TI Raleigh
en Frisol
r&TT*
AUCH
WOENSDAG 29 JUNI 1977
SPORT
PAGINA 15
ROUBAIXS
i CHARLEROI
fROUEN.
Jli,2«kmj
(PARUS
AANKOMST 21
22e efappe,in
isrsf
Parijs op 2Aji
BAGNOLES
VERSAILLES
IA juli rusi.
13eef.l5jul-.71 km
FREIBURG
•I0ee1appe,l
MONTEREAU
-sKjrr_21ee1,23jul
IRENNES
LORIENP
ALTKIRCHj^£eh15jull
(2edeel) l6Qkn
D'JON*
BESANCONsfarfUeef
3 J 16juli,230kr
A Zwilserland
^CflTHONONsfarHSeel
JAUNAY
SF-TRjVIER,
MORZINEj
LIMOGES
CHAMONIX
V Storl 19JL
SF.ETIENNE,
■BORDEAUX
,(5e e1),30knv2ji
TALPEd'HUEZ
MORCENX
FLEURANCE
OLORON
VITORIA[
?1appe, Ajuli
TOUR DE FRANCE
Vrij
spel
DORDRECHT - In winderig
Dordrecht, waar Frisol en Ra
leigh in het zelfde (Frisol)-zaaltje
hun ploegen voor de Ronde van
Frankrijk voorstelden, speelden
de Spaans-Franse Pyreneeën een
belangrijke rol. Deze door slecht
klimmende renners gevreesde
bergen moeten in het aanstaande
weekeinde enige kortsluitingen,
die er in beide wielerploegen aan
de vooravond van de 64ste Ronde
van Frankrijk bestaan, uit de weg
ruimen.
Het geval Theo Smit is zelfs meer
dan een kortsluiting. Smit
vormde en vormt bij Frisol zelfs
een probleem. Nèderlands enige
sprinter van het kaliber Sercu,
Van Linden en Maertens zou na
maanden van sukkelen met een
eerst geheimzinnige maar later
overduidelijke meniscusbless
ure, eerst wel naar de Tour gaan
en na uitvallen in de ronde van
Zwitserland weer niet. Toch
stond „Smitje" daar in Dordrecht
temidden van zijn ploeggenoten
als zijnde kandidaat voor etappe
zeges Theo Smit reed ondanks to
taal ontbrekende klimmerskwa
liteiten zondag in Beek een goed
landskampioenschap (17e plaats)
en werd daarom andermaal op
genomen in de ploeg. Smit in
Dordrecht „Ik heb nooit gezegd
dat ik niet naar de Ronde van
Frankrijk zou gaan. Van Vaeren-
bergh heeft in Zwitserland, nadat
ik daar uitviel na een inzinking,
gezegd dat ik dus wel thuis zou
blijven. Dat was een verkeerde
uitspraak, want ik reed de dag
voor ik uitviel uitstekend. Ik reed
100 kilometer vooruit en dat kun
je niet doen als je geen conditie
hebt. Met Piet Liebregts, de ma
nager van Frisol, heb ik erover
gepraat en die zorgde ervoor dat
ik toch in Fleurance van start ga".
Kortom: Theo Smit kan niet
overweg met de Belgische ploeg
leider. Of andersom. Smit, het
super-sprinttalent, die twee jaar
geleden in massasprints twee af
getekende etappeoverwinningen
behaalde, kreeg pas enig zelfver
trouwen toen Piet Liebregts hem
beloofde dat hij op z'n minst een
weekje meer naar Frankrijk zou
gaan. Liebregts, verklarend:
„Meer Nederlandse jongens heb
ben daarop aangedrongen. In
feite begrijpelijk, wat ze rijden al
jaren in onze ploeg. Smits is een
overgevoelige jongen. Zoals alle
sprinters zijn. Nou, dan ga ik toch
een weekje mee. Wellicht komen
er positieve resultaten van".
Piet Liebregts fungeert dus als
een soort peetvader voor met
name Theo Smit, die een mislukt
vooreizoen moet goedmaken in
de Tour. Hetgeen alleszins moei
lijk is, want zaterdag al (na de pro
loog van morgen en een in tweeën
gedeelde vlakke eerste etappe
van vrijdag) gaat de karavaan de
Pyreneeën in. Daarna komen
zo'n tien vlakke ritten op rij,
waarin voor Smit kansen op
etappezeges liggen. Het zal eraan
liggen of er door de kopstukken
en klassementsrijders in de Py
reneeën hard gereden wordt, wil
Theo Smit binnen de tijdgrens en
dus in koers kunnen blijven. Lie
bregts beloofde de sprinter in elk
geval een knecht voor de onge
twijfeld nodige duwtjes in de rug.
Smit: „Liebregts heeft goed ge
regeld. Ik ga nu met zelfvertrou
wen weg".
