De droom van 'Harmony' Uren langs straat om glimp van bloemenpracht op te vangen Israel wint songfestival BLOEMENCORSO: GEEN WANKLANK Corso Uitslagen het songfestival MAANDAG 24 APRIL 1978 PARIJS - Rosina Louwaars en de twee jongens die zij uit Holland mocht meenemen hebben er even aan geroken. Leuk voor dekleint kinderen om later nog eens op terug te kijken. "Wij vormden samen een zang groepje en dat heette "Har mony". We zongen op fees- tavondjes weet je wel en daar verdienden we dan ook nog wat extra's mee. Tot er op een dag een meneer Ouwens naar ons toe kwam. Hij was aangewezen om een liedje te schrijven voor het Eurovisie-songfestival. Ja, zo ging dat. Het publiek dacht altijd dat iedereen liedjes kon insturen. Enfin, die meneer Ouwens dus, had iets geschre ven waarvan hij dacht dat wij het moesten zingen. Nou, we wisten niet wat we hoorden. Wij amateurs op zo'n groot po dium voor de televisie. Wat er toen allemaal gebeurde, was net een droom. We wonnen het national e songfestival en kwamen dus ïn aanmerking voor het grote festival in Parijs. Wat een wereld. Kleren passen, foto's nemen, interviews, repe teren met dat grote orkest en meteen een singletje. Ik moet er eerlijk bij zeggen, de pers kraakte ons. Ze vonden het een rotliedje, ze zeiden dat de commercie dit festival op een schandalige wijze, degradeerde en dat we internationaal een flater zouden slaan. Die men sen van de kranten vroegen ook wat we nog meer op ons reper toire hadden. Nou, dat hadden we niet. Dat kon toch ook niet? We waren nog maar zo kort be zig. Overdag zat ik nog op dat uitzendbureau. In Parijs zagen we de echte show biz weet je wel, helemaal te gek. En een duur hotel! Gelukkig hoefden we het niet te betalen. Als we niet repeteerden was er wel een party. Mensen handjes schudden, buigen, glimlachen en maar vragen beantwoorden over onze loopbaan. Ik kreeg er wat van, want wat moest ik zeggen? D'r was ook een ploegje van de AVRO en die maakte opnamen van ons. Heet onder die lampen. O ja, en dan die kleren. Penny de Jager had ze voor ons ontworpen maar iedereen zei dat we voor gek liepen. "Hansoppen", zeiden ze. Wisten wij veel. Dus kregen wij anderen, 's Avonds rolden we doodmoe in ons bed. Hoeveel keer ik dat "t is OKÉ,' heb gezongen weet ik niet meer, maar ik werd er op het laatst doodziek van. Weet je wat ook zo geinig was, er werd gepould onder de journalisten en al die andere mensen die er bij horen. Willem Duys zei dat Luxemburg zou winnen, Joost de Draaijer Engeland, Fred Os- ter Luxemburg, Theo Or- demann Portugal.ja, dat was natuurlijk niet hun priv-me- ning, want België vonden ze het mooiste liedje hebben. Over ons werd niet gesproken. Na onze generale repetitie hoorde ik iemand praten over plaatsvervangende schaamte, maar wat je daarmee bedoelde weet ik niet. Het gekke is dat Duys ons voor de televisie toch omhoog stak. O, dat moet ik ook nog vertellen. Tijdens de generale liep alles fout. Met de Franse slag weetje wel. Microfoons weigerden of - stonden niet op het podium, de vleugel werd steeds te laat aan geduwd, de microfoondraden van de presentatoren raakten in elkaar verward en die Leon Zitrone boos, dat was de man die het allemaal aan elkaar praatte. Weetje wat die mensen ook alle maal dachten? Dat ik met een van die twee jongens iets had. En dat was niet zo. Eindelijk werd het zaterdag avond. Ik zal het nooit meer vergeten. Nerveus, ik stond op mijn benen te trillen, allemaal trouwens. Behalve die rare Deen, die maakte alleen maar gekke sprongetjes. Die wilde écht overal de blitz maken, he lemaal maf. En toen die pun tentelling. Ik begreep wel, dat we niet zouden winnen, maar toch.je weet het maar nooit. Toen we twaalf punten kregen van Israël, toen dacht ik, zou het misschien Maar nee, d'r kwam niets meer bij. Sommige journalisten zeiden dat het wel eens een politieke stunt zou kunnen zijn. Of ze wilden geen punten aan de concurrenten De Nederlandse groep Harmony, die als dertiende op het in Parijs gehouden songfestival eindigde. geven. Van ons, waren ze mis schien overtuigd dat we het niet zouden halen. Verschrikkelijk Na afloop toen Israël had ge