Nog steeds veel
te weinig geld
voor peuterwerk
De mensen zijn slaaf van een schoon huis
Klachten over vertraging
sloop en nieuwbouw Noord
Een doordeweekse dag in het Leids Dieren asyl
r>r>
Acties
hebben
niets
opgeleverd
ZATERDAG 4 FEBRUARI 1378
LEIDEN - Het geluid van blaffende honden zwelt aan
zodra een bezoeker of voorbijganger in zicht komt.
"Ons devies: eerbied voor wat leeft" staat in kleine
plaklettertjes op het raam te lezen. Het asyl aan de
Besjeslaan is omgeven door een landelijk stukje Lei
den. Links tekenen zich de contouren van de vuilnis
belt af, rechts zijn nog wat flats zichtbaar. Maar ver
der is er alleen het kronkelweggetje dat naar het asyl
loopt, wat kassen en een stilte die soms door het geblaf
wordt verstoord. Onmiskenbaar dringt een scherpe
lucht van de honden- en kattenverblijven zich door
alle schoonmaakluchtjes heen. Zomaar een doorde
weekse dag in het nieuw Leids Dierenasyl.
10.15 - Het beheerdersechtpaar
Tiele wordt bij het voeren van
de katten, het schoonmaken
van kantoorruimtes en dieren
verblijven "gestoord" door
twee Noordwijkers. Ze willen
een forse hond. Nog geen vijf
minuten later is de keuze be
paald. Barto, een hoogpotige
hond wordt uit zijn hok ge
haald. Wil Tiele somt in een ra
zend tempo voor- en nadelen
van Barto op: de grote ruimte
en het vele eten dat een hond
van formaat nodig heeft. De
vacht die nog niet helemaal
"vol" is. Ondertussen trekt
Barto zijn achterpoot op om
een zojuist gereinigde muur te
besprenkelen. Dat mag. De
hond wil zijn eigen geur voegen
bij die van vele voorgangers.
Het schoonmaken. De grootste
dagelijkse klus voor het be
heerdersechtpaar. Dat moet et
telijke malen per dag worden
herhaald: dieren doen hun be
hoeftes nu eenmaal niet op
commando.
Ontwormd
10.30 - Een echtpaar uit Hoek van
Holland komt een speelkame
raadje voor hun forse
schnauzer uitzoeken. Het
wordt een jong, uitgelaten
hondje. De schnauzer vindt het
maar niks. Hii krijgt twee we
ken om aan het idee te wennen,
want zolang moet het hondje
nog in Leiden blijven. "Wij zijn
geen hondenverkopers. Wij
plaatsen de dieren", verduide
lijkt Tiele (28). "Eerst moeten
we zorgen dat het dier in opti
male conditie is. Het moet ont
wormd en ingeënt worden. De
dieren komen hier al veel ster
ker vandaan dan ze gekomen
zijn, want de meeste honden
liggen bij hun baas een groot
deel van de dag bij de kachel.
Hier zitten ze, de verwarming
ten spijt, in vaak wat koude
hokken. Ziek zijn ze ook nooit.
Afmaken? Alleen als het dier
door een gebrek niet meer te
plaatsen is".
10.40 - Een Katwijker komt twee
herdershonden afgeven na
mens een kennis. Die kennis
kan zelf niet komen omdat hij is
geveld door een hartinfarct. Er
ontbreekt een aantal papieren
van de honden plus een af
standsverklaring van de eige
naar. Zonder zo'n verklaring
kunnen de dieren niet elders
worden geplaatst. De kennis
weet het allemaal niet zo goed
en vertrekt weer snel.
11.50 - De eigenaar van de twee
herdershonden belt zelf op.
"Klinkt opgewekt, voor
iemand die net een hartinfarct
heeft gehad" mompelt Tiele.
Hij is door zijn achtjarige erva
13.30 - Een sympathisante van
het asyl komt haar geldelijke
bijdrage persoonlijk overhan
digen aan de beheerder. Vertelt
allerlei verhalen over katten en
honden van buren en vrienden.
