Boze Thurau
reageert
nederlaag af
op supporters
Dertig man naar huis
Vrij
spel
WOENSDAG 20 JULI 1977
SPORT
PAGfNA 13
ALPE D'HUEZ - Voor Didi
Thurau, tot en met Freiburg
trots gele truidrager, werd de
18de tourdag er een van een
hele grote waarheid. In de echte
cols, toen er strijd geleverd
werd door de klimmers, schoot
hij (nog) te kort. Ruim twaalf
minuten verloor de Duitser in
de rit naar Alpe d'Huez. Thurau
kon de Tourzege, waar hij in zijn
hart nog op hoopte, wel verge
ten.
De eeuwig lachende "dolle
jonge hond" in de gele trui was
n Alpe d'Huez veranderd in een
boze vechtjas. Kort na de pas-
_e van de eindstreep beukte
hij met een vuist in op suppor
ters, die hem wilden aanraken
of spreken. "Ga weg, ga weg",
schreeuwde hij bruusk. Thurau
spinnijdig en wenste ook
niet gehuldigd te worden voor
de beste jonge renner in deze
Tour. De witte trui hoefde hij
niet meer. Totaal ontgoocheld
fietste hij met zijn laatste krach-
naar het hotelDe toe
komst kreeg harde klappen tij
dens de zwaarste Alpenetappe.
De vijf-voudige Tourwinnaar
had een ware lijdensweg door
gemaakt en reed uitgeput over
de eindstreep. Merckx was
ïr ziek geworden in de nacht
ir de start. Hij had urenlang
op het toilet gezeten met darm-
stoornissen. Toch was hij ge
start en had de etappe zelfs uit
gereden. Merckx had best kui«i-
j afstappen. "Daar wilde hij
echter niet van weten. "Al die
supporters langs de weg kon ik
toch niet in de steek latn", zei hij
met zachte stem. "Ik heb veel
gewonnen. Alles eigenlijk,
ar je moet ook kunnen ver
liezen". aldus Eddv Merckx.
Nog maar twee
kanshebbers
voor zege na
ongelooflijke
veldslag op
flanken van
Alpe d'Huez
ALPE D'HUEZ - De 64ste Ronde
van Frankrijk startte met het
kleinste deelnemersveld sinds
vele jaren. Slechts 100 renners.
Daarvan vielen er tijdens de
eerste zestien etappes 14 uit. On
danks het kleine veld bleken de
organisatoren toch niet zuinig op
de renners te zijn. Na afloop van
de zeventiende etappe, de bergrit
tussen Chamonix en Alpe
d'Huez. werden niet minder dan
30 renners uit de strijd genomen
wegens overschrijding van de
tijdslimiet. De 30 laatsteri waren
in een groep over de eindstreep
gekomen in Alpe d'Huez. Ze
hadden op elkaar gewacht, er op
speculerend dat de Tourorgani
satie hen toch niet allemaal tege
lijk uit de strijd zou nemen. Deze
truc werd in het verleden vaak
met succes toegepast, maar ging
anno 1977 niet meer op. „Op el
kaar wachten is gebrek aan in
zet". oordeelden wedstrijdcom
missarissen en Tourdirectie. „Als
de eersten één voor één binnen
komen, moeten de laatsten dat
ook".
En dus leverde de Tour gisteren
in Alpe d'Huez de volgende pri
meur op: alle laatkomers naar
huis. Bij de dertig niet begrij
pende zondaars bevonden zich
drie Nederlanders: Rov Schui
ten, Piet van Katwijk en Aad van
de Hoek. De nog complete
Raleigh-ploeg verloor trouwens
een derde renner, de Brit Bill
Nickson zat ook in de groep laat
komers. Frisol verloor de Belgen
Rosiers en Wesemael en heeft nu
nog slechts drie renners over:
Ocana, Wellens en Loysch. Nog
net een ploeg. Bij de „uitvallers"
bevonden zich nog enkele opval
lende namen. Rik van Linden,
tweede in het puntenklassement,
Klaus-Peter Thaler winnaar van
de negende etappe in Rennes,
ALPE D'HUEZ - De sensatie bereikte net geen hoogtepunt. Bovenop de
top van Alpe d'Huez kwam de volledig uitgeputte Hennie Kuiper slechts
acht tellen tekort om de boze Bernard Thevenet in de Tour te onttronen.
LAATSTE BERGEN..
20JULL18eET. 200km
Ravitaillering ABerg
Lucien van Impe:
kapot gereden
Maar de machtsstrijd, die op de
1840 meter hoge berg werd ontke
tend, zal immer in de Tour
geschiedenis blijven voortleven.
