Hans Vink Nog veel verwarring over grafologie - schriftkunde Graven naar de Hinde van sir Franeis Drake NOORDWIJK mlj zoekt een ADMINISTRATIEF MEDEWERKSTER Open huis VRIJDAG 4 NOVEMBER 19.77 Wijd verbreid misverstand LONDEN - In Deptford aan de Theems, dat al lang geleden door Londen werd opgeslokt, graven oudheidkundigen naar de mogelijke overblijfselen van een der beroemdste schepen uit de Britse geschiedenis, de „Golden Hind" van Sir Franeis Drake. Met deze „Gouden Hinde" werd Drake ruim 400 jaar geleden, onder de regering van Koningin Elisabeth I, de eerste man die de wereld omzeilde. Hij vertrok in de decembermaand van het jaar 1557 en keerde twee jaar en ne gen maanden later behouden terug op de Engelse ree. Het schip, dat aanvankelijk de „Pelikaan," heette, is al bijna drieêeenhalve eeuw geleden verdwenen, waarschijnlijk be graven onder puin en daarop volgende nieuwbouw. Dit ge beurde in weerwil van het feit dat Koningin Elisabeth - die Drake na zijn geslaagde tocht ridderde - gelastte dat de gou den hinde bewaard moest blijven, ,Voor gans het nage slacht, als een gedenkteken aan deze grootse en waardevolle onderneming". De Hinde werd even ten noordwesten van de toenmalige marinewerven in Deptford, vijf kilometer van de Londense „City", voor het publiek ten toongesteld. Dat duurd^ hoogstwaarschijnlijk echter slechts tientallen jaren. Een di plomaat schrijft in 1618 name lijk al over een droogdok met daarin de restanten van het schip van de beroemde kapitein Drake die er bij liggen als de uitgebleekte ribben en de schedel van een dood paard". Het is dus aannemelijk dat het schip toen al volledig onttakeld Er bestaat verder een akte waaruit blijkt dat de "Bodleian Library" in Oxford in 1662 een zetel kreeg aangeboden die ver vaardigd was uit spanten van de Gouden Hinde. Ergens in de zeventiende eeuw, men weet het jaartal niet pre cies, werd het dok van de hinde volgestort en geëgaliseerd. Ge durende de Tweede Wereld oorlog werd Deptford zwaar gebombardeerd en sindsdien is er boven de waarschijnlijke 'begraafplaats' van Drake's schip een flatcomplex verrezen. Op die plek wordt momenteel naar de Hinde gegraven. Peter Marsden, verbonden aan de afdeling Stedelijke Oudheidkunde van het Mu seum of London, heeft de lei ding. Hij is voorzichtig optimis tisch over de kansen op we'sla- gen. Marsden ziet een redelijke kans dat zijn team archeologen de kiel, de spanten, wat ander hout en mogelijk ook de voet van een mast zal vinden. Het team hanteert twee oude kaarten als leidraad bij het graafwerk. De eerste kaart is van Nederlandse herkomst en toont de Thames anno 1602 met „het schip van kapitein Drake" nog liggend in zijn speciale dok aan de rivieroever, zij het zon der de masten. De tweede kaart is van de Engelsman John Evelyn en toont de hele toe nmalige vyerf van de Royal Navy" in het Deptford van 1623. Volgens Marsden lag de Hinde even ten noordwesten van de werven, net buiten Evelyns kaart. Deze plaatsbepaling zou klop pen met de plaatselijk overleve ring die zegt dat het schip zich bevond bij de zogeheten „trap pen van Koningin Elisabeth" - de plek waar de Monarch op 4 april 1581 uit haar riviervaartuig, stapte om zich aan boord van de Hinde te begeven teneinde Drake op zijn eigen schip tot ridder te slaan. Alweer volgens de overlevering - en een beroemd schilderij - ridderde de Koningin Drake door hem eigenhandig het zwaard op de schouder te leg gen met de woorden „Rijs op,Sir Franeis". Volgens recent historisch on derzoek is het echter anders ge gaan. Elisabeth zou het cere moniële zwaard op het laatste ogenblik hebben overhandigd aan de Franse gezant, Seigneur de Marchaumont, met het ver zoek drake namens haar te rid deren, wat deze deed. Volgens de veelgehoorde lezing zou Elisabeth hiermee het En gels-Franss bondgenootschap tegen Spanje hebben willen he- zegelen. Spanje, dat in 1588 zijn Armada aar de Engelse kusten zou zenden, beschouwde het ridderen van Draka namelijk als ee slag in het gezicht van Koning Filips II. Sir Franeis had zich immers met ymvssp woorden ten doel gesteld de Spaanse heerschappij in de Nieuwe Wereld te vernietigen. Daartoe plunderde Drake tal van Spaanse galjoens, zeilende schatkamers van Filips, uit op zijn zeereizen. Nadat hij op zijn reis rond de wereld Straat Ma- gelhaen had bedwongen, viel Drake, langs de westkust van Zuid-Amerika kruisend, talloze Spaanse schepen aan. Hij had het daarbij even gemakkelijk als een vos in een kippenren, want de Spaanse galjoens w,a- ren