tovertoeter Vooral jongeren zijn dol op volksverhalen Meer en meer vogels vinden het prettig broeden in Nederland Kenner Graad Engels: 99 WOENSDAG 23 MAART 1977 99 DEN HAAG (ANP) - "De belang, stelling voor zaken waarbij je eigen lijk niet meer met beide benen op de grond staat" neemt sterk toe. Vooral bij jongeren. Denk maar eens aan de astrologische rubrie ken in tijdschriften en kranten, of aan tekens van de dierenriem, die veel meisjes als sieraadje aan een halsketting dragen. Maar ook oude verhalen doen het tegenwoordig weer goed". Dit constateert de heer Graad En gels te Helden-dorp in Noord- Limburg. Hij wijst op de vele boe ken over volksverhalen die de laat ste jaren zijn verschenen. Wellicht een vlucht van de jonge mensen uit een koude geïndustrialiseerde we reld naar de romantiek, de geheim zinnigheid. Graad Engels (69) heeft ruim 30 jaar lang de boeren in zijn geboorte streek in Noord-Limburg bezocht als bedrijfsvoorlichter van de Rijkslandbouwvoorlichtingsdienst. Na de gesprekken over de wijze waarop de boeren het meeste gewin van hun bedrijf zouden hebben, zette Engels graag nog een boom op over oude volksverhalen en gebruiken. Hij schreef ze voor zich zelf wel op, maar daar bleef het bij. Totdat anderen hem aanspoorden de beste verhalen samen te voegen tot een boek. Het resultaat was de bundel "Det dank 'tich d'n duvel, volksverhalen tussen Peel en Maas", een uitgave van uitgeverij Corrie Zelen te St.-Odiliênburg. "Eigenlijk ben ik een consument, geen producent", zegt Graad En gels, waarmee hij bedoeld, dat hij veel boeken leest, maar zich niet zo zeer geroepen voelt om zelf te schrijven. De gepensioneerde be drijfsvoorlichter vindt zich zelf in de eerste plaats een "landloper", zij het dat hij er graag met de fiets op uit gaat. Toen hij nog bij de land- bouwvoorlichtingsdienst werkte, wilde hij geen dienstauto hebben. "Dan verlies ik het contact met de natuur", zei hij. De belangstelling voor oude verha len is aangewakkerd door zijn grootvader. Die vertelde graag over heksen, spoken en kabouters. Trouwens ook vader en moeder Engels wisten merkwaardige ge schiedenissen uit de streek te ver tellen. Graad viel bij de boeren dus met zijn neus in de boter. Zijn grootou ders en ouders geloofden zelf niet in de heksen en spoken, maar op zijn tochten heeft Graad verschei dene mensen ontmoet, die er heilig van overtuigd waren, dat hetgeen zij wisten te vertellen, werkelijk waar was. Graad: "Toen een 88- jarige boer mij eens een verhaal aan het vertellen was, hield hy - bij de clou gekomen - ineens op. Ik vertel je niets meer", zei hij, "want ik hoop, dat mijn ziel rust krijgt na mijn dood". Soms ook durven oude mensen in afgelegen streken hun verhaal niet te vertellen, hoewel vast staat dat zij oude vertelsels kennen. De heer Engels, die ook graag in oude boeken en archieven pluist, heeft dikwijls verband kun nen vinden tussen een volksver haal en iets dat soms enkele eeu wen eerder werkelijk is geschied. Als voorbeeld vertelt hij het verhaal van de graaf van Kessel, wiens geest na zijn dood geen rust kan vinden, omdat hij op oneerlijke wijze aangeslibd land langs de Maas verwierf, 's Nachts kan men soms daar aan de Maas een geklots horen. Zijn geest is dan bezig het gestolen land terug te scheppen. Een onzinnig verhaal? Engels heeft in oude geschriften inderdaad een en ander gevonden van een proces, dat een van de heren van Kessel om grond aan de Maas heeft gevoerd. Er zou ook een gang onder de Maas lopen, die begon bij de burcht van Kessel. Kan niet zou men zeggen. Maarop een oude kaart kan men zien, dat de gang er wel kan hebben gelopen, echter niet onder de rivier door. Want die had vroeger een andere loop. In het land kan men ter plaatse nog de oude be