Moeder en baby zitten
op een zolderkamertje
jf
De Waard blijft
knokken voor
kapitale komma
Daklozencentrum komt in zicht
i j
Meao-school een stapje
verder met de computer
Relaas van een dakloze
Tiental
milieu
woningen
naderen
voltooiing
v.d. Water
LEIDEN - Na een lijdensweg van
jaren lijkt Leiden eindelijk zijn
t d» daklozencentrum te krijgen. Vo-
vm rige week legde de gemeenteraad
relt voor de zoveelste keer de nood-
var zaak van deze voorziening in een
*r motie vast. Voor het eerst nam
er het college deze ook over en wet-
za houder Bert Oosterman (maat-
a li schappelijk werk) is inmiddels
fes bezig uitvoering aan de zaak te
var geven. Hij hoopt het daklozen-
1 centrum in ruim een jaar van de
var grond te krijgen.
teI Oosterman heeft tot juli volgend
tel ^aar cïe om met een plan te
komen. De raad wilde hem aan-
var vankelijk op 1 mei vastprikken,
ter maar zelf vond hij die termijn te
*-!• kort: „Als ik met een voorstel
kom, wil -ik met een afgerond
voorstel komen. Anders schiet
nog niemand er mee op", zegt hij
Oosterman heeft al naar passende
huisvesting voor een daklozen
centrum uitgekeken, maar voor
lopig nog niets geschikts onder
ogen gehad: „Ik denk aan een be
hoorlijk pand, zodra je bij een
oud pand terecht komt, kost het
je weer teveel om het op te knap
pen". Daarnaast streeft Ooster
man naar een sobere voorziening:
„Het mag niet te duur worden", is
zijn uitgangspunt. Die soberheid
heeft te maken met de beperkte
financiële armslag van de ge
meente en de opzet die Ooster
man voor ogen heeft. Oosterman
ziet een daklozencentrum als een
voorziening w,
korte tijd opvang kunnen
krijgen: „De duur van de opvang
moet zo kort mogelijk zijn. Ik
geloof dat het onzinnig is om
mensen langer onderdak te ge
ven, dan hebben ze een tweede
tehuis. Op die manier schiet je je
doel voorbij".
Deze opzet heeft overigens alleen
maar kans van slagen als de men
sen die een onderkomen in het
centrum vinden, snel een defini-
tief onderkomen krijgen. Dit ver
eist een hechtere en betere sa
menwerking tussen de gemeen
telijke en particuliere hulpverle
nende instanties.
Van de kant van de hulpverlening
is men blij dat het daklozen
centrum nu in zicht gaat komen.
Berny van Putten van dc werk
groep hulpverlening, die al ja
renlang stimulator is van een da
klozencentrum zegt: „Het is fijn
dat het nu lijkt te lukken. Aan een
lacune in de opvang komt dan
een einde. Als hulpverleners
kunnen wij dan ook beter hel
pen".
Degene die hulp en opvang nodig
heeft, de dakloze zelf, komt zel
den aan het woord. De discussie
wordt over zijn hoofd gevoerd en
hij heeft het afwachten. Eén van
die wachtenden is Sarah, een al
leenstaande moeder met een vijf
maanden oude baby. Haar bij
gaande relaas is één klemmend
pleidooi voor een daklozen
centrum.
LEIDEN - Het zolderkamer-
3 tje is benauwend klein.
Twee beden vullen het
grootste deel van de
ruimte. In één ervan ligt -
4 bij gebrek aan een wieg -
haar vijf maanden oude
j" zoontje. De baby ligt er
verloren bij op het grote
r bedkussens en een tafeltje
5 moeten voorkomen dat hij
u er uitrolt, ,,'s Nachts durf
5 ik bijna niet te slapen om
dat ik bang ben dat hij
n eruit valt", zegt zijn
moeder.
e Sarah is een alleenstaande moeder.
0 Met haar baby kwam ze twee
maanden geleden op straat te
5 staan. Haar man had haar in de
steek gelaten en het huis werd
verkocht. Andere woonruimte
kon ze niet krijgen, moeder en
baby werden dakloos, een voor
ziening voor opvang ontbrak.
