Snoeimes dreigt voor 700.000 ambtenaren Nederland en de gastvrijheid Blik in de weekbladen HP deTijd ONGELIJKE STRIJD VOOR WIEGEL GOED OF SLECHT? i/n DONDERDAG 1 JUNI 1978 DEN HAAG - Over precies twee weken (medio juni) komt er eindelijk duidelijkheid in de zaak van de miljardenbe zuinigingen: een pijnlijke, doch kennelijk noodzakelijke operatie waarbij, aldus de verwachting, vooral uitkerings trekkers en ambtenaren een veer zullen moeten laten. Duidelijkheid overigens die maar al te nodig is. Want veel langer mag het kabinet-Van Agt dit be sluit niet voor zich uit schuiven. Het gesol met de gemoedsrust van beide categorieën, ten prooi aan hevige onzekerheid, lijkt nu te ver doorgedreven. Met name de ambtenaren wachten al bijna een jaar in spanning af of, en zo ja welke, bezuinigingen hen per soonlijk zullen treffen. Waarom moeten speciaal de amb tenaren het bezuinigingsvoor beeld geven? Ten eerste omdat het er zo véél zijn. Van de 3.5 mil joen inkomenstrekkers in ons land vormen de overheidsdiena ren samen een zeer grote groep van in totaal ruim 700.000 leden: 135.000 ambtenaren werkzaam bij hoge colleges van staat en mi nisteries, 76.000 bij de staatsbe drijven. 215.000 bij onderwijs (inclusief wetenschappelijk on derwijs), circa 9000 bij de rijks politie, 18.000 bij de gemeente politie, 56.000 bij militaire instan ties, 15.000 man provinciaal en 175.000 man gemeentelijk perso neel. Die ruim 700.000 ambtena ren verdienen samen per jaar ruim 30 miljard en elk procentje dat daarop kan worden bezuinigd tikt hard aan. Ambtenaren hebben geen collec tieve arbeidsovereenkomst. De overheid kan dus vrij gemakke lijk en tamelijk eenzijdig maatre gelen in hun inkomens- of rechtspositiesfeer treffen. Al moet officieel alvorens zo'n be sluit wordt genomen worden overlegd met de centrale com missie voor georganiseerd over leg in ambtenarenzaken. Minister Wiegel van Binnenlandse Zaken is als opperpersoneelsbaas bij de overheid voorzitter van dat overleg. Dezelfde minister Wiegel heeft zich al enkele malen duidelijk uitge sproken tegen het "dubbel pak ken" van ambtenareninkomens en dat geldt ook voor hun pen sioenen. Onder dubbel pakken wordt dan verstaan dat ambtena- Door Theo de Jong ren meer dan anderen, niet bij de overheid werkzame, loontrek kers verplicht zouden worden om bij te dragen aan de zozeer door het kabinet begeerde ombui gingsoperatie. Toen premier Van Agt vorige maand op de preekstoel van de gereformeerde kerk in Harder wijk keihard uitsprak wat al maandenlang als gerucht de ron de deed, namelijk dat de ambte naren een aanmerkelijke bijdra ge zal worden gevraagd en ver wacht, informeerden de ambte- nareiv.entrales onmiddellijk be zorgd bij hun eigen minister Wie gel of hij zijn toezeggmgen soms "vergeten" was. Ook nadat mi nister Van Aardenne van Eco nomische Zaken korte tijd later naar de ambtenaren wees werd de minister van Binnenlandse Zaken gepeild. Tot opluchting van de ambtenarenorganisaties liet Wiegel weten dat hij nog steeds "tegen" was. Dus kan de vraag worden gesteld, is er nu wel of geen aanleiding voor de arhbtenaren om hun onge rustheid tot medio juni opzij te zetten? Om het in Harderwijkse kanseltaai te stellen: er is alle re den toe. Want wat is precies extra pakken? Feit is dat ambtenaren een uit stekend welvaartsvast pensioen hebben dat in het bedrijfsleven goud waard is en dat ze slechts voor een deel zelf hoeven te be talen - de rest van de premie komt uit de overheidskas. Hun ontslagregeling is meer dan wa terdicht: wie heeft er ooit van massa-ontslagen bij de overheid gehoord? Sedert minister Toxopeus worden de ambtenarensalarissen via het zogeheten trend beleid periodiek verhoogd, inclusief elementen als verhoogde sociale premies die wel in de particuliere sector wor den betaald, maar niet bij de Minister Wiegel overheid, doch niettemin via de trend worden vergoed. De aan spraken in geval van ziekte voor de ambtenaar zijn ronduit riant: gedurende 18 maanden doorbe taling van zijn hele salaris - pas daarna 80 procent van de bezol diging. Ambtenaren hebben ook een zoge heten vijf procents-regeling: als