Kuiper na zege
in profronde:
„mooie opsteker
'Er zijn mensendie je een uitslover vinden'
Brigitha: weer mis
„Prima sfeertje in Leiden"
ZESTIEN
CENT...
EERSTE
GOUD...
Nederlaag
poloteam
LDWS-VTL
ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1977
André Moedig
LEIDEN - Het dichte rege
ngordijn legt een grauwsluier
over de atletiekpiste Het wa
ter, dat met bakken uit de he
mel komt, transformeert de
sintelbaan aan de "Leidse
MHout" tót een zuigende brij.
a Een sfeertje, dat nauwelijks
als inspiratiebron kan dienen
om inspannende trainingsar-
beid te verrichten. De animo
daartoe blijkt die middag dan
ook minimaal. Slechts één
man werkt onverstoorbaar
zijn oefenprogramma af. Een
donkere atleet, die ondanks de
barre omstandigheden niet
van opgeven wil weten en in
constant tempo zijn rondjes
draait. Dit in de meest letter
lijke zin, want hij beweegt zich
in een rolstoel voort. Met soe
pele bewegingen draait hij de
hoepels van de wielen rond.
Ontwikkelt daardoor een
snelheid, waar menig valide
atleet jaloers op zou zijn, maar
André Moedig (42) ervaart het
allemaal als de gewoonste
zaak van de wereld.
Hij, die ooit tweemaal voor het
Surinaamse voetbalelftal uit
kwam, raakte door een onge
val op kantoor lichamelijk ge
handicapt. Bleef zich ondanks
zijn handicap op het sportieve
vlak bewegen en is nu één van
de grote favorieten voor de
Nederlandse atletiekkam-
pioenschappen voor gehandi
capten, die vandaag (in Goes)
en volgende week zaterdag (in
Alphen) worden gehouden.
Daarvoor was hij enthousiast
beoefenaar van het basketbal
en tafeltennis.
Twee takken van sport, die hij
tot medio juli 1976 beoefende.
Moedig: "Tot 3 juli 1976 om
precies te zijn. Ik speelde bij
"Marathon" in Doorn. Die club
bestond 20 jaar. Er werden in
verband met het jubileum ook
atletiekwedstrijden georgani
seerd en mijn vriend Johan
Levestone (zelf succesvol met
speer en kogel red.) vroeg of ik
niet aan enkele nummers
wilde deelnemen. Ikzelf had
eigenlijk geen idee, wat atle
tiek was. Ik ben toen maar met
mijn basketbalstoel mee gaan
rijden en ik pakte meteen de
Nederlandse records op de 400
en 1500 meter van Huib Koe
koek".
Moedig wierp zich vervolgens
fanatiek op de atletieksport.
Trainde dat de stukken eraf
vlogen, wat "een recordregen"
opleverde. Op 7 mei haalde hij
in Hilversum zijn eigen record
op de 1500 meter met 10 secon
den omlaag. Hij verbeterde op
dezelfde datum ook het 200 me
terrecord met zestiende se
conde en bracht het op 54.9 sec.
Het 800 meter record werd op 4
juni met 15 seconden scherper
gesteld (3.41.4). Vervolgens
moest op 18 juni het 100
meter-record van Huib Koe
koek (24.4) er aan geloven
(Moedig reed 24.3 over die af
stand) en op 3 juli (exact een
jaar, nadat hij met atletiek be
gon) kegelde Moedig het 400
meter-record omver (van 2.05
naar 1.55.3). André Moedig:
"Dit soort prestaties kan al
leen ontstaan, als er intensief
voor getraind wordt. Ik ga dan
ook als ik van mijn werk kom,
direct naar de baan. Ook als
het regent. Sommige mensen
kunnen dat niet begrijpen. Die
vinden het trouwens helemaal
vreemd dat gehandicapten aan
sport doen. Je hebt geen idee,
wat een onbegrip er leeft. Vaak
wordt gedacht, dat wij een
stelletje lieden zijn, die met
spelletjes wat willen revalide
ren, met rolstoelen een beetje
aanklooien en zo.
Er zijn zelfs mensen, die je een
uitslover vinden, omdat je zo
vaak gaat trainen. Maar nog
maals, dat ïs gewoon nodig".
