Oranje: wat een matheid en wat een verpaupering; tegen Peru Nederlands elftal verspeelt veel goodwill Happel tevreden OttHet Motorhuis, DONDERDAG 8 JUNI 1978 MENDOZA - Spraakzamer dan ooit, een beetje glimlachend zelfs, Ernst Happel was echt te vreden. Lispelde dat het hem niet was tegengevallen, dat de op drachten alle waren uitgevoerd en dat Oranje de Peruanen toch maar negentig minuten in een vaste greep had gehad. Happel: "Jammer dat we geen doelpun ten maakten, dat had gekund, maar nog geen man over boord, we kunnen zelfs'nog eerste wor den. Natuurlijk, we zijn profs, te gen die Schotten spelen we om te winnen". Maar ziet hij dan echt geen reden om zijn tacktiek tegen de Schotten wat aan te passen? Happel onverstoord: "Daar zie ik alleen maar aanleiding toe indien we geblesseerden hebben. Nees- kens, maar die kan wel spelen en René, hoewel dat moeilijker ligt. René is er niet uitgegaan voor zijn hand, hij had, zei hij in de rust, last van duizeligheid en toen heb ik Rep er voor hem ingezet" beeld Munante flitst voorbij zijn tegenstan- MENDOZA - Oranje hoeft zich niet af te schminken, want als de voortekenen niet bedriegen, draait de show nog even door. Gevolg van een doelpuntloos gelijkspel tegen Peru, maar niet in de laatste plaats door de remise, die de lateurs van Iran tegen Schotland bevochten. In elke x'.ere poule dan in groep vier, zo luidde de verzuchtigng n een Franse verslaggever, zou een in kwaliteit achter uit gehold team als Nederland zijn uitgeschakeld. De man had gelijk - kijk m^ar naar een prachtig elftal als dat van Frankrijk - want Oranje kan het zich zelfs straffeloos permitteren om zondag met 2-0 te verliezen van de Schot ten Wat een matheid, wat een verpau pering. Zelden heeft Oranje de afgelopen jaren zo plichtmatig, zo gespeend van iedere vorm van inventiviteit geacteerd, als gis teravond tegen Peru, dat even min de grote klasse in huis had, maar dat wel een .tactiek uit- schipperde, die was aangepast aan de mogelijkheden. In tegen stelling tot Nederland, de vice- wereldkampioen, waarop sinds München de hele wereld zijn stra tegie afstemde. Ernst Happel, zo langzamerhand neemt de aversie tegen 's mans denkbeelden ern stige vormen aan. Dat is niet he lemaal ten onrechte, want ten slotte was het voor dit wereld voetbaltoernooi begon onbe staanbaar, dat de voetbalnatie Holland, waar toch het moderne systeem is uitgevonden, zich zou aanpassen aan een in het grote in ternationale spel onbeduidende opponent als Peru. En dat terwijl Marcos Calderon zyn team een concept had ingefluis terd, dat maar één ding als uit gangspunt had. Niet verdrinken tegen het grote Holland, want wonderen zijn schaars, een won der, zoals dat zich afgelopen za terdag voltrok tegen Schotland, dat zou moeilijk amper drie da gen later nogmaals geschieden. Pompen of verzuipen dus, vrij vertaald een remise, dat stond Marcos Calderon voor ogen, toen hij gisteren voor de derde keer de tv-beelden bestudeerde van Iran- Nederland. Hoe voor de hand het ook moge liggen om tegen een zich massaal ingravende tegen stander op de agressieve toer te gaan, Happel dokterde een aan zienlijk minder gedurfde strate gie uit. Twee spitsen dus en ook dat zou niet erg zijn geweest, in dien Oranje maar geen falend middenveld op de been zou heb ben gebracht. Het is al vaker opgemerkt, bij Wim Jansen is de scherpte eraf zonder dat de kleine Feyenoorder een onvoldoende haalde, aanvallend gaf hij weinig impulsen. Willie