Oranje na drie flops terug op niveau
ff
"Hollanda" in één klap weer mateloos populair bij Argentijnen
Jan Zwartkruis (de
redder van Happel):
Een heerlijk gevoel
DONDERDAG 15 JUNI 1978
PAGINA 17
Argentina '78
Rensenbrink
komt op
postzegel
BUENOS AIRES - De naam van
Rob Rensenbrink zal voortleven
in de geschiedenis nu de Argen
tijnse PTT besloten heeft hem,
naar aanleiding van het produ
ceren van de 1000ste wk-treffer,
op een speciaal uit te geven
postzegel af te drukken. Het op
schrift van de zegel zal luiden:
"1000ste goal, Rensenbrink
(Holland), Mendoza, 11 juni
1978".
Rensenbrink nestelde zich giste
ren trouwens weer op de eerste
plaats van de topscorerslijst.
Samen met Cubillas (Peru) deelt
hij de eerste plaats met vijf tref
fers. Rep is tweede met drie
doelpunten.
Rensenbrink heeft een kromme bal afgeleverd: Rep verschalkt Koncilia r
3-0
Nederland leek al bij voorbaat de
kansloze ploeg in deze groep
Oostenrijk waarmee Nederland
in Wenen zoveel moeite had. was
hier in de sterke groep met Brazi
lië, Zweden en Spanje toch maar
eerste geworden. Slechts één ne
derlaag moest Oostenrijk slikken
en nog wel een zeer dubieuze te
gen Brazilië. Oostenrijk ver
wachtte veel van deze tweede
ronde. Na 58 minuten spelen kon
Oostenrijk de tickets voor de te
rugreis naar Europa vast gaan be
stellen. Een nederlaag in de
tweede ronde met dergelijke gro
te cijfers is catastrofaal.
Wonder
Dat Nederland hiervoor tekende
was een wonder. Maar wonderen
zijn de wereld nog niet uit. Het is
maar goed dat voetbal niet van te
voren te beredeneren is. Zelfs
Ernst Happel zal er op de bank
tijdens deze krankzinnige wed
strijd niet anders over hebben
gedacht. De aandacht van de
coach die na een kwartier de
lichtgeblesseerde Rene van de
Kerkhof verving door Dick
Schoenaker - de zoveelste debu
tant - zal in die tweede helft voor
het merendeel naar Ruud Krol
zijn uitgegaan. De aanvoerder
grossierde in alle fouten die ge
maakt kunnen worden. Krol
bleek wéér niet die grote leider,
daarbij kwam er geen bruikbare
pass van zijn voeten.
Toen Ernie Brandts met een
spierblessure van het veld moest
en opgevolgd werd door zijn
clubgenoot Adrie van Kraay
durfde Happel het weer niet aan
om Krol een andere rol te geven.
Van Kraay, kreeg van Happel de
opdracht om Krankl af te stop
pen. Een risico, maar gezien de
stand te accepteren. Maar er rest
te nog 20 minuten. Een blunder
die een amateur nog niet maken
kan luidde het eerste en later
bleek enige doelpunt van Oos
tenrijk in. Schoenaker verspeel
de op een knullige manier de bal
aan Prohaska, de pass verschalk
te de verraste Schrijvers en Adrie
van Kraay werd door Krankl met
bal en al het doel ingelopen: 4-1.
Een doelpunt dat Oostenrijk
even de idee gaf wat van die ach
terstand af te knabbelen.
Populair
De tegenstoot werkte echter weer
even voortreffelijk als in de eerste
helft. Haan en Rensenbrink wa
ren de opdrachtgevers en de toe
gesnelde Willy van de Kerkhof de
uitvoerden 5-1. Oranje had voor
het eerst in Argentinië laten zien
dat het als voetbalnatie nog niet
verdwenen is. In een klap waren
de slechte verrichtingen in Men-
CORDOBA - Jan Zwartkruis
was het straleud middelpunt
van een uitgelaten Oranje.
Met liters gingen de cola en jus
d'orange het keelgat in. Wat
een vreugde en wat een sfeer.
"Ik heb het Ernst altijd voor
gehouden. We moeten vanuit
een breed veld aanvallen. We
moesten snelheid vanuit de
verdediging hebben. Dat is
eindelijk gebeurd. Dat ik in de
rust de bespreking heb ge
daan was geen motie van
wantrouwen tegen Happel.
Dat was afgesproken."
Jan Zwartkruis bleef zoals al
tijd bescheidenUit zijn mond
zul geen kritiek horen. Toch
was diezelfde Zwartkruis de
man Oranje naar zijn eerste
glanzende succes praatte.