Dan zuchtend: "Ach, het is al
lemaal te begrijpen, wij, ge
handicapte sportbeoefenaars
krijgen te weinig aandacht
van de publiciteitsmedia. Heb
je iets gehoord over de "Stoke
Mandefield Games"? Goed,
Dick van Rijn was er bij. Maar
hij was bij geen enkele weds
trijd aanwezig. Kwam 's
avonds aan ons vragen wat de
resultaten van die dag waren
en gaf ze vervolgens via de ra
dio door.... Vind je het dan
gek, dat er onbegrip ontstaat?
Dat ze ons niet als topsporters
zien, maar als lui, met wie je
medelijden moet hebben? Nou,
medelijden is wel het laatste,
waar wij om vragen. Dan zul
len we eens uit ons karretje
kieperen. Nou en. We komen er
heus wel weer in. Lukt dat niet,
dan kunnen we altijd nog wel
vragen of iemand ons wil hel
pen. Ik doe alles zelf. Moet ik
dan om medelijden vragen?
Alleen omdat ik in een rolstoel
zit? Kom nou".
Moedig gaat even verzitten en
barst opnieuw los: "Ik wil
doorgaan tot 1980. In dat jaar
worden de Olympische Spelen
gehouden. Ik wil daar mijn
carrière besluiten. Het liefst
met een gouden medaille". De
"Sleutels-atleet" stemt daar
zijn oefenprogramma op af.
Vanaf volgende week zal Moe
dig zelfs tweemaal per week in
Alplien bij AV'36 gaan trainen.
Onder supervisie van atletiek-
coach Van Leeuwen. De condi
tie kan dan nog verder opge
vijzeld worden. André Moedig
weer: "Ik ben dan wel 42 jaar,
maar daar voel ik niets van.
Het lijkt wel of ik steeds ster
ker word".
Het behoeft dan ook geen be
toog, dat de Leidenaar een ge
ducht kanshebber is voor de
aanstaande Nederlandse
Kampioenschappen. Hij: "Dat
wordt een belangrijk toernooi.
Vooral op de rijnummers heb
ik goede kansen op een titel.
Maar denk niet, dat ik geen
concurrentie heb. Vooral Lod
der is op de 100 meter gevaar
lijk. Hij heeft over die afstand
al eens 24.3 gereden". André
Moedig komt door die kam
pioenschappen vanzelf weer
op zijn stokpaardje (het gebrek
aan publiciteit) terug: "Be
steedt nou eens wat aandacht
aan die wedstrijden. Hoeveel
wordt er niet over Jos Her
mens geschreven. Wij zijn toch
ook topsporters. Ik ben eens in
het nationale selectieteam ge
kozen. Met geen woord is daar
over in de kranten gerept. Be
grijp me goed. Ik hoef niet zo
nodig in de krant. Ik pleit al
leen voor meer aandacht voor
de gehandicapten-sport. Bij de
valide sportlieden komen de
journalisten vanzelf wel. Wij
moeten om de komst van ie
mand vragen. Onbegrijpelijk
als je bedenkt, dat wij topsport
bedrijven. Ik kan best be
grijpen, dat er hele vellen aan
het voetbal besteed wordt. Ik
ben er ook bezeten van. Maar
ik vind ook, dat wij wat meer
publiciteit verdienen. Dat zou
de erkenning voor de sportieve
gehandicapten zijn".
Door
Paul de Tombe
LEIDEN - Hennie Kuiper, de reve
latie van de Tour de France, schuwt
ook het kleinere werk nog lang niet.
De renner die tweede werd in 's we-
tfcrelds grootste wielergebeuren, is
r door dat succes bepaald niet buiten
de realiteit gestapt. Hij kan zich zelf
nog intens verheugen overeen zege
in een plaatselijk criterium. „Win
nen is winnen tenslotte", doceerde
de kopman van de ploeg van Pgter
Post gisteravond na zijn overwin
ning in de liefdadigheidsprofronde
van Leiden. „Ook in een criterium.
