Lawines
van
folders
dreigen
aarzelende
beginner
al bij
voorbaat
totaal te
bedelven
DONDERDAG 13 OKTOBER 1977
Het circus is weer begonnen. De wintersport
heeft honderdduizenden Nederlanders in zijn
greep. Reisbureau's doen goede zaken en in
sportwinkels loopt men de deur plat voor ski-at
tributen.
Met de enorme vlucht van de wintersport zijn de
mogelijkheden dito uitgebreid. Er is veel veran
derd sinds de ski-pioniers de duigen van een ton
onder hun voeten bonden en daarmee de bergen
introkken. Skies en schoenen zijn in alle maten
en prijsklassen voorradig en hebben vormen
aangenomen, waarin een ruimtevaarder zich
prima op zijn gemak zou voelen. Ook de kleding
is in dezelfde stijl ontworpen. Een overwintering
op Nova Zembla zou niet veel meer benodigdhe
den behoeven.
Veel liftaccommodatie in de Oostenrijkse wintersportplaatsen. Zoals hier in Kaprun op de Kitzsteinhomwaar zelfs zomers te skiën valt.
r.'
Blitze skikleding: leuk, maar in het begin beslist niet noodzakelijk
Zij die voor het eerst op win
tersportvakantie gaan moeten
zich natuurlijk geen skies en
schoenen aanschaffen. Veel beter
is het die dingen te huren. Het
beste is dat om in Nederland te
doen. Enkele maanden van te vo
ren (liefst niet op zaterdag of
koopavond, want dan zijn die
mensen al dolgedraaid) stapt
men een sportzaak binnen. De
verkoper kan dan de maat opne
men en als het een goeie is ook de
tibia (dat heeft met de knieën te
maken) opmeten. Dan kan hij
vaststellen op welk punt de bot
ten het niet meer kunnen ver
werken, zodat de ski van je voet'af
moet. Zeg dat u voor het eerst
gaat skiën, want dan worden de
skies lichter afgesteld. Skischoe
nen kunnen ruimschoots worden
gepast en dat is echt heel belang
rijk. In vijf minuten kun je nu
eenmaal niet bepalen of die
klompen te sjrak zitten. En als je
eenmaal schoenen hebt die
knellen, dan is de ellende niet te
overzien. Afgeknelde tenen ma
ken een mens nu eenmaal niet en
thousiaster bij het beoefenen van
een in het begin toch zenuwach
tig makende sport.
Warme handschoenen, liefst van
leer (voor Sinterklaas vragen,
want ze zijn duur), warme truien.
T-shirts voor als het te "heet onder
je voeten wordt, een warme muts,
dunne, maar warme sokken, een
maillot en een sneeuwbril zijn
echt noodzakelijke dingen. Die
sneeuwbril is nog niet eens nodig
in de zon, maar juist als het mist
of sneeuwt is zo'n geval onont
beerlijk.
De plaats van bestemming zou ik
in het begin ook niet al te hoog
nemen. Een goede hoogte voor
een beginner is maximaal zo'n
2400 meter.
Natuurlijk zijn er ook in de hoger
gelegen gebieden pistes voor be
ginners te vinden, maar, het ver
haal wordt vervelend, die zijn
weer veel duurder.
Een liftabonnement lijkt altijd
erg voordelig. Maar zeker voor de
eerste skiweek niet noodzakelijk.
De eerste paar dagen kom je niet
eens op een lift te staan. En de
rest van de week is het veelal be
helpen met een babyliftje. De
tweede week wordt er wat hoge
rop gegaan, maar met losse kaar
tjes of dagkaarten is dat best te
doen.
Natuurlijk zijn er van die "hot
shots" die na een week al van de
hoogste berg afkomen. Het is de
vraag of zij er verstandig aan
doen. De basishouding is dan nog
meestal ver te zoeken en in een
netelige situatie zou hen dat wel
eens kunnen opbreken. Maar
goed, ieder zijn meug. En zolang
je anderen niet in gevaar brengt,
moet je doen wat je niet laten
kunt.
Competities
Maar probeer niet koste wat het
kost in hogere klassen te komen,
dan je aankunt. Elk jaar weer
krijg je van skileraren verhalen te
horen over huilende vrouwen en
boze mannen, die in een lagere
klas terecht zijn gekomen dan
hun kennissen. Waarom die
competitie in de vakantie? Je
.doet het voor je lol, niet om - fi
guurlijk dan - hogerop te komen.
Wat men tegenwoordig veel in de
arsenaals tegenkomt zijn de
compactskies. Die zijn korter dan
gewone skies en daardoor mak
kelijker wendbaar. Vooral voor
beginners schijnen ze erg prettig
in het gebruik te zijn. En wanneer
men goed kan skiën zijn ze een
goede hulp bij het "wedeln" (het
snelle wenden). Bij de meeste za
ken zullen die compattskies
trouwens al wel in dé verhuur zit
ten.
