Schipper raakt topplaats in Ronde van België kwijt Men moet als waarnemer met zijn tijd meegaan 7 Lord Killanin getroffen door hartinfarct VRIJ-UIT V mu.nm si Cees Priem nog steeds kanshebber voor eindzege Joop Yervoort vraagt twee weken vrijaf WOENSDAG 13 APRIL 1977 PAGINA 11 Danny Nu het Nederlands elftal de Bel gen heeft overklast, staat het voor velen zo vast als een huis dat Oranje de eindronde van de wereldkampioenschappen in Argentinië zal bereiken. Daar wordt niet eens meer over ge- praa tToch wijs ik er maar even op dat Ierland uit nog moet worden bedwongen, een. land waar in Rotterdam slechts 2-2 tegen werd gespeeld. En stel nu eens dat Barcelona Cruijff niet afstaat, dan wel geen 90.000 maar 200.000 florijnen vraagt, dan wel dat Johan de Grote pre cies de zondag er voor een schop voor zijn raap in de Spaanse competitie krijgt? Goed,goed, ik zeur. Maar toch Cees van Cuilenborg van Voet bal International houdt zich al bezig met het probleem dat Cruijff niet naar Argentinië wil. Hij gaat na waarom niet, want een speler als hij moet toch op het hoogste pla tform afscheid nemen. Beckenbauer doet dat ook. Is het geestelijke oververmoeid heid van Johan? Van Cuilen borg gelooft het niet, hoezeer pers en supporters steeds weer beslag op hem leggen Van Cuilenborg vermoedt dat Cruijff gewoon niet meer zo lang van huis wil. Een oer-knus Nederlands argument dus. "In dat geval mag geen sterveling het de KNVB kwalijk nemen als men ten opzichte van Johan Cruijff bij zijn afscheid het ge nereuze gebaar maakt om zijn vrouw Danny te laten meegaan Het verleden heeft aangetoond dat Johan Cruijff een uniek ge val is in dit land. Er mogen best privileges worden geschapen voor de beste voetballer van de wereld die nu eenmaal onmis baar is als bindmiddel van een succesvol Oranjealdus Van Cuilenburg. Ik ben niet verrukt van dat voorstel. Ruim 40 jaar geleden trok het Nederlands elftal voor de WK naar Italië ("We gaan naar Rome"). De HFC-doelman Gejus v. d. Meulen kwam toen in een uit- Door Ruud Paauw zonderingspositie. Hij mocht la ter dan het team naarltalië ver trekken enals enige,zijn vrouw meenemen. Het viel niet in goede aarde, het wekte irrita ties. Natuurlijk, Van der Meulen was Cruijff niet en 1934 was iets anders dan 1978. Maar ik vrees dat de irritaties na een paar weken Argentinië nu juist wél met die van 40 jaar terug te ver gelijken zullen zijn. Pfrommer Wat coach Pfrommer nu ei genlijk nog denkt te bereiken met de herenschaatsploeg gaat mijn petje te boven. De kern ploegrijders hebben laten weten dat zijn contract, dat tot eind volgend seizoen loopt, nu dient te worden beëindigd. De teleur stellingen van de afgelopen ti- teltoernooien zijn aldus tot ont lading gekomen Pfrommer wenst niet als een mislukkeling en als een kwa jongen de laan uit te worden ge zonden. Begrijpelijk, na negen jaar hard werken. En hij heeft natuurlijk gelijk als hij wijst op de wat malle omstandigheid dat dezelfde rijders die zich nu tegen hem keren, vorig jaar er juist op aandrongen dat hij zou blijven. Maar wat schiet hij er mee op? De KNSB handhaaft hem, maar heeft het kernploeg systeem in de ijskast moeten zetten. Juist nu meer dan ooit nauw overleg en nieuwe trainingsimpulsen ge boden waren. Pfrommer krijgt straks de rijders pas onder zijn hoede als ze naar de Europese kampioenschappen gaan. Dat zal de Nederlandse achterstand op de Noren alleen maar groter maken. Beroepsmilitair Pfrommer zou het toch moeten weten: zonder troepen komt een generaal niet Hennie de Klerk Aandachtige lezertjes van deze rubriek zullen zich herinneren dat ik vorige week onder het kopje "clubliefde" een aantal regels heb besteed aan Randstad-Sport-speler Hennie de Klerk. Terwijl zijn ploeg in de derde klasse in hevig degra datiegevaar verkeerde (nog steeds verkeert) zei hij in deze krant "geen zin te hebben in de vierde klasse te voetballen" en 'op deze manier weinig lol te hebben in het voetballen" Hij overwoog, zo zei hij, naar Rijnsburgse Boys te gaan of naar zijn oude club, Rooden- burg ,jerug te keren. Ik heb toen geschreven dat dergelijke uitla tingen mij een onaangenaam gevoel in de krop gaven, omdat zij fnuikend zijn voor het moreel van de ploeg, die voor haar be houd strijdt. Wat plagerig heb ik toen de vraag gesteld wat oud- hoofdklassespeler De Klerk toch had bewogen naar derdeklasser Randstad Sport te gaan. Dat stukje heeft hij mij niet in dank afgenomen. Hij schrijft mij nu het volgende: "Het ver anderen van vereniging wordt vaak als maatstaf gebruikt voor het begrip clubliefde. Het is vol strekt onjuist om met deze ene maatstaf een speler het etiket van "voetballer zonder clu bliefde" om te hangen. Men mist meestal, de nodige achtergron dinformatie om tot een goed oordeel te komen. Dat leidt vaak tot een onjuiste mening. Naar aanleiding van het gesprekje met mij voor de wedstrijd Randstad Sport-LFC werd ge suggereerd dat ik RS. reeds de rug zou hebben toegekeerd, hoewel er nog een aantal be langrijke wedstrijden gespeeld moesten worden. Hier ziet men weer het gevaar van de journa listiek, dat al eens vaker moei lijkheden gaf: het op eigen wijze interpreteren van de gegevens die verstrekt worden door de geïnterviewdeIk geloof dat ik het slachtoffer ben geworden Leen Pfrommer: 'Zonder troepen komt een generaal van mijn eigen eerlijkheid en openhartigheid om mede te de len dat ik overweeg om R.S. te verlaten (het bestuur was hier van al op de hoogte), terwijl an deren dat voor zichzelf houden. Ieder zijn goed recht. Misschien is het tijdstip wat ongelukkig gekozen, maar dit verandert niets aan mijn mentaliteit om mij voor R.S. positief in te zet ten". "Verdwenen" De Klerk gaat dan verder: "Op mijn initiatief is er vijf weken geleden een spelersraad opge richt, waarvan ik zelf lid ben. Wij zijn druk in de weer om een aantal festiviteiten te organise ren. Van de kant van het be stuur is er niet zo gek veel ge daan voor de spelersgroep. Juist r het "slecht" gaat. moet je zorgen dat de groep niet uit een valt. Er is echter wel een aantal spelers zomaar verdwe nen, zonder dat we ooit nog iets van ze vernomen hebben. De clubliefde is hier wel ver te zoe ken. Hieraan erger ik mij terdege. Wat mij bewogen heeft naar R.S. te gaan, kan kort worden weergegeven: studie. Ik kon slechts eenmaal per week train en. Om bij RVC of bij Rooden- burg in een tweede team te gaan spelenzag ik vorig jaar niet als een reële mogelijkheid. Zo lang het kan, wil ik bij een club zo hoog mogelijk spelen. De basis hiervoor is uiteraard een optimale training. Kan dat niet dan maar een stapje terug en dan toch in een eerste elftal voetballen. Mijn maatschappe lijke carrière gaat te allen tijde voor de sport. De opmerkingen en suggesties omtrent een nieuwe club zijn geheel voor re kening van de schrijver van deze rubriek. De speler in kwes tie mag in dit land gelukkig zelf beslissen wat hij doet. Laten we hopen dat dat zo blijft. De be slissing of ik al dan niet R.S. ver laat is ook voor een groot deel afhankelijk van de uitslag van mijn examens en eventuele ver dere studie. Conclusie: dat clubliefde niet meer is wat het vroeger was, ben ik volledig met de schrijver eens. Maar dat is iets in de maat schappij dat zijn weerslag ge vonden heeft in de amateur sportwereld. Misschien een wat vreemde vergelijkingmaar wie heeft nu nog 30 jaar eenzelfde werkkring? Men is niet meer zo honkvast als vroeger. Dat geldt ook voor de sportwereld. Men moet ook als waarnemer met zijn tijd meegaan". Tot zo ver Hennie de Klerk. Kern Ondanks zijn vele woorden ziet Hennie de Klerk bijna nog kans langs de kern van de zaak te glippen. Waar het mij om ging (en nog gaat), was dat