-'Een bad durven
ïve nauwelijks
meer te nemen
Aanpak bij VOS
te eenzijdi
"Betrokken bij
wel en wee
universiteit
Ifpezin Regeer leeft in angst na vergiftiging zoon
r; J
Anneke van Aken uit bestuur huisvrouwenvereniging:
v.d. Water
Elke zondagcreatief bezig zijn voor iedereen
RI igjATERDAG 21 JANUARI 1978
spe^
ank, 2
iEIDEN - -'We durven nauwelijks
i bad te nemen. Alleen
jndijl als er anderen thuis zijn. En dan
e 700' gaan we er ook zo snel mogelijk
I weer uit. Vorig jaar raakte onze
Zoon tijdens het nemen van een
bad bewusteloos koolmo-
noxydevergiftiging is hij naar het
Academisch Ziekenhuis overge-
uur bracht. Bij controle van de gasin-
«llin'l stallatie bleek dat de rookgassen
r, tel van de badgeiser niet goed wer
den afgevoerd. En dat de lucht-
:prog toevoer naar de badruimte on
voldoende was.
ar 2?elukkig maar dat we thuis waren,
anders was het zeker verkeerd
15(| afgelopen", aldus de ouders van
ove de 16-jarige Ton Regeer, die nog
jaar steeds bang zijn voor herhaling.
Omdat nog niets is veranderd aan
»r hel de gasinstallatie.
.."Het gebeurde vorig jaar april",
vertelt mevrouw Regeer, "Ton
zat in bad en wij vonden het wel
erg lang duren. Ik ben met mijn
man gaan kijken waar hij bleef,
Toen wij op de deur tikten gaf hij
14.30 helemaal geen antwoord en is
mijn man naar buiten gegaan om
tel vanaf het keukendak een
raampje in te slaan. Ik heb zelf
aba- een ^e*n raam boven in de deur
ir_ kapot geslagen om de deur van
tnp. binnenuit te kunnen openen.
idseWe waren nog net op tijd. Ton was
Go, bewusteloos en zijn hoofd was al
bijna onder water verdwenen. Hij
had 50 pet. koolmonoxyde in zijn
bloed, vertelde de dokter later.
Bij 70 pet. is het zeker te laat, dan
aar, was hij dood geweest. Het
scheelde maar minuten volgens
de dokter. Ik ben zelf ook nog
zer gewond geraakt", zegt mevrouw
II Regeer. "Door het inslaan van de
ruit heb ik ernstige snijwonden
opgelopen aan mijn armen en
benen. Ik heb daarbij een
1 d«j bloedvergiftiging opgelopen en
moest een spoedoperatie onder
gaan. Daar heb ik een maand voor
in het ziekenhuis gelegen".
"Wij wonen nu drie en een halfjaar
in de Richard Holstraat", zegt
Ton's vader, "het bad en de gas
installatie hebben wij destijds
overgenomen van de vorige be
woners. Zij hadden het laten
aanleggen door het sanitairbe-
drijf Arnoldus, en door de gasfab
rieken laten controleren. Voor de
zekerheid hebben wij nog eens
geïnformeerd of de badgeiser
mocht blijven hangen. Er is toen
voor de tweede maal door een
expert van de gasfabrieken ver
teld dat alles in orde was.
Na het ongeluk met onze zoon
kwam er voor de derde maal een
expert van de gasfabrieken die de
zaak controleerde. Daarna pas
werd ons in een brief meegedeeld
dat bij de controle was gebleken
dat de rookgassen van de badgei
ser niet goed werden afgevoerd
en dat de luchttoevoer onvol
doende was. Er werd ons aange
raden één en ander door een er
kende gasinstallateur te laten
verbeteren. De afvoerpijp van de
badgeiser moest verhoogd wor
den en er zou een trega-kap aan
gebracht moeten worden. Indien
wij niet aan dat verzoek zouden
voldoen zou de gastoevoer naar
ons huis worden gestaakt.
