ZATERDAG 21 MEI 1977 EXTRA PAGINA 10 "Goedendag. De naam is Treurniet. Ik wil even spreken met de heer Bouwes en eventueel met z'n echtgenote Wilma. He lemaal m'n mannetje bent U niet. Maar .ik moet zeggen, die jongens van dat plan Bouw-es-wat-anders.dat be- nne mafkreukels. Daar bent U nog maar een heel kleintje bij. Ik zal U zeggen waarom. Vanmor gen wordt ik staande gehouden door zo'n linkse baardaapdie zegttegen me,hé,bent U d'rvöör of ben U d'r tegenVoor of tegen wat? Hij legt me uit. Kijk, me neer, wij willen het Leidseplein gezellig maken voor alle Am sterdammers. En we willen dit en we willen dat. En waar de bajes nou staat moet een plein tje komen met terrassen en groen en fietspaadjes en jofele snackbarretjes. En ook betaal bare appartementen voor dé gewone man. Ik zeg, godsalle- machtig luisebaas. Wil jij dat? Waar kom je vandaan Hij zegt uit Diemen. Dat verklaart alles, smerige buitenlanderdie je d'r bent. Je bent helemaal geen Mo- kummer. Jullie weten toch he lemaal niet wat dat is. Gezellig heid voor een Amsterdammer. Dat is kankeren. En dat wil je ons afnemen. Lelijke lamstraal, datje d'r bent. Dat plein is toch al zo achteruit gegaan. Vroeger was het hier zalig. Kon je je gram kwijt. Kon je je gal uit spugen, nietwaar. Hirsch, kon je niet binnen als je niet min stens drie bontjassen over el kaar aan had. Verrukkelijk. Het Lido. Met een strijkje en roomsoezen voor de rijke wijfen uit 't Gooi met d'r tekkels. Zalig. Daaro, Americain, waar dikke heren van de beurs kwamen om hun havanna's te paffen. Ver rukkelijk. Zalig. Daaro, de Schouwburgwaar je door de portier uitgesodemieterd werd als je niet minstens gymnasium had. Dat waren tijden. Kon je nog eens kankeren. Maar nou? Hirsch op defies. Lido op defies. Americain, zitten alleen nog gen le typistes, nietwaar. En de schouwburg, daar moét je als gewone man naarbinnen te genwoordig van de directeur. Dus de pret is eraf. Het is achte ruit gegaan. Enne nu willen jul lie er helemaal een kermis van gaan maken hier. Ben je hele maal gek geworden. Wat mot er dan met mij?" "Meheer Bouwes. En als de he ren van de gemeenteraad een hart hebben voor de echte Mo- kummer. dan kunnen ze meteen even meeluisterenMeheer Bouwes, in Godsnaamlaat het niet gebeuren, wat die schrij vers willen met hun kwinkele rende vogels en hun groen en hun leuk. leuk, leuk. leuk, waar je ook kijkt. Want hoe moet ik dan nog m'n gal kwijt. Bouw in Godsnaam dat kelere hotel met die marmeren poort. Die dure appartementen i'an goud, waar die rijke Amerikanen in en uit kunnen hollen met hun geheel in plastiek verpakte wijfen. Dan heb de gewone Amsterdammer z'n plein, zoals die het kent en zoals die het wil houden: één grote kankerzooi". Het plan van Bouw-Es-Wat- Anders. In het artikel worden de cij fers toegelicht. Door JanKees Kokke Wie anders dan de acteur Ton van Duinhoven zou beter ge schikt zijn om deze tekst uit te spreken, die Dimitn Frenkel Frank een rasechte Mokum- mer in de mond legt. Dat is te horen op het grammofoon plaatje "Hoor es effe Bou wes", dat het planburo Bou- Es-Wat-Anders in het kader van haar actie over de toe komst van het Leiseplein heeft uitgegeven. Treurniet zal echter weinig kansen hebben zijn gal te spuwen in de toekomst. Want sinds kort is de Zandvoortse hotelexploitant Nicolaas Bouwes zijn positie als hoofd rolspeler op het Leidseplein kwijt. De Amsterdamse ge meenteraad bepaalde name lijk op 27 april in een raadsbe sluit dat er een geheel nieuw plan op tafel moet komen voor de omgeving van het Leidseplein. In de komende maanden gaat de gemeente een nieuw plan formeren. Het plan van Bouwes met zijn appartementenhotel, biosco pen, horecabedrijven en win kels wordt daarmee voorlopig even in de kast gezet. Bijna achttien jaar lang leek het erop dat de opeenvolgende wethouders van publieke werken alleen en uitsluitend in zee zouden gaan met de Zandvoorter. Dankzij de con structieve