Lugdmiiimde
eer, LDWS
de punten
^fif
L
SC Lisse verliezer van
topduel tegen HYV0-3
Tegengoal in slotfase
verandert verhoudingen
Onnauwkeurig LFC
toch te sterk
voor YELO: 3-2
MAANDAG 12 DECEMBER 1977
PAGINA .13
SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT
LEIDEN - Opmerkelijk toch hoe zeer voetbalwedstrijden
door één moment soms van "gezicht" kunnen verande
ren. Neem nou het duel UVS-Unitas, het gevecht van
nummer vijf en nummer laatst in de amateur-hoofd
klasse.
Een uur lang leek er, geheel volgens de verwachtingen, niets aan de hand
voor de Leidenaars, die de partij op regelmatige wijze controleerden en
met redelijk tot goed voetbal aan een 2-0 voorsprong waren gekomen.
Niets leek een forse Leidse zege in de weg te staan omdat veel eerder 3-U
verwacht kon worden dan 2-1, maar opeens werd alles volkomen an
ders. Dankzij de actie van een daar niet verwachte man, die, van een plek
waarvandaag maar zelden wordt gescoord, ineens onverwacht doeltrof.
De schitterende 2-1 die voorstopper Wout van Gelder een kwartier
tijd van 30 meter vond (hij hing de bal "strak" in de kruising), zette alle
logische verhoudingen op losse schroeven. U VS leek van slag en Unitas
startte een wanhoopsoffensief met vier spitsen, onder wie de "zware"
Jan de Boon. Het mocht de Gorkumse hekkesluiter niet baten, de 2-1
zege bleef in Leiden.
„Verdiend", zoals ook Unitas-trainer Wim van Duuren moest beamen,
"maar voor een andere ploeg had hier misschien vanmiddag nog wel een
gelijkspelletje ingezeten". Voor Unitas duidelijk niet, volgens de ijzeren
voetbalwet dat ploegen die het al zo moeilijk hebben, zelden het geluk
aan hun zijde krijgen.
Het lot lijkt voor zulke laaggeklas
seerde teams in dit soort wed
strijden onontkoombaar, wat er
ook wordt gedaan om het deg
radatiespook te misleiden.
Unitas had een wel zéér speciale
schijnbeweging gemaakt voor
het treffen in de Kikkerpolder dat
een nieuwe begin moest inluiden.
Trainer Wim van Duuren had
zichzelf ingezet, hetgeen op dit
niveau toch als een unicum kan.
worden beschouwd. "Als je be
langeloos training geeft, mag dat
rustig", verklaarde hij zelf nader
hand. "En ik heb het gedaan om
dat ik wilde proberen rust in de
ploeg te brengen. Of je nou op de
bank voor joker zit, of je staat in
het veld voor joker".
In de beginfase van UVS-Unitas
was dat laatste overigens nog
bijna letterlijk bewaarheid ge
worden. Laatste man Van Duu
ren liet de bal toen eenmaal van
zijn voet springen, waardoor Piet
van Putten een uitstekend uit
zicht kreeg op 1-0. De kleine
Leidse vleugelspits miste nog op
dat moment, maar halverwege de
eerste helft had hij wel een zeer
groot aandeej in de treffer van
Jan Verver. Van Putten gleed in
een vloeiende beweging langs
zijn bewaker Twickler, die hem
herhaaldelijk zéér fel op de huid
zat, "dolde" net zolang met Wout
van Gelder tot die toch gere-
i Theo van Seggelen juicht nadat hijin tweede instantie, de tweede UVS goal heeft "gevonden".
nommeerde voorstopper plat
ging en legde de bal vervolgens
rustig en accuraat op het hoofd
van Verver die alleen maar "ja"
hoefde te knikken.
De 1-0 van de 25ste minuut en de
direct daarop volgende tweede
Leidse goal van Van Seggelen (hij
demarreerde langs Van Duuren
en trof doel na een "een-tweetje"
met de paal), waren de beloning
voor het betere spel van UVS. De
Désar-ploeg voetbalde in de
eerste fase zeer redelijk gezien de
omstandigheden.
