'Een scheidsrechter is ook maar een mens' "Bereid te luisteren, maar mijn principes voer ik door VOOR SPEL "JE DENKT NIETS, TOT IN DE KLEEDKAMER DONDERDAG 25 AUGUSTUS 1977 SPORT SPORT SPORT Nieuwe trainer Arie Lagendijk: O Arie Lagendijk links in de dug-outy. ,Jk weet dat er iri Katwijk bepaalde verwachtingen leven LEIDEN - Een Leids eta blissement, een Leidse scheidsrechter: Koos van der Leek. "Wat is dat nou weer voor feen idee om me voor de foto weg te laten lopen voor een groep spelers. Het schrik beeld van elke scheidsrech ter? Ben je gek, dat is veel te sterk uitgedrukt. Dat is geen schrikbeeld, je hoopt alleen dat het je nooit zal overko men. Twee keer heb ik het meegemaakt in de twaalf jaar dat ik nu fluit. Of nou jatwee keer. Eigenlijk ben ik maar éénmaal achterna gezeten. En toen waren er niet eens spelers bij betrokken, maar supporters. Je weet wel, dat was die wedstrijd Rheden-Emmen. Drie jaar gele den, geloof ik, maar ik weet het nog precies. Tot die toeschouwer me naderhand opeens met alle geweld een soes wilde toedienen, was alles goedgegaan. LEIDEN - "Het achtergrondgebeuren in de voetballerij. Het waarom van een taktisch Door concept en de uitvoering ervan. Dat waren zaken, die mij als voetballer al mateloos paul de Tombe bezighielden". Arie Lagendijk, de nieuwe Quick Boys-trainer, neemt even pauze voor een hap van zijn broodje kaas, spoelt die haastig weg met een slok koffie en vertelt enthou siast verden "Voetbal? Man, ik zou er uren over kunnen praten. Als het zou moeten zelfs dagen lang". Door Gerard van Putten Zoveel tijd is er echter niet. De lunchpauze is daar duidelijk te kort voor. Met (nog eens) een vlugge hap wordt dat treffend ge ïllustreerd. Dan volgt een nieuwe woordenstroom die een opmer kelijke motivatie voor zijn nieuwe job verraadt. De Alphenaan "Voor mij wordt dit een belangrijk jaar. Ook ik ben benieuwd hoe alles bij Quick Boys gaat verlopen. Ik heb daar voor één jaar getekend. Na die periode gaan het bestuur en ik de zaken wederzijds bekijken; gaan we praten over een eventuele contractverlenging". 'Denk niet, dat ik dat jaar als een periode van waarmaken zie. Ik vind dat trouwens een rot begrip. Tenslotte is het zo, dat ik mijn examen voor B-trainer met goed gevolg heb afgelegd. Ik ben zo doende dus volledig bevoegd om Quick Boys te trainen. Het enige, dat ik wil is in Katwijk een zo op timaal mogelijk resultaat te ha len. Dat is mijn uitgangspunt". Lagendijk hunkert ernaar om zover mogelijk in de trainerswereld te reiken. De oud-UVS'er heeft daar veel voor over. Vorig jaar bij voorbeeld verliet hij na een 12- jarig dienstverband zijn Bode- graafse werkgever (een aanne mersbedrijf). Hij deed dat, omdat hij de UVS-jeugd ging trainen. Lagendijk ervoer de afstanden als een te groot bezwaar en stapte als technisch medewerker naar het psychiatrisch centrum "En degeest" over. "Ik heb het daar prima naar mijn zin. Het valt qua afstand aanzien lijk beter met mijn trainersfunc tie te combineren". Een vak, waar hij op vrij vroege leeftijd (29 jaar) instapte. Lagen dijk: "Kijk, ik vind de tijd ge komen, dat ik datgene wat ik van de trainerscursussen heb opge stoken nu in praktijk ga brengen. Daar is jarenlang voor gestu deerd en het heeft me veel geld gekost. Als het kan zou ik zelfs nog verder willen gaan". Arie Lagendijk heeft zich inmid dels voor de A-cursus opgegeven en hoopt vurig, dat "Zeist" hem tot die cursus toe zal laten. Hij: "In september wordt dat beslist". Dan in twijfel: "Maar ik geloof dat de KNVB als eis stelt dat de kan didaten een jaar praktijkervaring bij een club moeten hebben". Het belangrijkste is voor Lagendijk momenteel echter Quick Boys. Tijdens het eerste sollicitatiege sprek kwam hij in Katwijk bij be stuur en spelers positief over. La gendijk: "Er zijn door het bestuur