Dit is voor mij een mooie opsteker
LEIDEN-De opbrengst van de col-
lecte tijdens de profrónde van Lei
den is organisator Joop Riethoven
bitter tegengevallen. Het streefbe
drag van 12.500 gulden, nodig om
de geestelijk gehandicapte kinde-
ren van de Korte Vlietschool in
f' 1978 een vakantie te bezorgen,
werd gisteravond bij lange na niet
gehaald. Na aftrek van alle noodza
kelijke wedstrijdkosten, resteerde
een bedrag van 4000 gulden, waar-
j van 2760 wil de collecte. Zelfs zon-
v- der daarbij in te calculeren dat een
aantal mensen een fors bedrag
•schonk, komt dat bij een toe
schouwers aantal van 18.000 onge
veer meer op een gemiddelde van
16 cent
Hoewel het bedrag door sponsors
nog werd aangevuld tot vier mille,
was Riethoven zwaar teleurgesteld.
"Normaal kost zo'n programma
veertig mille. Nu reden die jongens
allemaal voor niks, dus zonder
startgeld - kunnen al die toe-
schouwers gratis komen en dan
krijg je zo'n luttel bedragMaar
in het vervolg ga ik het anders doen.
Dan ga ik toegang heffen. Krijg ik
i misschien maar duizend man, maar
als die allemaal vijf gulden entree
moeten betalen, heb ik nog altijd
dan nu".
voor de Ronde van Nederland en
voor het wereldkampioenschap.
Altijd goed voor het moreel, zeker
als je wint voor een hoop volk en in
zo'n goede ambiance".
Sportief gezien was de Ronde van
Leiden dan ook een royaal succes,
met Kuiper als waardige winnaar
van de Grote Prijs van het Leids-
ch/Alphens Dagblad, voor een toe
schouwersaantal van rond de
18.000! De opbrengst van de col
lecte voor het geestelijk gehandi
capte schoolkind viel echter bitter
tegen, zoals elders op deze pagina
wordt becijferd. En dat terwijl het
publiek gratis toegang had en een
boeiend wielergebeuren voorge
schoteld kreeg op het lastige par
cours Koninginnelaan, Lammens
chans, Zoeterwoudse Singel, Her
enstraat, Koninginnelaan.
Het spektakel dat was verwacht,
kwam er ook. Mede dankzij de in
breng van de Leidse Swiftleden
Gerben Karstens (tweede op 23 se
conden) en vooral Joop Zoetemelk.
De tegenwoordig in Frankrijk wo
nende coureur rehabiliteert zich de
laatste weken in koersen keer op
keer voor de dopingaffaire in de
Tour en deed dat gisteravond ook
in Leiden. Joop: „In eerste instan
tie heeft die affaire me wel belast,
maar ik heb me er intussen bij
neergelegd. Ik beschouwde dit ook
niet speciaal als een soort revanche
voor „eigen" publiek, maar ik wilde
me wèl laten zien".
Dat deed de oud-Ripper dan ook al
vanaf het begin. Zoetemelk maakte
de koers over 60 ronden (84 km) van
het begin to£ aan de finale. Hij
sleurde Nidi den Hertog en Jan
Aling al in de elfde ronde mee in
een vluchtpoging die een maximale
voorsprong van 33 seconden gaf en
die tenslotte een koersgemiddelde
van ruim 43 kilometer per uur ople
verde. Zoetemelk, die later ook de
leidersprijs kon innen, reed samen
met zijn twee vluchtmakkers zelfs
zo lang voorop dat al gedacht kon
worden aan een herhaling van de
Leidse ronde van 1971 die hij op
zijn naam had geschreven. Zover
kwam het echter niet. Zoetemelk
zelf besefte al snel dat „33 seconden
niet genoeg is op een afstand van 84
kilometer" en het voorste trio zag
de achterstand rap slinken toen het
peloton „echt" ging jagen.
Onder aanvoering van de lang „ver
scholen" Gerben Karstens maakte
de grote groep van zo'n veertig
zich op voor de eindstrijd, waarbij
de oud-Leidenaar de basis legde
voor de zege van zijn kopman Kui
per. De demarrage van De Karst (na
de wedstrijd nergens meer te be
kennen) werd beantwoord door de
Australiër Don Allen die Kuiper
meekreeg aan zijn wiel. „Om Kar
stens rugdekking te geven". Allen
dichtte het gat echter onverwacht
gemakkelijk, waarop Kuiper van
de gelegenheid gebruik maakte om
acht ronden voor het einde aan te
zetten voor een solo. „Dat was het
moment waarop het moest gaan
gebeuren. De anderen hadden zich
tien ronden lang gegeven in een
jacht op die drie man. Dat had veel
geeist, maar ik had me rustig ge
houden en ik kon gaan toen de an
deren een beetje kapot zaten.
