Topsurfer uit Duitsland:
"Kust Noord wijk ideaal...
Digros trekt "De Meerkreuk" in
Regio heeft er
twee nieuwe
fietspaden bij
Rainer kwam dagje oefenen
Gemeente Alkemade zal niet procederen
DONDERDAG 8 JUNI 1978
NOORDWIJK - Een paar hoge golven en een
windvlaag doen het. Lachende badgasten zien, hoe
aan de Noordzeekust bij Noordwijk de 23-jarige
Duitser Rainer Lashöfer een eenzame strijd voert op
zijn windsurfplank. Met moeite houdt hij de fragiele
plank nog in bedwang, maar het zeil klappert, en
even later gaat hij met hobby en al onder water. Om
direct daarna lachend boven te komen.
Voor Noordwijk was het ken
nelijk niets bijzonders. Toch
was Lashöfer, fervent zeiler
en lid van de nationale zeil-
ploeg van Duitsland, speciaal
naar Noordwijk gekomen om
daar zijn zeilseizoen te begin
nen. Een vluggertje'mag je
het trouwens wel noemen.
Woensdag aangekomen uit
Münster, was de zeilcrack van
plan om na een middagje oe
fenen de dag daarop weer
naar de „Heimat" te vertrek
ken.
Met drie vrienden een dagje
naar Nederland, om even de
zee te proeven, en dan weer te
vertrekken. Fanatisme of
niet? Lashöfer „Dit is eigen
lijk mijn hobby. Mijn succes
sen heb ik behaald in kleine
Finnling-Dinghys, dat zijn
eens-persoons bootjes. Tij
dens de Travemünder Woche
van vorig jaar, toen ook de
Duitse kampioenschappen in
mijn klasse werden gehou
den, eindigde ik in een veld
van 70 zeilers als negende. Via
de Dinghys ben ik terecht ge
komen op het windsurfen".
De volgens Lashöfer „uitste
kende" windsurfplank is
trouwens een Nederlands
produkt, afkomstig uit Al
melo. Het geheel weegt maar
een kilo of twintig en is dus op
de auto te vervoeren. De kos
ten vallen niet mee: voor een
complete set moet al gauw
1800 gulden worden betaald.
Zelfbouw is aantrekkelijker
dan komt een volledige uit
rusting op ongeveer 1000 gul
den.
In de Noordwijkse branding
hebben de catamarans, grote
re zeilboten met tweedelige
rompen, het altijd nog voor
het zeggen. Er zijn er ontel
baar veel van, maar Lashöfer
laveert er handig doorheen,
en wint het zeker in snelheid.
Een nadeel van de windplan-
ken is het lastige optuigen.
Dat moet namelijk op zee ge
beuren. Eerst wordt de
kunststoffen „surfplaat" een
einde de zee ingeduwd, dan
volgt het zwaard en tenslotte
hijst de zeiler op volle zee het
zeil. Blijf dan maar eens staan.
Lashöfer „Het is een kwestie
van techniek, niet alleen van
atletisch kunnen. Je moet bij
het hijsen van het zeil wel met
je volle gewicht aan de mast
gaan hangen. Het verbaast
me, dat het nog zo goed lukt,
aan het begin van het seizoen.
In Duitsland kun je nauwe
lijks trainen voor deze sport.
Bij Münster is wel een klein
meertje waar ik met mijn club
heen kan. Maar daar staat
nauwelijks wind, door de
bossages er om heen. Hier is
het ideaal"
Nederland is dus een paradijs
voor zijn sport, aldus Lashö
fer. „Ik heb ook al aan ver
schillendewedstrijden, onder
meer in Sneek, meegedaan.
Het enthousiasme wordt nog
steeds groter. Mijn vrienden
zijn van plan om zelf een surf
plank te bouwen"
ser. „Ik snap niet hoe ze het
hier schoonmaken. Wie doet
dat? In San Tropez sliepen we
eens 's nachts aan het strand.
