zgn. ei gen risico, voor zover dat moest dienen om de consumptie af te remmen, niet als een oplossing voor alle moeilijkheden kan wor den aanvaard. De zorg die patiën ten nodig hebben, mag niet in ge vaar komen" Anbeek zei verder, dat de zieken fondsen ook in de toekomst tegen het nemen van maatregelen zul len zijn die het gezinsbudget op het terrein van de gezondheids zorg wezenlijk zouden belasten. Hij voegde eraan toe, dat op het peil en het assortiment van de ge zondheidszorg in Nederland niet beknibbeld mag worden, omdat dit „voor verzekerden van ele mentaire betekenis is". De VNZ staat op het standpunt, dat de gezondheidszorg in beginsel bij de bezuinigingsoperatie moet worden ontzien. „Er is de laatste jaren al veel ingeleverd", zegt al gemeen-secretaris De Vries. Uit cijfers van het ministerie blijkt dat de kostenstijgingen uit de ja ren '60 vanaf 1973-1974 zijn af gevlakt. „Dat blijkt uit het ach terblijven van de premiepercen tages ten opzichte van eerder uit gewerkte prognoses", aldus voorzitter Anbeek. Enorme administratie Afgezien van de sociaal-politieke argumenten over het eigen risico, is het dus de vraag of invoering in de praktijk niet op enorme admi nistratieve problemen zal stuiten Hoe moeten bijbetalingen van ongeveer drie miljoen zieken fondsgezinnen verwerkt wor den? De kosten en de moeite zouden wel eens niet voldoende kunnen opwegen tegen het om streden afremeffect en de be trekkelijk geringe besparing in de collectieve sfeer. VNZ-secretaris De Vries zegt wat dit betreft, dat er meer dan ge noeg studies over deze zaak zijn verricht. „Als je het opnieuw be studeert, kom je toch weer op hetzelfde resultaat uit" De heer De Vries wijst voorts naar voorbeelden in het buitenland, waar het invoeren van het finan cieel eigen risico een fiasco werd In West-Duitsland had men bij voorbeeld het „Krankenschein" Tegen betaling ontving de pa tiënt een bewijs waarmee hij de huisarts kon bezoeken. Voor elk niet gebruikt bewijsje kreeg de patiënt een bedrag terug, een soort no-claim-korting dus, zoals bij de autoverzekering. De Vries: „De proef met de no- claim-korting heeft twee jaar ge duurd. Hiervan is men afgestapt. Er was namelijk geen enkel effect op het aantal bezoeken bij de Ziekenfondsen-secretaires J. de Vries: "Krankenschein in Duitsland had geen enkel effect..." huisarts. Daarnaast was het ren dement van de besparing gering. Een kwart (25 procent) werd weer besteed aan administratiekos ten" Over-consumptie? De VNZ neemt trouwens afstand van het meten of onderzoeken van het consumptievraagstuk „Wat is normaal voor een pa tiënt", vraagt De Vries zich af. "Dat is sterk afhankelijk van de aard van de patiënt en van de omstandigheden, die van plaats tot plaats kunnen ver schillen. Je kunt nog niet spreken van een aanvaarde normering in de verstrekking en in het gebruik van geneeskundige middelen en voorzieningen" Cr is al met al een aantal kantteke ningen te plaatsen bij de sociaal- politieke keuze tot een financieel eigen risico voor de totaal tien miljoen ziekenfondsverzekerden in Nederland: Het inbouwen van een eigen risi co veronderstelt bij voorbaat dat een heleboel mensen onnodig veel naar de huisarts gaan. Er zou dus sprake zijn van over-con sumptie, van een profiteren, in het gebruik van de eerstelijns ge-, zondheidszorg (de huisarts en de apotheker o.a.) en in de verstrek king van de geneeskundige mid delen en voorzieningen. Het draagkrachtbeginsel van het ziekenfondswezen (het samen dragen van de lasten) wordt bij financieel eigen risico verplaatst van de collectiviteit naar het in dividu. Bovendien is het de vraag, of het doel van kostenbe sparing niet omver gekegeld wordt door een kostenverplaat- sing naar een particuliere herver zekering. Het zou ongewenst en ondoelmatig zijn, als door de ad ministratieve en technische ver werking anderzijds aanzienlijke kosten zullen ontstaan. Niemand