Homo's in Griekenland op de tocht...
ZATERDAG 1 JULI 1978
EXTRA
Vraag een jonge Zweed wat hij
over Nederland of België
weet, dan krijg je meestal iets
te horen over de dikke kuiten,
als gevolg van te veel fietsen,
molens, tulpenbollen, de pin
tjes bier en de jenever die er
zo goedkoop zijn.
En vraag dan de Nederlandse
en Belgische, Duitse en Fran
se toeristen, die ook deze zo
mer weer in nieuwe golven
het Scandinavische continent
overspoelen, wat ze er komen
zoeken: „Het blonde wild", de
bevestiging van de verhalen
van vrienden en kennissen
die beweren het wél versierd
te hebben.
„Het zijn werkelijk bijna alle
maal stuk voor stuk 'stukken
man", zei een zekere Gerard,
die liever zijn achternaam
niet gepubliceerd zag. „Ik ben
hier nou al twee weken en
kijk nog steeds m'n ogen uit"
Paul H., afkomstig uit Am
sterdam, meent daarentegen
wel dat het „versieren" min
der makkelijk is dan in eigen
land: „Je merkt duidelijk dat
de meisjes hier zich niet zo
maar laten pakken. Ze maken
zelf net zo goed uit met wie ze
op stap willen gaan. Dat pas
sieve zich laten vragen, is er
bijna helemaal niet meer
bij".
Paul en Gerard zijn twee uitste
kende voorbeelden van de
groepen internationale jonge
ren die in de drie korte maar
hevige Scandinavische zo
mermaanden het Hoge Noor
den afgrazen met veel flair en
weinig geld. De meesten van
hen wonen in goedkope, maar
uitstekend ingerichte cam
pings voor weinig geld, zoals
bijvoorbeeld Angbybadet bij
Stockholm. Van daaruit ver
kennen ze met hun tweede
hands autootjes of bus en on
dergrondse de Zweedse
hoofdstad en omstreken.
Campings
„Op die campings heb je vrijwel
alle comfort, en als je je ver
haal over arme werkstudent
goed weet te brengen wan
neer je eenmaal een vriendin
netje hebt, dan zit je gebak
ken", was het eensgezinde
commentaar. „Dan verzeil je
tenminste niet in een van die
superdure discotheken waar
je op èèn avond je hele reiskas
op tafel moet leggen. Boven
dien - leve de emancipatie -
willen de meeste meisjes voor
zichzelf betalen. Die begrij
pen ook wel dat je nog wat
langer wilt blijven".
In gesprekken op campings, in
jeugdherbergen en goedkope
eetgelegenheden met Ne
derlanders, Fransen, Belgen
en Amerikanen, allemaal
rond de twintig zo ongeveer,
bleek al snel dat de mythe van
de „losse Zweedse moraal" er
met geen hamer uit te klop
pen is. Enige tijd geleden
werd bijvoorbeeld in Zweden
een soort Kinsey-rapport ge
publiceerd, waaruit bleek dat
het Zweedse seksuele ge
dragspatroon erg weinig ver
schilt van bijvoorbeeld het
Amerikaanse. Met èèn grote
uitzondering: in Zweden was
93 pet van de bevolking van
mening dat men ook kon sa
menleven - een gewetenshu
welijk - zonder getrouwd te
zijn, dus.
Maar ondanks alle publiciteit is
het elke zomer weer raak:
wilskrachtige jonge mannen
uit alle landen hopen de „ge
willige Zweedse poes" te tref
fen die niet zo wilskrachtig
Ideaal
Het doorsnee vakantie-ideaal
van deze jongeren, die men
nu in Stockholm kan treffen,
kan met beide handen wor-
y den omschreven: 92-60-94, en
het liefst natuurlijk lange
blonde haren en blauwe
ogen.
Het begint er op te lijken dat
Stockholm, na Katmandu,
Amsterdam, Brussel en San
Francisco een steeds hippere
naam begint te krijgen. Al
hoewel de politie er wat nar
cotica betreft zeer streng is.
Er wordt beslist geen verschil
gemaakt tussen „soft"- en
„hard"-drugs. De gevange
nisstraffen zijn erg zwaar
wanneer men eenmaal in
handen van de justitie is ge
vallen. Voorzichtigheid is dan
ook geboden.
Op dit moment zitten er twee
Belgen en 18 Nederlanders
achter de tralies, die meenden
dat het roken van een Joint"
in een stadspark wel niet zo
gevaarlijk zou zijn...