Ski-fietsen
Twee sporten die men tegen
woordig veel in de wintersport
gebieden kan zien beoefenen is'
het ski-fietsen (skibobs) en het
Drachenfliegen. Om met dat
laatste te beginnen: Drachenflie
gen is je aan een enorme vlieger
van een berg laten vallen en dan
maar zien datje veilig naar bene
den komt. Zo is het natuurlijk
niet echt, maar voor de argeloze
toeschouwer lijkt het erop. In
verschillende wintersportoorden
kan men in deze sport les krijgen.
En na veel oefening moet net een
machtig gevoel zijn óm op de
termiek van de lucht en de wind
naar beneden te glijden langs de
bergwanden.
Het ski-fietsen is voor velen
een ergernis, voor anderen
betekent het enorm veelple
zier. Op kleine fietsjes met in
•plaats van een wiel een skietje en
'met twee skietjes aan de schoe
nen, glijdt de beoefenaar naar
beneden in een vaak duizeling
wekkende vaart. Het vervelende
,is, dat deze skifietsers vaak on
verwacht naar beneden komen
suizen en plotseling vlak voor je
neus tot stilstand komen. Velen
schrikken daarvan en betichten
deze sportbeoefenaars van aso
ciaal gedrag. Maar eerlijkheids
halve kan niet worden ontkend
dat een dergelijk gedrag ook
sommige "gewone" skiërs kan
worden verweten. Het gaat er dus
maar om, watje leuker vindt. En
zolang iedereen maar de regels
van het skiën in de gaten houdt,
kan men er naar hartelust op los-
skifietsen.
En om die regels draait het. Net
als met het autoverkeer of het va
ren op het water.
Zolang men rekening houdt met
de andere piste-gebruikers is er
niets aan de hand en kan iedereen
op zijn manier genieten van een
sportieve en gezonde vakantie in
de sneeuw. En daar is het tens
lotte om begonnen.
De doorgewinterde wintersport
beoefenaar weet het natuurlijk al,
maar voor degenen die zich dit
jaar voor het eerst aan de grote
sprong wagen,^volgen hier nog
enkele aanwijzingen. Tenslotte
weet men maar nooit of het wel
bevallen zal en om dan meteen
peperdure kleding en attributen
aan te schaffen is een beetje
overdreven. Natuurlijk is het
enig om in een superblitz skipak
op de piste te flaneren, maar no
dig is het zeker niet. Bovendien
staat het vrij belachelijk als je in
een dergelijk kostuum nog maar
nauwelijks op die latten kunt
staan en bij de eerste poging tot
het maken van een sneeuwploeg
op je gezicht valt. Weg blitze stre
pen onder een hoop sneeuw, weg
hippe salopette in een dergelijke
onelegante, hopeloze houding.
En de klasgenoten - die het er
straks overigens niet veel beter
afbrengen - maar lachen.
Waterdicht moet de kleding, juist
voor beginnlers, natuurlijk wel
zijn. Vooral in het begin is het
meer vallen dan opstaan gebla
zen en na tien keer zo'n (zachte)
landing moet je nog droog zijn.
Anders is er geen lol meer aanEr
zijn tegenwoordig spuitbussen in
de handel die spijkerbroek en
jack waterdicht kunnen maken.
Maar neem die bus wel mee naar
het vakantieland, want een her
haling van de procedure zal zeker
gewenst zijn.
De keus naar welk land men zal
gaan om deze sport te beoefenen
is voor de meeste Nederlanders
niet moeilijk. Oostenrijk staat
bovenaan. En de statistieken
hebben al vastgesteld dat ruim de
helft van het wintersportend volk
der lage landen het deze winter in
het Oostenrijkse hogerop zal
zoeken. Voornamelijk de gezel
ligheid en de minder grote hoog
teverschillen zijn grote aantrek-
kingspunten. Dat dit land een
bijna Torremolinosachtig aan
zien krijgt in die wintermaanden,
is dan ook niet te vermijden.
