Memoires van voetbalmandarijn Jan Breedeveld
Belangrijke
versterking
hockeyteam
Ton Menken
WimGomes in
Leiden eerste
winnaar van
zesdaagse
amateurs
mmSr
Kapingen bedreigen doorgaan TT Assen
DINSDAG 7 JUNI 1977
SPORT
PAGINA 9
Veertig jaar
Memoires van sportbestuurders
behoren in dit land tot de
zeldzaamheden. Die moet je
echt met een lantaarntje zoe
ken. Vandaar dat ik zeer ver
rast was eind vorige week de
memoires in handen te
krijgen van Jan Breedeveld:
"Herinneringen uit mijn
loopbaan als bestuurslid van
Lugdunum"
Van deze Leidse voetbalclub is
Breedeveld 40 jaar bestuurs
lid geweest, waarvan 33 jaar
voorzitter. Een record dat niet
zo gemakkelijk zal worden
geëvenaard.
Zaterdagf avond) jubileert hij
en dan zet hij tevens een punt
achter zijn bestuurlijke car
rière. Het is welletjes geweest.
De laatste vooroorlogse voet
balmandarijn stapt op.
Breedeveld heeft, met hulp van
S. Zwarts, van zijn memoires
een smakelijk menu gemaakt
waarin belangrijke gebeur
tenissen en anecdotes elkaar
afwisselen. Prachtig is bijv.
het verhaal dat Breedeveld op
een dag in de kantine aan de
Haarlemmertrekvaart een
gordijn wegschoof en daar
achter tot zijn verbijstering
een drietal vrouwen aantrof
dat hun kind de borst zat te
geven
Jammer is wel dat Breedeveld
in zijn relaas nogal schaars is
met jaartallen waardoor het
moeilijk is te bepalen in welke
periode sommige door hem
aangehaalde gebeurtenissen
plaatsgrepen.
Beruchte zaak
Breedeveld gaat o.a. uitvoerig
in op de niet-doorgegane ver
huizing van Lugdunum naar
de velden in het Vlietpark
(Voorschoterweg). Een be
ruchte kwestie die in 1968169'
speelde en zeer veel inkt heeft
doen vloeien. Lugdunum leek
toen als eerste in aanmerking
te komen voor verhuizing
naar de Vliet, omdat de ter
reinen aan de Haarlemmer-
trekvaart nodig waren om
uitbreiding te geven aan het
woonwagenkamp. De kikkers
zaten daar trouwens weinig
plezierig. Breedeveld was in
die tijd tevens lid van de raad
van beheer van de Leidse
Sportstichting die de drie
nieuwe velden aan de Vliet
moest verdelen.
Lugdunum wilde alle velden
van het Vlietpark hebben
(„om onszelf te kunnen zijn"),
de Sportstichting achtte het
echter nodig de kikkers inwo
ning te geven van een ploeg
die aan de Boshuizerkade
speeldeEr doemde ten slotte
een alternatief op in de vorm
van de Kikkerpolder II, maar
het was op dat moment nog
niet duidelijk wanneer dat
veldencomplex er zou komen.
Breedeveld doet het nu in zijn
,jierinneringen" voorkomen
alsof hij door de Sportstich
ting in een vergadering ge
prest werd om naar de Kik
kerpolder te gaan. Hij
schrijft: "Ik werd min of meer
gedwongen reeds nu een be
slissing te nemen... ik stond
voor het blok en kon zelfs geen
overleg plegen met mijn be
stuur". Dit is tamelijk be
zijden de ivaarheid, zoals een
duikje in het archief leert.
Want wat verklaarde Breed
eveld op 23 september 1968?
Dit: "Van de sportstichting
heb ik destijds een situatie
schets van het tweede deel
Kikkerpolder meegekregen en
die is aan het bestuur getoond.
Ik heb toen gezegd dat verhui
zing naar de Voorschoterweg
wel niet haalbaar zou zijn,
Een mooi moment in de bestuurscarrière van Jan Breedeveld
(links). Hier overhandigt hij burgemeester Vis de sleutel om het fon
kelnieuwe clubgebouw van Lugdunum officieel te openen.
dat we het tweede deel Kik
kerpolder kregen aangeboden
en dat het daar wel opuit zou
draaien". Dat klopte ook met
wat Sportstichting-voorzitter
drs.J. P.v.d. Reyden twee da
gen eerder had verklaard:
"Aan Breedeveld was een si
tuatieschets meegegeven om
een principe-uitspraak van
zijn bestuur te vragen".
