Niet alleen voor "liefhebbers
Een dag weer eens echt onder elkaar
WAAR IS
FRANS GELD
T GOEDKOOPST?
OPHET FRANSE
POSTKA1
Indianen VS willen profijt van eigen bodemschatten
Tweede Nederlandse kerkencon ferentie:
VRIJDAG 12 MEI 1978
Pinksterfeest. De christelijke school Kastanjelaan te Leiderdorp
heeft gisteravond in de Dorpskerk aldaar met kinderen en ouders
het pinksterfeest gevierd. In 1976 bereidde de school een kerstvie
ring voor, vorig jaar een paasviering en dit jaar stond Pinksteren
centraal. Omdat Pinksteren in Israël oogstfeest was, namen de
kinderen bloemen en fruit mee naar de kerk. Na de viering werden
die uitgedeeld onder de bewoners van het verpleeghuis "Leythen-
rode", als pinkstergroet van leerlingen, ouders personeel.
Meer personeel.* Meer ruimte. De pastorale raad van het bis
dom Den Bosch zal in zijn vergadering van 20 mei een brief van
bisschop Bluijssen in behandeling nemen, waarin deze pleit voor
meer ruimte in de kerk.
Mgr. Bluijssen constateert, dat de kerk bij heel veel i
bedillerig, autoritair en bekrompen overkomt. Als een instituut dat
lasten oplegt, almaar eisen stelt en een levensvreemde boodschap
heeft zonder veel aandacht voor wat mensen van deze tijd aan
verwachtingen met zich dragen. De bisschop vindt ruimte om in
het geloof te kunnen groeien van het grootste belang.
Naar mensen die zware kritiek op de kerk hebben omdat zij te
weinig oog heeft voor grote maatschappelijke vraagstukken moet
zeker worden geluisterd, maar schrijft bisschop Bluijssen, de kerk
van mensen is nooit volmaakt. Dat is alleen Christus. Een vol
maakte kerk zou zich in feite ook isoleren van de gewone samenle
ving. Volmaaktheidsstrevers vindt men, naar mgr. Bluijssen
meent, zowel rechts als links.
Beroepingswerk. Hervormde Kerk: Beroepen te Sint Johan-
nesga Delfstrahuizen (Fr.) J. K. Vlasblom Hoornaar, te Onstwedde
G. J. van Steeg Dussen; aangenomen naar Haren E. Gramsbergen
Gorsselen L. E. Emmen Goes, naar Londen (Nederlandse gemeen
te) mevrouw J. J. Vogel te Brasschaat (België, protestantse kerk).
Gereformeerde Kerken: Bedankt voor Amsterdam-Slotervaart F
W. Fokkema Laren (NH). geref. Gemeenten: Bedankt voor Gronin
gen M. J. van Gelder Gouda.
WJJ4IJIII.1UMU1
(Van onze redactie geestelijk leven)
De deelnemers aan de eerste kerkenconferentie in Neder
land, nu vier jaar geleden, zyn destijds naar huis gegaan
met de hoop dat de toen ervaring vernieuwing en oecume-
nisering zich gestaag zouden doorzetten.
Van een voortgaand proces van oe
cumenische verbreding en verdie
ping kan echter alleen weinig
sprake van zijn als steeds meer
mensen zich daarbij betrokken
gaan voelen. De lift moet nodig
eens omlaag. Daarom zal de na
druk van de tweede kerkenconfe
rentie, waarvan de eerste ronde in
spetember van dit jaar begint,
meer vallen op regionale en plaat
selijke bijeenkomsten dan op lan
delijke ontmoetingen.
Bovendien wil men voorkomen dat
de kerkenconferentie alleen
speelt in groepen die zich toch al
voor de oecumene interesseren
De eerste ronde zal zoveel moge
lijk in de afzonderlijke kerken ter
plaatse moeten gebeuren, waar
bij niet alleen een beroep wordt
gedaan op oecumenisch geïnte
resseerden, maar eigenlijk op alle
leden van gemeenten en paro
chies, ook op hen die betrokken
zijn bij vrouwne- en mannen ver
enigingen, jongeren-en evangeli
satiewerk, basisgroepen en groe
pen voor ontwikkelingssamen
werking.
