Gelei hèt wondermiddel voor de missionarissen "Niet zo conservatief als men van mij denkt... KERK HOEFT NIET DICHT ACTIVITEITEN IN MISSIEWEEKEINDE Actie van drie dagen in Bodegraven MILJOENENTEKORT RIDDERVELD I ZAL NOG GROEIEN NIEUWE WETHOUDER BENSCHOP IN NOORDWIJK: "Schild" tegen lawaai Bodegraven - Het programma van het missieweekeinde ziet er als volgt uit: Vrijdag 26 augustus - zes uur klokgelui alle Bodegraafse ker ken en het hijsen van vlaggen van Nederland, Nigeria, Ghana en Indonesië voor de kerk aan de Overtocht. 19.30 uur: tocht door het dorp van tamboerkorps Semper Avanti met de dorpsomroeper in originele kledij;. 21 uur: grote veiling van goede ren in het parochiehuis aan de Oude Bodegraafseweg met stands uit drie landen. Echte veilingmeester. Zaterdag 27 augustus: Fietspuzzeltocht: 20 uur: dansavond met mede werking van Rains and Tears in Estorant aan de Kievitsheuvel. Zondag 28 augustus: Tentoonstelling in het paro chiehuis met stalletjes van Ghanese, Nigeriaanse er. Indo nesische produkten en folklore. De ambassades leveren mate rialen hiervoor. 13 uur: Inheemse (Javaanse) priester houdt lezing, daarna een kinderprogramma. Alle eucharistievieringen zul len in het teken staan van dit programma. Als celebranten fungeren de beide paters, de predikatie wordt verzorgd door Jos Pijpers. BODEGRAVEN - "Er kwam een vrouw naar me toe: had al twaalf maal abortion. Voor de dertiende keer in verwachting. Ze zeiden in het hospital: als je de vrouw niet redt, dan zetten we je in de gevangenisIk zeg: ik probeer beiden te redden. Het is me gelukt, dag en nacht erbij gezeten, maar het is geluktHet werd een baby van één pound. Jozef. Maar het kost zoveel geld, zo enorm veel geld Rap pratend met een Engelse me lange: zuster Heieen Veelenturf (48 jaar) missionaris in Nigeria, sedert I960 een onafhankelijke feder atieve staat (voormalig Britse kolo nie), maar zoals vrijwel elk Westaf rikaans land regelmatig een andere, militaire regering. "Maar daar heb ik totaal geen last van gehad. Van geen enkele coup Naast zuster Veelenturf zitten nog twee missionarissen in de prach tige pastorie van de katholieke kerk aan de Overtocht in Bodegraven. Pater Piet Vollering (59), koud te rug uit Malang op Oost-Java en pa ter Pijpers net van parochie veran derd in ook al een Afrikaans ont wikkelingsland Ghana. Toevallig zijn de drie gezamenlijk terug in hun oorspronkelijke woonplaats Bodegraven. En dat is de start van een grootscheepse actie, niet alleen door en voor katholieken - zo ver telt één van de initiatiefnemers, An ton Rijnbeek - maar door en voor de hele bevolking van het dorp. Het doel: geld. Dorpsomroeper "We proberen de hele bevolking in het gebeuren te betrekken. De drie missionarissen moeten met zoveel mogelijk geld terug naar hun pos ten. Daarom hebben we een actie georganiseerd van 26 tot en met 28 augustus. We hebben de vrijwillige medewerking gekregen van vele inwoners van Bodegraven. Er komt bijvoorbeeld een grote veiling van goederen onder meer beschikbaar gesteld door het bedrijfsleven. Ie der bedrijf - er zijn er zo'n driehon derd - hebben we aangeschreven. Wat we al hebben? Een wasmachi ne, koffie-automaat, afzuigkèp Arie Balvert trekt als dorpsomroe per door de straten, er komt een fietstocht, een tentoonstelling, dansavond Geld, nog steeds het wondermiddel bij uitstek voor de missionaris. Ve len zijn afhankelijk van de acties in hun woonplaats of via het massa medium televisie in het hele land. Geld zal er altijd nodig zijn. De si tuatie in de ontwikkelingslanden verandert maar zeer langzaam, spo radisch nemen de