Moeder en baby zijn het zoveelste
T schrijnende bewijs voor de nood-
t zaak van een daklozencentrum in
Leiden, een tehuis waar ze een
goede opvang, voldoende voor
zieningen en uitzicht op een
nieuwe, maar defirfïtieve, woon
ruimte zouden hebben. Een
plaats ook waar ze zich in de sa
menleving opgenomen weten en
niet uitgestoten voelen.
In het zolderkamertje hebben
moeder en baby een onderko
men, maar meer dan een dak bo
ven het hoofd is het niet. Versto-
ken van voorzieningen komt haar
baby te kort en voelt ze zichzelf in
t de steek gelaten. Hulpverleners
schijnen haar soms vergeten, het
zolderkamertje lijkt afgesloten
„Je wordt er stapelgek van, het idee
dat ik hier nog langer moet zitten.
We zitten de hele dag binnen. Pas
als de baby slaapt, kan ik bood
schappen doen. Dat moet dan
heel snel omdat ik hem niet lang
alleen kan laten. Als ik weg ben,
ben ik bang dat iets gebeurt. Hij is
al een keer uit bed gevallen".
Moeder en baby
Sarah zit naast haar zoontje op bed,
aan het voeteind staat een wasrek
helemaal volgehangen. „Dat
staat daar de hele dag, ik kan het
nergens anders kwijt. Het duurt
een dag voor het droog is. De
verwarming kan niet hoger an
ders wordt het hier te benauwd,
verontschuldigt ze zich.
Naast wasgelegenheid mist Sarah
ook gelegenheid om te koken.
Daar heeft ze nog meer last van.
Ze wijst op haar zoontje en zegt:
„Hij moet nu eigenlijk vaste voe
ding hebben, maar hier kan ik
alleen maar papvoeding klaar
maken. Dat kan alleen 's morgens
en daar moet hij dan de hele dag
tot 's avonds en ook de volgende
ochtend vroeg mee doen".
Wassen moet ze haar zoontje in de
wastafel: 't Gaat heel erg moei
lijk, hij is erg beweeglijk. Ik krijg
het bijna niet gedaan, maar het
gaat nergens anders". Spelen kan
de baby helemaal niet. Als hij niet
bij zijn moeder kan zitten, moet
hij op bed liggen. Voor een box is
geen ruimte en de vloer is te vies.
„Voor mij is het allemaal niet zo
erg, maar voor hem", zegt Sarah.
Van het comsultatiebureau hebben
ze onlangs gezegd dat de baby
meer ruimte moet hebben. Maar
het consultatiebureau is maar
één instantie en die zorgt niet
voor woonruimte. „Als hij een ei
gen kamer had, zou hij voldoende
kunnen slapen. Daar komt nu
niets van. Ze zouden eens moeten
kijken hoe wij hier met z'n
tweetjes zitten".
Zelf is ze eigenlijk verlegen en
schijnbaar gelaten; ze vecht in
stilte. Slechts één keer is ze echt
kwaad geworden. Dat was bij
huisvesting. Daar kwam ze te
recht na bezoeken bij de sociale
dienst, de rechtswinkel, de bur
gerraadsman en de wethouder,
die haar doorverwees naar huis
vesting.
„Ze zeiden daar dat ik geduld
moest hebben en op mijn beurt
moest wachten. Voor mensen die
geen inkomsten hebben, kunnen
we niet zoveel doen, zeiden ze".
Sarah kon het niet begrijpen:
„Als er iets met hei kind gebeurt,
zijn jullie verantwoordelijk",
heeft ze toen woedend geroepen.
Machteloos
Sarah zou voor zichzelf wel een
woning weten. „Er zijn", zegt ze,
„wel genoeg woningen. Ik ben
zelf wezen kijken in de Meren-
wijk, daar staan er al lange tijd
leeg. Maar dan krijg je te horen
dat je daar niet in kan als je geen
inkomen hebt. Als je geen inko
men hebt. ben je machteloos".
Tussen periodes van moedeloos-
hied blijft ze toch hopen: „Als ze
nou maar zeggen, we doen ons
best je komt binnenkort aan de
beurt, dan voel je je helemaal be
ter. Dan zou je je een heel ander
mens voelen. Nu denk je, ze doen
helemaal niets voor me".
Het is tegen de middag. Haar zoon
tje is in slaap gevallen, hij was al
vanaf vier uur 's ochtens wakker.