kan voorspellen dat de veronderstelde overconsumptie door een financieel eigen risico wordt beïnvloed. Is het wel gun stig, dat zieke of hulpbehoevende mensen gestimuleerd worden op de centen te letten, voordat ze de dokter zullen bezoeken? Ziekenfondsraad De regering kan in elk geval niet zomaar het eigen risico presente ren. De Ziekenfondsraad zal eerst gehoord moeten worden voor een advies. De heer Marselis van de Ziekenfondsraad vertelt dat de raad zich vaker over het eigen ri sico heeft bezonnen. In beginsel is Ziekenfonderaad tegen, mede op grond van de genoemde kant tekeningen. De heer Marselis: „De opbrengst is financieel onbetekenend. En als het wél van financiële betekenis zou zijn, wat zijn dan de andere effecten? Als het om grote bedra gen zou gaan, krijg je toch dat mensen zich voor die bijbetaling gaan herverzekeren op de verze- keringsmarkt. Dat is een ver schuiving van de financiële last, die uiteindelijk toch op het ge zinsbudget drukt. Bovendien zouden wij deze ontwikkeling niet juist vinden, omdat de effec- ten in strijd zijn met hêt beginsel van het ziekenfondswezen voor wat de solidariteitsgedachte be treft en een verstandige gezond heidszorg". ISTANBOEL (GPD)- De Turkse premier Ecevit, sinds januari aan het bewind met zijn sociaal-de mocratische Republikeinse Volkspartij, wil Oost-Turkije „openbreken" Daartoe heeft hij deze zomer een grootscheeps project „Bereik het Dorp" gelan ceerd. Dit betreft in de eerste plaats een sterk geintensiveerd plan voor wegenaanleg. Behalve de reeds geprojecteerde zal er nog 5000 km extra worden aan gelegd door 50 teams, die elf in plaats van acht uur per dag zullen werken. Honderden dorpen, tot nu toe geï soleerd, zullen deze zomer met asfaltwegen worden verbonden. Het hele plan hangt samen met een ander fundamenteel punt van het program van de RVP: het dorpsstad-plan volgens hetwelk er in de provincie verstedelijkte agrarische centra zullen komen - niet langs de weg van verplichte bevolkingsverplaatsing (zoals de rechtse oppositie steeds poneert) maar „organisch" Irrigatiewerken zullen in versneld tempo worden aangelegd en vooral ook slachthuizen: bij ge brek daaraan moeten jaarlijks 7 miljoen stuk vee uit deze berg achtige contreien naar Irak en Iran worden weggesmokkeld. Overigens wil het project niet ten koste gaan van de economie in deze aangrenzende landen. „Vanuit deze grensstad", riep Ecevit toen hij dezer dagen in de buurt van Hakkari het project met een druk op een knop in wijdde, „roep ik onze nabuurlan den toe, dat we, als regering en natie, de meest innige samen werking nastreven. De olie die hier niet is, is daar. Water en an dere grondstoffen die zij niet hebben, hebben wij. Als we allen samenwerken zullen niet alleen West- en Oost-Turkije ervan pro fiteren, maar het hele Midden- Oosten. Ik wens onze buren ge zondheid, vrede en succes!" Broederstrijd Het klonk allemaal heel mooi, maar hij ging niet in op wat alle om standers wisten: dat nog slechts enkele dagen tevoren in deze zelfde contreien hevige gevech ten hadden plaatsgevonden. Ge vechten waarvan men de achter grond nog niet helemaal heeft kunnen reconstrueren, maar in elk geval tussen Koerden onder ling, met een vrij passieve rol voor de Turkse strijdkrachten. Het schijnt dat linkse, Talabani- gezinde Koerden uit Syrië op Turks grondgebied slaags zijn geraakt met een overmacht aan Barzani-gezinde Koerden en daarbij grote verliezen hebben geleden. Sjeik Barzani was de feodale Koerdenleider die in 1973-*74 een opstand leidde tegen het Iraakse bewind maar naar de VS moest uitwijken toen de Sjah die hem aanvankelijk steunde, een eigen akkoord met Bagdad sloot. Ingewikkeld allemaal, en het is er niet duidelijker op geworden nu Syrië op zijn beurt een i Koerdenbeweging tegen Bag dad, ditmaal van linkse signatuur en onder Talabani, lijkt te steu nen. Hoewel troepen en wapenen - deels door Bulgaarse vrachtau to's aangevoerd - via Turks grondgebied Irak schijnen bin nen te komen, heeft de Turkse regering tot nu toe een vrij pas sieve houding aangenomen, wat Bagdad zo moet hebben verdro ten dat het de olietoevoer door de pijpleiding naar Turkije stag neert, onder de dekmantel dat Ankara nog schulden heeft. Ook voor Turkije, met zijn Koer denminderheid van 6 a 8 miljoen, kan de linkse beweging onder Talabani gevaarlijk worden - een ondergrondse separatistische beweging, KAVA, is al enige tijd actief. De Koerden in Oost-Tur kije leefden vanouds in geiso- leerde stammen, die zich bij ver kiezingen leenden voor allerlei plaatselijke politieke stromingen van links of rechts. Dat Ecevits RVP bij de laatste parlements verkiezingen geen absolute meerderheid kreeg, was mede te wijten aan het feit dat in het Oos ten onafhankelijke kandidaten werden gekozen, omdat Ecevit niet bereid was de formule „De Volkeren van Turkije" over te nemen. Bovendien voelt het Oos ten zich chronisch verwaarloosd en gediscrimineerd. Ecevits „Bereik het Dorp"-cam- pagne in Oost-Turkije is er onge twijfeld op gericht om ook de Koerden te „bereiken hun sympathie en vertrouwen te win nen. Maar andere waarnemers zijn sceptischer. Zij zien eerder het tegenovergestelde gebeuren: dat niet Ecevit de Koerden vanuit Ankara bereikt, maar de Koerden Ecevit. De openbreking van het Oosten, zo luidt deze theorie, zal tot gevolg hebben dat de Koer den zich in sterkere mate verste delijken, en juist doordat ze dich ter op elkaar komen, zullen ze ge vaarlijker worden. Reeds nu is het zo dat Koerdisch-politieke ac tiviteit (en die vormt een belang rijk bestanddeel van het politieke geweld de laatste jaren) vanuit de steden plaatsvindt, niet in de bergen, en niet alleen Oostturkse steden, maar ook Ankara en Is- tanboel, waar de Koerdische stu denten zijn te vinden. Geweldpleging Onlangs was ik in Diyarbakir, het Oostturkse wegenknooppunt aan de Tigris waar de Koerden een overgrote meerderheid zijn Niet alleen was overal het Koer disch te horen, gesproken en ge zongen - dat was vanouds al zo - maar ook was de hele stad volge- kalkt met Koerdische leuzen. (Elke schriftelijke neerslag van de Koerdische taal is in Turkije streng verboden). De grote treinroof. Nieuwe specta culaire onthullingen, door Piers Paul Read. Uitgeverij H. Meu- lenhoff, Baarn. 24.50. Wespennest Leeuwarden, deel III, door Ab A. Jansen. De geschie denis van de strijd van de Duitse nachtjagers er. geallieerde luchtmachten boven Noord-Ne derland in de jaren 1940-1945. Uitgeverij Hollandia, Baarn 29,50. Een mooie tijd om later te worden, door C. Buddingh. Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam 29,50. Andere proza. Bloemlezing uit het. Nederlandse experimenterende proza samengesteld en ingeleid door Sybren Polet. De Bezige Bij. 29.50. De huizen. Gedichten van Jan Blokker. De Bezige Bij. 16,50 In Diyarbakir, waar betrekkelijk weinig geweldpleging plaats vindt, laat Ecevit kennelijk de teugel een beetje vieren. Niet al leen van rechts, maar ook van Maoistische zijde wordt hij er echter van beschuldigd dat hij het probleem te lichtvaardig aanpakt. Zijn „opengooien" van het Oosten zou trouwens ook de Sowjet-Unie in de kaart spelen in deze kritieke periode waarin Moskou zijn aspiraties in de rich ting van de Perzische Golf uit leeft: de nieuwe wegen gaan tot aan de Russische grens. De opperbevelhebber van de Turk se strijdkrachten, Evren, liet de zer dagen een klemmende waar schuwing horen dat van buitenaf ingeblazen onrust en separatisti sche activiteiten niet zullen wor den geduld. Van uiterst rechts is zelfs een fluistercampagne be gonnen tegen Ecevit zelf, die zich niet genoeg tegen de gedachte van separatisme zou afzetten. Waarom had hij, toen hij onlangs als eerste land Joegoslavië be zocht, na afloop verklaard dat hij ook de grondwet van dat land - die voorziet in republieken voor etnische minderheden - „zorg vuldig bestudeerd" had? Gemeente: bedrijfspand Hoefstraat ongeschikt voor bewoning T Wa...am A«n L.l rtm.rt .i.» r. rTArfniTAr. iimllrA 1. 