„We dachten dat
hij van ouderdom
was gestorven
Gelukkig kijken we
in dat mooie 9
Centrum hulpverlening
bedreigd met sluiting
NAMENS
DE
PSP
Weer hond in Merenwijk vergiftigd
Diamanten paar Galjaard:
ZATERDAG 1 APRIL 1978
LEIDEN
I
1
1
i individuele wraakac-
LEIDEN - Krap een jaar na
dat dierenbezitters in de
Leidse Merenwijk werden
opgeschrikt door alar
merende meldingen over
honden- en kattenvergif-
tigingen is het weer raak.
Opnieuw werden gisteren
twee honden de dupe van
de vergiftiging.
De schijnbaar achteloos weg
gegooide balletjes gehakt waarin
een nog onbekend gif is ver
werkt, zorgden vorig jaar maart
voor de dood van twaalf honden
en één kat. Een tiental andere
dieren die het vlees hadden gege
ten konden nog tijdig door diere
narts en -ambulance worden ge
red.
Doelwit van de gifmenger bleek dit
keer niet de plantsoenen of stoe
pen in de wijk, maar de galerij op
de zeven verdiepingen tellende
flat aan de Condorhorst. Blauwe
kruimels, het vlees is haastig
verwijderd, in de richels van de
galerij getuigen daarvan. Slach
toffers werden ditmaal twee
honden van één eigenaar. Bij de
12-jarige herder van de familie
Brandt (nummer 131) kon de
dierenarts gisteren slechts de
dood constateren. De andere
hond, ook een herder, kon via in
jecties nog worden gered. "We
dachten dat.hij- van ouderdom
was gestorven", zegt een mist
roostige Koos Brandt. "Hij begon
donderdagnacht nadat mijn
vrouw hem had uitgelaten wel te
piepen maar dat gebeurt wel
meer. Het betekent dan dat ie
naar buiten wil. Maar toen mijn
vrouw 's nachts op het balkon
naar Tonnie ging kijken was hij al
dood".
Kwaad is de hondeneigenaar niet
meer. "Gisteren nog wel. Toen ik
Tonnie ging begraven in Zoeter-
woude heb ik alle verkeersover
tredingen gemaakt die er maar te
maken zijn. Als ik die kerel toen
te pakken had gekregen was 'ie
niet jarig geweest. Nu ben ik
eigenlijk nog opgelucht dat Gitta,
de andere hond, het heeft ge
haald" zegt hij wat zuur lachend.
De familie Brandt met Gitta, de herder die nog net
vergiftiging kon worden gered.
De vijfjarige Gitta stapt weer op
gewekt rond in de flat. Omdat hij
het gehakt op klaarlichte dag
naar binnen schrokte ("één hap
en dat ding was weg") en er nog
een tiental op de galerij lagen als
stille getuigen kon Brandt snel
zijn conclusies trekken. Hij alar
meerde de (ook in de Con
dorhorst woonachtige) verte
genwoordigster van de Dieren
bescherming die de hond tijdig
naar de dierenarts wist te vervoe
ren. Brandt kan niet begrijpen
dat iemand juist zijn hond kwaad
wil doen, zoals de Leidse politie
vermoedt. Volgens een
woordvoerder van de afdeling
bijzondere wetten zou het wel
licht kunnen gaan om een een
malige wraakactie. "Echt, het
was een reuzelief beest", zegt
Brandt, ondertussen zijn enige
overgebleven hond aaiend. "Al
tijd met de kinderen in de weer.
Nooit last van 'm. Ik had hem tot
zyn dood toe bij me willen hou
den. Ja, heb je dat meteen door",
vervolgt hij snel, "Tonnie liep wel
meer iets te eten dat hij van een
buurvrouw had gekregen".
Wel vermoedt de gedupeerde hon
deneigenaar dat de vergiftiging
iets te maken kan hebben met de
dreigbrieven die een maand of
acht geleden herhaalde malen in
zijn brievenbus gleden. "Er stond
in dat als die "klerehond zijn kop
niet hield" er iets met mijn kinde
ren zou gebeuren. Maar die hond
was zó oud - die kon niet eens
meer blaffen
De Leidse politie staat vooralsnog
ook nu machteloos degene die
vorig jaar maart met gif strooide
is nimmer gevonden. Het gehakt
is opgestuurd naar het gerechte
lijk laboratorium. Volgende
week wordt uitsluitsel gegeven of
het wederom strychnine betreft.
