IDDERVEL
Nico de Raad heeft
zijn orgel
onder de pannen
„Als ze met stenen
gooien moet je
hard doorfietsen"
Concours van
standwerkers
in Noordwijk
Conflict of storm in glas water
Zimmerman
blijft bij
Rijnstreek
TWEEMAAL „RIDDERVELD":
WOENSDAG 7 JUNI 1978
LEIDEN/REGIO
PAGINA 25
KATWIJK - Er is de laatste
maanden druk verbouwd aan
het huis van de Katwijkse or
ganist Nico de Raad aan de
Remisestraat 55. Doel van de
verbouwing was om plaats te
bieden aan een pijporgel, dat de
organist in september 1976 uit
Engeland liet komen. Wat er
aankwam was echter geen or
gel zoals men zich dat voorstelt,
maar een stuk of 25 dozen die
onder het stof zaten en waarin
zich een enorme hoeveelheid
pijpen, panelen, pedalen en
andere onderdelen bevond
zonder dat op wat voor manier
dan ook was aangegeven hoe
een en ander weer in elkaar
moest worden gezet. Met grote
voortvarendheid is het echt
paar De Raad aan de slag ge
gaan om als een puzzel de zaak
weer in elkaar te passen, nadat
ieder onderdeeltje grondig was
schoongemaakt.
Het huis dat zij toen in de Kat
wijkse wijk Rijnsoever be
woonden was echter veel te
klein om het gevaarte te ber
gen. Goede raad was in dit ge
val niet duur. Het orgel mocht
voorlopig worden opgebouwd
in het gebouw van de streek-
muziekschool Rijnakkoord in
Leiderdorp, waar Nico de Raad
docent is. Zijn liefste wens was
echter om het omvangrijke in
strument, waarop hij zeer trots
is, in zijn eigen huis te krijgen
Hoger
Het orgel, dat in 1815 werd ge
bouwd door de Engelse orgel
bouwers Gray en Davison, was
weliswaar bedoeld als huisor
gel, maar dat was in een tijd dat
de huiskamers wat hoger wa
ren dan tegenwoordig. Beslo
ten werd om dan maar naar een
huis te zoekn, dat geschikt zou
zijn voor het orgel. Ook in de
Remisestraat was dat echter
niet zonder meer mogelijk. De
oplossing werd gevonden in
het verlagen van de vloer,
waardoor het orgel als het ware
verzonken is in de muziekka
mer. Om in de kamer nog vol
doende ruimte over te houden
om ook nog andere instrumen
ten te plaatsen, zoals een antie
ke Broadwood-vleugel waarop
De Raad ook de hand wist te
leggen, moest er wel eerst
grondig worden gesloopt. Het
toilet en delen van de gang en
van de keuken moesten er aan
worden opgeofferd. Er werd
een nieuwe keuken aange
bouwd en het toilet werd ver
plaatst. Om niet steeds de bu
ren te laten meegenieten, werd
de dubbele muur tussen beide
woningen nog eens met een ex
tra muur geïsoleerd. Er werd
apart beton gestort dat op geen
manier met de rest van de fun
dering m verbinding staat, op
dat er ook daar geen geluid kan
„doorlekken". En dat terwijl de
buren aan beide kanten achter
af beiden eveneens over een
orgel blijken te beschikken en
als echte orgelenthousiasten al
hebben laten weten: „zet de
deuren maar open als je gaat
spelen, we horen het graag'
Overigens is het echtpaar De
Raad helemaal in een buurt vol
muziekliefhebbers neergestre
ken. want ook alle achterburen
zijn even enthousiast. Bij de
verbouwing van het huis heeft
Nico de Raad bijzonder veel
steun ondervonden van de
Katwijker D. van Rhijn, die zelf
ook een pijporgel heeft en
daardoor precies wist wat er
allemaal voor een orgel nodig
is, ook uit oogpunt van akoes
tiek. Van hem was het idee af
komstig om niet het plafond te
verhogen, maar met de vloer
beneden te verlagen. De ach
terwand van de kamer is zo ge
bouwd, dat men via de wand
aan alle kanten bij het orgel kan
komen. Om nog meer ruimte te
winnen, werd de wind voorzie
ning van het orgel - te weten de
motor voor de wind en de grote
balg - op de bovenverdieping
geplaatst in een kamer die als
tweede muziekkamer werd in
gericht: de studeerkamer van
De Raad. Behalve een studie
orgel, bevinden zich daar nog
wat instrumenten, zoals een
piano en een spinet. Het voor
deel van de plaatsing van de
motor in een aparte kamer is
dat daardoor beneden het ge
ruis van de motor tot een mi-
5 beperkt.