Zo gaat dat dagelijks. Sarah is blij
dat hij nog weinig heeft gehuild:
„Soms huilt hij onafgebroken,
dan weet ik niet wat ik moet
doen". Nu hij slaapt, zou ze even
weg kunnen. Ze laat het maar
schieten. „Misschien wordt hij
wel wakker, wat dan".
KEES VAN DER MALEN
Beugeltjes 2.2 of 22 cent?
Het bengeltje met de omstre
den prijs.
LEIDEN - Een komma verschil
kan soms kapitale gevolgen
hebben, zeker in het zaken
doen. Bij de sociale werk
voorziening (toeleverings
bedrijven De Waard) in Lei
den kan men daar sinds enige
tijd uit eigen - onprettige - er
varing over meepraten. "De
Waard" knokt nu al bijna een
jaar over een komma, die het
bedrijf bijna 21.000 gulden
kost.
Eind '76 ging men met een Bel
gische opdrachtgever een
contract aan voor de levering
van 140.000 beugeltjes voor
het verwarmingselement van
frituurpannen. Toeleverings
bedrijven De Waard bepaalde
de prijs per beugeltje op 22
cent, maar de Belgische firma
legde dit uit als 2,2 cent en be
taalde er ook niet meer voor.
"De Waard" dreigt nu een
verliespost van het verschil
van bijna 21.000 gulden.
Aanvankelijk ging men in Lei
den nog uit van een misver
stand, maar een uitvoerige
correspondentie en telefoni
sche contacten veranderden
niets aan de zaak. Nadat alle
minnelijke pogingen faalden,
wil "De Waard" nu overgaan
tot een hardere aanpak.
Maandag beslist de gemeen
teraad over een verzoek de
stadsadvokaat in deze zaak in
te schakelen.
Het Belgische bedrijf stelt zich
tot nu toe ongrijpbaar op. Di
recteur Smits van 'De Waard'
spreekt van 'een wonderlijke
zaak'De mensen daar zijn
gewoon lakoniek. Ze reage
ren nergens op. Het enige wat
ze zeggen, is dat ze het nog
eens na zullen gaan. Verder
laten ze het allemaal afwe
ten", vertelt hij.
Directeur Smits is in dit sta
dium nog voorzichtig in zijn
oordeel. Hij noemt de opstel
ling van de Belgische firma
'een vreemde gang van za
ken', maar wil zeker niet zo
ver gaan opzet te veronder
stellen: "Dat durf ik niet te
zeggen, daar heb ik geen en
kele grond voor".
De betalingsproblemen met de
Belgische client kwamen
voor 'De Waard' volkomen
onverwachts. De order voor
de beugeltjes was weliswaar
het eerste contact met de Bel
gische firma, maar d,eze was
door een betrouwbare, grote
Nederlandse klant van 'De
Waard' aangeprezen: "We
hadden geen enkele reden
aan deze nieuwe relatie te
twijfelen", aldus Smits.
Het is overigens de eerste keer
dat 'De Waard' eeh dergelijke
affaire heeft met één van zijn
relaties. Smits: "We zoeken
onze klanten altijd go^d uit".
De beslissing om tegen de
Belgische firma een advocaat
in te schakelen, noemt hij
"een uiterste stap". Ondanks
sterk vertrouwen in een suc
cesvolle afloop - «"de bewijs
stukken zijn er" - blijft een
vervelende nasmaak: "Hoe
het ook loopt, het kost ons al
tijd geld", aldus Smits.
LEIDEN - Het tiental milieuwo
ningen dat in de Merenwijk ge
bouwd wordt nadert zijn vol
tooiing. Terwijl men bij de Stich
ting Milieuwoningen in maart
volgend jaar deze woningen
hoopt op te leveren, wordt al ge
werkt aan plannen om in Delft,
Ede, Stolwijk en Nieuwerkerk
nog eens zo'n vierenveertig mi
lieuwoningen neer te zetten. De
milieuwoningen langs de Zijl zijn
herkenbaar aan de grote schuine
daken aan de zuidkant van de
woningen waar de zonnecol
lectoren aangebracht zullen wor
den. In de collectoren wordt wa
ter verwarmd door de zon; deze
warmte wordt overgegeven aan
het verwarmingssysteem dat zich
binnenshuis overal onder de
vloer bevindt. Met dit systeem
hoopt men te bereiken dat tegen
de winter men pas een maand la
ter dan normaal hoeft te begin-
deze milieuwoningen moeten de zonne-col-
nen met het echte "stoken", ter
wijl al twee tot drie maanden eer
der kan worden opgehouden.