Het typeerde het verschil. Daar,
waar de Leidenaars elkaar in de
regen nog tamelijk "glad" von
den, daar zocht het aanvankelijk
met twee spitsen spelende Unitas
doorlopend de derde puntspeler,
die er nooit was. Tenminste, als
de ploeg al zover kwam met dat
rommelige middenveld, waarop
veel te veel balverlies werd gele
den. De kansenvoorraad bleef
dan ook beperkt en in de afweer
werd naar de forse tackle gegre
pen die wel in ruimte mate aan
wezig bleek. Arbiter St kelenburg
trad daar niet tegen op (Van Duu
ren: "Hij liet enorm veel toe, daar
mag je dan gebruik van maken")
vandaar dat in het spel van actie
en reactie nogal wat wilde glij
partijen voorkwamen.
UVS leek zich daarbij ook na de
pauze het beste staande te kun
nen houden. Schiep zich nog een
half uur lang kansen via Verver
en Van Putten (onderkant lat) en
Bert Kort (de bal werd van de
doellijn weggetrapt), maar werd
toen plotseling geconfronteerd
met de treffer waarop niet meer
was gerekend.
De 2-1 van Wout van Gelder was
voor Unitas het sein tot een
laatste desperate poging alsnog
een punt mee te nemen. Van
Duuren wisselde Kleijn voor De
Boon en ruilde ook zichzelf nog
in om UVS met vier spitsen te
gaan belagen. Het had alleen tot
gevolg ddat de zege van UVS
tenslotte "benauwd" inplaats van
"gemakkelijk" moest heten.
Door één onverwacht moment.
PAUL DE TOMBE
LEIDEN - Ondanks het nauwelijks
te bespelen veld, was LFC-VELO
het aankijken volledig waard.
Vijf doelpunten (drie voor LFC
en twee voor VELO) en tal van
aardige momenten voor beide
doelen deden het slechte weer
goeddeels vergeten. Dit alles was
het directe gevolg van de posi
tieve instelling, waarmee beide
teams het doorweekte speelveld
betraden.
Wie verwachtte dat het ergens on
deraan de ranglijst bungelende
VELO zich massaal voor de veste
van doelman Van der Zanden zou
terugtrekken kwam bedrogen
uit.
Ondanks deze te waarderen spe
lopvatting stonden de mannen
uit Wateringen toch bij rust met
2-0 achter.
Oorzaak hiervan was de snelheid
die LFC in aanvallend opzicht
aan de dag legde. In de twaalfde
minuut mondde zo'n snelle
LFC-aanval uit in een corner.
Hans de Krui ff belastte zich met
het nemen hiervan en trok de
baal hoog voor het doel. Blessing
Zuma kopte vervolgens op de lat
en de terugspringende bal werd
door John Verschoor in de tou
wen geknald, (1-0).
Hierna was VELO tot viermaal toe
dicht bij de gelijkmaker. Maar
kopballen van Zwinkels (2x) en
Nederpelt, alsmede een schot van
Bom gingen net over of vonden
de attente doelman Wim Visser
op hun weg. Zoals zo vaak in
voetbal viel ook nu het doelpunt
aan de andere kant. Een afgesla
gen bal van Verschoor werd, vlak
voor rust, door goaltjesdief Cock
van Weerlee omgezet in een
doelpunt, (2-0).
De tweede helft was nog maar net
aangebroken toen Sjaak Neder
pelt de spanning terugbracht.
Zijn verwoestende uithaal van de
rand van het strafschopgebied
deed de bal in de bovenhoek be
landen, (2-1). De, in de tweede
helft, in het rood gestoken kana
ries drongen VELO in de verde
diging en kregen voldoende mo
gelijkheden om de score verder
uit te bouwen. Van Weerlee pres
teerde het echter om voor open
doel de bal, vergezeld van een do
sis modder, over de lat te werken.
Even later zou Zuma bij een
vrijwel identieke situatie de lat
raken.
Toch kwam LFC op 3-1. Na een
pass van Koos Bekooi, omzeilde
LEIDEN - Gelaatsuitdrukkingen spraken weer eens
boekdelen. Neem bijvoorbeeld Ruud de Groot, de trainer
van Lugdunum. Lachen was et dus niet bij. Sip voor zich
uitkijkend mompelde hij iets over "het grootste onrecht
dat hem in zijn carrière was aangedaan".
