Raad Benthuizen wil de burgemeester kwijt Burgemeester Keijzer: 'Arrestaties Hebben me in 't hart getroffen "De Gaayverlos ons van dit kwaai WOENSDAG 26 JANUARI 1977 gebeuren dat meer dan twintig politiemensen maandagmorgen rond tien uur het gemeentehuis binnenstormden. Zere plek BENTHUIZEN —De bom is gebarsten! De bestuurscrisis in het ruim 2700 zielen tellende dorp Benthuizen heeft gisteravond zijn drama tisch hoogtepunt bereikt. De raad wil niet meer samenwerken met burgemeester I.J. P. Keijzer; sterker nog, als het aan de raad ligt moet de burgemeester eigenlijk maar zo snel mogelijk uit Benthui zen verdwijnen. "De Gaay, verlos ons van dit kwaai" rijmde wethouder M. Seijbel gis teravond. Hij is in het dagelijks leven werkzaam bij de Sociaal Economische Raad (SER) - het sociaal-economisch adviesor gaan van de regering - en in zijn vrije tijd wethouder v^n de ge meente Benthuizen". Maar niet lang meer, als er tenminste niet snel iets gedaan wordt aan de chaos die heerst binnen het Be- nthuizer gemeentebestuur." Seijbel en zijn collega A. van Noort werden afgelopen maandag op nogal spectaculaire wijze gear resteerd, toen de districtsrecher che van de rijkspolitie het Be- nthuizer gemeentehuis binnen viel, alle uitgangen afgrendelde en behalve de wethouders ook een viertal ambtenaren arres teerde. De zevende man, een voormalig ambtenaar, werd thuis opgepikt. Vechtpartijen Het was het absolute hoogtepunt van een al jarenlang slepende chaos op de gemeentesecretarie waar twee groepen: voor- en tegenstanders van burgemeester Keijzer, elkaar bestrijden. Vechtpartijen in het gemeente huis vormen daarbij geen uitzon dering, huisvredebreuk al even- De laatste poging van gemeente bode I. Dullaart om het huis van directeur gemeentewerken L. Poldervaart binnen te dringen was de oorzaak voor de uiteinde lijke crisis. Er volgde een politie-onderzoek. Er werden vragen gesteld. De politie koes terde vermoeden van verduiste ring. Men confronteerde burge meester Keijzer met artikel 162 van het wetboek van strafvorder ing, dat ambtenaren in openbare dienst de verplichting hebben om elke misdrijf dat hen ter ore komt onverwijld aan de politie te melden. De burgemeester klaagde de twee wethouders, vier ambtenaren en een voormalig ambtenaar aan. De districtsrecherche bereidde afge lopen vrijdag een actie voor waarvan de burgemeester op zijn laatst op zondagavond van in kennis is gesteld. Hij deed niets om een grootscheepse actie te voorkomen en de zaak in het re delijke te regelen en zo kon het Dat is voor de raad een onverteer bare zaak en het vormt de meest directe oorzaak voor de weige ring van de raadsleden en de beide wethouders nog langer met burgemeester Keijzer samen te werken. In een vlammend betoog legde CDA-woordvoerder Vronkeman gisteravond, tijdens een inder haast belegde raadsvergadering, de vinger op de zere plek. Zonder zich uit te spreken over de vraag of de wethouders nu wel of niet (mede)schuldig zijn aan verduis tering wierp hij Keijzer voor de voeten dat hij niets gedaan heeft om een crisis te voorkomen maar integendeel juist de crisis heeft gebruikt als wapen in de strijd rond zijn herbenoeming. Keijzer, die intussen twaalf jaar burgemeester van Benthuizen en Moerkapelle is moet vóór 1 maart door minister W. F. de Gaay Fortman herbenoemd worden. De raad nam echter afgelopen zomer een motie van wantrou wen aan, waarover nog altijd geen uitspraak is gedaan door de provincie. Er werd echter getornd aan de posi tie van Keijzer. "Zoals ik het zie gebeurde dat volgens Keijzer op een-fataal moment. Hij moest iets terugdoen om zijn gezicht te red den. zo heeft deze crisis kunnen ontstaan," aldus wethouder Seij bel die, evenals zijn collega Van Door Hans Meijer Foto's Jan Holvast Noort zijn kritiek op Keijzer niet onder stoelen of banken, steekt. Vronkeman deed daar gistera vond nog een schepje bovenop: "Het is