La Zizanie geharrewar en gekibbel flBEB FILMCRISIS IN EUROPA 'Smile: lachen om het lachen op miss-verkiezingen /nnt3 Films deze week Festival van studentenfilms in Amsterdam VRIJDAG 7 JULI 1978 PAGINA 17 Symposium over Lissabon: DEN HAAG (GPD) - Tijdens het Filmsymposium van de Raad van Europa, dat onlangs in Lissabon is gehouden op initiatief van de Nederlandse parlementariër drs. Joop Voogd, lid van de culturele raad van het Europese Parle ment, is men algemeen tot de conclusie gekomen dat de Euro pese filmindustrie in een crisis verkeert. Door de 135 deelnemers aan het congres - cineasten, politici en ambtenaren uit 20 landen - zijn verschillende oorzaken van deze crisis genoemd, variërend van gebrek aan talent, onvoldoende stimulans van de betrokken overheid en Amerikaanse over heersing op de Europese markt tot de onvolwaardige plaats van het filmbedrijf op de nationale begroting. Om de discussie nog wat aan te wakkeren, bracht Voogd zelf, rapporteur van het symposium, de vraag in het mid den of de bioscoopfilm 1994 zal overleven. Ondanks de constatering van een filmcrisis in dit deel van de we reld, met als enige uitzondering wellicht Zweden, dat er een zeer actieve film-politiek op na houdt, was men het er over eens dat in bioscopen vertoonde films hun functie zullen behouden. Speel films zullen weliswaar steeds De Funès wordt daarbij terzijde gestaan door Annie Girardot, een rasechte francaise: druk, gevoe lig met een apart gevoel voor hu mor. Was zij vaak in serieuze rol len te zien, verrassend is het haar deze komische rol te zien spelen. Het verhaal van de film is even ingewikkeld als de manier van doen van Louis de Funès in zijn meeste films is. In het kort komt het hierop neer: Louis is burge meester van een Frans plaatsje en tevens eigenaar van een industrie die een 'luchtzuiveringsapparaat' aan het ontwikkelen is. Dat voor proeven met dit apparaat de hele omgeving in stank en mist komt te zitten, deert de goede man geenszins. Via allerlei vreemde manipulaties weet hij een ploeg "La Zizanie"; regie: Claude Zidi; hoofdrollen: Annie Girardot en Louis de Funès; Trianon; alle leeftijden. Japanners zo gek te krijgen dat ze drieduizend van die apparaten kopen. Maar om die te fabriceren moet zijn fabriek worden uitge breid. Helaas is er geen plek, zo dat hij zich genoodzaakt ziet dan maar zijn huis voor de fabricage ter beschikking te stellen. Zijn vrouw (Annie Girardot) schikt zich gelaten in deze schrikbaren de toestand, tot het moment dat hij zelfs haar serre en moestuin met de helse machines bezaait. De maat is voor haar dan goed vol en zij besluit hem een hak te zet ten. Tijdens de burgemeesters verkiezingen stelt zij zichzelf te genkandidaat van haar echtge noot met een werkelijk milieu vriendelijk programma. Door meer via andere „media" dan het „witte doek" aan het publiek worden gepresenteerd (televisie, e.d.), de mogelijkheden die het bioscoopdoek met allerlei nieu we beeld- en geluidstechnieken heeft en nog zal krijgen, zullen juist voor speelfilms moeilijk te overtreffen zijn. Daar komt, vol gens Voogd, nog bij dat de men sen niet altijd thuis willen zitten. Het kijken naar een film in een bioscoop vergt een andere instel ling dan het over zich heen laten komen van een film in de huis kamer: men moet er dg deur voor uit, er dus meer moeite voor doen, en er is minder afleiding, waardoor een grotere betrok kenheid met het vertoonde pro- dukt ontstaat. Op het symposium bleken de mees te deelnemers ervan overtuigd te zijn dat de binding film-bioscoop zelfs door nieuwe ontwikkelin gen (Viewdata, teletekst; via computers zal men op elk ge wenst moment elke speelfilm, toedoen van haar eigen man wint zij deze slag niet alleen, maar doordat de cheque van de Japan ners ongedekt blijkt, blijft ervoor De Funès niets over om haar zin te doen: zij vertrekken naar de Provence om schapen te gaan houden. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: ook daar weet De Funès de mechanisatie in te voeren. Een aardige kome die is het al met al, waar leuke momenten inzitten. Tot slot nog een opmerking, die niets met de film, maar alles met het betref fende theater te maken heeft. Toen we gisteravond om tien over negen aan het loket stonden en onze kaartjes bestelden, werd er tot onze verbazing bij de plaatsbewijzen een geel kaartje gestoken, waarvoor we een kwar tje extra moesten betalen. Op on ze vraag waarom dit nodig was, kregen we als antwoord dat dat het nummer van onze plaatsen was en dat die nu vaststonden. Toen we zeiden dat we het toch wel gek vonden om vijf minuten voor de aanvang van de voorstel ling - de zaal was open voor publiek - reserveringskosten te moeten betalen, werd medege deeld dat we die gele kaartjes te rug mochten geven en dat onze kwartjes dan geretourneerd zou den worden. We hebben het maar zo gelaten. Maar het bevreemdde ons des te meer toen we. eenmaal op onze plaatsen, bemerkten dat de nummers op de kaartjes niet klopten met de nummers van de stoelen. We zaten aan de hele ver keerde kant. We zijn er niet ach ter, wat de reden voor deze vreemde manipulaties was, want de directie was na de voorstelling niet bereikbaar om op onze vra gen te antwoorden. ANNEMIEK RUYGROK nieuw of oud, op zijn scherm te voorschijn kunnen toveren) gèèn gevaar loopt. Integendeel: het zou wel eens kunnen zijn dat de televsie een steunende en aan vullende functie zal krijgen. Nu al worden in de spaarzame kunst programma's aankondigingen van nieuwe speelfilms in de bio scopen gedaan. Ook in de STER- reclame worden films aangepre zen. „Nee, tv en cinema behoeven geen concurrenten van elkaar te zijn", aldus Voogd. Uiteraard zijn niet direct na een dergelijk veelomvattende dis cussie concrete conclusies of aanbevelingen te verwachten. Begin volgend jaar zal er waar schijnlijk een rapport van Voogd met aanbevelingen verschijnen, dat dan rond mei 1979 in de ple naire vergadering van de Raad van Europa behandeld wordt. Wel is er een ongelooflijke hoe veelheid documenten geprodu ceerd, die elke „papierberg" van voorgaande congressen van de Raad van Europa overtreft. De film 'Smile' is in Leiden weg gestopt in het kleinste zaaltje van theater Lido, een teken dat de di rectie niet veel publiek verwacht. 'Smile' is inderdaad commercieel niet aantrekkelijk, maar beslist aan te bevelen voor hen, die van een verfrissende satire op de Amerikaanse en onze levensstijl houden. De in 1939 geboren Amerikaanse regisseur Michael Ritchie kan het spotten niet laten: zijn drie eerste films, Downhill Racer uit 1969, Prime Cut uit 1972 en The Candi date, uit dezelfde tijd, prikken alle door het bedrieglijke laagje overgeorganiseerde "bescha ving" heen. Verkiezingen spelen in die wereld een belangrijke rol. Waren dat in "The Candidate" de Amerikaanse Senaatsverkiezin gen, in zijn jongste film 'Smile' Voogd wijst er nog even op dat het hem had verbaasd geen ver tegenwoordigers van de Neder landse Bioscoopbond te hebben aangetroffen, die er op hun beurt over klaagden dat zij niet door de heer Voogd tijdig waren uitgeno digd. De meeste landen bleken er voor stander van te zijn dat de overhe den steun aan het filmbedrijf verlenen, vanzelfsprekend zon der dat daarmee de onafhanke lijkheid van de individuele filmer wordt aangetast. Of dat algemene of specifieke steun moet zijn, daarover liepen de meningen uit een. Maar financiële medewer king van de staat aan de tot standkoming van een waarde volle filmcultuur, werd door alle vertegenwoordigers wel als „on vermijdelijk" bestempeld. Die