een speler wiens ploeg in degradatienood verkeert, van weinig gevoel blijk geeft als hij op dat momen t openlijk zegt geen zin te hebben een klas lager te spelen en al vast een paar clubs de revue laat passeren waarvoor hij vol gend seizoen zou kunnen spelen Dat getuigt niet van de juiste spirit, omdat zoiets zijn medes pelers alleen maar ongunstig kan beïnvloedenDe Klerk heeft met nog geen lettergreep aan geduid wat aan dat oordeel niet deugt. Hij is ook niet het slachtoffer van „eigen eerlijkheid en open hartigheid", eerder van gebrek aan tact en inzicht. Hij beseft dat nu ook wel, want hij erkent notabene zelf dat ,Jiet tijdstip wat ongelukkig gekozen was". De rest van zijn brief is interes sant (het eerste van Randstad komt een beetje over als een zootje ongeregeld) maar doet er weinig toe. En wat de laatste zin betreft: ze ker, Hennie, een waarnemer moet met zijn tijd meegaan. Dat is echter wat anders dan alles slikken wat deze tijd in je strot stopt. ,Jleeds", zou Sjef van Oe- kel hier nu roepen. In bad In het officieel orgaan van Quick Boys gaat J. H. Sip in op een stukje dat ik enige tijd te rug, na de wedstrijd Hui- zen-Noordwijk, schreef. Hui- zen-Noordwijk was een verruk kelijk potje, maar ik meldde toen dat ik doorgaans op zater dag louter uit plichtsbetrach ting en zeker niet voor mijn ple zier naar het voetballen ga. Het spel is vaak zo saai. Ik zou liever langer in de badkuip blijven liggen, zo liet ik weten. J.H.Sip vindt dat niet aardig opge merkt. „Wij weten best wel dat het amateurvoetbal heel wat minder kwaliteiten heeft dan het betaalde voetbal. Maar in het amateurvoetbal moeten de spelers geld betalen, het is een hobby, en in het betaalde voet bal krijgen ze tienduizenden guldens toe". Gelukkig is hij bereid er zand over te gooien, „want het Leidsch Dagblad doet al genoeg voor de amateurs in de regio (forumavonden, spelregela vonden). Ik blijk mij onvoldoende duide lijk te hebben uitgedrukt. Ik ga veel meer op zaterdag dan op zondag naar het voetballen, vandaar. Maar ik heb meesten tijds tegen het betaalde voetbal precies dezelfde bezwaren als tegen het amateurvoetbal: te weinig avontuurlijk. Dat laat ste is niet afhankelijk van wel of niet betaald spelen. Sip nodigt mij vervolgens uit in het vervolg samen met de spelers van Quick Boys in bad te gaan. Ik ben hem erkentelijk voor dat vriendelijke gebaar, maar ik zal er geen gebruik van maken. Diep in mij huist een kluize naar, de man die alleen wil zijn. Althans in bad. DUBLIN - De 62-jarige lord Killa nin, president van het internatio naal Olympisch comité, is gisteren in Fairyhouse bij Dublin door een hartinfarct getroffen. Hij is over gebracht naar een ziekenhuis in Dublin. De Ier werd onwel kort nadat zijn zoon, de jockey Michael Morris, het hoofdnummer van de paar denrennen in Fairyhouse had ge- Volgens een woordvoerder van het St. Vincent's hospital in Du blin bevindt Lord Killanin zich niet in levensgevaar. Zijn toe stand werd "naar omstandighe den redelijk" genoemd. Killanin, die sedert 1968 vice- president van het internationaal Olympisch comité was, volgde in 1972 na de Spelen van München de KAMPENHOUT - Het aantal kanshebbers voor de eind zege in de Ronde van België is gisteren van elf tot zeven gereduceerd. De Belgen Etienne de Beule, Roger Swerts en Ludo van Stayen en de Nederlander Jos Schipper misten in de derde etappe de slag en kwamen met een vertrageing van drie minuten op etappewinnaar en en klassementslei der Walter Planckaert in Kampenhout aan. Veertig kilometer voor het einde van de 163 kilometer lange etappe van Brugge naar Kampenhout on der slechte weersomstandigheden ontstond een kopgroep van 15 ren ners waarin de voornaamste favo rieten plus de Nederlander Piet van Katwijk en de uitstekend rijdende Cees Priem. De Zeeuw speelt nog steeds een rol in