Monaco: Mekka
voor het circus
Onderzoek naar gebruik
van kalmerende middelen
Doel: verstandiger
innemen medicijnen
„BAZAANSCHUIT"
V OOR W OUBRU GGE
PUBLIEK
Elk jaar meer
invoer van kaas
Over enige tijd in Sassenheim
BOLTINI-DOMPTEUR
ONTDEKT ALS DE
„LORD DER LEEUWEN'
PAGINA 4
VARIA
VRIJDAG 30, DECEMBER 191 v
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 215. U mag ook
schrijven.
In samenwerking met onder andere de huisartsen, de
apotheek en de wijkverpleegkundigen, zal over en
kele maanden op initiatief van het Bureau Gezond
heids Voorlichting en Opvoeding Bollenstreek in
Sassenheim van start worden gegaan met een in
ventarisatie van het gebruik van slaap- en kal
meringsmiddelen. Gedurende een maand zal dan
worden bijgehouden hoeveel de Sassenheimers ge-
zamelijk van deze zogenaamde „transquillizers"
slikken.
De inventarisatie moet ook aan king niet gevraagd. De reeep-
ten voor transquillizers die
het licht brengen om welke
slaap- en kalmeringsmidde
len het gaat, aan welke cate
gorie patiënten ze zijn uitge
reikt en ook in hoeverre de
huisartsen volledig achter
met gebruik van de door hen
uitgeschreven middelen
staan. In de praktijk komt het
namelijk nogal eens voor, en
dat is in heel Nederland het
geval, dat de huisarts een re
cept voor een slaap- of kal
meringsmiddel sleëhts uit
schrijft omdat de patiënt er zo
op aandringt.
Om na te gaan welke verstrekte
transquillizers wel en welke
niet de volledige instemming
van ds huisartsen hebben
zullen deze gedurende de in
ventarisatie de door hen uit
geschreven recepten worden
voorzien van een bepaalds
code waarvan dat valt af te le
zen. In de apotheek wordt van
alle codes op de binnenge
komen recepten een
kaartsysteem bijvehouden.
Aan het toevoegen van een code
aan de recepten doen alleen
de plaatselijke huisartsen
mee. Aan (bijvoorbeeld)
ziekenhuizen verbonden spe
cialisten met patiënten in
Sassenheim is die medewer-
genomen, die mogelijk na de
inventarisatie wat omvang
rijker zal worden toegepast.
De Sassenheimse apotheek
houder drs. Boersma ont
wierp samen met mevrouw
Krug, als andragoge verbon
den aan het Bureau Gezond
heids Voorlichting en Op
voeding (VGO) Bollenstreek,
een stuk of wat bijsluiters
waarop in duidelijke taal de
werking van de verstrekte
geneesmiddelen staat aange-
door hen in die maand wor
den uitgeschreven vallen
overigens wel binnen de in
ventarisatie, maar er is alleen
niets van te zeggen of de spe
cialist er ook helemaal achter
staat.
Zijn de resultaten van de inven
tarisatie eenmaal op waarde
geschat dan zal door de zoge
naamde „werkgroep trans
quillizers" worden bekeken
hoe de gebruikers er toe kun
nen worden gebracht op meer
verantwoorde wijze slaap- en
kalmeringsmiddelen te ge
bruiken. Voorlichting zal
daarbij een belangrijk "wa
pen" zijn. Wat dat betreft is al
een kleine proef op de som
geven. De bijsluiters nieuwe
stijl zijn door de Sas
senheimse huisartsen op in
houd gecontroleerd.
Ze pretenderen het aan de pa
tiënt verstrekken van duide
lijker informatie dan de indu
striële bijsluiters, die overi
gens vaak ontbreken omdat
kalmerende middelen veelal
in grootverpakkingen wor
den verkocht en dan maar van
één bijsluiter zijn voorzien.
Enkele maanden terug zijn
gedurende een paar weken de
aangepaste bijsluiters door de
huisartsen in beperkte
hoeveelheid bij slaap- en
kalmeringsmiddelen ge
voegd.
De betrokken patiënten' zijn
daarover door hun huisarts of
diens assistent opgebeld met
de vraag of ze de bijsluiters
hadden gelezen en wat ze er
van vonden. Over het alge
meen reageerden de patiën
ten positief. De informatie die
op de bijsluiters voorkomt
zou ook kunnen worden ver
strekt als de patiënt op be
zoek is bij de huisarts. De er
varing heeft echter geleerd
dat door nerveuze spannin
gen dergelijke mondelinge
informatie vaak aan de pa
tiënt voorbij gaat.
