Jan Raas gunt titel
aan knecht Lubberding
enTOURage
Lammertink slimste amateur
't Is een filter,
't Blijft een Camel.
Post-ploeg beheerst titelstrijd bij profs
NEGENDE WEGTITEL VOOR
KEETIE VAN OOSTEN-HAGE
Nieuwe kampioen koel in slijtageslag
MAANDAG 26 JUNI 1978
BEEK - Wat voor kwaliteiten Peter Post in zijn s .'heeft is
bekend. Bij het Nederlandse wegkampioenschap dient
alleen maar te worden afgewacht, wie het eretricot twaalf
maanden mag dragen. Het ploegsysteem geeft toppers als
Hennie Kuiper, Gerrie Knetemann, Jan Raas en Henk
Lubberding de vrijheid om de koers zo in te richten, dat
niets verkeerd kan gaan.
Ook nu niet op het schraal bezette
Adsteeg-circuit, waar Jan Raas
persoonlijk superknecht Henk
Lubberding het Nederlands
kampioenschap gunde.
Een ontknoping, die iedereen in het
Raleigh-kamp tevreden stelde.
Jan Raas, die in de laatste klim de
aanval van Lubberding bijna op
ving, maar voor iedereen de rap
ste finisher is, liet uit dankbaar
heid de titel aan de 24-jarige boe
renzoon uit Voorst. £n met een
verongelijkt gezicht: "Jullie we
ten niet wat Lubberding voor mij
Kuiper en Knetemann heeft ge
daan. Wij winnen koersen, maar
ze moeten bijna allemaal op naam
van Lubberding worden ge
schreven"
Een openhartige verklaring van
Jan Raas in dit door de Post-
ploeg volledig beheerste kam
pioenschap. Of iedereen met zo'n
ontknoping tevreden is, wordt
niet gevraagd. Raas en zijn com
pagnons treffen ook geen schuld
omdat de concurrentie versnip
perd is over teveel (onbelangrij
ke) ploegen. Piet Libregts, die als
WK-begeleider veel invloed kan
uitoefenen: "Op deze manier
gaan we de verkeerde kant op. Ik
zal proberen om Bode en Jet Star
aan het eind van dit jaar bij elkaar
te brengen zodat er kans is op een
nieuwe sterkere formatie, waar
door er meer tegenstand kan
worden geboden. Nu is het de ti
telstrijd, maar deze wanverhou
ding gaat ook doorwerken in de
criteriums"
De enige niet-Raleigh-renner, die in
de finale nog tegenstand bood,
was Martin Havik. Vorig j aar reed
de coureur uit Strijen als amateur
ook een opmerkelijk kampioen
schap en glipte de titel hem net
door de vingers. Nu was Havik,
als eerstejaars prof, er weer bij.
Na allerlei offensieve daden ook
attent, die in hagel- en regen
buien na ruim 120 kilometer de
beslissende kopgroep ontstond.
En met Havik, de opmerkelijk bij
de profs koersende Bert Scheu-
neman, Hans Langerijs, Leo van
Vliet, Haviks ploeggenoot Fons
van Katwijk en de Post-pupillen
Jan Raas, Johan van de Velde,
Henk Lubberding en Piet van
Katwijk. Een kopgroep, die wel
de ruimte kreeg, nadat Joop Zoe
temelk eerder bij een afscheiding
Kuiper, Knetemann en Raas in de
laatste groep hield.
Omdat ook het fortuin de Raleigh-
ploeg toelachte kon er niets meer
kapot. Dat begon met het lek rij
den van Leo van Vliet, die on
danks de hulp van gelegenheid
ploegleider Herman Krott er niet
meer bij kwam. "Waanzin", oor
deelde Krott, nadat hij op de vin
gers werd getikt door wedstrijd
leider Jeremiasse: "Die jongen
wordt door pech geveld, hij moet
toch de kans krijgen om terug te
komen"
Nadat Hans Langerijs was gelost op
de klim van de Adsteeg, eigenlijk
éénzelfde situatie met Fons van
Katwijk, die eveneens lek reed.