van de Kerkhof is sinds Rijvers hem bij PSV ruime volmachten gaf als international aanzienlijk minder waard geworden. Arie Haan, de man die tegen Oosten rijk zo'n voortreffelijke wedstrijd speelde, slaagde er als meest aan vallende middenvelder nauwe lijks in om los te komen van be waker Velasques. Johan Nees- kens, de enige, die wel potten kon breken, had te veel aandacht no dig voor Cubillas. Geen diepgang Zo wekte het nauwelijks 1 dering, dat Oranje zo goed als geen diepgang in het spel kon brengen, tegen de te hoop gelo pen Peruanen, die net als tegen Schotland, gegroepeerd op de counter speelden. Dat met sterk aan de bal zijnde mensen als Cu billas en Cueto op een dermate verraderlijke wijze deden, dat angst de Nederlandse stellingen binnensloop met alle gevolgen van dien. Zoals balverlies, waar dat helemaal niet nodig was, per soonlijke duels, die verloren gin gen, kortom het circulatievoet bal, waarmee Happel gehoopt had de Peruanen geleidelijk te overrompelen sorteerde geen enkel effect. Niettemin toonde Happel zich ta melijk tevreden. Weliswaar mopperde hij over het feit dat er geen doelpunten vielen, maar, zo stelde hij, we hadden de wed strijd in een vaste greep. Tenzij Happel de omstanders bewust verkeerd heeft willen voorlich ten, kon je daaruit concluderen dat hij zelf ook het spoor bijster geraakt moet zijn. Het Argentijnse volk, dat niet eens zo zeer op de hand van de Perua nen was, toonde dat eveneens aan met een hartelijk applaus wan neer Cubillas de Yet Munante lanceerde of tijdens de momen ten dat Oblitas speels langs Suurbier dreigde te glippen. Het geen merkwaardig genoeg vrij wel steeds niet lukte. Want Poortvliet, de door Happel als vierde verdediger opgeroepen PSV'er bewaakte Munante der mate secuur dat daar voor Oranje weinig vrees over hoefde te be staan. Verder bleek eens te meer dat Suurbier, alle kritische be schouwingen ten spijt, precies op tijd als international is terug ge komen. Lichtpuntjes, die nauwelijks op vielen, in de sombere stemming, die Oranje, zoals gezegd, omgaf. Een triestheid, die toenam toen René van de Kerkhof moest wor- ADVERTENTIE Volledig betrouwbare occasions waar Het Motorhuis achter staat: Onderstaande auto's zijn alle in behoorlijke staat maar worden echter niet gepoetst of geïnspecteerd. Ideale auto's voor mensen die weinig kilo meters rijden en/of wat technische kennis bezitten. incl. b.t.w. 16-EJ-83 4300,- 85-DZ-44 5800.- 97-02-XG 4000,- 87-DE-66 5200,- 72-31-XE ƒ4450,- 26-EV-27 5900,- 18-BL-77 ƒ5000,- 84-44-VN 4500,- Opel Rekord 1900 1974 117.000 km Opel Rekord Caravan 1700 1975 77.000 km Opel Rekord Caravan 1700 1973 110.000 km Opel Rekord Caravan 1700 1974 98.000 km Opel Rekord 1700 1973 73.000 km Opel Rekord 1700 1975 74.000 km Opel Rekord 1900 1974 104.000 km Opel Rekord 1700 1973 87.000 km Doelman Ramon Quiroga draagt de geblesseerde Johan Neeskens den vervangen door de niet eens tegenvallende Rep en Johan Neeskens, die een schop tegen zijn ribben kreeg op verzoek werd gewisseld voor Nanninga. Waardoor Happel de teleurstel lende Haan weer niet kon ruilen voor de zich al warm lopende Boskamp. Nederland Peru Schotland 0 3 3-0 2 1 1 0 3 3-1 2 0 1112-4 2 0 1111-4 Wat is er aan de hand met Oranje? Moet kwaliteitsverlies als oor zaak worden aangeduid van het feit dat zelfs een ploeg als Peru de ooit zo geroemde Hollandse voetbalschool te schande zet, of is er meer? Breekt de matige voor bereiding de vice-wereldkam- pioen