Blind was hij voor het argument, datje ze er natuurlijk wel moeten in-
schoppen om recht te kunnen doen gelden op de overwinning. Verder
dan: "We hadden in ieder geval een punt moeten hebben" wilde hij echt
niet gaan.
En dan Leo de Jong, de trainer van de winnende partij, LDWS. Zelfs de
stevige snor kon de brede glimlach niet verhullen, de uitgestoken han
den accepteerde hij grif. Ook hij claimde minstens één punt, maar was
uiteraard verguld met het dubbele daarvan.
Logischerwijs had hij meer commentaar. Vond met 1-0 iets teveel gekre
gen te hebben, maar verwees toch naar zo'n beetje het oudste wetje in de
voetbal-historie, dat je ze gewoon moet maken en verder niet moet
"Natuurlijk heeft Lugdunum meer klasse in huis dan LDWS, dat weet
iedereen. Maar men moet niet zaniken over wel of niet verdiend. Zij
krijgen zes kansen en missen die allemaal. Dat is hun zwakte. Wij schep
pen twee mogelijkheden en benutten er één. Dat is onze kracht. Dat is
voetbal".
Ruud de Groot was, de omstandigheden werkten dat misschien wel in de
hand, te teleurgesteld om de zaak echt reël te beschouwen. Hij bleef
hameren om het aantal gemiste kansen, de klasse beter die Lugdunum
zijns inziens gespeeld had. Putte, dat vond hij het enige pluspunt van dit
duel, alleen daar nog moed uit.
"Dit is geen ploeg om te degraderen, dat heeft iedereen weer eens kunnen
zien. Er is dan ook geen sprake van paniek. Zoveel pech als vandaag heb
je maar eens in de 25 jaar. De sfeer is goed, we gaan gewoon zo door. Met
iets meer geluk win je toch met twee, drie doelpunten verschil".
De waarheid lag, zoals zo vaak, weer eens m het midden. Bij de derby
LDWS-Lugdunum mocht laatstgenoemde zich terecht beroepen op het
feit, het beste van het spel te hebben gehad. Kon zich er ook op beroepen
in dit keiharde, maar faire duel, een surplus aan kansen te hebben
gecreëerd. Maar moest toch erkennen erg onzorgvuldig te werk te zijn
gegaan. Vooral in het eerste kwartier van de tweede helft. Toen had
uitblinker Fransje Sjardijn zijn ploegmaten Pijnakker, Collé (na een
foutje van de verder uitstekend spelende LDWS-doelman Stouten) en
De Roo in kansrijke positie gemanouvreerd, maar geen van hen wist de
juiste voortzetting te vinden.
Trouwens ook vóór rust had Lugdurtum twee fraaie mogelijkheden laten
liggen. André Pracht vooral. Inplaats van te koppen nam hij de bal op
zijn borst mee. Stouten kon toen nog net redden. Geluk had die doelman
toen Ben de Roo even daarvoor keihard op de kruising knalde.
Inderdaad had Lugdunum best voor kunnen staan. "Maar je moet de bal er
wel intrappen", lachte Wally Gallert. En hij had recht van spreken, want
tenslotte deed hij wat half-Lugdunum niet voor elkaar kreeg. Tien minu
ten voor tijd, bij de eerste echt gevaarlijke aanval van het toch zeker niet
onverdienstelijk spelende LDWS, had de weer herstelde LDWS-spits
(zes jaar weggeweest) bij wijze van waai schuwing de bal al tegen de lat
geschoten. Om vervolgens vijf minuten later het leder koelbloedig tegen
het net te knallen toen Ger de Roode het knappe voorzetje van invaller
Ton Boehmer behendig had doorgetikt.
"Zo moest het dus", hield Gallert Lugdunum en De Groot voor. "Het is een
kwestie van goed mikken".
AD VAN KAAM
■■■■■■Mi
De sterk spelende LDWS-doelman Frans Stouten plukt de bal van de voel v
plaatse.
uitblinker Frans Sjardijn. Bart i
Koos Bekooy
Zuma handig de buitenspelval,
omspeelde de keeper en werd
binnen de beruchte lijnen door
Wim van Dijk getorpedeerd. De
terecht toegekende strafschop
werd door Bekooi (die even tevo
ren al met een schitterende lob de
bal op de lat had doen neerdalen),
verzilverd, (3-1).