"Sindsdien zijn wij eigenlijk van
het kastje naar de muur ge
stuurd", zegt mevr. Regeer". Ik
ben zeker vier maal naar de gas
fabrieken geweest. Daar vertel
den ze ons steeds dat ze de zaak
met Arnoldus zouden regelen,
anderhalve maand geleden nog
zegden ze toe de zaak binnen een
week te zullen regelen.
We zijn ook zelf een keer naar de
heer Arnoldus geweest, maar die
wilde ons nauwelijks te woord
staan. Hij zei dat de gasfabrieken
de installatie hadden goedge
keurd en dat hij met ons niets te
maken had".
De heer Arnoldus verklaarde des
gevraagd dat hij de familie Re
geer heeft aangeboden om in op
dracht veranderingen aan te
brengen. "Wij hebben destijds de
badkamer gemaakt en, omdat we
toen nog geen erkend gasinstal-
lateursbedrijf waren, een wel er
kend installateur opdracht gege
ven om de gasinstallatie aan te
brengen. Dat is toen door de gas
fabrieken goed bevonden.
De heer De Groot, hoofdingenieur
van het energiebedrijf Rijnland
spreekt dit tegen. "De eerste in
stallatie was niet volgens de
voorschriften gemaakt", zegt hij.
"Er heeft zich bij de vorige bewo
ners al een soortgelijk geval
voorgedaan als bij de familie Re
geer, en pas toen zijn wij er bijge
roepen.
Arnoldus heeft de installatie als
niet erkend installateur aange
bracht, en later volgens onze
voorschriften verbeteringen Mevr. Regeer, wijzend
moeten aanbrengen. De afvoer badgeiser.
voor de rookgassen is toen ver
anderd en er is een rooster onder
in de deur aangebracht voor de
toevoer van lucht".
Het probleem in de Richard Hol
straat", zegt hoofdingenieur de
Groot, is dat de laagbouw om
ringd wordt door hoge flats. Bij
bepaalde windrichtingen kan
daardoor de gevaarlijke situatie
ontstaan dat de rookgassen terug
slaan in de afvoerpijp. Dat gaat
ook op voor de afvoer van ketels
van de centrale verwarming.
Hierover zijn ook andere bewo
ners van de Richard Holstraat al
eens aangeschreven.
De gasinstallaties zijn wel volgens
voorschriften gebouwd, maar in
dit bijzondere geval toch onvol
doende. Dat verhaal hebben we
ook aan de familie Regeer ver
teld. Het is noodzakelijk, "zegt de
heer de Groot belist", dat voor
een grotere veiligheid extra voor
zieningen worden getroffen. Wij
hebben de familie Regeer
geadviseerd om een extra venti-
de deur aan te
de afvoerpijp te
latie boven
brengen en
verhogen".
De vraag die zich hier voordoet is of
niet voor alle huizen in de Ri
chard Holstraat extra voorzie
ningen moeten worden getroffen
de omringende bebou
wing een blijvend gevaar opie-
verd voor de veiligheid van de
bewoners. Na de gebeurtenissen
bij de familie Regeer lijkt deze
vraag zeker gerechtvaardigd.
"Door de flats in de omgeving zul
len de problemen met de afvoer
van rookgassen ook in de toe
komst gevaar op blijven leveren,
aldus de woordvoerder van het
energiebedrijf. "Het is voor ons
niet mogelijk om een constructie
te ontwikkelen die voor 100 pet.
veilig ism De oude situatie heeft
jarenlang goed gefunctioneerd,
maar bleek op de duur ook on
veilig".
JAN RIJSDAM
6- LEIDEN - "Ik heb me op een gege-
'm. ven moment gemengd in die dis-
oi". cussie over de Vos-cursus ja. Ik
tel. ben het eens met Dick Tesselaar.
