Topsurfer uit Duitsland: "Kust Noord wijk ideaal... Digros trekt "De Meerkreuk" in Regio heeft er twee nieuwe fietspaden bij Rainer kwam dagje oefenen Gemeente Alkemade zal niet procederen DONDERDAG 8 JUNI 1978 NOORDWIJK - Een paar hoge golven en een windvlaag doen het. Lachende badgasten zien, hoe aan de Noordzeekust bij Noordwijk de 23-jarige Duitser Rainer Lashöfer een eenzame strijd voert op zijn windsurfplank. Met moeite houdt hij de fragiele plank nog in bedwang, maar het zeil klappert, en even later gaat hij met hobby en al onder water. Om direct daarna lachend boven te komen. Voor Noordwijk was het ken nelijk niets bijzonders. Toch was Lashöfer, fervent zeiler en lid van de nationale zeil- ploeg van Duitsland, speciaal naar Noordwijk gekomen om daar zijn zeilseizoen te begin nen. Een vluggertje'mag je het trouwens wel noemen. Woensdag aangekomen uit Münster, was de zeilcrack van plan om na een middagje oe fenen de dag daarop weer naar de „Heimat" te vertrek ken. Met drie vrienden een dagje naar Nederland, om even de zee te proeven, en dan weer te vertrekken. Fanatisme of niet? Lashöfer „Dit is eigen lijk mijn hobby. Mijn succes sen heb ik behaald in kleine Finnling-Dinghys, dat zijn eens-persoons bootjes. Tij dens de Travemünder Woche van vorig jaar, toen ook de Duitse kampioenschappen in mijn klasse werden gehou den, eindigde ik in een veld van 70 zeilers als negende. Via de Dinghys ben ik terecht ge komen op het windsurfen". De volgens Lashöfer „uitste kende" windsurfplank is trouwens een Nederlands produkt, afkomstig uit Al melo. Het geheel weegt maar een kilo of twintig en is dus op de auto te vervoeren. De kos ten vallen niet mee: voor een complete set moet al gauw 1800 gulden worden betaald. Zelfbouw is aantrekkelijker dan komt een volledige uit rusting op ongeveer 1000 gul den. In de Noordwijkse branding hebben de catamarans, grote re zeilboten met tweedelige rompen, het altijd nog voor het zeggen. Er zijn er ontel baar veel van, maar Lashöfer laveert er handig doorheen, en wint het zeker in snelheid. Een nadeel van de windplan- ken is het lastige optuigen. Dat moet namelijk op zee ge beuren. Eerst wordt de kunststoffen „surfplaat" een einde de zee ingeduwd, dan volgt het zwaard en tenslotte hijst de zeiler op volle zee het zeil. Blijf dan maar eens staan. Lashöfer „Het is een kwestie van techniek, niet alleen van atletisch kunnen. Je moet bij het hijsen van het zeil wel met je volle gewicht aan de mast gaan hangen. Het verbaast me, dat het nog zo goed lukt, aan het begin van het seizoen. In Duitsland kun je nauwe lijks trainen voor deze sport. Bij Münster is wel een klein meertje waar ik met mijn club heen kan. Maar daar staat nauwelijks wind, door de bossages er om heen. Hier is het ideaal" Nederland is dus een paradijs voor zijn sport, aldus Lashö fer. „Ik heb ook al aan ver schillendewedstrijden, onder meer in Sneek, meegedaan. Het enthousiasme wordt nog steeds groter. Mijn vrienden zijn van plan om zelf een surf plank te bouwen" ser. „Ik snap niet hoe ze het hier schoonmaken. Wie doet dat? In San Tropez sliepen we eens 's nachts aan het strand. Om vier uur 's ochtends wer den we ruw gewekt. Verdwij nen, was de boodschap. Er reden 4 enorme tractoren zij— aan-zij over het strand, met grote bezems achter zich aan. Het schoonmaken werd daar flink aangepakt" Wat Lashöfer niet snapt: „Aan deze stranden bouwen ze dus appartementen. Dat lijkt wel erg op die Spaanse toestan den, met al die wit bepleister de hotels. Het wordt er niet rustiger op. In Kiel in Duits land heb je ook dit soort pro jecten. Je kunt daar bijvoor beeld aanleggen met je zeil boot, en dan zit je meteen midden in een winkelcen trum. Bij elke aanlegsteiger heb je ook een stopcontact. Het komt er gewoon op neer, Manoevreren op de smalle plank: moeilijkst" dat je net zo goed thuis kunt blijven. Veel mensen blijven dan ook in hun boot aan de kade liggen. Als een soort sta- Binnen een paar dagen moet Lashöfer weer terug zijn op de school in Münster, waar hij handelswetenschappen stu deert. Reden dat zijn verblijf in Noordwijk maar