„De vegetatie is hier verrijkt maar dat is wel onnatuurlijk" Langzaam -zandfilter van de LDM in Katwijk WOENSDAG 7 DECEMBER 1977 KATWIJK - Vandaag konicn wij met de tweede afleveringen van onze vier-delige serie over de Katwijkse Zuidduinen. Dit maal komt mevrouw Gerda Waterreus uit Katwijk aan het woord over wat er allemaal nog aan groen en kruiden is in het duingebied. Vorige week meldde een bezorgde ornitholoog Arend Wassink over de kommeren kwel van de vogelstand in de duinen. Volgende week heeft Arno Bos van Staatsbosbeheer het woord over de over neming van het beheer van een deel van het duingebied van de Leidse Duinwater Maatschappij. En tot slot doen wij een duik in archiefstukken om de LDM-kant van de zaak op een rijtje te zetten. De serie maken wij in aanslui ting op het pagina-grote verhaal dat op zaterdag 24 september over de Zuidduinen in het Leidsch Dagblad verscheen. Kruiden- specialiste Waterreus op stap door Zuidduinen r Bomen zijn in de Zuidduinen door een teveel aan water verdordEen luguber gezicht KATWIJK - „De Zuidduinen zijn natuurlijk prachtig voor de recreatie. Een nadeel daarvan is dat er hier vreselijk veel wordt vernield. Daarom ben ik ervan overtuigd dat hier in ieder geval iets moet gebeuren. Het is natuurlijk niet de beste oplossing, maar misschien moeten we d'r wel naartoe dat we het gebied per deel afsluiten zodat daar de planten weer kunnen opgroeien Zolang er echter niets gebeurt, i en blijft de manier waarop men het duingebied kapot maakt Rondleidster Gerdn Water reus: "Madeliefje potentiever hogend dieptreurig. Horden kinderen be treden bijvoorbeeld dit gebied. Als de ouders hun kinderen nou 'ns lieten kijken in die duinen, ze wezen op de schoonheid ervan; als Ze op scholen nog eens wat anders zouden doen dan de kin deren alleen maar klaarstomen voor de examensMaar wat doet de jeugd in de duinen? Bra men zoeken en vrijen. Laatst heb ik die bramenzoekers hier nog gezien. Wat ze niet allemaal uit halen! Ze rolden die duinen af, verschrikkelijk „Naast die recreatie is het slecht voor de Zuidduinen dat er water is gebracht daar waar het niet hoort. Daardoor groeit er hier van alles dat er eigenlijk niet zou moeten groeien. Het madeliefje hoort hier niet thuis, allerlei gras soorten niet, lisdodde niet, de kattestaart niet. Aan de andere kant zijn bomen door het teveel aan water verdord - een heel lu guber gezicht is dat - de gul denroede is onder water komen te staan. En tot slot is het hoogst vreemd dat er hier van alles maar door elkaar groeit. Braam, duindoorn, brandnetel, walstro, wilgenroos, pijpekruid. Soorten die helemaal niet bij elkaar hó ren, die vaak ook helemaal niet in een duingebied horen". Door Jos van der Meer Op stap met een wat ontstemde, teleurgestelde mevrouw Gerda Waterreus-Knoppert (55) van de Larikslaan in Katwijk aan Zee door het gebied van de Zuiddui nen van Katwijk. Ondanks het feit dat de klachten uit de grond van haar hart komen, bukt ze met grote regelmaat naar planten en kruiden om opgewekt te laten zien wat ér ondanks alles nog voor een rijkdom aan groen in de duinen aanwezig is. Zaken waar ze dan allerlei wetenswaardighe den over weet te vertellen. Laten wij haar volgen vanaf het begin punt van onze tocht, de ingang van de Sofitempel nabij de Sportlaan. Wonderolie bramen. Da's wonderolie van de Katwijker. Hij maakt d'r bramen sap van en als je erin gelooft, dan werkt 't altijd wel. Zeker is in ieder geval dat de bladeren van de bramenstruik goed tegen diarrhee zijnEr staat hier trouwens nog heel wat aan krui den, zoals het duizendblad. Als je dat in het