3&-I Vrijwilligers moetje niet gaan be
talen. Juist niet. Daarom heb ik
die brieven geschreven",
Anneke van Aken, scheidend pre
sidente van de afdeling Leiden
van de Nederlandse Vereniging
er van Huisvrouwen zwijgt even,
gaat op het puntje van haar stoel
ar- zitten en vervolgt dan in haar be-
10. kende snelle tempo op strijdbare
toon: "Het wordt zo gauw ver
keerd begrepen hé, ook nu weer.
Ik heb niets tegen VOS-cursus-
er sen, echt niet. Maar ik vind de
aanpak in Leiden zo eenzijdig.
Sterk gericht op het doorbreken
n, van de traditionele rolpatronen,
n, Ik heb er bezwaar tegen".
'5. "VOS betekent Vrouwen Oriënte
er ren zich op de Samenleving. Dat
ar kun je natuurlijk op ver-
>1- schillende manieren uitleggen,
ïl. Wat ik zo belangrijk aan VOS
vind is het bewustmaken van de
vrouw. En dan vind ik principieel
datje niet verder hoeft te gaan en
dat die vrouw na dat proces van
bewust worden zelf in staat moet
zijn om haar conclusies te trek-
r- ken. Ik vind niet datje dat als cur
susleiding er van meet af aan
I. moet impompen. Dat is ook het
verschil tussen emancipatie en
feminisme. Ik zie in onze vereni-
ging ook vrouwen die behoefte
hebben aan een VOS-cursus.
Maar in Leiden richt men zich
speciaal op de groep van wat je
dan sociale-minima noemt. Ik
maak daar geen punt van. Maar
andere groepen hebben het ook
nodig en dat wordt hier verge
ten".
Zeven jaar is ze presidente geweest
("een jaar te lang volgens de sta
tuten, maar ik kreeg dispensatie
omdat er geen opvolgster was").
Daarvoor vervulde ze andere
functies binnen het afdelingsbe
stuur. Tijdens de vergadering van
16 februari stopt ze en neemt de
huidige vice-voorzitster Selma
Hageman haar taak over. Maar ze
blijft voorzitster van het gewest
als zodanig ook vertegen-
Selma Hageman (links) en Anneke van Aken: we zitten op dezelfde golflengte.
woordigd in het hoofdbestuur
van de NVVH.
Zeshonderd afdelingsleden en toch
problemen met het vinden van
Quarts - Horloges
De Aller Beste
EIGEN ATELIERS
een nieuwe voorzitster. "Ja, dat
klinkt raar, maar toch was het zo.
Je kunt moeilijk met een hele
nieuwe beginnen. Het werk is
veeleisend. Vraagt toch dat je
goed op de hoogte bent van de
activiteiten en ontwikkelingen
binnen de vereniging. Dan kun je
er bijna niet om heen dat het
iemand uit het bestaande bestuur
wordt.
Selma Hageman daarover "Het is
me vorig jaar gevraagd. Maar
toen stond ik eigenlijk net op het
punt om helemaal uit het bestuur
te gaan, omdat ik te veel dingen
tegelijk deed.
over nagedacht en ben
toen vice-voorzitster geworden
en heb met Anneke meegelopen.
Ik kan het nog twee jaar doen,
daarna heb ik ook zes jaar be
stuur gedaan en moet er iemand
anders komen".
Anneke is een duizendpoot en dat
heeft misschien wel mensen af
geschrikt om er aan te beginnen.
Jk merk toch een zekere angst bij
vrouwen voor bestuursfuncties.
Ze zijn al snel bang dat ze het niet
aankunnen. Als ik onze vereni
ging bijvoorbeeld wat dat betreft
vergelijk met de NVV-vrouwen.
Daar is men veel meer strijd
baar".
Anneke van Aken: "Ik heb gepro
beerd om bij ons de scholings
cursussen van de grond te
krijgen. Dat loopt nu echt niet
gek en dat zal in de toekomst na
tuurlijk toch kader gaan opleve
ren. Maar ik ben het met Selma
eens: men is bij ons doorgaans
minder bewogen dan bijvoor
beeld bij de NVV-vrouwen. Wij
houden ons ook niet met politiek
bezig. Wel in die cursussen, maar
we hebben geen binding met een
bepaalde partij. In het bestuur
merkje wel datje er moeilijk om
heen kunt We hebben nu sinds
anderhalf jaar een eigen ruimte in
het Marincecomplex. Daar is
voor geknokt en dan kom je toch
uit op brieven schrijven naar de
gemeenteraad. Nu moeten we uit
dat gebouw en begint de hele
zaak opnieuw".
