Buurtonderzoek:
positieve reacties
„M n smoel was
pikzwart van
die kerel z'n
vuile handen
'Ik wil wereldkampioen worden'
W addinxveense
scholier (18)
onschuldig
aan dood van
voetgangster
OVERVALLEN VEEHANDELAAR KLAAS
KOOT NAUWELIJKS GESCHROKKEN:
11
Jaarvergadering
van de VVV
WOENSDAG 2 NOVEMBER 1977
PAGINA 19
Boskoopse politie heeft hoop
aanvaller te kunnen arresteren
BOSKOOP - De rijkspolitie in
BOS KOOP heeft na gister iets meer
hoop de dader te pakken, die zon
dagavond het achttienjarige meisje
v.l.a. met een hard voorwerp op het
hoofd sloeg. De Boskoopse was op
de Snijdelwijklaan uit de bus ge
stapt toen zij werd aangevallen. Met
drie hoofdwonden moest zij zich
onder doktersbehandeling stellen.
Gisteravond hebben in totaal elf
politiemensen van het Boskoopse
korps en het regionale necherche-
team in de buurt van het voorval
honderdvijftig adressen bezocht.
De mensen kregen daarbij een
compositiefoto en een vragenlijst
Er waren diverse positieve reacties
die erop duidden dat de knaap geen
onbekende is in die omgeving.''
vertelde een politiefunctionaris
vanmorgen. "De een had hem ge
zien bij de patatzaak en een ander
weer bij een sportgelegenheid.
Maar d'r is nog niets concreets uit
gekomen. We zullen al die opmer
kingen uiteraard natrekken. Na
deze positieve reacties hebben we
in ieder geval meer hoop gekregen
de dader te kunnen arresteren."
Uit een woning aan de Bodegraafse
Oranjelaan hebben dieven gister
avond stereo-apparatuur ter
waarde van achttienhonderd gul
den gestolen. Tevens gingen zij
aan de haal met een doosje siera
den, die een waarde vertegen-
woordigern van zo'n twaalfhon
derd gulden. Volgens de politie
zijn de inbrekers over een hek ge
klommen waarna ze via een bo-
venraampje de achterdeur
openbraken.
Waddinxveen - De Waddinxveense
scholier Jacob S. (18) is onschuldig
aan de dood van een voetgangster
enkele maanden geleden De
rechtbank in Rotterdam heeft de
jongen alleen veroordeeld tot
driehonderd gulden boete voor te
laat remmen bij een zebrapad in de
Kanaalstraat in Waddinxveen,
waardoor een vrouw van middel
bare leeftijd later aan haar verwon
dingen overleed.
De officier van justitie had eerder
een week gevangenisstraf geëist en
bovendien een jaar ontzegging van
rijbevoegdheid. Hij sprak toen van
grote onvoorzichtigheid van de
scholier. Deze had met zijn brom
mer geen voorrang verleend aan
een inwoonster van het Gouwe
dorp, die zojuist een voetgangers
oversteekplaats was opgelopen. De
jongen kon haar door zijn snelheid
en de korte afstand niet meer ont-
.•ïjken zodat een botsing
mijdelijk v
de vrouw
Zwaar gewond werd
een ziekenhuis opge-
r zij korte tijd later
i de gevolgen van het
Erwin en Chiel Hamers rukken op naar damtop
HAZERSWOUDE-ErwinODen
Chiel (14) Hamers zijn bij de as
pirant kampioenschappen dam
men van Zuid-Holland op een
gedeelde eerste plaats geëindigd.
Na toepassing van het SB-sys-
teem had Chiel net iets meer pun
ten en werd dus de kampioen.
Voor de tweede keer in zijn leven,
want in 1974 veroverde hij deze
titel ook al. Voor Erwin bete
kende dit zijn eerste grote succes.
Het gezin Hamers, (vader,
moeder en vier kinderen) dat aan
de Zuidsingel woont, bekijkt de
prestaties van Chiel en Erwin al
lemaal erg nuchter. Vader 'Het is
maar een sport en ik ben al blij als
ik zie dat ze er plezier in hebben.
Het gaat bij mij om het spel, niet
om de knikkers.'