geen opdrachten verstrekt om de titel te halen. Toch weet ik, dat er in Katwijk bepaalde verwachtin gen leven. Mixture Ik heb daar volledig begrip voor, want de groep is een schitterende mixture van routiniers en jeugdig talent. Mijn taak is om daar één geheel van te maken. Maar om nu al titelaspiraties te koesten vind ik te voorbarig. Laten we eerst maar eens vier maanden met de ploeg aan het werk gaan, dan zien we verder". Lagendijk heeft direct na zijn aan stelling contact met zijn voor ganger Ger Perdijk gezocht. La gendijk weer: "Ik heb dat in het belang van Quick Boys gedaan. Het was een goeds collegiaal ge sprek. Hij leverde alle informatie,' die ik wilde hebben. Met name ook over de organisatiestructuur bij Quick Boys. Vooral daaraan heb ik veel gehad". Arie Lagendijk trof in Katwijk een selectiegroep aan, die met een enorme ambitie de trainingen volgde. De selecties voor het eerste en tweede elftal van vorig seizoen heeft Lagendyk volledig intact gehouden. De regionale jeugd van de laatste competitie moet zich via de B-selectie bij de "hoogsten" trachten te spelen. "Ik heb nu alle jongens gezien. Het probleem was dat de vakanties sterk gespreid waren. Het zou na tuurlijk ideaal geweest zijn, als ik vier weken voor de aanvang van de competitie over de hele selec tie had kunnen beschikken. Maar je mag niet teveel eisen, het zijn en blijven amateurs. Ik heb de jongens trainingsopgaven mee gegeven. Ik weet zeker, dat ze zich in hun vakanties daaraan hebben gehouden. Conditioneel zijn er dan ook weinig proble men. Hoogstens ontbreekt het hier en daar aan wedstrijdritme". Ip de oefenduels heeft Lagendijk veelvuldig wissels toegepast. Dit, om zelf ook een inzicht in de ca paciteiten van de spelers te krijgen. Lagendijk heeft dan wel veel gehad aan informatie van "buitenaf', zijn eigen oordeel zal het komend seizoen toch door slaggevend zijn: 'Tedere oefen- meester heeft een eigen ziens wijze op de voetballerij. Je kunt over bepaalde taktische facetten van het spel, onderling van me ning verschillen. Ik ben bereid naar iedereen te luisteren, even tueel zelfs om bepaalde concess ies te doen, maar als ik ergens een bepaald principe over heb voer ik die wel door". Fouten Zo zullen bijvoorbeeld bepaalde ingewortelde fouten die aan de Quick Boys speelwijze kleven, moeten verdwijnen: Lagendijk: "Typerend was bijvoorbeeld, dat voorheen de zaken weieens te veel werden geforceerd. Tegen het einde van een wedstrijd werd bij een gelijke stand alles in het werk gesteld om de winnende goal te maken. Kijk, datje een wedstrijd wilt win nen is een gezond principe. Maar als je dan ziet dat het niet lukt, neem dan genoegen met één punt. Dan ontloop je tenminste het gevaar dat een tegenstander, die zich de hele wedstrijd tot ver dedigen heeft bepaald, in de laat ste minuut met een "lullig" doel punt de zege naar zich toetrekt. En dat heeft Quick Boys voor heen kostbare punten gekost". Beste cijfers bleek ik later ook voor die partij te hebben gekregen, maar ja wat er na gebeurt, heb je niet in de hand. Wie kan er nou wat aan doen als zo'n supporter, opeens dol wordt? Ik had alleen de pech dat het direct in het nieuws kwam, omdat die wed strijd op de radio was. Die pech had ik ook na, Texas-RKAVV. Halve pagina's zijn erover volgekalkt, drie maanden geleden. Daar werd ik trouwens niet achterna gezeten, daar kwam ik helemaal het veld niet meer af. Had ik dertig seconden voor tijd bij een 1-1 stand een vrije trap gege ven terwijl ze allebei nog konden degraderen. Ik draai me net even om, fluit in de draai, iedereen denkt dat het afgelopen is en wat gebeurt? Ja hoor, die bal die hangt. Alleen Natuurlijk keurde ik 'm goed. Zui vere goal, toch, ik had alleen ge floten omdat ze zo lang treuzel den. Daar waren ze het niet mee eens, met als gevolg dat ik