op, of zijn het de hoogte verschillen en het verfoeide gras van Mendoza, die de Nederlandse omstanders de stuipen op het lijf jagen. Wellicht is het een combi natie van een aantal factoren, die Oranje hier in Argentinië veel goodwill doen verspelen. Wellicht ook valt de zwijgzame Oostenrijker Happel toch minder goed bij de spelers dan de techni sche leiding ooit zo voor ogen stond, dat men hem grif 200.000 gulden toezegde indien hij het Nederlands elftal alsjeblieft als ïnterim-bondscoach onder zijn hoede wilde nemen. Het is logisch dat de Oranjeklanten daar midden een belangrijk toer nooi als het onderhavige Weinig mededeelzaam over zijn. Maar wie goed luistert bespeurt het ongenoegen. Rensenbrink was niet de mening toegedaan dat het gisteren tegen Peru veel beter ging dan in het teleurstellende duel tegen de Iranezen. Poortvliet liet merken dat hij zelf wel gedacht had dat hij als bewa ker van Munante zou worden op geroepen, maar dat hij gister middag pas de volledige zeker heid had dat dat inderdaad zou gebeuren. Ongenoegen bij de spelers, dat een optimale presta tie niet bevordert. Maar in hoe verre en in welke graad dat laat ste een rol speelt bij de matige prestaties, is moeilijk te meten. Er zijn te veel dingen niet optimaal bij dit Nederlands elftal om de starre Oostenrijker de zwarte piet te geven. Maar de volgende ronde lijkt vrij zeker, ook al kreeg de technische leiding van de KNVB gisteren met name in het laatste kwartier nog hartkloppingen. Om alle verloren persoonlijke duels, om de dreiging, die er bleef uitgaan van Oblitas, om de gele kaart, die de Oostduitser Propov alsmaar niet gaf aan Willem Suurbier In geen enkel ander land dan Hol land zal een kwalificatie zulke sombere kritieken hebben geoogst dan ten aanzien van Oranjes jongste "wapenfeit" het geval was. Kwestie van noblesse oblige, al zouden de verantwoor delijke lieden er in Portrerillos toch verstandig aan doen om de koppen bij elkaar te steken en een en ander door te praten. Ge maakte fouten op een rijtje zetten heeft al vaker geholpen, wanneer er nog iets te redden is. Ach, Oranje loopt tegen Schotland heus niet in zeven sloten tegelijk, zoals een eerste plaats in groep vier nog eveneens haalbaar is. Waar het om gaat is echter de goodwill en de reputatie van de Hollandse voetbalschool. Door iedereen nageaapt, maar net nu het er om gaat of de meester de leerling er nog iets bij kan leren, laat de docent het afweten. GER STOLK MENDOZA - Hoe somber moet het zijn voor de eens zo gevierde trendsetter van het internationale voetbal om onder honend gefluit de arena te verlaten. Want laten we één ding niet vergeten, Oranje showde in 1974 de wereld hoe het moderne voetbal gespeeld diende te worden, en een land als Argentinië blijkt nu op bijna alle fronten plagiaat te hebben gepleegd, evenals toch ook Italië dat en dat hadden we nog niet zo lang geleden niet durven dromen, nu als een voorbeeld van aanvallende voet balklasse wordt geprezen- Hoe pover steekt Oranje daar na de wedstrijden tegen Iran en Peru bij af Hoe onthutsend is het te merken dat bijna alle vedetten de tekortkomin gen van het team trachten te verdoezelen via opgewekte taal. Daar, hoog in de Andes worden momenteel met man en macht krampachtige po gingen ondernomen het geloof in eigen kunnen op peil te houden. Dat zal niet meevallen want het is droevig gesteld met de kwaliteit binnen het eens zo trotse elftal. Wim Suurbier is eigenlijk