kort is. „Binnenkort ben ik klaar in Münster, en dan studeer ik verder in Bremen of Ham burg. Daar kun je ook beter zeilen. En het zijn grotere ste den. Ik houd van grote ste den" vlag uit met twee schooltassen eraan. "Twee kinderen in dat gezin geslaagd, dat zal me een feest geven", denk je dan. On willekeurig terugdenkend aan de tijd datje zelf een felbegeerd papiertje in de wacht had ge sleept. Maar zij die soortgelijke gedachten hadden toen ze maandag nummer 17 van de Alpheuse Satumusstraat voor bij liepen of reden, hadden het toch grondig mis. Niet vanwege het feest, dat was er. Maar de geslaagden waren niet twee kinderen, maar moeder en dochter. Beiden voor de hoofd akte kleuterleidster en beiden hadden gemiddeld een acht. "Vorig jaar bij de uitreiking van de akte aan Marie-José was ik erbij. Marie-José zou de hoofd akte gaan doen en toen kwam het in me op. Ik heb zelf vroeger mijn akte gehaald, maar ben aan de hoofdakte niet toege komen omdat de kinderen kwamen. Maar ik heb altijd wel rondgelopen met de gedachte die hoofdakte nog eens te gaan halen, om mijn opleiding echt af te maken. En toen, vorig jaar bij die uitreiking van de akte aan Marie-José dacht ik, waar om zou ik het niet gelijk met m'n dochter-gaan proberen te doen". De 51-jarige mevrouw Len Kluts-Wijtenburg, sinds maandag de vooral blije bezit ster van de hoofdakte kleuter leidster liet het destijds niet bij die gedachte, maar ondernam gelijk actie. Tk ben gelijk na de uitreiking van de aktes naar de directeur idee en heb hem gevraagd of hij dacht, dat ik dat nog wel zou kunnen halen. Hij dacht van wel en toen ook ok me maar ge lijk opgegeven. Hij vond het erg leuk, want het was nog nooit voorgekomen, dat moe der en dochter tegelijk de op leiding voor hoofdleidster zou den gaan volgen". En zo ging vorig jaar direct na de vakantie mevrouw Kluts samen met haar dertig jaar jongere dochter Marie-José elke woensdag naar school. Om zich te bekwamen in de vakken Nederlands, psy chologie/pedagogie en metho diek/didactiek. De eerste keer was mevrouw Kluts toch wel zenuwachtig. "Ik vroeg me af hoe ik door al die jonge meisjes geaccepteerd zou worden. Per slot was ik op de directeur en ik geloof nog een leraar na, de oudste op school. Maar dat ging eigenlijk heel goed, ze vonden het alle maal erg leuk, dat moeder en dochter samen naar school gingen". En Marie-José: "En bovendien kende een aantal van onze mede-leerlingen mijn moeder al, omdat het vriendin nen van mij waren, die toch al bij ons over de vloer kwamen. Dat scheelde natuurlijk, ook"". Mevrouw Kluts knikt instem mend bij de woorden van haar dochter. Voor Marie-José was het begin van de opleiding niet moeilijk. Zij moest alleen maar een nor male schoolvakantie over bruggen. Voor mevrouw Kluts lag dat natuurlijk helemaal an ders. Tussen haar opleidings- elk geval'echt blokken, waarbij ze een moment van twijfel heeft gekend. "Dat was vorig jaar toen ik al een tijd bezig was en een hele hoop had geleerd. Toen kreeg ik te horen, dat we voor een bepaald tentamen en voor het examen ook de stof van de A-opleiding dienden te kennen. En toen dacht ik even, nou wordt het teveel, als dat ook nog allemaal moet"Maar ik heb nooit echt serieus overwogen om het bijl tje erbij neer te gooien" Terecht niet, want zowel moeder als dochter slaagden met de cij fers 9, 7 en 7. Een uitstekend resultaat. Marie-José was voor het examen niet zenuwachtig. "Ik wel", bekent mevrouw Kluts, die echter vlak voor het examen van haar dochter te ho ren kreeg: "Ach mam, jij slaagt wel, je hebt zoveel geleerd, dat er in elk 'geval iets van uit je moet komen". En dat kwam dan ook helemaal uit. De niet denkbeeldige kans op forse schadeclaims, doordat het in aanbouw zijnde winkelcentrum weer zoveel maanden langer leeg zal blijven staan bij een rechtsge ding, schrikt het gemeentebe stuur af. Daarnaast vraagt men zich in Alkemade af of de komst van een Digros-supermarkt wel zo bezwaarlijk is. De Vereniging Gemeentebelangen Alkemade (VGA), die nog steeds vier van de vijftien raadszetels bezet, heeft zelfs ronduit gesteld dat de komst