betrokken rege ringen de projecten geheel over. Het verhaal van zuster Veelenturf: "Ik heb een ziekenhuis in Nigeria. Met tweehonderdveertig gulden in m'n eentje opgebouwd. In een bush-plaats. Ik heb me zelf altijd kunnen bedruipen, maar de inflatie Ik moet me gewoon zien te hand haven: pas in 1979 zou de regering het ziekenhuis overnemen. Ik ben geheel afhankelijk van jullie. Me- misa - daar krijgen we ook een hoop van. Medicijnen, alleen moet je daarvoor zoveel invoerrechten betalen meestal meer dan de waarde". Inflatie Inflatiecijfers van vijftig tot en met tachtig procent per jaar vormen geen uitzondering, ook niet in Ghana. Pater Jos Pijpers: "Vijftig procent is niks. Maar wat de hulp in het ziekenhuis betreft: dat is bij ons iets anders. Invoerrechten hoeven we gelukkig niet te betalen. En De paters Vollering en, Pijpers en zuster Veelenturf. weetje wat de kosten zijn om in het ziekenhuis te worden behandeld? Tien centen Jos Pijpers heeft de opdracht mee gekregen om in oktober weer terug naar Ghana te gaan en een nieuwe parochie te stichten. De grond krijgt hij voor niets. "Maar zonder gemeenschapsruimte doe je na tuurlijk niets. Zoiets moet er ko men, anders kun je het wel verge ten". Pater Vollering gaat eveneens in oktober terug, naar Indonesië. "Naar Malang - een stad met een half miljoen inwoners. We hebben daar een project huisvesting. Men sen die uit de dessa naar de stad komen worden bij ons opgevangen. daarna weer worden doorgestuurd naar Sumatra of Celebes. We heb ben nu ongeveer tweehonderd huisjes gebouwd voor hen, maar er kunnen er zo'n vijfhonderd op het terrein staan". Kosten? "Ach een paar honderd gulden per huisEenvoudig ma teriaal. Maar na een paar jaar zijn ze wel opgevreten door de witte mie ren en moeten er weer nieuwe wor den neergezet". De stadspater helpt bovendien zijn collega's in de dessa: "Die hebben helemaal niets. Als ik een brief aan zend Memisa zendt, krijg ik het ge vraagde per luchtpost. In de dessa gaat dat natuurlijk veel moeilijker". Zuster Veelenturf heeft de laatste jaren veel hulp gehad van Anita van Hoeve (haar man zit bij de Shell). Zij vult de kwieke zuster aan bij het verhaal. Helèen Veelenturf is al weer terug naar Nigeria voor een periode van twee jaar. Totaal heeft zij er al zestien jaar opzitten in Afri ka. J os Pijpers noteert zeven jaar op het oostelijk halfrond en pater Vol lering blijkt al zesentwintig jaar in voormalig Nederlands Indië te hebben doorgebracht, nadat hij eerst vier jaar Spanje "deed". Met behulp van leerlingen van de vijfde en zesde klas van de katho lieke lagere scholen hopen ze by el kaar tienduizend gulden in te zame len. Anton Rijnbeek echter: "Dat zou ik nou een flop vinden. Het zou zeker tienduizend gulden per pers oon moeten worden ALPHEN AAN DEN RIJN - Het tekort op Ridderveld I, dat volgens de grondbalans per 1 januari 1976 achttien miljoen gulden bedroeg, zal volgens wethouder J.J. Goedhart wel groter worden. Hoeveel groter kon of wilde hij nog niet zeggen gisteravond tijdens de raads vergadering, maar een indicatie gaf hij wel. Die grondbalans vertoont namelijk nog een overschot van acht mil joen gulden, een bedrag waarvan de wethouder zei, dat men er zich niet blind op moet staren. "We zullen blij mogen zijn, als aan het eind van de rit blijkt, dat de grondbalans in evenwicht is", aldus Goed hart. "We zullen de vinger scherp aan de pols moeten blijven hou den". hij nooit ofte nimmer spyt van heeft gehad. „Je bent een soort buffer. Maar je moet de jongens wel hélpen als je kan. En dat heb ik, geloof ik, al tijd gedaan zegt hij met pret