Hans v. Helden: lochword
weer
ïoen,
Koopmans is titel al kwijt
Tilbirg biedt
1,4 miljoen
om tweekamp
teen Karpov
en Koitsjnoi
te organiseren
-H033SI
Spinks vóór 1 juli
tegen Ken Norton
,Ik ben het slachtoffer van een Italiaans spelletje"
Manager Talboo: „Een bijzonder kind, dat is-ie"
VRIJDAG 17 FEBRUARI 1978
PAGINA 15
MEXICO CITY - De nieuwbakken wereldkampioen in het
zwaargewicht, de Amerikaanse bokser Leon Spinks, heeft tot 1
juli de tijd zijn titel tegen landgenoot Ken Norton te verdedi
gen. Dit heeft een woordvoerder van de World Boxing Council
WBC) in Mexico City meegedeeld. Norton gold na de zege op 5
november van het vorig jaar op zijn landgenoot Jimmy Young
als uitdager nummer één van oud wereldkampioen Muham-
med Ah.
Ali zou,mits hij van Spinks won,voor dit gevechteen bedrag van
12 miljoen dollar (30 miljoen gulden) ontvangen. Norton en
Spinks moeten voor 17 maart het contract afsluiten. Als men
het voor die datum niet eens wordt over de plaats en de gages,
zal de WBC op 7 april het gevecht toewijzen aan de meest
biedende organisator
ROTTERDAM - Rudi Koopmans is een
halve dag als Europees bokskampioen bij
de halfzwaargewichten door het leven ge
gaan. Gisteren in de loop van de middag
wijzigde voorzitter Le Clerq van de Euro
pese Boksunie na overleg met de secreta
ris-generaal Piero Pini de uitslag van het
titelgevecht, dat woensdagavond in het
sportpaleis Ahoy werd gehouden, van een
overwinning voor Koopmans in een on
beslist. Aldo Traversaro blijft daardoor
Europees kampioen.
De twee EBU-vcrtegenwoordigers, die in
Parijs bijeen kwamen, hebben de telfout
hersteld, die de Spaanse scheidsrechter
Fernando Perotti op zijn scorekaart had
gemaakt. De Spanjaard had de partij met
146-145 punten aan Koopmans gegeven.
Hij bleek zich echter één punt in het voor
deel van Koopmans te hebben verteld.
De twee andere juryleden, de Engelsman
James Brimmel en de Fransman Berlier
hadden respectievelijk een overwinning
voor Koopmans en een onbeslist. Omdat
de scorekaart van Perotti nu ook een on
beslist aangeeft is de partij als zodanig
geëindigd.
Rudi Koopmans was uiteraard teleurge
steld. "Het is vervelend. Maar het is hier
nog niet mee afgelopen. Willi Zeiler laat
het er niet bij zitten. Hij heeft zijn ad
vocaat Hans-Joachim Rust al in de arm
genomen en die zal de zaak wanneer er
mogelijkheden toe bestaan zeker voor ae
rechtbank brengen".
Koopmans is er van overtuigd dat de Ita
liaanse secretaris-generaal van de EBU,
Piero Pini, die de scorekaarten direct na
afloop voor akkoord parafeerde en toen de
uitslag bekend liet maken, in Parijs uit
sluitend gepleit heeft voor Traversaro. "Ik
ben het slachtoffer geworden van een Ita
liaans spelletje. Dit kost mij een hoop
geld. Kort na afloop van de partij tegen
Traversaro heb ik al een contract gete
kend om de titel op 10 of 17 april in het
sportpaleis Ahoy vrijwillig tegen de
Westduitser Leo Kakolewicz te verdedi
gen. Dat gaat natuurlij k nu ook niet door".
Rudi Koopmans gelooft niet dat zijn rech
terhand is gebroken. "Vandaag ga ik naar
het ziekenhuis hier in Leeuwarden voor
een foto. Ik heb al eens meer een paar
middenhandsbeentjes gebroken. Maar
toen had ik veel meer pijn dan nu. Ik houd
het op een zware kneuzing".
