Geen meerderheid
voor YOS-subsidie
Medische verzorging faalt
Arabieren willen winkels kopen in Beverwijk
Vasthoudende getuige
krijgt officier mee
Leidenaar
vannacht
overvallen
PAGINA 4
VARIA
DINSDAG 21 FEBRUARI 1978
AMERIKAANSE MINISTER VAN GEZONDHEIDSZORG:
LOS ANGELES - Michael Jackson, wetenschappelijk me
dewerker van radio- en tv-programma's, wiens typische
Britse accent ertoe heeft bijgedragen dat hij een zeer be
kend figuur is geworden in Californië, kan een klassiek
medisch griezelverhaal vertellen dat kort en bondig laat
zien in wat voor malaise de gezondheidszorg in Amerika
op het ogenblik verkeert.
Hij stelt de vraag: Wat doe je als je
vrouw zeer hoge koorts krijgt en
je zit in een vliegtuig op vijftien
kilometer hoogte?" Antwoord:
„Bid dat er een niet-Amerikaanse
arts in dat vliegtuig zit."
Jackson en zijn vrouw waren op te
rugweg van Europa toen mev
rouw Jackson plotseling ziek
werd. „Van binnen stond ze in
brand, van buiten werd ze
blauw," vertelt Jackson. Er wer
den twee Amerikaanse dokters
ontdekt, ze reisden eerste klas. Ze
vonden het allebei erg jammer,
maar ze konden geen hulp bie
den.
Die artsen dachten aan de kans dat
er een schade-eis tegen hen zou
kunnen worden ingesteld als er
iets mis ging en aan wat hun ver
zekeringsmaatschappij dan wel
zou zeggen: hoe konden ze zou
eerste hulp bieden aan een pa
tient die misschien wel kon ster
ven voor ze in New York waren?
Jackson dacht aan het verhaal van
de Barmhartige Samaritaan en
hij ontdekte er één in de persoon
van een Italiaanse dokter, die
achterin het vliegtuig zat. Zijn
diagnose was longontsteking.
Aan het vliegveld werd gevraagd
een ziekenauto en medische hulp
gereed te houden. Alana Jackson
overleefde het avontuur.
Wanneer de medische stand in
Amerika het dit jaar moeilijker
krijgt aan ooit tevoren dan komt
dat door een steeds groeiend aan
tal incidenten als het boven
staande: de gemiddelde arts is
niet langer een „cultuurheld".
Integendeel, men ziet hem met
groeiend cynisme als iemand die
wordt overbetaald, als iemand
die geen antwoord geeft op de
noden van de patiënt maar vooral
zijn eigen belangen beschermt.
Daaraan ligt een gevoel van diepe
teleurstelling ten grondslag in de
traditionele medische weten
schap, waarvan men wonderen
verwachtte - maar die nog steeds
geen raad weet met een groot
aantal ziekten, van een doodge
wone kou tot aan kanker.
Wat is er waar van die beschuldi
gingen? En zo er al iets van waar
is hoe kan de dokter zich zelf dan
„beter maken"?
Sanering
De minister van gezondheidszorg,
onderwijs en sociale zaken, Jo
seph Califano, had daar laatst in
een toespraak voor de Ameri
kaanse Maatschappij voor Ge
neeskunst in San Francisco wel
zo zijn gedachten over.
Deze belangrijke man in Carters
regering waarschuwde dat er een
diepgaande, langdurige sanering
te wachten stond en hij zei dat de
artsen er verstandig aan zouden
doen zelf vrijwillig hun optreden
te veranderen voordat ze ertoe
worden gedwongen.
Califano zei dat de dokters er de
voorkeur aan hadden gegeven
winstgevende praktijken in de
buitenwijken op te zetten zonder
aandacht te schenken aan het
platteland en de grote stadsker
nen. Zij hadden de duurste en
minst doeltreffende manier van
werken gekozen door niets te
doen aan preventieve genees
kunst, waardoor er steeds meer
directe medische zorg nodig is. In
1976 hebben de Amerikaanse art
sen samen het verbijsterende ho
norarium van 26 miljard dollar
verdiend en de kosten voor medi
sche hulp zijn in dat jaar twee
maal zo sterk gestegen als die
voor levensonderhoud.
