Nieuwste Stelling vol tegenstellingen Humor bij 007 wijkt teveel voor vuurwerk Jeugd zo min mogelijk films onthouden Buiten waait de wind om het huis... Wat doet Pa? Rembrandtsfeervolle film u 'Reddertjes' is een bovenste beste Disney-film „ORCA": EEN WALVIS IS ZEER BOOS VRIJDAG 16 DECEMBER 1977 Voorop dient gesteld te worden dat Jos Stelling één van de weinige belangwekkende filmers in Nederland is. Dat bewees hij al met "Mariken van Nieumegen" en "Elckerlijc" |H en hij bevestigt het nog eens met "Rembrandt". Stelling durft het aan van de geëigende paden af te wijken en zijn eigen gang te gaan. Voor die durf en originaliteit verdient hij op voorhand al een compliment. Net als in zijn twee vorige pro- dukties werkt Stelling weer "Rembrandt fecit 1669"; regie: Jos Stelling; hoofdrollen: Frans Stelling en Ton de Koff; theater: Lido 3; leeftijd: 16 jaar. louter met amateurs en dat is net als in de twee voorgangers de zwakke stee. Stelling gaat er te recht van uit dat er in Nederland 13 miljoen acteurs zijn en dat je professionele acteurs een stap te rug moet laten doen om ze ge schikt te maken voor filmwerk. Iedereen mag dus in staat worden geacht een rol te spelen. Een re gisseur als Louis Malle bewees dat bijvoorbeeld op imponerende wijze met zyn schitterende "La- combe Lucien". Dat dat er bij Stelling niet helemaal uit komt moet je dus in eerste instantie nem verwijten. Opvallend is dat de hoofdrollen in zijn films vaak wel sterk bezet zijn. Ronnie Montagne en George Bruens waren in respectievelijk "Mariken" en "Elckerlijc" ont dekkingen en ook in "Remb randt" is er wat dat betreft niets te klagen. Met name Lucie Singe- ling als Saskia van Uylenburgh en Ton de Koff als de oude Remb randt (beiden houden de hele film hun mond maar de zeg gingskracht van hun ogen is fe- nominaal) blinken uit. Aardig fa cet hierbij is dat Lucie Singeling ook al een hoofdrol speelde in "Elckerlijc" en dus geacht mag worden het klappen van de zweep te kennen. Hieruit valt te concluderen dat de meeste aan dacht van Stelling (uiteraard) naar die hoofdrolspelers gaat en dat die dan ook het beste uit de verf komen is tamelijk logisch. Met de bijrollen is het wat anders gesteld. In al hun ijver krijgen die mensen iets heel onnatuurlijks, zoals je dat (met alle respect) ook vaak bij amateur-toneelgezel schappen ziet. Het tegenoverge stelde dus van wat Stelling met hun aanwezigheid wil bereiken. Genoeg nu over het acteren want zoals bij Jos Stelling gebruikelijk staat er wel het een en ander te genover. Hij bewees met zijn vo rige films al een zeer geoefend oog voor het detail te hebben en in staat te zijn uiterst sfeervolle beelden te scheppen. In het ver lengde daarvan moeten natuur lijk ook de mensen die verant- Jos Stellings broer Frans als de jonge Rembrandt van Rijn (links) in het Amsterdamse Stadhuis. woordelijk zijn voor decor en aankleding lof worden toege zwaaid want ook dat is weer af. Wat Stelling in "Rembrandt" pres teert is werkelijk van een in Ne derland ongekend niveau. Zijn uitgangspunt is het leven van Neerlands befaamdste schilder te vertellen. De dialogen zijn tot een minimum beperkt. Aan de ene kant werkt dat zeer verwarrend. Je weet zo nu en dan niet precies wat er gebeurt en wie wie is. Maar aan de andere kant speelt hij zo knap met licht en donker en be nadert daarmee zo goed Remb- randts schilderijen dat het een feest is om naar te kijken. Remb randt is zo wel een film geworden voor de geduldigen onder ons. Wie van actie houdt zal zich waar schijnlijk spoedig vervelen. Stel ling komt overigens in een wat rustiger en ingetogener film beter tot zijn recht. In zijn wat burleske vorige produkties werd hij wel vergeleken met Pier Paolo Pas- solini, nu doet hij meer denken aan een andere Italiaanse regis seur Luchino Visconti, een ver gelijking die hem beter siert. Tenslotte nog even over het geluid, dat weer van een belabberde kwaliteit