overheid zal vooral steun moe ten geven aan experimenten van jonge filmers, omdat nu eenmaal van hen „het talent" moet komen, dat op het ogenblik grotendeels afwezig is. Met name Duitsland kijk Ritchie achter de schermen van een wedstrijd om de titel 'Young Miss Amerika'. Terwijl Nat King Cole het zwijmel- liedje 'Smile' ten gehore brengt, zien we hoe zo n vijftig high schoolmeisjes zich in een klein steeds Califonisch plaatsje voor bereiden op de verkiezingsshow. Wat er ook gebeurt, "Blijf lachen, schatjes". Lachen tot je tandvlees rauw wordt en vaseline aan te pas moet komen om de lippen beter te laten glijden. De meeste meis jes doen vanzelfsprekend wat van hen verlangd wordt, hun le ven lang zijn ze onnozel gehou den. Slechts een van hen vraagt zich af waarom meisjes hun brood moeten verdienen met lief en mooi zijn. Op de eerste grote show-avond komt ze als winna res uit de bus, maar als ze niet werd genoemd als de natie, waar weinig voor jonge cineasten wordt gedaan. Ook in dit verband werd weer Zweden genoemd dat de jongeren wel veel kansen geeft. „Dat er in dit land sprake is van een echte filmpolitiek blijkt' wel uit het feit", aldus Voogd, „dat de directeur van het Zweed se filminstituut ontslagen werd toen er een andere regering kwam". Voorts kwam op het symposium de taak van de parlementariërs ter sprake. Zij moeten ervoor zorgen dat „film" een evenwaardige plaats in de verschillende CRM- begrotingen krijgt toebe deeld. Hoewel met verwondering wordt aangekeken tegen het zeer libe rale klimaat in de noordelijke landen ten aanzien van de keu ring, was het Voogd opgevallen dat er toch duidelijk een kente ring te constateren viel in de op vattingen over deze kwestie. De toespraak, die de voorzitter van de Nederlandse filmkeuring voor 7' eens in huilen uitbarst om haar succes, heeft ze het verbruid. De mensen willen 'big emotions zien. Geen van de meisjes heeft ook maar een greintje talent, bij het dansen struikelen ze over el kaar heen en het ene sentimen tele lied klinkt nog valser dan het „Smile"; regie: Michael Ritchie; theater: Lido 3, belangrijkste rollen: Bruce Dern; 16 jr. andere. De mannen in de zaal echter steken verlekkerd hun tong uit en de vrouwen glimla chen vertederd. Als hun vaderlands liefde maar ge streeld wordt, als hun land en het leven maar mooi en goed lijkt, dan zien ze het erbarmelijke peil jeugdigen, dr. Le Nobel, in Lissa bon hield, was volgens Voogd belangwekkend en zal wellicht een bijdrage aan de wijziging van conservatieve visies op dit gebied hebben geleverd. Het idee om te komen tot een „Eu ropese film" werd zonder enige discussie als „belachelijk" be stempeld. Wel zou het mogelijk zijn en aanbeveling verdienen een Europees filmbeleid op po ten te zetten waarbij vooral aan dacht zou moeten worden be steed aan die delen van West-Eu ropa, waar achterstandssituaties worden aangetroffen, zoals in Zuid-Italië. Ten slotte is Voogd verheugd dat er tal van belangwekkende onder werpen aan de orde zijn geweest, waarmee het Europese filmbe drijf, als het besprokene eenmaal in aanbevelingen is vervat, zijn voordeel kan doen. „Vandaar dat ik er gelukkig mee was, dat de filmkeuring het debat niet over heerst heeft. Over de vrees voor de inhoud van films heb ik alleen maar gezegd dat die vrees in een democratie ongerechtvaardigd is. Stel dat er in Nederland een film voor volwassenen zou wor den tegengehouden, dan zou in een oogwenk het Binnenhof zwart van de demonstranten staan". van de show niet eens. Organisa tor Big Bob (Bruce Dern) is ook zo'n door en door burgerlijkeA- merikaan, die niet uit z'n even wicht geslagen kan worden. Tot dat zijn zoon "Little Bob" betrapt wordt op het schieten van vieze plaatjes van de Miss-kandidaten. Wanneer