TI Raleigh en Frisol r&TT* AUCH WOENSDAG 29 JUNI 1977 SPORT PAGINA 15 ROUBAIXS i CHARLEROI fROUEN. Jli,2«kmj (PARUS AANKOMST 21 22e efappe,in isrsf Parijs op 2Aji BAGNOLES VERSAILLES IA juli rusi. 13eef.l5jul-.71 km FREIBURG •I0ee1appe,l MONTEREAU -sKjrr_21ee1,23jul IRENNES LORIENP ALTKIRCHj^£eh15jull (2edeel) l6Qkn D'JON* BESANCONsfarfUeef 3 J 16juli,230kr A Zwilserland ^CflTHONONsfarHSeel JAUNAY SF-TRjVIER, MORZINEj LIMOGES CHAMONIX V Storl 19JL SF.ETIENNE, ■BORDEAUX ,(5e e1),30knv2ji TALPEd'HUEZ MORCENX FLEURANCE OLORON VITORIA[ ?1appe, Ajuli TOUR DE FRANCE Vrij spel DORDRECHT - In winderig Dordrecht, waar Frisol en Ra leigh in het zelfde (Frisol)-zaaltje hun ploegen voor de Ronde van Frankrijk voorstelden, speelden de Spaans-Franse Pyreneeën een belangrijke rol. Deze door slecht klimmende renners gevreesde bergen moeten in het aanstaande weekeinde enige kortsluitingen, die er in beide wielerploegen aan de vooravond van de 64ste Ronde van Frankrijk bestaan, uit de weg ruimen. Het geval Theo Smit is zelfs meer dan een kortsluiting. Smit vormde en vormt bij Frisol zelfs een probleem. Nèderlands enige sprinter van het kaliber Sercu, Van Linden en Maertens zou na maanden van sukkelen met een eerst geheimzinnige maar later overduidelijke meniscusbless ure, eerst wel naar de Tour gaan en na uitvallen in de ronde van Zwitserland weer niet. Toch stond „Smitje" daar in Dordrecht temidden van zijn ploeggenoten als zijnde kandidaat voor etappe zeges Theo Smit reed ondanks to taal ontbrekende klimmerskwa liteiten zondag in Beek een goed landskampioenschap (17e plaats) en werd daarom andermaal op genomen in de ploeg. Smit in Dordrecht „Ik heb nooit gezegd dat ik niet naar de Ronde van Frankrijk zou gaan. Van Vaeren- bergh heeft in Zwitserland, nadat ik daar uitviel na een inzinking, gezegd dat ik dus wel thuis zou blijven. Dat was een verkeerde uitspraak, want ik reed de dag voor ik uitviel uitstekend. Ik reed 100 kilometer vooruit en dat kun je niet doen als je geen conditie hebt. Met Piet Liebregts, de ma nager van Frisol, heb ik erover gepraat en die zorgde ervoor dat ik toch in Fleurance van start ga". Kortom: Theo Smit kan niet overweg met de Belgische ploeg leider. Of andersom. Smit, het super-sprinttalent, die twee jaar geleden in massasprints twee af getekende etappeoverwinningen behaalde, kreeg pas enig zelfver trouwen toen Piet Liebregts hem beloofde dat hij op z'n minst een weekje meer naar Frankrijk zou gaan. Liebregts, verklarend: „Meer Nederlandse jongens heb ben daarop aangedrongen. In feite begrijpelijk, wat ze rijden al jaren in onze ploeg. Smits is een overgevoelige jongen. Zoals alle sprinters zijn. Nou, dan ga ik toch een weekje mee. Wellicht komen er positieve resultaten van". Piet Liebregts fungeert dus als een soort peetvader voor met name Theo Smit, die een mislukt vooreizoen moet goedmaken in de Tour. Hetgeen alleszins moei lijk is, want zaterdag al (na de pro loog van morgen en een in tweeën gedeelde vlakke eerste etappe van vrijdag) gaat de karavaan de Pyreneeën in. Daarna komen zo'n tien vlakke ritten op rij, waarin voor Smit kansen op etappezeges liggen. Het zal eraan liggen of er door de kopstukken en klassementsrijders in de Py reneeën hard gereden wordt, wil Theo Smit binnen de tijdgrens en dus in koers kunnen blijven. Lie bregts beloofde de sprinter in elk geval een knecht voor de onge twijfeld nodige duwtjes in de rug. Smit: „Liebregts heeft goed ge regeld. Ik ga nu met zelfvertrou wen weg". Tot enige gefronste wenkbrau wen leidde bij Frisol ook de be noeming van de Spanjaard Luis Ocana tot kopman en diens Franse vriendje André Romero als. helper in de bergen. Zowel Ocana als Romero presteerden in de maanden voor de Ronde van Frankrijk helemaal niets. Het duo geniet dan