Scorsese weet gave sfeer te scheppen Mager verhaal goed uitgewerkt "FACETTEN UIT HET LEVEN FILMEN" Films deze week ALICE DOESN'T LIVE HERE ANYMORE Film 'De Peetmoeder'geboren uit familie Manders-initiatief VRIJDAG 18 FEBRUARI 1977 FILM PAGINA 19 The return of a man called Horse Twee weken terug was de Ierse ac teur Richard Harris te zien als een wijd en zijd bekend arts in de film "Bestemming Cassandra". Nu in de film "The return of man calles Hor- se" is hij een Brits aristocraat die in het gezapige Albion zijn draai niet kan vinden. Lord Morgan besluit dan ook weer terug te keren naar het woeste Amerika, waar hij eer der al enkele jaren doorbracht. In die jaren was hij een gewaardeerd en gerespecteerd lid van de Yellow Hand-Indianen en zijn plan is, om zich nu weer bij deze stam te voe gen. De Indianen blijken echter te zijn veijaagd door héle slechte blanken die met ivhiskey en wa pens de hulp hebben gekocht van een andere stam. Lord John Mor gan vindt de Yellow Hand- Indianen (althans wat daar nog van over is) uiteindelijk terug in een staat van totale ontreddering en wanhoop. Zelfs Morgan, toch niet de eerste de beste blanke, wordt niet meer vertrouwd. Maar na enke le, slechts voor ingewijden begrij pelijke rituelen wordt dat vertrou wen weer hersteld en weet hij ze zelfs zo ver te krijgen dat ze naar hun land terugkeren om de blan ken en de Rickaree-Indianen (zo heten de overlopers) te veijagen. Qua aantal zijn ze weliswaar veruit in de minderheid, maar net als ko lonel Buitenzorg in de strip Appie Happie heeft Morgan wat techni sche en taktische tips achter de hand. Alles verloopt volgens plan en het hele zooitje wordt uitge moord. Nu niet bepaald een scenario om warm van te worden, maar regis seur Irving Kershner is er toch in geslaagd er een alleszins accepta bele film van te maken. Hier en daar wat traag, maar de manier waarop hij het zeer fraaie landschap in beeld weet te brengen getuigt van gedegen vakmanschap. "The return of a man called Horse" doet wat dat betreft een beetje den ken aan Clint Eastwood's "The out law Josey Wales". Dezelfde -wat mistige vaagheid waardoor een zeer aparte sfeer ontstaat. Ook Ri chard Harris laat zich van z'n beste kant zien; Gelukkig niet zo routi- nieus als in "Bestemming Cassand ra"; de inzet en liefde waarmee hij Lord Morgan speelt, straalt gewoon van hem af. "The return of a man called Horse; regie; Irving Kershner; hoofdrol len: Richard Harris, Gale Son- dergaard en Geoffrey Lewis; thea ter: Lido 1; leeftijd: 14 jaar Hoofdrolspeler Richard Harris [Uja: 14 jaai »UIU "U BART JUNGMAN hier met vriendin Ann Turkell ken. Aan het einde kiest ze voor iets dat eventueel op een zelfde narig heid kan uitlopen. Zoals gezegd is "Alice" het onder deel van een drieluik, dat verder bestaat uit de eerste in het oog lo pende, onlangs ook in Nederland uitgebrachte Scorsese film "Mean- streets" en zijn laatste met de Gou den Palm onderscheiden „Taxidri- ver". Er zit een duidelijke ontwik keling in drie films. In "Mean- streets" rammelt het scenario nog aan alle kanten en is het ongekende vermogen van de regisseur om sfeer te scheppen, die de film toch aantrekkelijk maakt. In "Alice" is de vorm al veel sterker en is het verhaal duidelijk beter voor de ca mera's gebracht. Bovenal blijft zijn vermogen om sfeer te scheppen en om acteurs te regisseren opvallen. Ellen Burn- styn (Alice), die inmiddels al twee keer op de nominatie heeft gestaan voor een Oscar, komt in de door Scorsese altijd toegepaste improvi satie tot voortreffelijk spel. Voeg daarbij een onverwachte benader ing van een nu ook weer niet zo spectaculair gegeven en een op merkelijke aandacht voor de mu ziekfragmenten en je hebt een gave film, die destijds bij de vertoning in Cannes zeer terecht de definitieve doorbraak van Martin Scorsese in de filmwereld bewerkstelligde. "Alice doesn't live here