Met als hoofdpersoon Hennie Kui
per, die op het beslissende moment
Lucien van Impe en Joop Zoetemelk
uit het klassement liet vallen en al
leen het grote tweegevecht met Ber
nard Thevenet moet aangaan om de
strijd te beslissen.
Na twee cols van de eerste catego
rie, zag het er nauwelijks naar uit,
dat Hennie Kuiper zich voor het
geel zou opdringen. Op de flanken
van de Col du Glandon (de tweede
berg in het traject) solliciteerde de
kleine Lucien van Impe naar een
tweede Tour-zege. Waar iedereen
zich met moeite over het aange
stampte gruis naar boven voortbe
woog, sloeg de Belg
schijnlijk groot feat.
veel zijn er in staat om in een onaf
gebroken strijd de aanval als de
beste verdediging te kiezen. Met als
resultaat, dat de helpers ruim één
uur later de verlossende eindstreep
bereiken en dan te horen krijgen
dat de laatste dertig renners de.
tijdslimiet hebben overschreden en
onverbiddelijk naar huis worden
gestuurd.
Door
Hans Coolegem
Hennie Kuiper koos voor de aanval,
omdat hij het moment juist achtte.
Leefde zich helemaal uit op de laat
ste bult, waar hij vorig jaar door het
onzorgvuldig kiezen van zijn ver
snelling een niet te verwerken klap
kreeg.
In de afdaling en het korte stuk
vlakke weg erna zette Van Impe de
1.20 minuut op de top om in 2.45
minuut voorsprong en met de laat
ste beklimming nog voor de boeg
kon hem het geel nauwelijks nog
ontgaan. Wat zich echter op de Al
penreus, met zijn 22 bochten, af
speelde grensde aan het ongeloof
lijke. Lucien van Impe stortte in de Glori.6
brandende zon volledig in elkaar.
In de laatste kilometers reed de
ex-wereldkampioen zich volledig
leeg, omdat hij wist, dat boven het
succes op hem lag te wachten. Aan
het eind van zijn krachten gaf hij op
de streep kushandjes weg, om even
later volledig uitgeput van zijn fiets
getild te worden.
Tuimelde tegen het smeltende as
falt, toen Hennie Kuiper zijn rush
naar de top al had ingezet.
Lucien van Impe, die na afloop nog
niet wist of hij van vermoeidheid
van zyn fiets was gevallen, of dat
een volgwagen hem in de beklim
ming had aangereden: "Ik heb de
Tour op het vlakke verloren. Daar
heb ik mij bovenmatig ingespan
nen en dat had ik niet moeten doen.
De ramp kwam later, toen ik maar
moeizaam de pedalen kon rond-
krijgen. Ik heb gespeeld en verlo
ren. Maar ik kon niet anders. Ik ben
naar de Tour gekomen om te win
nen. Dat kun je alleen maar berei
ken als je aanvalt", aldus de kleine
Belgische klimmer.
Lijdensweg
De aanval, het gouden woord in dit
Tour-spektakel, waar niet in se
conden, maar in minuten werd ge
teld. Waar de Tour bijna drie weken
op had gewacht, gebeurde nu in éen
dag. Voor velen een lijdensweg, die
op de moeilijke cols nauwelijks te
beschrijven valt. Wie voor dit vak
kiest, moet over een grote dosis
zelfkennis beschikken, want hoe-
Ondanks de vermoeidheid genoot
Hennie Kuiper van zijn glorie. Ver
starde zijn blik even, toen Bernard
Thevenet 41 seconden later de kal-
klijn bereikte en hij wist, dat de gele
trui nog om de schouders van de
Fransman zou blijven zitten. "Ik
had geweldig graag het geel hier
aangetrokken. Dat had me Ontzet
tend veel gedaan. Ik ben een le
vensgenieter en juist naar deze
momenten leef ik toe. Niettemin
heb ik nog alle hoop".
De enorm aangeslagen Thevenet,
koesterde die hoop ook. De manier
waarop Hennie Kuiper zijn
machtsgreep had uitgevoerd,
stemde "Nanard" echter minder
tevreden. En op boze toon: „Die
Hollanders (Kuiper en Zoetemelk)
lopen in deze Tour nog wel tegen de
lamp. Ik was in staat om ze van de
fiets te slaan. Bijna de gehele dag
hebben ze op mijn wiel gereden.
Eerst dacht ik, toen Van Impe weg
was, laat hem maar gaan. Ik heb me
niet geforceerd en kon toch nog be
ter eindigen dan ik had verwacht".