Tiele gaat intussen onverstoor
baar door met zijn werk. Vrije
dagen zijn er niet bij. "Je kunt
het toch niet aan een vrijwil
liger overlaten. Die weten niks
van de gaande en komende die
ren af. Als het echt dringend is
kan een bestuurslid van de
stichting invallen. Alleen die
telefoon die dag en nacht rin
kelt, daar wordt ik soms gek
van. Gelukkig krijgen we bin
nenkort een antwoordappa
raat".
Over de subsidie van 30.000 gul
den die de gemeente Leiden
waarschijnlijk aan het asyl gaat
verstrekken: "Tsja, klinkt niet
gek hè, zo'n bedrag. Maar kijk
nou naar die drie nieuwe hok
ken die er zijn gemaakt. Ne
genduizend gulden kostte dat.
Er moet zoveel worden ver
bouwd. Het meeste kan ik ge
lukkig zelf doen, ik timmer
graag. Maar het materiaal, en
het eten, de rekening van de
dierenarts die hier bijna elke
dag komt.
Uit
15.00 - Mieke Tiele laat een paar
honden "die het nodig hebben"
uit. Niet alle honden zien de
buitenkant van het asyl gere
geld. "Zo'n hond kan dat niet
begrijpen. Twee uur lang mag
hii lekker rennen om vervol
gens weer in een hok gestopt te
worden. Daarom heb ik het
liever niet".
En dan fel: "Reken maar dat je
aan een asylhond een lief dier
hebt. Het beest is zo dankbaar
datje 'm hebt meegenomen dat
het een toonbeeld van aanhan
kelijkheid wordt. Het zal van
z'n leven niet meer aan weglo
pen denken".
MIEP DE GRAAFF
Wil en Mieke Tiele met vier asielhonden. Op de achtergrond de hokken voor de honden.
ring in dierenasyls, eerder in
Gouda en sedert anderhalfjaar
nu in Leiden, achterdochtig
geworden. Komt moeilijk los,
behalve als het over "de die
ren" gaat. Die achterdocht en
stugheid zijn het gevolg van de
mensen, die van hun kat of
hond afwillen en zich in de
vreemdste bochten wringen
om het dier bij het asiel te kun
nen lozen. Tiele wordt niet
meer boos. "Dank zij m'n
vrouw. Ik spreek de mensen
ook niet meer bestraffend toe.
Wel praat ik met ze. Om te
kijken of het echt niet meer
gaat maar ook om zoveel mo
gelijk informatie over het dier
los te peuteren. Motieven? Het
beest is of vals, of te lastig. Vaak
blijkt dat eerste achteraf met
waar te zijn. Een hond wordt
snel afgedankt. Omdat 'ie ver
haard, omdat hij z'n tanden
door het ontbreken van een bot
moet scherpen op het dure
bankstel. Bovendien zijn de
mensen slaaf van een schoon
huis".
de eigenaar zelf maar een
buurvrouw komt het beestje
brengen. Ze is al een paar maal
eerder geweest maar werd door
Tiele telkens onverrichter zake
teruggestuurd omdat papieren
en gegevens ontbraken. De
eigenaar kan zelf niet komen:
"Die is ziek".
"Ik ben niet zo n maKKeiijK man
netje", zegt Tiele. "Het is na
tuurlijk flauw om mensen te
rug te sturen als de inen
tingspapieren ontbreken. Maar
je moet een grens trekken.
Sommigen beweren bij hoog
en bij laag dat het dier is in
geënt. Achteraf blijkt dat vaak
niet waar te zijn. Maar ik neem
heus alle dieren aan. Als ik dat
niet doe, heeft zo'n beest toch
geen leven meer of wordt 'ie op
straat gezet".
12.30 - Een haastige kop koffie in
het huis van Tiele, grenzend
aan het asyl. Vier honden en
vijf katten hebben er bezit ge-
i de stoelen. „Dit is
dat ik zelf kan
hebben" zegt Tiele wat veront
schuldigend.