anymore"; regie: Martin Scorsese; hoofdrol len: Ellen Burnstyn en Kris Kris- tofferson; theater: Camera; leef tijd: 14 jaar. TON VAN BRUSSEL. Zo'n twee jaar geleden ging "Alice doesn't live here anymore" in Ame rika in première. Een golf van en- thousupsme in kringen van femi nisten ging daar aan vooraf. Einde lijk zou dit eens een film zijn, die de uitgangspunten van de vrouwen- strijd serieus nam en die er zonder omwegen of vooroordelen een lans voor brak.En dan nog wel door mannen gemaakt. Die geestdrift bleek wat voorbarig, want het zijn ongetwijfeld de nale ven van geest die de film om die reden waarderen. Veel meer is "Alice" een wezenlijk onderdeel van het autobiografische drieluik van de jonge, zeer belovende Ame rikaanse regisseur Martin Scorsese en dat heeft met feminisme betrek kelijk weinig uitstaande. Vanwaar dan die verwarring? Vermoedelijk zit hem dat in het begin en het einde van de film. "Alice doesn't live here anymore" is het verhaal van een jonge vrouw, die plotseling weduwe geworden besluit om huis en haard samen met haar zoontje te verlaten en af te reizen naar haar geboorteplaats. Voordat het zover is moeten er nogal wat kilometers worden afge legd. De reis wordt herhaaldelijk onderbroken, omdat het geld op is en Alice een baantje moet zoeken. Zij besluit het vak dat zij bij haar huwelijk heeft moeten opgeven weer op te nemen. Als zangeres stelt ze echter niet veel meer voor, maar het lukt haar toch na een aan tal mislukte pogingen aan werk te komen. Als zij met een bezoeker van het café waar ze zingt een rela tie krijgt en ontdekt dat die man veel overeenkomst vertoond met haar doorgaans slecht gehumeur de, agressieve overleden echtge noot, vlucht ze weg, Op naar de vol gende stad, waar ze een baan vindt als serveerster. Het levert een confrontatie op met een haar onbekende kant van de samenleving. Het recht-voor-zijn- raapse leven, van de ene dag op de andere, van de ene hotdog in de an dere uitsmijter, van vrachtwagen chauffeurs en andere toevallige passanten in het wegrestaurant, waar ze haar dagen doorbrengt. Ook daar ontmoet ze een man, ook in hem herkent ze veel van haar vo rige relaties, maar toch besluit ze bij hem te blijven. Het onafhankelijke leven dat ze zich in haar geboorte plaats had voorgesteld is van de baan. En daar eindigt de film. Scorsese heeft aan het begin een uur weg moeten snijden om zijn produkt verkoopbaar te maken. Was dat niet het geval gewesst dan zouden verwachtingsvolle feme- nisten zeker nog meer van een koude kermis zijn thuis gekomen. Nu is er hooguit een minuut of tien uitgetrokken om een beeld te schetsen van Alice in haar huwe lijk. Een hoogst ongelukkige vrouw, die thuis geen fluit heeft in te brengen, maar die hoe dan ook de lieve vrede wil bewaren. Ze doet daar, ten koste van haarzelf, al het mogelijke en onmogelijke voor, behalve haar biezen te pak- Alice (Ellen Burnstyn) en h zoontje bekogelen elkaar met c Het knaapje heeft een zwakke in de defensie van zijn moeder dekt. Wiileke van Ammelrooy debuteert als regisseuse: Wiileke van Ammelrooy, samen met Sylvia Kristel Nederland's enige full-prof filmactrice, zal bin nenkort debuteren met een eigen film. Filmpjé, beter gezegd, want haar eerste werkstuk als regisseuse duurt slechts zes minuten. Maar het script voor een tweede, vijftien mi nuten durende, produktie ligt al klaar en bovendien heeft Wiileke serieuze plannen voor een heuse speelfilm van anderhalf uur, of daaromtrent. Wiileke van Ammelrooy speelde tot nu toe in niet minder dan eenent wintig hoofdfilms. Ze stond altijd vóór de camera's. Heeft ze nu het idee het kunstje voldoende te heb ben afgekeken om ook er achter met succes te kunnen pionieren? Wiileke vertelt uitgebreid dat het niet zomaar een bevlieging is. "Ik heb al jaren met plannetjes in deze richting rondgelopen. Heel bewust heb ik naar deze, voor mij nieuwe activiteit