Wraakoefening Jan Raas
contra Levitan geslaagd
Van Impe: „Als
het slecht
gaat stop ik
er subiet mee
r>r>
Maertens
schopt
deuk in
auto van
directeur
GERECHTIGHEID IN ST. WILLIBRORD
Kleine Belg nu
al in problemen
Toestand
van Joop
Riethoven
iets beter
ZATERDAG 1 JULI 1978
LEIDEN - In zijn voorbereiding op de Tour de France
heeft Lucien van Impe nooit uitgeblonken door grote
uitslagen. Hij scharrelde op zijn manier onopvallend
wat aan en kwam met die stelregel in negen jaar Ronde
van Frankrijk steeds tot uitstekende prestaties; achter
eenvolgens: 12e, 6e, 3e, 4e, 5e, 18e, le en 3e. Hij won in
totaal zeven etappes en legde vier keer beslag op de
eerste prijs van het bergklassement. Kortom: Lucien
van Impe is een zeldzame Tour-specialist, die vragen
over zijn nog niet bewezen vorm in de spannende dagen
voor een Tour steevast afdoet met de toverzin: „Geen
paniek. Ik zal gereed zijn als de bergen komen".
Dat zelfde optimisme is er ook dit jaar, maar voor het eerst in zijn carrière
maakt Van Impe er een kanttekening bij, en dat is een verrassende
uitspraak. „Mocht", zo zegt hij„het op de eerste cols slecht gaan met me,
dan stap ik subiet uit de Tour. Ik wil mezelf niet belachelijk gaan maken
door in de achterhoede te rijden. Bovendien denk ik dat ik het gewoon
niet kan opbrengen om door te blijven gaan terwijl ik weet dat ik voor
een verloren zaak strijd. Dat echt moeten afzien dat schrikt me af'
Lucien van Impe bouwt deze filosofie op een allerbelabberdst voorsei
zoen, dat zwaar te lijden had ondereen sleutelbeenbreuk, die hij opliep
door een valpartij in de Waalse Pijl. Om zijn conditie niet aan te tasten,
weigerde hij antibiotica, voor welke beslissing hij een zware rekening
gepresenteerd kreeg: een wondontsteking. Al met al is Lucien van Impe
een week of negen aan de sukkel geweest, en behalve veel narigheid,
pijn en twijfels kostte hem dat ook een schep geld. „Nog nooit had ik
zoveel contracten als dit jaar. Hoe het kwam weet ik ook niet, maar ze
lagen er. Ik heb dit alles moeten afzeggen, en dat is een groot financieel
verlies geweest. Als ik het optel, dan denk ik dat ik dit seizoen nog geen
duizend francs verdiende" a
Het leed waar Lucien van Impe mee worstelde, openbaarde zich het op
vallendst in de Dauphiné Liberé, waarin hij door de pijn in zijn schouder
en het gemis aan conditie nare dagen doormaakte. Van Impe: ,.Ik heb in
mijn leven niet zoveel afgezien als in die ronde. Dat wil zeggen: van
achteren. Als je van voren rijdt, dan doet afzien met zeer. Maar achter
Dat verschil is enorm. Of je je totaal leeg moet fietsen om te winnen, of
om op tijd binnen te zijn, dat is zó anders, dat het voor mij een hele
ontdekking was. Maar ik wil het nooit meer meemaken. Ik werd bang
van de cols. En dat wil wat zeggen. Wanneer ik de vorm heb, dan kijk ik
er met plezier naar uit. Maar nu
,Het is dat Eddy Merckx in de ploegleiderswagen zat en geweldig tegen
me inpraatte, anders zou ik gegarandeerd zijn afgestapt. Ik heb me toen
ook voorgenomen van m'n leven niet meer door zo'n hel te gaan. Ten
eerste die pijn, ten tweede de klap als je uiteindelijk toch nog binnen het
tijdslimiet arriveert. Dan zijn de tribunes leeg, je moet zoeken naar je
hotel, je ploegmaats zijn al gemasseerd wanneer je binnenkomt, terwijl
je het altijd net andersom meemaaktDat is iets waar ik mezelf geen
tweede keer aan wil geven. Daarom zeg ik: als ik echt aan de sukkel kom
in deze Tour, dan ga ik naar huis"
Ofschoon Lucien van Impe eind vorige week zijn laatste trainingskoers, de
Ronde van de Aude, afsloot met een achterstand van 35 minuten op de
winnaar Francesco Moser, blijft bij volgens goed gebruik optimisme
uitstralen. „Die achterstand telt niet", roept hij. „Ik reed de Aude niet als
serieuze koers, maar om mezelf te testen en ik kan niet anders zeggen
dan dat ik duizend keer beter reed dan de week ervoor. Toen had ik nog
schrik voor de Tour, nu niet meer. Ik verbeterde zo sterk, dat ik voel dat
ik de Ronde aan kan".