dding terugvinden. De gang is er werkelijk geweest. De ingang in het kasteel is indertijd op verzoek van een moeder-overste - er was een internaat in het kasteel gevestigd - dichtgemetseld. De nonnefjes vonden de gang, afgeslo ten door een plaatijzeren deur met gaten, veel te griezelig. In de oorlog toen de geallieerden aan de westelijke oever van de Maas zaten en de Duitsers aan de overkant, zag een Engels kolonel in die gang een mogelijkheid de Duit sers in de rug aan te vallen. Doch het kasteel was inmiddels plat ge schoten en de gang was niet meer terug te vinden. Lugubere verhalen vormen een deel van de volksvertellingen. Graad Engels tekende in 1962 uit de mond van inmiddels overleden mensen het verhaal op van een man die zijn vrouw in een waterplas verdronk. De moord werd ontdekt, de man onthoofd en sindsdien was het daar niet pluis. Duimzuigerij van oude boeren? In 1967 vond Graad Engels in een pu blicatie over Limburgse geschie denis, dat op 20 mei 1707 tussen Kessel en Baerlo een man werd te rechtgesteld, die zijn vrouw met een pook had doodgslagen en daarna het lijk in een moeras liet verzinken. Het verband tussen volksverhaal en werkelijkheid was dus gelegd. Na tweeënhalve eeuw is de gruwelijke moord nog niet vergeten Graad Engels verhaalt in zijn boek ook over kabouters en dwergen. Menig verhaal heeft hij oude streekgenoten horen vertellen. Zij hadden nooit zelf kabouters gezien, maar zij kenden de vertellingen van mensen die de kabouters wel had den gezien. De vertellers hebben Graad Engels indertijd de boerde rijen waar de kabouters kind aan huis waren, zelf gewezen. Zij wis ten ook waar de huisjes van de ka bouters hebben gestaan tot het ogenblik dat er iets gebeurde, dat de kabouters noopte weg te trek ken. En het paadje, waarlangs zij toen liepen, kan men nog vaag in het land zien afgetekend. Als Graad de verhalen doorvertelt, de boerde rijen aanwijst en de houtwal toont waar de kabouters hebben ge woond, ziet men zo veel werkelijk heid dat de mannetjes met hun puntmutsjes bijna werkelijkheid worden. Waren ze er eens echt Graad Engels: "Ik denk dat de ka bouters zijn te herleiden tot de mensen uit de steentijd. Die kleiner geweest moeten zijn dan de mens van tegenwoordig. Overleveringen kunnen tot onheuglijke tijden te ruggaan. Mogelijk ook vinden de verhalen over de kabouters hun oorsprong in de misvormde, ge- drochtigde mensjes die vroeger in groepen door het land trokken, op zoek naar wat werk en wat eten. Tegenwoordig ziet men dergelijke zielige wezentjes niet meer - zij zit ten in tehuizen". Graad herinnert zich nog zo'n mannetje, dat vroeger van tijd tot tijd bij zijn school kwam kijken, te wijde (gekregen) kleren had hij aan en hij droeg een zak op de rug, waaruit hij brokken krijt haalde voor de kinderen. De heer Engels, die op zijn tochten door het land zeker 2000 mer kwaardige woorden uit zijn eigen dialect ontdekte en meer dan hon derd volksliedjes uit zijn geboorte streek opschreef, heeft hiermee bewezen een neus voor de oude i volkscultuur te hebben. Het insti tuut voor dialectologie en volks kunde te Amsterdam en universi teit te Nijmegen hebben hem dan ook als medewerker aangesteld. Bekijkt men de volksverhalen niet zo zeer van de romantische, maar van de wetenschappelijke kant, dan kan men zich ht hoofd breken over de vraag, hoe het komt, dan men elementen van de Limburgse volksverhalen ook terugvindt in verhalen die in andere delen van ons land spelen. Sterker nog: Graad Engels heeft soortgelijke verhalen ook gevonden in volksvertellingen uit Rusland, van zigeuners en zelfs uit Japan. Op zich een mysterie. Ex-bedrijfsvoorlichter Graad Engels Nederland lijkt zich te ontwikkelen tot een waar toevluchtsoord voor vogels. Zeldzaamheden