Daarna reed ik erg sterk".
Zo sterk dat Kuiper ineens een gat
van twaalf seconden sloeg en tens
lotte ver voor de sprintende Kar
stens de armen kon heffen in op
rechte vreugde over de zege die
voor hem toch niet meer dan een
„kruimel" moet betekenen. Kuiper
weigerde zijn overwinning als zo
danig te beschouwen, gaf blijk yan
zijn puur professionele instelling
(„Winnen is winnen") en stak orga
nisator Riethoven van Swift een
hart onder de riem. „Prima am
biance. Dat belooft wat voor de
start van de Tour de France vol
gend jaar".
De uitslag van de Ronde van Lei
den is: 1. Hennie Kuiper (Ossend-
recht) 84 km in 1 uur, 52 min. en 31
sec., 2. Gerben Karstens (Prinsen
beek) op 23 sec., 3. Roelof Groen
(Steenwijk) z.t., 4. Fons van Kat
wijk (Oploo) z.t., 5. Jan van Katwijk
(Bladel) z.t., 6. André Gevers
(Schijndel) z.t., 7. Jan Breur (Schie
dam) z.t., 8. Jan Aling (Bladel) z.t., 9.
Joop Zoetemelk (Germigny l'Eve-
que) z.t., 10. Cees Bal (Kwaden-
damme) z.t.
Barbara Krause fractie sneller
JÖNKÖPING - De opgave om
wereld- en olympisch kampioen
Hongarije af te stoppen is gisteren
te zwaar gebleken voor het Neder
lands waterpolo-team. Ondanks de
terugkeer van Jan Evert Veer van
uit Nederland beschikte coach
Trumbic over te weinig wisselspe
lers van klasse om de Hongaarse
grootmeesters viermaal vijf minu
ten aan banden te leggen. Wim Ke-
man, Hans Smits en Dick Nieu-
wenhuizen, die tegen tegenstan
ders van minder formaat een nut
tige bijrol kunnen vervullen, wer
den keer op keer verrast door het
grote vakmanschap van Farago en
Horkai. Jan Evert Veer moest zich
als een aap aan de - dikwijls op de
bodem staande - 2 meter lange Szi-
vos vastklemmen en was in aanval
lend opzicht uitgeschakeld. Onder
die omstandigheden kwam het Ne
derlands team met een 3-5 neder
laag niet slecht weg. Volgens
bondscoach Ivo Trumbic was dat te
danken aan de tactiek, die het ze
vental toepaste: een halve zone
verdediging met een actief meespe
lende doelman Alex Boegschoten.
De stand na vijf wedstrijden is:
1. Hongarije 5 gesp. 9 punten 28-20,
2. Joegoslavië 5-8, 29-22, 3. Italië
5-6, 32-25, 4. Sowjet-Unie 5-6,
32-35, 5. Nederland 5-4, 26-29, 6.
West Duitsland 5-3,27-30,7. Spanje
5-3, 32-28, 8. Roemenië 5-2, 29-36
JÖNKÖPING - Het noodlot schijnt
te willen, dat er altijd wel ergens ter
wereld een zwemster opstaat, die
Enith Brigitiia de loef afsteekt. In
het duel om de opvolging van Kor-
nelia Ender verloor de 22-jarige
Amsterdamse gisteravond in Jön-
köping met handslag van Barbara
Krause. Uit haar eerste reactie
sprak opluchting, geen teleurstel
ling. Na de derde plaatsen van Bel
grado, Wenen, Cali en Montreal be
tekende zilver op de vrije-slag
sprint voor haar een hele genoeg
doening, al bekende ze wel gehoopt
te hebben op een betere tijd. Later
zal zij zich waarschijnlijk realise
ren, dat Krause geen wonder-
zwemster is met de kwaliteiten van
Ender. Ook in de finale was de Oos-
tduitse beslist niet onverslaanbaar.
Maar een inzinking van Enith Bri-
^githa op de allerlaatste meters
schonk haar alsnog de titel.
Enkele minuten na de ereceremo-
nie, toen de toeschouwers vlucht
ten voor een ijskoude regenbui,
dook Enith alweer te water als
slotzwemster van de 4x100 meter
vrije slag estafette om ook daar zil
ver aan de kant te brengen.
