Veehouder
boert aardig
met kerkhof
voor dieren
AVIFAUNA-BEO IN „VOGEL TOP-TIEN":
PAGINA 4
Er zijn geen vaste tarieven voor
honden, katten etc. Een stel
regel is; hoe groter het dier,
hoe meer er moet worden be
taald. De gemiddelde prijs
ligt ruimschoots boven de
honderd gulden. Bij die prijs
is inbegrepen het graven van
een grafje, een door de boer
van spaanplaat vervaardigd
kistje en een jaar liggeld.
Is het eerste jaar verstreken dan
is in elk van de daarop vol
gende jaren een "paar tien
tjes" aan liggeld ver
schuldigd. Wie niet betaalt,
verspeelt de plaats op de
dierenbegraafplaats, waar elk
begraven dier een brokje
weiland van een bij een halve
meter is toebedeeld.
Grafstenen
Boer Wahle (hij heeft inmiddels
een andere compagnon) kan
ook voor grafstenen zorgen.
Die variëren in prijs van 100
tot 1000 gulden. En zo de baas
of bazin dat wenst, wordt het
dode dier (vaak komen ze'per
ambulance bij de boerderij in
Zevenhoven aan) plechtig ter
aarde besteld.
In paardeleidsel gehangen zakt
het kistje dan langzaam in het
graf. Voor de bij de plechtig
heid aanwezigen "nabe
staanden" is een zilveren
schopje voorhanden waar
mee wat aarde over de kist
kan worden gestrooid. Een
kopje koffie op de boerderij
besluit de begrafenis.
De dierenbegraafplaats wordt
vrij druk bezocht, vooral in
het weekeinde. Sommigen
plaatsen bloemen, anderen
beperken zich bij een graf
steen tot wat gefluister of een
stille overpeizing.
Er komen vooral veel oudere
mensen. Die hebben er vaak
een lange rit voor over. Slaan
alleen over als het hondeweer
is. Jaren achtereen blijven ze
de dierenbegraafplaats trouw
bezoeken. De meesten komen
uit de stad. Den Haag, maar
ook Leiden en Amsterdam.
Vaak alleenstaanden die op
een flatje wonen en veel "aan
spraak" hebben gehad aan
hun dier.
Van die stadsmensen moet
Wahle het hoofdzakelijk heb
ben. Zijn kwart hectare be
gint al aardig vol te raken.
Zodra daar de laatste meter is
versnoept heeft hij nog zo'n
brok weiland achter de hand.
"Er wordt mij natuurlijk wel
eens het verwijt gemaakt",
zegt hij, "dat ik aan deze be
graafplaats handen vol geld
verdien. Allemaal geklets.
Natuurlijk hou ik er wel wat
aan over, maar daar zijn mijn
vrouw en ik dan ook regelma
tig voor in de weer. We zorgen
dat de begraafplaats er netjes
bij ligt. Daar mag best iets te
genover staan".
Crematorium
De kans is groot dat in de nabije
toekomst boer Wahle op zijn
weiland ook nog een klein
dierencrematorium laat neer
zetten. Met het gemeentebe
stuur van Zevenhoven heeft
hij daarover al van gedachten
gewisseld. Het plan moet nog
nader worden uitgewerkt.
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur pan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 215. U mag ook
schrijven.
Vroeger een
weiland, nu een
dierenbegraafplaats.
Hoe groter het
dier, hoe hoger de
prijs. De boer
zorgt voor
spaanplaat
kistjes. Vooral
stadsmensen
laten hun
lievelingsdier
hier ter aarde
bestellen
Wie in het vogelhuis van Avi
fauna in Alphen de Sumatra-
beo Arie de vraag stelt "Wat
doet 't Dafje dan?", krijgt als uit
een automaat het weinig
zoetgevooisde maar wel pas
sende antwoord "brrrrrr... toet,
toet, toet".
