STUKJE VAN CORSO
MAAKT OVERSTEEK
NAAR GOTENBORG
Somaliërs zoeken weer vrienden in de wereld
[PUBLIEK
Aprilgrap in
Warmond was
van korte duur
DURE REPARATIE GRAFSTEEN
Kritiek op Russen verstomd9 Amerikaan komt babbelen
DINSDAG 4 APRIL 1978
door
Herman van
Amsterdam
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 215. U mag ook
schrijven.
Wat het op touw zetten van 1
april-grappen betreft heeft
Warmond bepaald geen tra
ditie hoog te houden. De
bij-de-neus-nemerij steekt
er slechts zeer sporadisch de
kop op. En als er dan iets in
scène wordt gezet, staat bij
voorbaat de lokatie al vast:
het brok weiland aan de
Heereweg, schuin tegenover
het gemeentehuis. Als daar
op 1 april niets aan het dage
lijks beeld blijkt te zijn toe
gevoegd, kan Warmond er
gerust op zijn dat er geen
grap is uitgehaald.
In de afgelopen 35 jaar is de
eerste april in totaal drie
keer herdacht. Twee keer be
trof het de plaatsing van een
bord waarop mededeling
werd gedaan over ter plaatse
geplande bouwactiviteiten,
die er echter nooit zouden
kunnen plaatsvinden omdat
bouwen daar vanwege het
geldende bestemmingsplan
uit den boze is. Bij grap
nummer drie stond het ooi
evaarsnest centraal.
Op een eerste april ontwaar
den Warmonders hoog boven
in het nest een fiere ooievaar.
Dat 'ie stokstijf in één rich
ting bleef turen had zo zijn
reden; het dier was van pa
pier. Niettemin had het goed
gelijkende beest bij velen de
suggestie gewekt dat het
Warmondse ooievaarsnest
na tientallen jaren weer een
bewoner had.
Afgelopen zaterdag werd een
grap nummer vier te water
gelaten, uiteraard op het
1-april-weiland. Wederom
een bouwactiviteiten bord.
Dit keer was het de B.V.
LUBO die plannen had om er
zes riante bungalows te gaan
plaatsen. Voor geïnteres
seerden stond er een tele
foonnummer bij, toebeho
rend aan burgemeester De
Vreeze.
Deze kreeg al vroeg geïnteres
seerde 'klanten' aan de lijn
en vond het in verband met
zijn zaterdagrust toen wijzer
het bord onmiddelijk te la
ten verwijderen. Maar dat
was makkelijker gezegd dan
gedaan. Er werden een stuk
of wat gemeente-ambtena
ren gebeld maar geen van
hen bleek thuis. Daarom
werd uiteindelijk een beroep
gedaan op de directeur-ge
meentewerken De Jong.
Of hij het bord ook heeft afge
broken? De Jong zegt van
niet. 'Ik ben wel even gaan
kijken, maar toen was het
bord al weg'. Gemeente
huisbode Ouwehand heeft
zich dus vergist. Die vertelde
mij dat hij er bij heeft ge
staan toen de directeur ge
meentewerken De Jong
eigenhandig het bouwsel
met een hamer te lijf ging.
Burgemeester De Vreeze zei de
grap wel te kunnen waarde
ren. 'Maar dan maar voor
eventjes', zegt hij. 'Zoiets
moet niet een paar dagen du-
wbd^bouwthir
6 RIANTE BUNGALOWS
TEL.INI .01711-10377
Van de wagens die dit jaar mee
rijden in de bollencorso gaan
er kort daarop zeven naar
Zweden. Naar Götenburg per
boot. Zonder bloemen. In de
hoofdstad worden er verse
opgezet. Die worden in een
vrachtauto met koelcellen
meegenomen vanuit Neder
land.
Eenmaal opgetuigd maken de
corsowagens (er worden
Zweedse figuranten voor uit
gezocht) een rondrit door Gö
tenburg om daarna eerst een
paar dagen tentoongesteld te
worden in een groot overdekt
winkelcentrum en later nog
in een groot park. Er zullen
ook wat versierde luxe wa
gens in Zweden van de partij
zijn.
Het stukje corso wordt overzee
gebracht, zo vertelde organi
sator Bonkenburg, uit alge
mene publiciteitsoverwegin-
gen. "Het is altijd moeilijk te
peilen of zo'n optreden in het
buitenland meer orders in het
laatje brengt. Dat is ook niet
het uitgangspunt. We willen
gewoon als bollenvak daar
onze neus laten zien".