Ernst Happel, gedwongen
door blessures een ander team
op te stellen, liet de begelei
ding over aan Zwartkruis.
"We spraken teveel door el
kaar", wist Zwartkruis. "Nee
niet in de voorbespreking of in
de rust. Dat gebeurde al op de
bank. Toen Wim Rijsbergen
tegen Schotland geblesseerd
raakte sprong ik op en wilde
hem vervangen. Ernst riep
"Ruhe, Ruhe, Jan het is nog
drie minuten en dan is het
rust. Nou de afloop hebben we
gezien. Een minuut later was
het 1-1. Maar waar praat ik
over. Nu West-Duitsland te
gen Italië gelijk heeft gespeeld
hebben we alle kans. Wat een
sensatie hé, wat een heerlijk
gevoel."
Er was niemand van het Oran
je-gezelschap die er anders
over dacht. Zelfs de bonzen
van de KNVB, Hogewonxng,
Choufoer en Meuleman liepen
met de lach van de grote kam
pioen op het gezicht door de
gangen van het stadion in
Cordoba. De glorieuze terug
keer van dit herboren Neder
lands elftal was er ook naar
Mocht het soms?
Vergeten waren die drie wed
strijden in de eerste ronde.
Oranje zweefde op de toppen
van het geluk. Slechts één
speler keek bedrukt voor zich
uit. Dat was Jan Jongbloed.
Voor hem nogal onverwachts
was hij door Happel en
Zwartkruis buiten de ploeg
gelaten. Zwartkruis had een
redelijke verklaring. "Jan is
een keeper die ruimte voor
zich nodig heeft. Dat was hier
in Argentinië nog niet het ge
val. Schrijvers is weliswaar
minder goed in het uitlopen,
maar dat brok vlees impo
neert als een tegenstander bij
hem in de buurt komt. Daar
om stond ik volledig achter de
beslissing van Happel."
Piet Schrijvers zelf, de keel nog
schor van het schreeuwen,
was hogelijk verbaasd ge
weest dat Happel hem de
avond voor de wedstrijd bij
zich had geroepenSchrijvers:
"Hij zei alleen maar, Piet je
moet morgen aan de bak. Ik
heb al een gesprek met Jan ge
had. Die vindt dat geen
probleem. Zo is onze relatie.
We accepteren dat van elkaar.
Ach ik zie wel. Ik vind dat ik
niet slecht heb gekeept. Een
keer timede ik verkeerd, dat
kan gebeuren, maar verder
was de samenwerking met de
anderen goed."
De opluchting die bij Schrijvers
leefde- het was zijn eerste ech
te wedstrijd in een wereld
ADVERTENTIE
Rob Rensenbrink is de Oostenrijkers Breiten berger en Krieger te snel af.
een boog bal, Nederland leidt met
doza weggevaagd. De Neder
landse supporters joelden Argen
tina, Argentina. Zou het dan toch
nog een finale tussen Nederland
en Argentinië worden, zoals ie
dere Argentijn eerder had voor
speld? Een voorbarige conclusie.
West-Duitsland en Italië zijn nog
hindernissen die genomen moe
ten worden. De wederopstanding
met een nieuw team was in Cor
doba een feit. Misschien zat het
hem in de lucht of het veld. Ernst
Happel zal het een zorg zijn. Op
"Italië kan
alleen
Oranje
niet aan"
CORDOBA - Helmut Seneko-
witz wist exact waar het aan
had gelegen. Na de afgang
tegen Nederland had de
bondscoach van Oostenrijk
alleen maar lof voor de te
genstander, die volgens hem
"een grote tactische disci
pline aan de dag legde". "Wij
waren van de eerste twee
doelpunten behoorlijk on
dersteboven en het is niet
gemakkelijk je daarvan te
herstellen".
Of de mentale tik die was uit
gedeeld aan zijn team ook in
de volgende duels zou door
werken, kon Senekowitz niet
voorspellen. Wel vertelde hij
dat hij zijn elftal voor het
volgende duel zou gaan ver
anderen om het aan te passen
aan de "Italiaanse stijl van
spelen".
Een stijl die tegen West-Duits
land gisteren overigens niet
tot de winst leidde. "Maar
we hadden die Duitsers wel
moeten kloppen", zei de Ita
liaanse coach Enzo Bearzot
naderhand in Buenos Aires.