Wordt er naar een ander auto
merk geïnformeerd, dan geeft
Arie niet thuis.Hooguit imiteert
'ie als toegift de zich als een
aanrollende donder ontwik
kelende hoest van een bejaarde.
Het vrij beperkte repertoire
heeft de beo desondanks een
plaatsje bezorgd in de Neder
landse top-tien van pratende
vogels, een initiatief van Dord-
rechtenaar Eddy v. d. Wal. Een
jaar geleden ging hij van start
met het tweemaandelijks vogel
tijdschrift "De imitator", dat in
een oplage van 400 wordt ver
spreid.
In het blad is ook een top-tien
van pratende vogels opgeno
men, samengesteld aan de hand
van cassette-bandjes die hem,
na een oproep in zijn tijdschrift,
vanuit heel Nederland zijn en
nog worden toegestuurd.
Op die bandjes geven pape
gaaien, beo's, parkieten, kake-
toe's, kraaien en eksters num
mertjes fluiten, zingen, praten,
gillen, brommen of huilen ten
beste. Hij beluistert de opna
men, neemt ze over op zijn eigen
bandrecorder en stuurt de cas
sette weer terug. In "De imita
tor" bespreekt hij dan de kwali
teit van de "vogelpraat".
Rooie kool
Terug naar de top-tien. De mid
den-beo Avidame, eveneens van
Avifauna, staat ook hoog geno
teerd met de luid en duidelijk
uitgesproken vraag "Goede
morgen, heb je lekker gesla
pen?". De Amazone-papegaai
Lorre van Dordrechtenaar J.
Stoffer belandde in de top-drie
met de hit-uitspraak "Moet je
een koekie hebben?".
Sado, een welbespraakte Java-
beo van Artis in Amsterdam
zakte van de tweede naar de
achtste plaats met zijn vraag-
en antwoordspel "Wat eten we
vandaag? Rooie kool".
De Sumatra-beo Japie van F. J.
Sandee uit Ridderkerk zakte
met "Poes, poes, miauw" van de
derde naar de zevende plaats.
Als stipnotering kwam binnen
papegaai Hans van mevrouw
Groote uit Hellevoetsluis met
"Happy birthday to you". De
grasparkiet Coco van mevrouw
v. d. Stelt uit Schiedam staat nu
zes met "Een middagje AVRO".
De beo Karei van mevrouw M.
Plaisier uit Dordrecht praatte
zich in de top-tien met "Slaap,
kindje slaap". De papegaai
Oude Hans van Ouwehands
Dierenpark staat voorlopig als
tiende genoteerd met "De koffie
is klaar", een eigen arrange
ment.
Nieuw op de eerste plaats is
Lorreke, de grijze roodstaart
papegaai van kunstschilder
Meijer uit Deventer. Zijn gezon
gen devies: "Glaasje op, laat je
rijden".
VRIJDAG 27 JANUARI 1978
Op wat vroeger een kwart hectare weiland was lig
gen nu zo'n duizend dieren begraven. Honden, kat
ten, apen, duiven, cavia's, parkieten, marmotten.
Tesamen vormen zij de bijverdienste van de Ze-
venhovense boer Wahle. De dierenbegraafplaats
ligt vrij afgelegen in het vlakke polderpand. Op
dezelfde plek waar een jaar of acht geleden nog de
koeien graasden.
De in Avifauna
woonachtige beo Arie.
Altijd bereid tot een
antwoord op de vraag
"Wat doet het Dafje
dan." Bij informatie
naar een ander merk
komt een soort
rollende donder.
Dat veranderde nadat Hagenaar
Koolmoes bij boer Wahle op
bezoek was geweest. Zijn
dierenbegraafplaats in Was
senaar lag vol. In Zevenho
ven, waar hij zijn zomerhuis
had staan, was er nog ruimte
zat. Laten we er hier een be
ginnen, opperde hij. Op
sam-sam basis. Zo ge
schiedde.