toegewerkt". Er zijn tal van aanleidingen, aldus Wiileke. Het feit dat de laatste tijd als filmactrice globaal werkeloos is (er zijn nauwelijks Nederlandse produkties in voorbereiding), is geen hoofdreden geweest, al gaf de keus tussen de wacht betrekken naast de telefoon of zélf aan de gang gaan de doorslag. Want "Ik ben er het mens niet naar om te gaan zitten wachten tot iemand weer eens roept Wiileke, we hebben je no dig". Regisseuse en producente Van Ammelrooy. Het hoe en waarom. "De grote handicap van het film- maken in Nederland is het gebrek aan werkelijke communicatie tus sen de regisseurs en de acteurs. Ze spreken eikaars taal niet. De to neelschool en de filmacademie hier in Amsterdam, zouden bijvoor beeld eindelijk eens moeten gaan samenwerken. Waarom dat niet gebeurt? Ik blijf erbij dat de direc teuren van deze twee scholen niet met elkaar overweg kunnen. Ik ben wel eens naar Anton Koolhaas van de filmacademie toegestapt en heb hem mijn mening verkondigd, maar de reactie die je dan krijgt is vaag en nietszeggend. Die samen werking is zo nodig! Als ik Neder landse films zie, ook de produkties waarin ik een rel heb gespeeld, is het buiten het probleem van een goed script te vinden om, altijd dat er óf teveel geacteerd wordt óf dat de karakters die de acteurs moeten voorstellen er niet voldoende uit komen. Tijdens de voorbereidin gen voor de films is er nog wel eens ruimte voor onderling overleg, maar tijdens de draaidagen komt daar niets meer van, omdat iedere seconde geld kost en geld is er toch al altijd te weinig. Dus zie je nog steeds acteurs die, met hun toneel opleiding in het achterhoofd, èen karakter letterlijk van de kruin tot de tenen spelen, terwijl de regis seur op dat moment denkt aan het zichtbaar maken van dat karakter in het kader van een close-up". Wiileke van Ammelrooy tijdens de opnamen voor "Rust" "Die communicatie stoornis .déar ligt de aanzet tot het eerste filmpje van Wiileke. "Tsja, hoe gaat het? Na zes jaar praktijk wil je in interviews toch wel iets meer te zeggen hebben dan alleen "ik vind het zo'n fijne rol" of "we werken zo lekker in deze ploeg". Dus ben ik me met de tech niek van het filmmaken gaan bezig houden. Hoe werkt een camera, wat is het effect van verschillende len zen, wat kun je met licht doen, met geluid? Als een regisseur, tussen haakjes het zijn altijd mannen in Nederland, zich - meestal op basis van een historische arrogantie - niet in de techniek van een acteur wil inwerken, dan wil ik toch in ie der geval weten hoe het er aan de andere kant van de camera toegaat, die intentie". In haar kritiek spitst Wiileke zich vooral toe op de vrouwenrollen, die naar haar mening veelal maar half worden uitgewerkt. "Voor "Frank en Eva" heb ik de kans gekregen om in overleg met de regisseur mijn rol aan te vullen. Het kon ook voor "Het jaar van de kreeft". Verder? Geen tijd. Geen tijd, draaien maar!" Twee vrouwtjes Tijdens Film International Rotter dam 1977 (het festival wordt ko mende maand gehouden) kunnen we gaan zien of Wiileke "deze en gene zijde van de camera" heeft we ten te verbinden. Haar filmpje (35 mm, in kleur), gemaakt met subsi die van CRM, heet "Rust". Wiileke: "Het is een simpel verhaaltje waarin twee vrouwtjes voorkomen. De ene is net ontzettend fijn bezig in haar eigen ruimte, als een vrien din haar opbelt en teksten spreekt die haar verleden oproepen. Dat verleden wil ze helemaal niet. Waarom zou ik me laten leiden door krachten van buiten af? Ze vindt de oplossing door de telefoon niet Leontien Ceulemans en Maartje Seyfferth spelen de twee rollen in Willeke's "Rust". Beschouwt ze dit eerstelingetje nu als een soort ad vertentie om straks als regisseuze nog meer werkelijk aan de bak te kunnen komen? Wiileke, gedecideerd: "Oh nee! Zo werk ik niet. Ik heb dan ook geen enkele behoefte om te laten zien hoe artistiekerig ik kan wezen of hoe