Koopmans gaat volgende week veertien da
gen op vakantie naarTenerife, waarna hij
vervolgens nog eens twee weken rust
houdt. "Half april boks ik weer en dan zal
ik laten zien dat ik echt de beste halfz-
waargewicht van Europa ben".
De Nederlandse boksbond is ook niet van
plan zich zo maar bij de beslissing van de
heren Le Clerq en Pini neerteleggen. "Wij
kunnen nu nog niets doen, ornaat wij nog
niets van de EBU gehoord hebben", aldus
voorzitter Hans Hofman. "De Westduitse
bond heeft ook al gezegd te protesteren"
Hofland meent gegrond een protest te
kunnen aantekenen op basis van art. 19
paragraaf 1 van het EBU-reglement (En
gelse versie) waarin staat dat een over
winning op punten nooit kan worden
aangevochten.
Hofland vindt het verder een vreemde zaak
dat Le Clerq en P, vooral de laatste kan als
partij worden beschouwd omdat er een
landgenoot van hem bij betrokken is, gis
teren samen een beslissing hebben geno
men zonder andere leden van de ACAB,
de technische commissie van de EBU, te
raadplegen. Hofman vindt het verder
kwalijk dat Pini de uitslag bekend liet
maken nadat hij zelf de puntenbriefjes
had gecontroleerd en vervolgens pas de
telfout ontdekte.
WIM VAN HEMERT
«y. ,y y yM vw ffe H *TB
WsSÊÊm
JOURE - Die middag blijkt
- grote verrassing - Hans
van Helden via de telefoon
redelijk aanspreekbaar.
Ja, hij wil best even praten
over zijn tot nu toe mis
lukte seizoen, de afspraak
dient via zijn nieuwe, ma
nager Theo Talboo ge
maakt te worden. Aldus
AMSTERDAM - De Konin
klijke Nederlandse
Schaak Bond lijkt een uit
stekende zet te hebben
gedaan met zijn offerte
voor de organisatie van de
tweekamp tussen Anatoli
Karpov, de wereld
kampioen en zijn uitdager
Viktor Kortsjnoi. Niet al
leen omdat het aangebo
den bedrag van 1,4 miljoen
gulden (schakers zijn ge
voelig voor prijzen) hoger
ligt dan welke van de zes
andere aanbiedingen ook,
maar zeker omdat Neder
land zowel bij Karpov als
Kortsjnoi een goede repu
tatie heeft.
Kortsjnoi immers verbleef nadat
hij de Sovjet Unie had verlaten
een tijd in Nederland, Karpov
won vorig jaar het grote inter
nationale toernooi in Tilburg en
heeft toen herhaaldelijk laten
blijken dat hij zich zowel daar, als
in zijn verblijfplaats Oisterwijk,
bijzonder op zijn gemak voelde.
Minder gunstig is zonder twijfel
dat Karpov in Tilburg een 'uit
wedstrijd' zal moeten schaken,
gegeven de banden die Kortsjnoi
in en met Nederland heeft.
Via-via
Het aanbod van Tilburg stoelt op
informaties die John Slijkhuis,
de man van de public relations
van de KNSB, via-via over de an
dere inschrijvers had vernomen.
Slijkhuis: 'Wij hoorden dat
Duitsland op ongeveer een mil
joen mark zou zitten en meenden
daar iets boven te moeten gaan.
De Philippijnen zouden volgens
de geruchten twee miljoen dollar
hebben aangeboden. Dat bedrag
zou voor iedereen onhaalbaar zijn
geweest, maar wij dachten dat de
waarheid over de Aziatische of-
Viktor Kortsjnoi: "Tilburg lijkt mij niet slecht"
ferte ongeveer op veertig procent
van 'het gerucht' getaxeerd
moest worden, waardoor wij ook
ongeveer op ons bedrag uitkwa-
Viktor Kortsjnoi, de uitdager die
voor het openen van de zeven en
veloppen door FIDE-president
Max Euwe naar Amsterdam was
gekomen, toonde zich zonder
meer content met de aanbieding.