Om vier uur 's ochtends wer
den we ruw gewekt. Verdwij
nen, was de boodschap. Er
reden 4 enorme tractoren zij—
aan-zij over het strand, met
grote bezems achter zich aan.
Het schoonmaken werd daar
flink aangepakt"
Wat Lashöfer niet snapt: „Aan
deze stranden bouwen ze dus
appartementen. Dat lijkt wel
erg op die Spaanse toestan
den, met al die wit bepleister
de hotels. Het wordt er niet
rustiger op. In Kiel in Duits
land heb je ook dit soort pro
jecten. Je kunt daar bijvoor
beeld aanleggen met je zeil
boot, en dan zit je meteen
midden in een winkelcen
trum. Bij elke aanlegsteiger
heb je ook een stopcontact.
Het komt er gewoon op neer,
Manoevreren op de smalle plank:
moeilijkst"
dat je net zo goed thuis kunt
blijven. Veel mensen blijven
dan ook in hun boot aan de
kade liggen. Als een soort sta-
Binnen een paar dagen moet
Lashöfer weer terug zijn op
de school in Münster, waar hij
handelswetenschappen stu
deert. Reden dat zijn verblijf
in Noordwijk maar kort is.
„Binnenkort ben ik klaar in
Münster, en dan studeer ik
verder in Bremen of Ham
burg. Daar kun je ook beter
zeilen. En het zijn grotere ste
den. Ik houd van grote ste
den"
vlag uit met twee schooltassen
eraan. "Twee kinderen in dat
gezin geslaagd, dat zal me een
feest geven", denk je dan. On
willekeurig terugdenkend aan
de tijd datje zelf een felbegeerd
papiertje in de wacht had ge
sleept. Maar zij die soortgelijke
gedachten hadden toen ze
maandag nummer 17 van de
Alpheuse Satumusstraat voor
bij liepen of reden, hadden het
toch grondig mis. Niet vanwege
het feest, dat was er. Maar de
geslaagden waren niet twee
kinderen, maar moeder en
dochter. Beiden voor de hoofd
akte kleuterleidster en beiden
hadden gemiddeld een acht.
"Vorig jaar bij de uitreiking van
de akte aan Marie-José was ik
erbij. Marie-José zou de hoofd
akte gaan doen en toen kwam
het in me op. Ik heb zelf vroeger
mijn akte gehaald, maar ben
aan de hoofdakte niet toege
komen omdat de kinderen
kwamen. Maar ik heb altijd wel
rondgelopen met de gedachte
die hoofdakte nog eens te gaan
halen, om mijn opleiding echt
af te maken. En toen, vorig jaar
bij die uitreiking van de akte
aan Marie-José dacht ik, waar
om zou ik het niet gelijk met
m'n dochter-gaan proberen te
doen". De 51-jarige mevrouw
Len Kluts-Wijtenburg, sinds
maandag de vooral blije bezit
ster van de hoofdakte kleuter
leidster liet het destijds niet bij
die gedachte, maar ondernam
gelijk actie.
Tk ben gelijk na de uitreiking
van de aktes naar de directeur
idee en heb hem gevraagd of hij
dacht, dat ik dat nog wel zou
kunnen halen. Hij dacht van
wel en toen ook ok me maar ge
lijk opgegeven. Hij vond het
erg leuk, want het was nog
nooit voorgekomen, dat moe
der en dochter tegelijk de op
leiding voor hoofdleidster zou
den gaan volgen". En zo ging
vorig jaar direct na de vakantie
mevrouw Kluts samen met
haar dertig jaar jongere dochter
Marie-José elke woensdag naar
school. Om zich te bekwamen
in de vakken Nederlands, psy
chologie/pedagogie en metho
diek/didactiek.
De eerste keer was mevrouw
Kluts toch wel zenuwachtig.
"Ik vroeg me af hoe ik door al
die jonge meisjes geaccepteerd
zou worden. Per slot was ik op
de directeur en ik geloof nog
een leraar na, de oudste op
school. Maar dat ging eigenlijk
heel goed, ze vonden het alle
maal erg leuk, dat moeder en
dochter samen naar school
gingen". En Marie-José: "En
bovendien kende een aantal
van onze mede-leerlingen mijn
moeder al, omdat het vriendin
nen van mij waren, die toch al
bij ons over de vloer kwamen.