Terugblikkend op haar jaren als
presidente zegt ze: "Het recrea
tieve aspect is voor ons nog
steeds belangrijk, maar een
groeiend deel van het werk heeft
toch betrekking op de sociaal-
culturele belangen van de vrouw,
de permanente educatie en de
consumentenbelangen. Vroeger
hadden we koffieochtenden. Die
zijn nu geleidelijk aan omgebo
gen tot contacten gewijd aan één
thema. Er is iemand van Amnesty
International geweest, mevr.
Karstens heeft gesproken over de
positie van de vrouw die alleen
komt te staan, Harrièt Freezer is
ook geweest. Je bent dan toch ge
richter bezig en we merken dat
die aanpak aanslaat. Maar dit
soort dingen gaan natuurlijk ge
leidelijk. Je moet dat niet over
haasten".
De Vrouwenraad. "Daar ben ik heel
gelukkig mee. Er zijn grote ver
schillen tussen de deelnemende
verenigingen. Dat weet iedereen.
Maar er zijn ook duidelijk gelijke
belangen. Nou, daar moet je dan
van uitgaan. Ik ben heel blij met
de subsidie van de gemeente, die
we straks gaan krijgen".
Over de nieuwe presidente: "Selma
en ik zitten op dezelfde gol
flengte. Er zal niet veel verande
ren en geen sprake zijn van een
compleet nieuwe koers. Ze is wel
wat bedachtzamer dan ik, maar
dat zal zeker zijn voordelen heb
ben. Nee, ik probeer zeker bij de
afdeling betrokken te blijven. Ik
vind dat altijd zo'n onzin. Mensen
die zich uit het bestuur terug
trekken en zich dan meteen nooit
meer laten zien. Juist voor mijn
andere bestuurswerk is het be
langrijk dat ik er bij blijf. Bestu
ren is leuk en nodig, maar het
eigenlijke werk, de uitwerking
van je beleid, dat gebeurt toch in
het activiteitenprogramma en op
de bijeenkomsten. Dat moetje in
de gaten blijen houden".
TON VAN BRUSSEL
Nieuwe secretaris dr. Den Os:
LEIDEN/DEN HAAG - De
nieuw benoemde secretaris
van de Leidse universiteit dr.
D. P. den Os is telg van wat hij
zelf noemt een lang Leids ge
slacht. Zijn grootvader had
een machinefabriek aan de
Herengracht. Zijn vader zette
die voort, verhuisde nadien
naar Valkenburg. "En een
oom van mij heeft een keer
uitgezocht dat onze naam al
voorkwam bij de laken
wevers. Dat is dus een hele
tijd geleden".
Zijn relatie met het Leidse le
ven (hij woont in Leiden) - en
in het bijzonder met de
Leidse universiteit, waar hij
vijf jaar als wetenschapper
werkzaam was - speelde een
belangrijke rol in zijn besluit
om te solliciteren naar de
functie van secretaris. Hij
wordt in die functie straks de
hoogste ambtenaar van de
universiteit. Krijgt de dage
lijkse leiding over het bureau
(administratieve, financiële
en andere beleidsvoorbe-
reidende afdelingen). En
wordt adviseur van het col
lege van bestuur. Zijn nieuwe
functie is, kortom, goed ver
gelijkbaar met die van een
gemee ntesecretaris
Den Os is inmiddels negen jaar
secretaris van de Koninklijke
Nederlandse Chemische Ver
eniging. Een belangen behar
tigende organisatie (met ruim
8000 leden), die actief is op het
gebied van de werkgelegen
heid in de chemie, het che
misch wetenschappelijk on
derwijs en onderzoek. Binnen
het bestuur van deze vereni
ging is Den Os de enige pro
fessionele kracht.