De „werkgroep transquillizers"
heeft als proefgebied het oog
op Sassenheim laten vallen
omdat ze daar dé hulpverle
ning op de eerste lijn (apo
theek, huisartsen, wijk
verpleegkundigen, maat
schappelijke werkers) "over
zichtelijk en prettig" is gere
geld. De inwoners van Sas
senheim zullen over enige
weken van de op handen
zijnde informatie op de
hoogte worden gesteld.
Proberen
Mevrouw Krug: "We willen
voorkomen dat de mensen de
indruk krijgen dat we er op
uit zijn om ze hun slaap- en
kalmeringsmiddelen af te
nemen. Dat is beslist onze be
doeling niet. We willen alleen
proberen te bevorderen dat
de Sassenheimers een ver
standiger gebruik van kal
merende middelen gaan ma
ken".
Wordt de transquillizer-actie
een succes dan zal de in Sas
senheim gevolgde methode
mogelijk model staan voor
meer plaatsen in de Bol
lenstreek.
De ongeveer 1
meter lange
bazaanschuit:
een karwei dat
Voorschotenaar
Wim
Ravensbergen in
opdracht van de
gemeente
Woubrugge heeft
verricht.
Hij heeft er gedurende een half jaar zijn vrije uurtjes aan gespendeerd. Zijn werkstuk mag er zijn.
Een ongeveer een meter lange kopie van de bazaanschuit, een zeilend vissersscheepje dat tot
ongeveer 1800 op de Noordzee werd ingezet voor de haringvangst. Schaal één op twintig, tot in de
kleinste details nagebouwd. Bijna 700 houten pennen gebruikte hij, drie maal zoveel mini-nagels
sloeg hij in de spanten. Zelfs de drie zeilen zijn uitgevoerd in origineel Egyptisch linnen, waar hij
stad en land voor moest aflopen.
Voorschotenaar Wim Ravensbergen doet vandaag afstand van dit puur stukje huisvlijt. De bazaan
schuit ontwierp hij in opdracht van de gemeente Woubrugge, die zichzelf vorig jaar het scheepje
cadeau deed ter gelegenheid van de opening van het nieuwe raadhuis. Het krijgt een plaatsje in de
hal, waar het aan een paar staaldraden aan het plafond komt te hangen.
Ravensbergen heeft een beetje vaart gezet achter de "tewaterlating", op verzoek van de burgemees
ter die het scheepje graag in de hal heeft hangen als hij daar over een paar dagen zijn nieuwjaarsre
ceptie houdt.
Huisartsen
blijven erbij:
Voorgesteld
hartonderzoek
niet nuttig
Ook in een tweede gesprek met wethouder v.d. Klaauw zijn de huis
artsen in Noordwijkerhout bij hun standpunt gebleven dat een
bevolkingsonderzoek naar hart- en vaatziekten, zoals voorgesteld
door raadslid Arts (Eén Zilker Partij), van weinig nut is.
De Imisartsen hebben nogmaals uiteengezet dat wetenschappelijk is
aangetoond zo'n momentopname geen werkelijke indicatie kan
geven van de toestand van hart- en bloedvaten. Nuttiger zouden zij
het vinden als de gemeente Noordwijkerhout initiatieven zou ont
plooien om de bevolking voor te lichten over hoe hart- en vaatziek
ten kunnen worden voorkomen.
Wethouder v.d. Klaauw: 'Die kant zal het nu waarschijnlijk ook
opgaan'.
In Monte Carlo is het circus deze week weer vertrokken.
De Esplanada de Fontvieille, kennelijk ooit op de Mid
dellandse Zee gewonnen oin Monaco's grote zorg - het
parkeerprobleem - te verlichten, doet weer als zodanig
dienst. Even kerstmis vieren, en dan maakt Monaco zich
weer op voor het volgende festival, ditmaal gewijd aan
televisie. Want zo gaat dat in het van zorgen vrije prins
dom: festivals, evenementen en keurige feesten volgen
elkaar op. Stijlvol, en vasthoudend aan tradities va-
n enkele decennia geleden.
