Geluk aan
zijde van
Noord wijk
RCL MET PIJN EN MOEITE NAAR 1-1
Lisser Boys bezorgt
Be Fair eerste
seizoen-nederlaag
MAANDAG 3 APRIL 1978
SPORT
VLAARDINGEN - Zonder geluk blijkt het ook in de
voetbalsport nog altijd onmogelijk wel te varen. Neem de
Vlaardingse zaterdageersteklasser Zwaluwen. Die forma
tie leverde zaterdagmiddag tegen Noordwijk ongewild
het bewijs voor die stelling.
Immers, de Frans de Kruis-bri-
e, inmiddels afgezakt j
laatste plaats in de eerste klasse
A, toonde zich in dat treffen in
alle opzichten gelijkwaardig aan
de zeekanters, maar moest
niettemin voor de zoveelste maal
in dit seizoen de wrange smaak
van een nederlaag (0-1) proeven.
Het zit Zwaluwen Vlaardingen de
laatste weken duidelijk niet mee.
Waar "de concurrentie" - Nieuw
Lekkerland en De Zwervers.- al
bikkelend desperate pogingen
onderneemt om het eerste klas-
serschap te prolongeren, daar
lijken de Vlaardingers het slach
toffer te worden van hun eigen
opvattingen, waar het de
voetballerij aangaat.
Hoewel de Zwaluwen-spelers stuk
voor stuk terdege de netelige si
tuatie, waarin ze nu verkeren, be
seffen, wordt er vooralsnog door
de Vlaardingse equipe nagelaten
de beuk erin te gooien. Dit een
voudig, omdat de discipelen van
De Kruis geen concessies aan
hun voetbalfilosofie
doen.
Een benadering, waar naar alle
waarschijnlijkheid aan het einde
van deze competitie duur voor zal
moeten worden betaald. Wellicht
in de vorm van degradatie.
Bovendien lijkt uitgerekend nu, op
het moment, dat Zwaluwen het
zo nodig heeft, het geluk die
ploeg eveneens in de steek te la
ten. Iets, wat eens te meer nog in
de slotfase zou worden bena
drukt, toen eerst Leen Pijpers
met een kopbal de lat zou treffen
en vervolgens drie minuten voor
tijd middenvelder Rein Homan
na een briljante combinatie tus
sen v.d. Kooy, Kegel en Brussé
van dichtbij tegen de onderkant
van de lat schoot.
Mede daardoor kon Noordwijk de
nauwelijks verdiende zege halen.
Een zege, die voornamelijk te
danken was aan Jaap Plug, Hans
Westgeest en Sjoerd Boot. Juist
die spelers vormden tezamen met
Jaap van Kesteren en John van
Dijk (na rust) de goedwillende
kern van een verder door desin
teresse (Ab Spaanderman!) aan
getast team.
Nadat Jaap Plug na een afgeslagen
corner van John van Dijk - Jan
Willem Bogers bleef samen met
Ruud Bröring geblesseerd aan de
kant - in de 65ste minuut het
speeltuig op de ditmaal als mid
denvelder opgestelde Hans
Westgeest had teruggekaatst,
vond die laatste met een
loepzuivere voorzet Sjoerd Boot.
Die speler sprong hoger dan zijn
tegenstrever Seekles en vond al
koppend de weg naar de allesbe-
slissende 0-1.
Het tijdens de voorstelling door de
22 acteurs zo rechtlijnig geprojec
teerde beeld werd door die score
alsnog volkomen scheefgetrok
ken.
Als er namelijk ooit een duel in het
teken van de gelijkwaardigheid
heeft gestaan, dan was dat zater
dagmiddag Zwaluwen VI.-
Noordwijk wel. Dit ook, waar het
om het aantal kansen ging, waar
beide ploegen na afloop op moch
ten wijzen. Noordwijk was dan
wel furieus begonnen met een
kopbal van Suttorp, die door
Seekles corner gekopt moest
worden, daartegenover stond,
dat Noordwijk na tien minuten
evenzeer van geluk mocht spre
ken, toen Hugo Sluimer -na- dat
Van Kesteren de bal had gemist
een niet te missen voorzet van
Brussé verkwanselde.