zijn vriend Andy een schot lost op zijn vrouw, de trut tige leidster van de meisjes, gaat hij helemaal aan zijn manier van leven twijfelen. Hij begint vaag te beseffen, dat de mannen zich net zo onvolwassen gedragen als de vTouwen. De kracht van Ritchie ligt niet in het uitdiepen van de enkeling, maar in het bespotten van de heersende levensstijl in een amusant mozaïek van rake fragmenten. ANNERIEK DE JONG Nieuwste Louis de Funés "Onkruid vergaat niet" is de Nederlandse titel van de nieuwste speelfilm met Louis de Funès. Een slecht alter natief voor "geharrewar", wat "La Zizanie" in feite bete kent. Want geharrewar en gekibbel voeren de boventoon in deze weer typische Louis de Funès-film. Annie Girardot en Louis de Funes in een van hun ingewikkelde discussies in "T.n 7.i- ADVERTENTIE Amsterdam AMSTERDAM - Ook in Leiden zullen vast en zeker amateurfil mers rondlopen, die hun schep pingen best wel eens voor een groot publiek zouden willen ver tonen. Cincstud '78,het grootste en enige internationale studen tenfilmfestival geeft hun die kans. Van 16 tot 25 november dit jaar kunnen nietprofessionele filmers hun debuut maken, in het Amsterdamse Kriterion-theater. Cinestud noemt zich een studen tenfestival maar het woord "student" moet in ruime zin wor den opgevat. In principe staat de inzending open voor alle filmers die nog geen naam hebben ver worven. De organisatie van Ci nestud ziet alleen liever geen 8- milimeter vakantiefilmpjes, maar "volwaardige" 16-of 35 mil limeter-kopieën. Omdat maar weinig amateurfilmers voor zich zelf met apparatuur voor 16-of 35 milimeterfilms aan de slag gaan, verwacht Cinestud net zoals vo rige keren voornamelijk inzen dingen van filmacademiies, op leidingen voor beroepsonderwijs en universiteiten. Men hoop dat Leiden, ook zijn gezicht zal laten zien op dit festival, waaraan uni versiteiten uit de hele wereld meedoen. De stichting Cinestud is sinds de oprichting in 1960 uitgegroeid tot de grootste en belangrijkste ma nifestatie op het gebied van de studentenfilm. Doelstelling is: de belangstelling voor de studen tenfilm wekken en de produktie ervan stimuleren. Daaruit vloei den vijf manifestaties voort voortwaarvan de laatste in 1973 plaatsvond. Autoriteiten, zoals Joris Ivens. zorgden met hun medenwerking voor een brede belangstelling. De regelmaat van een driejaarlijks festival is enigs zins verstoord doordat men niet genoeg vrijwilligers kon vinden voor de tijdrovende organisatie. Voor dit jaar schieten de voorbe reidingen dan toch behoorlijk op. Cinestud heeft een totale subside gekregen van het ministerie van CRM, de provinci Noord-Holland en de gemeente Amsterdam, het Prins Bernhard Fonds, de Ne derlandse Bioscoopbond en de Universiteit van Amsterdam. CREA, de culturele studentenor ganisatie van Amsterdam, draagt als medeorganisator bij in de kos ten. Officieel sluit de inzending augus tus a.s. maar in de praktijk kan men zich ook nog later aanmel den. Op het vorige festival waren zo'n 200 films uit 40 landen te zien. Ook dit keer willen de orga nisatoren zoveel mogelijk landen laten meedoen. Contactpersonen in het buitenland bekijken de films van tevoren, en zorgen er voor dat ze naar Nederland ko men Over de maatstaf van de selektie is de organistie het nog niet eens. In 't begin waren video werkstukken uit gesloten, maar omdat daar mee de laatste jaren juist aan instellingen zoals in buurthuizen bij het onderwijs veel wordt gewerkt, krijgt de vi deo nu toch een plaats op het Ci nestud zal vijftig geldprijzen uit loven om de beginnende filmers aan te moedigen verder te gaan: Dat heeft al heel wat vruchten af geworpen een paar prijswinnaars van vorige keren waren de te genwoordige beroemdheden Roman Polanski. Jezzi Skoli- movski en Martin