Aan klanten sedertdien geen
gebrek. Vooral de nauwe sa
menwerking met een dieren
kliniek in Den Haag leverde
heel wat gegadigden voor de
dodenakker op. Ook het feit
dat dierenbegraafplaatsen in
Nederland dun gezaaid zijn
heeft tot gevolg gehad dat
veel bedroefde bazen en ba
zinnen hun schreden richting
Zevenhoven richtten, waar
boer Wahle en zijn vrouw niet
alleen een troostend woord
spraken, maar ook de finan
ciële consequenties toelicht
ten.
DEN HAAG - De Volkspartij voor Vrijheid en
Democratie, de VVD, bestaat dertig jaar. Vrij
dagavond is er een feest in de RAI te Am
sterdam. Het zal extra glans krijgen nu de partij
enkele jaren van onstuimige groei achter de rug
heeft en sinds kort weer regeringspartij is.
Maar de WD viert niet alleen feest.
Het dertigjarig bestaan gaat te
vens gepaard met een breed op
gezette discussie over de plaats
van het liberalisme. Het kwar
taaltijdschrift Liberaal Reveil ge
tuigd daarvan met een speciaal
nummer, waarin mensen van di
verse pluimage uiteenzetten wat
hen in de WD aantrekt dan wel
wat hen in deze partij tegenstaat.
De liberale prof. mr. B. M. Telders-
stichting is met een geschrift op
de markt gekomen: Liberalisme
in de jaren tachtig. Het is een ver
zameling diepgravende be
schouwingen, die inzicht geven
in wat liberalen ten diepste be
weegt.
De ontstaansgeschiedenis van de
WD is wat rommelig geweest in
de eerste jaren na de Tweede We
reldoorlog. Als men de partij ziet
als een rechtstreekse voorzetting
(onder een andere naam) van de
Partij van de Vrijheid van mr.
D. U. Stikker, opgericht in 1946,
zou men zelfs kunnen volhouden
dat de WD al 32 jaar bestaat.
In de politieke context van de
eerste naoorlogse jaren kan men
de WD situeren vlak naast de
Partij van de Arbeid, destijds ook
gepresenteerd als een nieuwe
brede middenpartij. De vrij
zinnig democraat mr. P. J. Oud
had zich in 1946 met zijn aanhan
gers bij de PvdA aangesloten,
maar de vrijzinnigen kregen het
al spoedig benauwd in die partij.
Ouds vrees werd bewaarheid:
niet-socialisten konden zich niet
thuisvoelen in de PvdA, die toch
al te zeer als een voortzetting van
de vroegere SDAP werd ervaren.
Oud zocht contact met Stikker en
daaruit resulteerde op 24 januari
1948 de oprichting van de WD
met Oud als politiek leider. Bij de
eerste reguliere verkiezingen
voor de Tweede Kamer behaalde
Het duurde tot 1963 voordat de
WD tien procent van de stem
men op zich verenigde en daar
mee de aanhang bereikte van de
vooroorlogse Liberale Staats
partij. Programmatisch groeiden
VVD en PvdA zover uit elkaar,
dat al aan het eind van de jaren
vijftig samenwerking van deze
twee partijen in een kabinet on
mogelijk werd. Sindsdien is de
kloof alsmaar breder geworden.
Wel lijkt de verwijdering nu te
zijn gestopt.
Vaak is gezegd dat de maat
schappelijke onrust van de jaren
zestig goeddeels aan de VVD
voorbij is gegaan. Feit is, dat de
partij geen aansluiting wist te
krijgen met D'66, een typisch par
tijpolitiek produkt uit die jaren.
Dat gelukte wel de PvdA - al moet
gezegd, dat D'66 na enkele jaren
intensieve samenwerking met de
PvdA wel z'n bekomst heeft ge
kregen van een al te stevige so
cialistische omarming.
Ruim tien jaar geleden, in 1966, be
leefde de VVD een moeilijke tijd.