De minister van gezondheidszorg
waarschuwde: als de Maat
schappij niet zelf orde op zaken
kan stellen zal de overheid zich
steeds meer met de medische
verzorging gaan bemoeien. Cali
fano zei nu al dat een federale
stop op de artsenhonoraria wel
licht onvermijdelijk wordt. Een
plan van het ministerie om jaar
lijks de stijging van ziekenhuis
kosten beneden de tien procent
te houden zou scherp het mes zet
ten in de verdiensten van de dok-
Honoraria
De Maatschappij voor Genees
kunst was geschokt door Cali-
fano's toon - „het klonk als een
oorlogsverklaring tegen ons be
roep," zei een arts - maar de Maat
schappij weet drommels goed dat
als het Carter en Co. menens is, zij
direct steun van het publiek zul
len krijgen. Een recent opinie
onderzoek van het bekende bu
reau Harris toonde aan dat in de
laatste tien jaar het vertrouwen in
de artsenstand met een volle der
tig procent is gedaald en dat nu
nog maar 43 procent van de men
sen in de artsen geloven.
Een ander onderzoek toont aan dat
de grootste wrok zich richt tegen
de hoge honoraria van de artsen.
Die worden gezien als voornaam
ste oorzaak van de steeds stij
gende kosten van de gezond
heidszorg. In geen beroep zal er
dit jaar zoveel worden verdiend
als in dat van medicus, zo schat
het ministerie. De gemiddelde
arts zal 75.000 dollar per jaar ma
ken. Het salaris van een minister
als Califano ligt rond de 60.000,
iemand die in Amerika 25.000
dollar verdient heeft een zeer be
hoorlijke baan, ruim boven het
gemiddelde inkomen. Er zijn
echter heel wat specialisten en
bekende chirurgen die aan een
inkomen van 250.000 dol
lar per jaar komen.
Honorarium
Een van de aspecten in de medi
sche behandeling, waar veel
Amerikanen zich hevig aan erge
ren is het grote verschil in hono-
raria'a-jgëiverse delen van het
land wordt gerekend voor precies
dezelfde heelkundige behande
ling. Ralph Nader, de vermaarde
verdediger van consumen
tenbelangen, heeft in een onder
zoek naar de gezondheidszorg de
officiële statistieken van „Medi
care" gebruikt om aan te tonen
dat deze geografische schomme
lingen lang niet altijd in verband
staan met verschii van levens
standaard of de kwaliteit van de
behandeling. Medicare is in grote
trekken de Amerikaanse tegen
hanger van ons systeem van
ziekenfondsverzekering).
Een galblaasoperatie die in het
sjieke filmsterrencentrum Be
verly Hills duizend dollar kost,
krijg je in een kleine stad in het
Midden-Westen honoraria. In di
verse Findlay voor 290 dollar, zo
toont Nader aan. Dat is een ver
schil van 245 procent, maar de
gewone kosten van levenson
derhoud liggen in Beverly Hills
maar twaalf procent hoger. Nader
vindt dat dit op geen enkele ma
nier is te verdedigen. Het systeem
„laat toe dat de artsen hun eigen
honoraria vaststellen ten koste
van de belastingbetaler", zo zegt
hij.
Hij redeneert dat dg overheid
schatten zou kunnen sparen door
patiënten geld te geven om per
taxi van New-Yorks dure zaken
wijk Manhattan naar bijvoor
beeld Brooklyn te gaan waar ze
dezelfde operatie kunnen krijgen
voor de helft van de prijs. En Me
dicare kan hoogst profijtelijk zijn
voor artsen. De dienst voor ge
zondheidszorg in Californië zegt
dat er in die staat meer dan vijftig
dokters zijn die jaarlijks meer
dan honderdduizend dollar ver
dienen via dit federale hulpp
rogramma.