Er ontspon zich voor de 1000 kij
kers een vrij aantrekkelijke pot,
waarin beide ploegen beurtelings
mogelijkheden creëerden. Zo
knalde Spaanderman na 12 mi
nuten rakelings over, trof Boot
met een als voorzet bedoeld schot
de bovenlat en moest aan de an
dere kant Ab v.d. Niet redding
brengen bij een stuiterend schot
van Homan.
Op het moment dat beide ploegen
er ook na rust niet in leken te zul
len slagen de balans in één hun
ner voordeel door te doen slaan,
besliste Sjoerd Boot anders.
Werd Zwaluwen alsnog voor een
voldongen feit gesteld, waar ook
Pijpers en Homan niets meer aan
konden veranderen. Nadat hun
pogingen op de lat waren ge
strand, moesten ook zij erken
nen, dat zonder geluk niemand
wel vaart
GERARD VAN PUTTEN
Gerard Nijkamp kopt de winnende 1-0 binnen.
LISSE - Alsof de promotie naar de tweede klasse al een feit was zo verliet
Lisser Boys het speelveld. Links en rechts werd er gefeliciteerd. Stra
lend middelpunt was een glunderende Gerard Nijkamp, want hij had
zijn ploeg met een schitterende kopstoot, aan de overwinning geholpen
tegen koploper Be Fair (1-0).
Vanzelfsprekend was ook trainer Nanai, zeer tevreden. Niet alleen van
wege het vertoonde spelpeil, maar ook omdat de Lissenaren door dit
resultaat terug zijn op de (gedeelde) tweede plaats en de kans op promo
tie weer in eigen hand hebben. Voor Be Fair betekende dit de eerste
nederlaag van de competitie.
Het enige doelpunt van de wedstrijd kwam tot stand aan het einde van een
eerste helft, waarin beide ploegen niet voor elkaar leken onder te doen.
Be Fair was weliswaar veel in balbezit, maar stuitte op een sterk georga
niseerde verdediging, waarin Wim Sluymer een goede rol speelde, ter
wijl Lisser Boys het vooral van uitvallen moest hebben.
Veel gevaarlijke situaties hadden zich echter nog niet voorgedaan tot aan
de allerlaatste minuut van de eerste helft, toen de Waddinxvener Jan van
Rijn bij het uitverdedigen de bal aan Ed Langereis verspeelde en Gerard
Nijkamp uit diens voorzet fraai wist te koppen (1-0).
Be Fair was in de tweede helft een aantal malen dichtbij een doelpunt. Zo
moest Nico Groeneweg zich eenmaal voor Be Fair s beste aanvaller.
Wout Roskam, werpen om hem het scoren te beletten en Wim Sluymer
moest de bal zelfs van de lijn halen bij een poging van Roskam.
Ook Lisser Boys was niet ongevaarlijk bij de uitvallen, maar gescoord
werd er niet meer (1-0).
KATWIJK - Het simpele plan kreeg nog bijna een aver
echtse uitwerking. "Pressie voetballen", had Quick
Boys-trainer Arie Lagendijk zijn elf gedicteerd voor het
thuisduel met Spijkenisse, een tegenstander die als zo
vele voorgangers de verdedigende stelling op Nieuw Zuid
wel niet zou verlaten. "Blijf tempo spelen, mat ze af. Ko
men we snel vóór, dan hebben we ze. Dan moeten ze zelf
komen".
Zijn team voerde zaterdag alle opgegeven taken uit, behalve de belang
rijkste. Quick Boys kwam niet aan die vroege treffer, die de hele wed
strijd zou hebben veranderd; Quick Boys kon zelfs helemaal niet scoren.
