Emancipatiecommissie
vergeet Vrouwenraad
De
strik
Meubels
om mee
te nemen
PAGINA 6
EXTRA
MAANDAG 25 JULI 1977
Hij ging die dag dineren
met vrienden in dat gere
nommeerde restaurant
aan de grote rivier
waaraan de stad haar
oorsprong en naam
dankte.
De gastheer - in zijn kring staat
hij bekend als een ware
gastronoom - had voor die
gelegenheid zijn nieuwe zijden
hemd met opstaande boord van
Pierre Cardin aangetrokken.
In de bar van het restaurant
kwamen ze bijeen en bestelden
er een aperitiefjeDe gastheer
werd er getroffen door de
bijzondere sfeer van het etablis
sement. Eigenlijk was hij liever
naar een wat minder chique
gelegenheid gegaan. Een
restaurant dat weliswaar wèl
met een ster in de Guide
Michelin werd onderscheiden
doch dat om de een of andere
reden bij het etablissement niet
zo hoog in aanzien stond.
Vreemd dacht hij dat ze het hier
zonder zo'n ster moeten doen.
Het ziet er toch zo perfect uit.
Hij had champagne besteld en
om de kaart van het restaurant
gevraagd. Terwijl het
sprankelende vocht in hoge
flutes werd geserveerd boog hij
zich over de kaart en stelde het
gezelschap voor te beginnen met
een soepje met verse truffels, een
I stukje tarbot met een
kreeftensaus en een
kalfsmedaillon met ganzelever.
Hij koos er zelf de wijnen bij.
Een Macon Lugny bij de vis en
een bijzondere St. Emilion voor
bij het vlees. Over het dessert zou
men pas later beslissen.
Te lang
Toen hij de bestelling aan die o
zo keurige chef-de-rang doorgaf
viel het hem op dat de zwartrok
het oog wat al te lang op de
boord van zijn hemd had
gevestigd. Vreemd vond hij dat,
zouden ze hier nog nooit van die
chique mensen gezien hebben?
Het gezelschap stond op en men
begaf zich naar de-
aangrenzende eetzaal. Bij de
ingang werden ze opgewacht
door een nog keuriger heer die
men in dergelijke inrichtingen
met maïtre pleeft aan te
spreken
Ook deze zwartrok richtte zijn
blik op zijn boord. Hij kwam
toen een stap dichterbij en zei
hem zachtjes, doch wel zo luid
dat het hele gezelschap het horen
kon, dat men hier niet zonder
een stropdas kon binnenkomen.
Even leek hij sprakeloos, keek
om zich heen en zag uitsluitend
keurig "gestrikte" heren.
Intussen siste de zwartrok hem
toe dat de portier in de loge vast
en zeker nog wel een keurige
strik voor hem had liggen. Of
meneer wel even zo vriendelijk
zou willen zijn....
leeneer was inderdaad zo
vriendelijk want hij wilde het
avondje-uit niet vergallen.
Binnen enkele minuten was hij
weer terug in het restaurant en
'zocht het tafeltje m met de
vrienden op.
Blik
De soep werd geserveerd en onze
"gestrikte" gastheer vertelde het
verhaal van Paul Bociise die
deze soep voor het eerst op het
Parijse Elysée serveerde.
De vis werd opgediend, heel
keurig, niet te veel, een enkel
lepeltje saus en wat achteloos
weggeschoven lagen er ook een
paar worteltjes op het bord. De
vis was perfect en de saus
smaakte zoals een kreeftesaus
behoort te smakenNet toen hij
begonnen was met een betoog
over restaurants met en zonder
sterren legde hij het viscouvert
neer en vroeo de vasserende
bediende of de maitre even
wilde komen.