onbewapend aangezien ze zich op die breedten volkomen veilig voor de vijand waanden. Rover Spanje, toen nog de grootste mogendheid ter wereld, haalde uit de kolonieën enorme schat ten naar het moederland en Drake roofde daarvan naar har telust. Toen de Hinde in. sep tember 1580 thuisvoer zaten de afgestouwd vol met de buit bedroeg, uitgedrukt in hedendaags geld, meer dan 75 miljoen gulden. Elizabeth Re- gina kreeg er de helft van, vol gens een eigentijdse com mentator genoeg om haar hele buitenlandse schuld in een klap te voldoen. Drake maakte ook na zijn reis om de wereld nog tal van kaapvaarten tegen de Spanjaarden. Hij werd een rijk man, Madrid eiste verontwaar digd zijn kop, maar Koningin Elizabeth legde alle Spaanse demarches naast zich neer. Drake leverde een belangrijke bijdrage aan het verslaan van de Spaanse Armada (1588). Toen de Spaanse macht ter zee zich in 1595 leek te herstellen, voer Sir Franeis nogmaals uit om de koloniale heerschappij van Madrid schade te berokkenen. Het werd zijn laatste reis. In 1596 overleed de zeevaarder aan boord van zijn vlaggeschip. In de Westindische wateren kreeg Drake een zeemansgraf, ter hoogte van Nombre de Dlos. Filips II stierf in 1598 en Eliza beth I vijf jaar later. Niet lang daarna tekenden En geland en Spanje vrede. Die verzoening kan heel wel de re den zijn geweest waarom men de de Gouden Hinde - een pro vocerende naam voor alles wat Spaans was - blootstelde aan de tand des tijds en de vergetel heid. SOFIA - Deze grappige speling der natuur is te zien in Bulgarije: op het eerste gezicht lijkt het een grazend dier, maar bij nadere beschouwing is het een boom met een merkwaardig afhangende tak... DEN HAAG - Er zijn in ons land slechts negen erkende schriftkundigen, maar wel enkele honderden graf oiogen. Tussen deze twee groepen experts bestaat een groot verschil. Grafologie is de methode om uit het handschrift karak tereigenschappen te halen. Schriftkunde daarentegen is de technische schriftvergelijking met het doel de identiteit van de schrijver te bepalen. ten goede zou komen, wanneer er op de i's toch maar puntjes werden gezet. Resultaat is dikwijls, dat die puntjes door de haast verder ko men te staan dan de letters waar zij boven horen. Deze uitleg geeft mevrouw L.N. Kroon-van der Kooij, een van de negen erkende experts en werk zaam bij de Haagse politie. Zij is als secretaris van de sectie Schrif texpertise een kruistocht begon nen tegen het misverstand, dat nog vrij algemeen op dit gebied bestaat. De verwarring grafologie-schrift- kunde zet zich soms voort tot in kringen van politie en justitie. Zelfs rechtbanken weten dikwijls niet waar zij schriftkundigen moeten zoeken en denken in de eerste plaats aan grafologen. Mevrouw Kroon definieert haar be roep als volgt een schriftkundige is in staat aan te tonen of iets wel of niet door een bepaalde persoon is geschreven - bij voldoende verge lijkingsmateriaal, voegt zij eraan toe. De praktische toepassing van de schriftkunde ligt dus voor het grootste deel in het criminele vlak. Voorbeeld: er zijn bij een verval sing vijf verdachten - wie is de ver valser? Computertje De schriftkunde is gebaseerd op de niet te onderdrukken kenmerken in het handschrift. Het computertje in iemands hoofd, dat het schrijven regelt, heeft een vaste afstelling en het is (bijna) onmogelijk daarvan af te wijken, vertelt mevrouw Kroon. De schriftkundigen voelen er - ook al gezien hun relatie met justitie en politie - weinig voor veel van hun kennis prijs te geven. Mevrouw Kroon maakt echter duidelijk, dat elk handschrift algemene en bij zondere kenmerken heeft. De re gelafstand en de hellingshoek bij voorbeeld van de letters worden tot de algemene kenmerken gerekend. Bijzondere kenmerken zijn karak teristieken in een handschrift die kunnen leiden tot identificatie. Een simpel voorbeeld: iemand zet de puntjes op de i's, nadat hij het woord heeft geschreven, of nadat de hele zin is voltooid en hij tot de conclusie komt, dat het de duide lijkheid van het geschreven woord Mevrouw Kroon trekt de vergelij king van algemene en bijzondere kenmerken door tot het geven van een signalement van een gezocht persoon. De lengte en het postuur van de man of vrouw zijn algemene kenmerken. Bijzonderheden waardoor er al meteen veel ver dachten worden uitgezeefd - zijn, om er enkele te noemen: een gou den tand, een hazelip, een litteken. Uit algemene kenmerken mag een schriftkundige nooit een conclusie trekken, zegt mevrouw Kroon. Die algemene dingen