Gokken mag. Bloot is taboe. Op de
Esplanada de Fontvieille hangt
zelfs een bordje met het verzoek
om het stadje engiszins decent
gekleed te betreden. Bikini's en
tanga's dienen slechts aan de
boorden van de Mediterranee ge
dragen te worden. In dat vlek
keloze Monaco - onze inmiddels
verscheiden filmkeuringscom
missie zou het zonder problemen
voor alle leeftijden toegankelijk
hebben verklaard - is op de grens
van de vorige en van deze week
voor de vierde achtereenvol
gende maal het internationale
circusfestival gehouden.
Een wat uit de hand lopend ini
tiatief van prins Rainier zelf,
wiens activiteiten op dit terrein in
1974 aanvankelijk wat schamper'
werden gevolgd. Natuurlijk zou
dat festival wel lukken. De en
gagementen bleken in Monte
Carlo niet kinderachtig gehono
reerd te worden. Dus de artiesten
kwamen wel. Maar wie maalde er
nou om een gouden of zilveren
clown als onderscheiding? Dat-
was maar bijzaak.
Maar er gebeurde iets merkwaar
digs. Die ene gouden en het on
bepaalde aantal zilveren clowns,
die jaarlijks door een jury worden
toegekend, bleken al in het
tweedejaar fel begeerde trofeeen
te zijn. Vergelijkbaar met de Os
cars in de filmindustrie. En zelfs
het festivalgebeuren als geheel
kan zich inmiddels in de
schaduw plaatsen van het
soortgelijke jaarlijkse filmfees-
t in het naburige Cannes.
Veertig nummers
Het gebeuren is
dit jaar naar een voorlopig hoog
tepunt toe gegroeid. Monaco in
vesteerde in de huur van zo onge
veer het mooiste materiaal, dat op
het ogenblik in Europa bestaat:
het Italiaanse circus Americano-
Togni, het verkocht de televi
sierechten van het festival aan Ir-
vin Feld, directeur van het Ame
rikaanse circus Ringling Bro-
clown Lou Jacobs, kregen enkele
andere artiesten twee
troostprijzen en ging de gouden
clown niet naar de gedoodverfde
winnaar Fredy Knie, maar naar
de Zwitserse familie Knie, daar
mee onderscheidend de paar-
dendressuur van directeur
Fredy, het tijger- en gecom
bineerde tijger- en olifan
tennummer van neef Louis en het
olifantennummer van Louis'
echtgenote Germaine en broer
Rolf Knie.
En zo groeit dit festival naar een
nog hoger niveau. Waarin de
Amerikaanse invloed zal toene
men (vanwege de televisierech
ten), waarvoor de Russen staan te
dringen om er met hun staatscir
cus op te treden, en waarop Mo-
Marcel Peters, dompteur bij Boltini, kreeg in Monaco complimenten bij
de vleet én een lucratieve aanbieding uit Australië.
ten uit de hele wereld je nummer ken in de grotere netkooi van K-
te maken. nie.
Want voor alles is het festival in „Dat zijn geweldige mensen", zegt
thers, Barnum and Bailey, con
tracteerde meer dan veertig cir
cusnummers met artiesten uit
achttien verschillende landen, en
stelde een jury samen met onder
andere de filmacteurs Raf Val-
lone, Horst Buchholtz, Gary
Grant en de Amerikaanse ex-cir
cusbaron John Ringlin North.
De prijswinnaars - behalve een
gouden en vijf zilveren clowns
waren er dit jaar veertien, zeg
maar, troostprijzen te verdienen
verzorgden gezamenlijk gala
voorstelling op de vijfde en
laatste avond.
Dat moet dan wel een beetje even
wichtig kunnen samengaan. De
motivering van de jury blijft dan
ook volstrekt onduidelijk.
Zo was er dit jaar plotseling een
speciale prijs voor de - voor
Europese begrippen - wat tegen
vallende beiaarde Amerikaanse
naco, als het niet uitkijkt, lang
zamerhand de greep dreigt te
verliezen (de prinselijke familie
ontbrak dit jaar ook al op de
nachtelijke party na afloop van-
de galavoorstelling).
Levenskans
Een wat onzekere toekomst der
halve voor het circusfestival.
Want over een paar jaar zijn alle
topattracties er geweest. Nu al
vraagt iedereen zich af, wie het
aandurft om volgend jaar met
paarden naar Monte Carlo te ko
men. Want wat valt er daar nog
voor eer te behalen als Fredy
Knie er is geweest? Maar dat is de
toekomst. Nu is het festival nog
het Mekka van de circusartiest.