Scorsese. En keuze uit de beste films van Ci- nestund zal na afloop gaan roule ren in de filmhuizen van Neder land. Belangrijk op Cinestud '78 is ook het ontmoetingselement. Op de discussiedagen kunnen de deelnemers van gedachten wis selen over de filmopleidingen in de verschillende landen waar schijnlijk ook weer over "enga gement in de film" het thema van de vorige keer, waar over nog steeds veel vragen zullen zijn En over de vraag hoe niet-deskundi- gen, zoals aktiegroepen. mensen in het onderwijs, politiek en re creatie zelf hun films kunnen maken. Blijvers "Saturday night fever", die film waardoor de Beegees weer van zich lieten horen, Luxor, Leiden. "Spartacus". een oude kraker over een slaaf die zich aan zijn Romeinse meesters ontrukt, Camera, Leiden. "Rollercoaster", angst in de achtbaan, Lido 1, Leiden. "Pinkeltje", de avonturen van een kabouter, Euro 1, 2 en 3 Al phen, nieuw voor Leiden in Li- do 2. "Una giornata particolare", sublieme vertolking door Sofia Loren en Marcello Mastroianni, Studio, Leiden. "Live and let die", James Bond, Euro 4, Alphen. Kindermatinee "De Nederlandse Robinson Crusoë", Camera, Leiden. "Tom en Jerry", Lido 3, Leiden. "Walt Disney's tekenfilmfesti val", Rex, Leiden. Nachtfilms "Everything you always to know about sex", Camera, Lei den. "Adam en Eva", Rex, Leiden. "The French connection 2", Euro 1, Alphen. "De zwarte roos van Hong kong", Euro 2, Alphen. "Vrolijke ontucht in Tirol", Euro 3, Alphen. "Live and let die", Euro 4, Al phen. Rex "Pornopretjes in zachtje bed jes". Voorschoten "Smokey and the bandit", vr. za., ma. en woe. 7.00 uur, zo. 6.30 uur, Greenway, al. "Tommy", vr., za., ma. 9.15, woe. 9.00 uur. zo. 8.30 uur, 12 jr, Greenway. Kindermatinee: Tekenfilms met de Roze Panter, za., zo. en woe. 2.30 uur. Haagse bioscopen Apollo 1: "De vier vuisten van de duivel", dag. 2.30, 7 en 9.30 uur, zo. 1.45, 7 en 9.30 uur. 12 jaar. Apollo 2: "Close encounters", dag. 8 uur, do., vr., ma. en di. ook 2 uur. AL. Asta: "Dr. Zhivago", dag. 2 en 8 uur, 12 jaar. Bijou: "The one and only", dag. 2, 7.30 en 9.45 uur, zo. ook 4.15 uur. AL. Calypso: "American Hot Wax" dag. 2.15, 7.15 en 9.30 uur. zo 1.45, 4.15, 7.15 en 9.30 uur. AL. Camera: "Saturday night fe ver", dag. 1.45, 4.15, 6.45 en 915 uur. 12 jaar. Cineac: "Pinkeltje", dag. 11.30 1.30 en 3.30 uur. AL. 'T'Animal" dag 7 en 9.30 uur. AL. Corso: "Rollercoaster", dag 1.30, 4. 7 en 9.30 uur. 12 jaar. Du Midi. "Annie Hall", dag. 8.15 uur, vr., za. en zo. 7 en 9.30 uur zo. ook 4 uur, 16 jaar. Euro: "The sound of music", dag. 1.45 en 7.45 uur, za., zo. en woe. 3.45 en 7.45 uur. AL. Metropole 1: „Capricorn one", dag. 4, 6.45 en 9 30 uur. AL. Metropole 2: THotel de la pla ge", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur, 12 jaar. Metropole 3: "Saturday night fever", dag. 2,6.45 en 9.30 UUR, ZO. 1.15, 4, 6.45 en 9 30, 12 jaar. Metropole 4: "The medusa touch", dag. 7.15 en 9.30 uur. 16 jaar. „Pinkeltje", dag. 1.30, 3.30 en 5.30 uur. AL. Metropole 5: "The man with the golden gun", dag. 2,6.45 en 9.30. zo. 1.15, 4. 6.45 en 9.30 uur. 12 jaar. Odeon 1: "Driver", dag. 1.45, 6.45 en 9.30 uur, zo. ook 4.15 uur. 16 jaar. Odeon 2: "Beuk broeder beuk", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.30 uur. 12 jaar. Odeon 3: "Donald is niet in z'n eentje", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.30 uur. AL. Odeon 4: "The turning point", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.30 uur. 16 jaar. Passage: "Onkruid vergaat niet", dag. 1.30, 4, 7 en 9.30 uur. Studio 2000: "Donald is niet in z'n eentje dag. 1.30,3.30,7 en 9 uur, zo. 1.30, 4. 7 en 9 uur. AL. De Uitkijk: "Violette Nozière", dag 2. 7 en 9.30 uur. zo 1. 7 en 9.30 uur. 16 jaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 17