In de aanvankelijk tomeloze en later moedeloze jacht verbruikten de
Katwijkers zoveel energie dat de opponent de behoudzucht allengs
meer kon laten varen en zelfs nog een paar kansjes kreeg om langs de
uitgeputte koploper te schieten. Dat onrecht, dat door de 1500 kijkers als
een wrange 1 april-mop zou zijn ervaren, bleef echter óók uit, waardoor
het duel in O-O eindigde.
Teleurstellend voor Quick Boys natuurlijk, vooral nu er van zo'n langdurig
overmacht sprake was geweest. De Katwijkers konden zich troosten
met de gedachte dat IJsselmeervogels eveneens een punt had laten en
dat niemand hen kon verwijten dat er niet keihard voor was gewerkt.
Waar er sprake was van actie, attractie, had het Lagendijk-team daarvoor
gezorgd, maar al het voorbereidende gezwoeg in de vloedgolf van aan
vallen was tenietgegaan door een gebrek aan precisie en door het "iso
lement", waarin centrumspits Kees van Rooyen zich bevond.
"Maar", vond Lagendijk, "dat ligt opgesloten in het pressie-voetbal. We
zouden vanaf de eerste minuut in een hoog tempo "diep" gaan spelen en
daarbij heeft het middenveld maar weinig tijd om aan te sluiten. Boven
dien gaat zoiets ten koste van de zuiverheid, een risico dat we bewust
hebben genomen. Heb je het geluk dat je snel scoort, dan wordt alles
anders".
Mixture
Dat "geluk", of beter, die mixture van fortuin en voetbalkunde, miste
Quick Boys. Wel was voorstopper Arie Haasnoot in de beginfase met
twee kopballen dicht bij een doelpunt, maar de bevrijdende 1-0 bleef uit.
Spijkenisse kon daardoor gesterkt volharden in het spelletje, dat vanaf
het begin op de mat was gelegd. Met veel mensen samengebald voor
doelman Leyen, met wiens komst het keepersprobleem bij de vroegere
landskampioen na twee jaar eindelijk is opgelost.
Na een wel zeer zwakke competitiestart kwam die sluitpost de rijen van
Spijkenisse versterken en vervolgens klom de ploeg op naar een rede
lijke middenmootpositie. Trainer Jan van Baaren: "We zijn veilig en we
kunnen geen kampioen meer worden". Zo op het oog dus alle reden om
er eens een keer lekker vrjjuit tegengaan te gaan. Spijkenisse deed dat
echter niet (je zou het counteren eens verleren wat Lagendijk ver
wacht had. Vandaar dat hij de opdracht tot pressievoetbal had verstrekt.
In het straatje
"We moesten wel, anders speel je precies in het straatje van Spijkenisse.
Dan krijg je weer zo'n duel waarbij het publiek huilend wegloopt".
Quick Boys deed er van alles aan dat te voorkomen. Zeker in de eerste
helft, waarin de tegenstander misschien vijf keer de middellijn over
schreed. De Katwijkers hadden echter als handicap dat Zandbergen en
Van der Plas (later vervangen door Jaap Hoek, Nico Kuyt was toen al
ingeruild voor Dik Vooys) op de flanken met vormverlies kampten,
waardoor puntspeler Kees van Rooyen voor al het gevaar moest zorgen.
Hij was weinig gelukkig met zijn felle afstandsschoten en zag de bal in de
tweede helft na een kopstoot nog op de doellijn gekeerd door verdediger
Buvens.
Mede daardoor kon Spijkenisse in de slotfase wat minder behoudzuchtig
te werk gaan. De ploeg die eerder via Bak en Groeneboom (hij schoot
van afstand op de lat) alleen bij tegenstoten gevaarlijk was geweest,
verliet wat vaker de verdedigende stellingen, maar kwam ook niet ver
der dan een overigens knap afstandsschot van Bak.