lichtjes in z'n ogen. Hoe is hij in de gemeentelijke poli tiek terechtgekomen? Benschop somt op: via Arja, de jongeren vereniging van de ARP (later Ar- jos geheten), de vakbeweging Christelijke Landarbeiders Bond". Later voorzitter van de Christelijke Besturen Bond, een overkoepelend orgaan voor Noordwijk. Vakbondsman Benschop noemt zichzelf op en top vakbondsman. „Ik ben een man van de christelijke sociale bewe ging. Vanuit die christelijke ach tergrond heb ik altijd geprobeerd de maatschappij rechtvaardiger leefbaarder te maken. Als je zoiets niet op de achtergrond hebt geloof ik datje met name het raadswerk snel op zou geven. Want het zit barstensvol teleur stellingen Eén van die „teleurstellingen" is voor Benschop wellicht geweest de Join-kwestie, die door hem in de raad werd aangesneden en welke een langdurig gevolg kreeg, buiten Benschop's wil om. Het begon allemaal met een optre den van Funhouse, georgani seerd door Join-cultuur. Be nschop ergerde zich tijdens het optreden zó dat hij de zaal uitliep en later wat sceptisch in de raad opmerkte dat het optreden van Funhouse geen „cultuur" meer genoemd kon worden. Daarvoor had hij geen cent subsidie over Het balletje ging snel aan het rollen en het draaide erop uit dat Join het vorig jaar een seizoen lang vertikte nog langer evenementen in Noordwijk te organiseren. Be- i nschop is nu wat verlegen met de 1 hele zaak: „Heus, ik wil derge lijke optredens niet verbieden. Ik heb d'r alleen geen subsidie voor over. Kijk, ik vind dat kunst toch wel verheffend moet werken. Ge schokt word ik wel genoeg als ik de tv aanzet. Dat gevloek tijdens dat optre den Nee, dat hoeft voor mij niet". Ondanks het niet helemaal rimpel loos verlopen raadswerk voelde Benschop zich altijd „gedreven" tot het werk. Nu hij aan de andere kant van de tafel komt te zitten denkt hij wat minder actief te worden. Humor „Ik houd wel van een pittige dis cussie zolang je niet op de pers oon speelt. Maar als raadslid kun je bekritiseren. Ik stel me zo voor dat een wethouder zich in een wat verdedigender positie bevindt. Maar zo lang je je gevoel voor hu mor maar bewaart. Niet kram pachtig worden maar altijd het betrekkelijke van de zaak blijven inzien'. En vergeet tenslotte niet dat ik toch niet zo conservatief ben als sommige mensen van mij denken MIEP DE GRAAFF ALPHEN AAN DEN RIJN - Deze week is een begin gemaakt met het optrekken van een geluid- werend plastic schild langs de oprit van de Albert Schweitzer- brug. In februari 1976 schreef de minis ter van Volksgezondheid en Mi lieuhygiëne mevr. Vorrink, het aanbrengen van een dergelijke voorziening dwingend voor. Te genprestatie van het rijk: de helft van de subsidiabele kosten zouden voor rekening van het rijk komen. Het groene plastic scherm, dat komt te rusten op een betonnen fundering op stalen palen, kost anderhalve ton. Met "levend groen" zal het geluidwerende schild gecamoufleerd worden. De werkzaamheden zullen enige weken in beslag nemen.' Monument Oudshoorn ALPHEN AAN DEN RIJN - De gemeente Alphen is vooralsnog niet van plan om over te gaan tot sluiting van de Oudshoornsekerk. Een onderzoek van de dienst bouw- en woningtoezicht heeft uitgewezen dat er nog geen sprake is van een noodsituatie die gevaar oplevert voor de kerkgangers. "Dat neemt echter niet weg dat de situatie als zorgelijk gekenschetst mag worden", zo haastte wethouder D. van Leeuwen zich gisteravond in de gemeenteraadsvergadering te zeggen. Zoals bekend is restauratie van de Oudshoornsekerk-één van de weinige monumenten die Alphen rijk is - dringend noodzakelijk. De kerk vertoont