Een andere kwalijke zaak zijn de
naar schatting 2.400.000 niet-
noodzakelijke operaties die elk
jaar in dit land worden uitge
voerd. Dat komt op iets van vier
miljard dollar te staan. (De schuld
daarvan wordt wel gegeven aan
het feit dat er zoveel chirurgen
zijn die weinig te doen hebben.)
En dan zijn er de grieven over het
duidelijke falen van de moderne
medische wetenschap - de vele
vindingen ten spijt - in
i zoveel kwa
len die ons kwellen, of ons do
den.
Door deze publieke ontevreden
heid zijn veel artsen gedwongen
hun methodes en doelstellingen
opnieuw op hun waarde te toet-
„In sommige gevallen hebben we
ons overwerkt, in andere hebben
we de patiënten een „overbehan-
deling" gegeven," zegt een spe
cialist van de Universiteit van
Californië.
„Het ziet er naar uit dat wij de nor
men kunnen verbeteren zolang
artsen hun beroep beschouwen
als een boom waar je geld van kan
plukken. Als de mensen blijven
denken dat hun dokter een
slaatje uit hen slaat zullen ze zich
steeds meer tot de overheid wen
den voor vergoedingen. En dan
ga je regelrecht af op socialise
ring van de medische zorg."
LONDEN - Moeder Judy moedigt haar dochter Cloudy aan tijdens haar
schuchtëre debuut in de Londense dierentuin in Regent's Park in Londen.
Cloudy is de vierde giraffe die de laatste drie jaar in deze tuin werd
geboren. Ze werd op 6 februari geboren uit de verbintenis tussen moeder
Judy en vader Robbie. Alle giraffes in deze dierentuin krijgen r
de Richard Cloudesley school in het centrum van Londen.
BEVERWIJK - „Geachte Heer.
Onlangs waren wij in Bever
wijk om een pand te bekijken.
Toen zag mijn cliënt ook uw
pand. Door de uitstekende
ligging en de goede staat
waarin uw eigendom ver
keert, werd de interesse van
mijn cliënt gewekt.
Een brief met dergelijke strek
king is enkele weken geleden
bezorgd bij een honderdtal
winkeliers en ondernemers in
de binnenstad van Beverwijk.
Een „persoonlijk" schrijven
van het Amsterdamse make
laarskantoor Bettings Am
sterdam BV. Zijn opdracht
gever: een Arabisch con
sortium van beleggers. Doel:
zoveel mogelijk geld beleg
gen in de uiterst lucratieve
winkelbuurt, met-
name in de Breestraat.
Een paniekerige stemming
heerst er (nog) niet onder de
middenstanders. Opdrijven
van de (huur-) prijzen, slopen
van panden voor betonnen
kolossen, het deert de Bever-
wijker vooralsnog weinig.
Een aantal winkeliers juicht
het zelfs toe dat het Arabische
oliegeld lonkt. „Als ze maar
genoeg geld bieden voor mijn
pand, ben ik zo weg.De
meerderheid van de bena
derde ondernemers schijnt de
brief echter naast zich neer-
te leggen.
„Ze krijgen hier echt geen poot
aan de grond", verklaart sec
retaris V. Molkenboer van de
plaatselijke winkeliersver
eniging. Kijk, wat er destijds
met de Kalverstraat in Am
sterdam is gebeurd, heeft de
mensen wel wat te denken
gegeven. Een actie? Nee,
ieder moet maar voor zich zelf
beslissen. Maar ik geloof niet.
dat men massaal besluit zijn
pand te verkopen. Waarom
ook, hel is vaak een goede-
belegging."
Ter illustratie zegt bedrijfs
leider Molkenboer van' een
schoenenzaak in de Bree
straat: „Mijn baas heeft het
papiertje direct in de prul
lenmand gegooid en dat zul
len vele middenstanders
hebben gedaan".
Door
Martin de Bruin
Meer verontrust toont zich J.
Logger, van het Koninklijk
Nederlands Ondernemers
Verbond. „Geen gezonde
ontwikkeling. Het is natuur
lijk erg aanlokkelijk voor de
kleine man als er een leuk bod
op zijn bedrijf wordt gedaan.
Maar je schept een monopo
lie-positie. Kleine bedrijven,
ondernemende mensen - ze
krijgen geen kans meer in de
Breestraat".