In die 22-daagse wedstrijd door Frankrijk verwacht Lucien van Impe
vooral strijd te moeten leveren met Zoetemelk, Kuiper, Hinault en Pol-
lentier. „Nee", weert hij af, „Thevenet beschouw ik niet als een grote
concurrent. Zoals hij in elkaar stortte tijdens de Dauphiné, is het voor
hem onmogelijk óm de Tour de France nog vooraan te rijden"
Lucien van Impe verscheel
gauw het tegenzit stap ik af
Leiden. "Maar zo
BRUSSEL - Donderdag in Lei
den kan Jan Raas Levitan wel
wurgen. Gisteren in Brussel
beukte Freddy Maertens
woedend in op de auto van de
Tourbaas en schopte hij er
een deuk in.
De oud-wereldkampioen ris
keerde een fikse boete door
zijn gramschap af te reageren
op de blinkende limousine
van Levitan, maar dat kon
hem niets schelen. Hij was
van mening dat hij de over
winning in het tweede gedeel
te van de eerste etappe in de
ronde van Frankrijk alleen
maar had verspeeld aan zijn
landgenoot Walter Planc-
kaert doordat Levitan tijdens
de eindsprint zo dicht voor
het peloton bleef rijden.
Maertens: 'De chauffeur v;
wagen speelde met ons leve
de
en daar is Levitan verant
woordelijk voor. Het was be
lachelijk wat hij deed. De Mo
toren konden er niet door en
wij zaten er met zijn allen bo
venop. Wij gaan op de fiets
veel sneller door de bochten
dan auto's en motoren.
Bovendien hadden we achter
de eindstreep amper de ruim
te om af te remmen. Dat hier
geen ongelukken zijn ge
beurd, is pure meeval. Ik ga
mijn ploegleider vragen te
protesten. Dit kon gewoon
niet'.
Maertens was woedend, maar
hij niet alleen. Levitan. die
kennelijk hoe langer hoe
meer geld uit de schepping
van Desgranges wil slaan,
heeft een nieuw idee ontwik
keld ten aanzien van de aan
komsten. In elke etappe
plaats worden metershoge
hekken opgetrokken om er
voor te zorgen dat de televi
siecamera's een volledig zicht
op de reclameborden hebben.
Journalisten kunnen amper
meer in contact komen met
de renners, die op hun beurt
in een voluit gereden sprint
hun leven riskeren. Het kan
Levitan geen fluit schelen. Hij
gaat blijkbaar inderdaad over
lijken. In Leiden en Sint Wil-
lebrord liet hij door plaatse
lijke organisatoren verkochte
reclame op een hoop gooien.
Verandert er de komende da
gen niets, dan wordt Felix
Levitan binnenkort gehaat
als een echte potentaat.