'Schakers zijn gevoelig voor
prijzen', zei hij, 'maar op dit mo
ment is het mij onmogelijk al te
zeggen waar ik het liefst zou spe
len. De prijs (de winnaar krijgt
vijf-achtste, de verliezer drie
achtste) is belangrijk, maar ook
de bijkomende voorwaarden
tellen. Er zijn wel een paar plaat
sen waar ik liever niet zou spelen,
namelijk Frankrijk en de Philip
pijnen. In Frankrijk heb ik het
idee gekregen dat de pers partij
tegen mij kiest, het klimaat op de
Philippijnen lijkt mij niet ideaal.
Verwacht van mij niet dat ik nu,
zo kort na bekendmaking van de
mogelijkheden, al definitief mijn
voorkeur voor Nederland uit
spreek, maarTilburglijktmij niet
slecht'
Nog meer
De kosten van Tilburg blijven na
tuurlijk niet beperkt tot de 1,4
miljoen gulden, die beschikbaar
is als 'beurs' voor de beste
schakers van de wereld. De twee
afgevaardigden van de gemeente,
de heren J. de Vlam (voorlich
ting) en W. van der Wee (finan
ciën) maakten duidelijk dat er
voor de totale organisatiekosten
zeker nog een half miljoen gulden
bijkomt en dat dus de twee mil
joen zal worden benaderd.
De op een na grootste Brabantse
stad is bereid een garantie
dat bedrag te geven, maar
ervan uit dat een belangrijk ge
deelte zal worden gedekt door de
inkomsten. John Slijkhuis bij
voorbeeld liet weten dat hij na
een eerste onderzoekje meende al
te kunnen rekenen op een bedrag
van ongeveer zes ton van spon-
Tilburg denkt door de inkomsten
van die kant en natuurlijk ook
door de verkoop van bepaalde
rechten en uit de recette dicht in
de buurt te komen van de wer
kelijke kostprijs voor de organi
satie. 'Wij behoeven', stelde de
heer De Vlam, 'er niet op te ver
dienen'. De heer De Wee vond dat
het zelfs geld mocht kosten.
'Elke stad geeft bedragen uit voor
zijn public relations, in vele ge
meenten wordt topsport gesub
sidieerd. Willem II krijgt van Til
burg voor het lopende seizoen
150.000 gulden. Wij realiseren ons
wel degelijk dat het schaaktoer
nooi ons geld zou kunnen kosten,
maar wij vinden dat een bedrag
van ongeveer 300.000 gulden voor
de promotie van onze stad - en
dat gebeurt toch zeker bij zo'n
tweekamp - niet onredelijk is'.
Beperking
Tilburg heeft overigens een beper
king bij zijn offerte gesteld, na
melijk het toernooi dient op ui
terlijk 1 augustus aan te vangen.
Wanneer dat niet gebeurt, dan
vervalt de dane offerte. Vol
gens dr. Eu we zal de officiële
opening van de tweekamp rond
15 juli plaats vinden, zodat aan
die Tilburgse voorwaarde kan
worden voldaan.
geschiedt. Maar helaas, in
een café in het Friese
Langweer waar het fraaie
meer al stevig is verstild in
de winterkou, zit om acht
uur 's avonds wel de ma
nager maar niet onze held
zelf.
"Geeft niets", meent Theo talboo,
"Hans komt, hij heeft hem in z'n
zak zitten zogezegd, Hans doet
wat Theo wil en zo hoort het als je
een manager hebt, tenminste als
die z'n vak verstaat en dat doet hij
in tegenstelling tot die Brabander
Van de Heuvel, die heeft alleen
maar van Hans geprofiteerd, en
daarbij, altijd was hy lam, wat
koop je daar nou voor".
Eigen schuld
Theo loste dus "die Brabander" af.
Talboo: "Ja, maar dat is die man
z'n eigen schuld. Die presteerde
het om in Oslo te roepen dat Hans
in Larvik alleen maar achter de
meiden aan was geweest. Terwijl
Hans zich juist gek had getraind.
Daarom mislukte het in Oslo by
de EK. Hans zat vast door dat ro-
tijs in Larvik. Z'n benen leken
wel van beton toen. Een ver
keerde masseur hè. Zo'n man van
een voetbalteam. Weet die veel!