LEIDEN - „Geen geleuter, geld
voor de peuter", luidde het credo,
waarmee leidsters van peuter
speelzalen, gesteund door vele
moeders, de afgelopen vier jaar
oud-staatssecretaris Meijer van
CRM bestookten in hun poging
om de positie van het peuterwerk
te verbeteren. Veel acties op
plaatselijk niveau gingen vooraf
aan de massale bijeenkomst vo
rig jaar maart in de hal van het
ministerie van CRM. De drieja
rige Leidse peuter Juana Weeda
bood daar Wim Meijer een petitie
aan, ondersteund door 700
peuterspeelplaatsen en onderte
kend door 2500 betrokken leids
ters en ouders. Terugblikkend
blijkt dat de acties feitelijk niets
hebben opgeleverd. Geld is er
voor het peuterwerk nog steeds
veel te weinig.
„Elke peuterspeelzaal moet uit de
zelfde pot worden betaald. De
spoeling wordt steeds dunner. Ik
ben voor een stop", was het
standpunt van wethouder Tes-
selaar, zoals hij dat vorige week
aan de leden van de raadscom
missie samenlevingsopbouw
voorlegde. De raadsleden waren
met die opmerking weinig ge
lukkig. Begrepen wel dat er
maatregelen nodig zijn, maar
vroegen zich af welke normen
Dick Tesselaar denkt te gaan
hanteren. „Waarom zouden wede
een wel en de ander geen geld ge
ven", vroeg Margreet van Akke
ren (CDA), in die stellingname
gesteund door Frits van Oosten
(PPR/D'66).
Toelichting
Tesselaar nog eens om een toelich
ting gevraagd, zegt nu: „Zo'n stop
voer je natuurlijk niet zo maar in.
Ik zou wel uitkijken. Als er een
moment komt dat we moeten
zeggen: en nu niets meer erbij,
dan doen we dat natuurlijk aan de
hand van cijfers. Er zal dan beke
ken moeten worden hoe het zit
met zaken als spreiding van
peuterspeelzalen over de stad,
wachtlijsten en achterstandsitua-
„Nee, ik ergerde me een beetje aan
Frits van Oosten. Ik heb er met
hem zo vaak over gepraat. Er is
gewoon geen geld en er zal toch
iets moeten gebeuren. Hij moet
niet voortdurend roepen dat het
anders kan, zonder aan te geven
hoe. Ik heb hem nu ook meteen
gevraagd om in die werkgroep te
komen die zich over dat hele pro
bleem gaat buigen. Ik ben be
nieuwd waar hij dan mee komt".
De moeilijke financiële positie van
het peuterwerk vloeit recht
streeks voort uit het verschil van
mening tussen leidsters en het
ministerie over de vraag hoe het
werk gewaardeerd moet worden.
De leidsters en ook wethouder
Tesselaar zien het peuterwerk als
een basis-voorziening, die eigen
lijk op dezelfde wijze gesteund
zou moeten wordep als bijvoor
beeld het club- en buurthuis
werk.
Het ministerie daarentegen vindt
het vrijwilligerswerk en is om die
reden niet bereid om het werk
meer geld te geven dan bijvoor
beeld het speeltuinwerk.
Rijksbijdrage
In de praktijk betekent dat dat
iedere peuterspeelzaal, die mi
nimaal twee dagen per week, ge
durende twee uur open is, kan
rekenen op een rijksbijdrage van
maximaal f 2500. Het rijk geeft
dat geld echter pas als de betrok
ken gemeente met een zelfde be
drag over de brug komt. Een
peuterspeelzaal in een welwil
lende gemeente kan dus rekenen
op f5000 overheidssteun per jaar.