Dat scheelde natuurlijk, ook"".
Mevrouw Kluts knikt instem
mend bij de woorden van haar
dochter.
Voor Marie-José was het begin
van de opleiding niet moeilijk.
Zij moest alleen maar een nor
male schoolvakantie over
bruggen. Voor mevrouw Kluts
lag dat natuurlijk helemaal an
ders. Tussen haar opleidings-
elk geval'echt blokken, waarbij
ze een moment van twijfel heeft
gekend. "Dat was vorig jaar
toen ik al een tijd bezig was en
een hele hoop had geleerd.
Toen kreeg ik te horen, dat we
voor een bepaald tentamen en
voor het examen ook de stof
van de A-opleiding dienden te
kennen. En toen dacht ik even,
nou wordt het teveel, als dat
ook nog allemaal
moet"Maar ik heb nooit echt
serieus overwogen om het bijl
tje erbij neer te gooien"
Terecht niet, want zowel moeder
als dochter slaagden met de cij
fers 9, 7 en 7. Een uitstekend
resultaat. Marie-José was voor
het examen niet zenuwachtig.
"Ik wel", bekent mevrouw
Kluts, die echter vlak voor het
examen van haar dochter te ho
ren kreeg: "Ach mam, jij slaagt
wel, je hebt zoveel geleerd, dat
er in elk 'geval iets van uit je
moet komen". En dat kwam
dan ook helemaal uit.
De niet denkbeeldige kans op forse
schadeclaims, doordat het in
aanbouw zijnde winkelcentrum
weer zoveel maanden langer leeg
zal blijven staan bij een rechtsge
ding, schrikt het gemeentebe
stuur af. Daarnaast vraagt men
zich in Alkemade af of de komst
van een Digros-supermarkt wel
zo bezwaarlijk is. De Vereniging
Gemeentebelangen Alkemade
(VGA), die nog steeds vier van de
vijftien raadszetels bezet, heeft
zelfs ronduit gesteld dat de komst
van Digros in het belang van de
plaatselijke bevolking is, in te
genstelling tot het voeren van een
rechtsgeding met gemeen
schapsgelden
Wat aarzelender klinken er vanuit
ambtelijk Alkemade geluiden
door, die er op wijzen dat B en W
op een wat genuanceerdere wijze
dezelfde mening is toegedaan.
Chef algemene zaken J.J.F.M.
van Elk: "De gemeente beraad
zich over te nemen stappen. Bij
het voeren van een rechtsgeding
hebben we met twee dingen te
maken. Met een belangenafwe
ging, dus het wegen van de con
sumentenbelangen tegenover die
van de middenstand, en met de
haalbaarheid. De bouw van het
winkelcentrum ligt al een tijd stil.
Voor de bouwer betekent dat
geldelijk nadeel en dat kan ver
haal opleveren bij verlies van het
proces. Met overheidsgelden kan
niet zomaar worden omgespron
gen"
Aldus Van Elk, die daarmee aan
geeft dat de gemeente alleen naar
de rechter zal stappen als zij kan
steunen op een zeer degelijke
rechtsgrond. Die rechtsgrond is
het voorkeursrecht voor de plaat
selijke middenstand die, omdat
het recht niet door de midden
stand maar door de gemeente
werd bedongen, de rechtszaak
tegen de komst van Digros ver
loor. Voor de middenstand bleek
de rechtsgrond allesbehalve de-
gelijken het is de vraag of voor de
gemeente niet hetzelfde geldt.
Proces
Mr E.G. Sprey, adviseur van de ge
meente Alkemade, ziet een pro
ces in elk geval totaal niet zitten
"De bepalingen die de gemeente
bij de verkoop heeft afgedwon
gen zijn lang niet concreet ge
noeg om als grond te dienen voor
een rechtsgeding. Het voorkeurs
recht is veel te algemeen ge
steld", aldus een ondubbelzinni
ge mr Sprey.