Naast deze heeft de tweede kerken
conferentie verdieping van oecu
mene ten doel. Men zal proberen
reeds aan de gang zijnde projec
ten, zoals "Nieuwe Levensstijl",
met elkaar in verbinding te bren
gen. Ook wordt in de eerste ronde
het "bezoekmodel" toegepast,
waarbij de deelnemers groepen
en personen uit andere maat
schappelijke en religieuze mi
lieus ontmoeten om zo de eigen
horizon te verwijderen.
Twee ronden
De praktische opzet van een en an
der is als volgt gedacht.
Van september tot december dit
jaar komen de bestaande of te vor
men regionale en plaatselijke
groepen zesmaal bijeen: om doel
en organisatie van de kerkencon
ferentie te bespreken (aan de
hand van een eind juni te verschij
nen boekje), zich te bezinnen op
de eigen geloofsbasis en houding
tegenover andere kerken en de sa
menleving, ervaren een keuze te
doen voor bezoeken aan anders
geaarde maatschappelijke of ker
kelijke groepen.
Deze bezoeken gebeuren van janu
ari tot Pasen 1979. Te denken valt
aan buitenlandse werknemers,
vakbondsleden, ziekenverzor
gers, bejaarden, krakers, vrou-
wencafé's.jeugdsociëteiten, actie
groepen, wereldwinkels en
nieuwe vormen van geloofsbele
ving zoals een christelijke com
mune, kloostergemeenschap,
Taizé-groep of charismatische
groep.
Op regionale kerkdagen in april of
mei 1979 worden de plaatselijke
ervaringen uitgewisseld in een
"markt van mogelijkheden",
waarna in mei of juni een eerste
landelijke beleidsevaluatie (wat
doe je er nou meewordt ge
houden.
De tweede ronde loopt van septem
ber 1979 tot mei 1980. Gemeen
ten, parochies, kerkeraden, paro
chieraden en andere kerkelijke
groeperingen van één stad, wijk
of dorp ontmoeten elkaar voor be
zinning op de gemeenschappe
lijke geloofsbasis en houding te
genover samenlevingsvragen.
Dat kan resulteren in oecumeni
sche initiatieven en in voorstellen
aan de landelijke beleidsorganen
van de kerken. Op regionale ker-
kedagen in maart 1980 worden de
plaatselijke oecumenische initi
atieven en activiteiten gepresen
teerd, waama de kerkenconferen
tie in mei van dat jaar wordt afge
sloten met een tweede landelijke
beleidsbepaling.
Acht regio's
Om de organisatie van het geheel
soepel te doen verlopen, is het
land in acht regio's verdeeld, met
de mogelijkheid van onderverde
ling in subregio's. De provinciale
raden van kerken zullen regi
onale stuurgroepen vormen en
die houden op hun beurt zicht op
sub-regionale en plaatselijke ini
tiatieven. Voorde regionale stuur
groepen wordt een draaiboek ge
maakt, evenals voor de stuurgroe
pen die in de plaatselijke gemeen
ten en parochies gaan werken.
Een landelijk organisatiecomité
is gevormd - met werkgroepen
voor methodiek, vormgeving, li
turgie, Financiën, publiciteit, com
municatie enzovoort - om regi
onale en plaatselijke activiteiten
te ondersteunen. Het secretariaat
van deze landelijke stuurgroep ze
telt op Koningin Wilhelminalaan
5 te Amersfoort (telefoon
033-33844).