Omdat het sterk uitgedunde veld
toen reeds drie minuten had ver
speeld en het kampioenschap in
een beslissende fase was beland,
wekte de lekke band van "een
ling" Bert Scheuneman eveneens
de woede op van ploegleider
Henk Koopmans. De Amster
dammer, die in de vrijdag afge
sloten Ronde van Zwitserland al
woorden had gehad met Peter
Post, vond dat hij door Post te
laks bij zijn renner kon komen,
waardoor Scheuneman geen
kans meer kreeg om alsnog aan te
Martin Havik bleef zodoende met
vier Raleighs over. Een gevecht,
dat hij nooit kon winnen. "Ze
hebben me helemaal uitgemer
geld", verzuchtte Havik, die
waarschijnlijk binnenkort een
liesoperatie moet ondergaan.
"Het was voor mij onmogelijk om
iets te ondernemen. Ik ben wel
vijf keer achter Raas aangegaan
Ook Van de Velde is herhaalde
lijk gedemarreerd. Ik wou laten
zien wie Havik was. Een wraak
van het vorig jaar, toen ik niet in
het wereldkampioenschap werd
opgesteld".
Dat Martin Havik twintig kilometer
voor de finish moest buigen voor
de ontsnapping van Raas en
Lubberding, was niet verwon
derlijk. Wat overbleef was voor
hem het brons, maar dat pakte de
zelfzuchtige Piet van Katwijk in
de eindsprint van hem af. Voor
dien was Lubberding, die in
Zwitserland tijdens een botsing
met een brugleuning zijn linker
hand kneusde, als nieuwe kam
pioen over de finish gegaan. De
"stille kracht" van de Post-for-
matie: "Van mijn hand heb ik al
leen in het begin last gehad. Door
het getril verdween alle gevoe
ligheid, zodat ik toch optimaal
kon rijden"
Het kampioenschap verraste Henk
Lubberding niet. De Gelderlan
der, die zich voor het tweedejaar
opoffert als meesterknecht: "Dit
is pas mijn vierde overwinning in
mijn profperiode. Ik ben nooit
een winnaar geweest. Ook vroe
ger niet. Ik zet me in voor de
ploeg. Dat vinden de jongens
enorm. Ze belonen mij, niet met
geld, maar met woorden. Dat
vind ik goéd. Mij maakt het in het
geheel niet uit, wie er wint. Als
het maar iemand van onze ploeg
"Zilveren" Jan Raas, die in 1976 de
titel pakte: "Ik heb een enorme
bewondering voor Lubberding.
Dat heb ik nu wel laten blijken. In
Zwitserland bijvoorbeeld, reed ik
in een etappe lek. Iedereen sjees
de me voorbij, behalve Lubber
ding. Die trok in zijn rem en stond
zijn wiel af. Het resultaat was, dat
ik de rit kon winnen en hij op tien
minuten binnenkwam. Had
Lubberding het niet gedaan, dan
was ik op tien minuten binnen
gekomen. Dat vind ik groots"
En Henk Lubberding, die het ver
trouwen in een Raleigh titel nog
eens accentueerde, door direct
bij de huldiging al een reclame-
kampioenstrui tricot aan te trek
ken: "zo zie je maar. Ik span me in
voor anderen en dat zal voorlopig
niet veranderen. Maar nu zie je, er
wordt ook iets voor mij terug ge
daan"
De officiële uitslag is:
1. Henk Lubberding (Voorst), 237.5
kilometer in vijf uur, 54 minuten
en 22 seconden, 2. Jan Raas Os-
Gravenpolder) z.t., 3. Piet van
Katwijk (Mill) op 2.30, 4. Martin
Havik (Strijen) z.t., 5. Johan van
de Velde (Rijsbergen) op 2.36, 6.
Bêrt Scheuneman (Veendam) op
5.37, 7. Joop Zoetemelk (Germig-
ne l'Eveque) op 5.42, 8. Fons van
Katwijk (Oploo) op 6.10, 9. Hen
nie Kuiper (Ossendrecht) op 6.25,
10. Gerrie Knetemann (Huij ber
gen) op 6.40.
Keetie van Oosten-Hage gaat voor de negende maal tijdens een Nederlands kampioenschap winnend
over de streep. Haar zusje Bella werd tweede.
BEEK - "Ik zal in elk geval voor de
tiende rijden". Keetie van Oos
ten-Hage (28) behaalde kam
pioenschap op de weg bij de da
mes.
Het kostte haar nauwelijks moeite.
