UYS: geen
1-1, maar
nederlaag van 4-0
Alleen wonder helpt Teylingen
Lugdunum-LD W S (CM))
toppunt van saaiheid
definitief bezegeld
ROODENBURG ONVERKLAARBAAR MAT
Lot Randstad Sport
Leidenaars delen de punten met Wilhelmus (1-1)
OOK WINNEND IJDO
NOG NTET VETLTG
MAANDAG 18 APRIL 1977
PAGINA 11
SPORT
SPORT
DELFT-Alleen een wonder kan
Teylingen nog van degradatie
naar de derde klasse redden.
Doordat Teylingen zelf verloor
van DHC en mededegradatie
kandidaat ON A won is het ver
schil, met nog twee wedstrijden
voor de boeg, 4 punten gewor
den.
Een haast onmogelijke opgave
voor de Sassenheimse ploeg.
Vooral met de wetenschap dat
het 2-0 verlies van gisteren ei
genlijk niet nodig was geweest.
DHC, dat moest winnen om nog
in de race voor het kampioen
schap te blijven, probeerde het
spel te maken. De Delftse ploeg
Degradatie zo goed als zeker
faalde echter volledig, waar
door juist Teylingen erg gevaar
lijk kon worden. Vooral Hennie
Zoet kreeg in de beginfase sco-
ringsmogelijkheden. Zoet
sprong echter onzorgvuldig met
de kansen om, zoals Teylingen
eigenlijk het gehele seizoen door
al de meest opgelegde kansen
weet te missen. De Sassenheimse
ploeg kan zich qua veldspel met
veel clubs in deze tweede klasse
meten. Zodra een paar spelers
kansen weten te creëren dan
weet men er geen raad mee. De
doelpunten blijven uit en de
ploeg gaat dan tegen zichzelf
lopen voetballen. Tegen DHC
was dat ook het geval. De thuis
club kwam via Jack Vaes in de
54ste minuut op 1-0, putte moed
uit de verkregen voorsprong en
deklasseerde Teylingen verder
in de gehele tweede helft tot een
armzalig ploegje, dat nauwe
lijks meer over de middellijn
kwam. Vijf minuten later was
het 2-0. Een enorme fout in de
Sassenheimse verdediging
werd door Harry Dame genade
loos afgestraft (2-0). Hierna
kregen de Delftenaren nog vele
mogelijkheden de score op te
voeren maar doelman Van der
Zwaan voorkwam erger. Jos
van der Lans kon het verlies
blijkbaar moeilijk verwerken.
Een kwartier voor tijd werd hij
wegens natrappen van het veld
gestuurd door de goed leidende
scheidsrechter Ploeg.
ROB ONDERWATER
AMSTERDAM - UVS heeft slechts een paar tellen serieus
de gedachte kunnen koesteren dat er bij AFC een redelijk
resultaat zou kunnen worden geboekt. Op het moment dat
invaller-spits Jan Verver tien minuten voor tijd de gelijk
maker achter doelman Jansen deponeerde, gloeide er even
hoop in de Leidse harten.
De illusie dat de 1-1 stand zou kun
nen houden werd echter getorpe
deerd door scheidsrechter d'Anco-
na, die na overleg met zijn grens
rechter weigerde het doelpunt
geldigheid te verlenen, en door de
tegenstander. Luttele seconden
nadat de Verver-treffer was ge
schrapt, ijlde AFC weg in een flit
sende tegenstoot die de hard en la
coniek gevonden 2-0 ven midden-
Pieter Donath
matchwinnaar
WASSENAAR - Door een 1-0 zege
op DHS prolongeerde Blauw Zwart
gisteren de kleine kans op de titel in
de eerste klasse. Met nog vijf duels
voor de boeg bedraagt de achter
stand op koploper Neptunus nu
vier punten. Met een onhoudbaar
schot, uit een voorzet van Ad Hoog-
enboom, stelde Pieter Donath drie
minuten voor tijd de winst veilig.
Verdediger Ger Smit en doelman
Smit waren de uitblinkers bij
Blauw Zwart, dat door DHS slechts
sporadisch in gevaar werd ge
bracht.
Door
Paul de Tombe
velder Geluk opleverde. Nog eens
tien minuten later was het gedemo
raliseerde UVS met de grootste
seizoen-nederlaag om de oren ge
mept 4-0 wees het scorebord tens
lotte aan op het Amsterdamse
sportpark met de veelzeggende
naam "Goed Genoeg".