Nog een snufje in de tien Leidse
woningen is dat het badwater ge
bruikt wordt voor het doorspoe-
Yoga-lezing
LEIDEN - In clubhuis „Klein Ma-
tilo" aan de Zaanstraal 126 wordt
maandagavond een lezing ge
houden over tanra-yoga en medi
tatie. De lezing wordt gehouden
len van de toiletten. Hoogwaar
dige isolatie van de woningen
moet bijdragen aan een zo gering
mogelijk energiegebruik.
Een aardigheidje dat wel in de
plannen zat maar niet is doorge
gaan is het beplante dak. De be
doeling was het dak aan de
noordkant van een laag aarde te
voorzien die in de loop der tijd
begroeid zou raken. De bouwer
wilde dan echter geen garantie
tegen lekkages afgeven. De
Stichting Milieuwoningen hoopt
in de nieuwere bouwplannen wel
nog eens zover te komen.
door de Philippijnse Yogi Acarya Een tegenvaller in Leiden
ANTIEKE EN
STIJLKLOKKEN
Uw vakadres
Eigen ateliers
De betere kwaliteiten
in de voordeligste prijzen
v.d. WATER
Maetreya Brahmacarii
Sociaal Spirituele Organisatie
Amanda Marga. Bij voldoende
belangstelling zal er een cursus
worden gegeven. De bijeenkomst
begint om acht uur.
ADVERTENTIE
LESSEN VIA "TERMINAL"
LEIDEN - De derdeklassers
van de Leidse school voor
middelbaar economisch
en administratief onder
wijs, waar al twee jaar het
vak computerkunde
wordt gegeven, kunnen
dit jaar voor het eerst via
een zg. terminal recht
streeks in contact komen
met een in Utrecht opge
stelde computer.
Deze computer staat in het onder-
wijscomputercentrum van het
door het ministerie van onder
wijs ingestelde Instituut voor
Ontwikkeling Wiskunde Onder
wijs (IOWO), dat zich al tien jaar
experimenteel bezighoudt met
computerkunde op scholen. Van
de Utrechtse computer maken nu
drie scholen in Nederland ge
bruik. De overige twee scholen
zijn een christelijke scholen
gemeenschap voor havo en
atheneum in Utrecht en een ly
ceum in Doorn.
De betekenis van het vak com
puterkunde is dat de leerlingen
kennis maken met de mogelijk
heden van een computer. "Men
denkt vaak dat de computer een
soort superbrein is, dat alles
kan", aldus C. J. Stoop, die de les
sen computerkunde op de
meao-school verzorgt. "In het
begin denken leerlingen soms
zelfs dat hij ook de lotto kan voor
spellen. Dat is natuurlijk onzin".
Het eerste jaar dat het vak com
puterkunde op de meao-school
gegeven werd - het was toen fa
cultatief en niet, zoals nu. ver
plicht - was het volgens Stoop
nog louter een kwestie van
"droogzwemmen". De leerlingen
programmeerden een bepaald
vraagstuk op zg. schrapkaarten,
deze werden opgestuurd naar het
computercentrum en vervolgens
in de computer gestopt. Na onge
veer vier dagen rolde het resul
taat weer bij de school in de bus.
Waren de kaarten goed ingevuld
dan gaf de computer het juiste
antwoord op de gestelde vraag.
Was dat niet het geval, dan kre
gen de leerlingen aanwijzingen
waar het fout was gegaan. Even
tueel konden ze dan binnen een
vastgestelde termijn - de com
puter houdt het programma
maximaal 14 dagen in bewaring-
opnieuw de kaarten insturen.
Dit jaar wordt er nog steeds met de
kaarten gewerkt; daarnaast kun
nen de leerlingen ook recht
streeks met de computer com
municeren via de terminal. Het
komt dan in feite neer op een
soort vraag- en antwoordspel,
waarbij de leerling een door de
docent opgegeven vraagstuk
voorprogrammeert, dat door
geeft aan de computer en vervol
gens het al of niet juiste antwoord
afwacht. Is het antwoord fout,
dan is er verkeerd geprog
rammeerd.