Zonder iets te zeggen knoopte
hij de das los en wierp die met
een elegant gebaar voor de
voeten van de aangesnelde
maitre. Terwijl de man zich
bukte om het zo belangrijke
attribuut op te rapen siste de
gastheer, hem op een wat te
luide toon toe: denkt u dat ik
hier, voor worteltjes uit blik een
das om doe
DEN HAAG - Enige tijd geleden
stuurde de emancipatie commi-
sie de nota organisaie emancipa
tiebeleid aan de kabinetsforma
teur. Deze week zond de Neder
landse Vrouwen Raad formateur
Den Uyl ook opmerkingen toe
over deze nota.
Op het eerste gezicht wekt dat niet
de indruk da de adviescommis
sie van de regering in
emancipatie-zaken en het sa
menwerkingsverband Neder
landse Vrouwen Raad, waarin
een miljoen vrouwen zijn ver
enigd, het met elkaar eens zijn.
"Okay, dat ben ik helemaal met je
eens", zegt de voorzitster van de
Vrouwenraad, Len Rempt, het
wekt de indruk, maar het is niet
zo. Wij zijn het over het algemeen
wel eens, maar wemoeten eens
iets achteraf roepen omdat er
geen vooroverleg is geweest".
En daarmee zocht ze dan meteen de
klacht de Vrouwenraad in het al
gemeen heeft tegen het optreden
van de emancipatiecommissie: er
wordt zo weinig met ons gepraat,
vaak horen we dingen achteraf en
als je dan al eens een nota krijgt
toegestuurd, wordt er van je ver
wacht dat je binnen één of twee
maanden commentaar klaar
hebt.
"Als wij het echter moeten door
spelen naar onze organisaties en
het daarvandaan weer terug heb
ben en er een behoorlijk stuk van
hebben gemaakt, mens daar gaat
minstens een halfjaar werk in zit
ten. En daar geeft de emancipa
tiecommissie ons eenvoudig
geen kans voor".
De opmerkingen die de NVR aan
de kabinetsformateur zond wa
ren bedoeld als een aanvulling op
de nota van de emancipatie
commissie "De commissie had
ons gevraagd een prioriteitenlijst
op te stellenmaar later hebben ze
besloten alleen de algemene
structuur aan te geven. Wij heb
ben toen besloten die prioritei
tenlijst en nog een lijst met priori
teiten die wij van de verschil
lende vrouwenorganisaties had
den ontvangen toch aan de kabi
netsformateur op te sturen".
meer kader hebben en kader dat
wordt betaald. Of betaald, ver
goedingen krijgt. En ik vind ook
dat er meer subsidie moet wor
den gegeven aan de vrouwenor
ganisaties die allemaal bijdragen
aan de bewuswording en eman
cipatie van de vrouw. Ik denk
daarbij dan aan huisvesting, or
ganisatiekosten, vergoeding voor
het bestuurs- en het middenka
der enz. En dat zijn heus niet van
die verschrikkelijke bedragen".
Uit die prioriteitenlijst blijkt vooral
dat men zich in de vrouwenorga
nisaties ongerust maakt over de
toekomst van het vrijwilligers
werk.
Len Rempt daarover: Ik vind het
plezierig werk en voor mezelf ook
enorm bevredigend, maar soms
is het allemaal wel eens te veel. Ik
noem maar als voorbeeld al die
rapporten die binnenstromen en
waar binnen korte tijd commen
taar op wordt gevraagd. Die rap
porten worden gemaakt door
professionals en ze verwachten
ook een professionele antwoord,
maar daar gaat veel tijd in zitten.
De meeste vrouwenorganisaties
hebben wel wat mensen op een
kantoor, maar die komen nauwe
lijks toe aan beleidsvoorberei-
dend werk. Dan moet je gewoon
Subsidies zijn er op vele terreinen
nodig om het emancipatiewerk
van de grond te krijgen. En
daarom is men bij de NVR ook
wat teleurgesteld, dat men in de
emancipatie commissie spreekt
over een op te zetten raamwerk
waarin alles nog moet worden in
gevuld. Len Rempt: "Dat hebben
we in onze tweede brief aan de
kabinetsformateur geschreven.