Invoer
Het orgel zelf, dat afkomstig is uit
Worchester, zal waarschijnlijk
een van de laatste zijn die nog
uit Engeland kunnen worden
ingevoerd. De Britse regering
is namelijk bezig om -evenals
de Nederlandse regering- een
stop in te stellen op de uitvoer
van typische nationael cul
tuurgoederen, waaronder ook
antieke muziekinstrumenten
vallen. Vol trots vertelt Nico de
Raad dat bouwer Gray een
leermeester was van de be
roemde Britse orgelbouwer
Henri Willis, die in een periode
waarin men bij het bouwen van
orgels uitging van het idee „hoe
groter, hoe mooier" onder an
dere het orgel bouwde in de
Royal Albert Hall met 150
stemmen en in de Londense St.
Pauls' Cathedral. Ook kreeg hij
de opdracht om voor de we
reldtentoonstelling in Londen
een orgel te bouwen. Het me
chanische gedeelte van het or
gel verschilt niet veel van de
orgels die van oudsher in het
t Nico de Raad bij zijn Engels orgel
vasteland van Europa worden
gebouwd, zo vertelt de trotse
eigenaar. Daardoor was hij ook
in staat om het orgel weer op te
bouwen. De opbouw van de
dispositie daarentegen noemt
hij typisch Engels traditioneel.
Doordat ook de pijpen niet al
leen eigen namen hebben,
maar ook een geheel eigen
klank, is de klankopbouw wat
ronder van toon dan bijvoor
beeld bij de Duitse bouwers.
Hoewel het orgel op afstand
werd gekocht, wat toch wel een
zeker risico inhield, bleek alles
tot grote vreugde van de koper
compleet te zijn, tot en met de
oorspronkelijke koperen kan
delaars voor bij de lessenaar en
zelfs de handbediening voor de
balg. Na maandenlang hard
ploeteren om het huis geschikt
te maken voor bet orgel en om
het instrument weer in elkaar
te zetten, zit het karwei er nu
bijna op. Er moeten nog wat
forse pijpen worden aange
bracht en nog een stel hele
kleine pijpjes en dan kan de
„kast" worden omgebouwd.
Als dan nog het pijpwerk is
geïntoneerd en afgestemd, is
het werk helemaal geklaard.
Dan willen Nico en Christa de
Raad een soort „open dag"
houden, waarbij het orgel „of
ficieel in gebruik zal worden
genomen". Verder zijn er al en
thousiaste plannen om met een
kringetje muziekliefhebbers
op gezette tijden muziekavon
den te gaan organiseren. Dat
alles zal echter wel tot na de
zomervakantie op zich laten
wachten.
ALPHEN AAN DEN RIJN -
Rob Zimmerman, de huidige
trainer/coach van de Al-
phense handbalclub Rijns
treek, zal ook volgend sei
zoen aan die club verbonden
blijven.
Zimmerman, die binnenkort
gaat verhuizen, koesterde
aanvankelijk plannen om te
stoppen bij Rijnstreek om
dat hij veel zou moeten gaan
reizen. De club en hij zijn
echter tot een accoord ge
komen, zodat Rijnstreek zich
minstens voor een jaar nog
van Zimmerman verzekerd
weet.
Onder de nu nog in Alphen
woonachtige Zimmerman
behaalde Rijnstreek dit sei
zoen zowel het kampioen
schap in de zaalcompetitie
als de titel in het veldhand-
bal.