SINT WILLEBRORD/BRUSSEL - De wraakoefening van Jan Raas was perfect. De
winnaar van de proloog vertrok gistermorgen uit Leiden met slechts één gedachte in zijn
hoofd: ik moet en zal die gele trui hebben. Na de proloog, die al een farce was geworden,
omdat de tijden niet voor klassementen in aanmerking kwamen, had hij het meest
begeerde tricot in de wieler-sport niet gekregen. De extra prikkel die uit zijn woede en
teleurstelling voortkwam, leverde hem in Sint Willebrord een nieuwe etappezege op,
waardoor hij het geel eindelijk in bezit kon nemen. In de middag, op weg naar Brussel,
verdedigde hij zijn ene seconde voorsprong in het klassement met steun van zijn ploeg
genoten als een grootmeester.
Goed beschouwd blijven er volgens de theorie van Lucien van Impe
slechts twee echte serieuze rivalen over: Kuiper en Zoetemelk. „Pollen-
tier", zo voert hij zijn landgenoot af, „rijdt misschien wel het best van ons
allemaal, maar ik denk dat de Tour voor hem te lang duurt om zich goed
te kunnen handhaven. Hij moet het meer van korte etappewedstrijden
hebben. Dat hij de Ronde van Italië vorig jaar won. zegt wat dat betreft
niets, want in de Giro is de manier van koersen - rustig aan tot de bergen
- totaal anders dan in de Tour".
Ook Hinault ziet Van Impe als een collega die tekort komt voor het finale-
spel. „Hinault". legt hij uit, „gaat het volgens mij niet halen door zijn
leeftijd. Hij is te jong om de last van de Tour te kunnen hebben. Het is
tenminste mijn eigen ervaring dat de routine, het vertrouwd zijn met het
hele gedoe, een grotere rol speelt dan de kracht"
BRUSSEL - Lucien van Impe, voormalig winnaar van de ronde van
Frankrijk, heeft op de eerste echte tourdag al zestien seconden ver
speeld tegenover zijn concurrenten voor de eindzege. De kleine Belgi
sche bergkoning won dit seizoen nog geen enkele prijs. Hij sukkelde
slechts met pijn in de rechterschouder, als gevolg van een op vier
plaatsen gebroken sleutelbeen in de Waalse Pijl.
Zonder vorm begon hij aan de Tour, lachend als altijd, maar aan het
eind van de twee halve ritten tussen Leiden en Brussel zag zijn gezicht
er afgeknepen uit. Van Impe had voluit moeten rijden om het peloton
te kunnen volgen. Hij verloor uiteindelijk 17 seconden op gele trui
drager Raas.
Voor de bergen opdoemen over ruim een week kan het verschil tussen
hem en het trio Hinault-Kuiper-Pollentier weieens aanzienlijk zijn
gegroeid. Dus wellicht stopt de kleine Belg, zoals hij hierboven ver
telt, inderdaad wel heel snel op.
PLOEGENT'JDRIT DOOR
HEUVELS. HEUVELS...
3 juli Zeeh 153km
Hoe belachelijk de beslissing de
gele trui na de proloog niet uit te
reiken was. bleek gistermorgen
voor de start in Leiden. Jacques
Goddet, de oude Tourbaas die
overigens weinig meer te vertel
len heeft, hield een praatje met
Maurice de Muer. de ploegleider
van Thevenet. Ze hadden het
over de gele trui. De Muer, die in
dienst van een fietsenfabriek
donderdag niet graag zag dat een
renner van een concurrerende
rijwielfirma de gele trui aantrok,
stelde zich dit keer "sportief' op
Hij verklaarde dat Raas er eigen
lijk recht op had. omdat hij de
proloog had gewonnen. Op dat
moment was het natuurlijk al te
t-KANKR'JK IN
2]uli.3eetappe. 243km
-België
jFrankrijk
SI. AN AND1
Denain
Cambrai
laat om er alsnog ïr
Raas moest de halve etappe naar
Sint Willebrord - waar duizenden
supporters op hem wachtten -
wel winnen om zich in het geel te
laten hullen. Zo gebeurde het dat
de eerste etappe van de Ronde
van Frankrijk werd verreden
zonder gele truidrager dat was
niet meer voorgekomen sinds de
openingsrit van de eerste Tour in
1903. Henri Desgrange, de
schepper van de grootste en be
langrijkste wielerronde ter we
reld. zal zich in zijn graf hebben
omgedraaid.