Breedeveld is dus helemaal niet
voor het blok gezet, hij mocht
wel degelijk met zijn bestuur
overleggen. Het zou ook ab
surd zijn geweest als dat niet
had gekund. Zijn mede
bestuursleden bleven echter
achter de verhuizing naar de
Vliet staan. Ik kan hem de
verklaring van Doove cs. van
september-1968 nog tonen.
Terecht dat die andere bestuurs
leden hels op hem waren toen
zij later uit de krant moesten
vernemen dat hij hun oordeel
in de beslissende
Sportstichting-vergadering
volkomen had genegeerd en
eigenhandig voor Kikkerpol
der II had gekozen. Want
nogmaals: wanneer zou dat
klaar zijn?
Ten onrechte haalt Breedeveld
nu in zijn herinneringen
tegen hen uit: "Ik zal maar
niet vertellen wat ik in die pe
riode door mijn mede
bestuursleden naar mijn
hoofd geslingerd kreeg. Het
ergste was nog niet erg ge
noeg. Zo wordt men vaak be
loond voor alles wat men doet
Vaak door lieden die zelf
weinig of niets presteren"zo
schrijft hij.
Het spijt midat ik deze oude
koe even uit de sloot moest vis
sen, maar Breedeveld dwingt
mij er toe. Het complex Kik
kerpolder II mag er nu nog zo
prachtig bij liggende manier
waarop Breedeveld toen op
trad was niet juist Je kunt als
voorzitter niet lak hebben aan
de rest van je bestuur. Voor
half Lugdunum over mij heen
valt,zeg ik er bij dat mijn res
pect voor hem er niet minder
om is. Veertig jaar bestuurs
lid van een bepaald niet zo
gemakkelijke club,dat ismeer
dan een prestatie, het is een
krachttoer. Maar ik vind óók
dat op schrift gestelde herin
neringen op vitale plekken
niet de gestalte van een
sprookje moeten aannemen.
Schotten
We moeten niet zo'n trammelant
maken over het feit dat die
Schotten na Engeland-Schot-
land de grasmat van Wem
bley probeerden te rooien.
Sinds eeuwen staat dat volk
bekend om zijn zuinigheid.
Dat weten we toch. Nou, wat
de Schotten op Wembley de
den was gevolg geven aan hun
oerzuinige gevoelens. Ergens
anders de graspolletjes pak
ken, dat scheelt thuis weer een
weilandje.
Niks nieuws onder de zon.
Zondag
De gemeenteraad van Bunscho
ten (Spakenburg) heeft zich
onlangs in principe uitge
sproken tegen het beschikbaar
stellen van gelden waarvan
sportaccommodaties worden
aangelegd die op zondag ge
bruikt kunnen worden. Tegen
het voorstel stemde de enige
niet-confessionele fractie in
de raad.
Argument van het college van B
en W is dat het overgrote deel
van de bevolking geen sport
beoefening op zondag wil en
dat voorkomen moet worden
dat het onderwerp aan de
orde komt op een manier die
onrust zaait in het dorp,zoals
het kort geding over de ope
ningstijden van het zwembad
vorig jaar.
Ik heb moeite met dat soort be
sluiten. Het doet me denken
aan 20 jaar geleden toen ik
enige tijd in een dorp onder de
rook van Leiden woonde,
waar men dezelfde principes
huldigde.
Ik woonde dicht bij een kerk en
op zondagochtend werd ik al
tijd door de klok op een mati-
neus uur uit bed gerammeld.
Ik sprak daar eens een predi
kant over aan: "Wordt er ook
gedacht aan de zondagsrust
van de niet-praktizerend ge
lovige?" Ik moest dat maar
accepteren vond hij. "Goed",
zei ik, "maar laat mensen als
ik dan ook op zondag vrijelijk
hun gang gaan; leven en laten
leven". Maar dat kon weer
niet volgens de predikant.
In Bunschoten heeft de woord
voerder van de enige niet-
confessionele fractie gespro
ken van "een acte van onver
draagzaamheid". Ik ben het
daar van harte mee eens.
Formeel heeft de gemeente (he
laas) het recht zo'n besluit te
nemen, maar de intense into
lerantie die er uitspreekt je
gens diegenen die hun zondag
anders willen besteden En
fin. laat ik nu maar ophou
den, want ik merk dat ik dit
stukje zit te schrijven met ge
kromde tenen in de schoenen.
Ik zou waratje nog kwaad wor
den.
