Slangeëi zakt weg in moe ras Een klassiek drama Een relatie na de dood Star Wars van Georg Lucas VRIJDAG 10 FEBRUARI 1978 Bergman kan niet aarden Het haalde twee jaar geleden de voorpagina's van vrijwel alle kranten: de beroemde Zweedse regisseur Ingmar Bergman is tijdens de repetities voor Strindberg's "Do dendans" door de politie opgepakt op verdenking van belastingfraude. Wat later volgde een tweede bericht: Bergman gaat Zweden verlaten. Hoewel men in dat land inmiddels tot andere gedachten schijnt te zijn gekomèn, lijkt zijn vertrek definitief. Vermoedelijk keert hij dit jaar alleen nog terug om de regie af te maken die hij destijds noodgedwongen moest onder breken. Ongetwijfeld ben ik niet de enige geweest die naliet het hoofd te buigen over de vraag of hij werkelijk gefraudeerd heeft, maar zich in plaats daarvan af vroeg wat het vertrek uit zijn va derland voor gevolgen zou heb ben voor zijn werk als filmer. Dat die vraag belangrijk was, blijkt nu zijn eerste buiten Zweden ge draaide film in première is ge gaan. "The Serpent's Egg" (Het Slan geëi), scenario en regie: Ingmar Bergman, hoofdrollen: Liv Ull- mann, David Carradine en Gert Fröbe, Trianontheater. 16 jaar. Het Slangeëi is gesitueerd in Be rlijn en speelt zich af in de tijd dat de eerste greep naar de macht van Adolf Hitler mislukte: Bergman volgt in de week van 3 tot 10 no vember 1923 Abel Rosenberg (Carradine) die samen met zijn schoonzus Manuela (Ullmann) en zijn broer Max een beroemd tra pezenummer in een circus heb ben gehad. Aan hun glorie kwam een eind toen Max gewond raakte aan zijn pols en daardoor niet kon werken. Het drietal belandt wer keloos in het Berlijn dat zich nauwelijks nog kan onttrekken aan de crisis. Inflatie heeft de mark kapot ge maakt, levensmiddelen zijn steeds moeilijker te krijgen, de onzekere toekomst is op de ge zichten van voorbijgangers op straat te lezen. Manuela en Max gaan scheiden, omdat de eerste niet langer opgewassen is tegen zijn introverte houding. De film is nauwelijks begonnen als Abel bij thuiskomst Max dood in bed aantreft. Zelfmoord is de oorzaak en dat brengt Abel ertoe Manuela te bezoeken, met wie hij weinig contact meer onderhield. Het tweetal probeert samen het hoofd boven water te houden met alle moeilijkheden van dien. Ma nuela piekert wat af over de ma- triële noden die steeds sterker de kop op steken en over net feit dat David Carradine (rechts) als de Amerikaanse trapezewerker Abel Rosenberg met links zijn schoonzuster Manuela (gespeeld door Liv Ullman). zij met de introverte Abel de zelfde problemen heeft als met zijn broer, haar ex-man. Het tweetal wordt aan woonruimte en eten geholpen door een jeugdvriend van Abel en Max, die zij vroeger de rug toe keerden omdat hij als kind experimentjes uithaalde met katten. Nu is hij als hoogleraar in het geheim bezig met soortgelijke experimenten op mensen. Het meten van ang streacties en de mate waarin i zich in onmenselijke si tuaties weten te handhaven is zijn werkgebied, dat door Abel bij toeval wordt ontdekt. De film eindigt vlak na die ontdekking, op de dag dat Hitler in München faalde. Terug naar de eerder gestelde vraag: wat is de invloed geweest van het vertrek van Bergman uit Zweden. Zonder in het specula tieve te willen belanden lijkt het antwoord: onmiskenbaar zeer groot. Als Bergmanfan blijf je na afloop van deze voorstelling lang met onbestemde gevoelens rondlo pen. Angst en het ontbreken van toekomstperspectief zijn in zijn werk veelvuldig terugkerende thema's, die vrijwel geen enkele regisseur zo treffend en zo direct als Bergman heeft weten vast te leggen. In "The Serpent's Egg" echter, lijkt hij op dit gebied als een debutant, die de greep op zijn matriaal heeft verloren. Bedoe lingen, voorzover te achterhalen, lijken weg te zinken in een voor de kijker niet