1 .1tl„vi i LEIDEN - De bewoners pand Hoefstraat 40c maken be zwaar tegen een aanschrijving van B en W die ze enkele maan den geleden ontvingen om het pand binnen twee maanden te verlaten. Het pand, eigendom van de heer Groenendijk, zou be drijfsruimte zijn en ongeschikt voor bewoning. De heer Teekens jr., raadsman van de beide bewo ners, studenten, noemde de aan- schijving tot ontruiming gisteren tijdens de behandeling door de commissie voor de beroepschrif ten een onbegrijpelijke zaak. "Het pand is zonder meer be woonbaar. Bovendien is er geen onmiddellijk aanwijsbare nood zaak tot ontruiming. De gemeen te heeft acht jaar lang de bewo ning getolereerd en besluit nu in eens op grond van artikelen die ze altijd al had kunnen gebruiken tot deze stap. Dan zou ik toch wel graag zien aangegeven uit welke noodzaak dat gebeurt, welk ge meentelijk belang hier mee speelt", aldus Teekens. Teekens haalde ook een uitspraak van de Raad van State aan, een soortgelijk geval betreffend, waardoor op grond van deze ja renlange tolerantie door de ge meente het besluit tot ontrui ming werd vernietigd. Hij vond dit ten minste pleiten voor een soepeler overgangsregeling dan de twee maanden die de gemeen te Leiden heeft gesteld.Een heel wat eenvoudiger oplossing was volgens Teekens geweest om het pand over twee jaar, wanneer de bewoners klaar zijn met hun stu die, niet meer voor bewoning vrij te geven. Namens de gemeente lichtte de heer Bouwmeester het besluit toe. Volgens hem heeft het (be drijfspand voor een woning gro te tekortkomingen. "Ik heb met de eigenaar diverse lange ge sprekken gehad, maar hij bleek niet genegen er iets aan te doen. Als je een pand als woonruimte wilt verhuren moet het voldoen aan bepaalde minimale eisen. Dan kun je geen w.c. in de keu ken hebben en geen kruip-door- sluip-door trappetje naar de zol derverdieping. Uitgaande van die minimale eisen zou het ƒ45.000 tot ƒ50.000 gaan kosten om het pand geschikt voor bewoning te maken." Onenigheid ontstond tussen de le den van de commissie en de ver-» tegen woord igers van de gemeen te over de vraag of het pand wer kelijk als bedrijfsruimte moet worden aangemerkt. Gegevens daaromtrent waren verkregen van het bureau huisvesting van de gemeente, waar het pand niet als woonruimte staat geregi streerd, en uit de meest recente gegevens uit het kadaster. Met name Beijen vroeg zich af of B en W gegevens van een gemeentelij ke dienst als huisvesting als ar gument tegenover derden mogen gebruiken. Daarnaast werd ver ondersteld dat uit minder recente gegevens uit het kadaster wel eens zou kunnen blijken dat het pand vroeger wel degelijk als woonruimte heeft dienst gedaan. De commissie besloot haar beslis sing voorlopig uit te stellen, vooral met het oog op een aan vraag voor een woonvergunning door de beide bewoners. Als B en W die woonvergunning verlenen wordt de bewoning namelijk le gaal. Verlenen B en W de vergun ning niet dan zal de commissie voor de beroepschiften uitspraak doen in deze zaak. Uit colbert 6000 gulden weggehaald LEIDEN - Uit een winkel aan de Steenstraat is gisteravond, tijdens de koopavond voor ongeveer 6000 gulden aan pa piergeld en cheques gestolen. Het geld is entvreemd uit een colbert-jasje van een van de verkopers. Bij de vestiging van Vroom en Dreesmann is gisteren een 17- jarige Haagse aangehouden die kort tevoren zes jurken had gestolen met een geza- melijke waarde van bijna dui zend gulden. De dievegge verklaarde speciaal voor het stelen van die jurken naar Leiden te zijn gekomen. Bij Peek en Cloppenburg ten slotte zijn twee nappa-da mesmantels gestolen, die te zamen 1700 gulden waard zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 4