De Leidse belangenbehartigings-
organisatie de Werkgemeen
schap Kindercentra Leiden
(WKL) noemde dat bedrag in het
verleden eens „een fooi", omdat
het in geen verhouding staat tot
de kosten die moeten worden
gemaakt voor huisvesting, or
ganisatie en personeel. Vrijwel
alle peuterspeelzalen werken om
die reden met WSW-krachten,
veelal werkloze kleuterleidsters
die in het kader van de Wet So
ciale Werkvoorziening in het
verleden in het peuterwerk ge
plaatst konden worden. Met de
nadruk op het verleden, want
omdat het hier ging om een in de
ogen van oud-minister Boersma
verkeerd gebruik van de rege
ling, mag elke WS W-kracht in een
peuterspeelzaal die ontslag
neemt, niet meer door een
nieuwe worden vervangen.
Even leek dat de ondergang van het
peuterwerk te betekenen, maar al
gauw was een andere manier ge
vonden om toch aan leidsters te
komen: de interim-regeling voor
jeugdig werklozen. Via deze re
geling is het mogelijk om
maximaal anderhalf jaar een
werkloze leidster aan te trekken.
Ideaal is die situatie niet, omdat de
zalen daardoor blijven toegewe
zen op tijdelijk personeel.
Somber
Het werkgroepje van wethouder
Tesselaar nu gaat onderzoeken
wat de mogelijkheden zijn om
toch enig licht in de somberte te
brengen. Berekend zal bijvoor
beeld gaan worden wat het kost
om elke zaal vast personeel te ge
ven. Ook zal een subsidieveror
dening worden ontworpen,
waarin de normen worden ge
steld waaraan de zalen moeten
voldoen om geld te krijgen.
Dé gemeente trekt nu jaarlijks ruim
twee ton uit voor subsidiëring
van het peuterwerk. Als al het
personeel in vaste dienst komt zal
dat jaarlijks'een dikke zes ton
gaan kosten. De gemeenteraad
zou in dat geval vier ton extra
moeten uittrekken. De kans dat
dat gebeurt lijkt nauwelijks aan
wezig gezien de beperkte finan
ciële ruimte van de gemeente, ze
ker nu Leiden wederom in een
artikel 12-positie is geraakt en
Achterstanden
Margreet van Akkeren zegt desge
vraagd niet direct een oplossing
te zien. „Ik wil me wel aanmelden
voor de werkgroep, zodat ik
straks als raadslid beter kan be
slissen wat er moet gebeuren".
Frits van Oosten ziet wel mogelijk-
heiden: „Je zou peuterspeelzalen
in achterstandsituaties meer geld
kunnen geven. Je kunt gegevens
opvragen over het inkomen van
de ouders en over de wijk waar de
peuter woont. Is dat een wijk met
weinig speelmogelijkheden dan
moet dat meewegen. Niet elke
zaal zal in de toekomst evenveel
geld kunnen krijgen. Er zijn ook
duidelijke normen nodig. Iede
reen kan nu feitelijk een speelzaal
beginnen. Aan de deskundigheid
van de leiding kun je dan twij
felen. Peuters zijn een kwetsbare
groep, waar je voorzichtig mee
om moet springen. Ik zou één
vaste leidster per zoal al een ac
ceptabele verbetering vinden".
Hoewel de huidige minister van
CRM Til Gardeniers in haar posi
tie als kamerlid in de vaste ka-
van CRM regel
matig de noodzaak van een be
tere regeling voor het peuterwerk
heeft benadrukt, zit die betere re
geling er in elk geval voorlopig
niet in. Deze week is de bijdrage
regeling voor dit jaar vastgesteld
en deze is vrijwel dezelfde als die
van vorig jaar. Een woordvoerder
van het ministerie zegt dat „nog
niets er op wijst dat er een verbe
tering zal komen".
Sluiting wegens tekorten is in ieder
geval in Leiden niet aan de orde.