en door trekkers van voorheen komen thans hier broeden. Wat ze beweegt om op juist dit overvolle lapje grond het voortbestaan van hun soort zeker te stellen? Vervolging in de oorspronkelijke broedgebie den? Vooruitlopen op ingrijpende klimaatswijzigingen? Omdat niets in de natuur voor de eeuwigheid vastligt? Hoe dan ook, ze zijn af komstig uit het noorden, het zuiden en het oosten en dat maakt de- zaak des te raadselachtiger. De SOVON, de Stichting Ornitho logisch Veldonderzoek Nederland, onderzoekt sinds 1972 de Neder landse broedvogelstand. Vogels die voorheen bij grote uitzondering in ons land broedden doen dit de laat ste jaren geregeld. De witoogeend bijvoorbeeld, een bruine eend met opvallend oog- en stuitwit die in het oosten en zuiden placht te broeden. Hij werd bij ons af en toe als door trekker of als wintergast gezien. De rode wouw, een kiekendiefach tige, roodbruine roofvogel met een lange gevorkte staart en geknikte vleugels, broedt nu niet meer alleen in het beboste heuvelland van Midden-Europa en Zuid- Scandinavië maar ook in de Neder landse bosresten. Deze wouw zweeft en schreeuwt als een bui zerd. Zijn vlucht is echter veel le vendiger. Hij zoekt bij de trek vaak het gezelschap van de buizerd op en leeft evenals deze van aas, kleine zoogdieren en vogels. De bekendste aller strandlopers, de bonte, doet in grote troepen ons land tijdens de trek aan, of overwin tert er (de niet-broedvogels blijven ook 's zomers). Hij zoekt er nu ook in toenemende mate de natste stukken van op om er te nestelen. Dat deed deze vogel in het verleden vooral in Noorwegen, Denemar ken, langs de zuid- en oostkust van de Oostzee, de Britse eilanden en IJsland. Een wat groter en grover uitgeval len steltloper, de griel, krabt steeds vaker zijn nestkuiltje in Neder landse bodem. Schuw en nachtelijk levend zocht deze vogel vroeger vrijwel uitsluitend open gronden met veel stenen en weinig be groeiing in Midden-Europa en En geland op om er te broeden. De griel beschikt over een uitstekend camouflagepak voor een dergelijk terrein. Bij onraad sluipt hij met de kop tussen de schouders en zeer dicht tegen de grond gedrukt weg van de plek van het te verwachten onheil. Wie oog in oog met deze vo gel komt te staan, wat moeilijk zal lukken, loopt de kans onder sterke bekoring van de grote gele grielo gen te raken. De komst van de ruigpootuil als broedvogel betekent een verrijking van onze naaldbossen. Hij heeft wat weg van een steenuil. Zijn kop is groter en ronder en de sluiers („wenkbrauwen") geven het gelaat een strenge uitdrukking. De poten en klauwen van de ruigpootuil zijn met witte veertjes getooid. In Scandinavië Rusland en Midde- nEuropa, de thuislanden van de ruigpootuil, bewoont hij de naald wouden en de bergen. Hoog in het noorden dwingt de middernacht zon hem ook gedurende een korte spanne tijds bij licht te jagen. El ders roest hij altijd overdag in den of spar en jaagt, gelijk een uil be taamt, in het duister. Cetti's zanger kwam uit het verre zuiden van Europa, van Portugal tot Griekenland met een uitschieter naarboven tot in Noord-Frankrijk, om in de drassige terreinen en riet velden van ons land een geschikte broedplaats te zoeken. Daarin slaagt hij meer en meer. Dit zang vogeltje lijkt op een kleine nachte gaal. Het zingt wel erg luid doch- niet zo mooi als deze. Van ons riet en grasland, ook van korenvelden, is ook de waaierstaart 'rietzanger, die tot voor enkele jaren zijn beursvormige nest ophing tus sen halmen aan Zuideuropese grond ontsproten, gaan houden. Het diertje vertoont gelijkenis met de ons vertrouwde kleine rietzan ger. De vogelkundigen melden tevens een bevolkingsexplosie van de kramsvogels, een kwieke lijste rachtige met een bruingele, zwart- gestreepte