LEIDEN - Vijfenveertig aan
huis gebonden mensen,
wonende of gewoond
hebben in de Leidse wijk
rondom de Herenstraat,
zijn er deze week eens een
dag uit geweest. Zij waren
's morgens en 's middags
in het wijkgebouw
"Staalwijk" te gast bij de
kerkelijke vrouwendienst
die het hun aan niets liet
ontbreken.
Zo'n dag is er elk jaar. Mevrouw
Rozemond van de Witte Singel is
er indertijd in haar huis mee be
gonnen. Toen het aantal deelne
mers te groot werd, moest men
uitwijken naar het wijkgebouw
De enthousiaste en dankbare
ontvangst van de "ziekendag" -
die naam gebruikt men nu niet
meer - inspireerde andere her
vormde wijken, het voorbeeld
van "Staalwijk" te volgen. En zo
heeft deze contactdag voor
"•thuiszittenden" een vaste plaats
gekregen in de kerkelijke dienst
verlening. Volgende week
woensdag 17 mei, is er een in de
Vredeskerk.
Niet vergeten
De dag in "Staalwijk" - de laatste
jaren samen met de gereformeer
den - begon met een liturgische
viering met avondmaal. Onder de
koffie had ieder volop gelegen
heid met anderen te praten. Na
het eten verzorgden kinderen een
balletprogrammaatje. Iemand
declameerde en het koor van een
dienstencentrum zong een afwis
selend repertoire van bekende en
vrolijke liedjes
.De tien helpsters was niets te veel
om het de bejaarde Staalwijkers
van wie de meesten per auto wer
den gehaald en weer thuis ge
bracht, naar de zin te maken. En
dat hadden ze. Ze waren weer
eens echt onder elkaar en voel
den ondanks hun moeite er toch
bij te horen. Als de ouderdom je
levenskring almaar kleiner
maakt, kan het wel erg stil om je
heen worden. Contacten van
vroeger vallen weg. Dat is te dra
gen zolang er maar mensen zijn
die je laten merken datje nog niet
vergeten bent.
In de roos
Mevrouw N. van den Brink van de
Hervormde Vrouwendienst ver
telde ons nog, dat ieder persoon
lijk wordt uigenodigd. Zelf meldt
men zich niet zo gemakkelijk aan.
Bedpatiënten zijn er nu niet meer
bij. Vervoer en verzorging wer
den te bezwaarlijk
"Onze gasten zijn in het algemeen
zeer beperkt in hun bewegingen.
Zij komen zelden nog ergens. Ze
zien dan ook met veel verlangen
naar zo'n dag uit. Het contact met
bekenden en de mogelijkheid om
weer eens bij te praten is voor hen
heel belangrijk. Daarom hebben
we ook oud-Staal wij kers, die nu
in een bejaardenhuis wonen, uit
genodigd"
Dat de HVD daarmee m de roos had
geschoten, bleek wel uit de spon
tane reacties op dit weerzien.
Drie vragen
Wat hebben de kerken die hieraan
meedoen nu vóór met deze confe
rentie?
Kort gezegd dit christenen samen
brengen die over hun kerkgren
zen heen de opgave van hun chris
ten-zijn in deze tijd serieus ne
men. En die niet schuwen om in
onderling gesprek te zoeken naar
de wortels van hun geloof en de
praktische toepassing daarvan in
eigen leven en samenleven.
Drie vragen staan gedurende de
tweede kerkenconferentie in het
midden. Hoe wordt de maat
schappelijke verantwoordelijk
heid vanuit het evangelie ge
voed? Wat heeft het geloof te
ken met de feitelijke situatie?
Hoe legt men aan elkaar verant
woording af van zijn geloof?
De deelnemers krijgen het straks
niet cadeau. Zonder een sterke
persoonlijke betrokkenheid bij
deze kernvragen zullen zij het tot
mei 1980 moeilijk kunnen volhou
den.
