'Carrie' van De Palma stelt teleur Greta Garëo: „Ik heb m'n leven verknoeid" Elvis twee weken lang in Camera Riefenstahl nu gevierd fotografe Amusante herinnering aan een zorgeloze vakantie Films deze week VRIJDAG 26 AUGUSTUS 1977 FILM PAGINA 11 „Als je het publiek wilt schok ken moet je geen halve maatre gelen nemen, dan moet je het aan geweld blootstellen". Deze markante uitspraak deed Ame rikaans regisseur Brian de Palma enkele maanden terug in Vrij Nederland. Geweld is, zo meent De Palma, altijd een we zenlijk bestanddeel geweest van onze beschaving, maar momenteel kan je dat alleen nog maar kwijt in de bioscoop. De mensen leven nu in een be trekkelijke vreedzaamheid waarin hun behoefte om angst te hebben onvoldoende bevre digd wordt, zo luidt zijn theorie verder. Wie inderdaad proble men heeft met die bevrediging kan terecht bij De Palma's laat ste en meest succesvolle werk stuk 'Carrie'. Trouwens ook de liefhebber van bloed (zelfs een menstruatie wordt hem niet onthouden!) komt aan zijn trekken. Maar wie nu toevalli gerwijs de hoop heeft een een beetje goed in elkaar zittende film te zien (zulke mensen heb je tenslotte), komt bedrogen uit. De Palma lijkt zo geobsedeerd door het maken van de meest bloedstollende scenes, dat de aanloop tot die „hoogtepunten" een afgeraffelde indruk maakt. Een van die hoogtepunten is als de zaal, waar een bal van de plaatselijke middelbare school wordt gehouden, in brand vliegt en instort. Weinig overle venden, maar onder hen Carrie White, die (zoals wij in de zaal weten) verantwoordelijk is voor de ramp. Zij bezit namelijk te- lekinetische gaven (is in staat dingen te verplaatsen of in wer king te zetten) en uit wraakge voelens gebruikte zij deze om, zoals dat heet, dood en verderf te zaaien. Op school was zij al tijd het lelijke en gebeten eend je. Door iedereen gepest en ge meden. Een gymnastieklerares en een medescholier hebben medelijden. De laatste weet haar vriendje te overreden Car rie te vragen voor het schoolbal. Alles lijkt zich dan ten goede te keren. Ze gooit al haar schuch terheid af en samen met vriend Tommy wordt ze zelfs gekozen tot 'paar van het bal'. Een an dere die school bezoekende jongedame gooit échter roet of liever gezegd varkensbloed in het eten Zij heeft gloeiemd de pest aan Carrie en juist na de kroning van het paar wentelt zij een boven in de coulissen ge posteerde emmer met dat rode vocht over Carrie heen, met de genoemde fatale gevolgen. Wat daarna nog voor ijzingwek kends gebeurt zal ik hier niet vertellen, maar maak uw veilig heidsriemen maar vast. De al wat oudere lezer zal nu verbanden leggen met de oude meester van suspense Alfred Hitchcock. De jongeren zullen een vergelijking trekken met de laatste jaren in zwang zijn oc culte horrorfilms als 'The Ex- corcist en 'The Omen'. Beiden hebben gelijk Maar vooral de eerste vergelijking is De Palma nogal eens als verwijt voor de voeten geworpen. De Palma in het al eerder ge noemde VN-gesprek: „Hitch cock heeft op mij veel invloed gehad. Van het verwijt dat ik hem plagieer trek ik me niets aan. Als je persoonlijkheid hebt en een eigen stijl kun je alle goede dingen van hem overne men". Inderdaad in 'Carrie' heeft de opbouw van de span ning. het werken naar een cli max iets Hitchcockiaans, maar verschilt daarmee weinig van een film als 'Jaws'. Maar dat hij een geheel eigen stijl zou heb ben is toch teveel gezegd. 