Inmiddels is de commissie, die zich
bezig moet houden met de bran
cheverdeling (welk soort winkels
in het winkelcentrum moet ko
men) en met de toewijzing van de
winkels al druk aan het werk
Momenteel ligt een plan voor de
brancheverdeling ter discussie
De winkeliers - voor zover niet
vertegenwoordigd in de commis
sie - staan daar buiten.
Ook Digros gaat intussen rustig op
eigen houtje verder met de voor
bereiding van de opening van het
winkelcentrum. Directeur J. van
der Broek: "We hebben contact
met drie plaatselijke kandidaten
voor een plaats in het winkelcen
trum. Alleen de naam van bakker
Van Rijn mag ik noemen. Verder
zijn er kandidaten uit de omge
ving voor een kaas en poeliers
winkel en voor een slagerij. Ook
praten we nog over een koffie
shop, maar daar zal wel niets van
komen. Daarvoor is het centrum
te klein. We zoeken nog kandida
ten vooreen fotozaak. De slijterij,
noten- en dropbar en sigaretten-
handel zullen we zelf verzorgen"
Wedstrijden in
Nieuw Vennep
NIEUW-VENNEP - Zaterdag or
ganiseert het Agrarisch Jongeren
Kontakt in Nieuw-Vennep een
behendigheidswedstrijd op
trekkers. De wedstrijd wordt ge
houden op twee Massey Fergu-
son-trekkers. Ook is er een wed
strijd in het autorijden, terwijl
tussen de bedrijven door nog een
touwtrekwedstrijd en een ring-
rijderij is. De wedstrijden worden
gehouden op het ijsbaanterrein
aan de Zuiderdreef en beginnen
om 13 uur.
ALPHEN AAN DEN RIJN - In de Alphense regio zullen dezer dagen twee
nieuwe fietspaden in gebruik worden genomen. Gedeputeerde J
Borgman - juist gisteren weer voor vier jaar gekozen in het dagelijks
bestuur van de provincie - komt morgen naar Alphen voor de officiële
openingsbehandeling. In hotel 's Molenaarsbrug steekt de kersvers ge
kozen gedeputeerde zijn openingstoespraak af. Daarna gaat het per bus
richting Gouwsluis. Daar zal Borgman het twee kilometerlange fietspad
langs de Gouwe tussen Alphen en Boskoop officieel openstellen.
Vervolgens vertrekt het gezelschap naar Koudekerk aan den Rijn. Daar
stapt men op de fiets. Precies op de grens van de gemeenten Koudekerk
en Leiderdorp heeft dan de tweede officiële openingshandeling van de
dag plaats.
De gewone burger heeft het fietspad langs de Oude Rijn - eigenlijk een
verbetering van het al lang bestaande jaagpad - al in gebruik genomen.
Afgelopen zaterdag stapten zo'n honderdvijftig Koudekerkers op de
fiets voor een tocht (georganiseerd door Veilig Verkeer Nederland) over
het nieuwe fietspad. Aanleiding was het gereedkomen van het vijf kilo
meter lange pad langs de Oude Rijn.
Moeder en dochter met het felbegeerde diploma
périoden gaapte een gat van
meer dan twintig jaar en moest
er dus theoretisch heel wat
overbrugd worden. Waarbij ze
dan toch nog het voordeel had,
dat de kost haar niet helemaal
vreemd was, omdat ze de laat
ste vijftien jaar geregeld op al
lerlei kleuterscholen in de hele
Rijnstreek als waarneemster
optrad bij ziekte van kleuter
leidsters of bij tussentijds ver
trek.
"Maar de routine van het leren
was ik natuurlijk volkomen
kwijt. En in het begin heb ik me
erg moeten trainen in het con
centreren en opnemen van de
stof bij het leren. Vooral dat
laatste was erg moeilijk, dan
merk je dat je toch wel wat ou
der bent geworden."