Waarom deze „toevallige" be
langstelling voor een groot
aantal panden in het Bever
wij kse centrum? Ten eerste
hebben de Arabische op
drachtgevers veel olie-geld.
„De stad is enorm goed be
reikbaar. Goede verbindin
gen, overal ben je vlakbij.
Parkeren geen probleem,
„vult Molkenboer aan. „We
draaien erg goed. Niet alleen
voor Beverwijk, maar voor
de hele regio".
Waarom hebben uw Arabische
clienten interesse in de stad
onder de rook van de Hoog
ovens, zo is de vraag aan H. A.
Rijkens van makelaarskan
toor Bettings. „Ik heb geen
behoefte om te reageren".
Eerder verklaarde hij in het
vakblad Cobouw: „Er veran
dert niets voor de huurders.
Men kan gewoon blijven zit
ten. De Arabische opdracht
gevers willen alleen maar be
leggen en gaan beslist niet bij
voorbaat slopen om bijvoor
beeld nieuwe panden neer te
zetten".
Eigenaar T. de Vries van een
zaak in elektrische onderde
len heeft de brief niet naar de
prullenmand laten verhuizen.
„Iedereen mag een bod doen
of het nu een Arabier of Chi
nees is. Maar de prijs is een
giller. Ik verwacht ze binnen
veertien dagen wel terug.
Mijn vrouw en ik staan dag en
nacht in die winkel. En kijk 's
wat we haar de belastingen
moeten brengen. Als ik een
goed bod krijg, dan is dit pand
verkocht". Is hij een van de
weinige middenstanders die
hebben gereageerd? „Vergeet
het maar. Ze willen het niet
zeggen, maar ik weet zeker
i het
dat
onderhandelen zijn".
IN LEIDSE RAAD
Kantonrechter mr. Attema be
handelde gisteren de aange
houden zaak tegen een ver
dachte met een moeilijk uit te
spreken naam, waarvan de
eerste letter een S. is. S. werd
ervan verdacht dat hij op een
bromfiets had gereden met
een oud verzekeringsplaatje.
Toen hij de vorige keer op de
zitting verscheen, zei hij dat
hij zich op het moment dat de
overtreding geconstateerd
zou zijn, niet in Nederland
maar in Engeland bevond.
Hij zou wel een naamgenoot
gehad hebben in Leiden,
maar die is inmiddels weer
naar Suriname, wist S-
De rechter besloot toen om de
zaak aan te houden zodat de
verbalisant zou kunnen ge
tuigen en kijken of hij S. her
kennen zou. Maar nu het zover
was, was wel dé verbalisant
gekomen, maar niet de heer S.
Waaniit de officier van justi
tie voorzichtig concludeerde:
"Ik heb zo het idee dat hij de
confrontatie niet heeft aan
gedurfd". Omdat S. ook geen
bericht van verhindering had
gestuurd werd ae :aak bij
verstek afgehandeld en de
boete bepaald op honderd
gulden.
Een andere aangehouden zaak
was die tegen de jongeman V.,
die in een aprilnacht vorig
jaar op de Voorhouterweg in
Rijnsburg door twee agenten
werd aangehouden omdat de
brommer waarop hij reed
nogal wat gebreken ver
toonde. Om wat te noemen, de
verlichting deed het niet. er
waren geen verzekeringspa
pieren, noch V., noch zijn
duo-passagier v. K. droegen
een helm. Bovendien werd V.
ten laste gelegd dat hij in
eerste instantie het stopteken
negeerde door pas tien meter
verderop te stoppen en dat hij
een valse naam opgaf. Maar
toen V. op de zitting verscheen
verklaarde hij dat niet hijzelf,
maar zijn vriend v. K. gere
den had.
Gisteren was v. K. er dan als ge
tuige. V. zelf was er niet. "Is
hij ziek?", vroeg rechter At
tema. De 19-jarige getuige
antwoordde bevestigend.
"Hoe weetje dat?". "Omdat ik
juist bij hem vandaan kom".