opvallend dat er alleen maar tegenstanders van de bur gemeester zijn opgepakt." Achtergehouden Volgens wethouder Seijbel is er geen sprake van verduistering, al geeft hij toe dat er met de post in het Benthuizer gemeentehuis vreemde dingen gebeuren: "De burgemeester opent alle post, of dat nu vertrouwelijke stukken of reclamefolders zijn. Hij bepaalt wat er naar de wethouders gaat. Zeker de helft van de stukken wordt door hem achtergehouden. Vaak moeten we via een ambte naar aan stukken zien te komen die gericht zijn aan het gehele col lege, maar die Keijzer voor zich zelf houdt." 'Met de uitgaande post is het pre cies hetzelfde. We hebben enige tijd geleden moeten besluiten dat alle uitgaande post ook door de wethouders gelezen wordt, om dat Keijzer vaak zaken ver draaide en in brieven een andere wending gaf aan besluiten van de raad of het college. Nog altijd slippen er wel eens brieven tus sendoor en dan merk je dat het nog gebeurt." Geen twijfel Officier van justitie mr. J. J. H. Suyver en hoofdofficier mr. A. W. Rosingh zien voorlopig nog geen enkele reden om te twijfelen aan aanklachten wegens diefstal of verduistering en heling. "Er is geen sprake van intrekken van een deel van de aanklacht," aldus mr. Suyver, die meent dat het om kopiëring van enkele tientallen brieven gaat. Voornamelijk cor respondentie tussen burgemees ter Keijzer en commissaris van de koningin mr. Vrolijk en minister De Gaay Fortman van binnen landse zaken. Suyver sluit niet uit dat er ook nog andere brieven in het spel zijn. "Maar ik heb nog lang niet alle stukken,gezien." De beide officieren zien voorlopig geen reden om de verhoudingen binnen het gemeentehuis bij de zaak te betrekken. "Het gaat ons zuiver en alleen om het gepleegde strafbare feit en de rest laat ik er - voor zover mogelijk - liever maar buiten," aldus mr. Suyver. Intussen blijkt toch een ander as pect van de zaak. namelijk het vermoeden dat er ook gemeente gelden zouden zijn verduisterd, steeds meer naar de achtergrond gedrongen te worden. Aanvankelijk werd maandag ge sproken over financiële bevoor deling van het buurtcentrum De Tas van Benthuizen. Er zou een teveel aan subsidies zijn uitge keerd. Verder zou er geknoeid zijn met grondoverdracht. "Het is inderdaad juist dat die zaak naar de achtergrond is verscho ven, omdat het een bijkomend feit is," aldus mr. Suyver. We thouder M. Seijbel vindt het juist een zwaarwegend punt. "Want het kan juridisch best mogelijk zijn dat verduistering van een brief een veel ernstiger misdrijf is dan de verduistering van geld, maar bij het publiek blijft juist die verduistering van gemeente geld hangen. Ik vind dat een zeer kwalijke zaak." Zenuwen De betrokkenen klagen steen en been over het politie-optreden. Tekenend is het verhaal van me vrouw Van Noort, die op het moment van arrestatie van haar man bij haar moeder, die naast haar woont, koffie zat te drinken. "Plotseling merkte ik dat er poli tiemensen ons huis - waar nie mand was - binnen waren gegaan en alles doorzochten. Ik ben toen naar huis gegaan, maar ik mocht er aanvankelijk niet eens in. Ik kreeg de zenuwen, want mijn eerste gedachte was dat er iets met de kinderen was. Die waren juist op dat moment met een brommer weg. Ik was met stom heid geslagen toen ik uiteindelijk te horen kreeg dat mijn man was gearresteerd. Het allervervelend ste vond ik dat niemand zei waar- Ook wethouder Seijbel heeft zich aan het optreden van de politie geërgerd: "Menten kreeg nog een betere behandeling dan wij. Wij moesten in de raadszaal al onze veters en broekriemen inleveren, plus onze persoonlijke eigen dommen. Dat had net zo goed op het politiebureau kunnen gebeu- Misère Intussen zit Benthuizen met de be stuurlijke misère. De raadsleden en wethouders hebben vannacht nog een voorstel bij de commis saris van de koningin ingediend, voornamelijk om burgemeester Keijzer niet opnieuw te benoe