mooi ik wel kan filmen. Ik wil wel zoveel mogelijk mensen berei ken, omdat ik denk dat ik iets te vertellen heb". Menstruatie De aanvraag voor subsidie voor Willeke's tweede film ligt al bij CRM. De werktitel is "Feest?" Het onderwerp: de eerste menstruatie van een jong meisje. Wiileke: "Facetten uit hetleven.dat wil ik. Over ongesteld worden ligt nog altijd een taboe. Natuurlijk grote nonsens, als de helft van de wereldbevolking er iedere maand een paar dagen mee geconfron teerd wordt. In "Feest?" gaat het om de reacties die de eerste men struatie van een meisje in een gezin teweegbrengt. De nuances tussen "hoèra, hoera, nu ben je een echte vrouw" en "foei, foei, daar mag je niet over praten". En: "Voor ooit een grote film wil ik de menstruatie ook als onderwerp nemen. Wat gebeurt er met de vrouw tijdens die maandelijkse da gen, wat zijn de gedetailleerde ge volgen? Ik ben al een tijd bezig, overal ter wereld, waar ik ook kom, om mensen hierover te intervie wen. Ook mannen, die er - in de literatuur over menstruatie - nau welijks aan te pas komen. We ma ken in Nederland zo gauw films, maar het zijn altijd scripts die over iets uitzonderlijks gaan, de zoge naamde gouden gedachte. Ik zou het graag anders willen doen". Producent Kees Manders Kees Manders is op zijn 63-ste een nieuw leven begonnen of eigenlijk al wat eerder toen een advertentie verscheen, die acteurs en actrices van uiteenlopend postuur en be zigheid opriep voor zijn eerste filmproject ,,De peetmoeder". De man die met Zwarte Riek aan zijn zij jarenlang in het hartje van Amsterdam de nachtclub Moulin Rouge beheerde en in een nog veel vroeger stadium zingend en schrij vend mooie gevoelsbijdragen aan onze folklore bijdroeg als ,,Daar bij die waterval" en „Bij de sluizen van IJmuiden", heeft zijn oog op de speelfilm laten vallen. De teksten en het scenario heeft hij in het vat gegoten en hij houdt een waakzaam oog op de produktie, al was het maar om het familiekapitaal en dat der vrienden in het oog te houden. „De peetmoeder" he'eft een miljoen gulden gekost, vertelt hySubsidie is er niet aan te pas gekomen. Op 10 maart gaat Nederland de premiere van zijn filmavontuur beleven. In niet minder dan dertig kopieen gaat „De peetmoeder" uit als „puur amusement met een lied, een lach en een traan, aktie geweld, sensatie en (functionele) sex", het verhaal van de dodelijke concurrentie tus sen twee platenmaatschappijen. White Label en Blue Label. De eer ste firma wordt aangevoerd door de peetmoeder Dolores Mandera, enige overlevende nazaat uit een Italiaans-Amerikaanse mafia- familie. Teddy Schaank speelt de louche dame, die voor niets terug deinst om haar zingende zoon naar het voorplan te duwen. Wel zes maal heeft Kees Manders het ver haal herschreven totdat de camera ging snorren. Maar hij heeft de filmsmaak nu dan ook definitief te pakken gekregen. Er zijn plannen om een bokkige oude opa de lotto te laten winnen en met zijn familie naar Spanje te laten afreizen en een derde filmproject behelst een wes tern in Amsterdam-west. Met voor namelijk cowgirls en mannen met klapperende gebitten. Gala „De peetmoeder" wordt op 8 maart •in Tuschinski met een grand gala .^avondkleding verplicht) ten doop gehouden, waarna het feest uit mondt in een ouderwets bal-na met een reeks van de vele medespelen den, die voornamelijk geworven zijn uit de vijfhonderd reflectanten, die op de advertentie reageerden. Vele onbekende gezichten, die in de film figuren als Blonde Greet, Haagse Toon en Linke Lou kregen uit te beelden. De al verschenen langspeelplaat van „De peetmoe der", met de vocale genoegens, wijst erop dat ook het luimige hod- dikidee in de film een plaats heeft- gevonden. De regie is in handen van Tom Manders jr., de 27-jarige zoon van de komiek Tom Manders en neef van Kees. Hij heeft zijn filmerva ring bij Cinecentrum opgedaan. Met zijn vader heeft