Nieuwe bakei
is in zee
na Kanaal-scl
lieepsramp
SCHOLENHEBBEN
WEINIG TUD
VOOR MEEDOEN
AAN „HUISVLUT"
Keukenhof krijgt geen beeldhouwwerken
SPPf
Barkeeper debuteert
met 'sombere'bundel
PAGINA 4
VARIA
VRIJDAG 7 APRIL 1978
Wat Lisseriaren zoal op het creatieve vlak mans zijn valt morgen
tussen 11.00 en 16.00 uur te zien in de HBG-hal aan de Haven in
Lisse. Op een vloeroppervlak van 1000 vierkante meter speelt
zich dan de tiende „Huisvlijttenstelling" af.
Tot de inzenders behoren de leerlingen van twee lagere en drie
scholen voor het voortgezet onderwijs, die hun ontwerpen maak
ten tijdens de handenarbeidles.
Er zijn ook heel wat vrouwen uit Lisse die een knutselstuk hebben
ingestuurd. Lissese sportverenigingen maken van de huisvlijt-
tentoonstelling gebruik om wat meer naar buiten te treden.
De tentoonstelling zou nog heel wat meer ruimte hebben opgeëist
als meer scholen gehoor hadden gegeven aan dit door het comité
Vakantie vreugd op touw gezette festijn.
Organisator Lagerberg: "Van alle scholen die we hebben aange
schreven heeft maar ongeveer 10 procent ingeschreven. Ergens
wel te begrijpen. Meedoen aan zo'n tentoonstelling slokt heel wat
speeluurtjes. Daar moet in het rooster ruimte voor zijn. Bij de
meeste scholen blijkt dat dus niet het geval te zijn".
t Deze leerlingen zijn er morgen wél bij in Lisse, met hun van papier geknutselde dierentuin.
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 215. U mag ook
schrijven.
De 23-jarige Alphenaar Glenn
Peter Boele maakt in mei
zijn auteursdebuut. Dan ver
schijnt van zijn hand bij de
Hazerswoudse uitgeverij De
Witte Merel een gedich
tenbundel. Boele, die eerst
tien jaar heeft gevaren en
momenteel barkeeper is in
een restaurant in Hazer-
swoude omschrijft zijn ge
dichten als "vrij persoonlijk
en met een sombere onder
toon".
"Ik zet alleen iets op papier op
dagen dat ik het leven niet zo
aangenaam vind. Dat over
komt mij bijvoorbeeld als ik
de krant open sla en over al
lerlei oorlogstoestanden
lees. Dat trek ik mij direct
aan. Gegarandeerd dat ik
dan 's nachts mijn bed uit
kom om er een gedicht over
te schrijven".
Het zijn er in totaal 84 gewor
den. Als deze eerste bundel
een bestseller wordt heeft de
barkeeper nog een lading in
voorraad.
Nederlandse beeldende kun
stenaars, aan het begin van
hun carrière, hebben de
Keukenhof in Lisse altijd be-
schouwd als een bruikbare
sprinkplank op weg naar
meer bekendheid. Een fraai
decor om iets te exposeren en
de zekerheid van een paar
honderdduizend park
bezoekers. Wat wil je nog
meer
Ruim twintig jaar lang zijn er
in de Keukenhof voor jonge
veelbelovende kunstenaars
plaatsjes ingeruimd. Dit jaar
echter moeten bezoekers het
zonder die bijna vanzelfsp
rekende artistieke bijdrage
stellen.
De reden is dat het ministerie
van CRM geweigerd heeft de
noodzakelijke subsidie te
verlenen. Over het waarom is
bij de opening van de
Keukenhof nauwelijks met
een woord, gerept. Men heeft
het bij een kale mededeling
gehouden.
Die wijze van voorlichting is op
het ministerie niet best geval
len. Met name op de afdeling
Beeldende Kunst heeft men er
zich nogal boos over gemaakt
dat de Keukenhof niet ope
ning van zaken heeft geaeven
"Dan was tenminste duidelijk
geworden"zegt beleidsme
dewerker Rijnders, "dat niet
het ministerie maar de
Keukenhof in deze dwars
heeft gelegen".