Toeristisch
In discotheken hebben de
George Baker Selection en Pus
sycat de autochtone uitingen van
muzikaliteit verdrongen, de res
taurants hebben veelal aan de
gehaktballen en de biefstukken
'met doperwtjes de voorkeur ge
geven boven Sauerkraut met
Bratwurst, en de skileraren be
ginnen al een aardig woordje Ne
derlands te spreken. Voor wie dit
allemaal te druk en te toeristisch
is blijven mogelijkheden genoeg
over. Maar helaas liggen die dan
wel in plaatsen, waar het met de
accpmmodatie niet al te best is
gesteld. Voor de verwende ski
liefhebber, die gewend is vanuit
zijn hotel op de lift te stappen, is
er in bijvoorbeeld de Oostblo
klanden maar weinig eer te be
halen. Eén of twee sleepliften,
een stoeltjeslift en als het even
meezit een kabelbaan zijn daar de
toppunten van luxe, waar in een
oord als het Oostenrijkse Söal-
bach bijvoorbeeld zo'n zeventig
sleepliften tegenover staan.
Door
Annemiek Ruygrok
Toch zal de zuivere ski-liefhebber
het in die landen moeten zoeken
om van een rustige sportieve va
kantie te kunnen genieten. Alle
ontberingen ten spijt ligt daar de
mogelijkheid om nog het Spar
taanse skier^te beoefenen zonder
alle poespas van de bekende en
overvolle wintersportcentra.
Want in Zwitserland is het al niet
veel beter. Zeker nu door het ge
ringe inflatiecijfer de arrange-
mentsprijzen naar dit land veel
gunstiger zijn komen te liggen.
Frankrijk met zeer moderne win
tersportcentra als bijvoorbeeld
Avoriaz komt steeds meer in de
belangstelling. Over dat Avoriaz
gesproken: dit is een plaats die
werkelijk heel futuristisch en
daardoor beangstigend ongezel
lig aandoet. Boven de boomgrens
liggen daar in een onafzienbaar
sneeuwveld hoge appartemen-
tenblokken opgestapeld. Een
Langlaufen: mmder gevaarlijk
weinig fraai gezicht, maar skiën
kun je daar in de hoogte.
Italië is in opkomst. Er zijn daar
veel, onontdekte mogelijkheden.
Maar de taal lijkt voor de meeste
Nederlanders een te grote bar-
De Scandinavische landen wor
den vaak aanbevolen voor een
eveneens rustige en sportieve
skivakantie. Maar ook daar is het
met de accommodatie niet zo
best gesteld. Voor geoefende Al
pine-skiërs valt er weinig te bele
ven. Anders is het natuurlijk voor
de langlaufers. Die kunnen hun
hart in Zweden, maar vooral in
Noorwegen ophalen. Maar ook
hier geldt- voor de gezelligheid
hoef je er niet heen. De drank is
duur (als je dat onder gezelligheid
wilt verstaan tenminste) en café's
vindt men er sporadisch. Het
enige vertier is wat te hangen in
de bar van het hotel, maar ook dat
gaat gauw vervelen. Wat dat
langlaufen betreft: dat komt er
steeds meer in. Begrijpelijk. Voor
ons plattelanders is de hoogte,
die voor het Alpineskiën is ver
eist, vaak onoverkomelijk. Velen
hebben last van hoogtevrees. En
voor diegenen is het langlaufen
een uitkomst. Ook voor de wat
oudere wintersporter, die het Al
pineskiën gevaarlijk vindt wor
den, maar nog niet toe is aan een
rustige wandeling over de be
sneeuwde bergpaden, is het
langlaufen een sportief alter
natief. Conditie is ook hier na
tuurlijk vereist. Maar die kun je in
Nederland al opbouwen. In bijna
elke plaats beginnen enkele
nog goedkoper ook
maanden voor het winterseizoen
losbarst de skitrainingen en het is
helemaal niet gek om daaraan
mee te doen. Het bespaart je
enorm veel spierpijn in het begin
van de vakantie en op die manier
bouw je langzaam aan je conditie.
Dat is beter dan het hele jaar door
weinig of niets aan sport te doen
en dan ineens twee weken in
sportiviteit uitbarsten. Slechl
voor je hart en je spieren!
Langlaufen heeft bovendien als
voordeel dat het goedkoper is
dan skiën. En dat is voor ons
zuinige Nederlanders toch altijd
een belangrijk punt.
Overigens over dat goedkoop ge
sproken. Het is een fabeltje dat
wintersport niet veel duurder is
dan een zomervakantie in om
maar de bekende dwarsstraat te
noemen, Torremolinos.
Toch duur
Hoevelen zullen zich niet hebben
laten verleiden door de goedkope
arrangementen, die de reisbu
reau's zo handig weten aante
prijzen? "Een acht-daags ar
rangement, vliegreis inbegrepen,
naar "Ób"ersüperkitschbühl"
voor'maar honderdtachtig gul
den". Ja, ja, maar vergeet even
niet, dat sportiviteit betaald moet
worden. En reken maar dat dat
toch in de papieren loopt. Er
moeten skies worden gehuurd,
skischoenen, lessen moeten
worden betaald en vooral: lif-
tabonnementen.