Als u dat netwerk opzet, kunne
wij het als NVR "bemannen". Wij
hebben de organisaties, die zijn
gemakkelijk in te passen,
waarom dan allerlei nieuwe din
gen op touw gaan zetten"?
Daarbij komt de voorzitster van de
Vrouwenraad weer terug op haar
klacht over de commissie:
"Waarom hebben ze ons daar niet
van tevoren over gevraagd. Dat
zelfde geldt voor het
emancipatie-instituut, waarover
wordt gesprokén. Ik geloof daar
niet in, maar het was veel beter
geweest om dat te onderzoeken.
Aan de basis, bij de vrouwen. Ik
ben wel eens bang dat men bij de
commissie alles te vlug wil. Ik
vind het erg belangrijk om steeds
die achterban, die grote groep
vrouwen waar het tenslotte alle
maal om draait om die steeds te
raadplegen. Om te horen wat daar
leeft en het dan te vertalen in rap
porten en nota's die'op ministe-
rieël niveau moeten worden gele
zen. En daar spreekt men nu
eenmaal een bepaald taaltje".
Taaltje
Dat taaltje is ook overgenomen
door de emancipatie-commissie.
Len Rempt kan dat best begrijpen.
Waar ze meer moeite mee heeft is
met het feit dat men dan ook rap
porten en nota's die voor de vrou
wen zelf zijn bedoeld in dergelijke
ambtelijke taal weergeeft. "Wil je
suc'ces hebben, wil je zeker weten
dat vrouwen het lezen, dan moetje
het eenvoudig houden, voor ieder
een te begrijpen".
Een emancipatie-beleid opzetten is
niet eenvoudig, dat begrijpt de
voorzitster van de NVR maar al te
goed, maar "laten we proberen niet
langs elkaar heen te werken.
Daarom hoop ik ook dat de eman
cipatie commissie zodra er een
nieuwe minister is met die man aan
de tafel gaat zitten en desnoods pra
ten ze twee dagen door, maar dan
hebben ze het waarschijnlijk over
hetzelfde emancipatie-beleid. Wat
er nu gebeurt of gaat gebeuren,
Len Rempt: praten
zoals ik begrijp uit de nota e
patie die kort geleden aan de Ka
mer is aangeboden is slechts frutse
len in de marge. Een klein beetje
geld hier en een experiment daar en
ach dan zijn die vrouwen wel weer
een poosje stil. Er zijn i
langrijker zaken, zoals de
sche toestand en de werkeloosheid
en je hoort mij natuurlijk niet zeg
gen dat dat niet belangrijk is,-maar
daarmee schuiven ze het probleem
van de vrouwen toch maar weer op
de achtergrond".
Een Noor die geen tweede woning
heeft, is geen echte Noor. Deze uit
spraak van een Noorse journalist
bewijst dat het vakantiehuis in
Noorwegen tamelijk algemeen is.
Lang geleden was het gewoonte dat
de eigenaar van een vakantiehuis
z'n eigen meubelen maakte of dit
liet doen door een dorpsmeubel
maker. Deze meubelen laadden een
min of meer rustiek karakter en
werden gemaakt van het hout uit de
omgeving.
Er worden in de Scandinavische
landen nog maar heel weinig meu
belen op ambachtelijke wijze ge
maakt. De industrie heeft dit over
genomen, maar de stijl van het
oude ambacht- gehandhaafd, al
thans waar het gaat om wat men in
de noordelijke landen „vrijetijds-
meubelen" noemt. Om hoge trans
portkosten te voorkomen maakt
men deze meubelen demontabel.
De koper kan ze dan gemakkelijk
meenemen in de kofferruimte van
z'n auto of op een bagagerek ver-
Uitneembaar
Het is op dit ogenblik zo dat in de
noordelijke landen vrijwel alle
meubelen uitneembaar zijn en in
kartonnen dozen verpakt worden
verzonden. Voor het in elkaar zet
ten van deze meubelen is het
meestal voldoende te weten dat een
inbusmoer naar rechts wordt vast
gedraaid. Een passende inbussleu-
tel krijgt de koper erbij.