De komende kerkenconferentie zal
er voortdurend voor op haar hoe
de moeten zijn, niet te verzanden
in theoretische discussies. Ze zal
terdege rekening moeten houden
met wat er bij de deelnemers aan
verwachtingen leeft, en de weg
naar het kerkvolk achter deze
mensen moeten openhouden.
Zo'n conferentie heeft alle zin als ze
een duidelijker zicht geeft op de
concrete geloofsinhoud en de
praktische beleving daarvan -
persoonlijk en gemeenschappe
lijk - in het bestaan van alledag
Dan heeft misschien ook de wereld
buiten de kerk er een boodschap
Geen dominees
voor het leger
De bereidheid onder vrijge
maakte gereformeerde domi
nees om legerpredikant te
worden is nihil. Er zijn er op
het ogenblik drie, maar het
mogen er vijf zijn, en dus
heeft een commissie alle plaat-
selijke kerken aangeschreven
met de vraag of zij hun predi
kant voor 1 jaar en 6 weken
zouden willen afstaan. Ze
kreeg echter nul op het re
kest.
Hoewel er veel predikantsvaca-
tures in deze kerken zijn, kan
de commissie zich toch niet
aan de indruk onttrekken dat
er te weinig belangstelling is
voor het werk van de legerpre
dikant. Zo wekken de kerkera
den de militairen ook niet op,
conferenties in de vormings
centra voor militairen te be
zoeken.
De synode van de vrijgemaakte
gereformeerden, die op het
ogenblik in Groningen bijeen
is, betreurt deze gang van za
ken.
ADVERTENTIE
Want daar krijgt u voor
uw girobetaalkaarten contant
Frans geld, zonder dat u dat
één cent of centime extra kost
Uw girobetaalkaarten zijn
gratis, u hoeft bij verzilvering
geen provisie of kosten te
betalen, en alleen het op
genomen bedrag,omgerekend
tegen een gewone koers,
wordt van uw postrekening
afgeschreven.
U kunt in meer dan dertig
landen profiteren van deze
bijzondere service: contant
vreemd geld voor uw giro
betaalkaart, op vertoon van
uw giropas (soms ook uw
paspoort).
Achterop elke giro
betaalkaart staat hoeveel
vreemd geld u in uw vakantie
land per kaart kunt krijgen.
Neem dus voldoende giro
betaalkaarten meeop vakantie.
Vraag desnoods tijdig een
extra set aan
mjÊpostgiro en
Jig rijkspostspaarbank
METDEGIROBETAALKAART KOST VREEMD GELD NIKS EXTRA.
„Anders delen wij helemaal niets'"
WINDOW ROCK, ARIZONA
(AFP) - De Indianenstammen in
de Verenigde Staten hebben de
krijgsbijl opgegraven om de delf
stoffen en de olierijkdommen in
hun reservaten te verdedigen.
„Wij zullen het ons toekomende
deel van onze energiebronnen
krijgen of anders zullen wij he
lemaal niets delen", zo ver
klaarde onlangs Peter Mac-
Donald, voorzitter van de Nava-
jostamraad te Window Rock,
hoofdplaats van de Navajo-be
volking in het hartje van de Ari
zona woestijn.
McDonald had in Window Rock de
afgevaardigden van een hon
derdtal stammen uitgenodigd om
de verdediging van de Indiaanse
belangen in de Verenigde Staten
op nationale schaal te organise
ren. Vandaag de dag vormen de
een miljoen in de verenigde Sta
ten levende Indianen een
machtsfactor die door het grote
publiek wordt erkend. Zij zijn, na
de federale regering, de grootste
grondbezitters en beschikken in
hun reservaten over 16 procent
van de energiebronnen der Ver
enigde Staten.
Voordeel
De Indianen, die worden bijgestaan
door advocaten, zijn zich van
daag de dag bewust van het voor
deel dat zij kunnen trekken van
rijkdommen die onder de dorre
oppervlakte van hun reservaten
liggen.