Tot enige gefronste wenkbrau
wen leidde bij Frisol ook de be
noeming van de Spanjaard Luis
Ocana tot kopman en diens
Franse vriendje André Romero
als. helper in de bergen. Zowel
Ocana als Romero presteerden in
de maanden voor de Ronde van
Frankrijk helemaal niets. Het
duo geniet dan ook weinig ver
trouwen van de Belgische en Ne
derlandse ploegmakkers. Het is
dan ook met veel onzekerheden
dat Frisol de Tour ingaat. Van
Vaerenbergh: „We hebben met
de ploeg in het voorseizoen
(Raas) goed gereden. In de Tour
gokken we toch op Ocana, omdat
hij daar het hele seizoen op heeft
afgestemd. In de vlakke ritten
moeten we dagsuccessen kunnen
boeken met Raas en de anderen".
Heeft Frisol dit seizoen geen spe
cifieke ploeg voor de grote ron
den, Raleigh heeft dat wel. Zon
der de klassiekers en de kleine
etappewedstrijden te verwaarlo
zen (Knetemann won de vier
daagse van Duinkerken, Pronk
de Ronde van Luxemburg)
stemde de ploeg van Peter Post
het hele wieleijaar af op de Ronde
van Frankrijk. Met alle renners
(behalve de met kraakbeenaan-
was in zijn rechterknie sukke
lende Gerben Karstens) in de
beste vorm begint deze equipe
dan ook met veel zelfvertrouwen
aan het loodzware karwei. Post
benoemde Hennie Kuiper op
grond van prestaties in het verle
den tot absolute kopman en het
duitse talent Didi Thurau tot be
schermd renner. Dit duidt op de
knechtenrol voor de overigen,
waarbij dus ook de prestatie-
leveranciers van de laatste
maand- Knetemann en Pronk.
Deze twee hebben zich daarbij -
ondanks anders luidende uit
spraken van Post tijdens het offi
ciële ggdeelte van de voorstelling.
- niet op voorhand bij neerge
legd. Zowel Pronk als Knete
mann zei: „Als ik zie dat Kuiper
en Thurau slecht rijden in de ber
gen en ik zelf goed, dan neem ik
toch mijn eigen kans waar".
Waarop Peter Post repliceerde:
„Ach, het is natuurlijk zo dat de
Pyreneeën ons veel zullen leren
We moeten gewoon zien hoe het
loopt en dan valt de taktiek altijd
nog te wijzigen".
Gisteren werden in Dordrecht de
ploegen voor de Ronde van Frank
rijk van Frisol en Raleigh definitief
samengesteld en bekendgemaakt.
Ze zien er als volgt uit:
Frisol:
Luis Ocana (Spa, kopman), André
Romero (Fra), Jan Raas, Fedor den
Hertog, Theo Smit (allen Ned.), Ro
ger Rosiers, Wilfried Wezemael,
Benny Schepmans, Roger Loysch
en Paul Wellens (allen Bel).
Ti-Raleigh:
Hennie Kuiper (kopman), Gerrie
Knetemann, Bert" Pronk, Gerben
Karstens, Henk Lubberding, Aad
van den Hoek, Piet van Katwijk (al
len Ned), Dietrich Thurau (Wdl),
José de Cauwer (Bel) en Bill Nick-
son (Gbr).
De ploegleiders zijn: bij Frisol Flo-
rent van Vaerenbergh (Bel) en bij
Raleigh Peter Post.
De overige Nederlanders die aan de
Tour deelnemen zijn Joop Zoete
melk (Miko-Mercier) en Cees Bal
(Fiat).
lijk meer manipuleren. Anders
had ook de vedette van dit ogenb
lik Michel Pollentier in Fleurance
aan het vertrek gestaan.
Dat de heer Felix Levitan het in zijn
verkooptechniek een beetje
menselijk moet houden, werd
hem vorig jaar bij herhaling te
verstaan gegeven. Vijf ritaan-
komsten boven op een berg was
te veel van het goede. Levitan
kwam de renners hierin tegemoet
en koos nu slechts twee bergpie
ken uit om het klassement ge
stalte te geven. Als extra bijzon
derheid stuurt hij, gedwongen
door de ligging van startplaats
Fleurance, het peloton direct de
Pyreneeën in.
Dak
Het impliceert, dat al direct de klas
sementrijders zich moeten laten
zien. Zonder voorspel zullen de
favorieten Lucien van Impe,
Eddy Merckx, Joop Zoetemelk,
Bernard Thevenet en wellicht
ook Hennie Kuiper direct de de
gens moeten kruisen. Een gekke
Tour, die in de tweede etappe al
z'n 'dak' bereikt in de vorm van
de ToUrmalet (2115 meter). Hoe
veel van de honderd zullen hier al
niet sneuvelen? Of wordt bewust
in de moeilijke openingsfase de
rust enigszins bewaard, om maar
met zoveel mogelijk knechten
verder te trekken, omdat in dit
Tour-schema ongetwijfeld de be
slissing in de Alpen zal vallen?