de enige speler die de realiteit onder ogen ziet "Kansloos zijn we voor een hoge klassering, we missen te veel, we hebben geen echte persoonlijkheid op het middenveld, we zijn gedwon gen behoudend te spelen omdat we geen pressievoetbal meer kunnen opbrengen met dit team. Zoals we het nu doen is het de enige manier Hopen op een puntje tegen Peru, leven van wedstrijd tot wedstrijd, Happel is met dat systeem in België met Brugge kampioen geworden, maar dat zal hem met deze ploeg lastig vallen. Ik vind dat we één ding niet moeten doen. Namelijk roepen van ach er is nog niets verloren, het gaat eigenlijk best goed. Wie dat doet die gedraagt zich als een struisvo gel, die steekt z'n kop in het zand" Gekwetst Zoals dan bijvoorbeeld Arie Haan dat doet. Die gekwetst opkeek toen iemand het optreden van Oranje tegen Peru bekritiseerde. "Ach, jullie hebben altijd wat, we zitten toch nog volop in de race, vier jaar geleden begonnen we tegen Uruguay met 2-0 te winnen en we speelden vervol gens tegen Zweden gelijk. We staan er eigenlijk dus net zo voor als toen" Optimistische taal. Want vier jaar terug draafde van het begin af aan de geachte tegenstander achter de Oranjeklanten aan en tot op heden is het in dit WK-toernooi eigenlijk net andersom. Johnny Rep: "Vandaag misten we duidelijk mankracht in de voorhoede Er was te weinig steun uit de middellinie. Ik moet eerlijk zeggen, ik persoonlijk mis die sfeer van vroeger geweldig, zo'n volle tribune met Nederlanders, dat inspireert toch meer dan dat iedereen tegen je zit te fluiten" "We slapen slecht" Het wordt dus tijd dat Oranje tracht de gunst van dat geachte publiek weer te verwerven. Rep: "Maar de kracht ontbreekt momenteel. We zijn bijna allemaal moe, we slapen slecht, we zijn ontzettend gespannen. Mis schien. hadden we toch een week eerder hier moeten aankomen om dat verschil in hoogte te verwerken. Daarbij hebben we te weinig om han den. Er is wel tv maar het beeld sneeuwt, de hele dag. Als je tien minuten naar een voetbalwedstrijd zit te kijken, krijg je pijn aan ie ogen", Johan Neeskens, geblesseerd bij.een val waarbn nu zijn eigen elleboog in een rib kreeg, wiide van geen kritiek weten. "Hëus, wacht maar af,"we komen er nog wel. Straks tegen Schotland krijgen we eindelijk eens een team dat moet aanvallen. Dan kunnen we op de counter spelen en met onze snelle mensen zijn we dan ontzettend gevaarlijk" Eén van die snelle mensen zal overigens vermoedelijk ontbreken. Want René van de Kerkhof sprak somber: "Het WK is voor mij voorbij. Ik ga de dokter en de trainer vragen of ik weg mag, die hand doet zo'n pijn dat er voor mij geen spelen aan is". Ook de speciaal uit Nederland over gevlogen kneedbare manchet bleek niet afdoende om de effecten van een ingescheurd handwortelbeentje te verdoezelen. René van de Kerk hof: "Ik heb gevraagd of ik kon worden gewisseld. Ik was al twee keer op die hand gevallen en dat bevordert de genezing natuurlijk ook niet. Echt het beste is maar op het vliegtuig te stappen en thuis goed uit te zieken, maar voordat ik ga neem ik nog even contact op met onze clubarts Oranje zal hem missen, Krol benadrukte het. Maar de aanvoerder zag toch ook nog lichtpuntjes. Heus beloofde hij, we komen terug, je zal het zien, maar welke chirurgische ingreep daartoe zou moeten worden verricht, kon ook Ruud Krol niet zeggen. Het woord is dus nu weer aan Ernst Happel. PIM STOEL

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 17