Dat ze haar studie erg serieus
nam beamen dochter Marie-
José en zoon Ronald (17). Ma
rie-José: 's Avonds om een
uur of zeven, acht begon ze te
leren, vaak tot een uur of twee
s nachts. Ze heeft zich in die
tijd erg veel moeten ontzeg
gen". Mevrouw Kluts: "Ja, je
sociale contacten komen wel in
de knel. Ik moest wel eens een
feestje laten lopen, omdat ik
nog moest leren. Maar iedereen
had er begrip voor, iedereen
leefde met mij mee."
In het begin was het vooral ook
keihard werken om de theore
tische kennis van de opleiding
voor de gewone akte weer te
verversen. Waarbij oude
schoolboeken en dictaten van
Marie-josé goed van pas kwa
men. Bovendien kon mevrouw
Kluts natuurlijk altijd bij haar
dochter terecht om te vragen
hoe iets nou ook weer precies
zat. "Zoals ik omgekeerd voor
de praktijk bij mijn moeder te
recht kan, die natuurlijk erg
veel ervaring heeft", aldus Ma
rie-José, die kleuterleidster is
in de kleuterschool het Ridder
tje.
Voor mevrouw Kluts was echt in
OUDE WETERING - Het gaat er steeds meer op lijken dat
Digros ongehinderd in het winkelcentrum "De Meer-
kreuk" in Oude Wetering zal kunnen trekken. De lust tot
het voeren van een proces tegen de komst van Digros
door de gemeente is bij B en W nauwelijks aanwezig.
Van der Broek hoopt de zaak over
drie maanden helemaal rond te
hebben. Het leggen van de te
gelvloer moet volgens plan nog
voor de bouwvak geschieden. Er
ligt echter nog een obstakel. Dat
is de aanvraag om het winkelcen
trum anders te mogen indelen
dan volgens de oorspronkelijke
plannen is overeengekomen. De
aanvraag werd door het gemeen
tebestuur geweigerd. Momenteel
ligt er een beroepschrift tegen die
weigering bij de gemeente ter
discussie
Wijzigingen
Van der Broek heeft over de wijzi
gingsplannen gisteren overlegd
met directeur P.L. Siero van
openbare werken in Alkemade
Siero: "Wat Van der Broek wil is
toch iets anders dan wij aanvan
kelijk dachten. Ik heb hem gead
viseerd een nieuwe aanvraag in te
dienen en zijn wensen op papier
te zetten. Als die plannen geen
bezwaar ontmoeten kan de toe
stemming er binnen een maand
De oorspronkelijke wijzigingsaan-
vraag is van het Centraal Finan
cieringsinstituut (CFI), de eige
naar van het winkelcentrum dat
door Digros wordt gehuurd. De
wijzigingen behelzen het wegla
ten van de tussenschotten tussen
de verschillende winkels. De ge
meente, die vreesde dat het aan
tal winkels daardoor flink zou
worden beperkt, weigerde de
"CFI-aanvraag.
Van der Broek echter "Integen
deel: het aantal eenheden zal zelfs
met één worden uitgebreid. Het
punt is dat de ingang in de oor
spronkelijke plannen niet zo
gunstig ligt voor de andere win
keliers (dan Digros, red.). We
willen alle winkels in één grote
overdekte ruimte onderbrengen
zodat de klanten niet steeds weer
door de buitenlucht moeten als ze
een andere winkel in willen" Al
dus Van der Broek, di4 de Digros
vestiging in Noordwijk ten voor
beeld stelt.
Bij de winkeliers in Alkemade, die
aanvankelijk massaal tegen Di
gros ten strijde trokken, is niel:
veel meer dan berusting te con
stateren. "We bungelen er een
beetje bij", vindt J. van den
Bosch, voorzitter van de midden
standsverenigingen. Het winke
liersfront blijkt inmiddels te zijn
uiteengevallen, getuige het feit,
dat verschillende middenstan
ders nu met Van der Broek on
derhandelen.