Jan van Baaren had echter véél meer gezien. Hij werd zelfs erg fel toen hij
erop werd gewezen dat zijn team maar erg weinig had bijgedragen tot
het "maken" van de wedstrijd, die als een nachtkaars was uitgegaan. De
ex-oefenmeester van FC Vlaardingen: "Ik heb een bijzonder leuke partij
gezien, waarin we zoveel mogelijk hebben aangevallen".
Dan was er kennelijk maar weinig mogelijk.
PAUL DE TOMBE
Katwijk lijkt
herboren: 4-0
ZUID OOST BEEMSTER - Zeven
wedstrijden voor het einde van
het voetbalseizoen lijkt Katwijk
na een klinkende 4-0 overwin
ning bij ZOB herboren. Of zoals
oefenmeester Frans van der
Zeeuw het formuleerde: 'Het elf
tal is weer compleet, daarmee de
motivatie terug. En aangezien we
in de competitie niet meer kun
nen stijgen of dalen kunnen nu
helemaal vrijuit spelen'.Neem bij
voorbeeld Wim Guyt II. Die jon
gen stond de laatste wedstrijden
noodgedwongen in de spits. Daar
voelde hij zich niet op z'n plaats.
Nu speelde Wim weer op het
middenveld. Het resultaat was
Wim Guyt II, die in vorige duels
nogal wat ongelukkige momen
ten meemaakte, nam diibbel en
dwars revanche op zichzelf want
hij scoorde drie van de vier Kat-
vvijkse goals. Na twintig minuten
lobde hij de bal naar 0-1 en vlak
na rust kopte en knalde hij 0-2 en
0-3 od het bord. Jan van der Plas
voegde daar nog een vierde tref
fer
toe.
Lourens Mouter haalt uit, langs Spijkenisse-verdediger v. d. Meer. Ook deze poging zou niets opleveren.
DE LIER - Mocht Rijnsburgse
Boys serieuze plannen heb
ben om het kampioenschap
in de zaterdag tweede klasse
te behalen, dan zal de forma
tie van Atte Bouma in de nog
resterende wedstrijden te
gen de mindere goden over
tuigender te werk moeten
gaan, dan zaterdag tegen
Lyra. Tegen die bepaald niet
door kwaliteit opvallende
Westlandse ploeg, kwam
RBB niet verder dan een
doelpuntloos gelijkspel: 0-0.
Oorzaak van dit 'verlies' kan
wellicht de jubelsfeer zijn,
waarin Rijnsburgse Boys
met drie punten voorsprong
op de concurrenten Volen-
dam en ZCFC al verkeerden.
Al te groot optimisme lijkt
met onder meer uitwed
strijden tegen die twee ach
tervolgers en tegen streek
genoot Katwijk echter mis
plaatst.
Het Rijnsburgse middenveld
Rijnsburgs
middenveld
faalt: 0-0
was zaterdag de hoofd
schuldige voor het slinken
van RBB's voorsprong op de
ranglijst. Jac. den Heijer (hij
speelde voor de geblesseerde
Hennie de Klerk), Cor
Vreugdenhil en Gert
Ouwersloot waren tegen
Lyra niet bij machte om de
beslissende pass aan de
Rijnsburgse voorwaartsen
af te leveren, terwijl hun po
gingen om de enthousiaste
Westlanders op het midden
veld een halt toe te roepen
ook bij herhaling mislukten.
Met name Gé Perfors had het
daardoor moeilijk. Het
handjevol reële kansen dat
Rijnsburgse Boys zich zater
dag heeft weten te scheppen
was dan ook louter de ver
dienste van Perfors. Te
weinig werd de linkerspits
door Vreugdenhil (hij
speelde zaterdag heneden
zijn niveau, waardoor nog
eens werd benadrukt hoe
zeer de ploeg van hem af
hankelijk is) aan het werk
gezet. Zijn stereotype spel
(eerst een mannetje voorbij
en dan afspelen) leverde te
gen Lyra veel balverlies op,
waardoor de beslissende
pass aan Perfors steeds maar
weer uitbleeft.