Het cruciale moment van de wed
strijd was uiteraard die 80ste mi
nuut, toen het inplaats van 1-1,
twee-nul was geworden. Logisch
dan ook dat trainer Gerard Désar
naderhand weieens wilde weten
waarom de Leidse gelijkmaker nou
eigenlijk was afgekeurd. Zelf hield
hij het erop dat de grensrechter die
het "beslissende", maar wel héél
erg korte vlagsignaal had gegeven,
in de mening had verkeerd dat de
bal achter zou lopen. Op het mo
ment dat Arie Lagendijk met zijn
snel genomen vrije trap Piet van
Putten (pauze invaller voor de ge
blesseerde Henskens) in vrije posi
tie had gemanoeuvreerd en de bal
na diens lob onderweg was naar de
lat, via de handen van doelman
Jansen, was er ook sprake van enig
vlagvertoon, al kon dat bepaald niet
erg uitbundig worden genoemd.
Toen Verver de van de lat terugge
sprongen bal eenmaal met het
hoofd naar 1-1 had gestuurd, was
dat echter wél aanleiding voor
d'Ancona om in overleg te treden
met zijn grensrechter. De arbiter
"Want voor mij was het een twijfel
geval. Het leek mij buitenspel van
de man die scoorde". Geconfron
teerd met het gegeven dat de vlag
toen allang weer was binnenge
haald, creêrde de spelleider nog
meer verwarring met zijn opmer
king dat dan "blijkbaar die andere
speler buitenspel had gestaan. Hoe
dan ook, mijn grensrechter had in
ieder geval strafbaar buitenspel ge
constateerd".
Die dubieuze beslissing en de (4-0)
consequentie daarvan had UVS
duur kunnen komen te staan, ware
het niet dat de alle lager geklas-
seerden in de hoofdklasse A zo
vriendelijk waren de punten in te
leveren. Daarom had de grote ne
derlaag geen verstrekkende gevol
gen, al was het natuurlijk bepaald
niet bevorderlijk voor het moreel
van de ploeg die dinsdagavond de
bikkel-partij bij De Spartaan wacht
(aanvang 7 uur).
Doelman Wijnand Sloos bijvoor
beeld stond nog na te suizebollen
van de door AFC in de slotfase ge
demonstreerde schotvaardigheid
met een scoringspercentage van
honderd procent. "Ongelooflijk dat
ik er vier om m'n oren krijg. En er
was er niet één houdbaar".
Het impliceerde een stukje bewon
dering voor het spitse werk van de
tegenstander, dat later duidelijker
werd verwoord door Désar. "We
zijn de boot ingegaan door de indi
viduele klasse van hun spitsen".
Daarmee werd direct ook het ver
schil getypeerd. Het "werk-en ren-
voetbal" spelende UVS was be
paald niet zoveel minder dan de
tegenstander, maar komt maar heel
moeilijk tot scoren. Als met hard
zwoegen het front is bereikt, laten
de mannen die het moeten doen,
het te vaak afweten. Kansen wor
den tegenwoordig wel gecreeêrd,
maar als zelfs op twee meter van het
doel over de bal wordt heenge-
maaid (Van Goozen, die een off-day
had en dan ook werd vervangen
door Verver), wordt het natuurlijk
bijzonder moeilijk om rendement
te plukken van de noeste arbeid.
AFC daarentegen kan héél lang de
indruk wekken in staking te zijn
gegaan om dan in bevliegingen met
dodelijke zekerheid en veel variatie
toe te slaan. Zo ging het bij de tot
standkoming van 1-0 (Bijlsma op
aangeven van Akkermans), na een
half uur voetbal; zo ging het ook bij
de voorbereidingen van het trio
treffers in de laatste tien minuten.
Pech en "geluk" beslisten toen over
de verdeling van de punten. Nadat
1-1 was doorgestreept, spoot mid
denvelders Geluk 2-0 langs Sloos,
rondde Bijlsma een flitsende drie
hoekscombinatie af en deed Geluk
tenslotte ten overvloede nogmaals
voor hoe simpel scoren kan zijn:
4-0. Uiterst geflatteerd natuurlijk.
Désar "Ja, wat wil je. Als het 1-1
moet worden en je krijgt 2-0 achter
je oren, is het een gelopen pot
LEIDEN - Derby's zijn
nooit de mooiste wed
strijden geweest die er
op de Leidse voetbal
velden in het verleden
werden vertoond.
Daarvoor stond er meestal te
veel op het spel; waren het niet
de punten dan was er altijd nog
de eer waar om werd geknokt.
Werd er niet fraai gevoetbald
dan maakten inzet, spanning
en sensatie zo'n stedelijke ont
moeting tot een festijn waar nog
weken over werd nagekaart.