Over zijn motieven om naar
Leiden te solliciteren zegt hjj:
"Ik denk dat ik in de tijd die ik
bij de vereniging heb doorge
bracht, een soort ervaring heb
opgedaan die mij in andere
posities te pas kan komen. De
functie van secretaris bij de
universiteit is zo'n positie en
het is weer een trapje hoger.
Daarbij komt dat ik me altijd
nauw betrokken heb gevoeld
bij het wel en wee van de
Leidse universiteit. Ik heb er
tenslotte gestudeerd en ge
werkt. Bovendien, ik was in
mijn huidige functie - door de
internationale contacten die
onze vereniging heeft - soms
meerdere dagen van huis. En
ik wilde wat meer thuis zijn".
Terughoudend
Tijdens het gesprek in zyn
werkkamer - een gemoder
niseerd vertrek, vergader
tafel, boekenstelling, opval
lend olieverfschilderij van
één van zijn voorgangers -
toont Den Os zich wat terug
houdend, "Hete hangijzers"
als de bijbanen van hooglera
ren houdt hij af met het ar
gument dat hij als secretaris
geen politieke uitspraken kan
doen. Een oordeel over zijn
nieuwe functie wil hij niet ge
ven, omdat hij nog bezig is
zich te oriënteren. Hij onder
kent slechts dat hij straks te
maken zal krijgen met allerlei
problemen die voortvloeien
uit de Haagse bezuinigings
drift. "Ik moet me daar nog
erg op oriënteren. Ik heb daar
natuurlijk geen stukken over
gehad. Ik heb erover gelezen
in de krant, dat is alles. Maar
ik ben er niet op voorhand
door afgeschrokken, nee. Ik
denk alleen wel dat het een
ernstige situatie is".
"Je kunt je, denk ik, twee din
gen afvragen. Ten eerste: kan
er wel bezuinigd worden? En
ten tweede: moet er wel be
zuinigd worden? Dat laatste
past volledig in het kader van
het regeringsbeleid, dus daar
ADVERTENTIE.
ANTIEKE EN
STIJLKLOKKEN
Uw vakadres
Eigen ateliers
De betere Kwaliteiten
in de voordeligste prijzen
v.d. WATER
doe ik geen uitspraak over.
Iets anders is of de bezuini
gingen kunnen. En dan hoor
je, onder andere van de voor
malige staatssecretaris Klein:
ja, dat kan wel. Zelf denk ik
ook wel dat er mogelijkheden
zijn. En wel één mogelijkheid
in het bijzonder. En dat is dat
er tussen de instellingen on
derling betere afspraken
kunnen worden gemaakt
over de wijze waarop de mid
delen besteed worden. Dat
geeft een efficiënter beheer.
Dat hoeft niet te betekenen
dat het nu niet efficiënt ge
beurt. Want het is natuurlijk
denkbaar dat je in een huis
houden geld uitgeeft op een
Dr. D. P. den Os
je twee jaar
geleden nog dacht dat het
goed was".
Onderwijs
Den Os voelt zich naar hij zegt
nauw betrokken bij het on
derwijs. Zelf was hij docent in
de anorganische en fysische
chemie aan de HTS in Dord
recht en had hij ook een on
derwijsopdracht als weten
schappelijk hoofdmedewer
ker bij de subfaculteit schei
kunde in Leiden. Hij is bo
vendien voorzitter van de mi
nisteriële commissie leerplan
scheikunde en lid van de be
stuursraad van de Stichting
voor Leerplanontwikkeling.
In het verlengde daarvan zou de
nu 44-jarige nieuwe secretaris
een hoogleraarsambt niet
misstaan. Maar Den Os wil
daar niet van weten. "Het
contact met studenten, de in
richting van het onderwijs
zodat het goed functioneert
voor de ontvanger^, dat heeft
me altijd geboeid", zegt hij.