de strijd om de eindzege tegen de Belgen Walter Planckaert, Freddy Maertens, Guido van Sweeveld, Frans Ver- beeck, Roger de Vlaeminck en zijn Belgische ploeggenoot Roger Ro- siers. Dit zevental staat binnen 35 seconden gerangschikt. De Ronde van België eindigt morgen met een individuele tijdrit. Vanaf de grote markt in Brugge - waar Dietrich Thurau de presentie lijst wegens een griepaanval niet meer tekende - reed het peleton on danks het slechte weer de eerste 60 kilometer in hoog tempo. De ge middelde snelheid bedroeg 45 ki lometer per uur. Dit tempo was voor de Fransman Andre Romero (door Ocana in de Frisolploeg ge haald) te hoog. Hij moest lossen en rèakte verachterop. Op een stuk kasseiweg scheurde het peloton in twee stukken. Jos Schipper, die vierde werd in de Amstel Goldrace en maandag de tweede etappe won, was duidelijk vermoeid en bevond zich toen al in het tweede deel. Twintig kilometer verder kwam echter een hergroepering tot stand. De beslissing viel 40 kilometer voor het einde in Elewijt. Daar scheid den 15 renners zich af van het pelo ton en bouwden zeer regelmatig een voorsprong van drie minuten op. De vijftien waren: Walter en Willy Planckaert, Freddy Maertens, Michel Pollentier, Walter Naegels, Roger de Vlaeminck, Ronald de Witte, Willy de Geest, Cees Priem, Roger Rosiers, Piet van Katwijk, Walter Godefroot, Guido van Sweeveld, Frans Verbeeck en Jac ques Martin. Een kilometer voor het einde pro beerde Roger de Vlaeminck via een solo de etappezege te grijpen maar hij werd door het broederpaar Planckaert teruggepakt. Onmidde- lijk hierna trok Willy voor zijn broer Walter de sprint aan. De leider in het klassement won gemakkelijk en boekte aldus vijf seconden boni ficatiewinst. Wereldkampioen Freddy Maertens, normaal de snel- i de groep, sprintte wegens nuten en 29 seconden 2. Van Sweeveld op 13 sec. 3. Priem op 16 sec. 4. Verbeeck z.t. 5. Maertens op 25 sec. 6. Roger de Vlaeminck op 30 7. Rosiers op 33 sec. 8. Schipper op 3 min. en 12 se Beslissing degradatie zaalvoetbal i defect achterwiel niet n Ro nald de Witte raakte tijdens de laat ste plaatslijke ronde nog 34 secon den achterop door een lekke band. Tenslotte werd de sprint van het pe loton gewonnen door Staf van Roosbroeck. Uitslag: 1. Walter Planckaert (Bel) 163 kilo meter tussen Brugge en Kampen hout in 3 uur, 53 minuten en 10 se conden (met bonificatie 3.53.05) 2. Roger de Vaeminck (Bel) z.t. (met bonificatie 3.53.07) 3. Piet van Katwijk (Ned) 4. Cees Priem (Ned) 5. Frans Verbeeck (Bel) LEIDEN - Vanavond een beperkt zaalvoetbalprogramma, omdat er in de Leidse Groenoordhal niet wordt gespeeld. Hoofdklasser Go- dyla United ontmoet in de halve fi nale van de bekercompetitie het Alphense Odijk. Het duel wordt ge speeld in de Katwijkse Rijnsoever- hal en begint om 21 uur. De Tegel- handel en v.d. Plas treden in Lisse aan om uit te maken welke ploeg het volgend seizoen moet afdalen naar de eerste klasse. Dit beslis- sende treffen begint om 22 uur. ZEIST - Scheidsrechter Joop Vervoort, hevig bekritiseerd omdat hij de gradatiekandidaat FC Amsterdam een strafschop onthield in de wed strijd tegen PS V, heeft de scheidsrechterscommissie verzocht hem twee weken rust te geven. In een brief vroeg Vervoort de voor hem op het programma staande wedstrijden Eindhoven-FC Twente en Vites- se-Amersfoort aan een ander te geven, zodat hij veertien dagen vrijaf had om "het een en ander laten bezinken". Vervoort, die afgelopen zaterdag in eerste instantie niet wilde toegeven, dat hij fout was geweest, kwam na het zien van tv-beelden tot de conclusie, dat hij een enorme blunder had begaan. Hij; "De komende wedstrijden die mij waren toegewezen zijn te belangrijk om nog zo'n misser te maken. Vandaar mijn besluit om twee weken niet te fluiten."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 11