men, maar in zijn plaats een tijde lijk vervanger aan tg stellen. Daarna zou eerst eens orde moe- ten worden gebracht in de chaos op de secretarie, waarna vervol gens over de benoeming van een nieuwe burgemeester gedacht kan worden. De raad voelt niets voor de benoeming van een rege ringscommissaris, die als een soort curator orde op zaken kan stellen in Benthuizen. Men wil vooral de democratie zoveel mo gelijk waarborgen, ook in moei lijke tijden. Men heeft zich nog niet beraden over de vraag wat gedaan moet worden wanneer burgemeester Keijzer toch opnieuw benoemd wordt. "Dat lijkt me een heel on waarschijnlijke zaak", aldus CDA-er Vronkeman. W. V ronkemanf rechts) haalde fel ait in zijn betoogHij verweet de bu rgemeester gebruik te maken van de crisis. En midden in die woelige zee staat Isaac Jan Pieter Keij zer, naar het schijnt als een rots van zelfvertrouwen (foto links). Op de foto rechts twee van de betrokken ambtenaren. Hun namen zijn nog steeds niet vrijgegevenDe foto werd ge maakt op de publieke tribune tijdens de zitting van de raad Door Herman van Amsterdam BENTHUIZEN - Als je voor de eerste keer in je leven de vijf raadsleden, de twee .wethou ders en de burgemeester van het pietepeuterige Benthuizen zo rond de raadstafel geschaard ziet, ben je geneigd te denken: dat ziet er gezond uit. Een paar in progressieve snit ge sneden socialisten, een stuk of wat degelijk ogende confessio nelen, een als harde werker be kend staande liberaal en een boven de partijen staande jonge burgemeester die naar buiten de indruk wekt dat hij alle gemeentelijke problemen rauw lust. Die moeten geza menlijk toch in staat zyn er wat van te maken, denk je dan. Maar in Benthuizen gaat die vlie ger niet op. In ieder geval deze raadsperiode niet en ook de vo rige niet. Eigenlijk is het in dit van oorsprong erg godsdien stige dorpje al hommeles vanaf 1966. Dat was het jaar waarin Isaac Jan Pieter Keijzer als burgemeester werd geïnstal leerd en fris van de lever het bijna ingeslapen dorp energiek wakker schudde. Maar dat is hem tot nu toe niet in dank af genomen. Of, om het maar eens te zeggen met de woorden van oud WD-raadslid Yvonne Lalle- man: „Zolang Keijzer hier bur gemeester blijft zullen ze van alles uithalen om 'm te wip pen". De beer is dus nog duidelijk los in klein Benthuizen en de paar duizend inwoners leven gretig mee Vooral ook omdat de vroe ger zo gezapig verlopende raadsvergaderingen sedert de benoeming van Keijzer koste lijke „toneeluitvoeringen" zijn geworden met een sleeds tot op de laatste plaats bezette pu blieke tribune. En eijntonig werd het nooit. Want regelmatig komen er andere „acteurs". Talloze wethouders stapten voortijdig op en bij de raadsleden ging het al net zo. Het verloop was op een bepaald moment zo groot dat sommige politieke partijen hun volledige kieslijst opsoupeerden. Onder burgemeester Keijzer kreeg Benthuizen landelijke be kendheid, maai; dan in nega tieve zin. Elke maand was er wel wat te be leven. De ene keer was het een raadslid dat een partijgenoot bijna de fiersens insloeg met een lezenaar, dan weer waren het anonieme telefoontjes waarin de goedwillende bur gemeester met de dood werd bedreigd zodat de Commissaris der Koningin moest besluiten hem politiebescherming te ge- En de storm is nog steeds niet gaan liggen in Peyton Place, de „troetelnaam" van Benthuizen. Voor de zoveelste maal is het dorp in opspraak nu de politie twee wethouders en vier amb tenaren tijdelijk achter slot en grendel zette. Het waarom heeft u uitgebreid in deze krant kunnen lezen. En midden in die woelige zee staat Isaac Jan Pieter Keijzer (hij is tevens burgemeester van het naburige Moerkapelle), naar het schijnt als een rots van zelfvertrouwen. Koel en zake lijk heeft hij de afgelopen da gen de twee explosieve extra raadsvergaderingen geleid. Zonder emoties. Maar dat was uiterlijke schijn. Gisteren had