De door de vele Nederlanders toe
gezongen Hennie Kuiper wimpelde
echter de beschuldiging van Ber
nard Thevenet resoluut van de
hand. "Thevenet is bij me gekomen
ZoetemelkKuiper en Thevenet
leveren een verbeten gevecht tegen
Alpe d'Huez, elkaar en zichzelf
Kuiper bleek de allersterkste.
en heeft gevraagd of ik achter Van
Impe wilde rijden.'Hij mag me nu
wel een wieltjeszuiger noemen,
maar ik verdedigde de gele trui
niet. Dat is zijn zaak. Daar moet hij
toch begrip voor op kunnen bren
gen".
Vloekend
Dat Thevenet als een schaduw door
Zoetemelk en Kuiper werd gevolgd
werkte erg demoraliserend voor de
Fransman, die vloekend zijn weg
vervolgde. Hennie Kuiper: "Ik had
ook op de Glandon kunnen gaan,
maar dat leek mij niet het juiste
moment. Ik wist, dat ik wat moest
wagen en heb me gespaard tot Alpe
d'Huez. Uiteindelijk speelde het
feit, dat Thevenet de wedstrijd op
zijn schouders had, mij volledig in
de kaart".
Joop Zoetemelk, die zeven kilome
ter voor het einde Kuiper bij hem
en Thevenet zag wegspringen,
bleef nadat ook de Fransman was
gesprongen alleen ontredderd ach
ter. Evenals Didi Thurau later (de
Westduitser kwam op 12,5 minuut
binnen) viel hij in de laatste bocht
naar de finish en verspeelde daar
nog kostbare seconden mee. De
glorieuze winnaar van de bergtijd-
rit van zondag, moest nu zijn eer
dere inspanningen bekopen en
maar liefst 4,40 minuut achterstand
incasseren.
Zoetemelk, die de Tour-zege nu wel
kan vergeten: "Ik had iets willen
doen, maar het ging niet. Toen Van
Impe op de Glandon ging aanval
len, was ik maar al te blij, dat ik zelf
kon volgen. Laat staan aanvallen.
Ook de aanval van Kuiper kon ik
niet beantwoorde aaee de Tour is
voor mij verloren".
De ontreddering bij Zoetemelk was
groot. Maar bij wie niet in deze
etappe, waarin grote verschillen tot
stand werden gebracht. Lucien van
Impe, de klimmer bij uitstek, die
twee minuten moest prijsgeven:
"Toen ik hoorde dat Kuiper eraan
kwam, wist ik dat ik zou verliezen".
En de winnende Nederlander: "Vo-
Quilfen, de winnaar van de berge
tappe naar Thonon les Bainu, en
Patrick Sercu, de winnaar van
etappes in Angers, Charleroi en
Freiburg. De 30 uit de strijd ge
nomen waren: Van Linden, An-
diano. Castelletti, Schuiten, Van
Katwijk, Melero, Parsani. Dillen,
Talbourdet, Rouxel, Quilfen.
Nickson. Delepine. Wesemael.
Rosiers, In 't Ven, Thaler. Chas-
sang, Molineris. Alfonsel, Bossis.
Guttierez, Moneyron, Teirlinck,
Delcroix. Rossi. Sercu, Beon,
Van den Hoek en Bracke. En de
altijd op geld beluste tourdirectie
spaarde weer vijf dagen heel wat
hotelkamers uit
De armen in triomf gespreid gaat Hennie Kuiper over dc finish. Hij
kwam acht seconden tekort...
Uitslag zeventiende etappe van
Chamonix-le Fayet naar Alpe
d'Huez over 187,5 km:
1. Hennie Kuiper (Ned-Raleigh) 6
uur en 20 sec., 2. Bernard Thevenet
(Fra-Peugeot) op 41 sec., 3. Lucien
van Impe (Bel-Lejeune) op 2.25, 4.
Francisco Galdos (Spa-Kas) op
2.59, 5. Joop Zoetemelk (Ned-
Mercier) op 4.40, 6. Raymond Mar
tin (Fra-Mercier) op 8.15, 7. Sebas
tian Pozo (Spa-Kas) op 8.39, 8. Joa-
quim Agostinho (Por-Teka) op 8.44,
9. Michel Laurent (Fra-Peugeot) op
9.29,10. Pedro Torres (Spa-Teka) op
10.49, 11. Regis Ovion (Fra-
Peugeot) op 11.03,12. Enrique Mar
tinez Heredia (Spa-Kas) op 11.03,
13. Christian Seznec (Fra-Mercier)
op 11.48, 14. Raymond Delisle
(Fra-Mecier) op 11.50. 15. Alain
Mesiet (Fra-Gitane) op 12.17, 16.