het veld niet meer afkwam. Op zo'n moment voel je je alleen. Nee, ik wil dat niet kwalificeren in de categorie fouten, dat zijn gewoon lulligé momenten. De ogenblikken die iedereen in zijn leven wel eens heeft. Ook een scheidsrechter". "Ja, waar denk je in zulke situaties aan. Niet aan stoppen, dat nooit. Je denkt eigenlijk niets, totdatje in de kleedkamer zit. Dan komt er een soort onbegrip. Er is ook veel te weinig begrip voor een scheidsrechter. Vooral bij het publiek. Daarvoor ben je vaak sowieso de boeman, terwijl je dat voor de spelers dan echt niet di rect hoeft te zijn. Je moet het toch wel héél bont maken om bij ie dereen zo over te komen. Natuurlijk, het komt wel voor, maar dat zijn maar momenten. Uitzonderingen. Er staan zoveel prettige dingen tegenover waar je nooit wat van hoort. Normale wedstrijden, waarin je gewoon één van de 25 bent. Zalige mid dagen, waarop je het jammer vindt dat het maar anderhalf uur duurt. Dat heft het meemaken van Zulke gebeurtenissen op. Vroeger niet. Vroeger kon ik er wakker van liggen, me kwaad maken. Nu niet meer. Je krijgt tenslotte wel wat routine als je al twaalf jaar meeloopt op de ama- teurvelden". Voorlopig ben ik sinds de laatste drie jaar de enoge uit Leiden die zo hoog fluit. Dick Siera loopt in de eerste klasse zaterdag. "Een goede scheidsrechter is een streber. Of laat ik voorzichtig zijn - dat kan hij zijn. Toen ik ging fluiten toen ik achttien was, had ik het vaste voornemen eruit te halen wat er in zat. Als ze op dat moment tegen me hadden gezegd dat ik groep één bij de amateurs zou halen, had ik ervoor getekend. Op zo'n leeftijd weetje immers niet watje in je hebt Voor hetzelfde geld ligt je top in de eerste klasse van de afdeling, of stoot je ineens helemaal door naar het betaalde voetbal. je wat, blijf in de vierde klas. Doe je een beetje ervaring op. Misschien is dat een foute beslis sing geweest. Had ik anders nu al in het betaalde voetbal gelopen. Misschien was het ook wel goed. Een jonge scheidsrechter die hard "loopt" en in één keer dóór- stoot, heeft het gevaar dat hij ^en mentale terugval krijgt en dan kapt. Ben je toch een goede scheidsrechter kwijt. Daarom zeg ik nu: ze hebben gelijk gehad. Dat is wel bewezen, want ik heb inderdaad enorm veel er varing opgedaan. Vreselijk moei lijke wedstrijden gehad. Het is goed om die gedaan te hebben voor je doorstoot". "Of een wedstrijd moeilijk gaat worden, merk je nooit van tevo ren. Ik heb eens een return geflo ten van een wedstrijd waarin de scheidsrechter knock-out gesla gen was. Nooit wat van gemerkt, geen incidentie meegemaakt. Iedereen op het hoogste amateur niveau heeft die kans, maar er zijn er duizenden die dat willen en er gaan er gemiddeld maar drie per jaar door. Dus moet je opvallen. Niet via de media of de publieke opinie, maar via de cij fers van de rapporteurs. Ja, daar haal ik ook mijn schouders wel eens over op, maar dat zijn toch de mensen met wie je te ma ken hebt. Je moet er vanuit gaan dat ze deskundig zijn. Doe ik ook. Ik ben nu 30, heb nog alle tijd. En ik zal er ook alles voor doen om er nog te komen. Ik blijf die twee keer per week trainen, ik probeer bij te blijven met de spelregels. Dan hoop ik nog eens een keer de kans te krijgen, maar als ik het dan niet haal is het óók geen ramp. Dan stort de wereld echt niet voor me in. De top van het amateurvoetbal, daar heb ik al volledig vrede mee". "Jaren heb ik derde en vierde klasse gefloten, hoewel ik goede cijfers had toen ik één, tweeënt wintig was. Maar ze zeiden: weet Pas later hoorde ik van dat g*. v al uit die eerste partij. Daaruit blijkt dat je als scheidsrechter nooit bevooroordeeld moet zijn. Als je vooraf zoiets zou horen, zou dat in elk geval nooit je fluiten mogen beïnvloeden. - Dan ga je op alle slakken zout leg gen. Dat moet niet. Een