CRM heeft een aparte subsi-
diepot waarmee beeld-
houwexposities als die in de
Keukenhof voor een gedeelte
bekostigd worden. Lisse heeft
daar tot en met vorig jaar
nooit tevergeefs een beroep op
gedaan. Vooral in de begin
fase werd de subsidie zonder
slag of stoot verleend, met
name omdat de Keukenhof in
Nederland toen eigenlijk de
enige geschikte lokatie was
om lijvige beeldhouwwerken
aan een groot publiek te to
nen. Voor beeldhouwers was
het destijds een aanbeveling
als ze in Lisse hadden geëxpo
seerd.
Die monopolie-positie van de
Keukenhof bestaat niet meer
omdat er diverse andere
bruikbare expositieterreinen
zijn bijgekomen. Die willen
ook een deel uit de beperkte
subsidiepot. Om een verant
woorde keuze te kunnen ma
ken heeft een jaar geleden de
Raad voor de Kunst een aan
tal voorwaarden opgesteld
waaraan subsidie-aanvra
gers zouden moeten voldoen.
CRM heeft die criteria over
genomen
onder meer dat de ten
toongestelde beeldhouwwer
ken ten tijde van de tentoon
stelling voldoende in de pu
bliciteit, posters, persberich
ten e.d. worden gebracht en
dat er ook moeite voor wordt
gedaan het bezoekende pu
bliek te informeren over kun
stenaar en kunstwerk.
Ook de Keukenhof is met die ei
sen geconfronteerd. Mevrouw
Spits, hoofd van afdeling
Beeldende Kunst van het mi
nisterie: "In Lisse heeft men
het op deze punten duidelijk
laten afweten.
Vorig jaar, toen al bekend was
wat onze wensen waren, heb
ben we in de Keukenhof een
steekproef genomen. Eén van
"Eis'
formatie-stand gestapt en
heeft om bijzonderheden over
de beeldhouwwerken ge
vraagd. Na veel zoeken kwam
er ergens onder uit een laadje
een getypt vel met daarop wat
namen. Meer niet. Bij de beel
den zelf stond ook geen woord
ter verduidelijking en we
vonden ook dat ze erg ach
teraf stonden.
We hebben de Keukenhof toen
laten weten dat er dit jaar
toch echt meer aan publieks
voorlichting gedaan moest
worden. Maar aan die wens is
op geen enkele wijze tegemoet
gekomen. Vandaar die subsi
dieafwijzing".
Burgemeester Berends van
Lisse, voorzitter van het
Keukenhofbestuur en ook de
eerste man van de commissie
die de beelden voor het park
uitzoekt, is enkele dagen niet
op zijn post en zodoende ook
niet bereikbaar voor com
mentaar. Gemeente-secreta
ris Broersen, die ook zitting
heeft in het Keukenhofbe
stuur, wilde geen uitlating
doen over de beeldenkwestie.
"Daarvoor zit ik nog tekort in
deze materie. Ik vind dat de
burgemeester zelf daar maar
zijn zegje over moet doen".
De "strafmaatregel" van CRM
houdt overigens niet automa
tisch in dat de Keukenhof nu
definitief van de subsidielijst
is afgevoerd. "Men mag vol
gend jaar gewoon weer een
verzoek indienen", zegt
CRM-medewerker Rijnders
"En dan is het helemaal niet
gezegd dat men er naast
grijpt. Maar dan zal men in
elk geval wel aan onze wensen
tegemoet moeten komen".
"Overigens geloof ik niet dat het
merendeel van de leden van
het Keukenhofbestuur er zich
erv sappel over maakt. Dat er
geen beelden meer staan. Uit
de gesprekken die ik daarover
met burgemeester Berends
heb gevoerd, heb ik begrepen
dat er binnen het bestuur een
stroming is die zich de laatste
jaren in stijgende mate heeft
geërgerd aan de keuze van de
vrij progressieve beelden voor
het park."
Door
Cees de Graaff
Pas in 1965 begon men opnieuw
aan een wereldwijd systeem
van „betonning en bebake-
ning" te denken, maar er was
een ramp als met de Bran
denburg voor nodig om alle
landen van de noodzaak van
een wereldwijd systeem te o-
vertuigen.