Dit jaar wordt n.og volstaan met
een regeling van de gemeente om
niet te subsidiéren, maar om ex
ploitatietekorten te dekken. Een
meer betrouwbare opzet, omdat
veel zalen ook personeelslasten
vergoed kregen, terwijl in wer
kelijkheid met interim-krachten
werd gewerkt, waardoor geld
werd uitgespaard. Volgend jaar
zal dan de nieuwe subsidierege
ling moeten gaan gelden. In die
regeling moet dan ook onder
scheid worden gemaakt tussen
de speelzalen die onafhankelijk
zijn en de zalen die zijn opgeno
men in het buurt- en clubhuiserk
en daardoor goedkoper kunnen
draaien.
TON VAN BRUSSEL
LEIDEN - De bewoner,
voor de vervangende nieuwbouw
van woningen tussen de Sophia-
straat en de Bernhardkade (de
zgn. "platte daken") zijn ont
stemd over de grote vertraging
die is opgetreden bij de sloop van
de bestaande woningen en de
voorbereidingen voor de
nieuwbouw. In een brief aan
wethouder Verboom en de ge
meentelijke commissie voor
Volkshuisvesting eist men dat de
werkzaamheden versneld wor
den. Volgens de commissie moet
nu begonnen worden met de
aanleg van rioleringen of met de
bouwwerkzaamheden. In dat
laatste geval zouden de riolerin
gen later aangelegd moeten wor
den.
In de brief wordt geconstateerd dat
de bewoners door beloften en
toezeggingen van de gemeente
het bos worden ingestuurd. "Af
spraken maken lijkt een onmo
gelijkheid met zo'n beleid en be
stuur", aldus de bewoners-
Verwezen wordt o.a. naar de bewo
nersbijeenkomst in februari van
het vorig jaar, waar wethouder
Verboom (Volkshuisvesting) de
uitspraak deed: "In september
1977 gaat de eerste paal de grond
in. Desnoods sla ik hem er zelf
Volgens de be
de aanleg van de nieuwe riolerin
gen vertraagd, omdat de samen
werking tussen de vele gemeen
telijke diensten niet goed is.
Zoals de situatie er nu voorstaat
zal in april worden begonnen met
de aanleg van de rioleringen,
werkzaamheden die tot eind mei
zullen duren. Als alles meezit kan
de eerste paal voor de
nieuwbouw nog net voor de
bouwvak-vakantie de grond in.
De werkelijke bouw van de wo
ningen zal pas kunnen beginnen
na de bouwvakvacantie in augus
tus. Dit alles, zo schrijft de bewo
nerscommissie levert een vertra
ging op van ruim pen jaar.
"Door dit falende beleid moeten
bewoners uit de eerste fase ruim
drie jaar in wisselwoningen
blijven vertoeven", zo staat in de
brief.
De bewonerscommissie besluit de
brief met de mededeling dat men
op de binnenkort te houden ver
gadering van de commissie
volkshuisvesting aanwezig zal
zijn. Bij die gelegenheid wil men
ook praten over de vertragingen
die zijn opgetreden bij de bouw
van woningen aan de Juliana-
straat en aan de Langegracht. In
beide complexen zouden gezin
nen gehuisvest worden die niet
kenden terugkeren in het gebied
van de "platte daken".
Week over
thema werk
beëindigd
LEIDEN - Leerlingen en leerkrach
ten van het Visser 't Hooft Lyceum
hebben gisteren op feestelijke
wijze een themaweek over het on
derwerp „Werk" beëindigd. De
week omvatte diverse prog
ramma-onderdelen, zoals het
maken van lesbrieven en collages,
een bezoek aan enkele musea, le
zingen en lessen van (bekende)
gastdocenten die een en ander
over hun bedrijfstak vertelden,
een politiek forumen niet te ver
geten: een demonstratie van oude
ambachten, waarvan er gisteren
in het hoofdgebouw aan de Ka-
gerstraat heel wat te zien waren
(zie foto). Een groot slotfeest,
waarbij de bezoekers waren uit
gedost in veelkleurige be
roepskleding, vormde ten slotte de
climax van een week. waarin
werkgelegenheid, werkloosheid
en alles wat daarmee samen
hangt uitvoerig de aandacht kre-