op diverse plaatsen scheuren en verzakkingen. Een onderzoek van de dienst bouw en woningtoezicht, waar door enkele raadsleden op aange drongen was, heeft geleerd dat er nog geen direct gevaar voor de kerkbe zoekers te verwachten valt. Overigens beschikken B en W van Alphen nog niet over een schriftelijke rapportage van dat zeer recent ingestelde onderzoek. NOORDWIJK - „Ik heb echt geen ambities om nog vijf jaar te blijven zitten. Ik vind dat je moet weggaan, als je 'nog goed' bent. Als je het raads werk, met alles wat erbij komt, niet meer kan moetje opstappen en niet vastgeplakt blijven zit ten Woorden van Noordwijks' kers verse wethouder C. Benschop (68). Tot volgend jaar, het jaar waarin de gemeenteraadsverkie zingen worden gehouden, funge ert de CDA-man als wethouder met in de portefeuille drie hals- 'brekende zaken: woonverdeling, onderwijs en maatschappelijke zorg. Benschop vult de lege plek op, die kortgeleden bij B en W ontstond na het overlijden van wethouder Van Leeuwen. Toch een CDA- man op de wethoudersstoel. Zij het onder protest van de PvdA- en PPR-fracties. Benschop (hij heeft er al twintig jaar raadslidmaatschap op zitten) is door die benoeming niet geheel verrast. „Ik wist 't al wel dat ik het zal worden. Hoewel ik er in de raadsperiode niet meer op gere kend had. Ik heb er trouwens respect voor dat de PvdA met een eigen kandidaat naar voren kwam. Alleen die in sinuaties als zou ik volgend jaar een dure klant worden als ik twee jaar wachtgeld zou opstrijken Dat speelt by mij toch geen rol? Want, hij gaat triomfantelijk door, „Ik ben al vijfenzestig ge weest!" Benschop onderkent het nijpende woonprobleem in Noordwijk ze ker niet. Nijpend, omdat bijvoor beeld nogal wat werknemers van de psychiatrische inrichtingen in Noordwijk voor wat de huisves ting betreft veelal zyn aangewe zen op de zomerhuisjes. En de kans lopen in mei op straat te worden gezet omdat er ruimte geschapen moet worden voor de badgasten. Noordwijks grootste probleem is het gebrek aan bouwgrond. Er is zat grond, maar daar mag je niet aankomen, zoals de duinen, de staatsbossen, OffemOnze laatste hoop is nu gevestigd op Vinkeveld. Een noodsprong: het landschap is mooi, de bollen- grond prima. Maar je moet wat". Geheel onbeslagen komt Benschop echter niet ten woonijs: „Ik durf rustig te zeggen dat ik d'r gespe cialiseerd in ben. Hoewel ik voor het zomerhuisprobleem op korte termijn geen oplossing zie". Benschop noemt zichzelf „gespe cialiseerd" omdat hij acht jaar lang (van '62 tot '70) voorzitter was van de commissie woon ruimte, een adviescollege van B en W die tot taak had de beschik bare woningen in Noordwijk te „verdelen". Niet prettig „Geen prettig baantje", zo beaamt de wethouder. „Je zou bijna ie dereen willen helpen maar het kan gewoonweg niet. Een wo ningzoekende moet hier min stens 25 jaar zijn wil 'ie in aan merking komen voor huisves ting. Gelukkig zijn de tijden wat veran derd. Toen ik voorzitter was van die commissie had je nog echt krepeergevallen. Gezinnen die in een vochtig hok moesten leven. Nu krijg je meer te maken met de mensen die op steeds jongere leeftyd op zichzelf willen wonen of trouwen. En aan trouwen dacht men vroeger pas, als er een woning beschikbaar was Benschop kwam in '44 naar Noordwijk omdat zijn vrouw hier familie had wonen. Werkte twin tig jaar bij bloembollenbedrijf Passchier. Veranderde nog op 55-jarige leef tijd van baan: Benschop werd toen concierge van de mavo aan de Duinweg. Een beslissing waar Nieuwe CDA-wethouder Benschop: geen ambities meer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 4