"Mijn ploeg kan trouwens
iedere tegenstander aan in
dit toernooi, alleen de Neder
landse niet
de tonen van de zilvervloot ver
liet Oranje het stadion. Zondag in
de wedstrijd tegen West-Duits
land zullen zeker veel meer Ar
gentijnen verschijnen. In éen
klap is Holland weer mateloos
populair in Argentinië
Happel en Zwartkruis op de bank. Happel zwijgt en kijkt toe;
Zwartkruis gebaart...
CORDOBA - Nederland is in Argentinië terug op het niveau waar het behoort. In een sterk
gespeelde wedstrijd werd Oostenrijk met 5-1 weggevaagd. Een haast imaginaire uitslag
na de drie flops die Oranje in Mendoza beleefde. Wat was daar de oorzaak van? Het weer,
de andere omgeving van Cordoba, het veld of de gedwongen, inbreng van andere spelers.
Zaken die niet relevant zijn, omdat Happel nu precies weet wat hem in de rest van dit
wereldkampioenschap te doen staat. De nieuwelingen met een deel van de oude kern
waar Happel zo lang mee heeft gewerkt, lieten zien hoe voetbal moet worden gespeeld:
snel, agressief en vooral aanvallend. Eindelijk waren veel Oranje-shirts in de aanvalslinie
te vinden. De stille hoop die Oostenrijk had om hier in Cordoba Oranje definitief opzij te
zetten was ijdel. Nederland speelt nog mee. Een hoopgevend gevoel voor een ieder die
met dit Nederlands elftal betrokken is.
De mistflarden joegen door het lege
stadion van Cordoba. Een triest
decor. Bovendien waren slechts
weinigen afgekomen op die on
verwachte wedstrijd Neder
land-Oostenrijk. Het Wilhelmus
klok niet best, de legerband had
zich meer geoefend in andere
volksliederen. Oranje werd hier
niet verwacht.
Ernst Happel moest gedwongen
door blessuren andere spelers in
zetten. Drie basisspelers waren
buiten de lijnen gebleven. En niet
de zwaksten. Neeskens, Rijsber
gen en Suurbier. De wissels wer
den verwacht, maar dat Schrij
vers gekozen werd boven
Jongbloed was toch een verras
sing. Pim Doesburg mocht voor
de eerste keer in Argentinië op de
bank zitten.
De drie gevaarlijke spitsen van
Oostenrijk die Happel nog kende
van de interland Wenen. Krankl,
Kreuz en Jara werden reeds van
af de eerste seconde bewaakt
door Poortvliet, Jansen en
Brandts. Voor Wildschut die hier
in Argentinië samen met Brandts
voor het eerst in actie kwam, be
tekende dat een min of meer vrfje
rol op het middenveld. Een juiste
gedachte van Happel, want juist
in die eerste drie interlands om-
tbrak het Nederland in aanvals-
kracht vanuit de verdediging.
Maar de vraag bleef of Oranje niet
na die teleurstellende wedstrij
den in staat zou zijn alsnog rede
lijk aanvallend voetbal te spelen.
Zon
De eerste schermutselingen wezen
daar niet op. Tot in de zesde mi
nuut van de wedstrijd René van
de Kerkhof werd gevloerd. Haan
nam de vrije schop uitstekend en
de mee naar voren gekomen Er
nie Brandts voltooide zijn eerste
echte actie met een kopbal waar
Koncilia niet tegen bestand was-.
1-0 en dat al zo vroeg in de wed
strijd. Drie wedstrijden achter
een had het Nederlands elftal ge
ploeterd. Zou in Cordoba inder
daad de ommekeer komen? De
yells van de Nederlandse kolonie
schalden vanuit de kille tribunes.
De zon brak door, zowel in het
stadion als voor dit Nederlands
elftal. Op de bank zal Jan Zwart
kruis geglunderd hebben. Hoe
lang had hij hier in Argentinië
niet tegen Happel moeten knok
ken om het team te veranderen,
de start was voorbeeldig. Voor
hoe lang. Voor slechts vijf minu
ten?
Een tegenstoot van Oostenrijk.
Pezzey bracht de bal voor en Jara
kopte in. De reactie van Schrij
vers was ernaar: met zijn voet pa
reerde hij de bal. Jara sloeg de
handen voor het gezicht. Hij had
een unieke mogelijkheid voorbij
laten gaan om Oostenrijk op ge
lijke hoogte te brengen. Toch
bleef Oostenrijk in de minuten
die volgden beter spelen. De bal
caramboleerde van voet tot voet
echter Piet Schrijvers die het li
chaam van een beer heeft wierp
zich ervoor. Paniek en Oostenrijk
kreeg de Argentijnen op zijn
hand. Zou Nederland zijn greep
weer gaan verliezen? Het leek er
op. Echter enige tegenstoten via
René van de Kerkhof en Rep we
zen erop dat dit veld in Cordoba
Nederland toch beter lag. Er zat
weliswaar meer snelheid in de
ploeg, maar door het feit dat een
aantal nieuwe spelers was inge
bracht liepen de aanvallen toch
niet zo soepel als in de eerste mi
nuut.