Van dat alles was gisteren in het
„duel" tussen Lugdunum en
LDWS (0-0) niets, maar dan ook
niets te bespeuren. Het leek wel
alsof beide verenigingen had
den afgesproken het Leo Redel
in zijn laatste wedstrijd voor
Lugdunum maar niet al te
moeilijk te maken. Mevrouw
Redel probeerde het afscheid
van echtgenoot Leo onvergete
lijk te maken door de „bewegin
gen" van beide teams op film
vast te leggen. Ze had net zo
goed een fototoestel kunnen
meenemen, in het veld gebeurde
helemaal niets.
Publiek
Lugdunum anno 1977 zal als de
meest saaie Leidse derby de ge
schiedenis ingaan. Een felle
aanklacht dient gericht te wor
den tegen het publiek, dat aan
die verveling in niet geringe
mate bijdroeg. Alleen toen Leo
Redel zo'n tien minuten voor het
eindsignaal het veld verliet kon
er even een applausje van af. De
meeste toeschouwers hadden op
dat moment echter al het gezel
lige Lugdunum-clubhuis opge
zocht. Ook Lugdunum-trainer
Huub Lenz kon er maar weinig
waardering voor de ongeinte-
resseerdheid van de acteurs op
brengen: ,Al voetbal je tegen
een damesteam dan moet je er
nog met een inzet van 100% voor
knokken. Het kan er bij mij niet
in dat je in een derby zo lauw
loopt te voetballen." Beide ploe
gen verdienden niets meer dan
de 0-0, die als logisch resultaat
op het scorebord terecht kwam.
Gé Dubbel-
deman,
de laatste man
van LDWS,
schiet een
deuk in de bal.
Lugdunumspeler
Jan v.d. Reij-
den kijkt be
zorgd toe.
LDWS trachtte de bal wat meer
in de ploeg te houden dan Lug
dunum, dat het meer moet heb
ben van de snelheid van de spit
sen Schildhuizen en Pijnakker.
Veel leverde het tikwerk van
LDWS, dat vaak door de slechte
grasmat werd onderbroken,
nietop.Aande andere kant was
er voor de Lugdunum-aanval
ook weinig eer te behalen, om
dat de dieptepasses elke nauw
keurigheid misten. Het duurde
bijna een half uur voordat één
van beide ploegen iets gevaar
lijks probeerde te ondernemen.
Paul Wetselaar schoot de bal
toen in de handen van
Lugdunum-doelman Wil de Vos,
die daarvoor nog niet in actie
had behoeven te komen.
LDWS-doelman Wim Visser kon
zijn handen pas in de tweede
helft warmen, toen Gijs Collé
was doorgebroken. Visser kon
de bal na het slappe schot van
Collé echter zonder moeite op
rapen. Na een lob van Jan Pij
nakker verdween het leer nog
over de lat. Aan de andere kant
kreeg LDWS één redelijke kans
het treffen alsnog te beslissen.
Dat was toen invaller Bart v.d.
Weiden zich knap vrijspeelde en
de bal panklaar legde voor John
van Haastrecht, die de bal ech
ter met een slappe boog over het
doel van Wil de Vos prikte.
RON POLANE.
VOORSCHOTEN - Het lot van Randstad Sport is nu definitief bezegeld.
Door een 4-3 nederlaag op eigen veld tegen UDO zullen de Voorschotena
ren het volgend seizoen in de vierde klasse moeten uitkomen. UDO blijft,
ondanks de zege, ook degradatiekandidaat.
De spanning was te snijden, de
laatste tien minuten van dit ener
verende degradatie-duel. Onver
wacht was Randstad Sport, strij
dend voor zijn laatste kans, uit vols
lagen kansloze positie, teruggeko
men tot 4-3. Doelman Cees van Rijn
ontpopte zich toen echter als de
held van Oegstgeest en bezegelde,
door zijn fraaie reddingen, direct
het lot over Randstad Sport, dat
tenslotte moedeloos afdroop.
Uitgooi
Het zag er overigens niet naar uit,
dat het nog zo spannend zou wor
den. In de eerste helft met name
speelde UDO zeer aanvallend en
omdat John Maunuputty en Wil-
bert Witteman een bijzonder goede
dag hadden lag het voor de hand,
dat de uiterst zwakke Randstad
defensie spoedig door de knieën
zou gaan. Hetgeen voor rust inder
daad tweemaal gebeurde. Een bij
zonder zwakke uitgooi van doel
man Hendriksen werd door zijn
verdediger Kamerling met de hand
beroerd en John Manuputty plaat
ste zich achter de bal. De kleine
Oegstgeestenaar deponeerde de bal
ineens achter Hendriksen. De
Voorschotense doelman was voor
de tweede maal kansloos toen Cor
Streijk zich tussen enkele Rand
stadspelers doorwrong en beheerst
intikte: 0-2. En vlak na rust werd
hét zelfs 0-3 toen Cees van 't Woudt
de bal op een presenteerblaadje
kreeg aangeboden van de hard
werkende Manuputty. Randstad
Sport leek volkomen weggespeeld
te worden.