"Maar wat kun je verder doen",
zo vraagt een woordvoerder van
bijzondere wetten zich af.
"Kijken of iemand in de buurt dat
spul heeft aangeschaft. En pa
trouilleren natuurlijk. Maar voor
hetzelfde geld is het iemand die
mollenvergif heeft gebruikt en
zoek dat maar eens uit".
LEIDEN - B. en W. willen een kre
diet van 59.500 beschikbaar
stellen voor een nieuwe cen
trale-verwarmingsketel in het
paviljoen "Jongens oorgeest"
van het psychiatrisch ziekenhuis
Endegeest. Een desbetreffend
voorstel is aan de gemeenteraad
toegestuurd. Tot nu toe is "Jon
gens Voorgeest" via onder
grondse leidingen op het centrale
ketelhuis van Endegeest aange
sloten, maar deze leidingen ver
keren in een zo slechte staat dat
B. en W. het paviljoen van een ei
gen ketelinstallatie willen voor-
LEIDEN - „We waren vier jaar verloofd, moet je na
gaan. En dan mocht je nog niet eens bij elkaar zijn. We
mochten niet samen onze jassen ophangen, ik moest
hem uittrekken en dan moest hij hem naar de gang
brengen, zodat we samen niet in die gang zouden zijn.
Ja, dat kun je je niet nu niet meer voorstellen"
Mevrouw Galjaard spreekt over
zestig jaar geleden. Maandag
zijn zij (82) en haar man (83) zes
tig jaar getrouwd. De heer Gal
jaard is een bekend man in Lei
den. Hij klom bij de gemeente
lijke plantsoenendienst op van
tuinman tot technisch hoofd
ambtenaar. Hij was de derde
Galjaard bij de Leidse plant
soenendienst. Zijn grootvader
begon in 1880 als tuinman en
ook zijn vader koos dat beroep.
De jongste van zijn drie zonen
heeft de traditie voortgezet. Hij
is directeur van de afdeling
plantsoenen enz. in Am
stelveen. Ook de vader en drie
broers van mevrouw Galjaard
zaten in het vak.
Galjaard: „We hebben het van
huis uit meegekregen. We
hoorden nooit anders praten
dan over plantsoenen en tui
nen. Na de eerste wereldoorlog
zijn we een kwekerij begonnen
aan wat toen nog het Filoso-
fenpad was. Tegenover ons,
waar nu de katholieke kerk aan
de Lammenschansweg staat,
was een buitenplaats. We ke
ken zo op de weilanden, de hele
Tuinstadswijk was er nog niet.
Toen in 1923 werd de hele zaak
onteigend omdat de tramlijn
Leiden-Den Haag er kwam. Ik
ben toen bij de gemeente be
gonnen."
Iepziekte
"Tot zijn pensionering in 1961
bleef hij bij de gemeente. Bijna
al het groen wat Leiden nu be
zit heeft de gemeente aan hem
te danken. Galjaard: „Vroeger
was er geen straat of laan in
Leiden of er stond wel een iep.
Toen kwam in de dertiger jaren
de iepziekte. En daarop de
oorlog, waarna werkelijk de
hele stad kaal was. Ik heb de
Burcht nog laten dichtmetse-
len. Daardoor bleven de bomen
daarbinnen gespaard. Maar die
bovenop de heuvel werden wel
allemaal afgezaagd zodat al het
zand aan het eind van de oorlog
naar beneden gespoeld was. Ik
heb kans gezien om de stad
binnen twee jaar weer helemaal
van groen te voorzien. Omdat
ik de plannen in de hongerwin
ter had klaargemaakt was ik
één van de eersten die een kre
diet kreeg. We hebben zesdui
zend bomen ingeplant, alle
maal met schoolkinderen."