Nog steeds is zij de beste. De
meeste tegenstand kreeg de
tweevoudige wereldkampioene
nog van haar zuster, Bella van der
Spiegel-Hage. De overige dames
waren groot in kwantiteit (70)
maar niet in kwaliteit. Negen
ronden van 8,2 kilometer moes
ten de dames afleggen. In de
tweede viel de voorbeslissing. De
eerste demarrage van Keetie had
tot gevolg dat er een kopgroep
van zeven ontstond: Bella van der
Spiegel-Hage, Marian Bik, Tine
ke Fopma, Truus van der Plaat,
Mimi Brinkhof, Willy Buijtelaar
en Keetie zelf. Anne Riemersma,
toch één van de favorietes, miste
de slag. Toen zij later beter ging
rijden, kon zij van de leidsters al
leen nog willy Buijtelaar voorbij
gaan en zevende worden.
De dames Hage hadden intussen
(vijfde ronde) een vroege finale
ingeluid. Ze gingen er samen
vandoor en liepen meer dan drie
minuten uit. Voor Keetie was dit
een nojrmale prestatie, Bella, ooit
drie keer kampioene, was nu be
ter dan de laatste jaren. Zij meen
de op de laatste beklimming van
de Adsteeg naar de eindstreep
zelfs een kans op de titel te heb
ben. Ze demarreerde achter Kee
tie vandaan, maar het gaatje was
te klein. Keetie moest veel moeite
doen om het kloofje te overbrug
gen. Dat lukte, waarna er van een
sprint geen sprake meer was.
Eenmaal ingelopen gaf Bella zich
direct gewonnen. Keetie had - na
de verrassing door Nita van Vliet
vorig jaar - voor de negende keer
gewonnen. Niemand keek er van
op.
De officiële uitslag is:
1. Keetie van Oosten-Hage 74,2 ki
lometer in 2.06.05
2. Bella van der Spiegel-Hage
3. Truus van der Plaat op 3.35.
H l 5. 1
Hij stond als een meester voor
de klas. Gaillard, laat op de
vrijdag gearriveerd, liet za
terdag onmiddellijk een
schoolbord aanrukken in de
Leidse Groenoordhal. Met de
leden van de ambtelijke werk
groep als Teerlingen', tekende
de vooruitgereisde commissa
ris generaal van de Tour-orga
nisatie op dat bord welke si
tuaties zich tijdens het ko
mende Tour-spektakel kunnen
gaan voor doen en hoe daarbij
gehandeld dient te worden.
Een stoomcursus van bijne
twee uur voor de volledige
ambtelijke werkgroep uit Lei
den, die de les op banken volg
den.
Kleuren
Daarbij liet meester Gaillard,
Dag later
Aanvankelijk lag het in de be
doeling vlak na de opening van
die tentoonstelling de beide
Tourbazen Lévitan en Goddet
te wegen op een oude kaaswe
ger. Die gebeurtenis is een dag
uitgesteld en zal nu woensdag
rond 13.00 uur plaatsvinden
tijdens de ontvangst van de
Tour de France-organisatie en
de pers door het gemeentebe
stuur in de burgerzaal van het
stadhuis.
os
Na zijn aankomst in Leiden zal
Felix Lévitan overigens toch
direct in actie moeten komen.
Morgenochtend zal hij rond
10.00 uur op de veemarkt, die
dan nog in de Groenoordhal
wordt gehouden een os kopen,
die donderdag op het Pieters-
kerkplcin zal worden gebra
den.
Fiasco
Een stimulans die de exploi
tanten van de "tentjes" op het
Pieterskerkplein best zullen
kunnen gebruiken, want tot nu
toe is er bepaald nog niet veel
publiek naar het 'Montmartre'
getrokken. Zo weinig zelfs dat
Joop Riethoven al over een
fiasco spreekt. "Er zijn drie
standhouders niet op komen
dagen en het weer werkt ook
erg tegen".
De heer Gaillard geeft les.
"ik ben zeer tevreden over de
permanance die hier is opge
bouwd", niet na uit te leggen
waarvoor de verschillende
kleuren tijdens de Tourpro
loog zullen worden gebruikt.
Het geel wordt tijdens de korte
tijdrit door Leiden gevoerd
door de officials, het rose door
de reclame-karavaan, rose met
zwarte strepen door de Neder
landse publiciteitswagen, het
groen is voor de pers en het ge
streepte groen duidt de journa
listen aan die voor de Tour uit
zullen gaan rijden.