De Westeuropese kuststaten
lopen voorop met het nieuwe
LALA-systeem. In april 1977
begonnen Frankrijk, België,
Zuid Engeland en het zuiden
van Nederland met de ver
vanging van de oude boeien
en bakens volgens het nieuwe
systeem. Deze week volgden
het noorden van ons land,
Noord-Engeland, Duitsland
en Denemarken. Het is een
grootse operatie geworden,
waarbij binnen enkele dagen
honderden boeien en bakens
vervangen moesten worden.
Alleen al in het loodsaistrict
IJmond moesten in een dag of
drie honderd lichtbakens, 175
tonnen en 105 drijfbakens-
vervangen worden.
De afdeling betonning en beba-
kening van het Loodswezen
heeft zich terdege op de
operatie voorbereid. Zoveel
mogelijk nieuwe boeien wer
den op de kant gezet, in de
nieuwe kleuren geschilderd
en waar nodig van elektrische
verlichting voorzien. Want
men had besloten de oude
gasboeien meteen ook maar
om te bouwen tot elektrische
boeien. Dat alles moest ge
beuren zonder dat de scheep
vaart er hinder van zou on
dervinden. Na meer dan een
half jaar van voorbereiding
was men in de IJmond zover,
dat maandag met de feitelijke
veivanging een begin kon
worden gemaakt. In de dis
tricten Scheldemond en
Rijnmond was het jaar daar
voor al bewezen, dat de ver
vanging in enkele dage-
n een feit kon zijn.
Voor de grote operatie werd een
beroep gedaan op de beton-
ningsvaartuigen Vlissingen
uit de Scheldemond en
Delftshaven uit Rijnmond.
Samen met de „Breeveer
tien", het vlaggeschip van het
loodswezen, afdeling beton
ning en bebakening, en de
„Haringvliet" startte maan
dag de operatie. Om drie uur
's nachts werden de eerste
nieuwe boeien geladen en
voeren de schepen uit. Voor
kapitein B. van Eenennaam
uit Rotterdam, aan boord van
de Delftshaven, betekende
het werken in een vreemde
omgeving. Zijn bemanning
bestond uit mensen uit Rot
terdam, IJmuiden en Den
Helder, maar deze mannen
van het loodswezen bleken
terdege voor hun taak bere
kend te zijn.
Zodra de boeien aan boord
stonden, voer de Delftshaven
het zeegat uit. Aangekomen
bij de eerste boei die vervan
gen moest worden, werd deze
met de giek aan boord gehe
sen, nadat de nieuwe boei
langszij het schip in het water
was gelegd. Het leek een een
voudig klusje, maar juist uit
het gemak, waarmee het werk
gedaan werd, bleek de grote
ervaring van de mensen aan
boord. De ankerketting werd
van de oude boei losgemaakt,
aan de nieuwe bevestigd en
daarmee was de vervanging
een feit. Men maakte lange
uren aan boord om op het
tijdsschema te blijven en met
de regelmaat van de klok
kwamen van de diverse sche
pen meldingen binnen, dat er
weer enkele boeien vervan
gen waren.
„Wrak erbij?"
Voor de scheepvaart werd er zo
veel mogelijk verwarring
voorkomen. Regelmatig wer
den de schepen vanuit het
centrale coördinatiepunt in
Engeland op de hoogte ge
steld van de veranderde
boeien. Maar hoewel elk
schip al nieuwe zeekaarten
van de boeien vereiste het nodige werk met lasapparaat en moker
met de nieuwe boeisystemen
aan boord moest hebben,
bleek toch nog niet iedereen
op de hoogte te zijn. „Is er een
wrak bijgekomen?", infor
meerde een schip argeloos,
toen men een groene boei on-
dekte, in het oude systeem al
tijd gebruikt voor wrakaan
wijzingen, maar in het nieuwe
systeem geven ze het vaar
water aan.
Het nieuwe IALA-systeem is
heel wat duidelijker dan de
vele oude systemen. Een
voudig gezegd moet men in
het nieuwe systeem de rode
boeien aan bakboord houden
en de groene aan stuurboord,
hetgeen overeen komt met de
zij verlichting van de schepen.