"Je kunt allerlei vraagstukken op
geven", zegt Stoop, "bijvoor
beeld: iemand zet duizend gul
den op de bank, laat dat staan te
gen acht procent rente per jaar,
hoe lang duurt het voordat hij
10.000 heeft bereikt. De leerlin
gen gaan dan een programma
maken, dat bestaat uit elf of
twaalf opdrachten. Dat kan je
niet allemaal via de terminal
doen, omdat dat teveel tijd zou
kosten. Dus gebeurt dat op de
kaarten, die naar Utrecht worden
opgestuurd.
Eigen terminal
De meao-school in Leiden is waar
schijnlijk een van de weinige
scholen in Nederland die over
een eigen terminal beschikken.
Geruime tijd geleden kocht de di
recteur van de school, C. E. van
Oort, een tweedehands terminal
dat
de grond in de Merenwijk later
dan door de gemeente toegezegd
geleverd werd. Mede door deze
negen maanden vertraging is de
bouw duurder geworden dan
beoogd was. De prijs (212.000
gulden) was echter voor geen van
de kopers - allemaal Leidenaren -
reden om van het huis af te zien.
Verdere pech bij de bouw was dat
bij montage de zonnecollectoren
bleken te lekken. Deze moeten
nu opnieuw aangebracht wor
den. Bij de bouw heeft men nog
kunnen profiteren van de kennis
die de Technische Hogeschool in
Eindhoven heeft opgedaan bij de
bouw van een soortgelijke wo
ning. Alles bij elkaar zitten er
voor zo'n veertigduizend gulden
aan "milieuvriendelijke" snufjes
aan een milieuwoning.
Leraar Stoop met enkele leerlingen achter de terminalgewoon i
schanspark.
(kosten nieuw: 10.000 gulden)
voor 4.000 gulden. Dat gebeurde
o.m. met het oog op het voorne
men om op de meao-scholen in
Nederland het vak informatica
ingevoerd te krijgen. Informatica
staat voor automatische gege
vensverwerking, waarbij gebruik
wordt gemaakt van de computer.
Volgende week zal hierover wor
den gesproken op een landelijke
bijeenkomst van de pedagogi
sche centra in Nederland.
Van Oort verwacht overigens dat
het nog wel één of twee jaar zal
duren voordat het vak infor
matica op de scholen is inge
voerd. De bedoeling is dan dat er
ook examen in wordt gedaan.
Het vak computerkunde, dat nu
één uur per week wordt gegeven,
wordt alleen getoetst aan de hand
van proefwerken. Alle vier derde
klassen zijn verplicht het vak te
volgen in het kader van de prakti
sche beroepsvorming. Het vol
gend schooljaar zullen ook de
tweede klassen het vak op hun
roosters aantreffen.
Hoewel de meeste bedrijven die
van computers gebruik maken,
een "eigen taal" hanteren, is de
behoefte aan het vak computer
kunde toch voor een belangrijk
deel uit het bedrijfsleven voort
gekomen. "We hebben diverse
excursies gemaakt en lezingen
gehad", aldus Van Oort, "en
daaruit bleek duidelijk die be
hoefte. En ook bij de leerlingen
die stage liepen. Die zeiden: we
zouden hier eigenlijk iets met
computers moeten doen. Door
het vak computerkunde leren ze
wat een computer is en wat je er
mee kunt doen. De leerlingen
staan er dan later niet vreemd te
genover
"Eigen Huis"
wil bouwen in
Leeuwenhoek
LEIDEN - De Stichting Eigen
Huis, die in de Merenwijk
enige jaren terug een paar
honderd premiekoopwonin
gen heeft gerealiseerd, werkt
aan bouwplannen voor de
Leeuwenhoek. Bestuurslid
Renzen, tevens bestuurslid
van de Stichting Milieuwo-
ningen, verklaarde dat ge
streefd wordt naar
koopprijzen van minder dan
een ton. De woningen zouden
geschikt moeten zijn, wat be
treft dak en isolatie, voor het
eventueel gebruiken van
zonne-energie.
Voor de woningbouw in de
Leeuwenhoek, tussen Ples-
manlaan en Wassenaarseweg,
wil de gemeente een prijs
vraag uitschrijven. De Stich
ting Eigen Huis wil meedin
gen in deze prijsvraag.
Quarts - Horloges
De Aller Beste
EIGEN ATELIERS