Kees zonder dat Tom sr. het wist voor de oorlog nog samengewerkt. Als die schil derend aan het Theater der Promi nenten over de verfkwast in slaap viel, kwam Kees en zette het werk voort, wat bij het ontwaken bij de aannemer van het karwei verwon dering wekte. Maar van de regie van Tom Manders jr. heeft Kees zich verre gehouden. Hij heeft het volste vertrouwen in zijn neef. BLIJVERS LUXOR - "Marathon Man", Dustin Hoffman en Laurence Olivier schitteren in een zeer spannende film van John Schlesinger. LIDO II - Een stomme film over het maken van een stomme film in de jaren zeventig. Lachen met Mel Brooks, Marty Feld- man en Dom Deluise. LIDO III - "Mr. Klein De Pa- rijzenaar Mr. Klein (Alain De- Ion) wordt het slachtoffer van een persoonsverwisseling en wordt aangezien voor een Joodse Mr. Klein. En dat in oor logstijd. TRIANON - "King Kong" spektakelstuk rond de reusach tige gorilla King Kong. Razend knap verfilmd. STUDIO - "1900" (deel 2), Be- rtolucci maakt een stukje ge schiedenis met in de hoofdrol len Gérard Depardieu en Ro bert de Niro. REX "Prostitutie-profiteurs", naar volk is dat toch. NACHTFILMS CAMERA - "Le magnifique". REX - "Het liefdesbed". HAAGSE BIOSCO PEN APOLLO 1: "Reis naar het middelpunt der aarde", dag. 2.30, 7.00 en 9.15 uur, zo. 2.00, 4.15, 7.00 en 9.15 uur. 14 jaar. APOLLO 2: "Mensenjacht", dag. 2.00, 7.30 en 9.45 uur, zo. 2.30, 4.45, 7.30 en 9.45 uur. 18 jaar. ASTRA: "De verschrikkelijke man uit Saffie", dag. 2.30, 7.00 en 9.30 uur, zo. 1.30,4.00,7.00 en 9.30 uur. 18 jaar. BIJOU: "Cousin, cousine", dag. 7.30 en 9.45 uur, do. en vr. ook 2.00 uur. 14 jaar. CALYPSO: "Silent Movie\ dag. 2.15, 7.15 en 9.30 uur, zo. 1.45, 4.15, 7.15 en 9.30 uur. AL. CAMERA: "Met z'n neus in de boter", dag. 2.15, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4.00, 6.45 en 9.30 uur. AL. CINEAC: "The Getaway", dag. 7.00-en 9.30 uur, do. en vr. ook 1.30 en 4.00 uur. 18 jaar. CORSO: "Marathon man", dag. 2.00, 7.00 en 9.45 uur, zo. 1.30, 4.15, 7.00 en 9.45 uur. 18 jaar. DU MIDI: "Turks fruit", dag. 8.15 uur, vr., za. en zo. 7.00 en 9.30 uur. 18 jaar. EURO: "The great escape", dag. 1.45 en 7.45 uur, za., zo. en woe. 3.45 en 7.45 uur. AL. METROPOLE 1: "The Ritz", dag. 2.30, 6.45 en 9.15 uur, zo. 1.30, 4.00, 6.45 en 9.15 uur. 18 jaar. METROPOLE 2: "The Pink Panther strikes again", dag. 2.15, 6.45 en 9.15 uur, zo. 1.30, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. AL. METROPOLE 3: "Zakgeld", dag. 2.15, 6.45 en 9.15 uur. zo. 1.30, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. AL. METROPOLE 4: "King Kong", dag. 2.00, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.30, 4.15, 6.45 en 9.30 uur. I4 METROPOLE 5: "De beren zijn los", dag. 2.00, 7.00 en 9.30 uur, zo. ook 4.15 uur. AL. ODEON 1: "Bestemming Cas sandra", dag. 2.00 en 8.00 uur. 14 jaar. ODEON 2: "The little girl who lives down the lane", dag. 2.00, 6.45 en 9.15 uur, za., zo. en woe. 6.45 en 9.15 uur. 18 jaar. ODEON 3: "Silent Movie", dag. 2.15, 7.15 en 9.45 uur, zo. ook 4.45 uur. AL. ODEON/THE MOVIES: "Le chat et la souris", dag. 2.15, 7.15 en 9.45 uur, zo. ook 4.45 uur. 14 jaar. OLYMPIA: "The magnificent seven", dag. 2.00 en 8.00 uur. 14 jaar. PASSAGE: "Marathon man", dag. 2.00, 6.45 en 9.30 uur. za. en zo. 1.15,4.00, 6.45 en 9.30 uur. 18 REX: "God's gun", dag. 1.30, 4.00 en 7.00 en 9.30 uur. 18 jaar. ROYAL*70: "De geheime De- camarone", do., za. en zo. 2.00, 7.00 en 9.30 uur, vr. 2.00 en 6.45 uur, ma. 2.15 en 8.00 uur, di. en woe. 2.15 uur., 18 jaar. ROYAL: "The way of the dra gon", ma., di. en woe. 2.15 en 8.00 uur, do., vr., za. en zo. 2.00, 7.00 en 9.30 uur. 14 jaar. STUDIO 2000: "The scarlet buccaneer", dag. 2.00, 7.00 en 9.30 uur. 14 jaar. DE UITKIJK: "Police Python 357", dag. 7.00 en 9.30 uur, do., vr., en zo. ook 2.00 uur. 14 jaar. Regisseur Tom Manders jr.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 19