Roofkat Silly's brigade 12-5 VezüBs ZATERDAG 24 JUNI 1978 EXTRA PAGINA 19 P{/fr0-O &ajpst4A,£> O-O r~ 0%r r> (%ïf3 <sa?Uv>A(j &AA/6£AJ' ££AJ MAA> '/J '7 6/Pf.. i t */£*>>-$YH0T//1A/Z? PUïrl'l PZféTPf- Recmp ft£ipr 2=2X/ Mt/P- k J£- J> 6E/J /}K3<?Ai5 A/40P 7A£ 2/7^7TTÏE. /9cnr UZP/S/A/Z^l X&AJ^J -M. Zty/7X£/}A/D Mr7-7&au>Ï7AAO> 2- 2 - /7&6S& pvfr O- 7 (Zm^VTmmZ\ fejüf a v, £/AJDSTA*jT> 2'/ 'SCHotJ <5luc\C. gehapL Hskiz SOiÖKi scppy/ppr /AA/&e k"»H» De gerechtelijke politie i Brussel heeft het onderzoek afgerond naar de praktijken van de zeven mannen en vrouw, die deel uitmaakten van de zogeheten anti-gang brigade, een speciaal in het leven geroepen brigade ter bestrijding van de zware criminaliteit Volgens het hoofd van de ge rechtelijke politie (recher che) is vast komen staan dat het achttal, samen met niet-politieman, vorig jaar juli een speciaalwinkel zilver heeft leeggeroofd, en in acht gevallen goederen heeft meegenomen die bij inbraken waren achter gebleven. Al deze gevallen speelden zich af in het werk gebied van de politie-agen- ten, Elsenc, een van de ne gentien gemeenten die sa men de agglomeratie Brus sel vormen. Hoewel zij dat ontkent, meent de politie aanwijzingen te hebben dat de bende rovende agenten geleid werd door een vrouw de 31-jarige Silly Delronge, nota bene de doch ter van een van de politie commissarissen van Elsene. De niet-politieman is haar broer Paul (28). De zeven agenten zijn: Patrick Gre- beude (23), Jean-Jacques Masset (24), Marc Van Herze- le (25), Joseph Van Stippen (28), Richard Van de Vijver (30), Robert Dugauthier en Ferdinand Fierens (beiden 33) De zaak kwam op gang na een tip van de vrouw van een van de betrokken agenten. De vrouw wilde scheiden omdat haar man er een ander op na hield. Bij de behandeling van deze echtscheidingszaak voor de rechter bracht de vrouw naar voren dat haar man ook nog gestolen spul len in huis had. De aanhouding van deze agent, Patrick Grebeude, werd vastgesteld op donderdag middag 8 juni om een uur, bij aanvang van zijn dienst. Re- cherche-hoofd Lovenmeent daarover: „De zaak is rond. Allen hebben bekend. Alle spullen hebben we terugge vonden. We verwachten niet meer arrestaties. We maken alles nu snel klaar voor de procureur des Konings, zo dat hij de affaire in korte tijd voor het gerecht kan bren gen." Politiecommissaris Roger Delronge, een goeie vijftiger, is een gebroken man. Het om een verfbeurt schreeuwende politiebureau aan het Fernand Cocqplein in Elsene mijdt hij deze dagen als de pest. Hij blijft liever thuis. De 250 politiemannen en -vrouwen, die waken over het wel en wee van de burgers in Elsene - een van Brussels uitbun digste uitgaanswijken - komt hij bij voorkeur niet onder ogen. De schande is te groot. Dochter Silly, door hemzelf in het korps gehaald, heeft hem vernederd, meer nog dan zoon Paul. De commissaris heeft nu om vroegtijdig pen sioen gevraagd. Natuurlijk, de jaren die hij in de oorlog in Duitse gevangenschap doorbracht spelen daarbij ook- In Elsene vraagt men zich af hoe het mogelijk is geweest dat Silly ooit bij de politie heeft kunnen ko men sinds zij op achttienjarige leeftijd bij een pornoschandaaltje betrokken is geweest. Men houdt het er maar op dat ze een kruiwa gen had, in de vorm van haar va der. Het gezag heeft opnieuw een ge voelige knauw gekregen. Eerst was er de zaak Jespers (de Gentse onderzoeksrechter) en nu dit weer. Bovendien wordt weer de zaak opgehaald van Emiel Breckman, ook