Daarom heeft hij Theo, de dwars-
gestreepte en gladde spieren van
Hans zelf maar even in de knuis
ten genomen. Hem gekneed van
bil tot teen. Maar ja, hij is geen
professional. Daarom zat Hans in
Oslo vast. Kon ie z'n been niet
over z'n andere krijgen. Hij stond
langs de kant op die fatale 5 kilo
meter van Hans. Toen riep ie op
een gegeven moment, nou Hans
dat wordt een tijd van rond de
zestien minuten. En Hans maar
lachen in het voorbij gaan. Ge
voel voor humor hé. Maar na die 5
kilometer heeft ie toch twee uur
zonder iets te zeggen op z'n bed
gelegen. Kapot. En na de tien ki
lometer de volgende dag was hij
van het ijs gekomen en had-ie ge
zegd: toch wordt ik Nederlands
kampioen, Theo. Dat is mentali
teit. Of niet.
centje te verdienen valt, niet het
geval is. Zelfs Theo (35) voelt
tenslotte de argwaan rijzen,
brengt het gesprek op een ander
onderwerp, opent zijn diploma
tenkoffertje - cijfercombinatie:
het wereldrecorord op de 1500
meter - en haalt een antiek speel
doosje tevoorschijn.
Triomfantelijk: "Kijk dat is zijn
branche. Gekocht voor 1300,
reparatie ongeveer 1700, ver
koop straks ongeveer vijftiendui
zend gulden". Zo gaat dat in die
nostalgische wereld, of althans
Theo doet voor of het zo gaat.
Hij verhaalt over zijn connecties
met Martine, Albert, wie zijn dat
toch in godsnaam, z'n secreta
resse en vertegenwoordiger wel
licht, maar neen, dat zijn Martine
Bijl en Albert Mol en laatst zei die
nog tegen Henk (Henk? Henk
van der Grift wellicht) nee Henk
van der Meyden laatst, zei hij nog
tegen Henk, denk er om je hoeft
toch echt geen reclame te maken
voor mijn speeldozen op de TV en
die dekselse Henk die deed het
toch, triomf in de gryze ogen, z'n
speeldozen zijn in.
Hans van Helden
KNSB-voorzitter Van Laar gaf hij
er ook een, vorig jaar en laatst,
met dat gedoe met Hans zei ie te
gen Van Laar, je hebt je speel
doos gehad, nou niet verder zeu
ren. De sport heeft geen gehei
men voor hem, in de wielrennerij
is hij thuis als een vis in het water,
waarom won Jan Raas een étappe
in de Tour, omdat hij Theo de Tederheid
avond te voren op de kamer var
Raas de plaat "de eenzam<
fietser" had afgedraaid, daarom"
passen in zijn speeldozenhandel.
De manager voelt dat ook aan,
blijft vaag over de toekomst, zegt
tenslotte dat Hans niet zo arm is
Knipoog
Argwaan
Het valt niet te ontkennen. Maar
waar blijft Hans van Helden? Tot
een uur of elf die avond houdt
Theo Talboo vol dat het grillige
schaatsfenomeen uit z'n hand
eet. Maar klaarblijkelijk dan toch
alleen als Van Helden honger
heeft, wat helaas met al die korte
baanwedstrijden waar best een
Vertrouwelijk: "Watdenk je dat het
kost, zo'n seizoen met Hans,
duizenden toch zeker, maar daar
maalt hij niet om, tenslotte moet
je af en toe een beetje zwart geld
kwijt, een vette knipoog".
Maar waarom die liefde voor Van
Helden, is die te vergelijken met
zijn nostalgische handel in speel
dozen, want tenslotte is Hans
geen rijder van het eerste plan
meer, heeft ie z'n successen in het
verleden behaald en lijkt de weg
bergafwaarts definitief te zijn in
gezet?
Theo is het daar niet mee eens.
"Hans kan nog vlammen als de
begeleiding optimaal is".
Dus daarom steunt ie hem, in de
hoop nog eens een wereld
kampioen af te leveren. "Nee, nee
het gaat om zijn vriendschap voor
Van Helden, hy zal hem nooit in
de steek laten".