ALPHEN AAN DEN RIJN - Er zijn
problemen gerezen tussen de Al-
phensc handelsdrukkerij Wouter
Duijts BV en uitgeverij Juned uit
Schagen. Bron van wat een
conflict lijkt is dat Juned twee
weken geleden in Ridderveld een
blad op de markt bracht onder
dezelfde naam („Ridderveld") als
het advertentieblad waarmee
uitgever Duijts de Alphense wijk
bestrijkt. Het blad van Juned is
tevens het orgaan, waarvan het
buurtcentrum Ridderveld zich
bedient bij het verspreiden van
haar informatie. Zoals gemeld
ging het buurtcentrum met Ju
ned in zee (of andersom), nadat
tussen het buurtcentrum en uit
geverij Duijts. die tot voor kort
nieuws van het buurtcentrum
opnam, problemen waren gere-
In eerste instantie lijkt er een gere
de kans aanwezig dat Duijts een
kort geding gaat aanspannen te
gen Juned wegens het gebruiken
van de naam „Ridderveld". Na
der onderzoek leert, dat de kwes
tie niet veel meer is dan een storm
in een glas water. Allereerst is aan
het woord directeur Wouter
Duijts van de Alphense drukke
rij. Hij blijkt het advies van de
Nederlandse drukkersfederatie
te hebben ingewonnen over de
kwestie. Duijts:
,De federatie vindt ook dat Juned
onjuist gebruik gemaakt heeft
van de naam „Ridderveld" en ad
viseert een kort geding. Of ik
daartoe overga weet ik echter nog
niet. Ik houd niet van ruzie. De
kans dat ik een kort geding aan
span is ongeveer fifty-fifty. Ik
weet niet of het sop de kool wel
waard is Het krantje dat Juned
op de markt heeft gebracht is niet
veel zaaks. Aan de andere kant
vind ik het wel onsympathiek dat
ze dezelfde naam gebruiken als
wij. Zonder dat ik er bezwaar te
gen heb dat er naast ons blad nog
een soorgelijk blad in Ridderveld
NIEUWS- EN ADVERTENTIE^
Dè krant voor iedere tviil
De koppen van de twee nieuwsbladen voor de wijk Ridderveld. Boven het advertentieblad van Wouter Duijts e
daaronder het blad van Juned, dat tevens als mededelingenblad van het buurtcentrum dienst doet
NOORDWIJK - In het kader van de
reeks feest markten in de zomer
maanden organiseren de markt
kooplieden in Noordwijk op
donderdag, 15 juni een groot
standwerkersconcours. Een stuk
of tien prominente Nederlandse
standwerkers zullen in dit toer
nooi hun spreek- en slagvaardig
heid tonen bij het aanprijzen van
hun koopwaren. Uit alle streken
van het land komen zij op 15 juni
naar de badplaats en al even ge
varieerd zijn de artikelen, die de
ze welbespraakten aan de man of
de vrouw trachten te brengen.
Het kunnen zakdoeken zijn, maar
net zo goed autowas, klerenhan
gers, sjaalclips of horloges. Onder
het selecte gezelschap deelne
mers bevindt zich ook een vrouw.
Burgemeester Bonnike zal 's mid
dags om half vijf de prijzen uit
reiken. Als bijzonderheid kan
nog worden vermeld, dat de eer
ste prijswinnaar van het con
cours in Noordwijk op 30 augus
tus van dit jaar m het Overijsselse
Hengelo zal meedingen naar de
titel Kampioen Standwerker van
Nederland.
Behalve dit standwerkersconcours
hebben de Noordwijkse markt
kooplieden nog meer evenemen
ten in petto. Zo staat voor de twee
laatste donderdagen in juli (20 en
27 juli) en de eerste donderdagen
in augustus (3 en 10 augustus) een
antiekmarkt op het programma,
gecombineerd met een demon
stratie van oude ambachten.
Louis (33) en Margriet (30)
gaan anderhalf jaar fietsen
VOORHOUT - "In sommige dorpen gooien ze fietsers ste
nen achter na Dat hoorden we van kennissen, die al eens
een lange tocht hebben gemaakt. Doorfietsen moetje dan
gewoon knoerhard doorfietsen..."
verschijnt, is het wel vervelend
dat ze gebruik maken van onze
populariteit".
Aldus een wat neerbuigende
Duijts, die in elk geval stelt dat
het niet op zijn weg ligt om over
de kwestie met Juned of het
buurtcentrum te gaan praten.
Sisser
Zo lijkt er inderdaad een kans aan
wezig dat de kwestie? leidt tot een
uitspraak van de rechter. In wer
kelijkheid is de kans dat alles met
een sisser zal aflopen echter gro
ter. Vice-voorzitter Jos Kapel
van het buurtcentrum Ridder
veld wil in eerste instantie niet
reageren.
„Ten eerste is het juridisch een zaak
tussen Duijts en Juned; daar
staan wij buiten. Ten tweede heb
ik nog niets officieels gehoord
van een kort geding".
Aldus Jos Kapel, die niettemin -
ht. uUuitccnLiui> .s nu _^.ï..iwal
een belangrijke betrokkene bij de
kwestie - toch wel wat meer kwijt
wil. „Net zo min als Duijts zitten
wij te wachten op een conflict dat
via de rechter wordt uitgevoch
ten. Onze naam is tenslotte ook in
het geding. Daarom zullen we
eventueel initiatieven gaan ne
men om de zaak in der minne te
schikken. In welke vorm zal nog
binnen het bestuur worden be
sproken. Overigens verwacht ik
dat de zaak met een sisser zal af
lopen. Toen Juned het eerste
nummer onder de naam „Rid
derveld" verspreidde, zagen we
de bui al hangen. Want het was
helemaal niet de bedoeling dat
het blad onder die naam zou ver
schijnen. De afspraak was dat het
onder de naam „Stichting buurt
centrum Ridderveld" zou ver
schijnen. Dat is onze eigen naam,
daar kan niemand aan tornen.