Problemen waren er ook in de ver
dediging. De snelle Krankl kreeg
te veel vrijheid van Brandts en
Jansen was ook niet opgewassen
tegen Jara. Na bijna een halfuur
was het dit tweetal dat de Oran
je-verdediging uit elkaar rukte
Schrijvers kwam te laat zijn doel
uit maar Brandts kon de bal net
voor de voeten van Krankl weg
halen. Een benauwde situatie die
een kentering had kunnen bren
gen in de veerkracht van dit Ne
derlands elftal.
Toch sloeg Nederland zich door die
benarde fase heen. De acties gin
gen veel beter lopen en zeker in
dividueel presteerde Oranje al
meer dan in drie voorgaande
wedstrijden. Uit een van die ac
ties, opgebouwd door Wim Jan
sen, kwam het tweede doelpunt
tot stand. Jansen opgekomen op
de rechtervleugel werd door
Prohaska in het strafschopge
bied neergelegd. Rob Rensen
brink mocht voor de vierde keer
in dit toernooi uit een strafschop
doelpunten: 2-0.
De klap die Oostenrijk kreeg was
gigantisch. Nog geen minuut la
ter werd het 3-0. Rensenbrink gaf
een kromme bal. Rep anticipeer
de goed en verschalkte Koncilia
met een boogbal. De ommekeer
was een feit, vergeten het geploe
ter in Mendoza. Dat Happel met
een winnende formule op de
proppen kwam was louter toeval.
Dit herboren Nederlandse elftal
speelde om te winnen en was
agressief. De eerste 45 minuten
bewezen dat.
Behoudend
Zo attractief en agressief als Ne
derland in de eerste 45 minuten
speelden zo behoudend begon
het in het begin van de tweede
helft. Logisch. Waarschijnlijk
had Happel de opdracht gegeven
om het initiatief voorlopig aan
Oostenrijk te gunnen. Bij een 3-0
voorsprong mag je niet meteen
alle risico's nemen. Toch heeft
een dergelijke afwachtende
speelwijze een groot nadeel. Hoe
kom je zelf weer in je spel? En het
scheelde heel weinig of Oosten
rijk had gescoord. Krankl kopte
de bal uit bijna ideale positie
naast. De counter was er een uit
het boekje. Arie Haan zag Ren
senbrink de ruimte ingaan en
eindelijk was zijn pass wel goed.
Het tikje langs de vallende Kon
cilia was voldoende om Rep 4-0
te laten scoren. Een verbluffende
score. Welk zinnig mens had daar
ook maar één seconde van dur
ven dromen.
kampioenschap,althans in de
finales- bestond ook bij de an
dere nieuwelingen van dit
Nederlands elftal. Zowel
Brandts, ("Ik kreeg kramp en
de dokter was bang dat ik met
doorspelen een scheurtje in
mijn spier zou oplopendaar
om ging ik eruit") als Piet
Wildschut waren van mening
dat die 5-1 het moreel van
Oranje danig heeft opgevij
zeld. Wildschut, "Ook ik werd
bij Happel geroepen. Hij zei
slechts. Piet er wordt loop
werk van je verwacht. Nou
dat heb ik gedaan. Ik zie wel
of hij me opstelt tegen West-
Duitsland.Met Happel weet je
het nooit."
Nee met Happel weet je het
nooit. Hij is gered door de
gong. Omstandigheden
dwongen Happel het team te
veranderen. Waar Zwart
kruis al weken op gehamerd
had gebeurde, maar niet van
harte. Ernst Happel heeft in
tweemaal drie kwartier ge
zien dat hij in de eerste ronde
op de verkeerde golflengte zat.
De zo ruim uitgevallen over
winning op Oostenrijk be
spaart de KNVB een vliegtic
ket. Want dat het hoofd van
Happel anders gevallen zou
zijn, was geen fabel in Argen
tinië. Wat dat aangaat mag
hij Zwartkruis en de nieuwe
lingen wel bedanken. Maar
bekennen doet hij dat nooit.
Daar is Happel veel te eigen
zinnig voor.