Zover kwam het echter niet. UDO
kwam na een tegentreffer van Henk
van der Zwan weliswaar nog op 1-4
door opnieuw Manuputty, maar het
naderende verval kondigde zich al
aan. De ploeg had in de eerste helft
teveel energie verspeeld en dat
brak de Voscuylbewoners, toen
Randstad aanzette voor een laatste
wanhoopsoffensief, op. Althans
bijna. Van der Zwan en Devilee we
zen hun ploeg de weg, maar na die
derde goal liep Randstad zich stuk.
Op doelman Cees van Rijn, die als
enige UDO-speler zijn hoofd koel
hield in die bijzonder spannende
slotfase.
VAN NISPEN-LFC 1-1
Tegen middenmoter Van Nispen is
koploper LFC niet verder gekomen
dan een 1-1 gelijkspel. Omdat ook
naaste belager Scheveningen een
zigd.
LFC verloor in De Zilk niet alleen
een punt, maar ook verdediger
Henk Spies, die zijn knieband ver
rekte en daardoor vermoedelijk
niet beschikbaar zal zijn als vol
gende week aangetreden moet
worden tegen concurrent Scheven
ingen. Een dubbele tegenvaller dus
voor de ploeg van Raboen, die het
gelijke spel tegen Van Nispen een
'gemiste kans' noemde. LFC begon
overigens goed, want na een kwar
tiertje 'aftasten' namen de Leide
naars de leiding. Een verdediger
van Van Nispen werkte de bal, na
grondig stoorwerk van Hans Kruiff
in eigen doel: 0-1LFC wilde daarna
het karwei wel afmaken, maar het
afwerken was slecht verzorgd. Vlak
voor rust kwam de thuisclub on
verwacht op gelijke hoogte. In bui
tenspelpositie staande trof Henk
van Maris doel: 1-1.
Na de hervatting was LFC opnieuw
sterker, maar ook nu stond het vi
zier niet op scherp. Koos Bekooy en
Cock van Weerlee kregen ieder nog
een goede kans op een treffer, maar
beiden faalden.
SC LISSE-HILLEGOM
En ook ditmaal ging het in de aller
laatste minuten weer fout bij SC
Lisse. Al vaker deze competitie
leek Lisse op een overwinning af te
gaan, maar vlak voor tijd moesten
de oranjezwarten toch nog een punt
prijs geven. Zo ook nu tegen
streekgenoot Hillegom, dat tot
tweemaal toe op achterstand gezet
werd, maar toch nog langszij
kwam. Zij het met de nodige for
tuin.
Veelbelovend
SC Lisse, met Aad Hoogkamer als
laatste man en Jack van Ruiten
voor de geblesseerde Wim van
Beek, startte veelbelovend. Een
hoge voorzet van Gerard Koomen
werd door de Hillegomse goalie
verkeerd beoordeeld, waarna Van
Ruiten simpel voor 1-0 kon zorgen.
Voor rust kwam Hillegom nog
langszij, maar Lisse, dat zich vooral
technisch de betere ploeg toonde,
nam na de hervatting opnieuw af
stand. Na een knappe één-twee van
Van Ruiten zorgde Harry van der
Zwet voor 2-1. Vlak voor tijd, ieder
een had zich al met een Lisser-
overwinning verzoend, kreeg
Hoogkamer de bal ongelukkig in
het strafschopgebied tegen zijn
arm. De omstreden strafschop
werd door Van Velzen benut: 2-2.
sterker, RAVA was dat na rust. Ge
zien dit spelbeeld was de uiteinde
lijke 0-0 eindstand dan ook wel te
recht, al liet met name DOCOS een
paar goede kansen op een doelpunt
onbenut.
Hopeloos
Met een moegestreden Wilhelmus
(vier wedstrijden in acht dagen)
kwamen de Leidenaars een 1-1 ge
lijkspel overeen. Erg gemakkelijk
is dat gelijke spel echter niet tot
stand gekomen, want nadat Wil
helmus in de vijftiende minuut de
score via Van der Vaart had
geopend heeft Roodenburg toch
nog even diep in het krachtenar
senaal moeten tasten. Cees Mon
tague beklonk de overeenkomst
uiteindelijk met een mooi en hard
schot.