De kans die je een keer in je leven
krijgt. Om voor het oog van ver
zamelde directies en circusagen-
Monte Carlo^de jaarbeurs voor
circusnummers geworden.
Waarvoor je je als artiest opdoft.
Want hier worden de grote za
ken gedaan.
Het verhaal van Marcel Peters (30)
bij voorbeeld, de Engelse domp
teur, die al vier jaar de roofdieren
bij het Nederlandse circus Bol
tini brengt. De uitnodiging, jm
een contract te tekenen voor het
festival in Monaco kwam vorige
maand toen het circus in Gronin
gen stond.
En van die dag af was hij nerveus.
Monte Carlo!
Daar had hij alleen maar van ge
droomd. Maai- het toeval hielp
Marcel een handje. Aanvankelijk
zou Evy Althoff met haar. tijgers
als tweede roofdierennummer
naar het festival vertrekken.
Maar net op tijd hadden organisa
toren in de gaten, dat haar num
mer nogal identiek was aan dat
van Louis Knie. Men zocht een
contrast. Leeuwen liefst, en-
dan een beetje „wild" gebracht.
De Spaanse dompteur Christo
werd benaderd, maar hij voelde
er weinig voor om zich te meten
met Knie's, die toch wel in de
prijzen zouden vallen. „Peters is
de man die jullie moeten-
hebben", was zijn advies.
Em Marcel wilde maar al te graag.
Hij sloot een overeenkomst met
Boltini, van wie de leeuwen zijn
en vertrok samen met echtgenote
Sandra en zoon Carl (9) naar de
Franse Zuidkunst. Niet rekenend
op een prijs, maar wel in de we
ll ij achteraf. „Zo'n Louis Knie bij
voorbeeld. Die heeft me werke
lijk geholpen. Hij stond bij de
kooi en hield in de gaten, dat alles
goed liep."
Die avond, na de voorstelling, viel
de spanning van hem af. Hij at,
sliep en toen was het afwachten.
Trolle Rhodin, talent-scout van
Barnum and Bailey was de eerste
die naar hem toe kwam.
„That was good, man", zei hij. Het
was Marcel meer waard, dat zijn
gage van elfduizend Mark.
En Gilbert Houcke, de legendari
sche, maar door een auto-onge
luk zwaar gehandicapte, domp
teur zei: „Jij weet natuurlijk wie
ik ben, en jij denkt, dat ik niet
weet wie jij bent. Maar ik ken je.'v
En hij diepte een oud exemplaar
van De Piste, het orgaan van de
Nederlandse club van cir
cusvrienden uit zijn binnenzak
met daarin een foto van Marcel.
„Ik was de Tarzan van de tijgers
en jij zult de Lord van de leeuwen
worden." Die nacht sliep Marcel
Peters weer niet.
Maar het bleef niet bij complimen
ten. Ook de aanbiedingen kwa
men. Een telefoontje met Toni
Boltini leerde echter dat deze niet
van plan was om de leeuwen aan
Marcel te verkopen. Hij wilde
dieren en dompteur voor zijn cir
cus, dat volgend jaar ondermeer
in Belgie gaat reizen, behouden.
Een dilemma voor Marcel Peters,
die zeer gehecht is aan de door
hem getrainde leeuwen.
tenschap dat, als hier de aanbie- Maar Monte Carlo is, nogal 1 etter-
dingen niet zouden komen, hij
maar beter terug in de fabriek zou
kunnen gaan.
Geweldige mensen
Hij at niet, sliep niet en leefde in
grote onzekerheid toe naar de
avond, dat hij moest optreden.
Op het laatste moment besloot hij,
om niet de op de kop getikte his
torische „gouden" kooi van de
inmiddels overleden Harry Belli
te gebruiken, maar toch te wer-
lijk, de kans van je leven. En
daarom koos hij op het allerlaat
ste moment voor het aanbod van
de Australische circusdirecteur
en bezitter van safariparken Ash-
ton, om daar een nieuw nummer
te gaan klaarmaken.
Een van de ongeveer veertig ver
halen, die zouden zijn te
schrijven. Want wat Monte Carlo
ook voor het circus mag beteke
nen, het is bovenal een han
delsbeurs. De veemarkt
van het circus.