Moeder 'Het leukste vond ik dat
toen ze beiden op de eerste plaats
eindigden en Chiel tot kampioen
uitgeroepen werd, Erwin hele
maal niet afgunstig bleek te zijn.'
Waarop Erwin ad rem reageert:
'Trouwens, de tweede prijs was
veel mooier dan de eerste!' (De
tweede prijs was een goudkleu
rige beker op een marmeren
standaard en de eerste was een
grote zilverkleurige)
Huisman
Chiel en Erwin zijn beiden vruch
ten van de damschoolaktiviteiten
die de Hazerswoudse Damvere
niging 'Samen Sterk' zo'n vijfjaar
geleden op touw zette. Ciel won
in 1973 de tweede prijs van de Jo
hannes Post-school ('achter een
meisje, Tineke') en kwam toen op
de clubtraining die Albert Huis
man, de huidige senioren kam
pioen van het Leids damdistrict
en nu de bord-éénspeler van het
Rijnsburgse RDC, verzorgde.
Erwin volgde een paar jaar later.
'Toen ik mijn eerste toernooitje
speelde verloor ik bijna alles en ik
dacht: laat ik maar wat anders
gaan doen. Maar de laatste partij
won ik en toen had ik er weer zin
in. Louis de Frankrijker (een Ha
zerswoudse dammer) vroeg toen
of ik lid wilde worden van de
woensdagavondtraining. Daar
deed Paul Bremmer allemaal
zetjes voor.'
Na de verhuizing van Albert
Huisman naar Leiden, bedankte
hij ook voor 'Samen Sterk' en het
dreigde dat Chiel zonder trainer
kwam te zitten. Er is toen een af
spraak gemaakt dat zowel Chiel
als Erwin, die zonder meer de
sterkste jeugdspelers waren,
iedere week bij Huisman gingen
trainen. Chiel, erg blij met zijn
trainen 'We hebben het wel aan
hem te danken dat we nu zo hoog
geëindigd zijn. Hij heeft ons al
lerlei zetjes en foefjes geleerd. We
krijgen ook huiswerk mee. Dan
moeten we opdrachten uitvoeren
en sommige theorieën kennen.
Als we dat niet doen, dan is
Huisman niet gemakkelijk.'
Waarop vader Hamers reageerde:
'Terecht. Men verwacht dat eer
trainer zich inzet voor zyn pupil
len en dan moeten de pupillen
zich ook inzetten voor de lessen.
Net zo goed als ik vraag of ze hun
huiswerk gemaakt hebben, vraag
ik ook of ze hun damlessen heb
ben geleerd. Hebben ze dat niet,
dan stuur ik ze naar boven.
Daarbij komt dat Huisman alles
pro deo doet en zo iemand teleur
stellen, dat gaat niet.'
Chiel speelt ook wel eens blind-
partijen met Huisman. Het blind-
spel wordt door slechts een mi
niem percentage dammers
beoefend. Chiel: 'Ik heb een vrij
goed geheugen en een inzicht van
een zet of vijftien diep. En dan is
het blindspel niet zo moeilijk. Op
school is mijn geheugen ook wel
gemakkelijk. Vooral met ge
schiedenis. Als ik twintig blad
zijden moet leren, dan hoef ik het
Erwin (links) en Chiel tijdens een oefenpartijtje thuis.
Geheugen
Voor Erwin, leerling aan de Jo
hannes Postschool (vijfde klas),
lijkt het wel gemakkelijk zo'n ge
heugen te hebben. 'Als Chiel
eenmaal een damstand heeft ge
zien dan kan ie het de andere dag
nog op het bord zetten.' Vader
Hamers: 'Ik denk dat Chiel dat
geheugen van mijn vrouw heeft.
Die heeft al vaak winkeliers ver
baasd doen staan, dooreen lijstje
met boodschappen te vergeten,
om het dan uit het blote hoofd op
te zeggen. Voor mij hoeft dat niet.
Als je iets kan opschrijven, dan
zie ik de noodzaak niet van het
onthouden.'