Met driemaal zilver en tweemaal
brons doet de damesafdeling van
bondscoach Bert Sitters het lang
niet slecht en ook bij de heren deed
zich een nieuw lichtpuntje voor. In
de series van de 200 meter wissels
lag wisselde het nationale record
van bezitter. Eerst ging René v. d.
Kuil naar 2.11.81, vervolgens pakte
Fred Eefting het terug met 2.11.59,
een tijd die goed was voor een bui
tenbaan in de finale. De 18-jarige
Utrechtse zwemmer ging in de ein
dstrijd nog harder. 2.10.49 en pakte
daarmee de vijfde plaats. Bert Sit
ters legde onmiddellijk de lijnen
uit, waarlangs Eefting nog dichter
bij de internationale top moet zien
te komen: vijf kilo afvallen (van 90
naar 85 kilo) en een gericht schools
lagtraining. Die laatste slag is voor
alsnog het zwakste onderdeel van
Eeftings zwembagage.
Enith Brigitha heeft in Jönköping
moeilijke dagen doorgebracht. Er
stond voor haar een reputatie op
het spel. Op de 200 en 400 meter was
ze buiten de prijzen gevallen. De
100 meter rugslag en de 100'meter
vlinderslag had ze laten lopen. Bij
de twijfel, die dat oproept, lijkt de
positie van eeuwige tweede te pre
fereren. En zo moet het op Enith
zijn overgekomen. Onbewust na
tuurlijk. Uiterlijk was ze een en al
zelfvertrouwen, toen ze naar de
startblokken liep. Barbara Krause
nam het zekere voor het onzekere.
Zij forceerde een valse start. Een
probaat middel, dat Ender ook al
tijd toepaste. Maar ditmaal werkte
het niet. Bij de tweede start viel
Enith in het schot en moest Krause
sprinten om er bij te komen. Dat
lukte haar pas halverwege de te
rugweg. Enith schrok ervan, pro
beerde tevergeefs het tempo te ver
hogen en werd op de laatste meters
nog bijna uit tweede positie ge-
door de andere Oos-
tduitse deelneemster Petra Prie-
mer. Het feit dat ze Priemer voor
bleef, stemde Bert Sitters tot tevre
denheid. „In Montreal moest ze
Priemer tenslotte voor laten gaan".
Op de vier maal honderd méter
vrije slag effenden de diskwalifica
ties van de Sovjet Unie, Zweden en
West-Duitsland het pad van Oranje
naar zilver. Ineke Ran ging als
startzwemster sneller dan in de
persoonlijke finale, toen ze als
achtste was geëindigd (58.21 tegen
58.75), Anja van de Bogaerde die in
de series Berber Kamstra uit de
ploeg had verdrongen, volgde met
59.63. Annelies Maas raffelde de
vijfde en zesde baan af in 57.85 se
conden en Enith Brigitha zorgde
voor de finishing touch in 57.26. De
Oostduitse ploeg met rugslagspe-
cialiste Birgit Treiber als openings
zwemster dreef toen al enkele se
conden uit.
De hoop op een tweede medaille bij
de estafette kreeg meer gestalte
doordat Wijda Mazereeuw op de
100 meter schoolslag haar Cali-tijd
van twee jaar geleden van 1.14.18
verbeterde tot 1.14.05. Destijds
werd ze er bij het wereldkam
pioenschap tweede mee, nu ging ze
als zevende over naar de finale. Wel
een bewijs hoezeer het schoolslag-
peil in de breedte is gegroeid.
JÖNKÖPING - Het eerste goud
op de Europese kampioens
chappen is binnen. Voor die
medaille zorgde de Neder
landse kunstzwemploeg, die in
de vrije figuren Engeland, dat
na de verplichte oefeningen
eerste werd, voorbijstreefde.
Het Nederlandse team, waarin
ook de Alphense Catrien Eyken
acteerde, kreeg van de interna
tionale jury veruit de beste cij
fers.
ADVERTENTIE
Zondag a.s.
aanvang 14.30 uur.
Gratis toegang.
LDWS-terrein - Sportpark
„De Vliet".
XDlOA/£l B.Z>. ÖO/7£*j£>/£*JSr
WOGDT AJ/£r 7El£0*?t2£S7EtZ>
ZT£ TSTS
STAAT ZXZ TAA/£ TS<5&AS AA
7ST kJACAS7£A/