is. De acteurs en ac trices maar ook de verteller (als ik het goed gehoord heb Hans Hoekman) zijn bij tijd en wijle zeer moeilijk te verstaan. En dat is bij de toch al volledige aan dacht eisende beelden zeer ir ritant. BART JUNGMAN "De reddertjes"; Walt Disney-pro- duktie; Lido 2; alle leeftijden. Walt Bisney mag dan het wakend oog voorgoed hebben gesloten, zijn opvolgers zitten niet bij de pakken neer en hebben nu voor namelijk onder de supervisie van Wolfgang Reitherman de stijl iets omgebogen, zodat de soms al te suikerige elementen verdwenen z^jn. Vier jaar is er gewerkt aan de ver halen van Margery Sharp en het resultaat, dat onder de Neder landse titel "De reddertjes" is verschenen mag gezien worden. Het is een bovenste beste "Dis ney" geworden die niet alleen aan kinderen veel plezier zal geven, maar ook aan degenen die het voortreffelijke animatie werk en de daarbij behorende geestige uitwerking naar waarde weten te schatten. Het weesmeisje Penny is uit New York ontvoerd door een heb zuchtige winkelierster Medusa. Er wordt een reddingsactie op touw gezet, waarbij een kater Penny moed inspreekt. In een bevredigende Nederlandse nasynchronisatie imponeert ditmaal vooral het tot in de per fectie verzorgde achtergrond werk. PIET RUIVENKAMP Het wordt in de wereld steeds mooier als je de filmmakers moet geloven. Konden aanvankelijk de meeste spionnen elkaar niet luchten of zien, in de nieuwste James Bond wordt een Russische spionne verliefd op de held. Een gigantische studio, waarin onderzeeboten klaar liggen om een vijandelijke aanval uit te voeren, vormt het gigantische décor voor de nieuwste James Bond-film. "Orca"; regie: Michael Anderson; hoofdrollen: Richard Harris en Charlotte Rampling; theater: Trianon; leeftijd: 12 jaar. Omdat ook acteurs hun boterham aan beide kantan belegd willen zien, zijn ze zo nu en dan best be reid om in een goed betalende rampenfilm te stappen. Van Ri chard Harris waren we dat eigen lijk al gewend, maar Charlotte Rampling was tot nu toe alleen nog maar te zien in wat dan wordt genoemd "kwaliteitsfilms". Nu dient te worden gezegd dat ram penfilms en kwaliteitsfilms niet per definitie eikaars tegenge stelde hoeven te zijn. Een film als "Jaws" had op zijn terrein best specifieke kwaliteiten. Dat geldt ook wel een beetje voor "Orca" het laatste pronkstuk van de werkelijk letterlijk en figuurlijk in het groot denkende producent Dino de Laurentis (eerst een le vensgrote aap, toen een bison en nu een walvis). "Órca" is duide- lijk geënt op "Jaws", maar is al- laszins het aankijken waard. "Orca" is het verhaal van een zwaardwalvis, wiens vrouwtje wordt gedood. Dit soort pientere walvissen verge ten niet licht (volgens de film) en Orca wacht dan ook geduldig in de haven, waar het schip van de schuldige (kapitein Nolan) ligt afgemeerd. Nolan doet het in zijn broek van angst en durft de zee niet meer op. Orca's aanwezig heid heeft echter alle andere vis sen weggejaagd en de schippers in het plaatsje dwingen Nolan de walvis uit de weg te ruimen. Het aardige van deze film is nu dat het handelen van de walvis die uit is (en wat is er menselijker?) op wraak, wordt gerationaliseerd. Ook Nolan blijkt geen kwaaie peer, zodat wordt afgeweken van het gebruikelijke goed-slecht-pa- troon. Dat er daarbij soms grote nonsens worden gebezigd en er zich ongelofelijke taferelen af spelen moet maar op de koop toe worden genomen, want dat lijkt inherent aan het genre. BART JUNGMAN "The spy who loved me"; produk- tie Albert Broccoli; regie; Lewis Gilbert; Hoofdrollen: Roger Moore, Barbara Bach en Curt Jurgens; Lido I; 16 jaar. En als dat alles was, viel het nog wel mee. Maar de boze mannen wor den steeds bozer en hun hand langers steeds gemener. Neem nu deze nieuwste 007, waarin een ruim twee meter lange reus met een afgrijselijk stalen gebit rondloopt. De man doet de hele film geen mond open, althans niet om daaruit