Kuisheid
Correspondentie over de Stich
ting tot Behoud van de Kuis
heid der Vrouw. De heer T. M.
te L. U vindt het merkwaardig
dat een man voorzitter is van
de bovengenoemde stichting.
Dat is in het geheel niet
vreemd. De kuisheid der
vrouw is een heet hangijzer
die een koele, doortastende
mannenhand vereist. Die
heeft de huidige voorzitter
zonneklaar.
Mevr. A.R.-H. te L. U bent afge
wezen door de stichting en nu
vraagt u waar u in beroep
kunt gaan. Dit kan niet.
Kuisheid izzer of izzer niet.
Die kati met niet via een com
missie van beroep verwerven.
Alleen een vlekkeloze levens
wandel kan u redden.
Mevr. E.v.dB.te L. Is u daar nu
al weer. terwijl uw kuisheid
toch al beneden de maat is be
vonden. U wilt opgroeiende
jongemannen kuisheidsgor
dels laten ontwerpen. Nee,
driewerf neen. U brengt deze
jongemannen op ideeën die
juist verre van hen moeten
worden gehouden.
LEIDEN - Jean Martin, Harrie Wietheesen, Theo Dietsz en
Jiri Anton spelen het volgend jaar voor Ton Menken-
ijshockey, het door de gelijknamige ijshal-eigenaar ge
sponsorde eerste team van de Leiden Lions. Een opval
lende transfer naar de nieuwe club, die in de tweede divisie
zal uitkomen en zijn thuiswedstrijden afwisselend zal spe
len in Leiden - waar de met particulier geld neergezette hal
in het eerste seizoen een redelijke winst heeft opgeleverd -
en in Dordrecht, waar vorige week het hoogste punt werd
bereikt.
Ton Menken: "Opleiding Nederlandse spelers staat voorop"
Behoedzaam draait het peloton op het spekgladde parcours de eerste bocht in.
"Voor geen prijs willen we een
tweede "Raak"-situatie creëren",
zegt de 36-jarige Ton Menken over
zijn ijshockeyteam in oprichting.
Menken doelt met zijn uitspraak
dat men kost wat het kost wil voor
komen om met een team van bui
tenlandse krachten van de tweede
naar de eerste divisie te verhuizen.
"De opleiding van Nederlandse
spelers staat voorop: Aan onze spe
lers stellen we hoge eisen: om zowel
in de wedstrijd hun best te doen
maar daarnaast ook de opleiding
van de jeugd ter hand te nemen".
De bedoeling van Ton Menken was
om met zijn eigen kweek in de
derde divisie uit te komen. Toen
echter Harrie Wielheezen en Theo
Dietz de nieuwe situatie bij HYS-
Intervam niet zagen zitten, gingen
ze in Leiden informeren naar de
mogelijkheden om daar te kunnen
gaan spelen. Wielheezen en Dietz
hebben daarmee het roer volledig
omgegooid in Leiden. Na verschil
lende besprekingen werd het dui
delijk dat er op korte termijn een
redelijk tweede divisie-team op po
ten kon worden gezet. Naast deze
twee ex-HYS spelers kwam ook
Jean Martin naar de Sleutelstad.
Martin gaat in het team optreden
als speler en tevens de coördinatie
van de ijshockeyscholen van Men
ken in Leiden en in Dordrecht ter
hand nemen. Andere bekende ge
zichten die het team van Ton Men
ken zullen versterken zijn Jiri An
ton, die het vorig jaar uitkwam voor
Geleen, maar zich door een veran
dering van werkkring genoodzaakt
zag te verhuizen naar Dordrecht en
Frank Dobbelaar die twee jaar ge
leden in Nijmegen speelde. Rob
Verboom, ook ex-HYS, gaat het
eerste team van Ton Menken coac
hen. Naast deze toch niet gering
namen is men op dit moment nog
bezig om andere spelers te inte
resseren om in Leiden te gaan spe
len.
De eigen kweek blijft echter de bo
ventoon voeren. Uit de school, die
verleden jaar is gesticht kan men
een tiental talentvolle spelers halen
die het ijshockey in Nederland een
impuls zullen gaan geven.
LEIDEN - Wim Gomes is gister
avond de eerste winnaar geworden
in de amateurwielerzesdaagse, dis
de komende dagen ook nog in Den
Haag (2x) Loosduinen, Temeuzen
en Scheveningen verrreden zal
worden. Veel betekende de zege
niet voor hem en voor het handje
vol publiek, dat rond het parcours
Koninginnelaan en omgeving de
regen trotseerde, en getuige was
van de vele valpartijen die zich op
het spiegelgladde parcours voor
deden.