Ook
or het Roomburgerpark,
de Galjaards vanuit hun
flat aan het Van Vollenhoven-
plein op uitkijken, maakte de
heer Galjaard het plan. Mev
rouw Galjaard: „We komen nu
niet meer zoveel het huis uit en
zien weinig meer van de na
tuur. Maar gelukkig kijken we
in dat mooie park. We hebben
er wel over gedacht om ergens
buiten te gaan wonen, maar als
één van ons beiden er dan eens
niet meer is, zit de ander daar
alleen. En we zitten hier best
naar ons zin. Alleen, mijn man
werkt doordat we in Leiden
wonen nog steeds, in gedach
ten. Hij blijft ermee bezig. Op
de dag van zijn pensionering
was hij erg bedroefd."
Roomburg
De heer Galjaard heeft foto's van
het Roomburgerpark zoals het
er enkele jaren geleden nog uit
zag, met veel meer bomen dan
nu. „Die bankjes staan nu in het
open veld, niemand gaat erop
zitten. De mens wil rugdekking
hebben, dat is gewoon zo, dus
heb ik die banken rond het
speelveld gezet, tegen het
groen. Ik ben altijd uitgegaan
van een bepaalde logica. Toen
ze die bomen weghaalden heb
ik nog een brief geschreven,
maar dat heeft natuurlijk niet
geholpen. Dat dergelijke din
gen kunnen gebeuren zie ik als
een tekortkoming in de oplei
ding".
Tot twee jaar geleden heeft Gal
jaard overigens nog echt ge
werkt. Als erkend tuinarchitect
kreeg hij diverse opdrachten
van het rijk en bracht adviezen
uit. Al met al heeft hij heel wat
plannen gemaakt. Een voor
beeld: hij ontwierp na de wa
tersnoodramp de groenvoor
zieningen voor de adoptiege
meente Nieuwe Tonge. „Maar
er waren ook heel wat plannen
bij die nooit gerealiseerd zijn.
Toen het Schuttersveld als
feestterrein voor drie oktober
zou verdwijnen kreeg ik op
dracht om voor de Kikkerpol
der een plan te maken. Daar
moest hetzelfde terrein
feestterrein ijsbaan en wieler
baan worden. Gelukkig is het
nooit zover gekomen, maar ik
heb er wel een half jaar aan zit
ten werken."
BLO
Nu
Galjaard haast niet aan bod
komen. Maar zij was het die de
kinderen op moest voeden,
want haar man was altijd weg.
's Avonds heeft hij gedurende
31 jaar namelijk ook nog les ge
geven in het tuinbouwvak. Tot
in Hillegom aantoe, en dat
kostte aan reizen, met de
stoomtram welhaast nog meer
tijd dan aan lesgeven zelf. Maar
mevrouw heeft daar nooit
zwaar aan getild: „We hebben
heel gelukkig geleefd. Ik heb
nooit problemen gehad, ik zie
ze gewoon niet." Behalve dan
toen na de Tweede Wereldoor
log ineens alle vier de kinderen
uit huis gingen. Om die leegte
op te vullen is ze maatschappe
lijk werk gaan doen. Voor de
BLO was ze acht jaar actief,
zette bazars op, collecteerde
twee piano's bij elkaar en pro
beerde de jonge mensen als ze
van de school af kwamen aan
werk te helpen en te helpen met
problemen. Zelfs het personeel
van haar man wist haar te vin
den als er problemen waren.
n eind gekomen aan
het drukke leven. „Je moet er
ééns een punt achterzetten. Als
we ons middagslaapje uit heb
ben gaat mijn vrouw borduren
en ik schilder. En als je bezig
bent ben je tevreden."
Als erkenning door gemeente uitblijft
LEIDEN - "Het zou toch gewoon
weg belachelijk zijn als dit cen
trum wegens geldgebrek zou
moeten verdwijnen. Als de ge
meente blijft weigeren om ons
werk te erkennen dan zal de tent
een dezer weken dicht moeten.
Alle projecten, en dat zijn er heel
wat, zullen dan botweg (zonder
afbouwfase) moeten worden af
gekapt en rond de honderd vrij
willigers komen zomaar op straat
te staan. Wat je in drie jaar hebt
opgebouwd verdwijnt van de ene
op de andere dag."