men teveel (meer dan vijf procent van het gezinsinkomen) aan ziek tekosten moet betalen, kan men daarin een tegemoetkoming krij gen. En dan zijn er nog ambtena- renregelingen voor verplaat singskosten en studiekosten, men kent het premiesparen, er is wachtgeld (o.a. bij ontslag we gens reorganisatie) om nog maar te zwijgen van de aanvulling op de arbeidsongeschiktheids-uit kering en de veel geprezen inte rimregeling ziektekosten die een jaarlijkse tegemoetkoming in de premiebetaling omvat. Natuurlijk, ambtenaren krijgen naast hun pensioen niet hun volle aow: per jaar wordt twee procent ingebouwd, waardoor na 40 dienstjaren er hooguit 20 procent aow op overschiet. Maar al met al betekenen deze regelingen een aardige (en kostbare) voorsprong op degenen die niet in overheids dienst zijn. Als dus over twee weken aan de 700.000 ambtenaren wordt ge vraagd om in het kader van de algehele bezuinigingspolitiek "in te leveren" is dat het gevolg van het feit dat ook de ambtelijke ombuigingscorrtmissie-Lamers niet om bovenstaande feiten heen kon. Al mag nooit worden vergeten dat de ambtenaren een groot deel van die verworvenhe den in het verleden duur hebben gekocht: ze hebben aow-aan- spreken ingeleverd, ze volgden niet de loonexplosie aan het be gin van de jaren '70, ze krijgen geen tantièmes, kennen geen 13- de maandsuhkering en geen winstdelingsregeling, en zelfs de nieuwe vad gaat aan hen voorbij. Voor minister Wiegel zal het een hard gevecht in de ministerraad kosten om zijn "nee" op de be- zuinigingsvraag aan de rest van het kabinet te kunnen verkopen. Over twee weken zal waarschijn lijk blijken dat hij in die strijd het onderspit heeft moeten delven. Van Agt, Van Aardenne en niet in het minst Andriessen hebben dan gewoon een andere uitleg aan het begrip "ambtelijke ex traatjes" gegeven. Nederlanders hebben een naam in de wereld: naast proper en zuinig staan we bekend als gastvrij. Wij leven in een goed land, een land met een relatief grote welvaart, waar de elementaire rechten van de mens door de regering worden gewaarborgd. Er zijn veel landen waar de situatie aanmerkelijk minder gunstig is, waar honger en armoede heerst, waar mensen worden onderdrukt tot zwijgen gebracht en/of gemar teld. Het is een logisch gevolg van deze situatie dat er jaarlijks vele mensen hun vaderland de rug toe keren om elders een beter leven te kunnen beginnen. Een groot aantal van deze vreem delingen komt naar Nederland. De redenen die leiden tot het verlaten van het vaderland kun nen heel verschillend liggen. Naast mensen die een materieel beter leven zoeken, zijn er ook die vanwege hun politieke of zelfs religieuze overtuigingen zich ge noodzaakt zien hun land te verla ten. straf die in verband met het ple gen van een misdrijf is opgelegd. Vroeger had de regering het recht om naar willekeur over deze mensen te beschikken. Dit denk patroon werd door de Franse re volutie veranderd. Er werden in ternationale afspraken gemaakt (verdragen) om zodoende de on beperkte soevereiniteit aan ban den te leggen. Of het kenmerk "gastvrijheid" op Nederland nog wel van toepas sing is begint een twijfelachtige zaak te worden wanneer we de lange reeks uitzettingen en ook uitleveringen van de laatste tijd bekijken. Het besluit tot uitwij zing van de Amerikaanse ex-ge heim agent Philip Agee, de be- •handeling en verwijdering uit Nederland van het 16-jarige Kaapverdische meisje Manuela C.C. en het besluit tot uitlevering van de drie R.A.F.-leden Fol- kerts, Wackernagel en Schneider ligt ons nog vers in het geheugen. Uitzetting en uitlevering zijn twee verschillende zaken. Uitzetting van vreemdelingen is een maatregel van de overheid Door mr. C.A. Schwartz om iemand die illegaal in ons land verblijft te verwijderen. Om in Nederland te mogen verblijven is een "titel" tot verblijf (vergun ning) vereist. Deze vergunning moet over het algemeen aange vraagd worden. Tegen de weige ring tot het verlenen van zo'n vergunning kan de vreemdeling in beroep gaan. Echter, dit be roep heeft geen schorsende wer king, d.w.z. na het weigeren van de vergunning kan de vreemde ling het land uitgezet