mondje legt van een baby die tandjes krijgt dan heeft-ie er minder last van. En van de kleine blaadjes trekje thee die goed is voor de spijsverte ring Kruiden, weet je trouwens dat die belangrijker zijn dan het licht. Sla de Bijbel er maar op na. De derde dag werden de kruiden geschapen en pas de vierde dag was er licht". Een nieuwe duik richting bodem: „Kijk, absintbalsem, een gevaar lijke soort ervan. Men dacht eerst dat het pastis was - ruik maar (een uiterst scherp luchtje, red.) - maar het spul blijkt narcotisch te zijn. Het tast bij slecht gebruik het zenuwstelsel aan. Men maakt er geneesmiddelen van". „En dit is rolklaver Dat is tegen ze nuwpijn, bijvoorbeeld bij een tennisarmEr zijn vier tem peramenten, hè: nat, droog, warm en koud. Als je nou een ziekte hebt die door vocht komt - bijvoorbeeld rheuma - dan zocht men daar vroeger een plant tegen die goed in vocht gedijde. Daar trok men dan een aftreksel van en dat deed men op de gekwetste plek". Verder de duinen inwandelend passeren op deze i andere kruiden de revue. De bla deren van de toorts, die goed zijn tegen wonden: „In de oorlog deed men die op wonden om ver- bafid te sparen". Een wollig plan tje met oranje bloempjes, wond- klaver, waarvan compressen zijn te maken om wonden tegen te gaan. Het madeliefje dat poten tieverhogend werkt als men het in alcohol laat trekken, zeeft en opdrinkt. De paardebloem, wier wortel geschikt is om koffie van te zetten mits die wordt ge droogd. Boerenwormkruid dat wormenafd rijvend werkt. Het slangekruid dat slijmafdrijvend is en daardoor verkoudheid ver helpt. Vlasleeuwenbekjes die te gen aambeien en spataderen hel pen. De duindoorn waarvan stroop is te maken die een zeer hoog vitamine-C-gehalte heeft. Wasdom Onze rondleidster dan: „Maar moet je die duindoorn hier toch eens zien. Het lijkt wel of er in som mige planten brand heeft ge woed, zo dor en zwart zijn ze. Terwijl ze meterslange wortels hebben, zijn ze vorig jaar tijdens de droogte toch gestorven. Je ziet hier wel veel aan groen en krui den, maar vaak komt het niet tot wasdom, hè. Dat komt doordat de Leidse Duinwater Maatschappij met haar waterwinning water aan de bodem onttrekt. Toen dat nog niet gebeurde moest je eens zien hoe groen het hier was „Zoals daar de vlier, dat hoort toch een grote boom te zijn. Maar hier is het maar een zielig geval. Je kunt er thee van zetten, zijn bij naam is Koningin der Weide. Hij is zweetafdrijvend, tegen koorts, wordt daar nog altijd tegen ge bruikt. Vlier is nog bij drogisten te krijgen. Hij is een zeer speciale plant die houdt van mensen. Met een vlier moet je heel intensief praten". We komen in de buurt van enkele kwelmeertjes. Gerda Waterreus, soppend door de drassige bo dem: „Waar we nu lopen is ge woon moeras geworden. Dat hóórt helemaal niet. Dat kan niet goed zijn voor een gebied als dit. Bij de meren is de begroeiing dan ook helemaal aangepast aan het water, iets dat in wezen een ver storing van de vegetatie is. Bij voorbeeld watermunt en water- scharling horen hier niet. Brand netel ook niet. De kruipwilgen langs de waterkant zijn er heel anders gaan uitzien dan normaal. Ze kruipen niet meer, ze staan recht omhoog; het worden bijna bomen. Tja, je kunt wel zeggen dat de vegetatie hier is verrijkt, maar dat is en blijft onnatuurlijk. En dat strijkt me toch wel tegen de haren in". Tegen de achtergrond van haar verhaal wil mevrouw Waterreus tot slot een oproep doen aan de genen wiens belangstelling er door is gewekt voor kruiden in een in stand te houden duinge bied. „Het zou goed zijn als men zich bij mij meldde. Als er men sen