Bert Pronk (Ned-Raleigh) op 12.20,
17. Ditrich Thurau (Wdl-Raleigh)
op 12.32, 20. Eddy Merckx (Bei-
Fiat) op 13.51, 22. Luis Ocana
(Spa-Frisol) op 14.37, 25. Henk
Lubberding (Ned-Raleigh) op
16.43, 30. Gerrie Knetemann
(Ned-Raleigh) op 20.28, 43. Gerben
Karstens (Ned-Raleigh) op 25.41,
56. Cees Bal (Ned-Fiat) op 34.33, 60.
Roy Schuiten (Ned-Lejeune) op
1.00.20, 61. Piet van Katwijk (Ned-
Raleigh) z.t., 85. Aad van den Hoek
(Ned-Raleigh) z.t.
ALGEMEEN KLASSEMENT:
1. Bernard Thevenet (Fra-Peugeot)
97 uur, 35 min. en 51 sec., 2. Hennie
Kuiper (Ned-Raleigh) op 8 sec., 3.
Lucien van Impe (Bel-Lejeune) op
1.58, 4. Francisco Galdos (Spa-Kas)
op 4.14, 5. Joop Zoetemelk (Ned-
Mercier) op 5.12,6. Dietrich Thurau
(Wdl-Raligh) op 12.02, 7. Michel
Laurent (Fra-Peugeot) op 12.57, 8.
Raymond Delisle (Fra-Mercier) op
14.51, 9. Eddy Merckx (Bei-Fiat) op
16.12, 10. Raymond Martin (Fra-
Mercier) op 21.57, 11. Alain Mesiet
(Fra-Gitane) op 24.36, 12. Bert
Pronk (Ned-Raleigh) op 24.39, 13.
Joaquim Agostinho (Per-Teka) op
29.32, 14. Raymond Villemiane
(Fra-Gitane) op 31.37, 15. Jose Mar
tins (Por-Kas) op 33.03, 27. Henk
Lubberding (Ned-Raleigh) op
53.54, 37. Gerrie Knetemann'
(Ned-Raleigh) op 1.10.53, 58. Cees
Bal (Ned-Fiat) op 1.57.58, 62. Ger-
rig jaar had ik hier ook de trui kun
nen pakken, maar omdat ik met een
te kleine versnelling naar boven
ging, kostte mij dat toen drie minu
ten. Peter Post heeft me gezegd, dat
ik tempo moest rijden. En toen ver
dween de voorsprong van Van
Impe als sneeuw voor de zon".
Vleugels
Kuiper, wiens naam veel meer op
de weg stond gekalkt dan van The
venet, dankte voor deze morele
steun. "Het doet je iets, als je je
naam hoort of ziet. Het is moeilijk te
beschrijven, maar ik krijg dan
vleugels. En voor een stunt ben ik
ook niet bang. Die heb ik in mijn
carrière al meer uitgehaald. Het is
gek, maar ik voel dat van binnen.
Dat was ook in München zo, toen ik
Olympisch kampioen werd. Toen
ik daar in een grote groep van ze
ventien man reed, voelde ik dat
mijn krachten minder zouden wor
den, als ik niets zou ondernemen.
Dat was nu ook zo. Ik moest gaan.
En, op de plaats die ik had uitgeko-
ben Karstens (Ned.-Raleigh) op
1.59.38, 69. Roy Schuiten (Ned-
Lejeune) op 2.20.55, 83. Piet van
Katwijk (Ned-Raleigh) op 2.43.23,
84. Aad van den Hoek (Ned-
Raleigh) op 2.45.53.
In afwachting van de uitslag van
het protest van de ploegleiders te
gen de beslissing van de tourdi
rectie dertig renners uit te sluiten
wegens tijdsoverschrijding zijn in
alle klasseringen ook de uitgeslo
ten renners opgenomen.
ALGEMEEN PLOEGENKLAS-
SEMENT:
1. Mercier 293 uur, 42 min. en 20
sec., 2. Raleigh op 6 sec., 3. Kas op
1.31,4. Peugeotop 14.40,9. Frisol op
2.30.00.
HET ALGEMEEN BERGKLAS-
SEMENT:
1. Van Impe 219, 2. Kuiper 165, 3.
Torres 130. 4. Zoetemelk 95.
1. Esclassan (Fra-Peugeot) 21-2 pun
ten, 2. Rik van Linden (Bel-
Bianchi) 192, 3. Klaus-Peter Thaler
(Wdl-Teka) 143.
...de. p'jpadn
Mddrte»