te doorgronden Karakters komen nauw elijks tot ontwikkeling. Verder dan een lang niet altijd even sterke sfeertekening komt Bergman niet. Ullmann's acteren toch altijd respect afdwingend, krijgt iets permanents wanhopig, door gebrek aan rugdekking van scenario en David Carradine, het is onbegrijpelijk hoe Bergman tot zo'n keuze komt, de man is wer kelijk om een emmer vol te jan ken. TON VAN BRUSSEL Producent Gary Kurtz heeft eens over zijn allergrootste succes "Star Wars,' gezegd: "Star Wars is in feite een hommage aan het ge nre avonturenfilms zoals Hol lywood ze nu niet meer produ ceert." Hij slaat daarmee de x spijker precies op z'n kop. Niet de science fiction heeft "Star Wars" tot het grootste kassucces, aller tijden gemaakt. Hoogstens is door "Star Wars" de belangstel ling voor science fiction opge leefd. Ook een regisseur als Ste ven Speilberg heeft zich nu im mers op dit genre geworpen met de binnenkort zijn Nederlandse première belevende "Close en- counters of the third kind" "Stars Wars"; regie: George Lu cas; hoofdrollen: Mark Hamill, Carrie Fisher en Alec Guiness; theater; Lido I; alle leeftijden. Nee, de onvervalste romantiek is de voornaamste drijfveer voor het gigantischs succes van "Star Wars". Zoals men destijds kon wegdromen bij een film als "Love Story", zo kan de bioscoopbe zoeker nu wegzwij melen bij "Star Wars". Aan de ene kant een bejaarde man, die boordevol le venservaring allerlei wijsheden lanceert, een vriendschap door dik en dun (weliswaar tussen een robot en een computer maar dat maakt het in feite nóg char manter) en een jongensachtige held die nog in vuur en vlam raakt bij een kusje van een al even onschuldige ogende prinses. Aan de andere kant een onbe trouwbare gouverneur, die lijkt op een oud-Nazi of misschien wel een Zuidamerikaanse dictator (uiteraard gespeeld door Peter Cushing) en de nog slechtere Darth Veder die helemaal in het zwart is getooid. Goed-slecht, wit-zwart, geen Vleugje sex, je zou haast zeggen dat we daar anno 1978 niet meer in zouden trappen, maar werd dat ook niet gedacht toen NIET MEER IN ZOUDEN TRAPPEN, MAAR WERD DAT OOK NIET GE DACHT TOEN "Love Story" op de markt kwam? Sociologen hebben voor dit soort verrassingen ongetwijfeld een aantal fraaie verklaringen bij de hand als de economische crisis en de verontmenselijking van de maatschappij, die de mensen voor dit soort fantasieën de bioscoop in drijft. Ik geloof daar niet zo erg in. De markt wordt de laatste jaren beheerst door zeer realistische films, waardoor er zich kan indentificeren. Net goed als er andersom een vraag zou groeien naar échte mensen met échte problemen. Overigens is "Star Wars" lang niet zo sterk als die andere kassakra ker, "Jaws". Steven Speilberg wist de aandacht vrijwel continu gevangen te houden (je kwam uitgeput de bioscoop uit), terwijl de film van George Lucas toch wel enkele dode punten kent. Dat wordt echter weer goedgemaakt door de laatste twintig minuten die werkelijk erg spannend zijn. Bewondering dient er ook te zijn voor de erg fraaie poppen en de knappe manier waarop het land schap onheilspellend is "ver vormd". BART JUNGMAN Gigantische decors in "Star Wars Jacques Chastenet de Castaing, Frans schrijver, geschied kundige en lid van de Académie Francaise is op 84-jarige leeftijd overleden. Hij schreef ongeveer 20 historische werken. Acht ervan gaan over Engelse onderwerpen, vooral het tijdperk van koningin Victoria en de periode-Winston Churchill. Film van dochter over gestorven vader Vrouwen in nachtfilm bij Camera "Een ernstige komedie". Zo noemt de Noorse regisseuse Anja Breien de film "Hu- De drie hoofdrolspeelster in "Hustruer" "Hustruer"; regie: Anja Breien; hoofdrollen: Anne Marie Ottersen, Kat ja Meboe en Froydis Armand; theater: Camera (nachtvoorstelling) struer" (Vrouwen), die zij in 1975 