genoeg zijn, kan er wellicht iets van een cursus gaan worden georganiseerd". Diefstal van verbandkisten en echopeiler KATWIJK - Bij de Katwijkse poli tie is aangifte gedaan van diefstal van twee verbandtrommels en een echopeiler (voor het opspo ren van vis op zee). De spullen lagen opgeslagen in een schuur nabij een slooppand aan de Kat wijkse Zuidstraat. De attributen zijn afkomstig van de uit de vaart genomen KW 186 van w al so hipper J. v. R. Overleden TER AAR - De 26-jarige J. Baak, die zaterdagnacht met zijn auto slipte en in het water terecht kwam langs de Vriezenweg in Lcimuiden, is gisternacht in het Academisch Ziekenhuis aan zijn verwondingen overleden. «—•ff-™ De bouw van de LDM-langzaam-zandfüter in Katwijk aan den Rijn is momenteel al in volle gang. 7? raw! HILLEGOM/LEIDEN - Bepalend voor het Hillegomse dorpsbeeld is de Hoftuin met rondom monumentale pij lers als de hervormde dorpskerk en het raadhuis. De een heid in dat beeld wordt momenteel verstoord. De afbraak van het oude politiebureau vormt een rotte kies, indien de gebouwenrij die de Hoftuin flankeert even als een gebit wordt gezien. KATWIJK De Leidse Duinwatermaatschappij (LDM) is op haar grondgebied nabij de watertoren langs de Cantineweg in Katwijk aan den Rijn momenteel een langzaam-zandfilter aan het bouwen. De bouw van dit filter is noodzakelijk in verband met de groei van de omzet van de LMD. Met dit extra filter, dat een oppen-lakte van 2400 vierkante meter krijgt, heeft de LMD de beschikking over 7000 vierkante meter langzaam-zandfilter- oppervlakte. Per uur kan daar doorheen een kolom water van een halve meter wegzakken. Dat betekent dat dit 3500 kubieke meter water per uur oplevert. Dat is 3,5 miljoen liter water. De langzaam-zandfilter is slechts een laatste onderdeel van de totale zuivering van het water dat de LDM levert. Nadat het uit de duinen is gehaald, gaat het door een snelfilter heen. Daar wordt er lucht door het water geblazen, waardoor het ijzer eruit vlokt zodat het water zijn bruine kieur kwijtraakt. Vervolgens krijgt het water ozonbehandeling, iets dat de smaak Tot slot is er de langzaam zandfilter behandeling. Daardoor verdwijnen de organische stoffen uit het water, het aantal bacteriën wordt er sterk door gereduceerd. Of als LDM-directeur C. de Jong het zegt: "Met grijpgrage mondjes pakken we met dat li Iter het biologisch leven dat in het water zit eruit". Vorig jaar nog werd in het kader van de aanpassing van de zuiveringcapaciteit van het LDM-waterwinningsbe- drijf in de Katwijkse Zuidduinen op de groei van de omzet, het aantal vierkante meters snelfilter verdubbeld. Het ging van 480 naar 880 vierkante meter. De omzet groeit sterk omdat ook plaatsen in bollen- en Rijnstreek van de LDM water zijn gaan betrekken. Dit jaar heeft de LDM een produktie van 17 miljoen kubieke meter water. In 1990 zal dat zijn gegroeid tot 28,1 miljoen kubieke meter water per jaar. Als het aan de Leidse „vleeschmeester" Teekens ligt zal die rotte kies verdwijnen. „Niet door de kies te vullen, maar door het gebit te restaureren zo dat de kern van Hillegom weer een gave eenheid gaat vormen", aldus Teekens. De Leidenaar wil dat doen door ook de gebouwen rondom het oude politiebureau weg te halen en vervolgens de lege plek te vullen met een compleet nieuw bouwwerk dat het dorpsbeeld rond de Hoftuin moet herstellen en bovendien voor een logische en passende entree van de met winkels gevulde Hoofdstraat moet zorgen. Teekens' architect, de Am sterdammer Cees Dam, heeft daarvoor een spectaculair en vol gens Teekens zelf „beeldschoon" plan uitgewerkt. Als