Kloeke taal, maar het zal Theo
straks niet makkelijk vallen het
verschijnsel Van Helden in te
Onze held blijft weg, zelfs Theo
moet het tenslotte toegeven. Met
tederheid wordt er over hem ge
sproken daar in dat stille café in
Langweer, de kastelein had het
zorgenkind vijf lange jaren in zijn
huis, je wist nooit watje aan hem
had, afspraken kwam hij nooit
na, hij leende je auto, die stond
een uur later total loss tegen een
boom, maar denk je dat Hans
even belde om het te melden, ben
je gek die had andere dingen aan
zijn hoofd, die dacht alleen aan
schaatsen.
Ook Theo lacht wat af met Hans.
Laatst gingen ze bij Innsbrück
het hooggebergte in, om te lun
chen, er lag dik sneeuw, ze kwa
men boven met de kabelbaan,
Hans ging zitten en gleed zo op
z'n kont duizend meter naar be
neden, steeds sneller, tot ie uit
zicht was. Anderhalf uur later, de
lunch was al achter de rug, be
reikte onze held de top weer, lo
pend, dat heeft ie nodig, aldus
Theo, zich afreageren af en toe.
Heldendaden
Z'n heldendaden worden nu'uit
voerig bezongen, een lang ver
vlogen tijdperk lijkt te herleven,
"een bijzonder kind, dat is ie". Zo
vernemen we hoe Hans nog maar
zeer recent een achtervolging van
de politie wist te winnen door bij
de gesloten overweg, toen er geen
uitweg meer leek, een 180 graden
slip te maken met zyn wagen en
de hermandad harmandad aldus
het nakijken te geven. We horen
hoe onze held nog niet zo lang
geleden voor de lol acht keer ach
tereen door rode stoplichten
heen reed. Maar net zoals in Dik
Trom is ook hier Flipsen paraat.
Zo is de kans groot dat onze ver
bleekte schaatsster zeer bin
nenkort weer eens een halfjaartje
zijn rijbewijs moet inleveren bij
de plaatselijke politie.
Volgende dag
We bladeren door de plaatselijke
avondkrant. Van Helden op de
korte baan. Hij blykt die dag ge
sloopt door een autochtoon die
een opening van 9.9 in de benen
heeft tegen Van Helden slechts
10.5. Daarbij, zegt de waard, wil
len die Friezen hier niet verliezen
van een Brabander.
De volgende dag komt Hans van
Helden, tegen het advies van zyn
manager opnieuw uit op de korte
baan. In het interview heeft ie
helemaal nooit meer zin, zegt hij,
wachtend aan de rand van de
baan op zijn beurt, zoals de ver
kleumde reigers verderop aan de
bevroren vaarten tevergeefs
wachten op langszwemmende
prooien, hopend op betere tyden.
Ook onze held droomt van betere
tijden, hopend op een plaats in de
kernploeg, maar hy keerde die
kernploeg zelf hooghartig de rug
toe, werd daardoor een outcast en
volgens traditie neemt een kudde
de afvalligen niet graag opnieuw
op.
Hans van Helden roert die avond in
zijn huisje in een pannetje
bouillon, want goed eten is be
langrijk. En Theo Talboo dagd
roomt, boven zijn inventarisatie,
want hij vertrekt met de hele
handel naar Zwitserland, de fis
cus zit hem hier te zwaar op de
hielen. Op zijn buro ligt een plaat,
op speciaal verzoek van Hans ge
kocht: If I had a hammer, van
Trini Lopez, die moet, zo heeft
Van Helden gesmeekt, dit week
einde in Eindhoven bij de natio
nale kampioenschappen ge
draaid worden als hij de lange af
standen aflegt, alleen dan, zegt
Theo, kan Hans het halen. Voor
de ex-schaatsvorst wiens troon
door de dooi lijkt aangevreten, is
het te hopen dat "If I had a ham
mer" niet "de man met de hamer
wordt", straks op die eindeloos
lange tien kilometer
PIM STOEL