In 1977 is de import van buitenlandse kaas in ons land de 8 miljoen kil
ruim te boven gegaan. En die hoeveelheid kaas vertegenwoordigt ee
waarde van 100 miljoen gulden. Franse'kaas neemt daarin een uitermaj
belangrijke plaats in. Kaasimporteur M. A. E. Driessen (van Gerdabi
Nedeiland BV) verwacht nog meer groei. Die razendsnelle groei is nas
zijn oordeel te danken aan de moderne distributiemethoden die n
gebruikt worden. Dat moest ook wel want houdbaarheid is niet d
sterkste kant van met name de Franse kaassoorten. f
Door het inzetten van tientallen koelwagens die de wederverkopers sn<
kunnen bevoorraden kunnen de importeurs goede en verse produkte
aanbieden. Gerdabel-directeur Driessen daarover: „We hebben d
eeuwige, vicieuse cirkel eindelijk kunnen doorbreken. De beperkt f
houdbaarheid van onze produkten, die de distributie tien jaar gelede
nog tot een rampzalige onderneming maakte vormt geen punt mee
sinds de verzending per koelwagen volledig gestroomlijnd is".
Te licht bevonden
Nu de beperkte houdbaarheid van vele buitenlandse kazen geen enk<
probleem meer vormt voor de distributie van dit produkt, zou je diJ
mogen verwachten dat importeur Driessen op rozen zit.
Maar wie op een willekeurig moment zijn kantoor in Amsterdam-we,1
binnenstapt zal hem toch tien tegen een aantreffen achter een bureai
dat overwoekerd is met een keur van kazen, kwark en vlaflippen, di
door de Nederlandse keurmeesters gewogen en te licht bevonden zijri
Afwijkend kaasje
„Die ellende", legt Driessen uit, „is, dat onze Nederlandse Warenwet, dl
dateert uit 1919, louter en alleen rekening'houdt met produkten, die i
Nederland reeds bekend waren. Kom je dus met een afwijkend kaas:
bij de dienst aan, dan zeggen ze in de meeste gevallen: ho, ho, menee
dat voldoet niet aan de voorschriften en dat is dus geen kaas in de zii
van de wet".
„Nou, dan kan ik weer met mijn kaasje onder de arm naar huis gaan, oi
vervolgens in beroep te gaan tegen de uitspraak".
„Een voorbeeld: in artikel 8 van het Smeltkaasbesluit staat, dat bij smel
kaas het eiwitpercentage in de vetvrije droge stof tenminste 70 procer
moet bedragen. Daarmee is Nederland uitgerekend het enige land bii
nen de grenzen van de EEG met zo'n voorschrift. Maar als je natuurkai
smelt zonder toevoegingen kom je aan een eiwitgehalte in de droge st<
van niet meer dan 65 procent. Foute boel, roept de Keurmeester gelijl
Maar die fout zit dan wel bij de Nederlandse kaasmakers, die een grol
schep melkpoeder of case%naat toevoegen, waardoor het eiwitgehalt
kunstmatig wordt verhoogd tot 70 procent. De Fransman doet dat nie
die laat de natuur rustig zijn gang gaan en prompt krijg ik een proce
verbaal", aldus Driessen.
EEG-verdrag
Nu zijn er gelukkig in het lijvige EEG-verdrag altijd nog een paar artikele
die erop neerkomen, dat produkten, die niet strijdig zijn met de bi
scherming van de openbare zedelijkheid, de openbare orde, de openbai
veiligheid, de gezondheid voor het leven van personen, dieren en plai
ten en het nationale artistiek, historisch en archeologisch bezit, zondt
meer van de ene lidstaat naar de andere vervoerd mogen worden.
En met die twee artikelen gaat Driessen na elke afwijzing terug naar d
heren van de dienst om zijn gram te halen.
Openbare zedelijkheid
„Iets nieuws op de Nederlandse markt brengen", zegt hij, „is een slopen
karwei. Maar ik heb er de moeite toch graag voor over. Want je kui
zeggen van een Frans kaasje watje wilt, maar dat ie de openbare zed<
lijkheid zou aantasten, of de archeologen in de wielen rijdt, kan er bij m
nog steeds niet in. Daar heeft ie nou net geen kaas van gegeten".
Lastig spul dus die Franse kaas? „Ja", zegt Driessen, „het houdt je klai
wakker. Een kenner zei eens: er worden in Frankrijk evenveel kaassoo
ten gemaakt als er dagen zijn. Nou, ik krijg zoveel processenverbaal aa
mijn broek als er dagen in het jaar zijn".
Gerdabel-directeur Driessen: „Lastig spul, maar het houdt je klaar wal
ker"
Beperkte houdbaarheid door snelle bezorging geen probleem meer.