vervaardigde. Drie vrouwen staan in deze film centraal: Katja, in verwach ting en getrouwd met een ad vocaat, Mie, getrouwd 'met een monteur en moeder van drie kinderen en Heidrun, die tijdelijk het huwelijksleven er aan heeft gegeven en werkt in een chocoladefabriek. Ze zaten vroeger in dezelfde klas en waren de beste vriendinnen. Up een school reünie ontmoet het drietal el kaar weer en blijkt onder de maskers die het huwelijk hen heeft opgezet, niet veranderd. Geprobeerd is de absurditeit van de situatie waarin ge trouwde vrouwen verkeren aan de kaak te stellen. Niet al te ernstig en niet met gepreek, maar met de nodige humor en een beroep op het gezonde verstand van het publiek. Toen Maxi 24 was stierf haar moeder aan kanker. Vanaf dat moment werd ze pas werkelijk geconfronteerd met haar vader, die ze adoreerde. Ze leerde hem kennen door samen met haar vriend Joel Golf een film te ma ken over de verhouding tussen vader en dochter, Joe Cohe- n en Maxi Cohen. De moeder was in maart '73 gestor ven, in december van hetzelfde jaar begonnen Maxi en Joel aan hun film. Drie maanden later bleek vader Cohen eveneens aan kanker te lijden. Hij stierf in augustus. „Joe en Maxi" werd een andere film dan Joel Gold en Maxi Cohen van plan waren te maken. Deze dagen werd de film vertoond op Film International Rotterdam. Maxi is nu 28. Een meisje nog om te zien, in de drukte van Film Inter national onopvallend. Maar zodra ze vertelt over haar leven en haar beweegredenen, is ze meer dan charmant. Haar vriend Joel, die de film waarin zij speelde („Nee! Ik hoefde niet te acteren, ik was echt alleen maar mezelf') heeft gemaakt, voelde ragfijn aan wat haar bedoeling was: een film om een relatie te creëren tussen het meisje en de vader die ze aanbad. .Joe Cohen was dochter Maxi's held, maar zoals vaker met hel den: hij was onbereikbaar. Een karakter dat zijn omgeving over heerste, zonder die omgeving toe te staan in zijn hart te kijken. „Na mijn schooltijd ben ik begon- Door Jaap Koopman nen met schilderen. Maar m'n moeder zei: je moet een beroep hebben. Toen wilde ik animator worden (de animator is degene die de bewègingen bewerkstel ligt in films die beeldje voor beeldje worden opgenomen) en daarvoor moest ik naar de film school. Eenmaal op de filmschool volgde ik toch een andere oplei ding, namelijk die van cineaste. Mijn eèrste belangstelling is het menselijk gedrag en de rela ties. ik wilde vooral documen taires maken, maar zeker toen was het in Amerika voor een vrouw moeilijk om aan de slag te komen". Haar ouders en twee jongere broers vormden een gelukkig gezin, toen Maxi op 17-jarige leeftijd naar New York vertrok om col lege te lopen. Maxi speelde toen al met de idee een film te maken over haar vader of over haar rela tie met hem. Die relatie was op z'n minst wonderlijk. „Ik bewon derde hem, ik wilde zijn zoals hij, mijn vader was mijn held. We woonden in een grote farm te New Yersey, in een soort giganti sche vuilnishoop eigenlijk. Alles stond vol met trucks, schoolbus sen, vliegtuigen en boten. Mijn vader handelde daar niet alleen in, hij gebruikte ze ook voor transporten. En wat dat handelen betreft gedroeg hij zich als een typische Amerikaanse pionier, als iemand geen geld had werd het artikel niet verkocht, maar geruild. Hij was creatief, eerlijk en sensitief. Ik hield zo veel van hem, maar hij had weinig om weg te geven. Hij schonk me wel aandacht op een sexuele manier, was geboeid door mijn ontwikkeling tot' vrouw, maar hij vroeg nooit naar mijn resultaten op school o- f iets dergelijks. Het was een frustrerende relatie. Ik heb nooit anders gewild dan hem leren kennen en met hem com municeren. vandaar die droom: een film maken ovefmijn vader en mij". Op de Filmacade mie in New York leerde Maxi' Joel Gold kennen. Joel: „Ze wilde die film