'Car rie' heeft toch wel erg veel van (bijvoorbeeld) 'The Excorsist'. Zeker vanwege het religieuze sausje dat er overheen is gego ten. En ook het misplaatste aandikken in bepaalde scenes doet aan William Friedkins produkt denken. 'Carrie' krijgt daardoor hier en daar iets lach wekkends. Wellicht probeert De Palma zichzelf in sommige scenes te relativeren, maar hij ontneemt 'Carrie' daarmee veel spanning en dat kan, gezien zijn eerste citaat, nooit de bedoeling zijn geweest. Nee, meer indruk dan zijn scenario maakt zijn acteurs-regie. Met name hoofd rolspeelster Sissy Spacek, een in Nederland nog vrijwel onbe kende actrice, maakt iets zeer aangrijpends van de in zichzelf gekeerde 'Carrie'. Maar ook de andere acteurs en actrices (ook stuk voor stuk nieuwe gezich ten) halen een ruime voldoende. En wat De Palma betreft: men zegt dat hij gek is. In het VN- interview zegt hij daarop: „Kijk maar naar mijn films. Alles wat ik ben en voel zit in mijn films". Na 'Carrie' valt vast te stellen dat hij niet gek is, wel opper vlakkig (met de telekinese- gimmick was veel meer te doen geweest) gewiekst (het publiek krijgt wat het wil: bloederig geweld) en een te hoge dunk van zichzelf heeft. BART JUNGMAN Sissy Spacek krijgt het als Carrie hard te verduren. KLOSTERS (SP) - „Ik heb mijn le ven verknoeid en het is te laat ge worden daarin nu nog verandering te brengen". Greta Garbo in een vraaggesprek met het Westduitse blad "Bunte Illustrierte". Na dertig jaar een teruggetrokken leven te hebben geleid omgeven met een waas van geheimzinnigheid verb rak de Zweedse, wereldberoemde 72-jarige actrice het zwijgen. Ze is - zoals ieder jaar - weer twee maanden in het Zwitserse Klosters. In het huis van een vriend sprak zij voor het eerst vrijuit over zichzelf. Met een prettige, "doorrookte" stem vertelde Greta Garbo de ver slaggever dat zij in Klosters veel leest en "veel wacht, waarop weet ik niet". Het grootste deel van de dag wandelt de actrice: "Die wan delingen vormen een soort ont snapping. Als ik er op uittrek denk ik terug aan mijn leven en het ver leden. Ik ben niet gelukkig over de manier waarop ik mijn leven heb geleid". Garbo bezoekt in New York, waar zij woont, graag het theater en de opera. "Maar", zei Greta wat heb ik er eigenlijk aan? Ik kon net zo goed op een verlaten eiland wonen. Ik heb geen rust en voel me nergens thuis. Dat heb ik geloof ik altijd ge had. Wist ik maar waar ik heen wilde gaan". Voormalig nazicineaste tevreden mens MUNCHEN (SP) - Leni Riefens tahl, eens Hitiers favoriete cineaste, nu een internationaal gevierde fo tografe, is deze week 75 jaar gewor den. Westduitse tijdschriften, die haar werk gedurende de eerste ja ren na de oorlog boycotten, hebben aan haar verjaardag aandacht be steed door het publiceren van grote artikelen met door haar genomen foto's van de Nu ba-stam in een uit hoek van Soedan en van onderwa teropnamen waarop zij zich ging toeleggen toen zij 72 was. Thuis in München wordt men ge confronteerd met een gebruinde Leni Riefenstahl die er twintig jaar jonger uitziet dan zij is. Zij maakt er geen geheim van dat zij het bijzon der plezierig vindt dat, zoals zij zegt, haar beroemdheid uiteinde lijk toch heeft getriomfeerd .boven haar beruchtheid. „Zeker", zegt zij, „er zijn nog wel mensen die denken