wonnen, heb ik iets meege maakt, daar kan ik nog niet over uit. Zeker wel zestig fotog rafen uit heel Europa stortten zich op die Israëliërs. Ze schop ten elkaar omver, sloegen el kaar de camera's uit de handen vernielden dan het meubilair vloekten, tierden, nee dat was werkelijk verschrikkelijk. En die deen moest ook op de foto. Hij stond met één voet op de rug van de componist, die zo genaamd uitgeteld over de kof fer van de zanger lag. Nou, toen zijn we gaan eten. In een grote zaal kregen v$e met duizend an dere mensen een koud buffet aangeboden. Heerlijk hoor, paté en zo en wijn op tafel 't Is een heel andere wereld hè, waar je in terecht komt. Ouwens was erf, teleurgesteld, dat kon je aan zijn gezicht wel zien. Misschien heeft ie wel ge droomd van veel verdienen, in ternationale optredens voor ons en zo. Hij heeft nog even het plan gehad om het liedjs in het Engels te laten zingen. Als er dan een rel van kwam, dan haalde we in elk geval de kran ten. Zo heette dat. De krant halen, in the picture komen. Ik was erg moe. Ik had een hele mooie jurk voor het ge val nou ja, het heeft niet zo mogen zijn. De volgende dag werd ik heel katterig wakker. Ik heb wel eens gelezen over Abba die in Brighton won die hadden direct al een heel prog- i af te werken. Groots? ontvangst in Stockholm en zo, persconferenties, praten met tv-maatschappijen. Achteraf bezien was het wel te verwachten. We hadden geen ervaring, we vormden geen muzikale eenheid, we misten een deskundige coach, kortom,Eigenlijk was het een schandaal dat ze ons in dat avontuur hebben gestort. Sommige mensen houden wat van over. Ik ben zelf we teruggegaan naar dat uitzend bureau wel weer een hele o gang natuurlijk. Kijk, in dit al bum staan alle foto's. Deze hier met de winnende ploeg Israël dat was voor de reclame hier zingen we op het moment dat we onze duim vooruit stu ken 't Is oké". En dan deden we een pasje naar voren op de foho met de Alpha-Beta Rosina Louwaars van "Harmony Singers, die het songfestival De Alpha-Beta Singers: PARIJS - Israël heeft zaterdagavond in het Palais des Congres in Parijs het 23ste Eurovisie-Songfestival 1978 gewonnen. De in het wit gestoken Israëlische Alpha-Beta Singers- drie jon gens en drie meisjes - behaalden met hun liefdesliedje "Ah Ban Nee Bee" veruit de meeste punten (157). Op de twee volgende plaatsen eindigden België en Frankrijk met respectievelijk 125 en 119 punten. Nederland kon met't Is OK" van de groep Harmony geen rol van betekenis spelen en eindigde als dertiende met 37 punten. Ne derland kreeg overigens van de Israëlische jury het maximale aantal punten toebedeeld (12), maar de Nederlanders gaven dit zelfde aantal punten ook aan Israël. Het op de tweede plaats geëindigde Belgische liedje 'TAmour ca fait chanter la vie", gezongen door de 37-jarige Jean Valet, stak muzikaal ver boven alle andere liedjes uit en eindigde op 22 punten van de winnaar. Noorwegen kreeg als enige van de 20 deelnemende landen geen enkel punt. Volgens de regels van het Eurovisie Songfestival behoort het fes tival in 1979 in Israël te worden uitgezonden. corso" heeft meegekregen. Ge joel klinkt plotseling: er gaat een auto voorbij met daarin de figu ren van de dik-voor-mekaar show. Op het nippertje hebben de organi satoren voldoende bloemen kunnen bemachtigen voor de wagens. De Blue Jaqet, een nieuwe versie van de Hyacint, af komstig uit Voorhout, doet het in het corso goed. Hetzelfde geldt voor de gladiolen, die zo'n beetje het hele jaar door gekweekt kun nen worden, dankzij moderne kweekmethoden. De kale plek ken, waar voor gevreesd werd, komen dan ook in geen enkele corsowagen voor. Politie Zo'n 500 man politie hebben in de 7 gemeenten waar het corso door heen trekt, hun handen vol, maar het geheel verloopt gesmeerd "Het kan haast niet meer ver keerd gaan, alles verloopt via het draaiboekje", zegt een politiea gent in Hillegom. Ook de im mense files die ontstaan nadat het corso i$ afgelopen geven geen problemen. Het duurt wel ruim anderhalf uur voordat het ver keer weer weg is, maar ongeluk ken gebeuren er niet. Voor het toerisme in kust- en bol lenstreek is het een goed