De rechter vertrouwde hem
vanaf het begin voor geen
cent, dat was duidelijk, want
op allerlei manieren pro
beerde hij de jongen voor het
blok te zetten. Die hield echter
vol, onder ede, dat hij die
nacht gereden had en niet V.
Hij vertelde zelfs dat ook hij
een valse naani had opgege
ven. Ten leste raad liet rechter
Attema de twee verbalisanten
oproepen.
Toen v. K. na een hele poos
wachten geconfronteerd werd
met de verklaringen van de
beide agenten,bleef hij nog bij
zijn lezing van het gebeurde.
De rechter zei nu openlijk dat
hij er niets van geloofde. En de
officier van justitie wees de
getuige op de consequenties
als hij niet de waarheid
sprak, hij zou achtervolgd
kunnen worden wegens
meineed. De zaal inspanning
De ene agent verklaarde name
lijk pertinent zeker te weten
dat V. gereden had: een cor
pulent figuuren dat wasv.K.
zeker niet.
De getuige: "Waarom zou ik er
nou om liegen, betalen moeten
we toch!". Daarin had hij
geen gelijk, want als hij gere
den zou hebben 'zouden ze de
boete ontlopen hebben omdat
hem niets ten laste was gelegd.
Dat v. K. dat niet had inge
zien gaf waarschijnlijk bij de
officier van justitie de door
slag, die tenminste ineei\s re
soluut het woord nam om de
eis te formuleren en toe te lich
ten. "Ik twijfelde eerst sterk
aan de verklaringen van de
beide heren, vooral omdat het
op die manier zo makkelijk is
een bekeuring te ontlopen.
Ook vanwege hun gedrag bij
aanhouding en omdat V. hier
nu niet verschenen is. Maar v.
K. heeft ondanks de con
frontatie met zijn verbalisan
ten en ondanks dat hem gewe
zen is op de consequenties van
meineed vastgehouden aan
zijn verklaring. Ik ben hem
gaan geloven, en vraag vrij
spraak voor V
Dat gaf de rechter. Maar niet
zonder v. K.erop te wijzen dat
de gebreken aan de bromfiets,
het rijden zonder helm en het
opgeven van valse namen
dingen zijn die niet door de
beugel kunnen.
MARGA WUIS
LEIDEN - Een 23-jarige Leidenaar
is vannacht rond kwart voor
drie op de Herenstraat onder
bedreiging van een mes beroofd
van acht giro-betaalkaarten en
een betaalpas. De voetganger
werd gevolgd door een don
kergroene oude Taunus. Ter
hoogte van de Prinses Wil-
helminastraat stapte drie man
nen uit, die hem de betaalkaar
ten afhandig maakten en ver
volgens wegreden. Van de over
vallers is geen signalement be
kend.
LEIDEN - In de Leidse gemeenteraad lijkt geen meerder
heid te bestaan voor het verlenen van subsidie aan de
medewerksters van de VOS-cursussen (ontwikkelings
cursussen voor vrouwen). Dit viel gisteravond op te ma
ken uit de standpunten van de verschillende fracties in
eerste termijn. Het college moet echter nog antwoorden.
De subsidiëring van de VOS-me-
dewerksters is een al lang sle
pende en omstreden zaak. De
discussie speelt zich vooral af
rondom de vraag of de vrijwilli
gers al of niet betaald moeten
B en W antwoorden
Geen bezwaar
tegen gegevens
aan Rijnland
LEIDEN - B en W van Leiden vin
den het niet onjuist dat de ge
meente het streekenergiebedrijf
Rijnland beperkte gegevens
(verhuisadressen) uit het bevol
kingsregister verstrekt. Het col
lege antwoordt dit op vragen van
de VVD-raadsleden Zonnevylle
en Schouten.
De gemeente verstrekt Rijnland
sinds eind vorig jaar uit het be
volkingsregister de adressen van
bewoners die uit Leiden zijn ver
huisd. Rijnland vraagt deze
adressen op als men van bewo
ners nog geld te vorderen heeft.
De gegevens worden ook door
gegeven aan andere energiebe
drijven.