Trainer Pieter Versteegh sag het
echter in eerste instantie allemaal
even anders. Stoïcijns vertelde
hij; 'Tk ben erg blij met dat punt.
Tussen ons en nummer voorlaatst,
Lenig en Snel, liggen maar zes
punten. Met vijf wedstrijden voor
de boeg zijn we dus nog lang niet
veilig". Even later wat serieuzer:
"De rest van dit seizoen zal ik ge
bruiken om wat jongens uit het
tweede en de regionale jeugd-een
kans in het eerste te geven. Voor
het nieuwe seizoen heb ik wel wat
nieuwe spelers nodig om de selec-
tiegroep uit te breiden. De slechte
resultaten van de laatste tijd ko
men in hoofdzaak doordat we geen
goede vervangers voor gebles
seerden hebben. Vandaar dat ik
best wat meer jongens bij de groep
wil hebben".
Gisteren moest Versteegh het
zonder Joop de Roer (spit) en Wim
Ligtvoet (vakantie) doen. Daar
naast mist hij nog steeds Peter
Dubbeldeman en Rob Brittijn.
Voor De Boer speelde Wim Lancel
weer eens mee en voor Ligtvoet de
van weinig zelfvertrouwen voor
ziene Henk Prins. Vandaar dat het
in de achterste lijn van Rooden
burg niet altijd even goed klopte.
Dat was ook de reden waarom
Roodenburg na die openingstref
fer van Wilhelmus niet massaal
ten aanval durfde te gaan, afge
zien van het feit of de Leidenaars
dat wel wilden.
Die onzekerheid van Roodenburg
stond echter niet aan de basis van
de gelukkige treffer van Wilhel
mus. Van der Vaart mocht op links
een hoekschop nemen, die onnodig
was weggegeven. Montagne en
doelman Van Berge en Henegou
wen verkeken zich zo op die hoek
schop, dat de bal regelrecht het
doel in verdween. Hans Tisseur,
de Leidse spelverdeler, trachtte
daarna zijn voorwaartsen keer op
keer te lanceren, maar veel le
verde dat vooralsnog niet op.
Wilhelmus wist iedere
Roodenburg-aanval onschadelijk
te maken, ook al omdat df. inzet
van de Leidse spitsen in de eerste
rondgang beneden peil was en
André Ooyendijk te vaak onreg
lementair te werk ging.
In de veertigste minuut echter
Kon Pieter Versteegh juichen.
Niet alleen omdat de gelijkmaker
werd aangetekend, maar vooral
omdat dit gebeurde via een op de
training Ingestudeerde "truc".
"Eindelijk bleek dat er toch Iets op
de training is geleerd", aldus Ver
steegh. Relnier Verkuylen, die
tussen een aantal verdedigers
voor het doel van Wilhelmus
stond, legde de hem aangespeelde
bal terug op Cees Montagne, die
hard uithaalde: 1-1.
Ondanks het grote overwicht, dat
Roodenburg in de tweede helft
had, kwam de ploeg niet meer tot
scoren toe. De Leidenaars leken
tevreden met het ene punt te zijn
en wilden kennelijk niet tot het
uiterste gaan tegen Wilhelmus,
dat inmiddels al met de tong op de
schoenen liep. Roodenburg ge
loofde het wel en sudderde door
tot het einde met het ene punt ste
vig op zak.
John de Wetering kon geen verkla
ring voor de lusteloosheid van zijn
ploeg vinden: "De wil om te win
nen is er wel degelijk. Het is niet
zo, dat we dit seizoen als verloren
beschouwen en het er verder maar
bij laten zitten. Maar waarschijn
lijk ligt de oorzaak in het feit dat
we steeds een vaste speler moeten
missen".
WALTER OOMEN
De Haagse verdedigers lieten in de
eerste helft de snelle spitsen Rob
Aniba en Sjaak Rietbergen veel
ruimte en via de vleugels kwam
DOCOS dan ook herhaaldelijk ge
vaarlijk door. Rietbergen zelf en
Frans Smits waren dichtbij een
doelpunt, maar hun schoten waren
net niet zuiver gericht. Na rust
paste RAVA een strakkere man
dekking toe. De Hagenaars namen
het inititatief over, maar dankzij
een hardwerkend Leids midden
veld werd het toch nauwelijks ge
vaarlijk voor het doel van Burg-
thouwt. Vlak voor tijd kreeg Sjaak
Rietbergen plotseling een fraaie
kans om DOCOS alsnog aan de
twee punten te helpen, maar de
spits faalde hopeloos.