ook weinig ver trouwen van de Belgische en Ne derlandse ploegmakkers. Het is dan ook met veel onzekerheden dat Frisol de Tour ingaat. Van Vaerenbergh: „We hebben met de ploeg in het voorseizoen (Raas) goed gereden. In de Tour gokken we toch op Ocana, omdat hij daar het hele seizoen op heeft afgestemd. In de vlakke ritten moeten we dagsuccessen kunnen boeken met Raas en de anderen". Heeft Frisol dit seizoen geen spe cifieke ploeg voor de grote ron den, Raleigh heeft dat wel. Zon der de klassiekers en de kleine etappewedstrijden te verwaarlo zen (Knetemann won de vier daagse van Duinkerken, Pronk de Ronde van Luxemburg) stemde de ploeg van Peter Post het hele wieleijaar af op de Ronde van Frankrijk. Met alle renners (behalve de met kraakbeenaan- was in zijn rechterknie sukke lende Gerben Karstens) in de beste vorm begint deze equipe dan ook met veel zelfvertrouwen aan het loodzware karwei. Post benoemde Hennie Kuiper op grond van prestaties in het verle den tot absolute kopman en het duitse talent Didi Thurau tot be schermd renner. Dit duidt op de knechtenrol voor de overigen, waarbij dus ook de prestatie- leveranciers van de laatste maand- Knetemann en Pronk. Deze twee hebben zich daarbij - ondanks anders luidende uit spraken van Post tijdens het offi ciële ggdeelte van de voorstelling. - niet op voorhand bij neerge legd. Zowel Pronk als Knete mann zei: „Als ik zie dat Kuiper en Thurau slecht rijden in de ber gen en ik zelf goed, dan neem ik toch mijn eigen kans waar". Waarop Peter Post repliceerde: „Ach, het is natuurlijk zo dat de Pyreneeën ons veel zullen leren We moeten gewoon zien hoe het loopt en dan valt de taktiek altijd nog te wijzigen". Gisteren werden in Dordrecht de ploegen voor de Ronde van Frank rijk van Frisol en Raleigh definitief samengesteld en bekendgemaakt. Ze zien er als volgt uit: Frisol: Luis Ocana (Spa, kopman), André Romero (Fra), Jan Raas, Fedor den Hertog, Theo Smit (allen Ned.), Ro ger Rosiers, Wilfried Wezemael, Benny Schepmans, Roger Loysch en Paul Wellens (allen Bel). Ti-Raleigh: Hennie Kuiper (kopman), Gerrie Knetemann, Bert" Pronk, Gerben Karstens, Henk Lubberding, Aad van den Hoek, Piet van Katwijk (al len Ned), Dietrich Thurau (Wdl), José de Cauwer (Bel) en Bill Nick- son (Gbr). De ploegleiders zijn: bij Frisol Flo- rent van Vaerenbergh (Bel) en bij Raleigh Peter Post. De overige Nederlanders die aan de Tour deelnemen zijn Joop Zoete melk (Miko-Mercier) en Cees Bal (Fiat). lijk meer manipuleren. Anders had ook de vedette van dit ogenb lik Michel Pollentier in Fleurance aan het vertrek gestaan. Dat de heer Felix Levitan het in zijn verkooptechniek een beetje menselijk moet houden, werd hem vorig jaar bij herhaling te verstaan gegeven. Vijf ritaan- komsten boven op een berg was te veel van het goede. Levitan kwam de renners hierin tegemoet en koos nu slechts twee bergpie ken uit om het klassement ge stalte te geven. Als extra bijzon derheid stuurt hij, gedwongen door de ligging van startplaats Fleurance, het peloton direct de Pyreneeën in. Dak Het impliceert, dat al direct de klas sementrijders zich moeten laten zien. Zonder voorspel zullen de favorieten Lucien van Impe, Eddy Merckx, Joop Zoetemelk, Bernard Thevenet en wellicht ook Hennie Kuiper direct de de gens moeten kruisen. Een gekke Tour, die in de tweede etappe al z'n 'dak' bereikt in de vorm van de ToUrmalet (2115 meter). Hoe veel van de honderd zullen hier al niet sneuvelen? Of wordt bewust in de moeilijke openingsfase de rust enigszins bewaard, om maar met zoveel mogelijk knechten verder te trekken, omdat in dit Tour-schema ongetwijfeld de be slissing in de Alpen zal vallen? ,„Maar als het klassement in het geding is worden er geen presen tjes uitgedeeld. Wordt er meedo genloos toegeslagen als een