van Digros in het belang van de plaatselijke bevolking is, in te genstelling tot het voeren van een rechtsgeding met gemeen schapsgelden Wat aarzelender klinken er vanuit ambtelijk Alkemade geluiden door, die er op wijzen dat B en W op een wat genuanceerdere wijze dezelfde mening is toegedaan. Chef algemene zaken J.J.F.M. van Elk: "De gemeente beraad zich over te nemen stappen. Bij het voeren van een rechtsgeding hebben we met twee dingen te maken. Met een belangenafwe ging, dus het wegen van de con sumentenbelangen tegenover die van de middenstand, en met de haalbaarheid. De bouw van het winkelcentrum ligt al een tijd stil. Voor de bouwer betekent dat geldelijk nadeel en dat kan ver haal opleveren bij verlies van het proces. Met overheidsgelden kan niet zomaar worden omgespron gen" Aldus Van Elk, die daarmee aan geeft dat de gemeente alleen naar de rechter zal stappen als zij kan steunen op een zeer degelijke rechtsgrond. Die rechtsgrond is het voorkeursrecht voor de plaat selijke middenstand die, omdat het recht niet door de midden stand maar door de gemeente werd bedongen, de rechtszaak tegen de komst van Digros ver loor. Voor de middenstand bleek de rechtsgrond allesbehalve de- gelijken het is de vraag of voor de gemeente niet hetzelfde geldt. Proces Mr E.G. Sprey, adviseur van de ge meente Alkemade, ziet een pro ces in elk geval totaal niet zitten "De bepalingen die de gemeente bij de verkoop heeft afgedwon gen zijn lang niet concreet ge noeg om als grond te dienen voor een rechtsgeding. Het voorkeurs recht is veel te algemeen ge steld", aldus een ondubbelzinni ge mr Sprey. Inmiddels is de commissie, die zich bezig moet houden met de bran cheverdeling (welk soort winkels in het winkelcentrum moet ko men) en met de toewijzing van de winkels al druk aan het werk Momenteel ligt een plan voor de brancheverdeling ter discussie De winkeliers - voor zover niet vertegenwoordigd in de commis sie - staan daar buiten. Ook Digros gaat intussen rustig op eigen houtje verder met de voor bereiding van de opening van het winkelcentrum. Directeur J. van der Broek: "We hebben contact met drie plaatselijke kandidaten voor een plaats in het winkelcen trum. Alleen de naam van bakker Van Rijn mag ik noemen. Verder zijn er kandidaten uit de omge ving voor een kaas en poeliers winkel en voor een slagerij. Ook praten we nog over een koffie shop, maar daar zal wel niets van komen. Daarvoor is het centrum te klein. We zoeken nog kandida ten vooreen fotozaak. De slijterij, noten- en dropbar en sigaretten- handel zullen we zelf verzorgen" Wedstrijden in Nieuw Vennep NIEUW-VENNEP - Zaterdag or ganiseert het Agrarisch Jongeren Kontakt in Nieuw-Vennep een behendigheidswedstrijd op trekkers. De wedstrijd wordt ge houden op twee Massey Fergu- son-trekkers. Ook is er een wed strijd in het autorijden, terwijl tussen de bedrijven door nog een touwtrekwedstrijd en een ring- rijderij is. De wedstrijden worden gehouden op het ijsbaanterrein aan de Zuiderdreef en beginnen om 13 uur. ALPHEN AAN DEN RIJN - In de Alphense regio zullen dezer dagen twee nieuwe fietspaden in gebruik worden genomen. Gedeputeerde J Borgman - juist gisteren weer voor vier jaar gekozen in het dagelijks bestuur van de provincie - komt morgen naar Alphen voor de officiële openingsbehandeling. In hotel 's Molenaarsbrug steekt de kersvers ge kozen gedeputeerde zijn openingstoespraak af. Daarna gaat het per bus richting Gouwsluis. Daar zal Borgman het twee kilometerlange fietspad langs de Gouwe tussen Alphen en Boskoop officieel openstellen. Vervolgens vertrekt het gezelschap naar Koudekerk aan den Rijn. Daar stapt men op de fiets. Precies op de grens van de gemeenten Koudekerk en Leiderdorp heeft dan de tweede officiële openingshandeling van de dag plaats. De gewone burger heeft het fietspad langs de Oude Rijn - eigenlijk een verbetering van het al lang bestaande jaagpad - al in gebruik genomen. Afgelopen zaterdag stapten zo'n honderdvijftig Koudekerkers op de fiets voor een tocht (georganiseerd door Veilig Verkeer Nederland) over het nieuwe fietspad. Aanleiding was het gereedkomen