scheidsrechter moet wel de aard van de overtreding terug brengen naar zijn fluitsignaal. Wordt iemand onderuit getrapt keihard de fluit erover. Maar doe je dat bij elke overtreding, dan wek je irritatie. Dan kun je moei lijk onopvallend blijven. Dat is toch al moeilijk. Hoe kun je in vredesnaam onopvallend blijven in een lastige wedstrijd? Als jij fluit staan er 22 stil, doe je dat 50 keer, dan val je uiteraard al op". "Nee, dromen heb ik niet meer. Ik zou alleen graag een keer in die trial komen, een kans van pak weg 12 op 30.000. Toch hou ik er bewust rekening mee dat het kan gaan gebeuren. Dan wil ik er klaar voor zijn. Leids veld. Koos van der Leek heeft het één keer in werkelijkheid meegemaakt maar kan er nu hartelijk om lachen. Daarom doe ik twee keer in de week duurtraining, ga ik naar de sauna en laat ik me masseren. Niet alleen voor het scheidsrech teren overigens, ik zou het ook blijven doen als ik niet meer floot. Maar in de zondag ben ik een een ling. Helaas. Ik zou graag willen dat er meer waren in zo'n grote stad, zo'n grote afdeling. Dat moet toch kunnen? Maar Leiden blijft achter, hoewel er toch veel jongeren in groep twee en drie rondlopen. Een vreemde situatie dat ik alleen sta in groep één". Kapsones "Voordeel heb ik daar niet van, eerder nadeel. Tenminste, dat idee krijg ik vaak sterk. Je wordt zo snel op het paard getild door de mensen. Zitje ergens in een bestuurskamer dan zeggen ze, kijk daar heb je 'm weer met zijn kapsones. En ik word alleen gevraagd omdat ze me kennen. In de Leidse voet balwereld weten ze wel wie Van der Leek is. Maar goed, dan zit ik daar en dan zeggen ze dat, ook omdat ik vaak netjes gekleed ga. Ik vind dat een scheidsrechter representatief moet zijn. Die kan niet in spijker broek en T-shirt binnenkomen, je bent tenslotte vertegenwoordi ger van een bond. Er zijn er die er anders over denken, ik weet het. Die vragen in de be stuurskamer om een "pijp" bier, zetten de fles zo aan de mond. Kan er bij mij niet in". "Ook niet dat de voetballers zoveel agressiever zouden zijn gewor den. Okay, de cijfers wijzen uit dat er meer strafzaken zijn, maar dat wil niet zeggen dat er nou zo'n enorme verruwing optreedt. Het is bepaald geen zooitje. Welnee, we vergeten te snel dat ook de bond nog steeds groeit. Verruwing Ikzelf heb het afgelopen seizoen ook zeker niet meer waarschu wingen gegeven, maar het is "in" om over verruwing te praten. Ga naar een forum-avond en de eerste vraag die je hoort gaat daar- Natuurlijk, er is een mentaliteits verandering gaande, maar die is ook bezig bij de scheidsrechter. Dat is tenslotte ook maar een KATWIJK - In de schaduw van "grote broer", dorpsgenoot en eerste klasser Quick Boys speelt de voetbalvereniging Katwijk. Aan de rand van het dorp, verscholen achter de nieuwbouwflats en afgeschermd door een verkeersweg, verricht de club met een zekere regelmaat jaar in jaar uit goede prestaties. Bescheiden op de achtergrond, verlegen haast. Door Walter Oomen Toch klom Katwijk in zes jaar tijd onder leiding van Hans Verkuylen (nu vertrokken naar vierdeklasser de Sleutels) van de vierde klasse za terdag naar de tweede klasse. Ach ter kampioen Lekkerkerk werd het afgelopen seizoen een tweede plaats gepakt, ondanks het feit dat de situatie op de ranglijst voor Katwijk enige maanden daarvoor niet bepaald rooskleurig was. Toen verkeerde de club in de onderste regionen. Zonder echter in moei lijkheden te raken werd in alle rust gewerkt aan het herstel, dat uitein delijk in die tweede plek resulteer de. In de Katwijkse gelederen wordt gehoopt dat die stijgende lijn zich onder de nieuwe oefenmeester Frans van der Zeeuw zal voortzet ten. Over een kampioenschap wordt door de Katwijkers niet ge sproken, wel gedacht. fYeek Rienks, Katwijks laatste man, en elftalbegeleider Hans