Ook in Nederland
Ook de Nederlandse meubelindus
trie maakt demontabele meubelen.
Alleen is het hier wel gebruikelijk
dat de winkelier de inbusmoertjes
even vastdraait. Het kan ook an
ders. De winkelier kan z'n demon
tabele fauteuils rustig in de handige
kartonnen dozen laten zitten en zo
aan de koper meegeven.
Snel
En dat is dan een van de aantrekke
lijke kanten van de demontabele
meeneem-fauteuil. Geen zes weken
of nog langer wachten voordat het
meubel wordt thuisbezorgd. De
montabele, verpakte meeneem-
meubelen zijn altijd goedkoper dan
vergelijkbare vaste" meubelen.
Niet minder belangrijk is, dat als de
dwarsverbinding van een demon
tabel zitmeubel door uitdrogen -
denk aan centrale verwarming -
speling gaat vertonen, het vol
doende is de inbusmoeren een
halve slag aan te draaien en de stoel
staat er weer wankelloos bij. Een
ander belangrijk punt is, dat de
montabele zitmeubelen meestal
een tamelijk eenvoudige stoffering
hebben die afneembaar is en daar-
Eerlijk
Wie op zoek gaat naar een demon
tabel Queen Anne fauteuiltje komt
voor een teleurstelling te staan
want die zijn er niet. De eis een zit
meubel demontabel te maken legt
beperkingen op aan de vormge-
ying. Het hout kan bijzonder mooi
zijn afgewerkt, maar in negen van
de tien gevallen gaat het om een
soort lattenstijl. Dit leidt tot een
vormgeving die bijzonder eerlijk en
waarachtig aand,oet, gjaar die in
weZen nogal simpel is. Het karakter'
dat daardoor ontstaat wordt vaak
onderstreept door de gekozen
houtsoorten waarvan op dit ogen
blik 't mooi getekende grenen met.
z'n natuurlijke noesten veel ge
vraagd wordt. Wordt het lichte gre
nen ïn het gebruik hier en daar wat
vuil dan is een vochtige doek vol
doende om dit te verhelpen. En
Vooral geen meubelwas gebruiken.
Als door een ongelukje ergens een
stukje hout is afgestoten, is het
goed mogelijk om met fijn schuur
papier de beschadiging onzicht
baar te maken.
Samenstelling
Henriëtte v.d. Hoeven
Eigenlijk is het een koud kuns
tje om thuis zelf de meest bij
zondere ijsjes te maken. De tijd
dat je moest beschikken over
een ijsemmer is voorbij. Ook in
het diepvries-vak van uw koel
kast kunt u de mooiste compo
sities omtoveren tot, gedurfde
ijscreaties.
Hoewel wij Nederlanders nog
altijd verzot zijn op het roomijs
van de banketbakker komen de
vruchtenijsjes steeds meer in
trek. Daarnaast - en dat gebeurt
onder invloed van de Nouvelle
Cuisine - dringen de calorie
arme ijsjes zich steeds meer op.
Die calorie-arme verfrissers
worden meestal gemaakt op
een basis van yoghurt. Andere
voorbeelden zijn de sorbets op
basis van verse vruchtensappen
of een combinatie van de laatst
genoemde twee. Ik geef u hier
bij enkele voorbeelden. Alle
reerst een traditoneel voor
beeld.
Voor een royale portie (4 a 5
pers.) heeft u nodig: 300 gram
verse aardbeien, 5 volle eetle
pels basterdsuiker, 1 dessertle
pel (vers) citroensap, 1 eier
dooier, 1/4 liter slagroom. Zorg
ervoor dat tenminste een uur
tevoren de koelkast (en dus ook
het diepvriesgedeelte) op de al-
lerkoudste stand wordt gezet.