Voorspelbaar
Met Jan Raas in de gele trui kwam
alles goed. Het was voorspelbaar
dat hij een geslaagde greep zou
doen. De Zeeuw, die zijn elfde
overwinning behaalde in dit sei
zoen, is zelfs beter in vorm dan in
het voorjaar, de periode van de
klassiekers. Raas dacht altijd dat
daar zijn top lag, maar Peter Post
Spaanse renner
breekt bekken
ST. WILLEBRORD - Op de eerste
dag van de Tour ontstonden er
nogal wat valpartijen. Het begon
al bij de Haagse Schouw waar
ondermeer Fedor den Hertog te
gen het asfalt smakte. Niemand
raakte daarbij evenwel gewond.
Ernstiger was de klap die de
Spanjaard Julian Andiano na 72
kilometer maakte. Hij moest met
een bekkenbreuk in het zieken
huis opgenomen worden. En ge
noot daarmee 'de twijfelachtige
eer de eerste uitvaller te zijn.
hield hem vaak voor dat het ook
best anders kan zijn. Post ver
klapte in Sint Willebrord: "Die
jongen weet gewoon nog niet wat
er allemaal nog meer in zijn be
reik ligt. Zijn fysieke mogelijk
heden zijn enorm. Dat blijkt wel
en nu hij echt ook zelf een beetje
in de gaten krijgt, kan hij uit
groeien tot de beste renner die
Nederland ooit heeft voortge
bracht".
Jan Raas, een sterk maar ook slim
coureur, is in drieëneenhalf jaar
als prof in elk geval zo ver geko
men dat hij zijn wens op de fiets
tot uitvoer kan brengen. Op weg
naar Sint Willebrord was hij er
van overtuigd, dat niemand in
aanmerking kwam voor de over
winning. Hij was ook nooit zo ge
tart als gisteren door Levitan en
zijn schraperige makkers. De
wijze waarop zijn wraakexpeditie
slaagde was indrukwekkend.
Raas demarreerde 700 meter voor
de eindstreep gewoon weg uit het
sprintende peloton en won met
tien meter voorsprong. Wie is
daar hedentendage toe in staat in
een groep met rassprinters als
Freddy Maertens en Jacques
Esclassan?
Waakzaam
Waarschijnlijk alleen Jan Raas en
daarom misstond hem de gele
trui geenszins. Op weg naar
Brussel bleek hij hem ook uitste
kend te kunnen verdedigen.
Waakzaam reed hij voortdurend
vooraan en zorgde er voor dat
niemand ontsnapte. In de finale,
die gewonnen werd door Walter
Planckaert, van de 100 kilometer
lange tocht was dat erg moeilijk.
De wegen naar het Heizelstadion
en het Alomium waren bochtig
en glooiend. Er ontwikkelde zich
een strijd van een (ploeg) tegen
allen. De ene demarrage volgde
r De wraak
de andere op. De concurrentie
was geïnspireerd.
Raas zei later: "Eén seconde ben je
zo kwijt". Niemand echter was in
staat een klein gaatje te slaan, zo
als Raas in de ochtend. "Ik moet
wi l zeggen dat zo'n trui verdedi
gen moeilijk is, maar ik hoop toch
op zijn minst tot maandag leider
te blijven. Die dag gaan we pro
beren de ploegentijdrit te win
nen. Als daarna de verschillen
groter zijn geworden, zal het tot
de bergen misschien gemakke
lijker gaan".
•)/r<^'SKPierre 10*k
£R:And'e
Joop
LEIDEN - Het gaat i
Riethoven iets b
Leidse sportorganisator en
grote man achter de Tour de
France-start, die in de nacht
van woensdag op donderdag
met een hersenbloeding in
■h Ziekenhuis
erd opge
aakte