De wildste verhalen over de zo
genaamd losse Zweedse mo
raal floreren het meest in
Duitse en Zuideuropese
weekbladen, die men objecti
viteit noch waarheidsge
trouwheid kan verwijten. De
jonge Zuideuropeanen die
naar het Hoge Noorden ko
men, merken al snel genoeg
dat de tijd voorbij is dat men
aan de nieuwste Tarzan-
zwembroek genoeg had om
een succes te zijn of te beha
len. Emancipatie en de daar
mee volgende vraag naar een
partner waar je ook normaal
mee van gedachten kunt wis
selen, hebben voor die „blit-
zers" de markt grondig be
dorven.
En de body-builderstijl is hele
maal uit, zelfs het gouden rin
getje in het oor is al passé.
Helemaal in zijn daarentegen
de T-shirts met uitnodigende
teksten, in welke taal dan ook.
Zelfs al weet Karin, Lotta,
Kajsa of Solveig niet precies
wat het betekent, het is altijd
goed genoeg voor een inlei
dende vraag.
„Hij zei dat hij Jan heette en uit
Amsterdam kwam", staat in
een van de rapporten te lezen
van het kantoor voor sociale
zaken van het ministerie van
buitenlandse zaken in Stock
holm. „En hij was erg leuk.
We hebben erg veel plezier
gehad. Verder wist ik eigen
lijk niets van hem, behalve
dat ik er zeker van ben dat hij
de vader is van ons kind".
Barbro Hellquist, die via bui
tenlandse zaken de vader van
deze nakomeling in het bui
tenland probeert op te spo
ren, verkeert in dezelfde be
narde positie als tientallen
andere meisjes die hun kort
stondige vakantiedroom za
gen vervliegen. Volgende sta
tion is de kraamkliniek.
Risico's
In de Zweedse pers wordt elk
jaar rond deze tijd weer de
aandacht gevestigd op de ri-
ciso's die men loopt tijdens de
vakanties in zowel binnen- als
buitenland. „Voor velen
wordt de vakantie een herin
nering voor het leven", staat
er vrijwel dagelijks te lezen in
de Zweedse dag- en weekbla
den.
Reclame van de Nils Adamsson
condoomfabrieken. De
Zweedse Vereniging voor
Seksuele Hervorming draagt
bij met de volgende tekst:
„Het is best goed om con
dooms mee te nemen als je op
reis gaat" en in kleine letters
„zelfs als je een meisje
bent".
Men dient hierbij natuurlijk als
excuus te kunnen aanvoeren
dat de meeste vakantiegan
gers in Scandinavië niet al
leen interesse tonen voor de
Scandinavische schoonhe
den - zoals de fjorden - maar
ook voor de Scandinavische
schonen. Het valt inderdaad
niet te ontkennen dat de
doorsnee Scandinavische
jonge vrouw volledig -
meestal qua uiterlijk - vol
doet aan de meest hoog ge
stelde verwachtingen. Men
kan letterlijk alles tegen het
lijf lopen: kruisingen tussen
Liv Ullman en Anita Ekberg
zijn geen zeldzaamheden.
Maar zoals reeds eerder gezegd:
het is dikwijls meer een zaak
van medebestemming dan
van verleiden. Of het samen-
uit daarna ook samen-thuis
wordt, ligt tegenwoordig
dikwijls meer aan haar dan
aan hem. En dat is voor som
mige mannen een harde noot
om te kraken: het eigen ego
kan een behoorlijke knak
krijgen.
Volgens het Kinsey-rapport
over de Zweedse vrouw is
meer dan tachtig procent ove
rigens van mening dat alleen
de ware liefde de enige accep
tabele motivering kan zijn
voor „de volledige overgave"
Maar de overige twintig pro
cent maken het leven in
Scandinavië blijkbaar nog in
teressant genoeg en houden
de mythe in leven: „Sex, Sin
en Smorgasbord", zoals de
Engelstaligen het uitdruk
ken.
Popfestival
Tijdens een popfestival bij de
autoraces in Mantdorp kort
geleden moest een tot wan
hoop gedreven fotograaf van
een groot Westduits
weekblad 500 kronen betalen
om tenminste èèn langbenige
Walkure textielvrij op de
plaat te krijgen. Waarmee dan
weer het imago van Zweden
op dit gebied wat langer in
stand kan worden gehou
den.
Hoe de Zweedse vrouw in wer
kelijkheid is, moet iedereen
maar zelf proberen uit te vin
den. Dat is leuker. Maar we
kunnen Kary Lasch, een in
ternationaal bekend vrou
wenfotograaf, citeren: ,De
Scandinavische vrouwen -
uitgezonderd de Finse - zijn
vrijwel altijd nieuwsgierig,
spits. Ze hebben een vorm
van seksuele nieuwsgierig
heid. Ik vind ze geboren
mannequins. En er zijn er
miljoenen. Je hoeft niets an
ders te doen dan voor een
school te gaan staan kijken als
ze naar buiten komen. Ze we
ten zich zeer goed te kleden,
maar toch is de kleedstijl een
voudig"
..Ze zijn moreel redelijk vrij en
dat is misschien de reden
waarom ze in het algemeen zo
ontvankelijk en nieuwsgierig
zijn. Ze willen zich amuseren
Het zijn heel trouwe vrien
dinnen en ze zijn toch nog
avontuurlijk. Ze proberen
wel elkaar vreselijk de loef af
te steken met nog „snellere"
kleren en betere make
up".