Toch is het hebben van een goed
geheugen geen garantie om te
kunnen dammen. Mevrouw Ha-
'mers: 'Als ik nu vraag aan Erwin
of hij zin heeft om met me te
dammen dan vertikt hij het. Te
gen zo'n stomme dammer speel
ik niet, zegt hij dan. Maar ja, die
jongens dammen ook heel anders
dan ik. Met boekjes en alles.'
Chiel is zeer voorzichtig als men
hem vraagt of hij ooit nog eens
naam zal maken als dammer. 'We
zien nog wel'. De impulsieve Er
win is heel wat directer: 'Ik hoop
wereldkampioen te worden".
ZEVENHOVEN - "Overval, riepen die kerels. Nou, dat hoefden ze mij ook
niet te vertellen want dat had ik gauw genoeg in de gaten".
Het dagelijkse middagdutje van
veehandelaar Klaas Koot schoot er
gistenniddag helemaal bij in. Om
de haverklap rinkelde de telefoon
of stond er iemand aan de voordeur
om te informeren wat er nu precies
in de kom van Hoogmade was ge
beurd. En iedere keer opnieuw
deed Klaas zijn verhaal, zonder zich
ook maar eenmaal boos te maken
over zoveel belangstelling.
Als hij z'n gasten een sigaar wil
aanbieden en de deksel van de doos
al half heeft geopend, worden er vijf
briefjes van duizend en een paar
van honderd gulden zichtbaar.
Wanneer hij de vragende blikken
op de gezichten ziet, reageert hij la-
koniek: "Ze hebben me vanmorgen
toch m'n portemonee afgenomem''
Nou, ik mót toch ergens m'n geld
laten?"
De
val
morgens vroeg
heeft hem, zo op het eerste gezicht,
nauwelijks aangegrepen. Klaas,
een drieënzestigjarige veehan
delaar uit het dorpje Zevenhoven,
bevestigd dit later zelf. "Ach,"
zucht hij, nadat hij een dikke siga
retten heeft gedraaid, "als ik dit
vergelijk met wat ik allemaal heb
meegemaakt, betekent het niks. In
de Tweede Wereldoorlog dropten
ze hele ladingen stenguns in m'n
weiland Die moest ik dan ergens
heen brengen. Of ik een kaashan
delaar was. Nou, reken er op als ze
je te pakken hadden gekregen, dan
had er wat gezwaaid
Koot wist later op de dag nog pre
cies te vertellen van welk punt de
auto met de overvallers hem was
gevolgd. Even voor de afslag naar
Langeraar. Uit een vluchtig onder
zoek ter plekke werd dit snel be
waarheid. Een inwoonster van Ter
Aar had die ochtend omstreeks half
zes zeker een half uur een auto met
een draaiende motor gehoord. Ze
had er verder niet bij nagedacht en
was gewoon weer gaan slapen.
AFREMMEN
„Die wagen," zo vertelt Klaas,
"reed me wel met een hoge snel
heid voorbij. Later remde hij wat af
en ik regelde m'n snelheid naar
hem. Een paar grote vrachtwagens
liet hij nog voorgaan terwijl dat
eigenlijk helemaal niet nodig was.
Effe dacht ik nog te passeren. Ik
heb het niet gedaan omdat ze zo'n
kilometer of tachtig reden. Dat
vond ik hard genoeg. Dus bleef ik er
maar achter."
Op een smalle plek in de Kerkstraat
van Hoogmade, in het hartje van
het dorp, sloegen de overvallers
toe. Voor Koot er erg in had had één
van de drie mannen, die bivakmut
sen droegen, de deur bij het stuur
open getrokken en was bovenop
hem gesprongen. Het vest trok hij
aan flarden en z'n portefeuille had
de rover snel gevonden. Het ket
tinkje. waarmee die vast zat om z'n
nek, vond de politie later terug in jle
auto.
De andere twee overvallers, die aan
de rechterkant probeerden binnen
te dringen, haalden bakzeil. De
deur was afgesloten. Ze sloegen wel
met een revolver, dat had Koot
duidelijk gezien, een grote ster on
derin z'n voorruit. "En ze hebben
nog een paar keer geschoten ook,"
zegt hij. "Kijk maar eens naar die
ronde gaatjes in die ruit. Nee. hul
zen heeft de politie niet gevonden.