Meer dan de helft van het uranium,
dertig procent van de steenko-
lenreserves ten westen van de
Mississippi en drie procent van
de nog onontgonnen aardgas- en
olievoorkomens bevinden zich
op Indiaans grondgebied.
De Indianen, die nu nog maar een
half procent van de Amerikaanse
bevolking uitmaken, hebben de
laatste eeuw evenwel nog nauw
elijks enige politieke macht. Zij
vormen een zwijgzame min
derheidsgroep: zijn in hun reser
vaten gebleven waar zij vaak een
armoedig bestaan leiden. Vol
gens cijfers verstrekt door de
„Vereniging voor Amerikaans-
Indiaanse aangelegenheden",
een der organisaties die de India
nen vertegenwoordigen, be
draagt de levensverwachting der
Indianen in 1978 46 jaar tegen 70
jaar voor de blanken. Het gemid
deld jaarlijks inkomen bedraagt
nauwelijks een vierde van het na
tionale gemiddelde. 58 procent
der Indianen verlaten voor de
schoolplichtige leeftijd zonder
diploma de school en 40 procent
van hen kan geen baan vinden.
Plundering
Onder invloed van MacDonald die
in Arizona het grootste en
dichtstbevolkte Indianenreser
vaat van de Verenigde Staten be
stuurt - een gebied van 56.000
vierkante kilometer, even groot
als de staat West-Virginië, met
140.000 zielen - zijn de Indianen
begonnen met de plundering van
hun bodemrijkdommen door de
grote Amerikaanse ondernemin
gen aan de kaak te stellen.
Op 30 maart van dit jaar drong een
honderdtal Navajo-jongeren de
installaties van de maatschappij
"Texaco" op het in het reservaat
gelegen olieveld Aneth binnen.
Na een bezetting van twee we
ken, zegde de oliemaatschappij,
die aan de Navajostam voor deze
concessie reeds acht miljoen
dollar aan royalty's betaalt, toe
nieuwe onderhandelingen over
haar toekomst te beginnen en te
gen 1980 ten minste 50 procent
Indiaans personeel in dienst te
hebben.
,Wij staan onze rijkdommen tegen
een geringe prijs af', zo ver
klaarde onlangs MacDonald, die
meent dat de ontginningscon
tracten die de laatste jaren zijn
gesloten door de bemiddeling
van het Bureau voor Idiaanse
aangelegenheden („BIAL", een
federale instelling die de betrek
kingen met de Indianen regelt) in
de eerste plaats rekening hielden
met de belangen van de grote be
drijven.
Deskundige
De Navajo's zijn niet de enige In
dianen die grotere invloed willen
hebben op de verkoop van hun
delfstoffen. De stam der Crows,
in de staat Montana, onderhan
delt momenteel over een nieuwe
overeenkomst met "Shell Oil Co"
en „Amax" voor de exploitatie
van steenkoollagen waarvan de
voorraden op zes miljard ton
worden geschat. De Crows heb
ben een deskundige ingehuuid,
Lipton, die reeds tweeëntwintig
regeringen, waaronder die van
Botswana en Indonesië, ad
viseerde.
De Crows en de Navajo's willen niet
enkel hogere lonen. Zy eisen nu
een rechtstreekse deelneming in
de ontginning van de ondergrond
in de vorm van een vennootschap
met de maatschappijen. De stam
der Blackfeet sloot met „Dawson
Oil Co" een overeekomst voor de
verdeling van de olieproducten
zoals ook in sommige landen van
de organisatie van Olie-uitvoer
ende landen (OPEC) wordt ge
daan.
Het ontwaken der Indianen, na een
diepe slaap van een eeuw, veront
rust sommige Amerikanen.
„Gaat men Amerika aan de In
dianen teruggeven?" staat op
vlugschriften van het „Inter-Sta-
telijk Congres voor Gelijkheid in
Rechten en Plichten", een be
houdende organisatie die met
lede ogen de Indianen de weg
naar voorspoediger tijden ziet
opgaan.