ik een gesprek met hem en hij vertelde dat de ar restatie van zijn wethouders en ambtenaren hem „in het hart heeft getroffen". Hij zei: „Vanaf het moment dat ik op de hoogte werd gesteld van deze trieste zaak heb ik geprobeerd die ar restaties te voorkomen. Ik vond dat men rekening moest houden met de gezinnen van die mensen. Maar de justitie besliste anders. Daar kon ik niets tegen doen. Ik stond machteloos. Het vervelende is nu dat de reac ties die na de aanhouding van de zes zijn losgekomen zich tegen mij richten, terwijl ik mijn best gedaan heb ze vrij te krijgen. Dat is het vervelende van de zaak. Maar ik had zo'n reactie in Benthuizen wel ver wacht". Burgemeester Keijzer heeft er nu zo'n dikke twaalf jaar in Be nthuizen een Moerkapelle op zitten. In die tijd heeft hij een beetje aan de weg kunnen timmeren maar is toch hoofd zakelijk obstakels tegen geko men. Zijn Boskoopse collega Van Dedem werden die obsta kels teveel en die man nam ont slag. Veel inwoners van Be nthuizen snappen dan ook niet dat de veel getergde burge meester niet allang is opge stapt. Immers, zo is men overtuigd, hij heef tcapaciteiten voldoende om elders aan de slag te kun nen. Of vindt hij het een ere kwestie om kost wat kost Be nthuizen, (lees de altijd dwars liggende raad) klein te krijgen? „Kijk", zegt Keijzer, „elke bur gemeester doet zijn best om zijn standplaats tot ontwikke- ling.te brengen, Als je dan ziet datje dat niet erg lukt en als de mensen je tegen werken, dan heb je wel eens momenten dat je zegt: potverdikkie, nou geef ik mijn werk mijn ziel en mijn zaligheid en er komt nog geen bliksem uit. Ik kom er rond voor uit dat het werken hier in Benthuizen mij niet in de koude kleren is gaan zitten. Het vermoeit erg. Maar het fiet dat er regelmatig bestuursproble- men zijn en scherpe menings verschillen wil niet zeggen dat je dan maar direct op de vlucht meot slaan. Dat is niet eerlijk. In dit leven moetje weten op te tellen en af te trekken en dan naar het saldo kijken". .Veel mensen denken dat Be nthuizen een onaantrekkelijke gemeente is om burgemeester van te zijn. Het zou de moei lijkst bestuurbare gemeente van Nederland zijn. Het is maar hoe je het bekijkt". ,Ik bander veel problemen van een zakelijke kant dan kun je nog eens ergen's afstand van nemen. Ik wil niet zeggen dat ik al aan die persoonlijke be schuldigingen die in het verle den en ook nu nog tegen mij worden geuit geen waarde toe ken. In tegendeel. Maar ik vind wel dat een mede-bestuurder zijn hart moet kunnen luchten. Daarbij zal ik 'm geen duim breed in de weg leggen. Of het aardig is wat 'ie doet en of het goed is voor de onderlinge ver standhouding is een tweede". ,Neem bijvoorbeeld de aanhou ding van de twee wethouders. Die zitten samen met mij in het college. Een buitenstaander zou zeggen dat we nu in een onwerkbare situatie verzeild zijn geraakt. Toch kunnen we niet langs elkaar heen. We moe ten weer met elkaar om de tafel gaan zitten. Al zal het van ons drieën veel vergen om de re cente voorvallen los te zien van je verantwoordelijkheid las medebestuurder. Toch is er volgens mij nog wel een weg terug voor een goede samen werking. Niet als we ons in emoties storten. Dan is het einde zoek". Ondanks allerlei intimidatie pogingen van raad een inwo ners (hij kreeg ook al eens een krantefoto toegestuurd waarop zijn gezicht was weggebrand) hebben zijn tegenstanders in het dorp nog geen echt zwakke plekken kunnen ontdekken in de verdediging van Isaac Jan Pieter Keijzer, die zijn best blijft doen het uiterst gesloten karakter van het oude Benthui zen een wat eigentijdser aan zien te geven. Het is de vraag hoe lang hij nog met de pogingen doorgaat want per 1 maart loopt zijn ambtspe riode af. Er gaan geruchten dat hij elders heeft gesolliciteerd. Keijzer bevestigt dat niet, maar hij ontkent het ook niet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 13