worden, ook al is hij in beroep gegaan te gen die weigering. Het kan de vreemdeling als gunst worden, toegestaan in Nederland te ver blijven zolang er nog geen beslis sing op het beroep dat de vreem deling heeft ingesteld, is geno- Uitlevering vindt plaats op grond van volkenrechtelijke verdragen Wie in zijn land een strafbaar feit pleegt en vervolgens naar ons land vlucht loopt kans te worden uitgeleverd wanneer zijn land daarom verzoekt. Uitlevering ge schiedt in principe alleen wan neer een strafbaar feit is gepleegd waarop zowel naar Nederlands recht als naar het recht van de staat die om uitlevering verzoekt een vrijheidsstraf van één jaar of langer staat. Daar de uitleveringsprocedure in het algemeen in volkenrechtelij ke overeenkomsten is vastgelegd laat de uitzettingsprocedure meer ruimte tot zelfstandige be sluitvorming van de regering. Wanneer er wordt geoordeeld over verlening c.q. verlenging van verblijfsvergunningen wordt er gewerkt met criteria als "die nen van wezenlijk Nederlands belang" en "ontbreken van klemmende redenen van huma nitaire aard die uitzetting zouden verbieden". Deze rekbare criteria geven de mi nister/staatssecretaris een grote vrijheid die ook tot ondoorzichti ge uitspraken kan leiden. Ik denk hierbij aan het indertijd door staatssecretaris Haars genomen besluit tot uitwijzing van de Amerikaan Philip Agee. Het werd toen duidelijk dat er tegen Agee geen zwaarwegende bezwa ren bestonden, in ieder geval niet zwaarder dan het vermoeden dat hij later misschien moeilijkheden zou kunnen opleveren. Dat betrof toen de publicatie van gegevens over zijn vroegere werkgever, de C.I.A., de Amerikaanse inlichtin gendienst. Ook het besluit tot uitwijzing van het Kaapverdische meisje Ma nuela doet ons twijfelen aan de spreekwoordelijke Nederlandse gastvrijheid. Het huidige vreemdelingenbeleid lijkt zich meer en meer te richten op de letter der wet dan op de omstandigheden van het indivi duele geval. Misschien zou het goed zijn als bij elk besluit tot uit zetting de onafhankelijke rechter zijn oordeel kan vellen. Door Piet Wesseling Het gesprek dat de NOS in de laatste uitzending van Markantliet horen met prof. W. Nagel (zijn schuilnaam is J.B. Charles, waar onder hij veel publiceert) was een aardige verrassing .WistU .dat nijlpaarden alleen maar gras en dat soort spul eten en nooit visjes opvreten? Als kleine jongen zat Willem Nagel een keer's middags aan tafel toen zijn vader n.a.v. een preek 's morgens zei dat hij het verschrikkelijk vond te bedenken hoe nijlpaarden in de Nijl zich te goed deden aan al die prachtige vissengroot en kleindie in de Nijl rondzwommen. Vissen, die wij behoedzaam in een aquarium verzorgen. Willem had toen opgemerkt dat nijlpaarden alleen maar gras aten. Zijn vader ging ertegenin en riep: .Zullen we erom wedden?" Bij de bovenmeester kreeg Willem gelijk tot va ders groot verdriet. Nagel vertelde vele geestige maar ook soms diep ontroerende din gen. Toch was er eén moment waarop hij mij teleurstelde. Hem werd gevraagd: .Js de mens van huis uit goed of slecht, is hij goed of slecht als hij geboren wordt?" Nagel antwoordde.Slecht. Naar mijn mening is elk mens ten kwade geneigd" Ik weet wel, dat vele christenen zo denken. Ik weet ook wel dat nog velen in de erfzonde geloven.de zonde van de eerste mens die alle mensen besmet. Ik weet ook wel, dat er mensen zijn die geloven dat elke mens goed geboren wordt, omdat hij een schepsel van God is. Maar naar mijn menina zijn deze antwoorden allemaal evenzeer zonder betekenis als de vraag zelf. Geen enkel mens wordt goed of slecht geboren. Hij is niet als het dier met alleen maar een instict tot zelfbehoud, al komen miljoenen mensen b.v. in de Sahel door uiterste hongersnood gedreven er bijna aan toe. Talloze zaken Het hangt van talloze zaken af hoe een mens zich zal ontwikkelen, zoals het gezin, de school, het milieu en de vele invloeden die van buiten af tot hem komen en die hij ondergaat. Wij allen hebben een ontzaglijk zware taak en wij dragen de verantwoording voor wat er met dat kleine lieve pas geboren wezentje zal gebeurenAls het goed