Die troosteloze omstandigheden
zorgden er voor dat Gomes weinig
tegenstand kreeg: want het deel
nemersveld was op het einde van
de koers tot de helft uitgedund.
Daarnaast zorgde de winnaar er gis
teren voor, dat zijn finish op de
Herenstraat weinig relief zou
krijgen, omdat hij zich bijna de hele
race door Eric Waasdorp op sleep
touw liet nemen. Gomes zorgde er
alleen wel goed voor, dat de aan
trekkelijke premies in zijn zak ver
dwenen en klopte Waasdorp uit
eindelijk in de eindsprint zo'n hon
derd meter voor de finish. Een
anti-climax.
Over zijn niets zeggende zege deed
hij dan ook koeltjes, erkende ook
dat hij Waasdorp het vuile werk op
had laten knappen. Wel tevreden
was hij over het feit dat zijn recente
schorsing door de wielerbond was
opgeheven. "Ik heb me in een koers
Finish een
anti-climax
eens onbehoorlijk tegen de juryle
den gedragen. Daarvoor hebben ze
me toen geschorst. Daartegen ben
ik onverwacht in beroep gegaan.
Het gevolg was dat de heren be
stuursleden het ook niet meer wis
ten en de schorsing maar ongedaan
maakten. Wat de koers betreft, wist
ik, dat ik Waasdorp in de spurt zou
kunnen kloppen. Ik wist ook dat hij
eraan kon trekken. Daarom ben ik
maar gewoon achter hem blijven
rijden".
De enige, die nog wat kleur aan de
verregende koers gaf, was Leide-
naar Peter Post. Hij had echter gis
teravond Vrouwe Fortuna niet aan
zijn zijde, want hij reed op de be
langrijke momenten lek. Maar tel
kens weer wist hij terug te komen.
De beslissende slag, toen Waasdorp
en Gomes in de beginfase al uit het
peloton wegsprongen, miste hij,
toen er een spaak van zijn wiel brak.
Even daarna sprong hij toch weer
uit het peloton, maar weer werd
hem door het pechtvogeltje een
halt toe geroepen. Vanavond hoopt
Post zich te kunnen revancheren:
"Ik probeer bij de eerste vijf te ko
men. Het is me duidelijk geworden
dat ik goed mee kon komen, alleen
de pech hè. Vier keer heb ik van
fiets moeten wisselen,
uitslag: 1. Wim Gomes; 2. Eric
Waasdorp; 3. Cees Kleine; 4. Piet
Franken; 5. Bart Jouvenaar; 6.
Herman van de Berg; 7. Martin
Rietveld; 8. Gerrit Looyenstein; 9.
Mattie van de Toren; 10. Joop Ket-
tenis; 12. (onder voorbehoud) Peter
Post
ASSEN - Als de kapingen in de
Punt en Bovensmilde nog veel lan
ger duren, is de kans groot dat de
TT van Assen dit jaar niet doorgaat.
De organisatie van het motorspor
tevenement, dat voor zaterdag 25
juni op de agenda staat, is in grote
mate afhankelijk van de rijkspolitie
en het rode kruis. De beschikbaar
heid van deze mensen is door de
kapingen een groot vraagteken ge
worden. Tevens zijn de hotels in de
omgeving van Assen niet of nauwe
lijks te bereiken.
De organisatoren van de TT, die
gisteren een bespreking hadden,
werken voorlopig volgens plan
normaal door. Mochten de kapin
gen nog enkele dagen voortduren,
dan zal' er opnieuw worden be
raadslaagd.
Het Nederlands team Johan van
de Wal en Tonnie van Schijndel is
op een Kawasaki vijfde geworden
in 1000 kilometer race van Misano
Adriatico Winnaar werd het
Engels-Franse duo Green/Maigret
op een Honda. Het tweetal legde de
1000 kilometer af in 7 uur 37 minu
ten en 45 seconden, wat een gemid
delde snelheid van 131,211 kilome
ter per uur betekende. Op de
tweede plaats eindigde het Britse
duo Wood/Williams op een Honda
met een ronde achterstand. Derde
werd het Italiaanse team Santerel-
li/Venanzi op een Ducati met zes
ronden achterstand. Johan van de
Wal en Tonnie van Schijndel ein
digden met zeven ronden achters
tand.
"DIE UJOJJCT MOS KALQ2.
LAAT 2K3J MÓÓfZ ELfeÊL
WEDSTPUD I LI (AAL GLAD
SLHEGSJ COOG Z'/J F
&Af2&ieR