Het bouwbord op het Warmondse 1-aprilweiland
De gemeente Nieuwkoop heeft nu definitief de Boskoopse steenhouwer W. Henstra opdracht gegeven
de 300 jaar oude steen op het graf van de Nieuwkoopse ambachtsheer Johan de Bruyn van Buyten-
wech (1617-1658) een grote opknapbeurt te geven. Gekozen is voor de duurste reparatie. Die kost
10.000 gulden.
De danig aangetaste steen vertoont grote scheuren en er zijn brokken af. Henstra gaat het karwei
uitvoeren op de begraafplaats van de Nederlands Hervormde Kerk. Vervoer van de steen naar de
werkplaats in Boskoop is niet mogelijk omdat de grafdekplaat dan zeker in brokken zou breken.
Henstra wil zo snel mogelijk met de restauratie beginnen. Het wachten is op iets beter weer. Als het
koud is namelijk hebben de speciale lijmen die hij wil gaan gebruiken onvoldoende vat op de van
een harde Belgische kalksteensoort gemaakte zerk.
In een vorige rubriek schreef ik
over het initiatief van een
groep Haarlemmers om het
aanzienlijk geslonken aantal
schillenboeren in die stad
weer wat op peil te brengen.
Een streven dat in Haarlem
vruchten heeft afgeworpen.
In Leiden zal het initiatief
waarschijnlijk navolging
vindenMijn veronderstelling
toen dat er in de Sleutelstad
waarschijnlijk geen 'echte'
schillenboer meer te vinden is.
is voorbarig geweest.
\ls bewijsstuk kreeg ik een foto
toegestuurd van Sas-
senheimer Alex Eikhof, die in
Leiden schillen ophaalt in het
Haagwegkwartierin de Mors
en in Voorschoten. Dezer da
gen op zijn kop af 35 jaar.
'Wat die actiegroep in Haar
lem heeft gedaan deed ik ja
ren geleden al. Ik bezorgde
toen ook briefjes huis-aan-
huis waarin ik de mensen
vroeg schillen voor mij opzij te
zetten. Dat heeft mijn prak
tijk weer aardig doen ov-
bloeien'.
Eikhof, vroeger met paard en
wagen op pad maar nu de
weg op met een open auto, be
waart zorgvuldig een in de
jaren vijftig door de gemeente
Leiden verstrekte vergunning
en een bijbehorende straten-
kaart. 'Nu zijn ze van weinig
waarde omdat ik het rijk voor
mij alleen heb',zegt hij, 'maar
je weet niet wat er nog komen
gaat. Die documenten kunnen
mij best nog eens van pas ko-
r Alex Eikhof op karwei
Eensgezind trokken de Somaliërs in de Ogadenwoes-
tijn ten strijde tegen de Ethiopiers. Juichend namen
de vrouwen van Mogadisjoe afscheid van hun man
nen die met geweld Groot-Somalie zouden stichten.
Het werd een smadelijke ne
derlaag toen Russen en Cu
banen de bijna verslagen
Ethiopiers te hulp kwamen.
En nu zit Somalië met nog
grotere problemen dan het
straatarme land voor de actie
al had; ontevredenheid onder
de duizenden vluchtelingen,
ontevredenheid in het gede
cimeerde leger, honger bij de
bevolking, blijvende achter
docht bij de buurlanden en
nauwelijks vrienden in
de buitenwereld.
Het leger heeft naar schatting
veertigduizend man en heel
wat materieel verloren bij de
oorlog. De Somalische presi
dent Siad Barre moet en zal
die verliezen goedmaken,
want zijn macht berust alleen
en uitsluitend op steun van
het leger.
Maar tezelfdertijd heeft hij
enorme bedragen nodig om
de vierhonderdduizend
vluchtelingen uit de Ogaden
te huisvesten, te voeden en in
de gaten te houden. (Velen
van hen zijn gewapend en zij
zijn Barre bepaald niet gun
stig gezind na zijn besluit om
de Somalische troepen te
rug te trekken uit het buurland).