Pas een kwartier voor tijd
kreeg het lang verwachte
massale (wan hoops-(of
fensief gestalte, toen TBB al
les "uit de kast gooide,' om
toch de twee punten in de
wacht te slepen. Het was
echter al te laat.
WALTER OOMEN
BARENDRECHT - Wat er bij Barend-
recht-RCL (1-1) aan drama te beleven
viel, zat geklemd tussen de vijftiende en
veertiende minuut voor tijd. Al een uur
lang had RCL vruchteloos gepoogd de
onfortuinlijk opgelopen 1-0 achterstand
ongedaan te maken. Steeds minder
hoefde de Leiderdorpse defensie zich
met de verdediging bezig te houden en
zo'n situatie houdt altijd een sluimerend
gevaar in. Zo ook nu. Een kwartier voor
tijd blunderde de anders zo accurate
Koos Haneveld bij het opbrengen van de
bal.
De Barendrechtse linkerspits Bruys
maakt er zich meester van en stoof alleen
op doelman Brandt af. Die kon alleen
een treffer voorkomen door Bruys uit
zijn evenwicht te tillen. Strafschop. En
dat leek meteen de beslissing te zijn.
Want dat het krachteloze RCL in een
kwartier tijd nog een 2-0 achterstand zou
kunnen inhalen, moest tot de categorie
"onmogelijkheden" worden gerekend.
Maar zie, het liep héél anders. Bram
Brandt stopte de wat te zacht door Van
Kempen naar de hoek gezonden bal op
voortreffelijke wijze. En precies een mi
nuut later schoot de opgekomen Leider-
dorpse verdediger Ab Braat op de lin
kervleugel van twintig meter laag en
venijnig in. Beslist niet onhoudbaar,
maai' de verder zeer goed keepende El
lenbaas liet de bal onder zich door sud
deren.
Dat was in plaats van 2-0 voor Barendrecht
dus 1-1De thuisclub leed daar duidelijk
hevig onder en het scheelde daarna maar
weinig of R(jL had ook de volle winst
naar zich toe getrokken. Het was goed
dat dat niet gebeurde, want dan zou de
equipe van John Huguenin stellig te veel
hebben gekregen.
Het feit dat de gelijkmaker van RCL door
een verdediger tot stand kwam, legde
weer eens het ziektebeeld van de
Leiderdorpers bloot: geen stootkracht.
Huguenin weet precies wat hij in zyn
ploeg nodig heeft' "Een stevige spits, die
zijn lichaam kan gebruiken, die gaten
kan trekken en af en toe kan uithalen
voor een verrassend schot. Maar vindt
nu maar zo iemand".
Van meet af aan werd duidelijk hoe het
patroon van de strijd zou zijn. Barend
recht kroop meteen in zijn schulp, hield
twee spitsen in de frontlijn die met vrij
lange trappen werden aangespeeld en
dan maar moesten kijken. Geen voetbal
om van wakker te liggen. Of misschien
juist wel.
Barendrecht nam er al in de 12de minuut
de leiding door. Rechterspits Van Tol
ontving de bal weliswaar in duidelijke
buitenspelpositie, maar scheidsrechter
Van Rijk liet doorspelen en de RCL-de-
fensie wachtte daarna veel te lang met
alsnog ingrijpen. Van Tol legde de bal op
de schoen van aanvoerder Bas Hokke
die mooi afwerkte: 1-0.
Aan RCL werd verder alles overgelaten: de
nette opbouw, de regelmatige aanval-
sacties. RCL deed dat zo kalm, zo traag
en zo gespeend van elke verrassing dat
de geharnaste Barendrccht-defensie al
voor de 16-meterlijn het Leiderdorpse
gefrutsel uiteen had geslagen. Het had
dat ook met dichte ogen kunnen doen,
want het was volstrekt voorspelbaar hoe
RCL naar het doel van Ellenbaas toog.