geluid te produ ceren. Maar zijn tanden komen slechts van elkaar als er mensen moeten worden gedood of sloten doorgebeten. Een aardige vondst van de makers van deze reusach tige grappenmaker, die zelfs een gevecht tegen een haai aandurft. Maar voor het overige heeft men toch wel erg veel vuurwerk ge bruikt. Het jammere is, dat de subtiele humor, de grappige vondsten (vfen magnetische hor loges e.d.) die de eerste films van James Bond kenmerkten daar voor hebben moeten wijken. Het is prachtig, zoals het allemaal in elkaar is gezet. En de gigantische decors, de enorme massascènes en het formidable onderwater gebouw zijn ontzettend indruk wekkend, maar toch is de lol er een beetje aan het afgaan op deze Daarbij komt nog dat de concentra tie van de kijker gistermiddag wel erg op de proef werd gesteld. Toen de voorstelling eindelijk om kwart voor drie begon, volgde na een paar reclamefilms om tien voor drie al een pauze. Eindelijk om vijf voor drie kon het spek takel dan beginnen. Maar helaas werd enige malen onderbroken, omdat de film in elkaar liep of helemaal knapte. Een lichte er gernis maakt zich dan wel van je meester. Overigens is het begin van "De spion die mij beminde" erg aar dig. Een naakte juffrouw die aan de loop van een revolver gym nastische toeren maakt, doet je vergeten dat eigenlijk alle namen van de medewerkers staan ge projecteerd. Meestal is dat het vervelendste van de hele film. Maar in dit geval erg prettig om naar te kijken. Het verhaal komt ongeveer op het zelfde neer als de meeste verha len van Ian Flemming: een kwaadaardig heerschap denkt de hele wereld te kunnen vernieti gen. Door middel van onder schepte duikboten wil hij kern raketten afvuren op Moskou en Washington. Hijzelf zit veilig in een rijkje onder water en hoopt dat tot een onder-water-wereld- rijk te maken. Natuurlijk steekt James Bond daar een stokjè voor, bijgestaan door zijn mooie Russische collega. En wat die reus betreft: die zal nog wel eens in de volgende "007" opduiken, want de regisseur heeft hem in leven gelaten. ANNEMIEK RUYGROK Beleid Nederlandse Filmkeuring: ADVERTENTIE DEN HAAG - Het is de bedoeling om personen beneden de zestien jaar zoveel mogelijk films te laten zien of - omgekeerd - zo min mo gelijk films te onthouden. Hier komt een van de beleidslijnen op neer die de Nederlandse Filmkeuring na een half jaar werkzaam te zijn geweest heeft opgesteld. De Nederlandse Filmkeuring gaat er, aldus voorzitter C.P.J. Ie No ble van uit, dat de organisatie vooral moet letten op de op voedkundige schade die aan jeugdigen door middel van films kan worden berokkend. Hiermee bedoelt hij dat vooral moet wor den gelet op bijvoorbeeld ras sendiscriminatie in films en op het reclame maken voor sigaret ten en alcohol. In dit kader is de filmkeuring dan ook van plan de reclamefilms voor sigaretten in de toekomst zeer kritisch te be kijken. De Nederlandse Filmkeuring is dit jaar opgericht om te keuren of films onder 16 jaar inderdaad zijn geschikt voor personen onder de 16 jaar. Vreemd genoeg, aldus Le Noble, zetten bioscoopexploitan ten of filmdistributeurs dikwijls toch 16 jaar bij een film, nadat deze door de filmkeuring voor 12 of voor alle leeftijden geschikt is bevonden. Vermoedelijk komt dit, omdat de meesten bang zijn dat deze films te 'hoogdravend' zijn voor de jeugd. Het gevaar be staat dat de jeugdigen zich dan in de bioscoop zitten te vervelen en dat willen de heren bioscoop eigenaren koste wat kost voor komen. In de Nederlandse Filmkeuring zit ten 40 personen, voornamelijk 'deskundigen' die zich met jeugdwerk bezighouden of zelf ouder zijn van kinderen. De or ganisatie iserzich van bewust dat 'het gemiddelde kind' niet be staat. "We leveren geen maat werk, maar confectie", meent Le Noble. Het is zeker niet de bedoeling om elk geweld in films voor jeugdi gen onder de 16 jaar uit te sluiten. Tenslotte wordt de maatschappij ook niet gekeurd