De voedselprijzen in Somalië,
een van 's werelds armste
landen zijn de afgelopen drie
maanden met zestig procent
gestegen. Fabrieken die door
de Russen werden gebouwd
en geleid, zijn gesloten sinds
de Russen in november het
land uit werden gezet.
Hulp
Om deze problemen te kunnen
opvangen heeft Somalië mili
taire en economische hulp
van het buitenland nodig.
Maar dan moet het
eerst kiezen tussen Oost en West.
Een jaar geleden zei Andrew
Young, de op Afrikaanse za
ken gespecialiseerde ambas
sadeur van de Verenigde Sta
ten bij de Verenigde Naties,
dat Amerika meer invloed
moest krijgen in Somalië en
de ontwikkeling in Ethiopië
zorgvuldig in de gaten moest
houden. Zijn waarschuwing
heeft niet voorkomen dat
Washington alle invloed in
Ethiopië is kwijtgeraakt en in
Somalië voorlopig niets-
heeft gewonnen.
De Russen daarentegen hebben
de plaats van Amerika in
Ethiopië geheel overgeno
men en lijken nu nog een re
delijke kans te maken hun
verloren positie in Somalië te
heroveren. Als dat hun lukt,
hebben zij de toegang tot de
Rode Zee geheel onder con
trole.
Door
Hans van Reeuwijk
Tot vorig jaar gokte het Kremlin
op Somalië, waar het zoveel
invloed had dat de Rode
Vloot er bijna een thuisbasis
aan had. Door de steeds radi
calere koers van het militaire
bewind in Addis Abbeba
verloren de Verenigde Staten
hun invloed in Ethiopië. De
Sowjet-Unie zag daarin een
kans haar invloed in het Rode
Zeegebied te vergroten.
Bizar
Toen Moskou overging tot wa
penleveranties aan Ethiopië
ontstond de bizarre situatie
dat twee landen die op het
punt stonden elkaar de oorlog
te verklaren, door dezelfde
mogendheid werden ge
steund. Somalië maakte aan
spraken op de Ethiopische
provincie Ogaden en steunde
het West-Somalische Bevrij
dingsfront, een guerrillaor
ganisatie die het gebied bij
Somalië wilaansluiten.
Het Kremlin, dat meer zag in de
dertig miljoen Ethiopiers dan
de vier miljoen Somaliërs,
stopte een jaar geleden de
wapenleveranties aan Soma
lië en probeerde het grens
geschil tussen de twee landen
op te lossen door een federa
tie voor te stellen.
President Barre voelde zich
verraden en probeerde door
een snel offensief de
Ogaden-woestijn te verove
ren. Tot een definitieve breuk
met Moskou kwam het in no-
Een deel van de vele vluchtelingen i
probleem voor de Somalische regering.
vember van het vorige jaar
toen het Barre duidelijk werd
dat hij niets meer van Mos
kou te verwachten had.
Somalië had bijna de hele
woestijn onder controle toen
Ethiopië gesteund door Cu
banen en Russen een groot
tegenoffensief begon. Het
leek voor de hand te liggen
dat de Verenigde Staten So
malië zouden gaan steunen.
Maar president Carter ging
niet in op de wanhopige ver
zoeken om wapenleveranties
van Barre. Door het verlenen
de Ogaden woestijn die nu in Somalië verblijven. Een extra
van militaire steun aan So
malië zouden de Verenigde
Staten in conflict komen met
de Organisatie van Afri
kaanse Eenheid, waardoor de
Amerikaanse populariteit in
Afrika een grote-
deuk zou krijgen.
Grenzen
Voor de Organisatie van Afri
kaanse Eenheid zijn de gren
zen in heel Afrika onher
roepelijk, omdat het anders
een chaos zou worden. Volke
ren, die door taal en cultuur
aan elkaar verwant zijn, leven
nu gescheiden door de wil
lekeurige grenzen die de ko
loniale mogendheden hebben
getrokken. Daardoor is de si
tuatie ontstaan dat er in
Afrika bijna geen buurlanden
te vinden zijn die het eens zijn
over de grenzen. De OAE
streeft er boven alles naar dit
wankele bouwwerk overeind
te houden. En Somalië, dat
wordt bevolkt door nomaden
die allemaal tot dezelfde ethi
sche eenheid behoren, vecht
nu deze grenzen aan. Sinds
het zijn onafhankelijkheid
verkreeg streeft Somalië er al
naar een groot Somalisch rijk
te scheppen. Behalve de
Ogaden-woestijn maakt het
aanspraken op het vorig jaar
van Frankrijk onafhankelijk
geworden Djiboeti en op het
noord-oosten van Kenia.