NIETS DOEN
Weet je", vertelt Klaas en hij werpt
z'n doórweekte peuk in de asbak,
"voor je goed en wel in de gaten
hebt wat er nu precies aan de hand
is, is het allemaal achter de rug. Ik
ben wel blij dat er geen auto's aan
kwamen. Want ik geloof dat die
mensen meer gevaar zouden heb
ben gelopen dan ik".
Wat was het eerste dat hij deed
nadat hij was beroofd?
Koot: "Ik heb gauw het kenteken
nummer genoteerd. Nee, nee. ik
kon niet zien wat voor merk auto
het was. Daar ben ik nogal slecht in.
En toen'heb ik constant op mijn
claxon gedrukt totdat er iemand
kwam kijken."
Door
Jan Westerlaken
Daar hoefde de veehandelaar niet
lang op te wachten want al vrij
gauw kwam het slaperige hoofd
van één van de Kerkstraatbewo-
ners door het zolderraam naar bui
ten om eens te kijken wie de ka
baaimaker op de vroege morgen
was. Even later meldde zich een
kwartier was de poli
even bekijken hoor," reageert hij
lauwtjes. "Misschien breng ik er
wel wat variatie in aan. Die mannen
hebben geweten dat ik daar moest
langs komen, dat kan niet anders
Ze hebben zeker een half uur langer
moeten wachten dan waarop ze
hadden gerekend. Voor mijn doen
was ik wat aan de late kant."
OPBELLEN
Die ochtend om halfzeven belde hij
z'n kinderen vanuit de Leidse vee
markthal uit bed. Dat had Klaas
beloofd. Over het voorval repte hij
met geen woord. "Omdat," zo ver
klaarde de veehandelaar rond eten
stijd, "het vanavond vroeg genoeg
is om daarover te praten. Die kinde
ren maken zich alleen maar onge
rust als ze daar de hele dag mee
moeten rondlopen."
Op de veemarkt deed Koot nog een
"ontdekking". "Die kerel d l n
besprong, had verschrikkelijke
vuile handen. Toen ik in de spiegel
keek zag ik dat m'n smoel pikzwart
was van de smeei
Blijft hij van tijd tot tijd toch met
een flinke huidel geld rondlopen?
Klaas: "Het kan niet anders hè? Op
de markt is het handje contantje.
Laat ik je eens wat anders zeggen.
Dat geld wat ik op zak had was nog
niet een bei veel Ik ken han
delaren die soms met een ton op zak
lopen.
In z'n boekhouding heeft Klaas
Koot 's avonds een wel opmer
kelijke post geboekt: "Vandaag van
zevenduizend gulden beroofd".
Met krakerige Stem bikt bij "Het
enige voordeel is dat het van de be
lasting kan worden afgetrok
ken
Of
plekke,
nu in het vervolg deze
op hetzelfde tijdstip zal
"Nou, dat moet ik nog i
lfde
LEIDEN - Leden van de VW
Leiden en omstreken komen op
vrijdag (4 november) voor een
algemene vergadering bijeen,
deze vergadering wordt gehou
den in het onderkomen van de
WV aan het Stationsplein en
begint om half vijf
Overigens is het aantal J
dat het afgelopen jaar
roep op de VVV deed
lijk gestegen, en wel tot 75.676.
In 1975 wendden ruim 62.000
mensen zich voor inlichtingen
hetzij mondeling, telefonisch of
schriftelijk, tot de VVV. Het
servicebureau krijgt, zo staat in
het jaarverslag over 1976 te le
zen. ook steeds meer de functie
van bespreekbureau. De VW
hielp toen 5586 mensen a 11)
plaats kaarten voor diverse
evenementen (was in '75 3486).
in het jaarverslag staat verder te
lezen dat de VVV, mede als ge
volg van het verdwijnen van de
zogenaamde „straatagent", de
algemene wegwijsfunctie ge
ruisloos kreeg toebedeeld.
'Kijk, dat zijn ronde paatjes. Daar hebben die kerels op geschoten
Het versmalde gedeelte van de Kerkstraat in Hoogmade waar veehan
delaar Koot door drie mannen werd overvallen.