dat plan ge realiseerd wordt komen er voor de in Hillegom zo belangrijke hoek twee trapsgewijs gebouwde blokken van verschillende hoogte die door een gedraaide positie ten opzichte van elkaar en door een spel van licht, schaduw en ruimte Hillegom een nieuw en passend aanzien moeten geven. Een winkelcentrum onderin moet de centrumfunctie van het dorp en de winkelfunctie van de Hoofdstraat versterken. Het vloeroppervlak is 2000 vierkante meter; het winkelcentrum moet draaien rond een plein dat ook de twee blokken aan elkaar bindt Boven de winkels is plaats voor 35 woningen. Het hele plan gaat zo n tien miljoen kosten. Het is nog niet zover. Teekens, al bezitter van hotel het Wapen van Friesland dat ook gesloopt zal moeten, moet het politiebureau nog in handen krijgen. Althans, de grond waarop dit gebouw tot voor zeer kort nog stond. Teekens is één van de zes bieders. „De gemeente kijkt bij de verkoop naar ^wee dingen: het hoogste bod en welk plan van de zes de meest waardevolle bijdrage voor het dorp is. We hebben op de hoogste inschrijving gegokt. Kwalitatief kan er feitelijk geen beter plan bestaan dan het onze", aldus de mening van Teekens en architect Cees Dam. En wat als de meente het bewuste stuk grond aan een ander ver koopt? „Dat zou jammer zijn", aldus Teekens. „Want dat bete kent dat alleen op de plaats van het politiebureau een zelfstandig nieuw gebouw komt dat nooit de functie voor Hillegom kan ver vullen zoals ons complex zal doen. Dan wordt de rotte kies al leen gevuld". Een reden dat B en W mogelijk tot een andere koper dan Teekens zouden kunnen besluiten is dat het plan van Cees Dam wellicht wat al te grootschalig voor Hil legom is. Cees Dam bestrijdt dat overigens. „Een groot gebouw hoeft niet automatisch ook groot schaligheid te betekenen. Dat is een misverstand. Een klein ge bouw neerzetten om de klein schaligheid te handhaven bete kent angst voor de toekomst. Je moet nieuwe stappen durven ondernemen en dan moetje piet alleen kijken naar de oude ge bouwen en je daarop instellen. Dan moet je uitgaan van het hele sociale en maatschappelijke le ven én van de omgeving. Het gaat om de totale behoefte en niet al leen om de vraag of een gebouw in zijn omgeving past". Grootschalig denken en toch de kleinschaligheid van Hillegom behouden. Dat is het uitgangs punt van Dam en Teekens ge weest bij het maken van het ont werp. De twee blokken vormen een groot gebouw, dat toch moet passen in de kern van Hillegom door het werken met vertrappin gen en veel glas. Dam: „We maken lichte, naar ach ter wijkende gevels waardoor het gebouw als het ware door zal lo pen In de lucht, zodat een ruimtelijke werking ontstaat. De vertrappingen zorgen voor een licht- en schaduwspel dat het ge bouw in stukjes opdeelt. Zo ont staat dan toch het beeld van kleinschalige bouw. Het werken met twee rond de hoek gedraaide blokken zorgt er ook voor dat het vanuit alle gezichts hoeken past in het straatbeeld. We zouden wel een aanééngeslo ten rij rond de hoek kunnen bouwen maar dan krijg je juist een massief beeld, want de om liggende gebouwen zijn veelal losstaand". Of het plan metterdaad wordt uit gevoerd zal zeer binnenkort be kend zijn. B en W hebben aange kondigd voor de jaarwisseling een beslissing te maken. Dam en Teekens hebben vertrouwen in de keuze van de gemeente. „Ons plan is positief beoordeeld door de stichting „Stad en Land schap", weet Cees Dam te mel den. Het winkel-plan verigens eerst nog n een andere zijde bezien. Teekens moet i benodigd stuk grond zien te verwerven

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 19