dat ik een mai- tresse van Hitler was en dat ik wist wat voor een verschrikkelijke din gen toendertijd in Duitsland ge beurden. Maar de meeste mensen i wel van me aan dat, hoe wel ik onder de nazi's intieme vrienden had, toch nooit lid van de nazi-partij ben geweest en dat ik nooit geïnteresseerd ben geweest in nazi-filosofièn en racistische ideeen. Een van Frau Riefenstahl's meest controversiële films was „Triumph des Willens", gewijd aan het nazi-partijcongres in Neuren berg in 1934, het jaar waarin Hitier rijkskanselier werd. „Ik heb die film nooit willen maken", beweert zij nu. „Ik werd er toe gedwongen". Zij geeft wel toe dat zij een grote bewondering voor Hitier koester de. In 1938 maakte zij een vijftig minuten durend filmportret van hem in en om zijn nieuwe buiten verblijf in Berchtesgaden. Er is ook een minder vredig verhaal over haar. Zij zou in 1939 als geüni formeerde oorlogscorrespondente met de Wehrmacht de inval in Po len hebben meegemaakt om een en ander te filmen. Maar van filmma teriaal dat daarop betrekking heeft is nooit iets teruggevonden. Leni Riefenstahl is na de oorlog steeds weer door de mazen van het net ge glipt. In 1949 en 1952 werd zij door een Duits denazificatie- gerechtshof vrijgesproken. Zij heeft ook talrijke processen ge wonnen die zij had aangespannen tegen mensen die haar van nationaal-socialistische activitei ten hadden beticht. Danseres Leni Riefenstahl was al lang voor de oorlog bekend als steractrice in romantische films als „Das blaue Licht" (1932) en als een danseres die vette honoraria incasseerde. In 1936 - andere Duitse filmgroothe den als Fritz Lang en Mariene Die trich waren inmiddels naar het bui tenland uitgeweken - werd zij in ternationaal beroemd door haar film over de Berlijnse Olympiade, die door velen nog steeds als een uiterst belangrijk werkstuk in de geschiedenis van de filmkunst wordt beschouwd. Nu zit zij in München tevreden tus sen de talrijke felicitatiekaarten. Tot de afzenders behoren veel be kende jongeren, zoals Mick Jagger zegt de 75-jarige. "A nous les petites anglaises", een film van Michel Lang; Studio 16 jaar. Aan zomervakanties hebben de meeste mensen goede herinnerin gen. Vooral uit de tijd dat je als pu ber in een plaats, waar veel leeftijd genoten bivakkeerden. Alain en Jean-Pierre verheugen zich op de laatste examendag dan ook ten zeerste op hun verblijf in Saint-Tropez. Maar helaas zijn hun resultaten dat jaar van dien aard, dat het hun ouders beter lijkt de vakantie in Engeland door te bren gen. Engels is hun slechtste vak en zo zouden ze het nuttige met het aangename kunnen verenigen. Een domper op hun plannetjes, want de vriendinnetjes van het vo rig jaar moet het nu zonder de twee stellen. Maar niet getreurd in Enge land zijn ook meisjes en met die taal zal het wel meevallen. Eenmaal in Engeland blijkt het echter niet mee te zitten en Alain en Jean-Pierre krijgen dan ook danig de smoor in. Maar net op tijd blijkt dat veel Franse scholieren in Engeland ver blijven voor de taal. Een hele kolo nie viert daar feest en van het nut tige aspect in hun vakantie komt vrijwel niets terecht. Maar lol hebben ze wel. Ze fladde ren van het ene meisje naar het an dere, de feestjes volgen elkaar in snel tempo op en zelfs het klimaat blijkt die zomer best mee te vallen. Een aardig niemendalletje van Lang. Een