Deze gebieden worden door
nomaden bewoond die door
taal en cultuur aan de Somali
sche bevolking verwant zijn.
De „hereniging" van deze ge
bieden wordt zelfs in de So
malische grondwet verplicht
gesteld.
'Slechts enkele conservatieve
Arabische landen verleenden
Somalië militaire steun, om
dat ze voor alles wilden voor
komen dat de invloed van de
Sowjet-Unie in het gebied
steeds groter zou worden.
Deze steun kon niet voorko
men dat Somalië steeds ver
der werd teruggedrongen.
Voorwaarde
Onmiddellijk nadat de Somali
sche troepen zich uit Ethiopië
hadden teruggetrokken, ver
klaarde president Carter dat
er geen sprake kon zijn van
Amerikaanse militaire en
economische hulp aan So
malië zolang het land aan
spraken bleef maken op ge
bieden van buurlanden. Deze
verklaring en de gesprekken
die het Witte Huis startte met
een commissie van het Con
gres, toonden de wil van Was
hington om invloed in Soma
lië te krijgen, terwijl de ge
stelde voorwaarde de rest van
Afrika - en met name Kenia -
duidelijk moest maken dat
ook voor Amerika de huidige
grenzen heilig zijn.
Ongeveer twee weken geleden
bracht een Amerikaanse de
legatie, onder leiding van de
onderminister van buiten
landse zaken voor Afrikaanse
aangelegenheden, Richard
Moose, een bezoek aan So
malië. Veel schijnt dat niet te
hebben opgeleverd. Moose,
de belangrijkste Amerikaan
die ooit Somalië heeft be
zocht, verklaarde weliswaar
bij zijn vertrek uit Mogadisjoe
dat de betrekkingen tussen
beide landen zich in „een
nieuwe en positieve fase" be
vonden; maar een gemeen
schappelijk communique
bleef uit. De Somalische
staatsradio deed een lang on
derhoud tussen de Somali
sche leider Barre en de Ame
rikaanse onderminister af als
een „gezellig babbeltje". En
dat was ook alles wat de radio
zei over het bezoek van zes
dagen.
Grootste sta-in-de-weg voor een
verdrag tussen de twee lan
den is ongetwijfeld Carters
eis aan Somalië om de gren
zen met de buurlanden te res
pecteren. Het verbeten natio
nalisme onder de Somalische
bevolking maakt het Barre
onmogelijk die eis in te willigen.
Ommezwaai
Een opmerkelijke verandering
heeft zich dan ook in Somalië
afgespeeld. Plotseling is er
een einde gekomen aan de
felle anti-Russische propa
ganda, die tijdens de oorlog in
alle Somalische kranten werd
gevoerd. Brachten de door de
staat gecontroleerde media
tot voor enkele weken nog
verhalen over de afschuwe
lijke rol van de Russen en Cu
banen in de oorlog, nu bren
gen ze verhalen over dezelfde
soldaten, die de bewoners van
de Ogaden voedsel geven en
het verslagen Somalische le
ger assisteren bij de terug
tocht. Danab, het orgaan van
het West-Somalische Bevrij
dingsfront dat in Mogadisjoe
wordt uitgegeven, beschreef
twee weken geleden hoe twee
Russische militaire adviseurs
een nomadenvrouw en haar
twee kinderen het leven red
den. „De familie werd ernstig
mishandeld door Ethiopische
soldaten en was ongetwijfeld
vermoord als de Russen niet
hadden ingegrepen. Deze
vrouw zal nooit vergeten wat
de Russen voor haar de
den", aldus de krant.
Ook alle anti-Russische leuzen
zijn uit de hoofdstad verdwe
nen. Slogans die de Russen
beschuldigden van im
perialisme zijn met witte kalk
doorgestreept of overgekalkt
waarbij Russisch is vervan
gen door buitenlands.
Opmerkelijk is ook dat presi
dent Barre tot drie maal toe de
ambassadeur van de Sow
jet-Unie heeft ontboden voor
een onderhoud. Sinds de
breuk tussen Moskou en So
malië in november hadden zij
geen enkel contact meer gehad.