maken, maar het was erg moeilijk voor haar. Ik voelde aan hoe het verhaal ver teld zou moeten worden. Een an der verhaal, dan het uiteindelijk geworden is. Ik werd een soort lid van de familie. Maxi: „Ik was 23 toen bleek dat mijn moeder kanker had. Ze stierf nog geen jaar later. Vanaf dat moment wist ik zeker dat de film gemaakt zou worden. Ik was alleen gelaten met mijn broertjes en mijn vader, zij was er niet meer om te arbitreren. Door de film leerde ik mijn vader kennen. We hebben een obsessie weg-ge- filmd. De film is zo sterk gewor den, omdat iedereen de kracht voelt van de noodzaak om met- je ouders te Blijvers "The spy who loved me", één van de aardigste Bonds, Lido 2, Leiden en Euro 1, Alphen. "De duivel hale je", duo Hill en Spencer, Camera Leiden. "De die hield", laatste Truffaut, Lido 3, Leiden. "Providence", intrigerende film van Alain Resnais, Studio, Leiden. "Soldaat van Oranje", Alphen krijgt er niet genoeg van, Euro 4, Alphen. Terug "De vreemdeling zonder naam", oude Clint Eastwood, Luxor, Leiden. "Airport '77", première voor Alphen, Euro 2. "Samen uit, samen thuis", oude succesfilm van Louis de Funès, Euro 3, Alphen. Kindermatinee "Dik Trom en zijn dorpsgeno ten", Camera, Leiden. "De reddertjes", Lido 2, Lei den. "De fluit met de zes smurfen", Rex, Leiden. "Dik Trom weet raad", Euro 3, Alphen. "Tekenfilmfestival Pink Panther", Lido 3, Leiden. Nachtfilms "Hustruer", Camera, Leiden. "Heet intermezzo", Rex, Lei den. "The spy who loved me", Euro 1, Alphen. "Thunderbolt en Lightfoot", Euro 2, Alphen. "De stalen arm", Euro 3, Alp hen. "Julia", Euro 4, Alphen. Rex Leids Filmhuis "It happened there", Engelse film van Mollow op het thema fascisme, donderdag 16 feb ruari, negen uur. Haagse bioscopen APOLLO 1: "Ben Hur", dag. 2 en 8 uur. AL. APOLLO 2: "Dodende angels", dag. 2.30, 7 en 9.30 uur, zo. ook 4.45 uur. 16 jaar. ASTA: "2001: a space odyssey", dag. 2 en 8 uur. 12 jaar. BIJOU: "Nous irons tous au pa radis", dag. 2, 7.30 en 9.45 uur, zo. ook 4.15 uur. 16 jaar. CALYPSO: "Het slangenei", dag. 2.15, 7.15 en 9.30 uur, zo. 1.45, 4.15, 7.15 en 9.30 uur. 16 jaar. CAMERA: "Soldaat van Oranje", dag. 2.30 en 8.30 uur. 12 CINEAC: "The car", dag. 1.30,4, 7 en 9.30 uur, za., zo. en woe. 7 en 9.30 uur. 16 jaar. CORSO: "De mantel der liefde", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. DU MIDI: "Keetje Tippel", dag. 8.15 uur, vr. en.za. 7 en 9.30 uur, zo. 4, 7 en 9.30 uur. 16 jaar. EURO: "Soldaat van Oranje", dag. 2 en 8 uur, za., zo. en woe. 4 en 8 uur. 12 jaar. METROPOLE 1: "Smokey andt the bandit", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. AL. METROPOLE 2: "The spy who loved me", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 12 jaar. METROPOLE 3: "De mantel der liefde", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. METROPOLE 4: "Annie Hall", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. METROPOLE 5: The great dictator", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. AL. ODEON 1: "Star wars", dag. 1.45, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.30, 4.15. 6,45 en 9.30 uur. AL. ODEON 2: "Kringloop van de angst", dag. 2 (niet op za. en woe.), 6.45 en 9.15 uur, zo. 6.45 en 9.15 uur. 16 jaar. ODEON 3: "Wordt u al gehol pen?", dag. 2 (niet op za., zo. en woe.), 7.15 en 9.45 uur. AL. ODEON 4: "Kijk uit, we ram men je de bocht uit", dag. 9.45 uur. 16 jaar. OLYMPIA: "Once upon a time in the West", dag. 8 uur, za. en zo. ook 2 uur. 12 jaar. PASSAGE: "The spy who loved me", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, za. en zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 12 jaar. STUDIO 2000: "De reddertjes", 1.30, 3.45 en 7 uur. AL. DE UITKIJK: "Der Fang- schuss", dag. 2,7 en 9.30 uur, zo. 1, 7 en 9.30 uur. 16 jaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 13