is zal het uitgroeien tot een mens die geleerd heeft zichzelf te respecteren en die het als zijn taak ziet voor anderen te zorgen. „Heb Uw naaste lief zoals Uzelf'. Niemand mag alleen maar willen behoren tot één kerk, tot één partij, tot één stand, tot één volk. tot één natie, tot één ras. Als individuele personen hebben wij niet alleen tot taak onszelf overeind te houden maar heel die grote mensengemeenschap waar wij toe behoren. Geen groep mag zich superieur achten t.o.v. andere groepen. Het is misschien goed deze dingen juist in deze dagen te bedenken. Wanneer U dit leest zijn de gemeenteraadsverkiezingen juist ach ter de rug. Politieke partijen horen bij het democratisch principe van regeren. Geen partij mag zich zó in zichzelf opsluiten dat hij niet meer openstaat voor argumenten van andere partijen. Ie mand minachten vanwege zijn politieke ideeën is mensonwaar dig en maakt het opbloeien van een gezonde gemeenschap onmo gelijk. Deze weken Deze weken zullen honderden miljoenen mensen kijken naar de wk in Argentie^ië. Maar het is te hopen dat ze ook „kijken" naar het land waar het mis gegaan is, wat de gemeenschap betreft. Daar acht een kleine groep militiaren met aan het hoofd natuurlijk de generaals, in innige verbondenheid met de rooms-katholieke kerk, zich ver verheven boven het gewone volk. En wie zich tegen dat fascistisch regime keert wordt gefolterd tot hij zijn vrienden heeft verraden en de superioriteit van de fascisten deemoedig heeft erkend. Is de mens van nature goed of slecht? Ik vroeg het aan een verpleger van 23 jaar: .Js het niet vervelend datje mensen alt'jd maar zo kort meemaakt in een ziekenhuis?" Immers na een paar weken gaan de meeste zieken weer gezond naar huis. .JVee", zei hij, „helemaal niet. Het is mijn beroep om iedereen die hier komt zo goed mogelijk te helpen. En ik vind het een fijn beroep" Ik vroeg het aan mijn trouwe fysiotherapeute die mij elke dag komt pijnigen om me weer aan het lopen te krijgen. „Óch", zei ze. „er zijn natuurlijk mensen die misdaden begaan maar als je hun levensgeschiedenis zou kennen zou je het goed begrijpenIk geloof dat de mensen goed zijn. Anders deed ik dit werk toch niet?" In San Franciso is bij een wetenschappelijk onderzoek bewezen dat op enkele uitzonderingen na alle duizenden zelfmoorden gedu rende een paar jaar dezelfde oorzaak hadden: de slachtoffers dachten er ieder die zij kenden een plezier mee te doen met zelf moord te plegenZij voelden zich dus verstoten en verworpen door de gemeenschap. Beter gezegd: er bestond voor hen geen gemeen schap meer. Waar ligt dan de schuld? Vlijmscherp Prof. Nagel is furieus gebeten op het fascisme. Zijn argumenten waren vlijmscherp, de voorbeelden die hij gaf zeer sterk, terecht ontzag hij daarbij niets en niemand Zo noemde hij een fascisti sche groep in Spanje toen generaal Franco nog leefde, een groep met de naam: „Christus Koning", die invallen deed tijdens bij eenkomsten van studenten, met arrestaties en alle walgelijke ge volgen vandien. Ik zou prof. Nagel best willen vragen of hij gelooft in een goede gemeenschap van alle mensen. Tot het bereiken daarvan heeft hij zolang hij leeft ontzaglijk veel bijgedragen en hij doet dat nog. VRU NEDERLAND Vrij Nederland opent deze week de voorpagina met de sensationele kop "Het afscheid van Wim Dui- senberg". Het blijkt de bekende verkooptruc te zijn die bladen als Privé, Story en Weekend ook zo vaak toepassen. De kop slaat op vier regels middenin het artikel. Daar staat dat Duisenberg in kleine kring aangekondigd zou hebben binnenkort de politiek te verlaten. De rest van het verhaal van Feike Salverda en Vincent Bakker handelt over de opvattin gen van de verschillende politici over de aangekondigde bezuini gingsoperatie. De schrijvers ho pen dat Den Uyl door middel van zijn voorstellen om tot een mil jardenbezuiniging te komen, (loonmatiging), het keuze probleem nu definitief in de poli tiek tilt. Peter van Straten weet op de voor pagina van VN met een treffende tekening de positie van Van Agt uit te beelden. De minister-pre sident met de bekende uitleg gende handjes en ondertussen