en gaat het erom aangepaste mensen te creë ren, die niet wereldvreemd zijn. Een goed voorbeeld daarvan is de film "Soldaat van Oranje". In deze film komt een scène voor van een afgerukte voet. De Film keuring gaf als oordeel: Geschikt voor 12 jaar, maar dan moet die afgerukte voet eruit. De produ cent van deze film, die naast deze scène echt nog wel meer geweld laat zien, wilde daar niet aan. "Dan maar voor 16 jaar met voet Wekenlang heeft de film dan ook gedraaid voor zestienjarigen en ouder. Maar kennelijk wil de producent zoveel mogelijk geld in het laatje zien, zodat de film nu ook voor twaalfjarigen wordt ge draaid. Maar dan wel zonder af gerukte voet. De Nederlandse Filmkeuring is overigens een instituut dat zich zelf mogelijk over een aantal ja ren (kan) opheffen. "Wij kunnen inderdaad een tijdelijke zaak zijn, als de maatschappij een stukje bescherming inbouwt". Blijvers CAMERA - "Soldaat van Oranje", verhuisd van Steen straat naar Hogewoerd, maar nu ook voor personen van 12 jaar toegankelijk. STUDIO - "L'une chante l'autre pas" van Agnes Varda over vrouwen, zonder dat het een specifieke vrouwenfilm is geworden. Terug in Leiden LUXOR - "Twee door het dolle heen", het komisch -vech tersduo Spencer-Hill in actie. Kindermatinee REX - "Robin Hood". LIDO 3 - "Pink panther fes tival", tekenfilms. Nachtfilms CAMERA - "Serail", een film van Eduardo de Gregorio, sce narioschrijver van Bernardo Bertolucci's "Strategia del ragno". Met Leslie Caron, Bulle Ogier, Marie-France Pisier. REX „Bonnies Kids" - spannende film met een vleug sex. Voor elk wat wils dus. Haagse bioscopen Apollo 1: "Wordt u al gehol pen? dag. 2.30, 7.15 en 9.30 uur. zo. ook 4.45 uur. AL. Asta: "Starwars", dag. 2.30,7en 9.30 uur, zo. 1.30, 4, en 7 en 9.30 uur. AL. Bijou: "The deep", dag. 2. 7.30 en 9.45 uur. zo. ook 4.45 uur. 16 jaar. Calypso: "Nous irons tous au paradis dag. 2.15, 7.15 en 9.30 uur, zo. 1.45, 4.15, 7.15 en 9.30 uur. 16 jaar. Camera: "Goodbye Em- manuelle", dag. 2.15, 7.15 en 9.30 uur, zo. ook 4.30 uur. 16 jaar. CINEAC: "March or die", dag. 1.30. 4. 7 en 9.30 uur. 16 jaar Corso: "Soldaat van Oranje", dag. 2.30 en 8.30 uur. 12 jaar. Du Midi: "Samen uit, samen thuis", dag. 8.15 uur, vr en za 7 en 9.30 uur, zo. 4, 7 en 9.30 uur. AL. Euro: "Soldaat van Oranje", en 8 uur. 12 jaar. Metropole 1: "Orca the killer whale", dag. 2. 7 en 9.30 uur. zo. 1.15, 4. 7 en 9.30 uur. 12 jaar. Metropole 2: "The spy who lo ved me", dag. 2,6.45 en 9.30 uur. zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 12 jaar. Metropol? 3: dag. 2. 6.45 en 4, 6.45 en 9.30 i "Rembrandt", 0 uur. zo. 1.15, r. 16 jaar. Metropole 4: "Providence", dag. 2. 6 45 en 9.30 uur. zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. Metropole 5: "Annie Hall", dag. 2,6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15,4,6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. Odeon 1: "De reddertjes", dag. 1.45. 6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.30 uur. AL. Odeon 2: "De fluit met de 6 smurfen dag. 2, 6.45 en 9.15 uur. zo. ook 4.30 uur. AL. Odeon 3: "De keerzijde van middernacht", dag. 1.45 en 8 uur. 16 jaar. Odeon 4: "Zoltan de hond van Drukuladag 2.15. 7.15 en 9.45 uur, zo. ook 4.45 uur. 16 jaar. Passage: "The spy who loved me", dag 2. 6.45 en 9.30 uur, za. en zo. 1.15,4,6.45 en 9.30 uur. 12 jaar. Royal'70: "Droom der wellust", do., za.^en zo. 2. 7 en 9 30 uur, vr. en woe. 2 uur. 16 jaar. Royal: "Het zelfmoord es kader". do. en vr. 2, 7 en 9.30 uur. za. en zo. 7 en 9.30 uur. ma. en di. 2 en 8 uur. woe. 8 uur. 12 jaar. "Het recht van de sterkste vuis ten". za. en zo. 2 en 4.30 uur, woe. 2 uur. 12 jaar. Studio 2000: "De reddertjes", dag. 1.30,3.30 (behalve zondag), 7.30 en 9.30 uur. AL. De Uitkijk: "De carrière vaneen kamermeisje", dag. 2, 7 en 9.30 uur 12 jaar. ADVERTENTIE Pa pakt PARADE de zachtere vieux

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 21