borst. De kramsvogel behoort in Scandinavië en Rusland te broeden maar vergast tegen woordig heel West-Europa op zijn jongbroed. Als trekvogel en als wintergast, zich in grote troepen verplaatsend, was hij voordien een welbekende. Hij bouwt zijn nest graag aan de randen van het bos of langs open plekken tussen het ge boomte. Een voorkeur toont hij daarbij voor de berk. In 1972 telde Nederland een broedpaar, nu bij na vijftig paren. Ornithologen die de SOVON van gegevens voorzien, voornamelijk amateurs, zien in Friesland, Zuide lijk Flevoland en Zeeland steeds meer grauwe ganzen broeden. Ook herstellen de meeste roofvogel soorten zich gaandeweg van de hun in de jaren zestig door landbouw giffen toegebrachte klappen, aldus hun waarnemingen. Al in ons land broedende vogels breidden de grenzen van hun broedgebieden uit. De zwarte rood staart, een zangvogel, deed dat in het noorden en zilvermeeuwen legden eieren in Drenthe en Oost- Brabant. Kluten, toch echte vogels van zoute kustgebieden, broeden nu onder de rook van Nijmegen. Broedgevallen van grote gele kwikstaarten zijn er voor het eerst in Drenthe. Achteruit in aantal gaan in ons land ondermeer zomertaling, zwarte stern en korhoen. Meubilair en antiek ANTIEKE BOEREN MEUBELEN nog steeds de grootste keuze in ei ken en grenen kasten, secretaires, kisten enz. Antiek Import. Rijks straatweg 75. Sassenheim, tele foon 02522-14682. Te koop eiken BANKSTEL 3-zits bank en 2 fauteuils, losse kussens i.g.st., t.e.a.b.. te bevr. Joh. de Witstraat 41, Lelden. BROCANTE Antiek, Kunst, Curiosa. Natuurlijk OOK op de hobbybeurs in de Groe- noordhal welkom. Te koop aangeboden ronde witte EETTAFEL met 2 witte stoelen, te bevr. telefoon 071-891033. Te koop zwart skai BANKSTEL met losse kussens, telefoon 071-146805 Te koop aangeboden: Oud- Hollandse KAST te bevr. van Speijckstraat 72. Lei den, na 8 uur 's avonds Te koop aangeboden een EETHOEK en theekastje t.e.a.b., telefoon 071-211300. Te koop aangeb. groen BANKSTEL met zwari hout z.g.a.n., 1 jaar oud. Prinsenstraat 92. Leiden. Te koop (Art-deco) eiken BUFFET tafel en 6 stoelen 300, na 19 uur 071-210903, Condorhorst 125, Leiden. ANTIEKE BOEREN MEUBELEN Allergrootste keuze tierelantijnloze kasten, dekenkisten, tafels, secre taires enz. Veel eiken! Telefoontij den dagelijte 11—21 uur. ook wee kend telefoon 071-151757. POLYTOUR en restauratiewerk gevraagd van antieke meubelen, vrijblijvend prij sopgaaf, 30 jaar ervaring, telefoon i 070-653794 En morgen naar H. JANSE's KASTEN- EN KEUKEN CENTRUM Grote sortering - lage prijzen y Linnenkasten^ keukenkasten keukenbuffetten- keukens ladekasten - bureaux klein meubelen - barkrukken vuren bedbanken - eetkamers en zitban ken Massief grenen opbouwsysteem H.JANSE Haarlemmerstraat 123 Leiden Tel. 071-121808 JONKERS ANTIEK periode meubelen, kasten en veel grenen enz. Koopavond ook open. Rijnsburger- singel 1b. hoek Stationsweg, tele foon 071-121152. VOOR AL UW INLIJSTWERK naar lijstenmakerij Towi, Morsstraat 22. Leiden, telefoon 133972. het goedkoopste en beste adres van Leiden en omstreken. Keuze uit meer dan 150 verschillende lijsten. Voor graszoden en grond in elke hoeveelheid thuisbezorgd F. PHILIPPO Wegrestaurant De Uiver Rijksstraatweg 61, Sassenheim. UITNODIGING Na een totale verbouwing van ons bedrijf, waarin wij nu in staat zijn uw bruiloft, receptie of partij te verzorgen houden wij OPEN HUIS op zaterdag 26 maart van 16 00 tot 20.00 uur. ledereen is van harte welkom. PETER EN WIL HOOGEVEEN Te koop gevraagd voor onze cliënten EENGEZINSWONINGEN EN APPARTEMENTEN tot 175.000 in Leiden of omgeving Wij hebben nog enkele woningen te koop Onroerendgoed kantoor "Leiderdorp", tel. 071-892859.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 10