Volgens het college is er in dit geval
geen sprake van een com
mercieel belang, zoals de vragen
stellers suggereren. In hun ant
woord benadrukken B en W dat
Rijnland geen commercieel maar
een algemeen belang dient.
Overigens geven B en W te kennen
dat het verstrekken van de gege
vens aan Rijnland slechts "bij
wijze van uitzondering" gebeurt.
Het college ziet in dit uitzon
deringsgeval geen aantasting van
de persoonlijke levenssfeer. Men
benadrukt echter dat in zijn al
gemeen 'zeer stringente criteria'
worden gehanteerd voor het ver
strekken van gegevens.
worden. B. en W. zijn van mening
dat dit niet het geval moet zijn
omdat ook ander vrijwilligers
werk niet betaald wordt.
Het standpunt van het college
krijgt waarschijnlijk nog een
ruime meerderheid. Naast PSP
en CPN stelt alleen een meerder
heid van de PvdA zich achter het
betalen van de VOS-vrij willigers.
De fracties van CDA. VVD.
PPR/D'66 en SGP/GPV wijzen
dit echter om verschillende rede
nen af.
Het debat over de subsidiering le
verde van enkele kanten kritiek
op het beleid van de (wegens
ziekte) niet aanwezige wethouder
Tesselaar (PvdA) op. Hilda Pas-
schier (PSP) betoogde dat het
door de wethouder gehouden
onderzoek "niet deugde" en sug
gereerde in het raadsvoorstel
"pertinente onwaarheden"
Namens de meerderheid van de
PvdA-fractie viel ook Groos zijn
wethouder af op het onderzoek.
Groos- noemde het onjuist dat
Tesselaar buiten het college om
een beperkt onderzoek naar de
vrijwilligerswerk had gedaan.
"Dat getuigt wel van dadend
rang, maar niet van overleg".
Groos vroeg het college diens voor
stel in te trekken en kondigde aan
dat hij anders namens de PvdA-
fractie met een eigen voorstel zou
komen.
Hilda Passchier diende al een motie
in, die het college vraagt nog deze
raadsperiode (dus voor sep
tember) een aanzet te geven voor
een gemeentelijke emancipa
tienota. Deze motie kreeg de
steun van alle andere raadsfrac
ties met uitzondering van Van
der Meij (SGP/GPV).
De eerstvolgende raadsvergade
ring zet de gemeenteraad het de
bat over de VOS-subsidie voort
met het antwoord van het college.
LEIDEN - In het Leidse stadh uis is gistermiddag afscheid genomen van
de voorzitter van de welstandscommissiemr. D.J. Gorter. De heer Gorter is
bijna 20 jaar voorzitter geweest van deze commissie die in het leven is
geroepen om op het fatsoen' van de gebouwen in de stad te letten.
Burgemeester Vis die nameyis het college van B en W een dankwoord sprak
zei in zijn rede dal het college alt ijd bijzonder gelukkig is geweest met de
nauwgezetheid waarmee de heer Gorter zijn taak heeft vervuld. Hoewel
bijna niemand hem vanaf het begin heeft meegemaakt werd zijn voorzit
terschap altijd zeer op prijs gesteld. Burgemeester Vis noemde de heer
Gorter een beminnelijk mens, kort en zakelijk, maar iedereen de volle kans
gevend zijn mening te zeggen.
Mr. Gorter sprak zijn dank uit mor alle vriendelijke woorden aan hem
gericht,ook al meende hij zichzelf in geen van die positieve eigenschappen
te herkennen. De heer Gorter zei altijd met plezier te hebben gewerkt en dat
hij Leiden als stad enorm is gaan waarderenOpvolger van mr. Gorter
wordt het voormalig raadslid van het SGPGPV, de lieer M. Houtman.
Portemonnee
en ring
gestolen nit
overdekte
schaal LEIDEN - Uit een kantoor van
zwembad De Overdekte aan de
Haarlemmerstraat is gistermor
gen een portemonnee met 235-
en een zilveren ring met briljan-
tjes van ruim duizend gulden ge
stolen. De ring en het geld zaten
in een handtas van de bad
juffrouw, die deze in het kantoor
had opgeborgen.