week einde geweest. De Noordwijkse VW heeft al haar ga'sten kunnen onderbrengen, al was het kan tje-boord. Men spreekt van een inhaaleffect, zeker na het paas weekeinde, dat door de lage tem peraturen in het water viel. De Keukenhof boekte 90.000 be zoekers. Zo'n 1200 bussen kwa men in het weekeinde om gasten bij het bloemenparadijs af te le- Deze fraaie kater, het bedenksel uan een foto-artikelenfabrikant, w'ai goed voor een zilveren medaille. De uitslagen van het zaterdag verreden bollenstreek bloemencorso: Ereprijs: praalwagen van De Keuken hof, Prachtig Holland", Meest humoristische wagen: praalwagen ABN, "Banking Holland", Afdeling prestatie prijs: praalwagen Kon. Alg. Ver. voor bloembollencul tuur Noord wijkerhout, "Groeiend Holland", Grote gouden medaille met lof: idem "Groeiend Holland", Grote gouden medaille: praalwagen Bond van Bloembollenhandelaren Hillegom, "Stralend Hol land", Grote gouden me daille: praalwagen Kon. Alg. Ver. voor bloembollencul tuur afd. Noord wijk, Was senaar en Warmond, "Sierlijk Holland". Verder werden een groot aantal gouden en zilve ren medailles uitgereikt. De le bindersprijs ging dit jaar naar de wagen Prachtig Hol land" van De Keukenhof, 2e bindersprijs: "Groeind Hol land", 3E bindersprijs: Stra lend Holland". LISSE/BOLLENSTREEK - Een versierde luxe-wagen, waarvan de motor het al bij Bennebroek begeeft, veroorzaakt een vertra ging van 10 minuten. Maar dat is dan ook zegge en schrijve de moeilijkheid, die het 31ste bloemencorso van de bol lenstreek moet overwinnen. Het perfect georganiseerde bloemen- festijn trekt verder zonder één wanklank langs de route. Het corso lééft in de Bollenstreek, dat is iets wat zaterdag heel duidelijk wordt. Uren van tevo ren in elke corsoplaats hetzelfde beeld: inwoners en toeristen ne men broederlijk plaats op hoog gelegen plaatsen, meestal muur tjes of hekken. De toerist frun nikt aan zijn camera of "Film- gerat," de inwoner laat zich door zijn buren van koffie voorzien. Dat is bijvoorbeeld het straat- beeld in Sassephèim, anderhalf uur voordat de praalwagens daar voorbij zullen trekken. Verderop, tussen Lisse en Sas- sènheim, hebben bussen het héél moeilijk. Een extreem hoog aan bod van busverkeer, naar schatting 20 procent meer dan vorig jaar, maakt het vrijwel on mogelijk om nog een goede par keerplaats te vinden. En dan nog liefst langs de route natuurlijk, de busgasten verdringen zich al voor de ramen alsof hier straks karren vol eeuwige sneeuw voorbij zullen rijden. Een reisleider, die zich met een rood gezicht afvraagt of het allemaal nog wel zal lukken. Het verkeer kruipt over de weg en ook waar het niet gaan kan. Het buurtschap De Engel bij Lisse verandert in een grote illegale parkeerplaats, terwijl er op het corso nog zeker een uur gewacht moet worden. Politie is onver- biddelijk, de route moet nu vrij blijven van auto's. Wie verderop wil, moet maar lopen.'Is het corso eenmaal voorbij, dan wordt De Engel Nederlands grootste ver keerschaos van dat moment: iedereen wil tegelijk weg. Bewo ners hoofdschuddend voor de Het corso trekt langs. Het applaus blijft eerst nog uit, behalve dan voor de allereerste wagens, maar wordt allengs enthousiaster. De kleuren blijken wat blauwer te zijn dan vorig jaar. De reden is de koude week voorafgaand aan het corso. Rode en gele bloemen zijn dan ook nog voornamelijk op de velden te bewonderen: ze kwa men pas later uit. De suggestie om bloemen te verven is veront waardigd van de hand gewezen. Het enthousiasme bij het publiek is er niet minder om, zeker niet wanneer men een aantal buurtbewoners als figuranten op een praalwagen ontdekt. Reden voor hilariteit is er genoeg: een wagen met vrolijke dieren trekt sterk de aandacht. Dierfigu ren nemen op de meeste wagens een zeer belangrijke plaats in. Al gemene bewondering voor de grote wagen van De Keukenhof, die van de jury de ereprijs en de titel "Mooiste wagen van het Zwaaiende bloemenmeisjes op de wagen van de Hillegomse Bond van Bloembollenhandelaren, "Stralend Holland "Helemaal Holland", een wagen van de gemeente Noordwijk en. VVV en

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 7