"Onderwijs geven is een
leuke, dienende functie. En in
dat opzicht heb ik wel eens
gedacht aan een hoogleraar
schap. Maar ik besef heel
goed dat dat meer inhoudt
dan alleen het contact met
studenten".
Over de democratisering aan de
universiteit, belichaamd in de
universiteitsraad, faculteits
raden en vakgroepen, en uit
gevoerd krachtens de Wet
Universitaire Bestuursher-
vorming (WUB) zegt Den Os
tenslotte: "De WUB heeft
geen verandering gegeven i
de afstand tussen wat er aa
de basis gebeurt, en aan d
top. En dat is mede te verkla
ren uit de informatiestroom.
Besturen heeft altijd te ma
ken met goed geïnformeerd
zijn. En dat heeft tot nu
soms ontbroken. Wat je dus
moet doen is bekijken hoe je
die informatiestroom tussen
de basis en de top kunt inten
siveren. En ik denk dat de
secretaris daarin een rol
kunnen spelen, dat hij kan
meehelpen dat gebrek op te
lossen".
WIM WIRTZ
LEIDEN - Nu het Leids Vrijetijds
centrum, Breestraat 66, na de in
terne verbouwing op 30 januari
weer opengaat, zal het voor het
eerst ook zeven dagen per week
open zijn. Op de zaterdagavon
den namelijk zal er een cultureel
programma komen. Groepen of
personen die een beetje experi
menteel werken en voor wie geen
plaats is in schouwburg of Stads
gehoorzaal zullen dan voor het
voetlicht kunnen treden.
Ook op zondagmiddag komt er iets
nieuws. "Elke zondag" gaat het
heten, het wordt een open huis
voor iedereen die wel eens vrij
blijvend iets wil doen op het ge
bied van tekenen, schilderen, fo
tografie, beeldhouwen kleien,
zeefdrukken, kleren maken,
noem maar op. Het idee is bij de
cursusleiders ontstaan omdat ze
vinden dat al het materiaal dat in
het Vrijetijdscentrum aanwezig
is, zoals een donkere kamer, een
bakoven, een pottebakkersschijf
enz. niet alleen gebruikt hoeft te
worden door mensen die een cur
sus volgen, maar eigenlijk ter be
schikking moet staan van iede
reen die er iets mee wil doen. Bo
vendien zijn ze van mening dat
vooral op zondagmiddag verve
ling troef is onder een grote groep
mensen. Constateerden ze
daarbij nog de cursusmoeheid,
ontstaan door het dwangmatige
van vijftien lessen volgen waarin
je je uitsluitend bezig houdt met
één soort activiteit, en het idee
voor "elke zondag" was geboren.
Het is vooral bedoeld voor gezin
nen. Er zal dan ook kinderopvang
zijn, waarbij de kinderen ook
creatief worden beziggehouden.
Er is een bar, muziek en een win
keltje waar velletjes papier e.d.
heel goedkoop gekocht kunnen
worden. Dit om te voorkomen dat
de één het ene na het andere vel
letje volkladdert terwijl de ander
een hele middag op één velletje
zit te ploeteren voor dezelfde en
treeprijs. Het is overigens niet de
bedoeling dat er maar wat aange
rommeld wordt. Er zal zoveel
mogelijk individuele begeleiding
zijn van de vijf cursusleiders. Het
accent zal komen te liggen op het
individueel kunnen werken met
allerlei materiaal, maar het zou
evenzogoed prettig zijn als er een
binding ontstaat tussen de men
sen die komen zodat er ook pro
jecten kunnen worden aange
pakt.
"Elke zondag" start op 5 februari,
van één tot zes uur. Voor het hele
cursusprogramma dat 30 januari
start, met ondermeer op
woensdagmiddag een zeepkis
ten-club voor kinderen die moet
uitmonden in een zeepkistenrace
over een paar maanden, kan men
terecht bij het Leids Vrijetijds
centrum, telefoon 146449.