Deze trieste woorden komen uit de
mond van Jaap Bregman, alge
meen coördinator van het Cen
trum voor Vrijwillige Hulpverle
ning. Dit centrum, gevestigd aan
de Langegracht is een trainings-
en begeleidingscentrum voor
vrijwillige hulpverleners, maar
doet daarnaast ook aan directe
hulpverlening. In de drie jaren
die het nu bestaat, is het centrum
uitgegroeid tot een fors apparaat
met allerlei verbindingen naar
professionele hulpverlenende in
stellingen en met een flink aantal
subgroepen die zich met ver
schillende projecten bezighou
den. Verder heeft het centrum
twee professionele vrijwillige-
rstrainers in dienst, en ook het
aantrekken van een vaste ad
ministratieve kracht is momen
teel hard nodig.
Een en ander heeft begrijpelij
kerwijze wel tot gevolg dat een
dergelijk centrum zich niet meer
zonder subsidie staande kan
Filmavond
Werkgemeenschap De Ratel or
ganiseert vanavond een cul
turele filmavond in de grote
zaal van het Leidse Volkshuis.
De toegang is gratis. Het
programma
kleurenfilm
volksdansen,
kinderen va
danstheater,
vermeldt
oer Koreaanse
een film over
het nationale
i film c
landschappelijke en biologi
sche aspecten van het staats-
natuurreservaat "De Bos-
chplaal" op Terschelling en
een film over het verdronken
land van Staaftingen. Na af
loop is er een loterij.
Jubileummis
Morgenochtend om kwart voor
elf is er in de Hartebrugkerk
een plechtige hoogmis ter ge
legenheid van het vijftigjarig
priesterfeest van pater A.
Vermeulen. Het gemengd koor
o.l.v. Jan Schmitz met mede
werking van het Leids Toon
kunstorkest zal de Messein
G van Frans Schubert uitvoe-
Auto-puzzelrit
Voor de vijfde keer i
organiseert de stichting
Meerburg morgen een auto-
puzzelrit door noord- en
Zuid-Holland en een stukje
van Utrecht. Deelnemers aan
de rit moeten zich 's ochtends
om half twaalf verzamelen bij
het clubhuis Klein Matilo,
Zaanstraat 126. Er wordt ge
start vanaf twaalf uur. 's
Avonds volgt, alweer in het
clubhuis, de routebespreking
en prijsuitreiking waar een
gezellige avond aan wordt
vastgeknoopt. Het inschrijf
geld voor de puzzelrit be
draagt zeven gulden vijftig.
houden. Aanvragen hiervoor bij
de gemeente zijn in het verleden
altijd op een fiasco uitgelopen en
eenmalige (vrij geringe) schen
kingen zoals het centrum die
heeft gehad van het Koningin
Juliana Fonds en van het Natio-
inaal Fonds voor Geestelijke
[Volksgezondheid zijn natuurlijk
|een vorm van uitstellen van
executie. Dit jaar bleek het minis
terie van CRM wel bereid om het
centrum flink te gaan subsidië
ren. Er was echter een voor
waarde aan de subsidie-toezeg
ging van CRM verbonden. De
gemeente zou namelijk moeten
verklaren dat zij vindt dat het
icentrum voor vrijwillige hulp-
Verlening in Leiden duidelijk in
een behoefte voorziet. Iets wat tot
op heden nog altijd niet is ge
beurd. Bregman: „Dat CRM be
reid is om subsidie te verlenen in
een tijd dat zoiets nauwelijks
meer gebeurt, zegt al genoeg en
moet voor de gemeente toch ze
ker voldoende aanleiding zijn om
voor ons werk het licht op groen
te zetten?"
Vaag
Bromfietsdieven aangehouden
LEIDEN - Op de Rijndijk zijn don
derdagnacht drie jonge mannen
aangehouden die reden op ge
stolen bromfietsen. Aanvanke
lijk kon een van hen bij de aan
houding ontkomen, maar een uur
later werd ook hij opgepakt door
de Leidse politie. De drie brom
fietsdieven, inmiddels vast
gehouden op het politiebureau,
zijn allen inwoners van Leiden en
variëren in leeftijd van 18 tot 22
jaar.