yooral het Zweedse meisje is -
naar mijn mening - waar
schijnlijk het meest aantrek
kelijke ter wereld, maar ze is
wellicht niet het boeiendste,
het impulsiefste of het meest
spontane. Ze kan hard zijn -
niet ongevoelig - kan scherpe
trekken hebben, terughou
dend zijn en maakt zich te
genwoordig naar mijn smaak
een beetje te zwaar op. Ze
kijkt je aan met ogen die heel
mooi kunnen zijn, maar
waarin soms de warmte ont
breekt - ze taxeert je. Hun
ogen vooral zijn verrukkelijk
fotogeniek, maar koud".
Aldus Kary Lasch, modelfoto
graaf nr. 1 in Scandinavië, die
een levenslange ervaring
heeft op dit gebied. Maar het
spreekwoord: „Vrouwen,
pauwen en peerden, niets
preutser op eerden", gaat ze
ker voor Scandinavië niet
op.
ATHENE - „Nederland aan de zijde van de Griekse
homoseksuelen". Onder deze grote kop brengt het
Atheense dagblad Eleftherotypia een berekening,
volgens welke een meerderheid in de Tweede Ka
mer, waarin mevrouw Kappeyne van de Copello
(VVD) vragen heeft gesteld over een voor homosek
suelen discriminerende wet in Griekenland, dit
land kan laten aanklagen bij de Raad van Europa op
grond van aantasting van de mensenrechten. Met
nauwelijks verholen verbazing wordt in hetzelfde
stuk uit de doeken gedaan dat er in Nederland een
(ex)-kamerlid is dat eigen homoseksualiteit belijdt,
en dat Den Uyl (hier hardnekkig Van der Uyl ge
noemd, naar analogie van de bekendere Van dei-
Stoel) als premier wel eens op de bres heeft gestaan
voor de rechten van de homoseksuelen.
Ook in Frankrijk is tegen de
Griekse wet een campagne op
gang gekomen, waaraan
mensen als Sartre, Simone de
Beauvoir, Jules Dassin en de
daar woonachtige Griek Kos-
tas Gavras, maker van de film
,,Z", hun naam hebben ge
leend. In Griekenland zelf
hadden al eerder 250 bekende
persoonlijkheden een verkla
ring ondertekend, waarin het
ontwerp „een intolerant, anti
democratisch. anti-realistisch
brouwsel wordt genoemd,
ongeschikt voor de genezing
van het probleem waaraan
het refereert (geslachtsziek
ten) en een rauwe, zij het on
handige dekmantel voor in
menging van de staat in de
meest persoonlijke aangele
genheden van haar bur
gers".
Geheimhouding
Wat behelst nu dit wetsont
werp, dat al tijdens de junta
werd uitgedacht, door de vo
rige regering werd ingediend,
maar nu sinds kort lijkt te zijn
„ondergedoken"? Inderdaad
dient de bestrijding van ge
slachtsziekten als uitgangs
punt, een probleem dat in
Griekenland weliswaar geen
Door
Frans van Hasselt
bijzondere proporties ver
toont maar dat wel met gx-ote
geheimhouding is omgeven.
De nadruk valt in deze wet op
politiecontrole en bestraffing.
Zo wordt zelfs overbrenging
van geslachtsziekten in ech
telijk verkeer aan vervolging
onderworpen, met maximaal
een jaar gevangenisstraf, ten
zij de „benadeelde" echtge
noot ontheffing verleent (ar
tikel 15, par. 2). Maar de mees
te artikelen gaan over en te
gen de prostitutie, en het is in
dit verband dat homoseksua
liteit ook enige malen wordt
aangeroerd.
Prostitutie en homoseksualiteit
worden als het ware op èèn -
hoop gegooid - dat is de eerste
indruk die van deze tekst
blijft hangen. Deze verwar
ring blijkt ook uit de bizarre
wijze waarop het zichzelf toch
wel respecterende Engelsta
lige Atheense dagblad Athens
News over de wet rappor
teerde, onder de kop „Toe
name prostitué's en homo
seksuelen" en met opvallend
nauwkeurige gegevens als „er
opereerden in 1977 in Grie
kenland 1518 prostitué's en
2459 homoseksuelen".