zeepbellen uitblazend. Bibeb heeft een gesprek gehad met de commissaris van de koningin in Drente, Tineke Schilthuis. Zo als altijd weet Bibeb weer een aantal aardige uitspraken te ont futselen. Bijvoorbeeld over Nieuw Links. Tineke Schilthuis: Ik heb nooit een poging gedaan in de Nieuw Linkse trei: te stappen, daar ben ik te bestuurlijk voor, te weinig idealistisch. Misschien kijk ik te weinig naar het droomkasteel en te veel naar de stopcontacten". Het koppel Frits Barend/Henk van Dorp zit voor VN in Argenti- nië."Twee dagen Argentinië dra gen al aardig bij tot het gevoel van achtervolgingswaarzin, laten zij het thuisfront weten". Via hen weten we ook dat de KNVB pers voorlichter Hamstra de demon stratie van Bram en Freek op Schiphol bij het vertrek van het Nederlands elftal niet zo op prijs heeft gesteld. "Konden die mensen nou niet be denken dat op Schiphol 35 men sen rustig afscheid wilden nemen van vrouw en kinderen. Elseviers Magazine verschijnt deze week een dag later en kan daarom niet in deze rubriek besproken worden. De oorzaak van de ver traging ligt misschien aan het feit dat de hoofdredacteur van Else vier, Ferry Hoogendijk deze week uitgebreid wordt geportret teerd in de Haagse Post. Het is het verhaal van een geslaagd journa list die al op zijn vijftiende jaar Drees, Stikker en Oud voor de schoolkrant interviewde. Al weer tien jaar hoofdredacteur. Wat nu legt HP hem voor, een ministerschap wellicht. Het is me nooit gevraagd, zegt hij. Maar de ambitie? De ambitie ...kijk, een ministerschap kan leuk zijnmaar het is ook zo dat ik hier bij Elsevier een grote club vrienden heb. Hoogendijk zegt dat hij wel eens voor een speciale reportage drie maanden bij de Hoogovens zou willen werken, maar dan ver momd a la Gunter Walraff dus. Hij heeft de problemen echter al voorzien. Ze herkennen je stem en je kop dat is het probleemMaar als dat niet zo was, dan deed ik het". In de Haagse Post verder een zeer boeiend interview met de kandi daat-voorzitter van de PvdA (nu nog) Groningse wethouder Max van den Berg. Een gesprek voor namelijk over de rol die de PvdA in de toekomst zal moeten gaan spelen. Van den Berg voelt het meest voor het streven naar een absolute linkse meerderheid. Hij heeft weinig hoop dat het CDA nog zal veranderen. Over de ver houding partijbestuur-fractie zegt Van den Berg: "Ik zeg niet laat het partijbestuur zich eens wat minder met de da gelijkse praktijk van de fractie bemoeien, ik zeg laat de fractie zorgen dat ze zo duidelijk op de lijn van de partij zit, dat dat be stuur niet steeds op het Binnenhof hoeft te wonen". Ischa Meyer was aanwezig bij de demonstratie van Bram en Freek op Schiphol waar Theo Koomen aan de tand werd gevotjld over zijn K-tel spot. "Die had ik allang van tevoren op genomen. Dat kon ik niet meer te rugnemen. De Tijd was aanwezig op de fami liedag van de Evangelische Om roep, afgelopen zaterdag. Het is een geslaagde dag geworden. Dat komt, zo vertrouwt EO voorlich ter Jaap de Wit, Aad van der Mijn toe, omdat wij God gisteravond al hebben gevraagd op deze dag niets mis te laten gaan. "Het was een geweldige bidstond waarin wij de Heer hebben ge vraagd om een rustig verloop en of God als het ware een ring van engelen rond deze hal zou willen plaatsen, zodat er geen ongere geldheden van buiten zouden kunnen komen". De tv-opname van het gebeuren, blijkt geregisseerd te zijn door iemand die vroeger porno-films maakte. Toen hij de Heer leerde kennen heeft hij echter radicaal met het verleden gebroken. In de serie van Frans Boelen over de tv-makers van Nederland is dit maal Tros regisseur en hoofd drama Jan Keja aan het woord. Hij heeft het over de sensatie bij sommige programma's En Henk van der Meyden dan bij jouw om roep? vraagt Boelen. Daar ben ik ook op tegen. In iedere stafvergadering roep ik ook dat we met die uitzendingen zo snel mogelijk moeten stoppen, maar ze doen het niet. Dan denk ik laat maar gaan, daar zit ik niet mee, die man loopt zichzelf wel te plet ter. Overigens is Keja best te spreken over de Nederlandse televisie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 23