Fietsen
Ook de Leidse burgemeester
Vis zal er gekleurd op komen te
staan als het nieuw gelanceerd
plannetje doorgang vindt. De
bedoeling is dat de eerste bur
ger morgen samen met Merckx
de fiets zal bestijgen en daarbij
gehuld zal worden in het door
Merckx gesigneerde shirt van
de C en A-ploeg waarvan de
oud renner inmiddels manager
is geworden. Als ze dan toch op
de fiets zitten om een stukje
proloog te rijden zullen
Merckx en dr. A.J. Vis direct
doorrijden naar het Waagge
bouw waar ze dan om 20.30 uur
de opening zullen verrichten
van de tentoonstelling "Fiet
sen op de oude Tour".
het peloton uit tot zo'n 50 uitblin
kers. Zij maakten er een geani
meerde wedstrijd van.
Ger Mak toonde zich met vijf aan
vallen strijdlustig. Voor uitein
delijk de finale kwam, waren er
wel tien verschillende kopgroe
pen en een solo van Piet van
Leeuwen geweest. Het hoge
tempo, gemaakt door de in de re
gen verkilde spieren, putte de
dapperen uit.
Het waren dan ook Nederlands
jongste en talentvolste amateurs,
die de medailles gingen verdelen.
Jos Lammertink, Jacques van
Meer, de ontdekking van Olym
piad ronde, en de Eindhovense
tempo-beul Bert Oosterbosch.
De onbekende Bredanaar Johan
Kuiken sloop mee. Hij profiteer
de van het werk van de anderen,
zonder zelf een trap te veel te
doen en plaatste tijdens de laatste
kilometer een - terecht - mislukte
demarrage.
Twee ronden voor het einde ont
snapte het viertal. Het Limburgs
talent Ad Wijnands was er ook
bij, maar deze 19-jarige debutant
viel al snel met kramp terug. Jac
ques van Meer ging de laatste
ronde met een kleine voorsprong
in. Hem werden de grootste kan
sen toegedacht na zijn twee Lim
burgse etappe-overwinningen in
Olympiad Ronde op een met de
Adsteeg vergelijkbare aankomst.
"Het was een test", zei Van Meer
later, "maar voor ik mijn onder
vindingen voorde titel in praktijk
kon brengen, demarreerde
Lammertink achter me vandaan
en moest ik met een te grote ver
snelling proberen te redden wat,
achteraf, niet meer te redden
viel" Jos Lammertink werd op
slimme wijze kampioen. Hij had
in de uitputtingsslag zijn hersens
goed bij elkaar gehouden. Hij
wist op moeilijke momenten zijn
inzinkingen te verbergen. "Ik
heb het heel moeilijk gehad. Meer
dan eens zat ik kapot"
Lammertink, die na zijn triomf in
de slotrit van Olympiad Ronde
intensief naar de titelstrijd toe
leefde, had in de laatste acht ki
lometer nergens last meer van.
Hij pareerde met Van Meer de
drie aanvallen van Oosterbosch,
die daarmee zijn laatste krachten
aansprak, in de waan als sprinter
op de Adsteeg kansloos te zijn.
Achter Van Meer werd hij nog
derde en misstond hij geenszins
op het erepodium. De drie besten
telden bij elkaar 60 jaar en dat
was de grootste winst van dit
amateurkampioenschap.
De uitslag is:
1. Jos Lammertink (Wierden) 164
km in 4.07.25, 2. Jacques van
Meer (Wouw) z.t., 3. Bert Ooster
bosch (Eindhoven) op 12 secon
den., 4. Johan Kuiken (Breda) z.t.,
5. Frits Pirard (Breda) op 29 se
conden, 6. Erik Visscher
(Sweykhuizen) z.t., 7. Jan de Nijs
(Amsterdam) z.t., 8. Jo Maas
(Maastricht) z.t., 9. Jacques Ver-
bruggen (Putte) z.t., 10. Willy
Maessen (Maastricht) z.t.
it Ja» Raas (O met iv 2^^ •iniU k am pme n f ïe nk Lub be rdirt q Raas "Ju/lieu^ mi'i ju'
Lubberding allemaal voor ons heeft gedaan." de ronde- De slagregens dunden