agent in Elsene. In 1972 pleegde hij, gewapend met zijn dienstrevolver, vier overvallen. Eind dat jaar werd hij veroordeeld tot een gevangenis straf van acht jaar. Van verschillende kanten wordt er nu in Belgie op gewezen dat de opleiding van de politie niet deugt. Het Brusselse weekblad De Post laat een hoge politie-offi- cier aan het woord. De man zegt: „De meesten komen bij de politie om van de straat af te zijn. Rijks wachter wordt je nog uit roeping, maar politieman omdat je niks- beters weet". En over de opleiding van agenten: „De recrutering wordt een steeds groter probleem. De vraag is gro ter dan het aanbod. Het is een be kend grapje. Op een politie-exa- men is de hoofdvraag: Hoeveel is tweemaal drie? De kandidaat die als antwoord zeven gaf werd aan genomen, omdat hij het dichtst bij het goede antwoord zat. Na tuurlijk. iedere hoofdcommissa ris droomt van een elitekorps, maar in de praktijk valt dat erg tegen. Het is ronduit bedroe vend". Belgische krantekoppen spreken in deze affaire over Roofkat Silly, De Brigade van de tijgerin, de ro vende commissarisdochter en Elsense wolven in Schapevacht. Zeker de eerste dagen na de eer ste arrestaties kwam de geruch tenmachine in Elsene op gang. Het zou gaan om tientallen agen ten die liepen te roven en te ste len. Er zou een sex-schandaal achter zitten, en het politiekorps van Elsene zou door en door cor rupt zijn. Begin deze week liet de procureur des Konings echter weten: „Het is allemaal niet zo erg als het leek, maar op zich is het natuurlijk al ernstig genoeg. De daden van de ze politie-ambtenaren zijn on waardig en strijdig met hun openbare functie". En Albert Demuyter, burgemeester van Elsene, en als zodanig hoofd van het politiekorps, deelde mee: „Wat die agenten gedaan hebben is walgelijk. Maar het is een probleem van individuen, niet van het korps. Al hun collega's zijn het erover eens dat het acht tal niet mag worden gespaard. Vooral de dag na de eerste arres tatie vonden ze het bijna be schamend hun uniform aan te trekken en de straat op te gaan" Silly Delronge. Reactie van de Belgische Politie bond: „We zien rood van schaam te. Niemand kan slikken wat in Elsene is gebeurd. Maar als vak bond moet het ons toch van het hart dat enkele politici van de zaak misbruik willen maken. Ze leggen de schuld bij de opleiding, maar daar heeft deze affaire- niets mee te maken". Het optreden van acht leden van de anti-gangbrigade was even sim pel als brutaal. Uit de verhoren is nog niet helemaal duidelijk ge worden wat ieders rol precies is geweest. Wel, dat de rollen goed waren verdeeld. Het achttal vormde gezamenlijk een brigade, die met enkele patrouillewagens op surveillance ging. De arrestan ten regelden het zo dat er, als het even kon, geen anderen binnen hun brigade dienst deden. Bij hun operaties stonden er twee of vier op de uitkijk, vergaarden er twee de buit en zorgden de ande re twee voor de afvoer en afzet van de buit. Zo ging het ook in de nacht van 14 op 15 juli vorig jaar. Toen vond de roof plaats bij Ar- gento, een speciaalzaak in zil verwerk, gevestigd in de Louiza- galerij, een chique passage in El sene, met twee ingangen aan de Louizalaan en een aan de Gulden Vlieslaan. Midden in de nacht draaide een van de patrouillewagens via het trot toir de passage in. Aan boord za ten twee agenten en Paul Delron ge, het zoontje van de commissa ris. Ter hoogte van Argento, gele gen in het hartje van de uitge strekte winkelgaanderij, stapte