Homoseksualiteit staat niet ver
af van prostitutie. Deze over
tuiging blijkt uit artikel 7,
waar het heet: „Mannen van
wie bewezen is dat ze zich uit
innerlijke aanvechting of te
gen betaling overleveren aan
ontuchtige en tegennatuur
lijke handelingen, worden
onder toezicht van de politie
in een staatsziekenhuis aan
een medisch onderzoek on
derworpen als bij de politie
schriftelijk melding binnen
komt dat ze een geslachts
ziekte hebben overgebracht
en. als het bestaan hiervan
wordt geconstateerd, aan een
verplichte therapie in een
staatsziekenhuis".
Artikel 16. waarin strafTen wor
den vastgesteld voor onbe
voegde prostitué's. soute
neurs en misbruikers van
(Foto Dirk Ketting)
minderjarigen, stelt verder
aangaande homoseksuele
mannen „als vermeld in arti
kel 7", dat ze worden gestraft
met hoogstens een jaar als ze:
A) circuleren op straten, plei
nen, in openbare centra of
andere oorden van ontmoe
ting met het duidelijke doel
mannen te verleiden tot het
plegen van tegennatuurlijke
ontucht. B) de openbare ze
delijkheid en welvoeglijkheid
aantasten door aanstotelijk of
onbetamelijk gedrag".
Dat homoseksualiteit als zoda
nig strafbaar wordt gesteld,
zoals nu in het buitenland
wordt gesuggereerd, is dus
niet zo. Over lesbische ver
houdingen wordt ook niet ge
rept. Maar de Griekse homo
seksuelen. die zich sinds eni
ge jaren hebben georgani
seerd in een „Bevrijdingsbe
weging", voelen zich wel be
dreigd door het wetsontwerp,
waarin ze enige malen wor
den aangeduid met het woord
„kynaidi", hetgeen betekent
„stuitend voor de zedelijk
heid" en met „sodomie"
wordt geassocieerd. Men ziet
aankomen dat de wet het ter
rein effent voor allerlei vor
men van onderdrukking, in
timidatie en chantage, in een
land waar de toestand tot nu
toe in de praktijk nogal tole
rant is geweest.
Uit de wet spreekt hetzelfde
misverstand dat de Griekse
publieke opinie als geheel
beheerst: dat homoseksuele
mannen niets liever doen dan
op de openbare weg als vrouw
verkleed zoveel mogelijk
aandacht op zich vestigen. Er
zijn in Athene misschien 70
van zulke travestieten (in
dorpen vindt men ze ook) en
ze timmeren inderdaad hard
aan de weg, en ze houden de
laatste tijd zelfs persconfe
renties waarbij ze protesteren
tegen de brute behandeling
die hen op politiebureaus ten
deel valt. Het sinds kort uit
komende driemaandelijkse
orgaan van de Griekse homo
seksuelen, „Amphi", stelt -
zonder zich overigens geheel
van die travestieten te distan-
ciëren - dat men hun proble-
die van de „gewone" homo
seksuelen. wier aantal in
Griekenland - als men van
globale statistische gegevens
mag uitgaan - zo'n 450.000
moeten belopen.
derde geslacht
Het Atheense dagblad „Apo-
gevmatini" bracht een
plaatje, waarop men vier he
ren verschrikt van dat cijfer
ziet kennisnemen - zij kijken
elkaar aan en uit hun hoofden
komen grote vraagtekens
(puntkomma's in het Grieks).
Dat ging voor een Griekse
krant al vrij ver - de meeste
dag- en ook weekbladen zijn
in hun benadering van deze
problematiek nog niet verder
gekomen dan grapjes over het
„derde geslacht", dat gedurig
in vrouwenkleren wordt ge
presenteerd. Het „normale"
Griekse woord homophylofili
(liefhebbers van het eigen ge
slacht) wordt zelden gebruikt.
Over het bewuste wetsont
werp is nog geen enkel se
rieus artikel geschreven. Pas
de acties in het buitenland
hebben er de aandacht op ge
vestigd.
He
e als
de Griekse
dienstweigeraars. die in
sommige gevallen al 10, 12
jaar gevangenisstraf hebben
uitgezeten en nog zitten. Ook
dit „nationaal gevoelige"
probleem wordt door de
Griekse pers, van rechts tot
links, verzwegen. Pas de be
handeling in de Raad van Eu
ropa leidde tct een - nog erg
primitieve - wet, die overi
gens niet in praktijk wordt
gebracht. Ook homoseksuali
teit is voorde Griekse kranten
(met uitzondering van de al
lerkleinste, de „Avghi" van de
onafhankelijke communisti
sche partij) blijkbaar nog zo'n
„gevoelige" kwestie, mis
schien ook doordat de homo
seksuelen nu ook in „Amphi"
rijkelijk kunnen putten uit
precedenten uit de Griekse
Oudheid en ui*, passages van
de bekendste Griekse dichter
van de laatste 100 jaar. Ka va-
fis.