Het is allemaal gewoon een mis
verstand, dat in feite al uit de weg
is geruimd. Bij de eerstvolgende
krant zal de fout zijn hersteld"
Kinderziekten
De hele zaak is daarmee vrijwel te
rugverwezen tot de categorie
„kinderziekten". De start van de
nieuwe wijkkrant van het buurt
centrum verloopt nog wat stote
rig. Behalve dat de eerste editie
abusievelijk een verkeerde naam
meekreeg, is ook de verspreiding
van het eerste nummer alles be
halve vlekkeloos verlopen. Laks
handelen van het ingehuurde
verspreid ingsbureau had tot ge
volg dat het blad in een belang
rijk deel van Ridderveld niet in
de bus gleed.
Bang zijn ze niet. maar onbekend is
het allemaal wel. Toch stappen
Louis Grobben (33) en Margriet
Ripke (30) uit Voorhout vandaag
op de fiets, richting "Verre Oos
ten". Een wat vage aanduiding,
maar ook voor Louis en Margriet
is het nog afwachten waar ze te
recht zullen komen. Een ding is
zeken ze willen minstens ander
half jaar wegblijven.
Nieuwgierigheid is hun voornaam
ste drijfveer. Allebei verwoedde
fietsers, voor wie het idee om een
erg lange tocht te maken al een
tijdje bestond. Nu gaat het door,
en ze geven er hun baan voor op.
Hun woning, een fraai huisje aan
de Gravendamseweg, middenin
het groen en met een ruim uit
zicht. blijft hun eigendom. Hij
wordt totdat ze terug zijn ver
huurd.
Louis: "Wij werkten allebei op het
psychiatrisch centrum Sancta
Maria in Noordwijk. Ik als crea
tief therapeut. Margriet als ver
pleegster. Als we terug komen
zullen we zeker weer werk vin
den"
Eén ding is zeker wie zoiets onder
neemt als Margriet en Louis,
moet zich deugdelijk voorberei
den. Margriet: "We stonden ver
steld wat je allemaal moet doen.
Er waren allerlei dingen die we
op het laatste moment nog moes
ten regelen. Inentingen, het in
pakken, allerlei zaken rond het
huis. en het aanpassen van onze
toerfietsten"
Duidelijk is. dat je erg op elkaar
bent aangewezen, wanneer je als
stel op vakantie gaat. "Toch gaan
we liever niet in een grote groep.
Dat is wel een meer beschermde
situatie, maar het is toch ook
minder vrij. We zullen wel eens
ruzie krijgen maar dat is van te
voren ingecalculeerd. Ik geloof
dat wy goed op elkaar zijn inge
steld, en dezelfde interesses heb
ben. Dat is heel belangrijk", aldus
Margriet.
De route is nog niet zo n vast gege
ven, maar in elk geval wordt er
naar gestreefd om voor het einde
van de winter in de buurt van
Turkije te zijn aangeland. "Dan
gaan we verder, richting India, en
we gaan eventueel via Noord-
Afrika terug. Misschien nemen
we daar wel een vliegtuig terug"
Fietsemakers zijn het niet. Louis en
Margriet, maar ze denken het met
beperkte technische kennis in
geval van pech toch wel te red
den. Louis: "Een band plakken
en omleggen kunnen we wel. als
er iets ernstigers gebeurt, moeten
er onderdelen uit Nederland
worden gestuurd. Pas wanneer je
fiets gestolen wordt, is het echt
vervelend. Dan kunnen we niet
verder"
In een aantal landen wordt volgens
Louis en Margriet nogal raar te
gen ongetrouwde vrouwen aan
gekeken. Het Voorhoutse ste/"
was tot voor kort ongetrouwd,
maar heeft zich nu in verband
met deze reis de huwelijkse staat
laten aanmeten. Volgens Louis
kunnen er grote moeilijkheiden
komen, wanneer er bijvoorbeeld
een ongeluk gebeurt met één van
beiden. "Je hebt dan als partner
wanneer je niet getrouwd bent.
niets in te brengen", is zijn me
ning.
Van hun belevenissen zullen ze een
dagboek bijhouden. Bovendien
zijn er in Nederland een groot
aantal vrienden en kenissen, die
hun zaken regelen, en de corres
pondentie bijhouden. "Het is
heel belangrijk dat die dingen
allemaal goed geregeld zijn", al
dus Margriet.
Ze geven heel wat op. Margriet en
Louis, en kennelijk zitten ze aan
de vooravond van hun vertrek
toch wel een beetje met een
vreemd gevoel in hun eigen huis
Louis: "Ik heb nog steeds de nei
ging om in onze tuin aan het werk
te gaan. terwijl we het druk ge
noeg hebben met voorbereiden"
r Het Voorhoutse stel op hun i