favo riet niet mee dreigt te kunnen komen. Maar wie zal dat zijn? Bernard Thevenet, die het vorig jaar werd afgeschreven, een weinig florissante start van het nieuwe seizoen had, maar door de opkomende ster van Bernard Hi- nault (is er door zijn jeugdige leef tijd er nog niet bij) werd geprik keld om nieuwe grote prestaties te leveren? Hennie Kuiper soms, die een gokje wil wagen en juist de moeilijke start als zijn grootste struikelblok ziet? Voor iedereen kan wel iets nadeligs worden aangevoerd. Want wat te denken van Eddy Merckx, de grootste die de wielersport ooit heeft gehad. Een miljonair, die zijn beste krachten altijd heeft gegeven en nu dicht balanceert bij het eindpunt van zijn magni fieke carrière. Merckx heeft de Tour de France niet meer nodig,, maar ziet in het monument dat Henri Desgranges heeft opge trokken zijn wensdroom. Record Vijfmaal was Eddy Merckx een grandioos heerser van de Tour, die hij slechts één keer verloor. Een record dat hij deelt met Jac ques Anquetil en dat de Belg dol graag alleen voor zich wil opei sen. Die absolute overheersing spreekt Merckx zo aan, dat hij zelfs zijn drie regenboogtruien die hij als professional veroverde zou willen inleveren voor een zesde triomf in Frankrijk. Merckx is de Merckx niet meer uit z'n goede tijd, toen hij nog ieder een murw reed. Hij heeft in de bergen aan kracht ingeboet en genoegen genomen met deze rea liteit. Maar waar anderen niet in staat zijn om op het vlakke de si tuatie weer recht te trekken, blijft de onoverwinnelijke Merckx van weleer nog een meester. De Belg kan als geen ander het peloton uitrafelen en juist daar, waar niemand hem verwacht toeslaan. Dat maakt de 64ste editie van de Tour zo interessant. Zo onbere kenbaar ook, omdat Bernard Thevenet, Joop Zoetemelk en Lucien van Impe het vooral moe ten hebben van de klauterparti- jen tegen de grauwe steenmas sa's. Met als handicap of voordeel de tijdritten, die weer rijkelijk in getal zijn gesprenkeld over het traject. Zo'n honderd kilometer alleen strijden tegen de klok. Als de Tour eens niet in de Alpen z'n ontknoping zou krijgen, gebeurt dat twee dagen voor het einde in Dijon, waar vijftig kilometer in alle eenzaamheid moeten worden weggemaaid. En ook op dit on derdeel evolueert de wielers port... Hans Coolegem Wat dat betreft hebben de organisa toren van de Ronde van Spanje, de Ronde van Italië en onlangs de Ronde van Zwitserland het han diger gedaan. Zij lokten de vedet ten met aantrekkelijke prijzen en ook over een goede onkostenver goeding viel vlot te praten. De wieler-elite werd gestrikt, met als resultaat dat de Tour de France een overbelasting werd voor de coureurs. Want de moderne wie- Ierprof laat zich niet zo gemakke FLEURANCE - De positie die de Tour de France na 63 edities heeft opgebouwd is schier onaantast baar. Maar zonder over een ont hoofding van het wielerspektakel te spreken zit de Tour toch in de verdrukking. Het evolueren van de wielersport en de naijver bij de organisatoren zijn er onder meer de oorzaak van, dat in Zuid- Frankrijk slechts honderd ren ners aan het grote avontuur be ginnen. Een aantal dat voor het laatst in 1947 werd geteld. De oorzaak ligt een beetje voor de hand. Om in het grote Franse cir cus te mogen acteren wordt er niet alleen veel gevraagd van de renners, maar ook van de spon sors, die voor het vertrek al zo'n vijftigduizend gulden moeten neertellen om met hun équipe te mogen starten. Waarbij dan nog een fors bedrag komt voor de ex tra uitgaven, die zo'n ronde altijd vergt. Van enige rivaliteit tussen Frisol en Raleigh viel, vlak voor de start van de Tour, weinig te merken. Op de foto Fedor den Hertog en Jan Raas temidden van Raleigh-coureurs KuiperPronk en Knetemann.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 15