Wrakboeien zijn een com
binatie van zwart-geelzwart.
Die combinatie geeft aan
waar het gevaar ligt: in het
oostelijk, noordelijk, weste
lijk of zuidelijk kwadrant
van de boei.
Dit systeem zal in de toekomst
niet tot Europa beperkt
blijven, maar ook gebruikt
worden bij Afrika, het Mid
den-Oosten en waarschijnlijk
ook het Verre Oosten. Alleen
in Noord- en Zuid-Amerika
zal een ander systeem ge
bruikt worden, waarbij de
rode boeien aan stuurboord
gehouden moeten worden.
Maar ook hier zal de gehele
kustlengte van het continent
eenzelfde systeem kennen.
Het zal nog tot in juni duren
voor de gehele operatie van
vervanging van alle boeien en
bakens is voltooid. De kust-
bebakening komt deze week
rond. Volgende week zal de
„Breeveertien" beginnen met
het continentale plat wat Ne
derlands gebied betreft.
Vooral in verband met de
olieboringen en pijpleidingen
moeten ook daar heel wat
boeien vervangen worden en
tenslotte zullen de minst be
langrijke bakens in het Wad
dengebied aan de beurt ko-
Dan komt er een einde aan een
grootse operatie, die is be
gonnen met het uitzoeken
welke boeien en bakens ver
vangen moesten worden, ge
volgd door het vervangen van
de zeekaarten, het bestellen
van alle materialen, van hele
boeien tot kleine boutjes en
moertjes toe, het opstellen
van werkschema's en die
tenslotte culmineerde in en
kele dagen hard werken om
de feitelijke vervanging zo
snel mogelijk te laten gebeu-
Veiligheid
De scheepvaart is met de gro
tere veiligheid, die nu gebo
den wordt, heel erg gediend.
Grote scheepsrampen, die in
deze tijd catastrofale gevol
gen voor het milieu kunnen
hebben, worden erdoor beter
voorkomen. Een stuk on
duidelijkheid in de bebake
ning is ten einde.
ROTTERDAM - In een grootse operatie in twee fasen
zijn de Europese kustwateren en zeeën voorzien van
nieuwe bakens voor de scheepvaart. Van Frankrijk
tot Denemarken is er nu een internationaal afgespro
ken betonning, waarmee een eind is gekomen aan de
verwarrende situatie van meer dan dertig ver
schillende systemen van boeien en bakens, die de
schepen over de wereld tegenkwamen.
Voor Nederland begon de
operatie vorig jaar april bij
Hoek van Holland. Deze week
wordt zij afgerond in de Wad
denzee. In dezelfde periode
hebben ook de andere Euro
pese naties hun betonning
gewijzigd. Het nieuwe sys
teem is afgesproken in de
LALA, een internationale or
ganisatie voor de veiligheid
van de scheepvaart en zal
over de hele wereld worden
toegepast.
Grote stoot
De grote stoot voor het nieuwe
systeem werd gegeven na de
zogenaamde Brandenburg-
ramp in 1971. Toen werd op
een rampzalige manier
duidelijk, dat de ver
schillende boeien, die ge
bruikt werden in de scheep
vaart zorgden voor grote ver
warring. In het Engelse Ka
naal liepen drie schepen op
het wrak van de tanker Bran
denburg, waarbij 45 mensen
om het leven kwamen. Het
niet begrijpen van de beteke
nis van de geplaatste wrak-
boeien moet als oorzaak van
de ramp aangewezen worden.
Het was overigens bepaald niet
de eerste keer, dat er over een
internationale afspraak over
boeien en bakens gedacht
was. In internationaal ver
band was daar al jarenlang
over gesproken en in 1936 was
men bijna tot een oplossing
gekomen, maar toen gooide
het uitbreken van de Tweede
Wereldoorlog roet in het eten.
Honderden boeien en lichtbakensvoor de Nederlandse kust moesten worden veranderd .Links het oude
exemplaar, rechts onder de nieuwe uitvoering die de veiligheid in het scheepsverkeer moet vergroten.