van het vijf kilo meter lange pad langs de Oude Rijn. Moeder en dochter met het felbegeerde diploma périoden gaapte een gat van meer dan twintig jaar en moest er dus theoretisch heel wat overbrugd worden. Waarbij ze dan toch nog het voordeel had, dat de kost haar niet helemaal vreemd was, omdat ze de laat ste vijftien jaar geregeld op al lerlei kleuterscholen in de hele Rijnstreek als waarneemster optrad bij ziekte van kleuter leidsters of bij tussentijds ver trek. "Maar de routine van het leren was ik natuurlijk volkomen kwijt. En in het begin heb ik me erg moeten trainen in het con centreren en opnemen van de stof bij het leren. Vooral dat laatste was erg moeilijk, dan merk je dat je toch wel wat ou der bent geworden." Dat ze haar studie erg serieus nam beamen dochter Marie- José en zoon Ronald (17). Ma rie-José: 's Avonds om een uur of zeven, acht begon ze te leren, vaak tot een uur of twee s nachts. Ze heeft zich in die tijd erg veel moeten ontzeg gen". Mevrouw Kluts: "Ja, je sociale contacten komen wel in de knel. Ik moest wel eens een feestje laten lopen, omdat ik nog moest leren. Maar iedereen had er begrip voor, iedereen leefde met mij mee." In het begin was het vooral ook keihard werken om de theore tische kennis van de opleiding voor de gewone akte weer te verversen. Waarbij oude schoolboeken en dictaten van Marie-josé goed van pas kwa men. Bovendien kon mevrouw Kluts natuurlijk altijd bij haar dochter terecht om te vragen hoe iets nou ook weer precies zat. "Zoals ik omgekeerd voor de praktijk bij mijn moeder te recht kan, die natuurlijk erg veel ervaring heeft", aldus Ma rie-José, die kleuterleidster is in de kleuterschool het Ridder tje. Voor mevrouw Kluts was echt in OUDE WETERING - Het gaat er steeds meer op lijken dat Digros ongehinderd in het winkelcentrum "De Meer- kreuk" in Oude Wetering zal kunnen trekken. De lust tot het voeren van een proces tegen de komst van Digros door de gemeente is bij B en W nauwelijks aanwezig. Van der Broek hoopt de zaak over drie maanden helemaal rond te hebben. Het leggen van de te gelvloer moet volgens plan nog voor de bouwvak geschieden. Er ligt echter nog een obstakel. Dat is de aanvraag om het winkelcen trum anders te mogen indelen dan volgens de oorspronkelijke plannen is overeengekomen. De aanvraag werd door het gemeen tebestuur geweigerd. Momenteel ligt er een beroepschrift tegen die weigering bij de gemeente ter discussie Wijzigingen Van der Broek heeft over de wijzi gingsplannen gisteren overlegd met directeur P.L. Siero van openbare werken in Alkemade Siero: "Wat Van der Broek wil is toch iets anders dan wij aanvan kelijk dachten. Ik heb hem gead viseerd een nieuwe aanvraag in te dienen en zijn wensen op papier te zetten. Als die plannen geen bezwaar ontmoeten kan de toe stemming er binnen een maand De oorspronkelijke wijzigingsaan- vraag is van het Centraal Finan cieringsinstituut (CFI), de eige naar van het winkelcentrum dat door Digros wordt gehuurd. De wijzigingen behelzen het wegla ten van de tussenschotten tussen de verschillende winkels. De ge meente, die vreesde dat het aan tal winkels daardoor flink zou worden beperkt, weigerde de "CFI-aanvraag. Van der Broek echter "Integen deel: het aantal eenheden zal zelfs met één worden uitgebreid. Het punt is dat de ingang in de oor spronkelijke plannen niet zo gunstig ligt voor de andere win keliers (dan Digros, red.). We willen alle winkels in één grote overdekte ruimte onderbrengen zodat de klanten niet steeds weer door de buitenlucht moeten als ze een andere winkel in willen" Al dus Van der Broek, di4 de Digros vestiging in Noordwijk ten voor beeld stelt. Bij de winkeliers in Alkemade, die aanvankelijk massaal tegen Di gros ten strijde trokken, is niel: veel meer dan berusting te con stateren. "We bungelen er een beetje bij", vindt J. van den Bosch, voorzitter van de midden standsverenigingen. Het winke liersfront blijkt inmiddels te zijn uiteengevallen, getuige het feit, dat verschillende middenstan ders nu met Van der Broek on derhandelen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 25