activiteiten van de plangroep Bouw-Es-Wat- Anders kwamen echter steeds meer raadsleden tot de overtuiging dat het plan Bouwes misschien toch wel niet het beste was voor het Leidseplein. Druk Waarom maakt men zich in de hoofdstad zo druk over het Leidseplein9 Het Leidseplein is ongetwijfeld het meest be kende plein van ons land. Het ligt op waarschijnlijk de duurste grond in Nederland. Nu komt volgend jaar het Huis van Bewaring vrij, als de zogenaamde Bijlmerbajes, een nieuw huis van bewaring in de Bijlmermeer gereed is. Het gaat dus over de toe komst van een gebied van zo'n 10.000 vierkante meter, dat omringd wordt door het Hirsch-gebouw, het Lido, de Singelgracht, Paradiso en de Weteringschans; een stuk grond dus vlak aan de rand van het Leidseplein. In het nieuwe plan voor het Leidseplein vraagt de ge meenteraad om voorstellen over niet-commerciële voor zieningen en sociale woning bouw op het na sloop van het Huis van Bewaring vrijko mende terrein. Ook wordt de mogelijkheid geopperd om de grond niet aan één gega digde uit te geven, maar aan meerdere of een combinatie daarvan. In tegenstelling tot de plan- groep Bouw-Es-Wat-Anders is Bouwes zelf uiteraard niet best te spreken over het raadsbesluit. "Maar", zo zegt Bouwes, "er is geen sprake van dat ik me nu terugtrek. Ik zal me beraden wat me te doen staat. Ik ben tenslotte na 20 jaar allerminst rechteloos. Ik ben er nog steeds van over tuigd dat wat ik te bieden heb het beste is". Daar denkt de plangroep Bouw-Es-Wat-Anders heel anders over. Met een bewon derenswaardige inzet en ijver heeft de groep twee jaar lang de plannen van Bouwes aan gevochten en praktische al ternatieven op tafel gebracht. "Het belangrijkste is nu dat de schaduw voor een groot deel van het Leidseplein verdwe nen is". "We gaan nu weer met frisse moed aan de slag", zegt Maarten Lubbers, één van de woordvoerders van Bouw-Es-Wat-Anders. Tus sen Paradiso en het sombere Huis van Bewaring staat on vermoed een uit 1880 date rend soort van chalet, waar eertijds de Armenzorg en la ter de Drankbestrijding was ondergebracht. Nu houdt de plangroep Bouw-Es-Wat- Anders er bureau. Maarten Lubbers wijst erop dat de rollen sinds het raadsbe sluit van 27 april zijn omge draaid. Eerst was het Bouwes die meende het op basis van de "oudse rechten" het voor het zeggen te hebben over het Leidseplein. Nu heeft de ge meente het initiatief geno men. Bouwes beschikte al in 1939 als eerste zakenman over de inside-informatie dat er straks met dat lapje grond aan het Leidseplein goud te ver dienen zou zijn. In een onder onsje met de gemeenteraad van Amsterdam kreeg hij het voor elkaar dat Bouwes de eerste gegadigde zou zijn. Pas in 1975 lekte dat uit. Alles moest keurig netjes worden, duur en exclusief en in die opzet paste het verdorven oord Paradiso al helemaal niet. Oudste recht De plangroep Bouw-Es-Wat- Anders vraagt zich overigens af of Bouwes nog wel de oud ste rechten heeft, gezien het feit dat Bouwes met dat zoge naamde recht inmiddels aan het onderhandelen is gesla gen met andere project ontwikkelaars. Eind vorig jaar werd bekend dat de En gelse Firma Galliford (eige naar van het Marriot-hotel aan het Leidseplein en druk bezig het Hirsch-gebouw uit te hollen tot dure apparte menten en winkels) sinds drie maanden een plan voor het terrein van het'Huis van Bewaring uitgewerkt. Dat plan is uitgewerkt in een boekwerkje "Drukproef Leidseplein". Het plan voor ziet onder meer in een cultu reel centrum (1). woning wet en premiewoningen (2), be jaardenwoningen (3), wonin gen voor jongeren (4), sociaal-culturele voorziening gen (5), overdekte passage met winkels cafés en eethuis jes (6), opvang en adviescen trum of jeugdhotel (7), dak terras (8), theater (9), biosco pen (10), glazen koepel (11), kamermuziekcentrum (12). Inspraak Maarten Lubbers: "Het plan is heel bewust een drukproef genoemd. Het is maar een mogelijkheid. Als men met dit