Electoraal ging het haar niet voor
de wind. Er is toen wel degelijk
via een Liberaal Beraad onder
leiding van drs. H. A. Korthals
getracht het liberalisme nieuw
leven in te blazen. De keer ten
goede kwam in het begin van de
jaren zeventig. De WD was (met
een korte onderbreking in 1965
en 1966) sinds 1959 regerings
partij geweest. In de verkiezings
strijd na de val van het kabinet-
Biesheuvel boekte de nieuwe li
berale leider Hans Wiegel een
groot succes: zes zetels winst.
Een sprong in de Tweede Kamer
van zestien (van de 150 zetels)
naar 22. Vooral buiten de VVD
werd betoogd dat dit succes was
te danken aan een verrechtsing.
De laatste verkiezingen waren voor de VVD altijd succesvol. Op de foto: leider Wiegel d,ie een overwinning
viert met Hay a van Someren.
De VVD werd vooral afge
schilderd als verdedigster van de
prestatiemaatschappij: „Loon
naar werken Een pleidooi
van Wiegel voor een steviger
aanpak van het misbruik van so
ciale uitkeringen, werd alom
aangegrepen de VVD het etiket
„conservatief' op te plakken. De
confessionele partijen vonden er
een argument in om hun steun
aan een kabinet-Den Uyl te
rechtvaardigen.
Beeld
Binnen de partij kwamen discus
sies op gang met als doel de
beeldvorming van de VVD bij te
stellen. Verdieping van de libe
rale beginselen zou noodzakelijk
zijn. Zoals een partij van be
schaafde mensen betaamt, liepen
deze discussies nooit zo hoog op.
Naar buiten toe bleef de VVD een
rustige partij Maar Wiegel
was er niet doof voor. Op zijn ma
nier bleef hij bezig het erfgoed
van het liberalisme gestalte te ge
ven. Het stond een nieuw ver
kiezingssucces in 1977 niet in de
weg: wederom zes zetels winst.
Nu is de VVD dan opnieuw rege
ringspartij. Al geruime tijd gaan
er stemmen op van mensen die
pleiten voor heraansluiting bij de
PvdA. Wiegel zelf heeft vorige
zomer een eerste stap(je) gezet in
die richting met zijn pleidooi
voor een nationaal kabinet. Rege
ringssamenwerking van de PvdA
en VVD wordt niet meer gere
kend tot de politieke onmoge
lijkheden.
Van de PvdA mag worden ver
wacht, dat zij nu ook eens een te
gemoetkomend gebaar maakt. In
het geschrift Liberalisme in de ja
ren tachtig zijn tal van aankno
pingspunten te vinden voor een
heroriëntatie van VVD en PvdA.
Wiegels opvolger als fractieleider
in de Tweede Kamer, mr. J. G.
Rietkerk, bijvoorbeeld zegt het
zo: „Conservatieven willen alles
bij het oude laten. Collectivisten
willen alles onder anonieme ge-
meenschapsstrukturen brengen.
Liberalen willen een pluriforme
maatschappij waarin werkne- j
mers, zelfstandigen, bestuurders,
hoogleraren, kapitaalver
schaffers, verpleegsters en poli
tieagenten als gelijkwaardige
deelnemers hun bijdrage leveren j
en zoveel mogelijk bij hun func
ties passende rechten en ont
plooiingskansen krijgen I
Mr. Rietkerk
de WD acht van de honderd ze
tels - twee meer dan de Partij van
de Vrijheid had.
Doel
De WD begon haar politieke leven
met dit (door Stikker gefor
muleerde) doel voor ogen: te
worden een sterke, progressief
gezinde partij, die allen omvat,
voor wie de geestelijke vrijheid
primair is, de sociale gerechtig
heid plicht en die het economisch
leven niet willen zien verstarren
in het keurslijf van een socialisti
sche dogmatiek, die in staatsab-
solutisme moet eindigen.
Mr. PJ. Oud