Toch kwam LFC nog even in de
problemen. Onnodig, gezien de
vele kansen die men om zeep ge
holpen had. Een schot van Aad
Winkels leek een gemakkelijke
prooi te worden voor Wim Visser.
De Leidse doelman stompte de
bal echter voor de voeten van
Peet Zwinkels. die met dit
buitenkansje wel raad wist, (3-2).
De tijd was voor VELO echter te
kort om nog op gelijke hoogte te
komen. LFC blijft dus, zij het op
eerbiedige afstand, koploper
DHC volgen.
JAAP VISSER
Blauw Zwart
deelt met
Gouda: 1-1
GOUDA - Het duel tussen Gouda
en Blauw Zwart was er duidelijk
één met twee gezichten. Voor de
pauze heeft de Wassenaarse
ploeg de toon aangegeven, terwijl
na de rust Gouda domineerde. De
uiteindelijke 1-1 uitslag was voor
beide ploegen dan ook de te
rechte beloning voor de inspan
ningen, die ze zich op het glibbe
rige veld hadden getroost.
In de eerste helft werd het spel,
zoals gezegd, hoofdzakelijk door
Blauw Zwart bepaald. Was met
name Pieter Donath de
ideëenrijke vormgever van de
Wassenaarse aanvallen, die de
Goudse defensie herhaaldelijk
voor grote problemen stelden.
Desondanks zou Gouda, geheel
tegen de verhouding in. na elf
minuten toch aan de leiding ko
men, toen de Gouds aanvalsspits
Dick Slobbe kon profiteren van
het feit, dat vier Blauw Zwart-
verdedigers uitgebreid met el
kaar stonden te discussiëren, wie
de bal nu toch wel eens weg zou
gaan trappen
Dit doelpunt injecteerde Blauw
Zwart tot een enorm offensief,
dat na 38 minuten de Wassenaar-
ders tenslotte de verdiende ge
lijkmaker opleverde. Een gelijk
maker, waarbij Pieter Donath
aan de basis stond. Hij namelijk
stuurde vleugelverdediger Mar
tin Hoogenboom de vrije ruimte
in. Diens rush werd met een
goede voorzet besloten en be
heerst door Ben Conradi inge
schoten: 1-1.
Gouda heeft na rust onder de be
zielende leiding van ex-prof Wim
Berckenkamp nog getracht om
alsnog de winst te pakken, maar
Blauw Zwart gaf het 1-1 gelijk
spel niet meer uit handen.
LEIDEN - In de derde klasse A
beleefde koploper SC Lisse
gisteren een bijzonder slechte
dag. In eigen huis moesten de
Lissenaren de punten aan
concurrent HVV, dat met 0-3
won, laten. DOCOS behaalde
tegen het BerkelseTOGB een
regelmatige 3-1 overwinning,
terwijl de "bollenderby" tus
sen Van Nispen en Hillegom
in een broederlijke 2-2 deling
eindigde.
Teylingen, tenslotte, sleepte in
Den Haag tegen Raakkwar-
tier een kostpaar punt uit de
modder 0-0.
DOCOS-TOGB £-1
DOCOS heeft tegen hek
kesluiter TOGB erg veel kan
sen nodig gehad om een 3-1
zege te behalen. Nadat Sjaak
Rietbergen in de eerste mi
nuut een schitterend schot
door TOGB-doelman Hans
Vonk op miraculeuze wijze
uit doel zag geranseld, misten
daarna Ton van Dinten - later
met een blessure uitgevallen -
Kees Vriesekoop uitstekende
mogelijkheden om de score te
openen.
Wat DOCOS voor rust niet kon,
daar slaagde de ploeg na de
pauze echter wel in. Binnen
vijftien minuten stonden de
Leidenaars op een comforta
bele 3-0 voorsprong. Nadat
Jan Polanen met een kopbal
de score had geopend, te
kende Jan Hein Carree op
gelukkige wijze (met de hak)
voor 2-0. Een vloeiende
Rietbergen-Verburg com
binatie stelde dezelfde speler
na vijftien minuten in staat
om 3-0 te scoren.