plan verder wil gaan, dan zal het eerst nog moeten on derworpen worden aan een verdere inspraakprocedure om te kijken of we ons huis werk goed gedaan hebben. Als je iets gaat bouwen, wat er voor misschien wel honderd jaar staat, dan is het tenslotte zaak om goed na te denken over wat je doet". Op zijn vroegst overigens zal er waarschijnlijk pas in 1980 be gonnen kunnen worden met de nieuwe plannen. Pas mid den 1979 zal begonnen wor den met de afbraak van het Huis van Bewaring. Bouw-Es-Wat-Anders heelt zich altijd op het standpunt gesteld dat voor het plan ge zocht moest worden naar een constructie, waarbij meer dere investeerders deel ne men. Een dergelijke con structie garandeert ook het beste dat er geen kwalijke ontwikkelingen kunnen plaatsvinden. Ook de conti nuïteit is op die manier het beste gewaarborgd. Bouw- Es-Wat-Anders heeft zelf in middels al een aantal Fina nciers bereid gevonden in het plan deel te nemen, waaron der het Bouwfonds Neder landse Gemeenten en het Pensioenfonds voor de Ge zondheid en de Geestelijke en Maatschappelijke Belangen. Bouw-Es-Wat-Anders is nog steeds bereid ook met Bou wes samen te werken. Maar niet in een plan dat Financieel zo gunstig mogelijk is voor één ondernemer. Maar een plan dat in alle opzichten in de eerste plaats zo goed moge lijk is voor de stad, het plein en de bevolking. Een plan waar een Paradiso-publiek, maar ook een Bouwes- publiek zich thuis kan voelen Zoals de toekomst er nu uit ziet is er weer hoop voor het Leidseplein. 1974 van Bouwes een claim had gekregen op het terrein van het Huis van Bewaring. Pas toen het plan Bouwes in opspraak kwam, stapte Galli ford eruit. Vervolgens ging Bouwes in zee met de Limburgse projec tontwikkelaar Wilma BV. Bouwes zelf heeft nooit wil len openbaren, wie zijn fina nciers waren voor zijn Leïdse pleinplan. Wilma zou met zo n 110 miljoen op tafel willen komen. De plangroep Bouw-Es-Wat- Anders vraagt zich vooral af wat Bouwes nog over de plannen te zeggen zal hebben als Wilma straks voor 100 pro cent zou gaan financieren en bouwen. Bouwes zelfheeft al tijd volgehouden, dat hij de baas zou blijven over de plan nen Maar als de gemeente raad denkt met Bouwes te praten, staat daarachter een projectontwikkelaar, die de uiteindelijke beslissing neemt. Dat is één van de re denen geweest voor de ge meenteraad voor herziening van het totale plan. "We wil len wel met Bouwes praten, maar niet met Wilma". De hele omgeving van het Leidseplein is trouwens in beweging. Niet alleen omdat het plein een nationaal begrip is en als zodanig een trek pleister voor toeristen, hip pies, zakenmensen, platte landers, Amsterdammers, kunstenaars, artiesten, dag jesmensen, kortom voor ie dereen. Maar ook omdat vlak bij het Leidseplein het ein dstation van de Schiphol- spoorlijn gepland is, namelijk op het Museumplein. Jachtgebied Projectontwikkelaars zijn dan ook druk bezig met allerlei f-Juwe kantoren in de buurt van het plein. De omgeving van het Leidseplein is daar door een groot jachtgebied geworden van speculanten, bouwers en project ontwikkelaars. Maarten Lubbers van Bouw- Es-Wat-Anders: "Het belang rijkste wat er nu gebeurt is, dat er eigenlijk eens iets lukt. Je hebt wel eens het gevoel dat de hele stad kapot gaat, ook op andere plekken. Maar het is ons toch gelukt om het noodlot van het Leidseplein te doorbreken. Dat we gehoor hebben gevonden voor de mogelijkheid dat je de zaak ook op een andere manier kunt inrichten. Dat niet de vrije hand wordt gegeven aan een soort ondernemers, dat uit elke millimeter zoveel mogelijk wint wil slaan". Zeven architecten hebben enige tijd geleden in overleg met Bouw-Es-Wat-Anders in Tussen Paradiso (links) en het sombere Huis van Bewaring staat een soort van chalet waar eertijds de Armenzorg en later de Drankbestrijding was ondergebracht. Nu houdt Bouw-Es-Wat-Anders er bureau.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 19