Hoe weinig macht RCL voorin bezat, bleek
in de 38ste minuut: Wilbert Witteman
brak toen door, omspeelde de uitgelo
pen Barendrecht-doelman en slaagde er
vervolgens toch niet in echt gevaarlijk te
worden... Barendrecht deed in die eerste
helft herhaaldelijk wat terug, omdat het
centrum-spel van RCL vaak niet kloptr
Met name Daaf Brandt acteerde vrij
zwak. Positioneel viel er op hem nogal
wat aan te merken, bovendien liet hij
spits Van der Meer te veel ruimte Dick
Witteman moest een keer op de doellyn
redden. En in de slotminuut van de
eerste helft had Barendrecht gemakke
lijk naar 2-0 kunnen doorlopen als Van
Tol een over Bram Brandt draaiende bal
gewoon in het doel had geschoten in
plaats van hoog er over heen
ln de tweede helft speelde RCL beter en
feller. Wallv van Haver. Bennie
Heemskerk en Leo Holl deden zich nu
herhaaldelijk gelden. Een kopbal van
Heemskerk kon Ellenbaas slechts uit
zijn doel halen door zich bijna letterlijk
uit de naad te rekken. Een flitsende
combinatie tussen Van Haver en Holl
strandde eveneens op Ellenbaas. Wat
RCL zeer ontbeerde was "lengte" in de
voorhoede. Zeer vele hoge ballen kon
den nu zonder probleem door de Ba
rend recht-defensie worden weg
gewerkt
Tussen de bedrijven door bofte RCL nog
dat Van der Meer. vry voor Bram Brandt
gekomen, naast schoot Tenslotte brak
dan het laatste kwartier aan. waarover al
in de aanhef uitvoerig is verteld.
RUUD PAAUW
Marken: wraak
op Ter Leede
MARKEN - Bijna sleepte Ter
Leede nog een gelijkspel weg uit
het modderige treffen met Mar
ken. Bij de stand 3-2 in het voor
deel van Marken zetten de Sas-
senheimers in de slotfase een
wanhopig offensief in. Alles wat
Ter Leede heette ging in de aan
val, zelfs doelman Wim van Hars
kamp liet zijn doel voor wat het
was en kwam zijn aanvallers hel
pen. Zonder succes, het duel
eindigde in een 3-2 overwinning
voor Marken.
Op een bijna onbespeelbaar veld
nam Marken met deze overwin
ning revanche voor de 5-0 neder
laag, die het eerder in de competi
tie leed tegen Ter Leede.
Marken ging fel van start, maar het
was Ter Leede dat na een kwar
tier op voorsprong kwam. Uit een
vrije trap plaatste Hans Bis-
schops, die een goede wedstrijd
speelde, de bal op het hoofd van
Piet van der Heide, die alleen
maar hoefde te "knikken" om de
stand op 0-1 te brengen.
Na de rust snelde Marken met veel
inzet uit de startblokken, wat in
de tweede minuut al leidde tot de
gelijkmaker, toen Piet Com
mandeur uit een scrimmage wist
te scoren (1-1). Marken kreeg na
deze treffer "vleugels" en kwam
een minuut later al op voor
sprong, toen Nico van der Fange
een afstandsschot van Piet de
Jonge van richting veranderde en
de bal onhoudbaar voor Wim van
Harskamp in het doel verdween
(2-1).
Marken liep zelfs uit naar 3-1, via
Klaas Schipper na een schitte
rende combinatie met Com
mandeur en Sijmen Schipper.
Ter Leede leek verslagen tot een
kwartier voor tijd. Jan van Hars
kamp bracht de stand toen op 3-2
waarna het in de slotfase nog
spannend werd. Verder dan en
kele tumultueuze momenten
voor het doel van Klaas Teerhuis
kwamen de Sassenheimers ech
ter niet.
WALTER VAN DER ES