Was de aardbeien snel, maak ze
schoon, prak ze met een vork
fijn en druk de vruchtenmassa
door een zeef. U kunt natuurlijk
ook in uw keukenmachine de
vruchten tot een egale moes
draaien. Voeg er dan de suiker,
de losgeklopte eierdooier en het
citroensap aan toe. Klop dit snel
dooreen en spatel er vervolgens
de stijfgeklopte (ongezoete)
slagroom door. Schep deze
De hoeveelheid suiker dient u
naar smaak toe te voegen. Vijf
volle eetlepels basterdsuiker op
300 gram verse schoonge
maakte vruchten is een gemid
delde. Wanneer de vruchten erg
zoet zijn - zoals sommige soor
ten peren - dan kunt u best met
een of twee eetlepels suiker
minder toe.
Likeur
Een haute cuisine creatie ver
stekend.
Yoghurt
Yoghurtijsjes kunt u op een
zelfde manier bereiden. In-
plaats van de slagroom gebruikt
u Bulgaarse yoghurt. Tijdens
het vriesproces dient u de
massa niet twee .maar vier maal
opnieuw te kloppen. Het ver
dient aanbeveling de yoghurt
ijsjes na de bereiding (3 uur) nog
een uur of twee, drie rustig in
het diepvriesvak van de koel-
compositie in een ijslaatje en zet
het tenminste drie uur in het
diepvries-vak van de, koelkast.
Tijdens het vriesproces de ijs
massa nog twee keer goed
kloppen. Hierdoor vriest het
aardbeienijs mooi gelijkmatig op
Inplaats van aardbeienmoes
kunt u natuurlijk ook het moes
van tal van andere vruchten
kiezen. Frambozen, bosbessen,
bramen, perziken, kersen en
zelfs peren lenen zich uitste
kend voor deze vruchtenijsjes.
krijgt u wanneer u door het ijs
mengsel een of twee eetlepels
likeur mengt. Bij aardbeien
past een aardbeienlikeur na
tuurlijk heel goed. Heel geraffi
neerd wordt de zaak echter
wanneer u.er een lepel witte Cu
racao door mengt. Met frambo
zen moet u eens denken aan een
of meer eetlepels Framboise -
een destillaat dat meestal af
komstig is uit de Elzas. Bij pe
ren past de likeur gemaakt op
basis van de Poire William uit
kast te laten staan.
Wanneer u beschikt over een
ijsmachientje - een sorbetiere -
dan wordt het u al heel gemak
kelijk gemaakt. Want die neemt
u ook nog het kloppen er tussen
door uit de hand. Volg bij berei
dingen van ijs met een dergelijk
apparaat altijd eerst de aan
wijzingen van de fabrikant. La
ter kunt u dan zelf gaan experi
menteren. Vruchtenijsjes ge
maakt op basis van vers geperst
vruchtensap - zonder toevoe
gingen van slagroom of yoghurt
kunt u, wanneer u niet over zon'
sorbetiere beschikt, vrij moei
lijk zelf maken. U dient name
lijk de ijscomposities daarvoor
tijdens een vriesperiode van
drie uur iedere tien minuten
even op te kloppen.
Tot slot nog een recept voor het
ouderwetse room ijsje:
Benodigd voor vier personen:'
75 gram basterdsuiker 3 eiwit
ten, lij4 liter slagroom, 1 zakje
vanillesuiker, 5 eetlepels mel-
k en een eierdooier.
Breng de melk aan de kook, los
er de vanillesuiker in op. Haal
de pan van het vuur en voeg er
de losgeklopte eierdooier aan
toe. Blijf flink kloppen en zet de
pan een minuutje op een laag
pitje en zie, er ontstaat een ge
bonden sausje. Giet het sausje
in een kom en laat het afkoelen.
Klop de eiwitten stijf, sla de sla
groom half stijf en mengen ei
witten en room door de inmid
dels koud geworden eiersaus.
Schep dit mengsel in een ijslaa
tje en plaats die drie uur in het
vriesvak van de koelkast. Tij
dens het vriesproces slechts
eenmaal even opkloppen. Ser
veer dit ijsje met verèe vruchten
en wat amandelsnippers!