De strijd was toen eigenlijk al
beslist. Weliswaar scoorde
TOGB-middenvelder Leo
Vermeulen nog tegen, maar
aan de andere kant verzuim
den Jan Smit en Sjaak
Rietbergen de score nog ver
der uit te bouwen (3-1).
Laakkwartier-Teylingen 0-0 -
Teylingen heeft tegen
Laakkwartier een verdiend
winstpunt behaald. Op de
Haagse modderpoel - de uit
Hellevoetsluis afkomstige
arbiter Maksimovic keurde
het "veld" goed, waar
schijnlijk, omdat hij voor dit
duel een lange reis had moe
ten ondernemer- kwamen de
Sassenheimers uitstekend uit
de voeten en pareerden met
tomeloze energie de Haagse
aanvallen.
Veelvuldige glijpartijen waren
daar het gevolg van, dit tot
grote hilariteit van het pu
bliek. Dertig seconden voor
rust kwamen de Sas
senheimers goed weg, toen na
een keihard schot van
Lakwa-linkerflankspeler
Jaap Colpa de bal via de on
derkant van de lat in de han
den van Teylingen-doelman
Dols belandde.
Na de pauze ontspon zich een
meer wisselend spelbeeld,
waarbij beurtelings
Laakkwartieren Teylingen in
de verdrukking raakten.
De voor Co v.d. Krogt ingeval
len Piet Hoogervorst trof hal
verwege de tweede helft na
een Teylingen-aanval zelfs
het Haagse houtwerk, maar
doelpunten zouden niettemin
uitblijven. Uit oogpunt van
spelverhoudingen en
doelrijpe kansen kreeg dit
duel daarmee de juiste 0-0
uitslag.
SC Lisse-HVV 0-3 - In dit pres-
tigeduel tussen de koploper
van de derde klasse A, SC
Lisse en HW, is gisteren on
omstotelijk komen vast te
staan, welke ploeg in die af
deling momenteel de sterkste
is. Op het glibberige terrein
demonstreerden de Hage
naars een superieure tech
niek, die uiteindelijk door
slaggevend zou zijn. Niette
min kon HW na 10 minuten
slechts de leiding nemen
dank zij de onvrijwillige me
dewerking van Lissenaar
Alex Dobbe. Die speler
speelde foutief op zijn
doelman terug, waar HVV-
spits Frank Bijloos dankbaar
van profiteerde.
De Hagenaars konden daarna
aanmerkelijk zekerder optre
den. Creeerden zich diverse
kansen, maar hadden in de
twintigste minuut opnieuw
de hulp van een Lisser-ver-
dediger - Jos Faas - nodig om
0-2 te scoren. Dit doelpunt
betekende duidelijk de nek
slag voor de Lissenaren.
De ploeg had op dit veld moeite
om het juiste ritme te vinden
en bezondigde zich aan veel
vuldig balverlies. Dat Smits
na een half uur uit een schitte
rende aanval 0-3 binnen kon
schieten, was dan ook een lo
gisch gevolg van het spel
beeld. Na dit doelpunt vond
HW het verder welletjes. De
"Groote Haagsche" heeft zich
daarna beperkt tot het con
solideren van de 0-3 voor
sprong. wat moeiteloos lukte.
Van Nispen-Hillegom 2-2 - In
deze derby was Van Nispen
aanvankelijk de betere ploeg.
Vooral in het eerste half uur
werd door de mannen uit De
Zilk voortdurend pressie op
het doel van Hillegom uit
geoefend, wat na vijfent
wintig minuten succes ople
verde, toen Aad Jonker met
een hard schot de score
opende
Een kwartier na rust werd het
via Martin van Eeden zelfs
2-0, waarna Herman v.d.
Schrier - Van Nispen-goalie
Tino de Groot had Rien v.d.
Schrier getorpedeerd - van elf
meter 2-1 mocht aantekenen.
Hillegom putte uit deze tref
fer moed, wat vijf minuten
voor tijd resulteerde in de ge
lijkmaker van John v.d.
Velde: 2-2.