ziet een leek ook en zij kunnen daarom gemakkelijk worden nagebootst. De werkelijk bijzondere kenmerken moet men in het schrift zoeken. Vindt de schriftkundige in een handschrift een combinatie van bijzondere kenmerken, dan is het niet aanne melijk, dat er op de 13 miljoen Ne derlanders nog iemand is, die pre cies diezelfde combinatie van kenmerken in zijn handschrift heeft. Het vak heeft mevrouw Kroon in een zes jaar durende opleiding ge leerd van de heer J.M. Waltman, thans 84 jaar oud, en intertijd chef van de technische opsporings- en herkenningsdienst van de Haagse politie. Na zijn pensionering was hij nog vele jaren als schriftkundige verbonden aan het gerechtelijk la boratorium van het ministerie van Justitie. Te mooi Het feilloos nabootsen van een handtekening is, volgens mevrouw Kroon, bijna onmogelijk. Er zijn wel vervalsers, die een diepgaande studie van de te vervalsen hand tekening hebben gemaakt. Zij maakten daarbij gebruik van een projector, waarmee zij de hand tekening groot op een scherm pro jecteerden en met dit voorbeeld voor ogen deze handtekening tal loze malen nabootsten. Maar toch, zegt mevrouw Kroon, zal de man bij het zetten van de handtekening, bijvoorbeeld bij een bank, er weer iets van zichzelf in brengen, dat een schriftkundige wellicht niet zal ontgaan Een andere fout die ver valsers kunnen maken, is dat zij het soms allemaal te mooi willen doen en een handtekening overtrekken. Dan valt de vervalsing juist op door de 'volkomen gelijkheid'. Bij girobetaalkaarten maakt de ontvanger het de bedrieger wel erg gemakkelijk, is de mening van mevrouw Kroon. Zij krijgt tijdens haar werk bij de Haagse politie handtekeningen onder ogen, die nergens op lijken, zoals zij het noemt. Wat kan het de ontvanger van zo'n girokaart schelen? De PTT garandeert toch het bedrag dat op de kaart is ingevuld, als dit maar de tweehonderd gulden niet te boven gaat. De hersens schrijven, niet de hand - deze stelling van de schriftkundi gen komt ook tot uiting in een ware geschiedenis, die in de hand schriftkunde wordt verteld. Een man verloor bij een ongeluk zijn rechter hand, waarmee hij pleegde te schrijven. Hij moest toen met de linker hand leren schrijven. Weldra konden de schriftkundigen vast stellen, dat de beide handschriften geen duidelijke verschilpunten in de bijzondere kenmerken te zien gaven. Later kreeg de man pro these, waarmee hij ook de pen kon hanteren. Dit handschrift had weer dezelfde kenmerken als de andere twee. Een ander verhaal uit het leven van een schriftkundige - tragischer dan het vorige - maar even waar ge beurd: Een jonge vrouw was dood in haar bed gevonden. Tegen het houten hoofdeinde van het ledikant stond met lippenstift iets geschreven over verdovende middelen. Was dit het handschrift van het meisje of was zij vermoord en had haar moordenaar (of moordenares) iets op het ledikant geschreven om de politie te misleiden. Er werd een schriftkundige bijgehaald, die kon bewijzen, dat de jonge vrouw in haar doodsstrijd de waarheid had willen meedelen: zelfmoord. Wij vieren ons 5-JARIG BESTAAN Rijnesteyn 17 OPEN HUIS a.s. zaterdag 5 nov. houden wij van 10.30 uur-12.30 uur OPEN HUIS. U bent van harte welkom voor een geheel vrijblijvende bezichtiging. Deze in 1968 gebouwde woning met schuur heeft vrij uitzicht op bomenrij en bevat: hal, toilet, trapkast, leuke woonk. 30 m2, ruime keuken. Verd.: overloop, 3 slaapk., waarvan 1 met wast., badk. met ligbad, 2e toilet en aansl. w.a. 2e verd.: grote kamer met dakkapel, ruime berging met c.v. ketel en gasboiler. Incl. gedeeltelijke stoffluxaflex, leuke tuin. Te aanvaarden nov./dec. 1977. Nieuwe richtprijs 270.000,- k.k, Z|S^ Makelaardij o.g. van der Plas B.V. Marel's Bouwbedrijf b.v. Postbus 213, Katwijk aan Zee voor afwisselende kantoorwerkzaamheden. Sollicitaties uitsluitend schriftelijk. WIJ VERZORGEN GRAAG UW VERZEKERINGSPAKKET Uw autopolis-compleet is bij ons in goede handen Ook uw pakket gezins- en bedrijfspolissen verzorgen wij des kundig. PENSIOEN- EN ASSURANTIEADVISEURS LID NV A i ÖreestrtVst- in} /o 51 idhuiS Leiden, 071-134052, Hoge Rijndijk 264. Gevraagd voor zo spoedig mogelijk: Ass.-molenaar in veevoederfabriek Van Niekerk Veevoeders, Vlietweg 1, Leiden. Telefoon 071-766100 2-kamerflat voorzien van c.v. en ber ging Groot zonbalkon, incl. compl vaste stoffering Vrijblijvend te bezichtigen a s. zaterdag 5 november van 1.00 tot 4 00 uur Koopsom n.o.t.k. Geen makelaarskosten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 25