De gestolen brommers wa
ren afkomstig uit een fietsen
stalling.
r Centrum voor vrijwillige hulpverlening: Helpen helpt
Wethouder Oosterman (welzijn) liet
wat andere geluiden horen: „He
geen ik gelezen heb over het cen
trum in haar eigen periodiek ver
slag 1977 geeft eerlijk gezegd
weinig reden tot juichen. Ik vind
het allemaal maar een beetje
vaag. Dat wil niet zeggen dat wij
het centrum als zodanig helemaal
niet zien zitten, er blijft altijd
plaats voor overleg. Subsidie
voor 1978 zie ik somber in, daar
zijn al zoveel aanvragen voor".
Bregman: „Je kan natuurlijk niet
blijven praten, CRM wil ook we
ten waar het aan toe is. We heb
ben er bij de gemeente in een
brief op aan gedrongen de zaak te
bespreken in de commissie
SMAC vergadering (Sociale zorg,
Maatschappelijke aangelegen
heden en Cultuur) van as. don
derdag. Bij geen positieve beslis
sing in die vergadering gaan wij
sluiten. We kunnen het niet ver
antwoorden om langer door te
gaan op deze wijze want we ma
ken alleen maar schuld". Nu de
nood dus zeer duidelijk aan de
man is, komen er van allerlei
hulpverlenende instellingen ad-
hesie-betuigingen binnen. En
kele kreten uit deze adhesie be
tuigingen: „Gebleken is dat het
Centrum voor vrijwillige hulp
verlening uitermate stimulerend
werkt naar vrijwilligersgroepcn
in andere steden en plaatsen in
Nederland" (Werkverband Integ
ratie Jeugd welzijnswerk Neder
land). „De ingewikkeldheid van
onze maatschappij, de plurifor
miteit van waarden en normen is
zodanig dat een vrijwilliger, an
ders dan vroeger, steun en trai
ning nodig heeft om zijn taak te
kunnen vervullen. Het project
verdient dan ook alle steun die
het krijgen kan, ook in materieel
opzicht" (Centrale voor pleegge
zinnen Zuid-Holland en Zee
land). "De SPD (Sociaal Psy
chiatrisch Dienst) en de GG en
GD van Leiden lieten via SPD-
hoofd Hiddema weten dat zij al
geruime tijd gebruik maken van
de diensten van het centrum en
deze dienstverlening willen con
tinueren, omdat zij naar tev-
verloopt. Genoeg
et centrum van
rsc instellingen;
of de gemeente
de brug komt.
t het daar echter
bedank ik alle mensen die op 29 maart
voor onze partij hebben gekozen. In
Leiden, vooral in de binnenstad, de
Kooi en Zuid-West hebben honderden
i PSP gestemd. We zijn vooruit
Uw stem up uns telt niet dubbel, maar driedubbel. Waarom? Omdat de
rechtse partijen als het CDA en de WD weer sterker zijn geworden. En
duidelijk is dat de PvdA alléén niet in staat is om een krachtige opposi
tie te voeren.
Want zeker is, dat er keiharde aktie moet komen.
Aktie tegen de werkloosheid en de dreigende ontslagen, zoals bij de
Grofsmederij. Aktie tegen bezuinigingsmaatregelen die de grote meer
derheid van de bevoking treffen. Aktie tegen de Kernbewapening zoals
de neutronenbom. Aktie voor vrije abortus, waarbij niet Van Agt maar
de vrouw zélf beslist!
Vóór een zo groot mogelijke demokratie In buurt en bedrijf!
Je aktief inzetten voor een vreedzame en socialistische samenleving,
daar gaat het om. Niet alleen je stem laten horen in de gemeenteraad,
maar ook daarbuiten.
De PSP doet dat al twintig jaar lang. Maar we hebben meer mensen
nodig. Niet alleen mensen die op ons stemmen, maar die ook aktief lid
willen worden. Want het is de hoogste tijd: Van Agt en Wiegel moeten
verdwijnen!
O ja, ons adres is postbus 129, Leiden.
P.S. - Onze verkiezingscampagne heeft veel geld gekost. Wij zijn blut!
Giften zijn zeer welkom. Ons gironummer is 489 329 t.n.v. Pen
ningmeester PSP, Leiden, graag met de vermelding „PSP Steunfonds"
Met vriendelijke groeten,
Hilda Passchier
gemeenteraadslid PSP
voor een
socialistische
vredespolitiek!