Paul uit. De meegebrachte kei smeet hij door de spiegelruit. Daarna stapte hij weer in de sur veillancewagen, die er snel van door ging om Paul buiten de pas sage af te zetten. De bemanning blokkeerde vervolgens met de auto een van de ingangen. De an dere twee ingangen werden afge zet door de bemanning van twee andere surveillance-auto's, ter wijl de bemanning van de vierde auto de passage binnenreed en de etalages van Argento leeghaalde. Vantevoren had men gekeken of er geen late wandelaars meer in de passage waren, en met het af zetten van de ingang hield men mogelijke nieuwsgierigen op een afstandje. In de kofferbak van de surveillancewagen werd de buit afgevoerd. Toen de buit was weggebracht naar het huis van een van de agenten, werd de inbraak via de mobilo foon aan het bureau gemeld. Zelf stelden ze de inbraak dus vast, en vervolgens bleven ze wachten op de recherche. Hun buit bij Argen to, bestaande uit zilveren scha len, serviezen, schotels en vazen, bedroeg ongeveer honderdvijf tigduizend gulden. Bij de acht andere gevallen was de buit ook nog een paar ton. Hier nam men huishoudelijke apparaten, ra dio's, televisies, kostuums, leren jasjes en nog veel meer, mee. In die acht gevallen ging het om „normale" diefstallen of inbra ken, die werden ontdekt door de brigade. Maar voordat de kraak over de mobilofoon aan het bu reau werd gemeld werd eerst nog van alles in de kofferbak van de politiewagen gestopt, goederen die de echte dieven inderhaast achter hadden moeten laten of over het hoofd hadden gezien. Recherchechef Loven meent „Na dat de tip over diefstal door poli tiemannen was onderzocht be sloten we zeer snel te handelen. De eerste agent werd aangehou den toen hij 's middags zijn dienst begon. Nog dezelfde nacht hadden we de boosdoeners, op twee na, te pakken. We tillen hier zwaar aan. Kijk, achter elk mis drijf liggen er tranen. Maar deze agenten hebben ronduit verraad gepleegd, door, in plaats van tra nen bij anderen weg te nemen, die bij onschuldigen teweeg te brengen. We weten heus wel dat het publiek inmiddels in zijn vuistje lacht. Die gaan er vanuit dat het uniform je toelaat iemand je wil op te leggen, ook als je geen gelijk hebt". Voor hun arrestatie kregen de acht agenten niets dan lof voor hun schranderheid en oplettendheid. Meer dan eens zijn ze door hun chefs geprezen, omdat ze inbra ken zo snel ontdekten. Die vlugge ontdekking was tenslotte in het voordeel van de recherche, die meteen aan de slag kon en niet, zoals in de meeste gevallen, pas de volgende morgen erbij werd gehaald als de inbraak ontdekt werd door de eigenaar die zijn zaak kwam openen. Alleen jam mer dat de dieven gevlogen wa ren, maar verder. prima werk, jongens. De dieven zijn tenslotte toch gevangen, al heeft het even geduurd. Bovendien staat op hun misdrijven een maximumstraf van tien jaar, twee keer zo hoog als normaal omdat er hier mis bruik is gemaakt van uniformen. De acht verdachten zijn inmiddels voorgeleid. Ze blijven in voorar rest tot de zaak voor de rechter komt. Silly kwam daarbij op nieuw volop in het nieuws. In het Paleis van Justitie vloog ze een fotograaf aan. Enkele parket wachten wisten erger te voorko men. De schade voor de foto graaf: een kapotte bril, een ge scheurde jas en een pijnlijke kniestoot Het Oranje-voctbalgebeuren, zoals tekenaar Diek Bruincstijn dat voor Studio Sport zag en voor ons blad samenvatte

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 19