beetje in de stijl van "American graffity", hoewel die toch iets meer diepgang had. Film technisch worden er geen hoog standjes verricht en ook het acteren is niet altijd even vlekkeloos. Maar een kniesoor die daar op let. Voor velen zal deze film toch een stukje amusante herinnering bie den aan wat is geweest. En met die gedachte zal Lang zijn produktie dan ook wel hebben gemaakt. ANNEMIEK RUYGROK Progressieve filmmakers in federatie UTRECHT (ANP) - In Utrecht is dit weekeinde de Europese federatie voor een progressieve cinema (FE- CIP) opgericht. Ongeveer 120 afge vaardigden, vertegenwoordigers van film en videocollectieven, on afhankelijke filmmakers en film critici uit vijftien Westeuropese landen hebben een bestuur geko zen. Dit bestuur bestaat uit tien le den, vijf mannen en vijf vrouwen. Binnen het bestuur zijn de verschil lende takken van media-arbeid ver tegenwoordigd, aldus heeft de fe deratie meegedeeld. De doelstellingen van de federatie zijn: bevordering van praktische samenwerking tussen progressieve filmmakers en videowerkers, het veilig stellen van het recht van vrije meningsuiting voor progressieve mediawerkers waar ook ter wereld, strijd tegen discriminatie van de vrouw binnen de media. LEIDEN- Voor de fans van Elvis Presley die de plotselinge dood van hun idool maar moeilijk kunnen verwerken, heeft het Camera- thèater een (schraletroost in petto; acht films van de overleden zanger zullen daar de komende twee we ken worden vertoond. Gisteren ging „Live a little, love a little" in première. Vanavond is deze film, waarin Elvis een zich aanvankelijk nogal overheersend voordoend meisje klein krijgt, nog te zien. Morgenavond wordt „It happenen at teh worlds's fair" vertoond, zon dag en maandag kan men „Kissin" Cousins" gaan zien. Dinsdag- en woensdagavond draait „Girl Happy", waarin Elvis de lei der van een combo speelt, dat een enorm succes is in Chicago. Na tuurlijk heeft de eigenaar van de club, waarin het „Rusty Wells- combo" speelt, een fraaie dochter. En vanzelfspreken krijgt Rusty (Elvis) de taak om dit onschuldige r Ken drukte van belang gisteravond bij Camera toen daar de eerste kind te beschermen. Een en ander Elvis" ging draaien. gaat hem echter niet in zijn kouwe kleren zitten en uiteindelijk wordt de liefde met een kus en een lied bezegeld. Volgende week donderdag en zon dag draait „Califonia Holiday", waarin Elvis in de netten van maar liefst drie vrouwen verstrikt dreigt te raken. Uiteindelijk komt natuur lijk iedereen aan zijn trekken en wordt er na veel gezang vrede ge sloten. Maandag is „Elvis on tour" in Ca mera te zien, een van de weinige films, waarin nu eens niet een on nozel verhaaltje om de ster is gewe ven. De makers hiervan hebben duidelijk een muziekfilm willen maken en Elvis krijgt dan ook geen enkele andere rol opgelegd dan die van zichzelf. Dindags en woensdags wordt deze tweede „In memoriam Elvis Pres ley week" besloten met „Double Trouble". Al met al drukke dagen voor de treurende Elvis-fans dus. Een be wijs te meer dat de koning niet dood is, maar wel degelijk leeft al is het dan slechts op het witte doek. Elvis toen hij nog jong en mooi was. Blijvers LUXOR-"Black Sunday", spannende thriller over een aanslag van de Zwarte Septem ber. LIDO 1 - "Live and let die", Ro ger Moore als James Bond. LIDO 3 - "Turks Fruit" naar het boek