Freke blikken vooruiten kijken ter loops nog even om. Eerst Hans Freke: "We zullen het komend seizoen normaal van start gaan zonder de bedoeling aan het eind van het sei zoen op een bepaalde plaats te be landen. We stippelen geen jaren plan uit en hebben geen verwach tingen. Van der Zeeuw kampt nu al met vier geblesseerde spelers, waarvan er één (Dick Harrison, ver rekte kniebanden) vermoedelijk voor lange tijd is uitgeschakeld. Als je voor het komend seizoen een plan had opgesteld, zou het dus nu al zonder één wedstrijd te spelen, in duigen zijn gevallen". "Aan de andere kant", sluit Rienks aan, "moet je je niet verkijken op' die tweede plaats van het afgelopen seizoen. Dat was niet onze ver dienste. Wij pakten inderdaad op een gegeven moment de punten, daarvan bekend. Leen de Best ver ruilde indertijd het shirt van Quick Boys voor dat van Katwijk en Kees Guyt's talenten werden vorig jaar ontdekt door Volendams manager Joop Brand. „Buitenlander" Freek Rienks verklarend: "Katwijk is een gezellige club. Het gehele elf tal bestaat uit eigen kweek. Alle maal jongens die louter voor hun plezier lopen te voetballen en die het voldoening schenkt om hun club hogerop te brengen". En Hans Freke: "Leen de Best is de enige "buitenlander" die bij ons kon aar den. "Buitenlanders" gaan eerder naar Quick Boys bijvoorbeeld, dan naar ons. Bij ons spelen in het eerste allemaal pure Katwijkers. Bovendien is het toch ook niet te „Wij plakken bij Katwijk erg aan verantwoorden, dat niet- Katwijkers een plaats in het elftal voor zich gaan opeisen ten koste van de echte? Het is voor een voet baller ook niet aantrekkelijk om bij ons te spelen. Ze krijgen er alleen kauwgumpje en een lange drop Opvallend is elk jaar, dat er binnen Katwijk zelden spelerswisselingen voor", zijn. Slechts twee voorbeelden zijn Rienks i Freke: "Wij houden al tijd ons eigen ploeggie. Katwijkers (en dan vooral bij ons in de vereni ging) plakken erg aan elkaar. Dat is een onderdeel van de Katwijkse mentaliteit. We leven ook erg sober, puur amateurisme. Dat is waar schijnlijk ook de ware reden, dat we zo weinig bekend zijn. Het ligt niet in onze aard om contact met de pers te zoeken of op andere wijze aan de weg te timmeren. Maar dat neemt niet weg, dat we gezien zijn, overal waar we komen". Wat het komend seizoen betreft, is Katwijk blij met de indeling in een regionale klasse. Het komt het voetbal ten goede en er hoeven ook geen verre reizen gemaakt te wor den. Wel zijn er streekderbies tegen Ter Leede en Rijnsburgse Boys. Eindelijk weer toeschouwers langs de lijnen en eindelijk weer sfeer. Rienks: "Het voetbal zal er beter op worden. We spelen nu tegen clubs die voetballen en niet tegen clubs die, laten we zeggen, "het boeren- voetbal" beoefenen. Vooral die verenigingen van de eilanden, die spelen toch wel heel anders dan wij We zullen daarom dit seizoen alle maal wat beter uit de verf komen." Voor het kampioenschap komt Rijnsburgse Boys het meest in aanmerking, al zullen ze tegen ons de punten wel moeten verdienen. Daarbij moeten we de wedstrijd uit het Zilveren Molentoernooi (ge staakt) maar snel vergeten. Er heerst tussen ons en Rijnsburgse Boys gelukkig een gezonde rivali teit". Veel jeugd Freke: "Wat de prestaties dit sei zoen zullen zijn weet ik niet."Alles wat het team mee kan pikken is meegenomen. We hebben veel jeugd rondlopen en het zou zonde zijn om die jonge jongens volgend jaar al tegen geroutineerde spelers uit de eerste klasse te laten spelen. Een kampioenschap zou prachtig zijn, maar liever over een paar jaar pas". En Rienks tenslotte: "Als speler voetbal je om te winnen, dus om kampioen te worden. Maar de reali teit is inderdaad dat wy daarvoor nog een te jonge en te onervaren ploeg hebben". WALTER OOMEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 17