,„Maar als het klassement in het
geding is worden er geen presen
tjes uitgedeeld. Wordt er meedo
genloos toegeslagen als een favo
riet niet mee dreigt te kunnen
komen. Maar wie zal dat zijn?
Bernard Thevenet, die het vorig
jaar werd afgeschreven, een
weinig florissante start van het
nieuwe seizoen had, maar door de
opkomende ster van Bernard Hi-
nault (is er door zijn jeugdige leef
tijd er nog niet bij) werd geprik
keld om nieuwe grote prestaties
te leveren? Hennie Kuiper soms,
die een gokje wil wagen en juist
de moeilijke start als zijn grootste
struikelblok ziet?
Voor iedereen kan wel iets nadeligs
worden aangevoerd. Want wat te
denken van Eddy Merckx, de
grootste die de wielersport ooit
heeft gehad. Een miljonair, die
zijn beste krachten altijd heeft
gegeven en nu dicht balanceert
bij het eindpunt van zijn magni
fieke carrière. Merckx heeft de
Tour de France niet meer nodig,,
maar ziet in het monument dat
Henri Desgranges heeft opge
trokken zijn wensdroom.
Record
Vijfmaal was Eddy Merckx een
grandioos heerser van de Tour,
die hij slechts één keer verloor.
Een record dat hij deelt met Jac
ques Anquetil en dat de Belg dol
graag alleen voor zich wil opei
sen. Die absolute overheersing
spreekt Merckx zo aan, dat hij
zelfs zijn drie regenboogtruien
die hij als professional veroverde
zou willen inleveren voor een
zesde triomf in Frankrijk.
Merckx is de Merckx niet meer uit
z'n goede tijd, toen hij nog ieder
een murw reed. Hij heeft in de
bergen aan kracht ingeboet en
genoegen genomen met deze rea
liteit. Maar waar anderen niet in
staat zijn om op het vlakke de si
tuatie weer recht te trekken, blijft
de onoverwinnelijke Merckx van
weleer nog een meester. De Belg
kan als geen ander het peloton
uitrafelen en juist daar, waar
niemand hem verwacht toeslaan.
Dat maakt de 64ste editie van de
Tour zo interessant. Zo onbere
kenbaar ook, omdat Bernard
Thevenet, Joop Zoetemelk en
Lucien van Impe het vooral moe
ten hebben van de klauterparti-
jen tegen de grauwe steenmas
sa's. Met als handicap of voordeel
de tijdritten, die weer rijkelijk in
getal zijn gesprenkeld over het
traject. Zo'n honderd kilometer
alleen strijden tegen de klok. Als
de Tour eens niet in de Alpen z'n
ontknoping zou krijgen, gebeurt
dat twee dagen voor het einde in
Dijon, waar vijftig kilometer in
alle eenzaamheid moeten worden
weggemaaid. En ook op dit on
derdeel evolueert de wielers
port...
Hans Coolegem
Wat dat betreft hebben de organisa
toren van de Ronde van Spanje,
de Ronde van Italië en onlangs de
Ronde van Zwitserland het han
diger gedaan. Zij lokten de vedet
ten met aantrekkelijke prijzen en
ook over een goede onkostenver
goeding viel vlot te praten. De
wieler-elite werd gestrikt, met als
resultaat dat de Tour de France
een overbelasting werd voor de
coureurs. Want de moderne wie-
Ierprof laat zich niet zo gemakke
FLEURANCE - De positie die de
Tour de France na 63 edities heeft
opgebouwd is schier onaantast
baar. Maar zonder over een ont
hoofding van het wielerspektakel
te spreken zit de Tour toch in de
verdrukking. Het evolueren van
de wielersport en de naijver bij de
organisatoren zijn er onder meer
de oorzaak van, dat in Zuid-
Frankrijk slechts honderd ren
ners aan het grote avontuur be
ginnen. Een aantal dat voor het
laatst in 1947 werd geteld.
De oorzaak ligt een beetje voor de
hand. Om in het grote Franse cir
cus te mogen acteren wordt er
niet alleen veel gevraagd van de
renners, maar ook van de spon
sors, die voor het vertrek al zo'n
vijftigduizend gulden moeten
neertellen om met hun équipe te
mogen starten. Waarbij dan nog
een fors bedrag komt voor de ex
tra uitgaven, die zo'n ronde altijd
vergt.
Van enige rivaliteit tussen Frisol en Raleigh viel, vlak voor de start van de Tour, weinig te merken. Op de foto
Fedor den Hertog en Jan Raas temidden van Raleigh-coureurs KuiperPronk en Knetemann.