van Jan Wolkers. TRIANON - "Een brug te ver", uitstekende oorlogsfilm. Kindermatinee LIDO 3 - "Tom en Jerryfesti- val". REX - "Peter en de vliegende autobus". Nachtfilms CAMERA - "Yes-songs". REX - "Dolle liefdesavonturen in de vakantie". Rex "Sexshow in sexlustig Tirol" - Als daar geen erotiek bij te pas komt weten we het ook niet meer. De muziek wordt ver zorgd door "Disco Fritz and his Sauerkrauts". Goede films in an dere steden "New York, New York" - met Liza Minelli en Robert de Niro, een film van Martin Scorsese, Thalia Rotterdam, Tuschinski, Amsterdam. "Une femme a sa fenétre" - met Romy Schneider en Philippe Noiret, Tuschinski 2, Amster dam. Haagse bioscopen APOLLO 1: "Black Sunday", dag. 2.15 en 8.15 uur. 16 jaar. APOLLO 2: In Memoriam Elvis Presley week, dag. 2.30, 7 en 9.15 uur, zo. 2,4.15,7 en 9.15 uur. AL. do. en vr. "Girl happy", za. en zo. "Live a little, love a little ma. "It happened at the worlds fair", di. en woe. Kissin' cou- ASTA: "Op de rand van de ofl- dergang", dag. 2.30, 7 en 9.30 uur, zo. 1.30, 4, 7 en 9.30 uur. 16 jaar. BIJOU: "'n Gelukkige schei ding", dag. 2, 7.30 en 9.45 uur, zo. ook 4.15 uur. 16 jaar. CALYPSO: "Black Sunday", dag. 2 en 8 uur. 16 jaar. CAMERA: "The Sting", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.15 uur. 12 jaar. CINEAC: "The return of the Pink Panther", dag. 1.30, 4, 7 en 9.30 uur, za., zo. en woe. 7 uur. Al. CORSO: "Madame Claude", dag. 2.15, 7 en 9.30 uur, zo. 1.30, 4.15, 7 en 9.30 uur. 16 jaar. DU MIDI: "Un éléphant ca trompe énormement", dag. 8.15 uur, vr. en za. 7 en 9.30 uur, zo. 4, 7 en 9.30 uur,12 jaar. EURO: "Once upon a time in the West", dag. 1.45 en 7.45 uur, za., zo. en woe. 3.45 en 7.45 uur. 12 jaar. METROPOLE 1: "New York, New York", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur. AL. METROPOLE 2: "Slap Shot", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4. 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. METROPOLE 3: "Madame Claude", dag. 2.15, 6.45 en 9.15 uur, zo. 1.30, 4, 6.45 en 9.15 uur. METROPOLE 4: "Buffalo Bill and the Indians", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur, zo. 1.30, 4, 6.45 en 9.30 uur. 12 jaar. METROPOLE 5: "Midnight cowboy", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.30, 4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. ODEON 1: "Een brug te ver", dag. 1.30 en 8 uur. 16 jaar. ODEON 2: "Fritz the Cat", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.30 ODEON 3: "Vakantie perikelen met funeste gevolgen", dag. 2.15, 7.15 en 9.45 uur, zo. ook 4.45 uur. AL. ODEON 4: "Hollywood Boule vard", dag. 2.15,7.15 en 9.45 uur, zo. ook 4.45 uur. 16 jaar. OLYMPIA: "Marathon Man", dag. 2 en 8 uur. 16 jaar. PASSAGE: "Twee door 't dolle heen", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, za. en zo. 1.15,4,6.45 en 9.30 uur. 12 jaar. ROYAL '70: "Slipje uit voor de badmeester", do., za. en zo. 2\ 7 en 9.30 uur, vr. 2 en 6.45 uur, ma. 2.15 en 8 uur, di. en woe. 2.15 uur. 16 jaar. ROYAL: "Mandingo", do. en vr. 2, 7 en 9.30 uur, za. en zo. 7 en 9.30 uur, ma. en di. 2.15 en 8 uur, woe. 8 uuï. 16 jaar. "Wang Yu, tien stalen vingers", za. en zo. 2 en 4.30 uur, woe. 2.15 uur. 12 jaar. STUDIO 2000: "De vrouw in het Götakanaal", dag. 7 en 9.30 uur. 16 jaar. "Mary Poppins", dag. 2 uur. AL.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 11